Psyche
alle pijlers
Slachtofferrol
dinsdag 28 juli 2009 om 21:19
Ik kreeg op een ander topic wat ik gestart heb te horen dat ik een slachtoffer rol op mij neem. ik heb er op internet wat over opgezocht, want ik wist niet goed wat het precies inhield. en ik kan mij er wel in vinden.
ik weet alleen niet goed hoe ik hier uit moet komen, het geeft mij namelijk het gevoel dat ik mij niet moet aanstellen, een masker op moet zetten. laat dit nou iets zijn wat ik altijd al doe.
hoe kom je uit een slachtofferrol?
ik weet alleen niet goed hoe ik hier uit moet komen, het geeft mij namelijk het gevoel dat ik mij niet moet aanstellen, een masker op moet zetten. laat dit nou iets zijn wat ik altijd al doe.
hoe kom je uit een slachtofferrol?
dinsdag 28 juli 2009 om 21:21
Je moet het probleem zien, en vooral aanpakken.
Slachtofferrollers pakken het probleem niet aan, ze zien het, ze praten erover (kan je klagen noemen), maar ze doen er niets mee.
Oja, en mensen in de slachtofferrol zien zichzelf -inderdaad- als slachtoffer: 'zie je, het overkomt mij weer', 'ik kan er toch niets aan doen', 'het is hopeloos'... etc.
Slachtofferrollers pakken het probleem niet aan, ze zien het, ze praten erover (kan je klagen noemen), maar ze doen er niets mee.
Oja, en mensen in de slachtofferrol zien zichzelf -inderdaad- als slachtoffer: 'zie je, het overkomt mij weer', 'ik kan er toch niets aan doen', 'het is hopeloos'... etc.
dinsdag 28 juli 2009 om 21:25
Jeetje, dat is dapper, om zoiets dan serieus op te pakken!
Dat getuigd niet van slachtoffer-rol hoor!!!
Voor mij zit het verschil m in hoe je 'erin staat'.
Sommige mensen 'overkomt' altijd vanalles. Ze kunnen er zelf niet veel aandoen, vinden ze.
Uit een slachtofferrol kom je door naar je eigen aandeel in het geheel te kijken.
Wat is jou rol in het gebeuren, en wat kan je eraan doen als het resultaat je niet bevalt.
Succes! Ik vind dit in ieder geval een goede start.
(of hetn ou waar is of niet, daar kan ik geen mening over hebben)
Dat getuigd niet van slachtoffer-rol hoor!!!
Voor mij zit het verschil m in hoe je 'erin staat'.
Sommige mensen 'overkomt' altijd vanalles. Ze kunnen er zelf niet veel aandoen, vinden ze.
Uit een slachtofferrol kom je door naar je eigen aandeel in het geheel te kijken.
Wat is jou rol in het gebeuren, en wat kan je eraan doen als het resultaat je niet bevalt.
Succes! Ik vind dit in ieder geval een goede start.
(of hetn ou waar is of niet, daar kan ik geen mening over hebben)
dinsdag 28 juli 2009 om 21:26
Door verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven en de keuzes die je maakt. Door te zorgen dat jij je eigen lot in handen neemt ipv die overlaten aan anderen. Door niet te kijken wat een ander doet, maar kijken wat voor aandeel jezelf hebt in het geheel. Laat jij iets gebeuren? Ben je zelf niet fraai geweest, heb jij je eigen grenzen wel bewaakt?
En, last but not least, niemand anders dan jij zelf kan jou gelukkig maken.
Welk topic trouwens?
En, last but not least, niemand anders dan jij zelf kan jou gelukkig maken.
Welk topic trouwens?
dinsdag 28 juli 2009 om 21:27
Trouwens, een masker opzetten is denk ik, niet wat men wil bewerkstelligen bij jou.
Mensen proberen meestal met zo'n opmerking de persoon tot actie aan te zetten, een ander inzicht te geven. Het inzicht, dat je zelf ook (veel) zaken in de hand hebt. Dat niet alles je overkomt. Dat je ervoor kan kiezen te handelen in plaats van toe te kijken.
Het gaat om je instelling. Het gaat niet om je emoties.
