Psyche
alle pijlers
Van jezelf maar ‘moeten’
dinsdag 3 juli 2018 om 14:09
Hoi allemaal,
Ik wil even mijn verhaal kwijt en ben benieuwd wat jullie ervan vinden en of jullie het misschien herkennen of niet.
Ik ben een meid van 24, volop aan het studeren en heb nu eindelijk vakantie.
Ik ben spontaan, kan het met iedereen vinden, ik houd van gezelligheid en op zijn tijd een feestje vind ik helemaal leuk. Ik maak snel vrienden en nieuwe contacten en ben eigenlijk altijd wel vrolijk en ik lach veel en doe lekker gek want lachen en plezier hebben maakt mij gelukkig.
Maar... ik vind het ook onwijs heerlijk als ik even niks doe. Gewoon op de bank relaxen, leuke film opzetten, kletsen via social media, gewoon lekker thuis. Op dit soort momenten verdiep ik mij ook veel in het spirutuele wat mij erg trekt en struin ik heel het internet af voor informatie hierover. Heerlijk!
Wat mij heel erg dwars zit, is dat ik het gevoel heb dat ik altijd maar iets voor mezelf moet doen en bezig moet zijn. Als ik zo’n relax dagje heb en ik weet dat zulke dagen mij goed doen, dan ‘schaam’ ik mij eigelijk dat ik niks aan het doen ben. Als iemand dan aan mij iets vraagt wat ik aan het doen ben en ik zeg ben lekker thuis, krijg ik vaak te horen ga is wat doen joh, ga lekker sporten, ga naar buiten het is mooi weer, je hebt vakantie ga leuke dingen doen.
Het is echt niet zo dat ik nooit leuke dingen doe, voor mezelf vind ik dat ik dat genoeg doe. Ik ben nou niet zo iemand die elke dag met vrienden wilt afspreken en constant maar bezig en weg is, is dat gek??
Ik wil pas met vrienden afspreken als ik daar echt zin in heb (of een vriend moet vragen om af te spreken) en niet met ze afspreken alleen maar omdat het in mijn hoofd maar moet moet moet.
Ik vind dit heel lastig, want ik heb blijkbaar niet dezelfde gedachten als andere van mijn leeftijd. Hun begrijpen niet dat ik het nodig en fijn vind om ook even thuis te zijn. Ik ben ook hooggevoelig (HSP’er) en daarom heb ik die momenten voor mijzelf echt nodig, omdat ik door alle prikkels soms echt onwijs moe ben. Heb dit aan een paar vrienden ook verteld, maar na een goed gesprek lijkt het alsof ze het alweer ‘vergeten zijn’.
Wat ik nu eigelijk heb is dus op de dagen dat ik mijzelf aan het opladen ben, ik daar niet meer voldoening uit kan halen, omdat het in mijn achterhoofd zit dat ik bijv. moet afspreken met vrienden, dat ik moet sporten. Ik ben een jonge meid van 24, hoort die niet een onwijs druk leven te hebben met alleen maar vrienden en gezelligheid? Zo komt het allemaal wel op mijn over, en ik heb een gevoel dat ik daaraan moet voldoen en ik zet dus een enorme druk daardoor op mijzelf.
Het lijkt alsof je als jong persoon altijd maar dingen moet doen en met vrienden afspreken enzovoort. En ik heb door die verwachting en reacties van mijn vrienden zoveel druk op mij gezet, dat ik bijna niet kan genieten meer van mijn relax dagjes.
Wat vinden jullie hiervan? Is het raar dat ik andere interesses heb dan anderen van mijn leeftijd en is het raar dat is niet altijd evenveel zin heb als anderen om dingen te gaan doen?
Bedankt voor het lezen en veel liefs!
Ik wil even mijn verhaal kwijt en ben benieuwd wat jullie ervan vinden en of jullie het misschien herkennen of niet.
Ik ben een meid van 24, volop aan het studeren en heb nu eindelijk vakantie.
