Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 13 januari 2017 om 21:49
quote:yette schreef op 13 januari 2017 @ 18:48:
Nu we toch tips aan het geven zijn: delegeer iemand om een vriendenweekeind te organiseren. Weet ik veel, een saaie bungalow met drank, pizza's, je favoriete films en suf gelul. Klinkt misschien stom, maar op een gegeven moment komt al die zingeving je je neus uit en moet je echt even bijkomen.Dat is idd een goede en waardevolle tip.
Nu we toch tips aan het geven zijn: delegeer iemand om een vriendenweekeind te organiseren. Weet ik veel, een saaie bungalow met drank, pizza's, je favoriete films en suf gelul. Klinkt misschien stom, maar op een gegeven moment komt al die zingeving je je neus uit en moet je echt even bijkomen.Dat is idd een goede en waardevolle tip.
vrijdag 13 januari 2017 om 21:52
vrijdag 13 januari 2017 om 22:18
quote:AnnA_C schreef op 13 januari 2017 @ 15:17:
Een sierraad heb ik ook aan gedacht, maar ik heb 2 jongens....
Man wilde ook al geen tatoeage met mijn as erin
Ik volg dit topic zo half en las dit: mijn jongste zoon is 16 en heeft een ketting met daaraan een hanger met wat as van zijn overleden oma.
Jongens kunnen ook sieraden dragen.
Een sierraad heb ik ook aan gedacht, maar ik heb 2 jongens....
Man wilde ook al geen tatoeage met mijn as erin
Ik volg dit topic zo half en las dit: mijn jongste zoon is 16 en heeft een ketting met daaraan een hanger met wat as van zijn overleden oma.
Jongens kunnen ook sieraden dragen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 13 januari 2017 om 22:31
quote:Solomio schreef op 13 januari 2017 @ 22:18:
[...]
Ik volg dit topic zo half en las dit: mijn jongste zoon is 16 en heeft een ketting met daaraan een hanger met wat as van zijn overleden oma.
Jongens kunnen ook sierraden dragen.
Dit, en ze hebben veel opties tegenwoordig. Naast hangers voor aan de ketting zijn er ook bijvoorbeeld ringen, bedels voor aan armbanden, oorbellen Etc. Of van die glazen bollen voor op tafel, van die paperweight gevallen.
Ik draag ook een as sieraad. Daarnaast hebben we ook vingerafdrukken laten maken voor een eventuele tatoeage of een ander sieraad in de toekomst. Wat ook altijd een optie is om wat as uit de urn laten en de kinderen als ze ouder zijn een keuze te laten maken. Het hoeft niet allemaal nu al vast te liggen.
[...]
Ik volg dit topic zo half en las dit: mijn jongste zoon is 16 en heeft een ketting met daaraan een hanger met wat as van zijn overleden oma.
Jongens kunnen ook sierraden dragen.
Dit, en ze hebben veel opties tegenwoordig. Naast hangers voor aan de ketting zijn er ook bijvoorbeeld ringen, bedels voor aan armbanden, oorbellen Etc. Of van die glazen bollen voor op tafel, van die paperweight gevallen.
Ik draag ook een as sieraad. Daarnaast hebben we ook vingerafdrukken laten maken voor een eventuele tatoeage of een ander sieraad in de toekomst. Wat ook altijd een optie is om wat as uit de urn laten en de kinderen als ze ouder zijn een keuze te laten maken. Het hoeft niet allemaal nu al vast te liggen.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 13 januari 2017 om 22:34
Misschien zit je er niet op te wachten, maar in het kader van herinneringen.
Ieder jaar een verjaardagskaart
Mooie foto reportage van jullie gezin en specifiek jij beide kinderen appart
Herinneringsdoos met favoriete spullen van mama. Geurtje / lievelings koekjes en alles wat je er maar in wil stoppen
Boekjes mam vertel eens
Cadeaus voor huwelijk / geboorte baby en dat soort bijzondere momenten.
Ieder jaar een verjaardagskaart
Mooie foto reportage van jullie gezin en specifiek jij beide kinderen appart
Herinneringsdoos met favoriete spullen van mama. Geurtje / lievelings koekjes en alles wat je er maar in wil stoppen
Boekjes mam vertel eens
Cadeaus voor huwelijk / geboorte baby en dat soort bijzondere momenten.
vrijdag 13 januari 2017 om 22:38
vrijdag 13 januari 2017 om 23:15
Met een brok in mijn keel heb ik ook jouw eerste posts op het forum gelezen. De manier waarop jij schrijft en jij jezelf verwoordt, doet me sterk vermoeden dat jij een heel fijn, warm en grappig mens bent
Ik ben zelf 34. Heb echt een paar klotejaren achter de rug. En een depressie. En ik voel me nog steeds een beetje 'meh' en kan van weinig dingen genieten. Maar jij hebt me net laten inzien dat ik niet moet 'zeuren' en de dagen moet plukken. En vooral dankbaar moet zijn.