Maar ik lul wat in de ruimte ik heb geen idee waar jij mee zit
Mensen proberen meestal met zo'n opmerking de persoon tot actie aan te zetten, een ander inzicht te geven. Het inzicht, dat je zelf ook (veel) zaken in de hand hebt. Dat niet alles je overkomt. Dat je ervoor kan kiezen te handelen in plaats van toe te kijken.
Het gaat om je instelling. Het gaat niet om je emoties.
Maar ik lul wat in de ruimte ik heb geen idee waar jij mee zit
dinsdag 28 juli 2009 om 21:28
dinsdag 28 juli 2009 om 21:31
@wurmpje: dat weet ik dus niet, ik het het idee dat het niet uitmaakt wat ik doe of zeg, naar mij word toch niet geluisterd.
@dnm: ik vind het ook moeilijk om naar mijn eigen aandeel te kijken, ik schaam mij hiervoor en ben bang dat "de ander" mij hiermee terug pakt en keihard kwetst. topic familie
@irish: dat weet ik dat zij mij iets willen laten zien, maar zo voelt het toch, vooral niet te veel klagen zo komt het op mij over
@dnm: ik vind het ook moeilijk om naar mijn eigen aandeel te kijken, ik schaam mij hiervoor en ben bang dat "de ander" mij hiermee terug pakt en keihard kwetst. topic familie
@irish: dat weet ik dat zij mij iets willen laten zien, maar zo voelt het toch, vooral niet te veel klagen zo komt het op mij over
dinsdag 28 juli 2009 om 21:32
je kan uit een slachtofferrol komen door het woord/begrip zelfbepaling
zelfbepaling betekent
1) zelfobservatie: hoe goed kun je naar jezelf kijken, naar je gedrag, en heb je inzichten hierin. hoe reeel is die zelfobservatie en hoe objectief of subjectief.
2) zelfregulatie: ben je in staat om je gedrag bij te stellen. kun je haalbare acties maken daarin.
3) zelfreflectie
kun je goed kijken naar je eigen aandeel. kun je kijken naar wat je goed en minder goed hebt gedaan in een situatie en daar weer nieuwe acties op maken.
het gaat er dus om dat je in elke situatie naar je eigen aandeel kan kijken en kijkt, en in plaats van te denken waarom overkomt mij dit nu alweer en altijd en hier kan ik weer niks aan veranderen, toch kijken wat je wel kan veranderen en dit ook doen en hier niet over zeuren of zeiken...
zelfbepaling betekent
1) zelfobservatie: hoe goed kun je naar jezelf kijken, naar je gedrag, en heb je inzichten hierin. hoe reeel is die zelfobservatie en hoe objectief of subjectief.
2) zelfregulatie: ben je in staat om je gedrag bij te stellen. kun je haalbare acties maken daarin.
3) zelfreflectie
kun je goed kijken naar je eigen aandeel. kun je kijken naar wat je goed en minder goed hebt gedaan in een situatie en daar weer nieuwe acties op maken.
het gaat er dus om dat je in elke situatie naar je eigen aandeel kan kijken en kijkt, en in plaats van te denken waarom overkomt mij dit nu alweer en altijd en hier kan ik weer niks aan veranderen, toch kijken wat je wel kan veranderen en dit ook doen en hier niet over zeuren of zeiken...
dinsdag 28 juli 2009 om 21:35
quote:newstylista schreef op 28 juli 2009 @ 21:19:
Ik kreeg op een ander topic wat ik gestart heb te horen dat ik een slachtoffer rol op mij neem. ik heb er op internet wat over opgezocht, want ik wist niet goed wat het precies inhield. en ik kan mij er wel in vinden.
ik weet alleen niet goed hoe ik hier uit moet komen, het geeft mij namelijk het gevoel dat ik mij niet moet aanstellen, een masker op moet zetten. laat dit nou iets zijn wat ik altijd al doe.
hoe kom je uit een slachtofferrol?Soms is het heel verstandig om jezelf een masker op te zetten. Voor alles is immers een tijd en een plaats. Het is zinloos om op het verkeerde moment en op de verkeerde plaats te klagen. Daarnaast eens met mijn voorgangers: uit de slachtofferrol stappen betekent de verantwoordelijkheid voor je eigen leven in eigen handen nemen. Iedereen krijgt een portie tegenslag in het leven, de één meer dan de ander. De kunst van het leven is te zorgen dat niet de tegenslag bepaalt hoe je leeft maar dat jij bepaalt hoe je leeft.