Ik ben spontaan, kan het met iedereen vinden, ik houd van gezelligheid en op zijn tijd een feestje vind ik helemaal leuk. Ik maak snel vrienden en nieuwe contacten en ben eigenlijk altijd wel vrolijk en ik lach veel en doe lekker gek want lachen en plezier hebben maakt mij gelukkig.
Maar... ik vind het ook onwijs heerlijk als ik even niks doe. Gewoon op de bank relaxen, leuke film opzetten, kletsen via social media, gewoon lekker thuis. Op dit soort momenten verdiep ik mij ook veel in het spirutuele wat mij erg trekt en struin ik heel het internet af voor informatie hierover. Heerlijk!
Wat mij heel erg dwars zit, is dat ik het gevoel heb dat ik altijd maar iets voor mezelf moet doen en bezig moet zijn. Als ik zo’n relax dagje heb en ik weet dat zulke dagen mij goed doen, dan ‘schaam’ ik mij eigelijk dat ik niks aan het doen ben. Als iemand dan aan mij iets vraagt wat ik aan het doen ben en ik zeg ben lekker thuis, krijg ik vaak te horen ga is wat doen joh, ga lekker sporten, ga naar buiten het is mooi weer, je hebt vakantie ga leuke dingen doen.
Het is echt niet zo dat ik nooit leuke dingen doe, voor mezelf vind ik dat ik dat genoeg doe. Ik ben nou niet zo iemand die elke dag met vrienden wilt afspreken en constant maar bezig en weg is, is dat gek??
Ik wil pas met vrienden afspreken als ik daar echt zin in heb (of een vriend moet vragen om af te spreken) en niet met ze afspreken alleen maar omdat het in mijn hoofd maar moet moet moet.
Ik vind dit heel lastig, want ik heb blijkbaar niet dezelfde gedachten als andere van mijn leeftijd. Hun begrijpen niet dat ik het nodig en fijn vind om ook even thuis te zijn. Ik ben ook hooggevoelig (HSP’er) en daarom heb ik die momenten voor mijzelf echt nodig, omdat ik door alle prikkels soms echt onwijs moe ben. Heb dit aan een paar vrienden ook verteld, maar na een goed gesprek lijkt het alsof ze het alweer ‘vergeten zijn’.
Wat ik nu eigelijk heb is dus op de dagen dat ik mijzelf aan het opladen ben, ik daar niet meer voldoening uit kan halen, omdat het in mijn achterhoofd zit dat ik bijv. moet afspreken met vrienden, dat ik moet sporten. Ik ben een jonge meid van 24, hoort die niet een onwijs druk leven te hebben met alleen maar vrienden en gezelligheid? Zo komt het allemaal wel op mijn over, en ik heb een gevoel dat ik daaraan moet voldoen en ik zet dus een enorme druk daardoor op mijzelf.
Het lijkt alsof je als jong persoon altijd maar dingen moet doen en met vrienden afspreken enzovoort. En ik heb door die verwachting en reacties van mijn vrienden zoveel druk op mij gezet, dat ik bijna niet kan genieten meer van mijn relax dagjes.
Wat vinden jullie hiervan? Is het raar dat ik andere interesses heb dan anderen van mijn leeftijd en is het raar dat is niet altijd evenveel zin heb als anderen om dingen te gaan doen?
Bedankt voor het lezen en veel liefs!
dinsdag 3 juli 2018 om 15:00
Ik lieg helemaal niet! Verschikkelijk zegkarin12345 schreef: ↑03-07-2018 14:59Dat moet je ook niet liegen over een diagnose die je van een psycholoog gekregen zou hebben.
dinsdag 3 juli 2018 om 15:01
Volgens mij heeft u dat nu ook aangezien u blijft reageren. Fijne dag!
dinsdag 3 juli 2018 om 15:03
Nee natuurlijk doen we dat niet als iemand een ernstige ziekte heeft. Wat een rare aanname.xdeana schreef: ↑03-07-2018 14:59Heel jammer dat hier mensen zijn die niet een beetje begrip tonen. Ik ga mijzelf niet meer verdigigen maar heel jammer als ik vertel dat ik met een deskundige hoerover heb gepraat mensen beweren dat het onzin is. Ieder zijn mening! Maar waarom gelijk zo hard? Als iemand een ernstige ziekte heeft gaan jullie dan ook gelijk zo reageren?
