Psyche
alle pijlers
Tegen overspannen aan
maandag 1 april 2024 om 07:17
Sinds een week of 2 heb ik het gevoel weer: eigenlijk wil een paar dagen alleen maar slapen/in bed liggen en verder niks. Afgelopen jaar is dat al een paar keer geweest. Het is ook een jaar geweest met constant iets: zelf eerst nieuwe baan, daarna meteen sudden deafness gehad, man 3 maanden ziek waardoor hij de hele dag op bed lag en toen meteen daarma ik een operatie. Alles leek voorbij maar nu kwakkelt mijn vader (70) met zijn gezondheid waardoor opa/oma eigenlijk niet goed kunnen oppassen (1x in de week) en moet ik daar soms meer naar het ziekenhuis.
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
Ondertussen heb ik een fulltime baan, 2 kinderen van 4 en 2 en draai ik maandag t/m woensdag alleen omdat man ver weg zit voor een opdracht. Deze week t/m donderdag vanwege Pasen, ik zie er deze week enorm tegen op en wil eigenlijk alleen maar slapen en even niks. Over 3 weken ga ik een lang weekend weg met een vriendin en ben aan het aftellen daar naar toe.
Herkenbaar voor anderen en hoe pakken jullie het aan?
zondag 7 april 2024 om 09:01
Allereerst kan ik me echt heel goed voorstellen dat je het heel zwaar hebt gehad toen je man ziek was.Zwaluw1984 schreef: ↑07-04-2024 07:42Ik heb idd een stap kunnen maken omdat man 5 maanden 4 dagen zou gaan werken, toen deed ik 4,5 dag icm alle planbare dingen. Als hij idd 5 maanden 3 dagen van huis zou had ik dat wel volgehouden, maar minimaal 1,5 jaar is wat anders. Mijn 1e promotie was gewoon met 4 dagen en de andere in principe ook maar op mijn parttime dag was er een essentieel overleg waardoor ik moest schuiven met die dag. Man heeft verder altijd 5 dagen gewerkt.
Qua afspraken: toen man 5 dagen bleef werken ipv 4 was het idd een compromis dat man alle planbare dingen deed: cb, huisarts etc, zodat ik op mijn parttime dag niet aan het rennen ben maar ook echt tijd voor de kinderen heb. De 3e shift (regelen kdv, BSO, zwemles, inschrijving school, oppassen zoeken, maaltijden regelen) ligt voor 80% - 90% bij mij
Toen man ziek was het idd zwaar: er was de angst voor man dat hij kanker had en in 3,5 dag (want hij zou 4 dag werken in die periode) mijn nieuwe baan (ik werkte er toen nog geen half jaar) proberen te doen en alles thuis want ik vroeg pas laat om hulp omdat we iedere week dachten het is volgende week beter. En BSO/kdv konden we op die dag niet regelen (anders zou man geen 4 dagen gaan werken). Later heb ik idd een oppas geregeld toen ging het beter. Maar het was geen leuke periode. Normaal ben je al moe van een nieuwe baan, maar dit was next level. In overleg heb ik toen ook 30 - 32 uur gewerkt en zaken laten vallen.
Feitelijk heeft hij dus 2 maanden 4 dagen gewerkten waarvan ik nog 1 dag heb overgenomen omdat hij naar een meeting moest.
Vaak als ik een weekend wegging bleven mijn ouders een nachtje slapen zodat man maar 1 dag alleen hoefde te doen en hij de andere dag wat voor zichzelf kon doen. Mijn ouders zijn gewoon idolaat van hun enigste kleinkinderen daar heb ik ze nooit toe gedwongen.
Je zorgt niet alleen dat alles draaiende blijft op zo'n moment, maar je hebt ook je zorgen over wat er aan de hand is. Ik heb toen je topic gevolgd, en het steeds in afwachting zijn zonder verdere duidelijkheid is killing.
Ik kan er niets aan doen, maar toch komt het opnieuw op mij over alsof je je man dat kwalijk neemt.
Hij heeft nu feitelijk zijn maanden waarin hij aanpassingen zou doen gemist doordat hij ziek werd en jij hebt zaken moeten laten vallen.
Maar dit is toch geen opoffering? Hij kon er toch niets aan doen dat hij zo ziek was? En dat maakt toch niet dat hij nu een inhaalslag moet maken?