Ik kreeg op een ander topic wat ik gestart heb te horen dat ik een slachtoffer rol op mij neem. ik heb er op internet wat over opgezocht, want ik wist niet goed wat het precies inhield. en ik kan mij er wel in vinden.
ik weet alleen niet goed hoe ik hier uit moet komen, het geeft mij namelijk het gevoel dat ik mij niet moet aanstellen, een masker op moet zetten. laat dit nou iets zijn wat ik altijd al doe.
hoe kom je uit een slachtofferrol?Soms is het heel verstandig om jezelf een masker op te zetten. Voor alles is immers een tijd en een plaats. Het is zinloos om op het verkeerde moment en op de verkeerde plaats te klagen. Daarnaast eens met mijn voorgangers: uit de slachtofferrol stappen betekent de verantwoordelijkheid voor je eigen leven in eigen handen nemen. Iedereen krijgt een portie tegenslag in het leven, de één meer dan de ander. De kunst van het leven is te zorgen dat niet de tegenslag bepaalt hoe je leeft maar dat jij bepaalt hoe je leeft.
dinsdag 28 juli 2009 om 21:35
Wow Newstylista!!
Wat goed dat wat met de post gaat doen!
Ik ben trots op je
Hoe gaat het verder met je? Ik hoop dat je hier wat antwoorden kunt vinden. Ik vind het echt heel erg goed dat je er aan gaat werken!
Ik hoop dat je je dan snel beter voelt!
Liefs!
(zie je, je krijgt gewoon een personal stalker aan me)
Wat goed dat wat met de post gaat doen!
Ik ben trots op je
Hoe gaat het verder met je? Ik hoop dat je hier wat antwoorden kunt vinden. Ik vind het echt heel erg goed dat je er aan gaat werken!
Ik hoop dat je je dan snel beter voelt!
Liefs!
(zie je, je krijgt gewoon een personal stalker aan me)
dinsdag 28 juli 2009 om 21:36
Dat is de hele 'grap' newstylista. Niemand kan jou pakken of terug pakken als jij dat niet toelaat. Iemand kan iets zenden, maar jij kan kiezen of je het wil ontvangen.
Wat je wel kan doen is spaarzaam zijn met wie je wat deelt. Je moet jezelf wel een beetje in bescherming nemen. Bijvoorbeeld prive zaken op je werk bespreken is niet handig. Ik noem maar wat. En als iemand je teleursteld, dan weet je dat je de volgende keer voorzichtiger moet zijn bij die persoon.
Waarom zou er niet naar jou geluisterd worden?
Je mag best af en toe klagen, maar je moet er niet in blijven. En klagen heeft geen zin als je niets oplost. En om op te lossen moet je toch naar jezelf kijken, snap je?
Wat je wel kan doen is spaarzaam zijn met wie je wat deelt. Je moet jezelf wel een beetje in bescherming nemen. Bijvoorbeeld prive zaken op je werk bespreken is niet handig. Ik noem maar wat. En als iemand je teleursteld, dan weet je dat je de volgende keer voorzichtiger moet zijn bij die persoon.
Waarom zou er niet naar jou geluisterd worden?
Je mag best af en toe klagen, maar je moet er niet in blijven. En klagen heeft geen zin als je niets oplost. En om op te lossen moet je toch naar jezelf kijken, snap je?
dinsdag 28 juli 2009 om 21:43
@rary, dank je wel voor je uitleg, nu begrijp ik het beter wat er bedoeld wordt.
@wuiles: ik ben het met je eens dat je niet altijd moet klagen, ik begrjip dat ik die indruk wek, maar doorgaans vertel ik niks.
@mich: dank je
@dnm: dat is het probleem, ik ben vaak teleurgesteld en nog steeds, en daarmee weet ik dus dat ik er alleen voor sta en ik vind dat moeilijk. ik heb die ervaring dat er niet naar mij geluisterd word, vaak word er een reactie gegeven waar ik niks mee kan of waar ik niet op zit te wachten. ja ik snap wat je bedoeld.