Als je een diagnose wil, moet je bij een psychiater zijn, niet een psycholoog.
Verder moet je gewoon lekker rustig aan doen als je daar zin in hebt of nodig hebt. Doen hele volksstammen, lekker even op de bank niksen.
dinsdag 3 juli 2018 om 15:06
Je bent echt niet zo vreemd hoor. Ik vermoed dat ook je vrienden dat niet vinden, en dat het oordeel dat jij dent dat zij over je hebben, vooral uit jezelf komt.
Iedereen is anders. Massa's mensen hebben behoefte aan rust en tijd voor zichzelf. Verwar onbegrip of anders-zijn van je vrienden niet met oordelen en afwijzing (al kan het wel leuk zijn om vriendschap te sluiten met mensen die juist die andere interesses met je gemeen hebben).
Wat is er nou schaamtevol aan een dag besteden aan dingen die jij leuk vindt? Misschien moet je je vrienden er eens vol enthousiasme over vertellen in plaats van een verontschuldigende houding aan te nemen, wie weet verrassen zij je nog.
Iedereen is anders. Massa's mensen hebben behoefte aan rust en tijd voor zichzelf. Verwar onbegrip of anders-zijn van je vrienden niet met oordelen en afwijzing (al kan het wel leuk zijn om vriendschap te sluiten met mensen die juist die andere interesses met je gemeen hebben).
Wat is er nou schaamtevol aan een dag besteden aan dingen die jij leuk vindt? Misschien moet je je vrienden er eens vol enthousiasme over vertellen in plaats van een verontschuldigende houding aan te nemen, wie weet verrassen zij je nog.
What a nuanced anxiety
dinsdag 3 juli 2018 om 15:07
De "diagnose HSP" komt niet in de DSM voor.Muntjeinmijnbroekzak schreef: ↑03-07-2018 15:03
Als je een diagnose wil, moet je bij een psychiater zijn, niet een psycholoog.
Een psychiater zal deze dus ook nooit geven.
dinsdag 3 juli 2018 om 15:09
Nee precies. Dat post ik net daarnakarin12345 schreef: ↑03-07-2018 15:07De "diagnose HSP" komt niet in de DSM voor.
Een psychiater zal deze dus ook nooit geven.
TO is gewoon gevoelig mens. Dat is gelukkig een heel normale menselijke eigenschap.
dinsdag 3 juli 2018 om 15:28
Dit doet me goed! Dankuwel!Staartmees_en_co schreef: ↑03-07-2018 14:59Ik had mijn studentikoze ondernemingspiek wat vroeg: op de middelbare school. Toen ik ging studeren had ik geen zin meer in eindeloos veel oppervlakkige contactjes, uitgaan, zuipen, brak wakker worden. Ik vond het leuk om af en toe met vrienden af te spreken, maar kon me ook prima alleen vermaken.
Inmiddels ben ik de 30 voorbij en vind eigenlijk iedereen om mij heen het lekker om zo nu en dan te huismussen. Ik heb nog 1 vriendin die werkelijk waar iedere dag van de week met iemand gaat eten, dansen, of weet ik veel watten. Het idee alleen al vind ik doodvermoeiend.