Als jij het weekend wegging, had hij ook 1 dag voor zichzelf doordat jullie lieve ouders hebben.
Dus omdat hij daar 1 dag cadeau krijgt (jij 2) is het allemaal niet zo erg en kan er voor hem een tandje bij?
Dit is hoe het steeds op mij overkomt, jou verplichtingen en behoeftes liggen aan de ene kant op de weegschaal, en hij moet er aan zijn kant een enorme berg ingooien om eraan te voldoen om dit in evenwicht te houden. (en dan mis ik het 3e schaaltje van de kinderen, want die draaien mee op waar pa en ma over bekvechten) Het lijkt een continue strijd te zijn om wie de meest 'rottige' klusjes op zich neemt.
En dan is het ook nog maar net wat voor jou zwaar valt op jou weegschaal, want ik vind CB/huisarts etc. dan weer zwaarder als een inschrijving op school (wat misschien met 2 kinderen max 6 keer voorkomt tot ze volwassen zijn) of het regelen van maaltijden.
Het is maar net hoe je in elkaar steekt en wat daarbij je beleving/gevoel is.
Dus nogmaals het advies om eens constructief met man om de tafel te zitten, welke behoeftes heeft hij? en welke heb jij?
Welke verplichtingen heeft hij, en welke heb jij? Wat maakt hem gelukkig en wat maakt jou gelukkig? Door het samen in evenwicht te brengen zijn denk ik jullie kinderen enorm geholpen als er geen strijd over is, en zij op de eerste plaats staan met hoe het geregeld is. Ik denk ook dat het de enige optie is als je de relatie nog wil redden. Als hij de behoefte heeft om iedere zaterdag te sporten, en jij wilt weekendjes weg (waarbij er nu minder op ouders geleund kan worden) dan gaat het er toch om dat je allebei iets hebt waarvan je heel erg oplaad, en dan draait het er toch niet om dat die uren van die weekendjes weg gelijk moeten staan aan zijn sporturen? Zo komt het voor nu op mij over, dat alles exact hetzelfde moet zijn om het evenwicht te bereiken. En visa, versa is dat ook zo. Als jij een hekel hebt aan het feit dat er studiedagen zijn/gesprekjes met school etc. kun je toch bespreken dat hij dit op zich neemt? En jij kunt dan weer iets van maaltijden regelen op je nemen of de zwemles (dingen waar jij minder moeite mee hebt)
Als jullie allebei met dezelfde dingen worstelen, wordt dat wel heel lastig. Maar dan zullen er alsnog afspraken gemaakt moeten worden om het soepel te laten verlopen.
Alles om te zorgen dat jij niet instort, maar je kunt het ook niet gebruiken als hij instort. Dus om samen de balans te creëren die je als gezin nodig hebt.
zondag 7 april 2024 om 10:15
Haha ja daag.renate-2009 schreef: ↑06-04-2024 20:12Alles draait om jou wereld, hoe jij het wil hebben en welke prioriteiten jij stelt aan JOU leven.
Je wilt uitdaging in je werk, je wilt geen grijze en saaie avonden, je hebt je ontspanning zo nodig d.m.v sporten en weekendjes weg, je wilt uit eten met vriendinnen, je wilt dat je man zich helemaal aanpast aan jou wensen en anders speelt scheiden door je hoofd. En ik vraag me af wat er nog meer aan dit lijstje toe te voegen is.
Man: Ik ga zonder overleg 3 dagen per week niet beschikbaar zijn ivm werk. De avond vantevoren wil ik niks doen. De avond erna ook niet, ben ik moe. En ohja in het weekend ben ik naar m’n voetbalclub. Ciao!
Vrouw: ik vind dit best zwaar en wil graag een oplossing met wat meer ruimte voor mij.
Viva forum: je gunt je man niks, doorgeslagen feminist!
zondag 7 april 2024 om 10:25
Ik vind het bijzonder knap dat je mijn geschreven tekst zo opvat en het zo weet te draaien dat ik to niets gun en haar een doorgeslagen feminist vind.Vlag schreef: ↑07-04-2024 10:15Haha ja daag.
Man: Ik ga zonder overleg 3 dagen per week niet beschikbaar zijn ivm werk. De avond vantevoren wil ik niks doen. De avond erna ook niet, ben ik moe. En ohja in het weekend ben ik naar m’n voetbalclub. Ciao!