@wuiles: ik ben het met je eens dat je niet altijd moet klagen, ik begrjip dat ik die indruk wek, maar doorgaans vertel ik niks.
@mich: dank je
@dnm: dat is het probleem, ik ben vaak teleurgesteld en nog steeds, en daarmee weet ik dus dat ik er alleen voor sta en ik vind dat moeilijk. ik heb die ervaring dat er niet naar mij geluisterd word, vaak word er een reactie gegeven waar ik niks mee kan of waar ik niet op zit te wachten. ja ik snap wat je bedoeld.
dinsdag 28 juli 2009 om 21:43
Ik heb je topic inmiddels ook gevonden en heb je openingspost ingelezen (en dus niet de rest). Wat mij in jouw openingspost opvalt, is dat je het inderdaad heel erg hebt over dingen die jou overkomen en dat je daarvan de schuld bij anderen zoekt/legt (voor zover er natuurlijk schuld is).
Je schrijft bijvoorbeeld dat jij je erg eenzaam voelt doordat je geen familie (meer) hebt en doordat je vrienden weinig tijd voor jou hebben. Je geeft dus jouw omgeving de schuld van jouw eenzaamheid. Wat heb jij er zelf al aan gedaan om dat op te lossen? Je kunt genoeg dingen doen om je leven leuker te maken zonder daarbij afhankelijk te zijn van de aandacht die anderen aan je schenken. Je kunt je aansluiten bij een vereninging of club, je kunt nieuwe vriendschappen proberen te leggen, enz. Kortom, wat heb je zelf gedaan om uit die eenzaamheid te komen?
Je schrijft ook dat de hulpverlening tekort schiet. En dat zou natuurlijk heel goed kunnen. Maar wat heb je er zelf aan gedaan om dan wel de hulp te krijgen die jij nodig hebt? Heb je andere hulpverleners gezocht? Een andere vorm van hulp of therapie uitgeprobeerd? Stond je uberhaupt wel open voor de hulp die je wel kreeg? Een leraar gaf mij ooit het voorbeeld dat een arts alleen de juiste diagnose kan stellen als de patient vertelt wat het echte probleem is. Als de dokter vraagt "wat mankeert er aan?" en de patient antwoord met "dat zeg ik lekker niet" dan kom je natuurlijk niet zo heel ver. Dat geldt voor hulpverlening natuurlijk net zo goed.
Dit zijn zomaar even twee puntjes die mij te binnen schieten na het lezen van je andere openingspost. Ik hoop dat dit iets duidelijk maakt over "uit de slachtofferrol" komen?
Je schrijft bijvoorbeeld dat jij je erg eenzaam voelt doordat je geen familie (meer) hebt en doordat je vrienden weinig tijd voor jou hebben. Je geeft dus jouw omgeving de schuld van jouw eenzaamheid. Wat heb jij er zelf al aan gedaan om dat op te lossen? Je kunt genoeg dingen doen om je leven leuker te maken zonder daarbij afhankelijk te zijn van de aandacht die anderen aan je schenken. Je kunt je aansluiten bij een vereninging of club, je kunt nieuwe vriendschappen proberen te leggen, enz. Kortom, wat heb je zelf gedaan om uit die eenzaamheid te komen?
Je schrijft ook dat de hulpverlening tekort schiet. En dat zou natuurlijk heel goed kunnen. Maar wat heb je er zelf aan gedaan om dan wel de hulp te krijgen die jij nodig hebt? Heb je andere hulpverleners gezocht? Een andere vorm van hulp of therapie uitgeprobeerd? Stond je uberhaupt wel open voor de hulp die je wel kreeg? Een leraar gaf mij ooit het voorbeeld dat een arts alleen de juiste diagnose kan stellen als de patient vertelt wat het echte probleem is. Als de dokter vraagt "wat mankeert er aan?" en de patient antwoord met "dat zeg ik lekker niet" dan kom je natuurlijk niet zo heel ver. Dat geldt voor hulpverlening natuurlijk net zo goed.
