Slachtoffer geluidsgeweld, wie herkent dit?

Maandenlang werd ik geteisterd door geluidsoverlast van muziek van diverse buren. Ik woon in een helaas niet goed geïsoleerde flat en het afgelopen jaar zijn er veel nieuwe buren om me heen komen wonen. Ben druk bezig geweest met overlastmeldingen bij politie en woningbouwstichting. Dit alles heeft me op een gegeven moment behoorlijk opgebroken. Ik heb er psychische klachten van gekregen en behoorlijk ook. Ik slik al maanden kalmeringsmiddelen voor de zwaarste momenten en inmiddels krijg ik therapie. Zelfs op dagen dat er geen overlast is, ben ik alert op muziekjes. Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen, maar mijn leven ziet er momenteel meer uit als overleven en ik zit er vaak doorheen. Dit is misschien maar heel summier, maar ik vind het moeilijk om mijn verhaal te formuleren. Vroeger dacht ik misschien heel badinerend over geluidsoverlast, maar ik heb nu zelf ondervonden wat voor een effect het op iemand kan hebben.

Zijn er mensen hier die dit herkennen? Hoe gaan jullie ermee om?

Krokusje, in september vorig jaar kwam ik bij de huisarts terecht. Ik had toen al enige maanden de dagelijkse dreunen van de naaste buurvrouw te verduren en ook nog eens de favoriete muziekkeuze van mijn bovenburen moeten aanhoren. Voordat die ellende begon, had ik eigenlijk nergens last van, was niet overspannen. Maar goed, ja, huisarts kon op dat moment maar weinig voor me betekenen, stond met een receptje voor oxazepam buiten. Toen hebben we geprobeerd te kijken of we de naaste buurvrouw, die vaker stoned dan niet stoned was, te bereiken. Ze zou rekening met ons houden, maar ja, dat was maar van korte duur, dus ergens in oktober ging ze volop weer dreunen. De bovenburen waren ook lang van mening dat het allemaal moest kunnen, dat wij een stel zeikerds waren, etc. In december trok de woningbouwstichting eindelijk eens de schoenen aan en ging met de naaste buren praten. Buurvrouw gaf toe(!) dat ze soms te harde muziek draaide. In ieder geval, bij haar werd gedreigd met huisuitzetting. Dat heeft dus geholpen. Maar ondertussen ben je al zo doorgedraaid door die ellende, dat je op een gegeven moment depressieve klachten gaat ontwikkelen. Eind januari, na een aanvaring met de bovenburen die mij uitmaakten voor van alles en nog wat omdat wij het niet zo prettig vonden dat ze hun subwoofer aan het uitproberen waren om half 11 's avonds, ben ik volledig ingestort. De volgende dag heb ik urenlang wezenloos voor me uit zitten staren, als ik mijn huisgenoten moet geloven. Mijn vriend maakte de dag erop meteen een afspraak voor mij bij de huisarts. Nou, ik zou doorgestuurd worden naar het Riagg. Gebeurd. Moest maar aan de antidepressiva, kreeg internettherapie(via psycholoog), kreeg intensieve psychiatrische thuiszorg en de supervisie van dit alles berustte bij een psychiater. Vreemd genoeg bleek ik nergens last van te hebben als ik ergens anders dan thuis was. Dan sliep ik goed, niet onrustig, fixaties weg. Maar zodra ik weer thuis was, verviel ik in hetzelfde patroon. Ook wel logisch, want de ervaring leerde hier inmiddels dat een of andere buur vroeg of laat wel weer de grenzen zou opzoeken wat geluidsoverlast betreft. Mensen blijven hardnekkig wat dat aangaat. Als ik bedoel dat je trillingen voelt, dan bedoel ik dat het niet zoveel zin heeft om je oren af te schermen als je toch de dreunen van de bassen onder je voeten voelt en je er toch van bewust bent dat iemand zijn muziek veel te hard heeft staan. Dus dat maakt geen donder uit. Maar goed, om het verhaal af te ronden. Mijn internetpsycholoog ziet ook wel dat mijn depressieve klachten voor het grootste gedeelte ontstaan zijn door de woonsituatie. De intensieve psychiatrische thuiszorg adviseert een rustigere woonomgeving dan deze. Ik woon in zo'n Vogelaarwijk en de laatste jaren is de onrust alleen maar toegenomen. Dat kan iedereen bij ons in de wijk inmiddels beamen. Geen geschikte woonomgeving voor mensen die last hebben van chronische moeheid. Toen we hier kwamen wonen, was het wel degelijk rustig. Was ik blij met waar we kwamen te wonen. De problemen waren er toen nog niet. Pas na een aantal jaren dus begon de ellende.