Doe lekker waar je je fijn bij voelt. Je balans tussen sociale dingen ondernemen en alleen zijn klinkt gewoon hartstikke gezond. Laat je niet wijsmaken dat het anders zou moeten en geniet van je relaxdagen met jezelf én van je contacten met je vrienden.
dinsdag 3 juli 2018 om 15:31
Ik herken je verhaal helemaal. Ik ben zelf ook hoog sensitief. Jammer als mensen dat niet snappen of onzin vinden, maar voor mij gaf het veel duidelijkheid en inzicht toen ik me er meer in ging verdiepen.
Ik heb het nodig om meer dan een 'gemiddeld' mens te ontspannen/niks te doen. Toen ik dat nog niet wist en niet wilde accepteren ging ik steeds over mijn grens heen. Bijv. op zich past het prima in mijn dag dat ik werk (van half 9 tot 3), daarna nog een vergadering heb van 15:45-17:00 uur. Dan naar huis om te koken/eten en daarna nog scholing. Maar ik ben dan daarna zo onrustig in mijn hoofd. Ik kan dan absoluut niet slapen van alles wat nog door mijn hoofd spookt. Ik slaap dan slecht en ben de dag daarna versleten. Gelukkig ben ik de dag na zo'n dag of vrij of werk ik een halve dag. En zo gaat het prima. Ik spreek dan die week echt niks meer af 's avonds. Het klinkt soms zo saai. Ik ben dan wel wat ouder van jij (39) en om te komen waar ik nu sta heeft ook een poos geduurd.
Ik heb het nodig om meer dan een 'gemiddeld' mens te ontspannen/niks te doen. Toen ik dat nog niet wist en niet wilde accepteren ging ik steeds over mijn grens heen. Bijv. op zich past het prima in mijn dag dat ik werk (van half 9 tot 3), daarna nog een vergadering heb van 15:45-17:00 uur. Dan naar huis om te koken/eten en daarna nog scholing. Maar ik ben dan daarna zo onrustig in mijn hoofd. Ik kan dan absoluut niet slapen van alles wat nog door mijn hoofd spookt. Ik slaap dan slecht en ben de dag daarna versleten. Gelukkig ben ik de dag na zo'n dag of vrij of werk ik een halve dag. En zo gaat het prima. Ik spreek dan die week echt niks meer af 's avonds. Het klinkt soms zo saai. Ik ben dan wel wat ouder van jij (39) en om te komen waar ik nu sta heeft ook een poos geduurd.
dinsdag 3 juli 2018 om 15:36
En toen heb jij jezelf deze "diagnose" gegeven.Miranda_86 schreef: ↑03-07-2018 15:31Ik herken je verhaal helemaal. Ik ben zelf ook hoog sensitief. Jammer als mensen dat niet snappen of onzin vinden, maar voor mij gaf het veel duidelijkheid en inzicht toen ik me er meer in ging verdiepen.
dinsdag 3 juli 2018 om 15:37
Hoe kun jij nou weten wat een "gemiddeld" mens nodig heeft?Miranda_86 schreef: ↑03-07-2018 15:31
Ik heb het nodig om meer dan een 'gemiddeld' mens te ontspannen/niks te doen.
En wat is dat trouwens: een "gemiddeld" mens???
dinsdag 3 juli 2018 om 15:39
Thanks Miranda! Fijn dat iemand het herkent en ook begrijpt! Doet me goed!Miranda_86 schreef: ↑03-07-2018 15:31Ik herken je verhaal helemaal. Ik ben zelf ook hoog sensitief. Jammer als mensen dat niet snappen of onzin vinden, maar voor mij gaf het veel duidelijkheid en inzicht toen ik me er meer in ging verdiepen.
