Psyche
alle pijlers
Thuisblijfmoeder ivm psychische klachten
zondag 27 september 2020 om 13:15
viva-amber schreef: ↑27-09-2020 13:00Indien je het alleen vanuit je eigen perspectief kan zien, dan kijk jezelf toch ook niet verder dan je eigen kader.
Ik vind niet werken trouwens geen verkeerde keuze en in jouw geval vraag ik mij uberhaupt af of het een keuze is, omdat je aangeeft dat het niet gaat. Een gezin kun je meer op je eigen manier indelen al wordt natuurlijk in het begin wel geleefd door je kinderen.
Het zou ook echt heel raar zijn dat mensen geen kinderen zouden mogen, omdat ze 'iets' hebben.
Daarnaast open je een topic om vervolgens in je reactie te zetten dat anderen er niets van mogen vinden en het bij hun eigen gezin moeten houden. Eerlijk gezegd indien je geen oordelen wil, waarom open je dan een topic?
Ik denk dat het in het echt misschien ook wel zo gaat. Je hangt een schietschijf om en roep heel hard niet schieten...
Indien een ander niet mag oordelen, loop dan ook niet de hele tijd naar oordelen te vissen.
Volgens mij doel je op mijn reactie? Ik heb dat TO niet horen zeggen.
zondag 27 september 2020 om 13:35
Dit is dus een goed voorbeeld van het zwart wit denken waar ik op doelde. Het kunnen zorgen voor kinderen maakt je niet per definitie geschikt voor de arbeidsmarkt, en een uitkeringsinstantie zal ook niet zo zwart wit naar de situatie kijken. Je kan namelijk het een niet los zien van het ander. TO heeft nu eenmaal kinderen. En als werken o. a. Zou betekenen dat ze haar kinderen niet meer goed zou kunnen verzorgen. Dan is TO dus niet geschikt voor de arbeidsmarkt, want ik neem aan dat je het met me eens bent dat de verzorging van de kinderen het belangrijkste is.viva-amber schreef: ↑26-09-2020 13:34Met dat laatste ben ik het niets eens. Indien je een gezin kan runnen met 3 kinderen dan ben je prima geschikt voor de arbeidsmarkt.
Het is alleen haar keuze om haar mogelijkheden en belasting te investeren in een gezin en 3 kinderen. Indien ze die niet had dan zou zij naast de therapie e.d. prima een baan aan kunnen. Een schoonmaakbaan bijvoorbeeld.
Ik zeg niet e.a. geen goede keuze is, maar het is nog steeds een keuze.
Daarnaast weten we verder niets van haar situatie. Misschien heeft ze wel hulp van buitenaf, die haar helpt met de kinderen, of het huishouden... Zodat ze kan rusten. Ik noem maar wat voorbeelden, van situaties die voor zouden kunnen komen. Elke situatie is namelijk anders. Daarmee zeg ik dus niet dat het bovenstaande voor TO zo is. Dat weet ik namelijk niet. Wij kunnen namelijk niet achter haar voordeur kijken.
anoniem_638f50e0930ed wijzigde dit bericht op 27-09-2020 14:06
6.56% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 13:45
zondag 27 september 2020 om 14:13
Ik weet niet wat jou functie was bij die uitkeringsinstantie. Verzekeringsarts? Maar dan heb ik het getroffen met mijn verzekeringsarts. Want die nam mijn persoonlijke omstandigheden, o. a. :het feit dat ik nog voor twee kleine kinderen moet zorgen en hier goed voor moet kunnen zorgen, mee in zijn beoordeling.viva-amber schreef: ↑27-09-2020 13:45Ik heb 10 jaar voor een uitkeringsinstantie gewerkt en die kijken wel degelijk zwart-wit. Het zijn arbeidsongeschiktheidsverzekering en geen verzekeringen voor het krijgen van kinderen.