Inmiddels zijn we erachter dat therapie op deze manier vrij weinig zin heeft, als je de oorzaak van de problemen niet kunt aanpakken. Die verantwoordelijkheid ligt voor het grootste gedeelte bij de politiek en die kijkt liever een andere kant op. Het ontstaan van Vogelaarwijken komt niet uit de lucht vallen, maar is het gevolg van het falen van overheden. Maar goed dit is een andere discussie die meer onder de pijler Actueel thuishoort en niet onder Psyche. Alleen in mijn wijk is er een doorstroming van 15-20% per jaar(dus verhuizingen), mensen houden het hier maar 5-6 jaar vol. Mijn intensieve psychiatrische thuiszorg noemt onze flat een "linke"flat, omdat er veel patiënten van de psychiatrie hier blijken te zitten en dat zijn dus vaak gestoorden, verslaafden en hun slachtoffers(ik dus).



Lindy, stond de muziek van je vriend hard? Want inderdaad, als jezelf overlast ervaart, is het toch niet handig om zelf geluiden te produceren op een bepaald tijdstip. Wasmachines, ja die hoor ik ook weleens 's nachts, waarschijnlijk hebben die mensen nachttarief. Ik vind dat persoonlijk niet zo storend, hoor. Dat zijn vrij monotone geluiden. Maar muziek vind ik echt wat anders. Stofzuigen in de nacht vind ik in een flat dus niet kunnen. Misschien als je vrijstaand woont. Soms heb ik weleens het idee dat er mensen in een flat komen wonen die totaal geen idee hebben hoe het is om in een flat te wonen. Die hebben vaak in vrijstaande woningen gewoond. Ik denk dat mijn bovenburen misschien wel in een kamp hebben gewoond, omdat die man een keer zei dat hij altijd "vrij"gewoond had. Van mijn buurvrouw weet ik dat ze een tijd in een kamp gewoond heeft, heeft ze zelf verteld.



Zal ik jullie eens wat zeggen. Ik woon in een huis met 4 mensen. Een daarvan is mijn partner en ik heb 2 kinderen, beiden in puberleeftijd. Ze hebben allebei tv op hun kamer. Toch hoor ik hun tv's amper als ze aanstaan. En dat in ons eigen huis. Waarom moet ik dan andermans geluidsdingen wel horen? Dus van de buren? Als ik de radio aanheb in de kamer en ik loop naar de keuken, dan hoor ik de radio uit de woonkamer niet eens, terwijl wel alle deuren openstaan. Dat zijn echt van die dingen die er bij mij niet in willen. Overigens zei een overlastgever laatst tegen mij dat het inderdaad wel irritant is als iemand anders zijn muziek hard heeft aanstaan op een moment dat je er helemaal niet op zit te wachten. Ook zij had een keer overlast en vond het zo vervelend.

Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet

Eens met Laura, niet oorzaak en gevolg omdraaien. Laura, wat jij zegt, heb ik ook geschreven, alleen jij kan het in minder woorden.

O Malty, wat goed dat je gegaan bent, ik hoop dat het nu echt afgelopen is bij jou, dat "gedonder".



Hier zijn ze wat dat betreft best hardleers, als je eentje aanspreekt, dan gaat het even goed, maar vroeg of laat weet je dat iemand weer gaat beginnen en dat het een kwestie van tijd is(ervaring). Maar goed, we geven de hoop maar niet op.



Ik was het weekend niet thuis, maar was elders.En heb h et heel rustig gehad daardoor. Meestal zijn de weekenden inderdaad het ergst.



Bij mij is gelukkig de hevigste vorm van overlast voorbij, maar we hebben er behoorlijk wat energie in moeten steken en dat put op een gegeven moment uit. Bovendien zit je met de restschade, psychisch. Het zal nog lang duren voordat het bij mij uit het "systeem"raakt. Zeker als er toch nog af en toe wat "grapjassen"zijn die hun tengels niet van de bassen af kunnen houden en ik eigenlijk nu niet zo goed weet waar het precies vandaankomt(onze inschatting is ergens schuin onder of boven, mijn naaste buurvrouw en ook onze directe onderburen schijnen het ook af en toe te horen, maar ook zij kunnen het niet plaatsen).

Krokusje, op zich snapte ik wel je vraag, hoor. Maar weet je, in mijn geval, een van mijn behandelaars vraagt zich af of het zin heeft om op deze manier te behandelen als toch nog de oorzaak(waar je zelf geen vat op hebt) niet weggenomen is. Pas als de oorzaak weg is, kun je kijken hoe je blijvend kunt herstellen. In mijn geval zou een blijvende rustige omgeving(met hooguit incidentele uitschieters, want ideaal krijg je het natuurlijk nooit en waar mensen wonen, heb je met mensen te maken) de grootste bijdrage zijn aan mijn herstel.

Ik raakte er dus wel gesloopt door, maar dat zou kunnen omdat ik een zwakke gezondheid heb. Ik weet het niet. Misschien zou bij mij het vooruitzicht van een andere woonruimte(vooralsnog is dat voorzicht er niet) ook al schelen, ik weet het niet.

Ja, dat zal het zijn, die structurele overlast heeft me gesloopt. Ik durf het ook bijna niet te zeggen, maar het is hier nu ook al een tijdje relatief rustig. Wat muziek betreft dan. Maar de bovenburen kan ik nog steeds heel regelmatig horen, ik denk dat ik ze wel dagelijks kan horen en dat terwijl ik de eerste 3,5 jaar hier nog nooit de vorige bovenbuur hoorde.

