Vader heeft een hersentumor, hoe ga ik hier mee om?

Vorig jaar februari hebben we te horen gekregen dat mijn vader een hersentumor heeft. Hij heeft een halfjaar chemo gehad maar dat werkte jammer genoeg niet en we hebben toen te horen gekregen dat er niks meer aan te doen is. In september 2016 was hij uitbehandeld, sinds dien gaat het snel achteruit. Maar anders dan ik zelf zou verwachten, ik herken hem nauwelijks meer, hij heeft flinke woede uitbarstingen of herrinert zich niks meer. Een gesprek voeren heeft weinig zin want hij begrijpt het vaak niet en de moment waarop hij helder is worden steeds minder.
Omdat mijn ouders in het buitenland wonen is het moeilijk om een idee te krijgen hoe het met hem gaat. Mijn band met mijn vader wordt steeds minder, zeker als ik zie hoe zwaar mijn moeder het heeft met de zorg voor mijn vader. Ik ben bang dat ik dadelijk zowel mijn vader als mijn moeder verlies. Elke keer als ik denk dat ik er vrede mee heb, ik met de huidige situatie om kan gaan gebeurt er weer iets: hij moet naar het ziekenhuis, raakt incontinent, heeft weer een woede aanval. Dit zorgt ervoor dat het moeilijk is om "te wennen" (ik weet niet precies hoe ik het anders moet zeggen) aan de situatie. Het is zo anders allemaal dan dat ik had verwacht, hoe stom dat ook klinkt.

Ik zou het heel fijn vinden om hierover te praten met mensen die dit ook hebben meegemaakt of het nu ook meemaken (jammer genoeg). Hopelijk kunnen jullie mij hiermee helpen.

@nummerzoveel Je hebt gelijk. Het is interessant (als ik dat zo kan noemen) om te zien hoe mensen anders reageren op zoiets.

@ momo1980 Ik woon inderdaad in Nederland. Ik zal eens kijken of ze mij daar ook kunnen helpen. Al is het alleen online al. Ik moet sowieso veel dingen opzoeken.