Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 12 januari 2017 om 17:23
donderdag 12 januari 2017 om 17:44
Tegen mijn opa hadden ze gezegd dat hij nog 6 maanden had. Hij heeft nog twee jaar geleefd. Misschien is dat ook bij jou? Daar duim ik iig voor!
En wat eerder ook iemand zei: als de school geen vrij geeft, vermoed ik dat ze het hele viva-forum over zich heen krijgen... So consider it done
Heel veel sterkte voor jou en je familie.
P.s.: praktische tips: een herinneringendoos en een hanger met je vingerafdruk of de as. Ik heb zelf een hanger met de vingerafdruk van mijn oma, erg mooi en een zeer dierbare herinnering.
En wat eerder ook iemand zei: als de school geen vrij geeft, vermoed ik dat ze het hele viva-forum over zich heen krijgen... So consider it done
Heel veel sterkte voor jou en je familie.
P.s.: praktische tips: een herinneringendoos en een hanger met je vingerafdruk of de as. Ik heb zelf een hanger met de vingerafdruk van mijn oma, erg mooi en een zeer dierbare herinnering.
donderdag 12 januari 2017 om 17:45
Lieve Anna, wat kunnen we zeggen? Wat kan ik zeggen wat je nog niet gehoord of gelezen hebt? Helaas helemaal niks....
Laat ik dan het volgende zeggen. Ik hoop dat jullie alles eruit halen wat erin zit. Boek die vakantie, geniet van elkaar, maak foto's en filmpjes, heeeeeel veel! Knuffel je kinderen, geniet met je man. Hou elkaar vast zolang het nog kan.
Ik wens jullie heel veel moed, kracht, liefs en alle moois wat er nog te beleven is
Laat ik dan het volgende zeggen. Ik hoop dat jullie alles eruit halen wat erin zit. Boek die vakantie, geniet van elkaar, maak foto's en filmpjes, heeeeeel veel! Knuffel je kinderen, geniet met je man. Hou elkaar vast zolang het nog kan.
Ik wens jullie heel veel moed, kracht, liefs en alle moois wat er nog te beleven is
