Psyche
alle pijlers
Thuiswonend, word gek van mijn ouders
dinsdag 28 mei 2019 om 17:20
Hallo,
Ik ben een 27-jarige thuiswonende vrouw. Mijn ouders en ik wonen in een klein dorpje. Toen mijn relatie uit ging, ben ik hier weer komen wonen, dat is ruim twee jaar geleden. Ik heb in mijn studietijd op kamers gewoond, maar met mijn studieschuld en inkomen krijg ik geen hypotheek (ik werk 4 1/2 dag in de week, bijna fulltime, hbo afgestudeerd). Huren kan met het oog op mijn inkomsten alleen in de sociale huursector en die zit, zoals iedereen weet, op slot. Net als velen sta ik jaren ingeschreven.
Mijn vader is met pensioen, mijn moeder werkt nog een beetje. Ze hebben een slecht huwelijk, mijn vader is erg bemoeizuchtig en opvliegend. Toen hij met pensioen ging, ontaardde hij in een tiran. Hij beweert dat hij wel even het huishouden over zal nemen, bakt er niks van en kaffert mijn moeder erom uit, die het jaren op rolletjes heeft gedaan. Hij weigert te koken, en zo kan ik wel even doorgaan. Het is moeilijk uit te leggen, maar ook als hij in een ander deel van het huis is, 'voel' ik hem. Zijn energie, zijn aura. Ik word er helemaal gek van.
Mijn moeder is me op subtiele wijze aan het pushen om op zoek te gaan naar een nieuwe relatie. Volgens haar heb ik geen kansen op een zelfstandige woning en is 'samen' beter. Helaas ben ik niet zo'n sociaal dier, en word ik ook niet verliefd. De dates die ik heb gehad zijn ook op niks uitgelopen.
Bekenden van me krijgen een woning via via, maar ik heb geen netwerk, dus dat kan ik niet aanboren. Ik sta bij 10 woningstichtingen ingeschreven. De stichting waarbij ik veel punten had, heeft de zelfstandige woningen nu ondergebracht bij een andere stichting, waar ik nauwelijks punten heb. Ik struin wekelijks natuurlijk alles af, heb ook al naar alternatieven gekeken. Maar ik weet gewoon dat woongroepen niets voor mij zijn (een voorbeeld dat ik tegen kwam). Ik ben niet sociaal en heb enorm veel ruimte en tijd voor mezelf nodig om op energie te komen, word snel snauwerig.
Het idee dat ik hier nog jaren bij mijn vader en moeder zit, maakt me moedeloos. Mijn vader bekt iedereen af en mijn moeder zit aan te sturen op een new boyfriend. Ik zie het soms even niet meer zitten, probeer wel veel afleiding te zoeken en positieve puntjes te zien, maar het wil niet altijd lukken.
Ik ben een 27-jarige thuiswonende vrouw. Mijn ouders en ik wonen in een klein dorpje. Toen mijn relatie uit ging, ben ik hier weer komen wonen, dat is ruim twee jaar geleden. Ik heb in mijn studietijd op kamers gewoond, maar met mijn studieschuld en inkomen krijg ik geen hypotheek (ik werk 4 1/2 dag in de week, bijna fulltime, hbo afgestudeerd). Huren kan met het oog op mijn inkomsten alleen in de sociale huursector en die zit, zoals iedereen weet, op slot. Net als velen sta ik jaren ingeschreven.
Mijn vader is met pensioen, mijn moeder werkt nog een beetje. Ze hebben een slecht huwelijk, mijn vader is erg bemoeizuchtig en opvliegend. Toen hij met pensioen ging, ontaardde hij in een tiran. Hij beweert dat hij wel even het huishouden over zal nemen, bakt er niks van en kaffert mijn moeder erom uit, die het jaren op rolletjes heeft gedaan. Hij weigert te koken, en zo kan ik wel even doorgaan. Het is moeilijk uit te leggen, maar ook als hij in een ander deel van het huis is, 'voel' ik hem. Zijn energie, zijn aura. Ik word er helemaal gek van.
Mijn moeder is me op subtiele wijze aan het pushen om op zoek te gaan naar een nieuwe relatie. Volgens haar heb ik geen kansen op een zelfstandige woning en is 'samen' beter. Helaas ben ik niet zo'n sociaal dier, en word ik ook niet verliefd. De dates die ik heb gehad zijn ook op niks uitgelopen.
Bekenden van me krijgen een woning via via, maar ik heb geen netwerk, dus dat kan ik niet aanboren. Ik sta bij 10 woningstichtingen ingeschreven. De stichting waarbij ik veel punten had, heeft de zelfstandige woningen nu ondergebracht bij een andere stichting, waar ik nauwelijks punten heb. Ik struin wekelijks natuurlijk alles af, heb ook al naar alternatieven gekeken. Maar ik weet gewoon dat woongroepen niets voor mij zijn (een voorbeeld dat ik tegen kwam). Ik ben niet sociaal en heb enorm veel ruimte en tijd voor mezelf nodig om op energie te komen, word snel snauwerig.
Het idee dat ik hier nog jaren bij mijn vader en moeder zit, maakt me moedeloos. Mijn vader bekt iedereen af en mijn moeder zit aan te sturen op een new boyfriend. Ik zie het soms even niet meer zitten, probeer wel veel afleiding te zoeken en positieve puntjes te zien, maar het wil niet altijd lukken.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:15
O, dus jullie zwelgen allebei het liefst in zelfmedelijden in plaats van actie te ondernemen?