Dank je, dank je wel, hiervoor
Ik wens jou, je man, jouw jongens, je ouders en je grote zus nogmaals heel veel sterkte, kracht en warmte toe.
Ik ben zelf 34. Heb echt een paar klotejaren achter de rug. En een depressie. En ik voel me nog steeds een beetje 'meh' en kan van weinig dingen genieten. Maar jij hebt me net laten inzien dat ik niet moet 'zeuren' en de dagen moet plukken. En vooral dankbaar moet zijn.
Dank je, dank je wel, hiervoor
Ik wens jou, je man, jouw jongens, je ouders en je grote zus nogmaals heel veel sterkte, kracht en warmte toe.
zaterdag 14 januari 2017 om 00:10
Wat verschrikkelijk! Ik heb er verder eigenlijk geen woorden voor...
En waar je as moet laten, dat kan op heel veel plekken. Mijn vader heeft het grootste deel van de as van mijn moeder, ik heb zelf een kleine urn (gewoon een potje waar je niet van af kan zien dat het een urn is) en een sieraad. Er is ook wat as verdeeld onder de familie leden die dat wilden. Zo kan het dus ook, wij zijn regelmatig verhuisd (het hele land door) dus op een begraafplaats as wegzetten was voor ons persoonlijk niet handig. Dus moeders gaat gewoon mee in der pot.
En waar je as moet laten, dat kan op heel veel plekken. Mijn vader heeft het grootste deel van de as van mijn moeder, ik heb zelf een kleine urn (gewoon een potje waar je niet van af kan zien dat het een urn is) en een sieraad. Er is ook wat as verdeeld onder de familie leden die dat wilden. Zo kan het dus ook, wij zijn regelmatig verhuisd (het hele land door) dus op een begraafplaats as wegzetten was voor ons persoonlijk niet handig. Dus moeders gaat gewoon mee in der pot.
zaterdag 14 januari 2017 om 10:52
Lieve Anna,
Met veel bewondering lees ik jouw reacties, wat een sterke vrouw ben jij. Maar ook een zeer praktische vrouw, gelijk de koe bij de hoorns vatten en niets aan het toeval overlaten.
Over je as, ik heb altijd gezegd tegen mijn moeder dat als zij er niet meer is ik haar as niet hoef te hebben. Ik vond dat maar eng. En kijk nu 6 jaar geleden alweer staat haar as bij mij thuis en is ook inmiddels mee verhuisd. Dus dat kan ook nog je as gewoon lekker thuis.
Mijn 3 kinderen weten niet beter dan dat die urn boven op de kast staat met een mooie witte pinquinbeeldje ervoor. Ik moet er niet aan denken om haar as alsnog uit te strooien, dat voelt toch weer als een afscheid.
Ik wil je heel veel kracht en sterkte toewensen voor jou en je gezin.
Met veel bewondering lees ik jouw reacties, wat een sterke vrouw ben jij. Maar ook een zeer praktische vrouw, gelijk de koe bij de hoorns vatten en niets aan het toeval overlaten.
Over je as, ik heb altijd gezegd tegen mijn moeder dat als zij er niet meer is ik haar as niet hoef te hebben. Ik vond dat maar eng. En kijk nu 6 jaar geleden alweer staat haar as bij mij thuis en is ook inmiddels mee verhuisd. Dus dat kan ook nog je as gewoon lekker thuis.
Mijn 3 kinderen weten niet beter dan dat die urn boven op de kast staat met een mooie witte pinquinbeeldje ervoor. Ik moet er niet aan denken om haar as alsnog uit te strooien, dat voelt toch weer als een afscheid.
Ik wil je heel veel kracht en sterkte toewensen voor jou en je gezin.
zaterdag 14 januari 2017 om 11:45
zaterdag 14 januari 2017 om 12:46
zaterdag 14 januari 2017 om 15:50
Echt mooi om te lezen hoe je er mee om gaat, super sterk (al heb je vast ook minder sterke momenten natuurlijk). Mijn opa en oma zijn beide gecremeerd en het as is uitgestrooid. Ik mocht echter een klein beetje houden van de familie, omdat ik dat graag wilde. Ik heb dat in een hanger gedaan (het ziet er niet uit als een as-hanger, maar gewoon als een sieraad). Ik draag hem regelmatig en soms doe ik hem heel bewust om, zodat ik een beetje 'opa en oma' bij me heb. Wellicht is het een idee om sieraden uit te zoeken voor je kinderen waar later (hopelijk duurt dat nog lang) je as in kan.
zaterdag 14 januari 2017 om 15:55
Wow, wat een goede tips allemaal. Bedankt!
Ik moest wel heel hard lachen om de doelpalen .
Oh, en iemand gaf de tip om vooral nog hele leuke en heel veel seks te hebben. Ehm... dat is dus één van de positieve bijwerkingen van de chemo, ik heb mijn man nog nooit zo vaak besprongen (en nu hoop ik dat er héél weinig bekenden meelezen).
