Psyche
alle pijlers
Veel moeite met verplichtingen
woensdag 2 januari 2019 om 18:58
Dat ben ik met je eens Redbulletje. Maar tegelijkertijd snap ik mijn ouders ook, die vroeger veel hebben opgepast en nu 'afgeserveerd' worden – zo voelen ze dat. Dus ik praat dan op de pubers in en hoop dat ze zelf besluiten om mee te gaan... Ik gooi het in de discussie op 'iets over hebben voor'... maar dat is moeilijk voor pubers. En dan zit ik ook nog met m'n eigen gevoel, ze weten dondersgoed dat ik er zelf heel veel moeite mee heb dus dat gebruiken ze in die discussies. Komt het erop neer dat het door mij komt dat ze niet gaan, want ik heb in hun bijzijn tegen mijn vriend gezegd dat die bezoekjes me zoveel energie kostten... Mijn ouders zeggen trouwens dat mijn vriend en mijn kinderen niet graag komen omdat ik hen zwart heb gemaakt. Mijn vriend heeft me daar wel vanaf gepraat, want hij kan als volwassen vent zelf natuurlijk ook best een situatie beoordelen. Het is gewoon een onmogelijke situatie eigenlijk.
woensdag 2 januari 2019 om 19:00
Niet alles gelezen dus misschien ben ik supermosterd, maar mijn schoonouders zijn op zich geen vervelende mensen, ik heb alleen altijd al een bloedhekel gehad aan dat vanzelfsprekende meegaan met je partner. Dus omdat jij een relatie hebt moet je ineens samen komen opdraven, je zit toch niet aan elkaar vast? Dan nam mijn nichtje bijvoorbeeld ineens haar vriendje mee naar de verjaardag van mijn oma, alsof daar wat aan is voor zo'n knul. Nooit gesnapt.minnimouse schreef: ↑01-01-2019 23:10Dus alle schoonouders zijn vervelend? Wat ontzettend jammer dat jij blijkbaar alleen maar negatieve ervaringen hebt met andere mensen/schoonfamilie.
Noem me autistisch wat dit betreft, maar heb daar echt grote moeite mee.
woensdag 2 januari 2019 om 19:03
Ik snap dat ook niet en heb daar ook moeite mee.RégineFilange schreef: ↑02-01-2019 19:00Niet alles gelezen dus misschien ben ik supermosterd, maar mijn schoonouders zijn op zich geen vervelende mensen, ik heb alleen altijd al een bloedhekel gehad aan dat vanzelfsprekende meegaan met je partner. Dus omdat jij een relatie hebt moet je ineens samen komen opdraven, je zit toch niet aan elkaar vast? Dan nam mijn nichtje bijvoorbeeld ineens haar vriendje mee naar de verjaardag van mijn oma, alsof daar wat aan is voor zo'n knul. Nooit gesnapt.
Noem me autistisch wat dit betreft, maar heb daar echt grote moeite mee.
Mijn nichten deden dat vroeger ook toen ze nog jong waren, hun scharrel van het moment mee op familiebezoek; weird!
woensdag 2 januari 2019 om 19:13
redbulletje schreef: ↑02-01-2019 19:03Ik snap dat ook niet en heb daar ook moeite mee.
Mijn nichten deden dat vroeger ook toen ze nog jong waren, hun scharrel van het moment mee op familiebezoek; weird!
Om dit soort dingen (onder andere) denk ik serieus dat ik ASS heb. Of een lichte vorm.
Het is sinds het begin van mijn relatie al een heet hangijzer. Ik weet niet precies waarom, maar ik hou het het liefst gewoon gescheiden, ook andersom. Als ik bijvoorbeeld nu naar de verjaardag van mijn ouders of oma ga dan wordt er verwacht dat mijn vriend meegaat, terwijl ik eigenlijk liever zonder hem zou gaan. Heeft niks met hem te maken natuurlijk, maar ik vind het prettig om dan gewoon 'onder elkaar' te zijn. Ik wil hem helemaal niet meenemen.
woensdag 2 januari 2019 om 19:39
Dat zou ik ook zo vinden. (Maar goed, ik blijk dan ook 'n ASS-er te zijnRégineFilange schreef: ↑02-01-2019 19:13Om dit soort dingen (onder andere) denk ik serieus dat ik ASS heb. Of een lichte vorm.