Ik heb het nodig om meer dan een 'gemiddeld' mens te ontspannen/niks te doen. Toen ik dat nog niet wist en niet wilde accepteren ging ik steeds over mijn grens heen. Bijv. op zich past het prima in mijn dag dat ik werk (van half 9 tot 3), daarna nog een vergadering heb van 15:45-17:00 uur. Dan naar huis om te koken/eten en daarna nog scholing. Maar ik ben dan daarna zo onrustig in mijn hoofd. Ik kan dan absoluut niet slapen van alles wat nog door mijn hoofd spookt. Ik slaap dan slecht en ben de dag daarna versleten. Gelukkig ben ik de dag na zo'n dag of vrij of werk ik een halve dag. En zo gaat het prima. Ik spreek dan die week echt niks meer af 's avonds. Het klinkt soms zo saai. Ik ben dan wel wat ouder van jij (39) en om te komen waar ik nu sta heeft ook een poos geduurd.
dinsdag 3 juli 2018 om 15:58
dinsdag 3 juli 2018 om 16:04
Mensen met de "diagnose" HSP zijn gewoon gevoelige mensen. Niks mis mee, gewoon een karaktereigenschap. En ze trekt zich veel aan en maakt zich veel zorgen om wat mensen denken. Dus dat klopt dan wel weer.
Accepteren of er wat aan doen, maar verstoppen achter dit "label" lijkt niet goed voor jezelf.
dinsdag 3 juli 2018 om 16:13
Ga je lekker?karin12345 schreef: ↑03-07-2018 15:37Hoe kun jij nou weten wat een "gemiddeld" mens nodig heeft?
En wat is dat trouwens: een "gemiddeld" mens???
Ontopic:
Herkenbaar en helemaal niks mis mee.
Mijn vriend moet er altijd om lachen als ik zeg "ik ga even helemaal niks doen" wat meestal betekent dat ik een slechte tv serie kijk en ondertussen in slaap val. Doe ik regelmatig trouwens.
Ja, ik zou ook met vrienden op een terras kunnen gaan zitten maar daar heb ik soms helemaal geen zin in. Kan er enorm van genieten om even helemaal niks te doen en me nergens mee bezig te houden.
Accepteer van jezelf dat jij dat nodig hebt en "plan" dat ook in.
Als ik een hele dag met familie ben geweest (vind ik superleuk), wil ik de volgende dag een hele rustige dag hebben om even op te laden. Dat weet ik van mezelf, dus daar hou ik rekening mee. En als iemand dan vraagt of ik op mijn "rustdag" iets wil gaan doen zeg ik dat ik andere plannen heb. Klaar!
dinsdag 3 juli 2018 om 16:13
Dan is dat het eerste waar ik aan zou gaan werken. Leer je eigen grenzen aan te geven zonder jezelf te verantwoorden. Nee, helaas kun je die dag niet afspreken. Waarom dan niet? Omdat je al iets anders hebt gepland.
Een moment voor jezelf kan minstens zo belangrijk zijn als een sociale afspraak. En probeer dit soort dingen altijd te relativeren voor jezelf, misschien liggen je vriendinnen wel op de bank op het moment dat jij dingen als sport, familiebezoek etc. hebt gepland. Iedereen heeft daar behoefte aan, de een alleen wat meer dan de ander.
The burning desire to live and roam free, it shines in the dark and it grows within me.
dinsdag 3 juli 2018 om 16:14
Als je toch al interesse hebt in spiritualiteit, waarom ga je je dan niet richten op meditatie?
Lees erover, volg een training mindfulness, ga het thuis ook oefenen. Het heeft mijn leven best veranderd mag ik wel zeggen, ten goede. Je zult dan ook leren dat juist niets doen, ontzettend goed voor je is.
Lees erover, volg een training mindfulness, ga het thuis ook oefenen. Het heeft mijn leven best veranderd mag ik wel zeggen, ten goede. Je zult dan ook leren dat juist niets doen, ontzettend goed voor je is.
dinsdag 3 juli 2018 om 16:24
HSP is geen diagnose toch
Ik ga mezelf hier niet in verdedigen, kost mij teveel negatieve energie. Dan stop ik mijn energie liever ergens anders in. Mensen die dit onzin vinden zullen dit toch hoogstwaarschijnlijk onzin blijven vinden, wat ik ook zeg. Dat geeft ook verder niks, ieder zijn mening.