Ik heb besloten het as-probleem aan mijn man over te laten. Cremeren leek mij lekker praktisch ivm een eventuele verhuizing en omdat een graf meestal na 30 jaar geruimd wordt, maar man gaf aan dat hij het hele idee van een crematie raar vindt (hij heeft er nog nooit één meegemaakt). Het idee van met z'n allen de kist in de grond laten zakken en allemaal een handje aarde spreekt hem meer aan. Ik heb gezegd dat het mij niet uitmaakt en dat ik het ook prima vind als hij mij in zijn geboortedorp wil laten begraven.
Verder vandaag een rustige dag thuis met man en kinderen. We zijn net naar de ikea geweest. Voelt ergens wel heel bizar: je hebt nog 6 maanden en wat doe je? Op een regenachtige zaterdag ga je naar de ikea . Alsof je echt niets beter te doen hebt . Maar ja, we zijn ook net verhuisd, en een lamp in de slaapkamer is toch ook wel zo handig en sfeervol als ik daar straks heel veel ga liggen .
Man en kinderen zijn nu met z'n drieen de nieuwe stoelen van de kinderen in elkaar aan het zetten. "Echte stoelen die kunnen draaien en omhoog en naar beneden!" Schatjes zijn het toch.
Ik moest wel heel hard lachen om de doelpalen .
Oh, en iemand gaf de tip om vooral nog hele leuke en heel veel seks te hebben. Ehm... dat is dus één van de positieve bijwerkingen van de chemo, ik heb mijn man nog nooit zo vaak besprongen (en nu hoop ik dat er héél weinig bekenden meelezen).
Ik heb besloten het as-probleem aan mijn man over te laten. Cremeren leek mij lekker praktisch ivm een eventuele verhuizing en omdat een graf meestal na 30 jaar geruimd wordt, maar man gaf aan dat hij het hele idee van een crematie raar vindt (hij heeft er nog nooit één meegemaakt). Het idee van met z'n allen de kist in de grond laten zakken en allemaal een handje aarde spreekt hem meer aan. Ik heb gezegd dat het mij niet uitmaakt en dat ik het ook prima vind als hij mij in zijn geboortedorp wil laten begraven.
Verder vandaag een rustige dag thuis met man en kinderen. We zijn net naar de ikea geweest. Voelt ergens wel heel bizar: je hebt nog 6 maanden en wat doe je? Op een regenachtige zaterdag ga je naar de ikea . Alsof je echt niets beter te doen hebt . Maar ja, we zijn ook net verhuisd, en een lamp in de slaapkamer is toch ook wel zo handig en sfeervol als ik daar straks heel veel ga liggen .
Man en kinderen zijn nu met z'n drieen de nieuwe stoelen van de kinderen in elkaar aan het zetten. "Echte stoelen die kunnen draaien en omhoog en naar beneden!" Schatjes zijn het toch.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 14 januari 2017 om 16:02
zaterdag 14 januari 2017 om 16:03
zaterdag 14 januari 2017 om 16:10
@ NummerZoveel: ja, die emoties zijn er zeker ook. Maar daar probeer ik, zeker als de kinderen niet thuis zijn, niet te veel aan toe te geven. Ik vond het bijvoorbeeld echt verschrikkelijk om het nieuws aan mijn ouders te vertellen en heb gisteren toen ze langskwamen keihard bij mijn moeder op schoot zitten janken. En zij deed uiteraard net zo hard mee.
Soms als ik 's nachts niet kan slapen kruip ik tegen mijn man aan en dan vraag ik me af hoe hij straks moet slapen, alleen in dat bed. En dan denk ik verder, over hoe hij over een aantal jaar daar misschien met een andere vrouw ligt. Hij is net 34, het is onrealistisch om te verwachten dat dat nooit gebeurd. En ik wil ook dat dat gebeurd en hij weer gelukkig kan zijn. Maar bij het idee knijp mijn keel dicht.
Soms als ik 's nachts niet kan slapen kruip ik tegen mijn man aan en dan vraag ik me af hoe hij straks moet slapen, alleen in dat bed. En dan denk ik verder, over hoe hij over een aantal jaar daar misschien met een andere vrouw ligt. Hij is net 34, het is onrealistisch om te verwachten dat dat nooit gebeurd. En ik wil ook dat dat gebeurd en hij weer gelukkig kan zijn. Maar bij het idee knijp mijn keel dicht.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 14 januari 2017 om 16:16
@Anna
Ik ben "blij" om te lezen dat je daar ook ruimte aan geeft. Ik snap dat je man en kinderen liever niet wil belasten, maar het lijkt me heel moeilijk om dat vol te houden. Probeer het vooral niet op te kroppen. Ik weet niet waar je woont, maar misschien heb je hier iets aan: https://www.hdi.nl
Ik ben "blij" om te lezen dat je daar ook ruimte aan geeft. Ik snap dat je man en kinderen liever niet wil belasten, maar het lijkt me heel moeilijk om dat vol te houden. Probeer het vooral niet op te kroppen. Ik weet niet waar je woont, maar misschien heb je hier iets aan: https://www.hdi.nl