Wist je dat ze dat wettelijk gezien ook verplicht zijn daar een afweging in te maken?
anoniem_638f50e0930ed wijzigde dit bericht op 27-09-2020 14:17
4.60% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 14:15
Waar staat dat? Kinderen hebben in de regel 2 ouders en er bestaat zoiets als kinderopvang, dus een arbeidsongeschiktheidsuitkering kriijg je op basis van een beperkingen die voortkomen uit een medische aandoening en wat je daar wel of niet nog mee kan afgewogen tegen wat je voor ziekte verdiende.Carly83 schreef: ↑27-09-2020 14:13Ik weet niet wat jou functie was bij die uitkeringsinstantie. Verzekeringsarts? Maar dan heb ik het getroffen met mijn verzekeringsarts. Want die nam mijn persoonlijke omstandigheden, dus het feit dat ik nog voor twee kleine kinderen moet zorgen. En hier goed voor moet kunnen zorgen. Zeker mee in zijn beoordeling.
Wist je dat ze dat wettelijk gezien ook verplicht zijn (met name de belangen van de kinderen), en daar een afweging in te maken?
Indien vrouwen makkelijker een uitkering zouden kunnen krijgen omdat zij vanwege kinderen niet kunnen werken dan zou er sprake zijn van ongelijkheid.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 27 september 2020 om 14:23
In mijn geval, verklaarde de verzekeringsarts dat zelf tegen mij. Ze vragen toch altijd naar je persoonlijke omstandigheden. Dus ook hierbij.
Persoonlijk heb ik een kleine aanvulling van de bijstand erbij. Ook hier heb ik vrijstelling. Omdat ik alleenstaande moeder ben.
In mijn situatie is het ook zo dat ik niet veilig ben. Dit heeft de verzekeringsarts ook meegenomen in zijn beoordeling. Omdat dit allemaal samenhangt met het vermogen of ik in staat ben te werken of niet. En daarnaast moet ik mijn hoofd vrij kunnen houden om mijn kinderen een veilige basis te kunnen bieden. Deze man was daar heel begripvol in. Maar dat is mijn ervaring.
Persoonlijk heb ik een kleine aanvulling van de bijstand erbij. Ook hier heb ik vrijstelling. Omdat ik alleenstaande moeder ben.
In mijn situatie is het ook zo dat ik niet veilig ben. Dit heeft de verzekeringsarts ook meegenomen in zijn beoordeling. Omdat dit allemaal samenhangt met het vermogen of ik in staat ben te werken of niet. En daarnaast moet ik mijn hoofd vrij kunnen houden om mijn kinderen een veilige basis te kunnen bieden. Deze man was daar heel begripvol in. Maar dat is mijn ervaring.
anoniem_638f50e0930ed wijzigde dit bericht op 27-09-2020 14:27
64.01% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 14:25
Dan zijn je kinderen nog onder de 5.
Je persoonlijk omstandigheden hebben wel invloed op je ziekte. Ik ben wel moeders tegen gekomen met een ziek kind, waarbij de moeder niet in opname kon omdat zij haar kind niet in steek kon laten of onder kon brengen. Dan werkt het één wel in op het ander.
Je persoonlijk omstandigheden hebben wel invloed op je ziekte. Ik ben wel moeders tegen gekomen met een ziek kind, waarbij de moeder niet in opname kon omdat zij haar kind niet in steek kon laten of onder kon brengen. Dan werkt het één wel in op het ander.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 27 september 2020 om 14:31
viva-amber schreef: ↑27-09-2020 14:25Dan zijn je kinderen nog onder de 5.
Je persoonlijk omstandigheden hebben wel invloed op je ziekte. Ik ben wel moeders tegen gekomen met een ziek kind, waarbij de moeder niet in opname kon omdat zij haar kind niet in steek kon laten of onder kon brengen. Dan werkt het één wel in op het ander.
Ik zorg voor 2 dochtertjes. Zoals je eerder zei, als je voor 3 kinderen kan zorgen dan kan je "prima" werken. Ik zorg voor 2 kinderen. Kan ik dan "prima" werken? De verzekeringsarts denkt daar anders over. Dat is precies waar ik op doel. Dat zijn jou woorden.