Het is sinds het begin van mijn relatie al een heet hangijzer. Ik weet niet precies waarom, maar ik hou het het liefst gewoon gescheiden, ook andersom. Als ik bijvoorbeeld nu naar de verjaardag van mijn ouders of oma ga dan wordt er verwacht dat mijn vriend meegaat, terwijl ik eigenlijk liever zonder hem zou gaan. Heeft niks met hem te maken natuurlijk, maar ik vind het prettig om dan gewoon 'onder elkaar' te zijn. Ik wil hem helemaal niet meenemen.
) Zou het helemaal niet leuk vinden als ik geen moment meer alleen met mijn ouders had door een partner. Ik zie het ook allemaal los van elkaar. Leuk natuurlijk dat een partner je ouders wil leren kennen en v.v. maar niet constant mee op bezoek.
woensdag 2 januari 2019 om 21:03
Een rode stier die niet van koetjes en kalfjes houdt ?redbulletje schreef: ↑01-01-2019 23:07Ik zit graag in mijn uppie, sowieso liever dan met zo'n groep familiemensen te moeten koetjes en kalven.
woensdag 2 januari 2019 om 21:29
Ik heb een grafhekel aan alles wat in mijn ogen een verplichting is.
Bij mijn ex schoonouders moest ook alles gevierd , vaderdag ,Moederdag , Pasen verjaardagen ,kerst , verplichte nieuwjaarsrecepties bij de familie van zijn vaders en ook nog bij zijn moeders kant!!
Zat je daar met je suffe nieuwjaarskop s middags alweer zo’n hele kamer vol gelukkig nieuwjaar te wensen in zo’n kakelhok.
Inclusief neefjes nichtjes en aanhang en daar ook nog de kinderen van.
Kostte me zoovvvveeeeeeel energie.
En toen ik bij schoonvader aankaartte dat ik het eigenlijk niets vond zei hij ; sommige dingen moeten nu eenmaal ook al vindt je ze niets
Blij dat ik daar vanaf ben.
Met mijn huidige vriend vieren we onze verjaardagen niet, alleen die van ons kind.
Verder weinig familie dus weinig verjaardagen.
En ook gelukkig weinig vrienden, dus weinig verjaardagen.
Alleen die verjaardagen bij de buren moet ik nog vanaf. Daar heb ik niks mee maar vriend vindt het gezellig dus ik heb besloten niet meer mee te gaan.
Doeiiiiiiiii
Bij mijn ex schoonouders moest ook alles gevierd , vaderdag ,Moederdag , Pasen verjaardagen ,kerst , verplichte nieuwjaarsrecepties bij de familie van zijn vaders en ook nog bij zijn moeders kant!!
Zat je daar met je suffe nieuwjaarskop s middags alweer zo’n hele kamer vol gelukkig nieuwjaar te wensen in zo’n kakelhok.
Inclusief neefjes nichtjes en aanhang en daar ook nog de kinderen van.
Kostte me zoovvvveeeeeeel energie.
En toen ik bij schoonvader aankaartte dat ik het eigenlijk niets vond zei hij ; sommige dingen moeten nu eenmaal ook al vindt je ze niets
Blij dat ik daar vanaf ben.
Met mijn huidige vriend vieren we onze verjaardagen niet, alleen die van ons kind.
Verder weinig familie dus weinig verjaardagen.
En ook gelukkig weinig vrienden, dus weinig verjaardagen.
Alleen die verjaardagen bij de buren moet ik nog vanaf. Daar heb ik niks mee maar vriend vindt het gezellig dus ik heb besloten niet meer mee te gaan.
Doeiiiiiiiii
woensdag 2 januari 2019 om 21:52
Ik heb wel ASS en nooit een serieuze relatie gehad. Maar stel zou ik die hebben, voorzie ik dezelfde problemen. Ik snap helemaal dat je jouw familie en de zijne gescheiden wil houden. De relatie van mijn nicht is pas uit. Ze hebben 6 jaar verkering gehad en hij heeft 2 jaar bij haar moeder in gewoond. Haar moeder zat gisteren te vertellen dat nicht niet snapt dat zij daar ook verdriet van heeft. "Want hij was toch als een zoon voor mij. Je gaat je daaraan hechten." Ik krijg er de kriebels van.RégineFilange schreef: ↑02-01-2019 19:13Om dit soort dingen (onder andere) denk ik serieus dat ik ASS heb. Of een lichte vorm.