Vrouw: ik vind dit best zwaar en wil graag een oplossing met wat meer ruimte voor mij.
Viva forum: je gunt je man niks, doorgeslagen feminist!
Volgens mij gaat mijn hele tekst over constructief met elkaar in gesprek gaan en SAMEN bekijken wat helpend is om het voor beiden te laten werken.
Vrouw: ik vind dit best zwaar en wil graag een oplossing met wat meer ruimte voor mij. Dit is het enige waar ik inderdaad meerdere keren op ingegaan ben, omdat IK VIND dat wanneer je zoveel eisen stelt aan het leven, van 4x in de week sporten, niet s'avonds thuis willen zijn als de kinderen op bed liggen, geen borrels etc. van werk wil missen, weekendjes alleen weg wil etc. dat je dan veel nodig hebt in het leven en dat het dan inderdaad aan to is om te bekijken of haar wensenlijst met alle verplichtingen en behoeftes het niet enorm zwaar maken (i.p.v enkel de schuld op man te schuiven)
Jij mag daar anders tegenaan kijken, maar ik geloof echt dat wanneer je nergens in wilt leveren in het leven dat anderen zoals o.a de kinderen daaronder lijden. Zij zitten tussen 2 ouders die het niet goed geregeld hebben met elkaar, en beiden hun eigen doelen nastreven, en beiden zetten ze daarbij de kinderen niet op de eerste plaats.
zondag 7 april 2024 om 10:33
Mijn man heeft een burn out gehad toen onze oudste net geboren was, dat was klote, gelukkig hadden we er toen nog maar eentje. Jij bent boos dat hij je nu weer (deze keer bewust) door een moeilijke tijd laat gaan door 3 dagen per week weg te gaan en volledig terecht wat mij betreft. Ik denk dat daar echt het probleem zit. Dan kan men zeggen dat je elkaar iets moet gunnen uit liefde maar het is ook geen liefde om de andere partner dan extra werk en stress te 'gunnen'. Soms moet je gewoon erkennen dat iets niet gaat in de huidige situatie.Zwaluw1984 schreef: ↑07-04-2024 07:42Ik heb idd een stap kunnen maken omdat man 5 maanden 4 dagen zou gaan werken, toen deed ik 4,5 dag icm alle planbare dingen. Als hij idd 5 maanden 3 dagen van huis zou had ik dat wel volgehouden, maar minimaal 1,5 jaar is wat anders. Mijn 1e promotie was gewoon met 4 dagen en de andere in principe ook maar op mijn parttime dag was er een essentieel overleg waardoor ik moest schuiven met die dag. Man heeft verder altijd 5 dagen gewerkt.
Qua afspraken: toen man 5 dagen bleef werken ipv 4 was het idd een compromis dat man alle planbare dingen deed: cb, huisarts etc, zodat ik op mijn parttime dag niet aan het rennen ben maar ook echt tijd voor de kinderen heb. De 3e shift (regelen kdv, BSO, zwemles, inschrijving school, oppassen zoeken, maaltijden regelen) ligt voor 80% - 90% bij mij
Toen man ziek was het idd zwaar: er was de angst voor man dat hij kanker had en in 3,5 dag (want hij zou 4 dag werken in die periode) mijn nieuwe baan (ik werkte er toen nog geen half jaar) proberen te doen en alles thuis want ik vroeg pas laat om hulp omdat we iedere week dachten het is volgende week beter. En BSO/kdv konden we op die dag niet regelen (anders zou man geen 4 dagen gaan werken). Later heb ik idd een oppas geregeld toen ging het beter. Maar het was geen leuke periode. Normaal ben je al moe van een nieuwe baan, maar dit was next level. In overleg heb ik toen ook 30 - 32 uur gewerkt en zaken laten vallen.
Feitelijk heeft hij dus 2 maanden 4 dagen gewerkten waarvan ik nog 1 dag heb overgenomen omdat hij naar een meeting moest.
Vaak als ik een weekend wegging bleven mijn ouders een nachtje slapen zodat man maar 1 dag alleen hoefde te doen en hij de andere dag wat voor zichzelf kon doen. Mijn ouders zijn gewoon idolaat van hun enigste kleinkinderen daar heb ik ze nooit toe gedwongen.
zondag 7 april 2024 om 11:39
Ik schrijf dat niet en de meeste anderen ook niet.Vlag schreef: ↑07-04-2024 10:15Haha ja daag.
