Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 12 januari 2017 om 16:16
Heel veel sterkte en kracht toegewenst bij het verwerken van dit nieuws voor jou en je gezin. Ik hoop met alles dat de komende maanden prachtig zullen worden en dat je de tijd krijgt om je wensen te vervullen en je kinderen datgeen mee te geven wat je hen hun leven bij wil laten blijven.
Haal eruit wat erin zit
Haal eruit wat erin zit
donderdag 12 januari 2017 om 16:17
Wow AnnA. Ik vind het zo indrukwekkend hoe rustig je overkomt als je dit zo opschrijft. Je lijkt het zo goed te beseffen en relativeren.
Kan niets anders zeggen dan: geniet nog van elke dag die je met je kinderen mag zijn, zodat ook zij een mooie herinnering aan hun moeder overhouden. Maar er mag ook ruimte zijn voor verdriet he, ook voor de kinderen, die moeten straks toch verder en er dan wel mee kunnen leven. En misschien moet je niet eens een maand vrij vragen maar gewoon een heel flexibel rooster voor de kinderen zodat jullie gewoon een dag weg kunnen als je dat wilt.
dikke knuffel nogmaals
Kan niets anders zeggen dan: geniet nog van elke dag die je met je kinderen mag zijn, zodat ook zij een mooie herinnering aan hun moeder overhouden. Maar er mag ook ruimte zijn voor verdriet he, ook voor de kinderen, die moeten straks toch verder en er dan wel mee kunnen leven. En misschien moet je niet eens een maand vrij vragen maar gewoon een heel flexibel rooster voor de kinderen zodat jullie gewoon een dag weg kunnen als je dat wilt.
dikke knuffel nogmaals
donderdag 12 januari 2017 om 16:17
quote:AnnA_C schreef op 12 januari 2017 @ 16:12:
Oh, en een tvp (zie het nu staan) vind ik niet storend hoor. Ik vat het op als een teken dat je meeleeft en benieuwd bent naar de uitslag.Zo bedoelde ik het ook, maar ik heb het toch even aangepast. Nu heel lief voor jezelf en je naasten zijn. Mooie momenten verzamelen! (God, wat klinkt dat banaal...)
Oh, en een tvp (zie het nu staan) vind ik niet storend hoor. Ik vat het op als een teken dat je meeleeft en benieuwd bent naar de uitslag.Zo bedoelde ik het ook, maar ik heb het toch even aangepast. Nu heel lief voor jezelf en je naasten zijn. Mooie momenten verzamelen! (God, wat klinkt dat banaal...)
donderdag 12 januari 2017 om 16:18
donderdag 12 januari 2017 om 16:19
Het is vreselijk nieuws. Heel erg veel kracht gewenst voor het gesprek met je kinderen en ik wens je heel veel goede maanden toe waarin je het leven nog eens goed in het gezicht kijkt en ik hoop dat je daarin ook momenten hebt waarop je kunt genieten van wat er nog is. Ook erg veel sterkte gewenst aan je man en kinderen.
