Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 12 januari 2017 om 16:31
Jeetje, ik had ergens toch het gevoel dat het allemaal goed zou komen. Hier heb ik echt geen woorden voor en aan knuffels, sterkte wensen etc heb je ook eigenlijk geen moer. Wat een ongelooflijk kutnieuws, ben er ook helemaal stil van.
Ik hoop dat je nog een mooie tijd zult hebben met iedereen van wie je houdt en je kinderen zullen vast wel vrij krijgen, het zou onmenselijk zijn als dat tegengehouden werd.
Nogmaals een enorme knuffel
Ik hoop dat je nog een mooie tijd zult hebben met iedereen van wie je houdt en je kinderen zullen vast wel vrij krijgen, het zou onmenselijk zijn als dat tegengehouden werd.
Nogmaals een enorme knuffel
donderdag 12 januari 2017 om 16:34
donderdag 12 januari 2017 om 16:39
quote:Sosa85 schreef op 12 januari 2017 @ 16:35:
Vreselijk! Voor jou en je gezin. Inderdaad probeer te genieten van de tijd die jullie samen hebben en de dingen te doen die jij nog wilt! Lijkt me niet dat een school in zon situatie dwars gaat liggen?
Lijkt mij ook niet- En ik vrees voor het lot van de school als ze het proberen en heel
VIVA over zich heen krijgt Gaat niet gebeuren dat die maand er niet gaat komen.
Vreselijk! Voor jou en je gezin. Inderdaad probeer te genieten van de tijd die jullie samen hebben en de dingen te doen die jij nog wilt! Lijkt me niet dat een school in zon situatie dwars gaat liggen?
Lijkt mij ook niet- En ik vrees voor het lot van de school als ze het proberen en heel
VIVA over zich heen krijgt Gaat niet gebeuren dat die maand er niet gaat komen.
donderdag 12 januari 2017 om 16:41
Lieve Anna, dit is verschrikkelijk nieuws en ook al ken ik je niet; mijn hart breekt. Geniet met volle teugen van de laatste maanden/jaren, van alle grote en kleine dingen in het leven en vooral van elkaar. Het zal niet makkelijk worden, maar maak er een bijzondere tijd van.
En misschien zijn de wonderen de wereld nog niet uit.. Hoop doet leven.
En misschien zijn de wonderen de wereld nog niet uit.. Hoop doet leven.