Man: Ik ga zonder overleg 3 dagen per week niet beschikbaar zijn ivm werk. De avond vantevoren wil ik niks doen. De avond erna ook niet, ben ik moe. En ohja in het weekend ben ik naar m’n voetbalclub. Ciao!
Vrouw: ik vind dit best zwaar en wil graag een oplossing met wat meer ruimte voor mij.
Viva forum: je gunt je man niks, doorgeslagen feminist!
Ik ben wel benieuwd wat to als antwoord heeft op het volgende: ze schrijft dat ze het nogal van een andere orde vindt dat zij 5 maanden extra nodig had voor haar carriere en dat dat niet in verhouding staat tot de 1,5 jaar die man nodig heeft. Maar wat ik compleet mis in dit plaatje is hoe dit tot stand is gekomen.
Ik mag toch hopen dat haar man dit niet gewoonweg heeft aangekondigd en dat daar nooit gesprekken over zijn gevoerd. Er zal toch op een bepaald moment met elkaar om tafel zijn gezeten en dat ze dit letterlijk met elkaar hebben doorgenomen? Hoe hij dat voor zich zag, hoe zij dat voor zich zag, welke oplossingen daarbij nodig waren en wie wat zou doen als hij na 3 dagen weer meedraait in het gezin. Het klinkt nu alsof alles haar overkomt en niks is afgesproken. Dat kan ik me bijna niet voorstellen bij iemand met een management functie. Dan manage je toch jullie gezamenlijk huishouden en verdeelt taken?
Aan to: wat waren jullie afspraken, hoe is deze situatie ontstaan en hoe kun je weer je grip terughalen? Je bent toch geen dobberend bootje op de zee zonder roer en zeilen?
zondag 7 april 2024 om 11:45
Maakt dat echt nog uit? Je kunt nou eenmaal niet alles voorzien. Zoveel ouders van jonge kinderen die constant hun beeld en afspraken bij moeten stellen. Daar gaat het om. Op deze manier houdt dit gezin zich niet staande, dus moeten ze samen kijken hoe ze hier mee om kunnen gaan.NomenNescio schreef: ↑07-04-2024 11:39
Aan to: wat waren jullie afspraken, hoe is deze situatie ontstaan en hoe kun je weer je grip terughalen? Je bent toch geen dobberend bootje op de zee zonder roer en zeilen?
Kun je van alles afgesproken hebben, de basis van een goede relatie is dat je samen probeert tot een zo optimaal mogelijke invulling te komen. En je plan bij kunt stellen als de werkelijkheid daarom vraagt.
zondag 7 april 2024 om 12:00
Als man, zoals TO meermalen lijkt te schetsen, zonder enig overleg een rigoureus eigen plan trekt, is er in de basis van dit gezin volgens mij iets grondig mis en zal constructief met elkaar in gesprek gaan over de huidige situatie ook niet zomaar gaan (wat TO eveneens lijkt te schrijven). De vraag waarom het niet lijkt te lukken afspraken te maken is m.i. dus wel degelijk relevant.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 7 april 2024 om 12:24
Ik had wat ruim gequote. Natuurlijk is nu in gesprek gaan belangrijk. Dat schrijf ik ook. Maar er wordt nogal veel gesproken over wat ooit afspraken waren, wat ooit etc etc. Dat is mijns inziens niet zo boeiend. Wat ooit werkte, werkt nu niet meer. Op heel veel fronten. Daar moet je naar kunnen kijken. Wat toen de afspraken waren, boeit niet zo. En zou ik ook bij wegblijven, want dat vertroebelt snel de discussie en verwijten liggen dan op de loer.
zondag 7 april 2024 om 12:35
Dat vind ik zeker wel uitmaken. Ik vind het nogal een verschil als iemand maar gewoon doet waar hij/zij zin in heeft of dat iets met goede afspraken en wederzijds begrip tot stand is gekomen. In het eerste geval zal het waarschijnlijk ook een stuk minder uitmaken hoe to e.a. ervaart, want iemand die minimaal overlegt, zal zich waarschijnlijk minder van de ander aantrekken.Logingedoe schreef: ↑07-04-2024 11:45Maakt dat echt nog uit? Je kunt nou eenmaal niet alles voorzien. Zoveel ouders van jonge kinderen die constant hun beeld en afspraken bij moeten stellen. Daar gaat het om. Op deze manier houdt dit gezin zich niet staande, dus moeten ze samen kijken hoe ze hier mee om kunnen gaan.