Dit zijn zomaar even twee puntjes die mij te binnen schieten na het lezen van je andere openingspost. Ik hoop dat dit iets duidelijk maakt over "uit de slachtofferrol" komen?
dinsdag 28 juli 2009 om 21:47
doorzettingsvermogen is in deze ook erg belangrijk. vaak zeggen mensen die in een slachtofferrol zitten dat ze alles al gedaan hebben om het te veranderen, maar vaak houden ze het maar kort vol waardoor het een self-full-filling-prophecy wordt...
bijvoorbeeld:
"ik heb nooit vrienden gehad, mensen mogen mij gewoon nooit. ik heb er al van alles aan gedaan.ben al een keer bij een tennisvereniging geweest maar ook daar zei niemand iets tegen me"
en dan blijkt later dat ze 3 keer is gaan kijken, tegen niemand iets gezegd heeft, de baan niet is op gegaan, en sowieso is tennis een sport die je vrijwel alleen doet dus niet sociaal is...
maar zelf zal ze denken, zie je nu wel! het lukt me ook nooit! en ik doe er alles aan! mensen mogen me gewoon niet!
bijvoorbeeld:
"ik heb nooit vrienden gehad, mensen mogen mij gewoon nooit. ik heb er al van alles aan gedaan.ben al een keer bij een tennisvereniging geweest maar ook daar zei niemand iets tegen me"
en dan blijkt later dat ze 3 keer is gaan kijken, tegen niemand iets gezegd heeft, de baan niet is op gegaan, en sowieso is tennis een sport die je vrijwel alleen doet dus niet sociaal is...
maar zelf zal ze denken, zie je nu wel! het lukt me ook nooit! en ik doe er alles aan! mensen mogen me gewoon niet!
dinsdag 28 juli 2009 om 21:47
quote:newstylista schreef op 28 juli 2009 @ 21:43:
@rary, dank je wel voor je uitleg, nu begrijp ik het beter wat er bedoeld wordt.
@wuiles: ik ben het met je eens dat je niet altijd moet klagen, ik begrjip dat ik die indruk wek, maar doorgaans vertel ik niks.
@mich: dank je
@dnm: dat is het probleem, ik ben vaak teleurgesteld en nog steeds, en daarmee weet ik dus dat ik er alleen voor sta en ik vind dat moeilijk. ik heb die ervaring dat er niet naar mij geluisterd word, vaak word er een reactie gegeven waar ik niks mee kan of waar ik niet op zit te wachten. ja ik snap wat je bedoeld.
Je zoekt het nog teveel in anderen waarvan je hoopt dat zij het voor je oplossen. Ze gaan dat niet doen en daarmee raak je keer op keer teleurgesteld zodat je zelfs verbittert zou kunnen raken.
Het gaat niet gebeuren. Nooit, door niemand. Mensen kunnen je steunen. Ene voor korte duur, de ander voor langere duur. Soms kunnen anderen het niet meer dragen omdat ze genoeg hebben aan zichzelf en je hebt weer mensen die een langere adem hebben. Hoe dan ook, je moet het zelf doen. Zelfde met hulpverlening, ze kunnen je begeleiden met een proces die je ZELF moet doen. Als je verwacht dat zij het oplossen dan maak je weer dezelfde denkfout.
Het klinkt hard, maar ergens ook zo fijn. Dat je zelf kan bepalen hoe om te gaan met fijne en vervelende dingen in het leven. Iets kan je overkomen. Het is aan jou wat je ermee doet.
@rary, dank je wel voor je uitleg, nu begrijp ik het beter wat er bedoeld wordt.
@wuiles: ik ben het met je eens dat je niet altijd moet klagen, ik begrjip dat ik die indruk wek, maar doorgaans vertel ik niks.
@mich: dank je
@dnm: dat is het probleem, ik ben vaak teleurgesteld en nog steeds, en daarmee weet ik dus dat ik er alleen voor sta en ik vind dat moeilijk. ik heb die ervaring dat er niet naar mij geluisterd word, vaak word er een reactie gegeven waar ik niks mee kan of waar ik niet op zit te wachten. ja ik snap wat je bedoeld.
Je zoekt het nog teveel in anderen waarvan je hoopt dat zij het voor je oplossen. Ze gaan dat niet doen en daarmee raak je keer op keer teleurgesteld zodat je zelfs verbittert zou kunnen raken.