Waarom zou dat bij TO niet anders zijn. Dat hebben we nu dan toch ontkracht? Of niet?
anoniem_638f50e0930ed wijzigde dit bericht op 27-09-2020 15:23
28.56% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 14:36
Op zich wel, tenzij sprake zijn van milde klachten, maar dan nog maakt het niet uit.
Ik heb best veel mensen gezien met bijv milde depressieve klachten die denken dat zij vanwege de balans werk/privé arbeidsongeschikt zijn en in relatie tot een arbeidsongeschiktsheidsuitkering hoeft dat niet zo te zijn. Er zijn meer afwijzingen dan toekenningen.
Hier werd geopperd dat TO dan dus wel arbeidsongeschikt is, in stricte zin hoeft dat niet zo te zijn en kan e.a. ook een keuze zijn.
Dus nee, er is niets vastgesteld.
Ik heb best veel mensen gezien met bijv milde depressieve klachten die denken dat zij vanwege de balans werk/privé arbeidsongeschikt zijn en in relatie tot een arbeidsongeschiktsheidsuitkering hoeft dat niet zo te zijn. Er zijn meer afwijzingen dan toekenningen.
Hier werd geopperd dat TO dan dus wel arbeidsongeschikt is, in stricte zin hoeft dat niet zo te zijn en kan e.a. ook een keuze zijn.
Dus nee, er is niets vastgesteld.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 27 september 2020 om 14:54
Je kan nu wel met allerlei voorbeelden komen van andere mensen.viva-amber schreef: ↑27-09-2020 14:36Op zich wel, tenzij sprake zijn van milde klachten, maar dan nog maakt het niet uit.
Ik heb best veel mensen gezien met bijv milde depressieve klachten die denken dat zij vanwege de balans werk/privé arbeidsongeschikt zijn en in relatie tot een arbeidsongeschiktsheidsuitkering hoeft dat niet zo te zijn. Er zijn meer afwijzingen dan toekenningen.
Hier werd geopperd dat TO dan dus wel arbeidsongeschikt is, in stricte zin hoeft dat niet zo te zijn en kan e.a. ook een keuze zijn.
Dus nee, er is niets vastgesteld.
Daar gaat het toch niet om. Het gaat over TO. Wij kunnen toch niet achter de voordeur van TO kijken. Jij komt zelf met een, sorry dat ik het zo oneerbiedig zeg (ik bedoel het niet persoonlijk) , 'kort door de bocht' opmerking. "Indien je een gezin kan runnen met 3 kinderen dan ben je prima geschikt voor de arbeidsmarkt."
We weten helemaal niet wat voor klachten TO nog meer heeft, en wat dit gezin runnen voor weerslag heeft op haar gezondheid. Je bent het toch met me eens dat dat nogal een smal referentiekader is om te oordelen of iemand arbeidsongeschikt is. Ook voor een uitkeringsinstantie, of niet?
zondag 27 september 2020 om 14:58
Helemaal waar, maar ik reageerde dan ook hier op.
Iemand die constateert dat TO arbeidsongeschikt is en daar valt inderdaad niets over te zeggen, want het geheel tegenovergestelde valt net zo goed te beargumenteren.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 27 september 2020 om 15:01
zondag 27 september 2020 om 15:13
Prima, ik vraag het hier wel. Wat is je functie precies bij de uitkeringsinstantie? Ik ben oprecht benieuwd. Maar als je dat niet wilt delen op het topic, snap ik dat.viva-amber schreef: ↑27-09-2020 15:01Ik houd het bij de discussie hier, ik heb geen behoefte aan PBs van jou.
zondag 27 september 2020 om 15:16
viva-amber schreef: ↑27-09-2020 13:00Indien je het alleen vanuit je eigen perspectief kan zien, dan kijk jezelf toch ook niet verder dan je eigen kader.
Ik vind niet werken trouwens geen verkeerde keuze en in jouw geval vraag ik mij uberhaupt af of het een keuze is, omdat je aangeeft dat het niet gaat. Een gezin kun je meer op je eigen manier indelen al wordt natuurlijk in het begin wel geleefd door je kinderen.