Kun je van alles afgesproken hebben, de basis van een goede relatie is dat je samen probeert tot een zo optimaal mogelijke invulling te komen. En je plan bij kunt stellen als de werkelijkheid daarom vraagt.
Als afspraken met wederzijds goedvinden tot stand zijn gekomen, moeten dingen nog steeds besproken worden. Maar kan de slachtoffer kaart achterwege blijven. En ik vind to haarzelf nogal als slachtoffer presenteren van een kerel die schijt aan haar heeft. Ze schrijft het niet letterlijk. Maar de manier waarop ze over haar relatie schrijft komt op mij wel zo over.
zondag 7 april 2024 om 12:35
Maar TO, je kunt boos blijven en als man zomaar 1,5 jaar dat project is aangegaan zonder overleg, dan is dat ook echt niet oké van hem.
Maar de situatie is nu zoals hij is.
Als je dat nu eens accepteert?
En dan met man bespreekt hoe je de druk voor jou wat kunt verlagen door meer externe hulp?
En maak tijd vrij samen voor leuke dingen!!! De zon schijnt!
Maar de situatie is nu zoals hij is.
Als je dat nu eens accepteert?
En dan met man bespreekt hoe je de druk voor jou wat kunt verlagen door meer externe hulp?
En maak tijd vrij samen voor leuke dingen!!! De zon schijnt!
zondag 7 april 2024 om 12:43
Eens. Ik weet niet wat ik lees zeg. Dit is toch geen leuk leven? Alles één grote strijd, alles op de weegschaal. En maar doordenderen. Leuk voor die twee kleintjes ook. Echt wat doen jullie jezelf aan. Was lekker met z’n tweeën gebleven.72Jelle schreef: ↑07-04-2024 08:19Ik heb ook al vaker topics van to gelezen en het is vooral sinds de kinderen er zijn dat alles te zwaar is. Maar er moet/ mag ook vooral niks veranderen.
Ik vraag me gewoon af, waarom kies je vrijwillig voor zo'n leven? Het klinkt aan alle kanten verschrikkelijk. En de relatie is al geen relatie meer, maar één strijd.
Is dat het voorbeeld van een liefdevolle relatie wat je aan je kinderen mee wil geven?
En ja, als de man hier zou schrijven, zou ik hetzelfde vragen. Waarom wilden jullie een gezin zijn ?
zondag 7 april 2024 om 12:46
Valt wel mee, dat ruime quoten. Ik beweerde niet dat je het niet belangrijk zou vinden dat ze nu in gesprek gaan. Ik reageerde op wat je nu ook schrijft, wat al dan niet relevant is. Ik kijk daar anders tegenaan, probeerde ik aan te geven.Logingedoe schreef: ↑07-04-2024 12:24Ik had wat ruim gequote. Natuurlijk is nu in gesprek gaan belangrijk. Dat schrijf ik ook. Maar er wordt nogal veel gesproken over wat ooit afspraken waren, wat ooit etc etc. Dat is mijns inziens niet zo boeiend. Wat ooit werkte, werkt nu niet meer. Op heel veel fronten. Daar moet je naar kunnen kijken. Wat toen de afspraken waren, boeit niet zo. En zou ik ook bij wegblijven, want dat vertroebelt snel de discussie en verwijten liggen dan op de loer.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 7 april 2024 om 13:30
Die waren gemaakt toen mijn ouders nog fit waren. Zij zouden 1x per 2 weken een dag eerder komen en de kinderen uit kdv/bso halen en dan blijven slapen en dan de volgende hun oppas dag doen. Daardoor kon ik de sociale verplichtingen vanuit werk gewoon doen. En dat valt weg. Situatie is dus degelijk anders dan toen we dit bedachten en afspraken.NomenNescio schreef: ↑07-04-2024 11:39Ik schrijf dat niet en de meeste anderen ook niet.