Ik zit hier dus eigenlijk voor de kat zijn viool links te plakken met betaalbare mogelijkheden voor je om uit huis te gaan?
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:18
Altijd makkelijk oordelen als je concrete onderhavige situatie niet goed kentCalamitycat schreef: ↑28-05-2019 20:15O, dus jullie zwelgen allebei het liefst in zelfmedelijden in plaats van actie te ondernemen?
Ik zit hier dus eigenlijk voor de kat zijn viool links te plakken met betaalbare mogelijkheden voor je om uit huis te gaan?
dinsdag 28 mei 2019 om 20:18
Mogelijk wel, zal eens kijken.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:20
Je wil uit huis toch? Nou meid, het wordt je bijna op een presenteerblaadje aangeboden. Er zijn echt mogelijkheden genoeg. Voor wie wil.
Maar ga lekker door met zwelgen hoor.
Ik kom oorspronkelijk uit Ironië. Dat ligt naast de Sarcastische zee.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:21
Ik denk, en dat bedoel ik echt niet rot want ik ben zelf ook niet in rozengeur en maneschijn opgegroeid en was met 15 al niet meer thuis, dat je niet moet kijken naar wat je niet hebt en tekort bent gekomen maar naar wat je situatie nu is.JoosjeVis schreef: ↑28-05-2019 20:06Ik zeg altijd tegen mijn moeder dat het maar goed is dat mijn zusje en ik nooit over de mishandeling van mijn vader hebben gepraat en dat we hele gesloten kinderen waren, anders was mijn vader allang de ouderlijke macht ontzegt. En had hem een strafblad aan de broek gekleefd. En mijn moeder is het ook nog met me eens. Maar daar gaat deze discussie niet over.
En hoe je die moet verbeteren.
Ik denk dat je afstand moet nemen en afscheid moet nemen van bepaalde verwachtingen.
En nee, het is niet leuk of eerlijk wat je hebt ervaren, en het is niet leuk of eerlijk dat je daarom misschien een tijd op een kleine kamer of te duur ergens moet wonen.
Heel rot, helemaal als bekenden leuk op hippe locaties wonen, en hun ouders elke week komen klussen.
Maar bekijk het grotere plaatje.
Je moet voor jezelf gaan zorgen. En dat doe je niet door te blijven en te wachten tot iemand een mooie woning komt aanbieden aan de deur
Je. Moet. Weg.
En ben je eenmaal weg, dan ben je weg uit een ongezonde situatie en dan ben je gewoon een werkende meid die net als zoveel werkende meiden met huisgenoten of antikraak woont
Maar je bent wel weg.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:28
Ja, ik spaar wel. Hoeveel het precies is weet ik niet ... 350 euro per maand geloof ik.SweetFirefly schreef: ↑28-05-2019 20:23TO, hoeveel kun je per maand sparen en hoeveel heb je tot nu toe al gespaard? Of spaar je helemaal niet?
Er is al veel opgegaan aan autorijles en rij-examens.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:31
En nog je rijbewijs niet. Zonde, dat geld had je beter kunnen sparen. Maar in albik hier in Grubbekutteveen in de Randstad kan huren moet dat in Horroria in Groningen ook wel lukken.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:35
Zij loten, dus ik zou echt elke keer braaf meedoen. Eventueel langsgaan (wel op afspraak als je die kunt krijgen), wil ook nog wel eens helpen.
Delfzijl, Scheemda, Veendam, Winschoten zijn allemaal prima ontsloten.
anoniem_378854 wijzigde dit bericht op 28-05-2019 20:37
8.02% gewijzigd
dinsdag 28 mei 2019 om 20:35
Ja, zonde he. Het achterliggende idee was dat het met rijbewijs makkelijker is om in de kleinere kernen te wonen, omdat je met een autootje toch nog op je werk kan komen als er geen ov-verbinding is. Zo dus.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:42
Nou, dat is de afgelopen 2 jaar dus rond de 7000 euro die je nu zou moeten hebben. Stel je prioriteiten, zet elke cent opzij. Niet smokkelen. Je bent 27 en hebt er zelf voor gekozen om terug te gaan naar je ouders. Ja, dit was je eigen keuze. Ook al waren de omstandigheden die je ertoe leidden dit te doen, je was toen en bent nu een volwassen vrouw met een inkomen en bent zelf verantwoordelijk voor je keuzes. Dat je een einzelganger bent en ruimte nodig hebt moet je niet projecteren op de situatie met je ouders. Dat staat er los van. Ga je focussen op geld sparen en strooi overal rond bij de contacten die je wel hebt dat je woonruimte zoekt. Op je werk, social media, ja zelfs briefjes in de supermarkt.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:52
Ik betaal huur aan mijn ouders 350, plus ik heb een hele dure ziektekostenpremie van 320. Maak
helaas veel gebruik van mijn aanvullend pakket.
De afgelopen jaren studeerde ik nog, dat betaalde ik ook allemaal zelf, zo'n 260 euro per maand.
Daarnaast spaar ik 200 p.m voor autorijles.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:53
Als je concrete plannen wilt maken, zorg dan dat je dit soort dingen niet op zijn beloop laat.
'Geloof ik' is niet erg concreet. Zorg dat je weet wat je inkomsten zijn, wat je vaste lasten zijn, wat je kunt besteden aan huur.
dinsdag 28 mei 2019 om 20:55
O heerlijk idee, ik raad to dan aan om naar undercover te kijken op netflix.