Had ik het gisteren over dat ik het bijna niet durfde te zeggen, maar een half uur geleden is weer iemand begonnen met flinke bassen, ik word er zo nerveus van. Ik ben sinds februari in therapie. Kamp met een depressie. Volgens mijn behandelaars heb ik een rustige omgeving nodig om te kunnen herstellen.

Dit wordt hier nooit wat

Kans op andere woonruimte zit er voorlopig ook niet in

Hier ben ik weer, hoe is het met iedereen? Bij mij is het de afgelopen dagen niet echt goed gegaan. Gisterochtend, zondagmorgen, vond de bovenbuurvrouw het nodig om haar buren te verrassen op Nederlandstalig muziek, zucht. Dan te bedenken dat onze bovenburen nu al een aantal keren aangesproken zijn door de woningbouwstichting. Maar ja, hardleers en weer de grenzen opzoeken.

Ik heb vanwege de warmte nu ventilatoren aanstaan en ik moet zeggen dat ondanks hun herrie ze toch heel goed omgevingsgeluiden maskeren.

Wat vervelend Malty. Sommige mensen blijken echt hardleers te zijn. Ik denk dat je het nog een keer moet proberen en anders bij de woningbouw een melding doen. Hierbij ook vermelden dat je zelf al gesproken hebt met de overlastgever. Want dat is meestal het eerste wat ze zeggen, dat je met de overlastgever moet praten. Maar ik weet uit eigen ervaring dat het een lange weg is, hoor. Ik heb tegen mijn buren heel lang overlastmeldingen moeten registreren. Dat heeft erin geresulteerd dat een van de buren echt een waarschuwing kreeg dat ze eruit gezet konden worden.

Ik hoop voor jou dat het zal helpen.



Thika, wat lijkt me dat vervelend als dat zo in je systeem blijft zitten. Ik kan me er alles bij voorstellen. Hier is het ook zo dat er maar weinig mensen klagen. Ik woon in een flat met vrij veel verschillende culturen. Mijn overlastgevers zijn doodgewoon Nederlanders. Maar ik weet dat allochtonen niet gauw klagen, zullen niet snel de politie bellen. Vaak weten ze de regelgeving niet en hebben ze vaak al meer dan genoeg ellende meegemaakt in hun geboorteland(in het geval van vluchtelingen). Bij mij op de galerij woont een lief Armeens gezin. Die hebben in Irak gewoond. Ook zij hadden overlast van hun bovenburen, maar wilden niet gaan klagen. Die man van het gezin heeft jarenlang gevangen gezeten onder Saddam Hoessein, die heeft al genoeg meegemaakt. Maar hun buurvrouw die ook overlast had van die bovenburen heeft toen wel meldingen gedaan bij de woningbouw en dat heeft wel geholpen.



Het lijkt me heerlijk om in een vrijstaande woning te wonen, helaas hebben we daar de centjes niet voor.

Hallo allemaal,



Ik gebruik nu al een tijd die op maat gemaakte oordoppen. Ik heb echt moeten wennen, maar ik wil niet meer zonder slapen. Althans niet hier.



Het gaat hier nu op en neer qua geluidsoverlast. Gisteren heb ik op de galerij met twee buren gesproken. Een van de buren hoort ook vaak bassen. Gisteren op het moment dat we elkaar spraken, waren ook bassen te horen en we hadden geen idee waar het vandaankwam. Mijn naaste buurvrouw, die zichzelf schuldig gemaakt heeft aan het maandenlange harde muziek draaien, gaf ook toe dat het irritant is als je muziek van anderen hoort waar je zelf niet achter de knoppen kan zitten om het te beheersen. Mijn vriend dacht dat die bassen van gisteren van twee etages lager kwam en 4 woningen verderop, want hij kwam net thuis en had de muziek beneden al bij de bergingen gehoord. Moet je nagaan hoe ver geluid draagt in dit soort galerijflats(gebouwd rond 1970). Een buurman van 2 huizen verderop wil het ook in de gaten houden en dan wil hij de "daders"er toch op aanspreken, want hij stoort zich er ook heel erg aan. Het blijkt om een Marokkaans gezin te gaan met enkel een moeder en een puberdochter te gaan. Zodra de moeder niet thuis is, schijnt dochter even flink "los" te gaan. De huismeester is er ook van op de hoogte. Mijn naaste buurvrouw stoort zich nu ook aan al die ongewenste muziekjes. Ik heb ook tegen haar gezegd, iedereen heeft zijn eigen voorkeur qua muziek en je zit niet op ieder moment van de dag te wachten op de muziek van anderen. Want je weet nooit van te voren of het wel geschikt is of niet op een bepaald ogenblik. We waren het er ook over eens dat de bassen het meester irriteren. Want vaak hoor je de muziek niet, maar wel die vervelende bassen. Nou ja, we zien wel. Onze zomervakantie gaan we deels doorbrengen op rustige campings en ik verlang daar heel erg naar.



Malty, hoe gaat het nu bij jou? En Laura en Lindy?