Ik ben wel benieuwd wat to als antwoord heeft op het volgende: ze schrijft dat ze het nogal van een andere orde vindt dat zij 5 maanden extra nodig had voor haar carriere en dat dat niet in verhouding staat tot de 1,5 jaar die man nodig heeft. Maar wat ik compleet mis in dit plaatje is hoe dit tot stand is gekomen.
Ik mag toch hopen dat haar man dit niet gewoonweg heeft aangekondigd en dat daar nooit gesprekken over zijn gevoerd. Er zal toch op een bepaald moment met elkaar om tafel zijn gezeten en dat ze dit letterlijk met elkaar hebben doorgenomen? Hoe hij dat voor zich zag, hoe zij dat voor zich zag, welke oplossingen daarbij nodig waren en wie wat zou doen als hij na 3 dagen weer meedraait in het gezin. Het klinkt nu alsof alles haar overkomt en niks is afgesproken. Dat kan ik me bijna niet voorstellen bij iemand met een management functie. Dan manage je toch jullie gezamenlijk huishouden en verdeelt taken?
Aan to: wat waren jullie afspraken, hoe is deze situatie ontstaan en hoe kun je weer je grip terughalen? Je bent toch geen dobberend bootje op de zee zonder roer en zeilen?
Man heeft hoop dat je tijdelijk is en dat mijn ouders weer opzelfde manier kunnen bijspringen, ik heb daar een hard hoofd in.
zondag 7 april 2024 om 13:35
Maar waarom reageer je dan zo enorm slachtofferig? Blijkbaar zijn dingen in goed overleg met rekenschap naar elkaar afgesproken. Je hebt dus een redelijke partner voor wat ik uit deze reactie opmaak.
Ik snap jou hierin niet. Je bent boos en verwijtend en presenteert je man als een oetlul die vooral alleen aan zichzelf denkt en geen enkele rekening met jou houdt en dat je vanalles en nog wat aangedaan wordt.
Heb je dat zelf dan helemaal niet in de gaten?
Ik snap jou hierin niet. Je bent boos en verwijtend en presenteert je man als een oetlul die vooral alleen aan zichzelf denkt en geen enkele rekening met jou houdt en dat je vanalles en nog wat aangedaan wordt.
Heb je dat zelf dan helemaal niet in de gaten?
zondag 7 april 2024 om 13:38
lila01 schreef: ↑07-04-2024 12:35Maar TO, je kunt boos blijven en als man zomaar 1,5 jaar dat project is aangegaan zonder overleg, dan is dat ook echt niet oké van hem.
Maar de situatie is nu zoals hij is.
Als je dat nu eens accepteert?
En dan met man bespreekt hoe je de druk voor jou wat kunt verlagen door meer externe hulp?
En maak tijd vrij samen voor leuke dingen!!! De zon schijnt!
Er zit een Maximium aan externe hulp ben ik bang en we hebben echt al veel ingekocht. Dat zou wellicht een optie zijn als man en een ander aanstuurt.
En tijd vrij voor elkaar: ja vanochtend hebben we met de kinderen gedaan, net als zaterdag overdag en dat was echt leuk. daarna was hij weg voor zijn wedstrijd, hij komt kinderen in bed leggen en is dan weer weg voor de opdracht tot donderdagavond laat. Vrijdag ga ik een weekend weg (dat was een jaar geleden al gepland). Daarna vertrekt hij zondag weer. Dus tijd voor elkaar is lastig op korte termijn.
En ja ik ben 2x op gestaan om half 7 om te sporten zodat ik een uur voor de mezelf heb, dat gaat idd ten koste van tijd samen
Vanmiddag tuin maar eens aanpakken want mijn vader kwam bij ons hobby tuinieren
.
zwaluw1984 wijzigde dit bericht op 07-04-2024 13:41
3.91% gewijzigd
zondag 7 april 2024 om 13:40
Lees mijn post onder jou maar: weer flinke discussie dat vandaag naar die wedstrijd geen goede keuze was, hij gaat toch.NomenNescio schreef: ↑07-04-2024 13:35Maar waarom reageer je dan zo enorm slachtofferig? Blijkbaar zijn dingen in goed overleg met rekenschap naar elkaar afgesproken. Je hebt dus een redelijke partner voor wat ik uit deze reactie opmaak.