Het gaat niet gebeuren. Nooit, door niemand. Mensen kunnen je steunen. Ene voor korte duur, de ander voor langere duur. Soms kunnen anderen het niet meer dragen omdat ze genoeg hebben aan zichzelf en je hebt weer mensen die een langere adem hebben. Hoe dan ook, je moet het zelf doen. Zelfde met hulpverlening, ze kunnen je begeleiden met een proces die je ZELF moet doen. Als je verwacht dat zij het oplossen dan maak je weer dezelfde denkfout.
Het klinkt hard, maar ergens ook zo fijn. Dat je zelf kan bepalen hoe om te gaan met fijne en vervelende dingen in het leven. Iets kan je overkomen. Het is aan jou wat je ermee doet.
dinsdag 28 juli 2009 om 21:50
ik heb hier een paar keer een oproepje geplaats om contacten op te doen. ik heb mij aangesloten bij een soort club, dit start in september. en heb mij aangemeld voor een soort project.
ik heb altijd zelf gevochten voor de hulp die ik dacht nodig te hebben. ja ik stond er wel voor open, maar had niet het idee dat ze kennis van zaken hadden. dit klinkt misschien arrogant, maar zo is het niet bedoeld. als het op adoptie aankomt is er weinig hulp (1e lijns) voor volwassenen.
ik heb altijd zelf gevochten voor de hulp die ik dacht nodig te hebben. ja ik stond er wel voor open, maar had niet het idee dat ze kennis van zaken hadden. dit klinkt misschien arrogant, maar zo is het niet bedoeld. als het op adoptie aankomt is er weinig hulp (1e lijns) voor volwassenen.
dinsdag 28 juli 2009 om 21:54
quote:newstylista schreef op 28 juli 2009 @ 21:43:
@dnm: dat is het probleem, ik ben vaak teleurgesteld en nog steeds, en daarmee weet ik dus dat ik er alleen voor sta en ik vind dat moeilijk.
De meeste mensen worden teleurgesteld doordat ze te hoge verwachtingen hebben van wat de ander kan/zal doen. Dat wil niet zeggen dat verwachtingen altijd onredelijk zijn, maar als het elke keer gebeurt dan zou ik toch eens kijken of je ze misschien moet bijstellen.
ik heb die ervaring dat er niet naar mij geluisterd word,
Als er niet naar je geluisterd wordt, dan zend je misschien niet de juiste boodschap uit. Kijk eens kritisch naar hoe je communiceert. Als jij iets vind/wil/whatever, spreek je dat dan heel duidelijk uit? Of geef je misschien alleen een subtiele hint en ga je er vanuit dat de ander dat dan maar moet begrijpen?
vaak word er een reactie gegeven waar ik niks mee kan
Geef je dat dan ook aan? Vraag je door wat de ander bedoelt? Leg je uit waarom je er niets mee kunt?
of waar ik niet op zit te wachten. ja ik snap wat je bedoeld.
@dnm: dat is het probleem, ik ben vaak teleurgesteld en nog steeds, en daarmee weet ik dus dat ik er alleen voor sta en ik vind dat moeilijk.
De meeste mensen worden teleurgesteld doordat ze te hoge verwachtingen hebben van wat de ander kan/zal doen. Dat wil niet zeggen dat verwachtingen altijd onredelijk zijn, maar als het elke keer gebeurt dan zou ik toch eens kijken of je ze misschien moet bijstellen.
ik heb die ervaring dat er niet naar mij geluisterd word,
Als er niet naar je geluisterd wordt, dan zend je misschien niet de juiste boodschap uit. Kijk eens kritisch naar hoe je communiceert. Als jij iets vind/wil/whatever, spreek je dat dan heel duidelijk uit? Of geef je misschien alleen een subtiele hint en ga je er vanuit dat de ander dat dan maar moet begrijpen?
vaak word er een reactie gegeven waar ik niks mee kan
Geef je dat dan ook aan? Vraag je door wat de ander bedoelt? Leg je uit waarom je er niets mee kunt?
of waar ik niet op zit te wachten. ja ik snap wat je bedoeld.