Het zou ook echt heel raar zijn dat mensen geen kinderen zouden mogen, omdat ze 'iets' hebben.
Daarnaast open je een topic om vervolgens in je reactie te zetten dat anderen er niets van mogen vinden en het bij hun eigen gezin moeten houden. Eerlijk gezegd indien je geen oordelen wil, waarom open je dan een topic?
Ik denk dat het in het echt misschien ook wel zo gaat. Je hangt een schietschijf om en roep heel hard niet schieten...
Indien een ander niet mag oordelen, loop dan ook niet de hele tijd naar oordelen te vissen.
Omdat niet alle topics het doel hebben om te oordelen.
zondag 27 september 2020 om 15:23
Er is nogal een verschil in energielevel en stressbestendigheid tussen mensen.
Als dit het beste voor jou is , lekker boeiend wat anderen zeggen , gewoon doen.
Ik heb zelf adhd en ben heel snel overprikkeld, ook ben ik in therapie vanwege trauma's, dus heb ook mijn rust hard nodig.
Ik werk maar 2 dagen, 16 uur per week, terwijl 2 schoolgaande kinderen.
Liefst zou ik helemaal niet werken, maa dat kost toch tegen de 1000 euro in de maand en moet dan stuk zuiniger aan gaan doen.
Maar die 2 dagen is meer dan zat voor mij.
Als dit het beste voor jou is , lekker boeiend wat anderen zeggen , gewoon doen.
Ik heb zelf adhd en ben heel snel overprikkeld, ook ben ik in therapie vanwege trauma's, dus heb ook mijn rust hard nodig.
Ik werk maar 2 dagen, 16 uur per week, terwijl 2 schoolgaande kinderen.
Liefst zou ik helemaal niet werken, maa dat kost toch tegen de 1000 euro in de maand en moet dan stuk zuiniger aan gaan doen.
Maar die 2 dagen is meer dan zat voor mij.
zondag 27 september 2020 om 15:31
Dat klopt. Daar heb je ook gelijk in. En de regels zijn streng en ingewikkeld. Ik weet er inmiddels alles van. Maar je was nogal stellig in je woordgebruik. En dat kan nogal pijnlijk zijn voor TO, en voor mij ook (ik projecteer natuurlijk) . Vond je zelf niet dat je wat stellig was in je woordgebruik, als je achteraf je post teruglees? Want het is natuurlijk geen keuze om voor je kinderen te zorgen, in plaats van te werken.viva-amber schreef: ↑27-09-2020 14:58Helemaal waar, maar ik reageerde dan ook hier op.
Iemand die constateert dat TO arbeidsongeschikt is en daar valt inderdaad niets over te zeggen, want het geheel tegenovergestelde valt net zo goed te beargumenteren.
Opvang is voor vele natuurlijk geen optie, als werk wegvalt, of in het sociale netwerk ook niet. Ook kan je je kinderen niet even ergens een half jaar wegdoen. Of bij het vuilnis zetten.
anoniem_638f50e0930ed wijzigde dit bericht op 27-09-2020 15:38
17.90% gewijzigd
zondag 27 september 2020 om 15:35
Eerder werkt het negatief voor je... Als je kan zorgen voor je kinderen en huishouden... dan kan je ook gewoon werken.Carly83 schreef: ↑27-09-2020 14:13Ik weet niet wat jou functie was bij die uitkeringsinstantie. Verzekeringsarts? Maar dan heb ik het getroffen met mijn verzekeringsarts. Want die nam mijn persoonlijke omstandigheden, o. a. :het feit dat ik nog voor twee kleine kinderen moet zorgen en hier goed voor moet kunnen zorgen, mee in zijn beoordeling.
Wist je dat ze dat wettelijk gezien ook verplicht zijn daar een afweging in te maken?