Ik snap jou hierin niet. Je bent boos en verwijtend en presenteert je man als een oetlul die vooral alleen aan zichzelf denkt en geen enkele rekening met jou houdt en dat je vanalles en nog wat aangedaan wordt.
Heb je dat zelf dan helemaal niet in de gaten?
En dit weekend laat hij zijn “taken” weer liggen want hij wil tijd met de kinderen doorbrengen en gezellig doen.
Dus als hij vanavond weg is rond 1930 kan ik nog 4 wassen vouwen etc. Ipv bijvoorbeeld was wat uren werken.
zondag 7 april 2024 om 13:49
Tsja er ligt geen ondergoed en handdoeken in de kast dus heb 2 keuzes: Iet doen of de komende 4 dagen er continue naast grijpen.
Als het die 3 dagen was en man zou dat goed voorbeiden: heel ander verhaal gok ik: maar heb heb nu aantal weken op zijn beloop gelaten en dat werkt niet. Kijken of als ik het op mijn manier goed voorbereid beter gaat.
zondag 7 april 2024 om 13:54
Meegeven terwijl ie op klus is!Zwaluw1984 schreef: ↑07-04-2024 13:44Oh ja en laten liggen: daar heb ik deze week zelf last van dus geen optie.
Maar wees eens eerlijk: hoelang doe je over dat wegvouwen van die was? Is het geen optie om daar samen even een half uurtje voor te gaan zitten?
En waarom zou je anders nog wat uurtjes gaan werken?
Waar doe jij het eigenlijk allemaal voor?
zondag 7 april 2024 om 14:00
Werken: ik sta er 4 dagen alleen voor deze week. Dus halen en brengen dat haal ik 9 per dag niet want tussendoor moet er een keer een boodschap omdat ik niet voor hele week alles voor zie. En ik ben pas om net voor 9en op kantoor dan zou ik tot half 7 moeten werken en dan gaat de opvang dicht.Ginger schreef: ↑07-04-2024 13:54Meegeven terwijl ie op klus is!
Maar wees eens eerlijk: hoelang doe je over dat wegvouwen van die was? Is het geen optie om daar samen even een half uurtje voor te gaan zitten?
En waarom zou je anders nog wat uurtjes gaan werken?
Waar doe jij het eigenlijk allemaal voor?
Op zondagavond werk ik vaak de mail van parttime dag weg zodat ik rustig kan beginnen + ik heb 2 uur gemaakt. Eigen keuze idd maar wel effectief voor mij.
Op dat andere ga ik niet eens in: nee tuurlijk het kost “maar” een half uur dat kan ik er nog wel bij hebben naast mijn andere taken.
zondag 7 april 2024 om 14:16
Soms is het jammer dat het zoveel pagina's nodig heeft voordat het probleem steeds meer helder lijkt te worden.Zwaluw1984 schreef: ↑07-04-2024 13:30Die waren gemaakt toen mijn ouders nog fit waren. Zij zouden 1x per 2 weken een dag eerder komen en de kinderen uit kdv/bso halen en dan blijven slapen en dan de volgende hun oppas dag doen. Daardoor kon ik de sociale verplichtingen vanuit werk gewoon doen. En dat valt weg. Situatie is dus degelijk anders dan toen we dit bedachten en afspraken.
Man heeft hoop dat je tijdelijk is en dat mijn ouders weer opzelfde manier kunnen bijspringen, ik heb daar een hard hoofd in.
De situatie is veranderd, dus de afspraken die jullie hadden gaan niet meer op.
Nu wil je enkel en alleen dat man water bij de wijn doet omdat jij 3 dagen alleen achterblijft. (tenminste dat is op het op mij overkomt)
Nogmaals je laat in je andere berichten overkomen alsof je een hele egoïstische man hebt, die alles maar zelf besluit. Maar in bovenstaande zie je dat er wel degelijk afspraken waren alvorens hij deze uitdaging aan ging.
Dus nu staan jullie SAMEN voor een nieuwe uitdaging, waarbij je ook kunt kijken naar je eigen aanvulling.
Dat hij bepaalde afspraken niet nakomt zoals nu met de was vind ik dan weer wel een egoïstische actie, hij lijkt dit als excuus te gebruiken, maar ook voor hem geldt dat hij water bij de wijn moet doen op de dagen dat hij er wel is. Hij kan niet en tijd met de kinderen hebben, en zijn hobby's/sport voortzetten alsof er geen gezinsleven is, om vervolgens jou met de bende te laten zitten.
Nu trek je het naar je toe omdat laten liggen geen zin heeft, maar met dit naar je toe trekken wek je enkel maar meer irritatie op (want hij had het moeten doen) en maak je de druk voor jezelf om het die 3 dagen alleen te doen enkel maar groter.
Hij zal dus ook aan de bak moeten en dat zou ik hem in een gesprek duidelijk maken. Dat je het niet meer trekt omdat het en, en, en is.
Is het een idee om samen de manden was even weg te vouwen en gelijk een goed gesprek te voeren?
Als het goede gesprek niet te voeren is zou ik toch eens investeren in relatietherapie, want dan liggen de verwachtingen van het huishouden/relatie/ hebben van een gezin misschien ook gewoon enorm uit elkaar.
Overigens snap ik die afspraken nooit, maar als dat werkt voor een relatie moet je dat zeker doen.
Ik vind het onnodig veel druk leggen op het leven, ik besluit ook weleens het strand op te duiken met de kinderen en de was te laten voor wat het is. (gelukkig ben ik alleen, dus geen partner die erover valt) Ik ben meer van go with de flow en als de was 4 dagen later gevouwen wordt ook best, dan pakken we de kleding die we nodig hebben er even uit en haal ik alleen over dat betreffende shirtje een ijzer i.p.v dat ik na een dag strand nog een uur sta te stomen boven mijn strijkplank. Het huis is over het algemeen keurig netjes. Iedereen doet wat, veelal gewoon eigen rommel, als de vaatwasser klaar is ruimt degene die dat ziet hem even uit etc. zoveel werk is dat allemaal niet.
zondag 7 april 2024 om 14:26
Renate normaal ben ik daar niet van, maar dit was van 1,5 week 
er is veel op en dit is een van de dingen die hij makkelijk kan doen als ik al naar bed ben .
Man is niet zozeer egoïstisch denk ik, hij denk oprecht dat allemaal makkelijk is. Straks ik thuis na een weekend weg: hij heeft een leuke tijd met de kinderen gehad (hij is een leuke vader een van de reden waarom ik nog niet gescheiden ben). Maar dan is er 0,0 in het huishouden gebeurt en vertrekt hij maandag weer vrolijk naar opdracht. Dan het dus zijn dat de luiers op zijn, geen brood in huis voor maandag etc dat moet ik zondagavond allemaal nalopen en eventueel nog regelen.
er is veel op en dit is een van de dingen die hij makkelijk kan doen als ik al naar bed ben .Man is niet zozeer egoïstisch denk ik, hij denk oprecht dat allemaal makkelijk is. Straks ik thuis na een weekend weg: hij heeft een leuke tijd met de kinderen gehad (hij is een leuke vader een van de reden waarom ik nog niet gescheiden ben). Maar dan is er 0,0 in het huishouden gebeurt en vertrekt hij maandag weer vrolijk naar opdracht. Dan het dus zijn dat de luiers op zijn, geen brood in huis voor maandag etc dat moet ik zondagavond allemaal nalopen en eventueel nog regelen.
zondag 7 april 2024 om 15:12
Toch nog eens samen met man op de tafel gaan, wat betreft hoe het weekend door te brengen.
En verder denk ik dat jullie organisatie beter kan. Hoezo door de week boodschappen moeten doen en zijn de luiers op? Dat zou echt beter kunnen met maaltijden plannen en standaard eens per week boodschappen bestellen.
Verder denk ik dat fulltime werken maar wel een parttime dag hebben gewoon niet werkt. Je komt simpelweg niet aan je uren onder werktijd. En ik betwijfel dat je daar zoveel makkelijker aan zou komen als man niet die drie dagen weg zou zijn.
En verder denk ik dat jullie organisatie beter kan. Hoezo door de week boodschappen moeten doen en zijn de luiers op? Dat zou echt beter kunnen met maaltijden plannen en standaard eens per week boodschappen bestellen.
Verder denk ik dat fulltime werken maar wel een parttime dag hebben gewoon niet werkt. Je komt simpelweg niet aan je uren onder werktijd. En ik betwijfel dat je daar zoveel makkelijker aan zou komen als man niet die drie dagen weg zou zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