En, ja dat weet ik uit eigen ervaring. En niet bij 1 verzekeringarts.
zondag 27 september 2020 om 15:37
Je weet niet of het voor TO een keuze is of een noodzaak.Carly83 schreef: ↑27-09-2020 15:31Dat klopt. Daar heb je ook gelijk in. En de regels zijn streng en ingewikkeld. Ik weet er inmiddels alles van. Maar je was nogal stellig in je woordgebruik. En dat kan nogal pijnlijk zijn voor TO, en voor mij ook (ik projecteer natuurlijk) . Als je zo stellig je woorden gebruikt. Als je achteraf je post teruglees? Want het is natuurlijk geen keuze om voor je kinderen te zorgen, in plaats van te werken.
Waarom mag het geen keuze zijn?
To schrijft zelf ik gun het mezelf om rustig te herstellen en om te kiezen voor mijn gezin...voor haar is het dus een keuze.
Ik ben niet begonnen met het oordeel wel of niet arbeidsongeschikt of dat het een noodzaak is, maar blijkbaar kunnen sommige mensen er niet mee omgaan dat TO dit kiest. Haar aandoening heeft ze niet gekozen, maar ze kiest er wel voor om er op deze manier mee om te gaan.
Ik heb daar nog helemaal geen oordeel aan verbonden, maar blijkbaar is het voor anderen nodig om het oordeel arbeidsongeschikt of noodzaak er aan te hangen. IPV ik kies wat het beste voor mij en mijn gezin is, zoals TO het omschrijft.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 27 september 2020 om 15:55
Laat vooral los dat het nu weer moet lukken. Niet dat ik dat los kan laten, ik heb die gedachtes ook. Maar laat het los. Dit doe je namelijk alleen omdat je je spiegeld aan andere moeders/gezinnen.Lovebird1983 schreef: ↑27-09-2020 15:20Dit idd...
Zijn moeilijke opmerkingen omdat je het zelf ook graag anders had gezien.
En merk dat ik dit soms ook nog van mezelf vind, ik heb het zo lang wel gekund, moet nu weer lukken. Maar dat lukt nooit lang, alsof de rek er volledig uit is.
Helemaal moeilijk word het als het niet veilig is.
Ik heb heel lang in een onveilige situatie gezeten en dat hakt er behoorlijk in.
Maakt de stap naar buiten voor mij iig heel moeilijk.
Weet je wat ik doe? Ik ga elke avond, als de dames slapen... Kijk ik even terug op de dag, en kijk ik wat ik goed en fout heb gedaan. Ik vergeef mezelf, geef mezelf een schouderklopje en relativeer. En zeg tegen mezelf, morgen mag ik weer fouten maken, maar vooral ik ga mijn best doen om het goed te doen. En ik hoef niet perfect te zijn. En nee, en ben niet perfect. En doe vaak maar wat, maar ik ben wel een goede moeder. En jij ook. Want je doet het elke dag maar weer. Ondanks alles hoe je je voelt. En jou drie kinderen voelen zich veilig, geborgen en geliefd bij jou.
Meer hoef jij niet te doen.
Ja, hun natje en droogje natuurlijk... Niet vergeten!
En lekker fouten blijven maken, daar leer je van. ♥
maandag 28 september 2020 om 10:56
Als deze situatie voor jullie prima werkt, laat dan vooral de negatieve reacties voor wat ze zijn.
Ik vraag me af: zijn die mensen misschien wel een klein beetje jaloers, dat jullie het zo hebben kunnen regelen?
Als ik je OP lees denk ik dat jullie een goed besluit hebben genomen. Verwerken van psychische problemen kost heel veel tijd en energie. Werk kost energie, het draaiende houden van een gezin ook. Dat kan (nou ja, misschien bij sommigen) niet allemaal tegelijk. Kortom prima dat werk voor jou nu even wegvalt...eerst aan de rest werken. En wie weet heb je ooit weer zin om te starten met werken. Of niet. Maakt ook niet uit.
Verder is jouw situatie erg herkenbaar. Wij hebben drie nog vrije jonge kinderen. Ik heb vanuit vroeger een hoop dingen te verwerken.
Daarnaast werk ik fulltime en mijn man bijna fulltime. We hebben geen ouders die kunnen bijspringen.
Na een dag werken/ochtend en avondspits/overige 1001 regelzaken ben ik echt compleet op. Ik kan dan echt helemaal niks meer. Harde geluiden zijn dan al te veel. Ik heb heel lang gevonden van mezelf dat dat stom is, sinds een tijdje begin ik te accepteren dat het nu eenmaal zo is en ik gewoon minder energie heb dan anderen en ik veel slechter tegen prikkels kan. Het zij zo.
Het huishouden, zo herkenbaar, ik vind het fijn als dat op orde is, maar het voelt alsof ik altijd achter de feiten aanloop.
Als het zou kunnen, zou ik per direct minder gaan werken. Maar ja. Dat betekent wel dat we dan moeten verhuizen. Op zich is dat niet erg, maar we hebben al zoveel veranderingen qua gezin achter de rug. Dus om dan nog een keer een verhuizing te gaan doen?
Ik kijk uit naar volgend jaar als de jongste naar school gaat, geen dagopvang meer en financiele ruimte om het rustiger aan te doen.
Anyway TO: geniet van je tijd thuis en dat jullie het zo hebben kunnen regelen. De tijd met je kinderen komt nooit meer terug, werken kan altijd nog.
Ik vraag me af: zijn die mensen misschien wel een klein beetje jaloers, dat jullie het zo hebben kunnen regelen?
Als ik je OP lees denk ik dat jullie een goed besluit hebben genomen. Verwerken van psychische problemen kost heel veel tijd en energie. Werk kost energie, het draaiende houden van een gezin ook. Dat kan (nou ja, misschien bij sommigen) niet allemaal tegelijk. Kortom prima dat werk voor jou nu even wegvalt...eerst aan de rest werken. En wie weet heb je ooit weer zin om te starten met werken. Of niet. Maakt ook niet uit.
Verder is jouw situatie erg herkenbaar. Wij hebben drie nog vrije jonge kinderen. Ik heb vanuit vroeger een hoop dingen te verwerken.
Daarnaast werk ik fulltime en mijn man bijna fulltime. We hebben geen ouders die kunnen bijspringen.
Na een dag werken/ochtend en avondspits/overige 1001 regelzaken ben ik echt compleet op. Ik kan dan echt helemaal niks meer. Harde geluiden zijn dan al te veel. Ik heb heel lang gevonden van mezelf dat dat stom is, sinds een tijdje begin ik te accepteren dat het nu eenmaal zo is en ik gewoon minder energie heb dan anderen en ik veel slechter tegen prikkels kan. Het zij zo.
Het huishouden, zo herkenbaar, ik vind het fijn als dat op orde is, maar het voelt alsof ik altijd achter de feiten aanloop.
Als het zou kunnen, zou ik per direct minder gaan werken. Maar ja. Dat betekent wel dat we dan moeten verhuizen. Op zich is dat niet erg, maar we hebben al zoveel veranderingen qua gezin achter de rug. Dus om dan nog een keer een verhuizing te gaan doen?
Ik kijk uit naar volgend jaar als de jongste naar school gaat, geen dagopvang meer en financiele ruimte om het rustiger aan te doen.
Anyway TO: geniet van je tijd thuis en dat jullie het zo hebben kunnen regelen. De tijd met je kinderen komt nooit meer terug, werken kan altijd nog.
dinsdag 29 september 2020 om 12:19
Jammer, ik had gedacht dat dit een topic zou zijn om gelijkgestemden te vinden, om ervaringen en herkenning te delen. Maar met de toon in dit topic ga ik niet verder dan dit:
To, ik zorg als alleenstaande ouder maar beperkt voor mijn kinderen, omdat meer niet lukt. Het is een lang proces van rouwen en accepteren geweest.
To, ik zorg als alleenstaande ouder maar beperkt voor mijn kinderen, omdat meer niet lukt. Het is een lang proces van rouwen en accepteren geweest.