Het is sinds het begin van mijn relatie al een heet hangijzer. Ik weet niet precies waarom, maar ik hou het het liefst gewoon gescheiden, ook andersom. Als ik bijvoorbeeld nu naar de verjaardag van mijn ouders of oma ga dan wordt er verwacht dat mijn vriend meegaat, terwijl ik eigenlijk liever zonder hem zou gaan. Heeft niks met hem te maken natuurlijk, maar ik vind het prettig om dan gewoon 'onder elkaar' te zijn. Ik wil hem helemaal niet meenemen.
woensdag 2 januari 2019 om 21:53
Hoezo krijg je daar de kriebels van?hondenmens schreef: ↑02-01-2019 21:52Ik heb wel ASS en nooit een serieuze relatie gehad. Maar stel zou ik die hebben, voorzie ik dezelfde problemen. Ik snap helemaal dat je jouw familie en de zijne gescheiden wil houden. De relatie van mijn nicht is pas uit. Ze hebben 6 jaar verkering gehad en hij heeft 2 jaar bij haar moeder in gewoond. Haar moeder zat gisteren te vertellen dat nicht niet snapt dat zij daar ook verdriet van heeft. "Want hij was toch als een zoon voor mij. Je gaat je daaraan hechten." Ik krijg er de kriebels van.
woensdag 2 januari 2019 om 21:59
PreciesRégineFilange schreef: ↑01-01-2019 22:22Naar iemands verjaardag komen is nog tot daaraan toe, maar waarom je je verjaardag zou moeten vieren om anderen te plezieren is echt beyond me. Niet doen hoor TO! Jouw verjaardag, jij beslist. 'Ik heb het besloten om het niet meer te vieren, ik hou er niet zo van'. En klaar.
woensdag 2 januari 2019 om 22:02
Ik kan me er gewoon weinig bij voorstellen. Maar ik hecht me dan ook niet makkelijk aan mensen.
donderdag 3 januari 2019 om 08:58
Vreselijk.Gekopbloemen schreef: ↑02-01-2019 21:29Ik heb een grafhekel aan alles wat in mijn ogen een verplichting is.
Bij mijn ex schoonouders moest ook alles gevierd , vaderdag ,Moederdag , Pasen verjaardagen ,kerst , verplichte nieuwjaarsrecepties bij de familie van zijn vaders en ook nog bij zijn moeders kant!!
Zat je daar met je suffe nieuwjaarskop s middags alweer zo’n hele kamer vol gelukkig nieuwjaar te wensen in zo’n kakelhok.
Inclusief neefjes nichtjes en aanhang en daar ook nog de kinderen van.
Kostte me zoovvvveeeeeeel energie.
En toen ik bij schoonvader aankaartte dat ik het eigenlijk niets vond zei hij ; sommige dingen moeten nu eenmaal ook al vindt je ze niets
Ik begrijp sowieso dat 'je moet ook eens iets doen wat niet leuk is voor jou en wel leuk voor familielid' niet in deze context. Het is zo te lezen bij dit soort dwingende families meer dan eens (want allerlei gelegenheden), en totaal niet wederkerig. Wat leuk voor jouzelf is, dat boeit niet. Een eenmalig event op toevallig de 66e verjaardag van opa (of nog erger, tante truus), nee, krijg je gezeik mee, in plaats van dat iemand zegt 'wat leuk voor je! Pak die kans!' Laat staan dat er ooit iemand begrip toont als je helemaal niet van grote familiebijeenkomsten houdt (>5man) en je het liever bij 1x per jaar houdt, bv alleen kerst.
Dat is tenminste mijn indruk....
donderdag 3 januari 2019 om 09:04
Ze hebben opgepast voor jou, om jou te ontlasten en je opvang kosten te besparen. Pubers zijn ondankbare honden en dat hadden ze tijdens hun eigen leg al kunnen leren. Hopelijk leven ze nog wat jaartjes en gaan je Jong volwassenen kinderen dan weer met plezier een keertje langs bij de oudjes.vivinnetje schreef: ↑02-01-2019 18:58Dat ben ik met je eens Redbulletje. Maar tegelijkertijd snap ik mijn ouders ook, die vroeger veel hebben opgepast en nu 'afgeserveerd' worden – zo voelen ze dat. Dus ik praat dan op de pubers in en hoop dat ze zelf besluiten om mee te gaan... Ik gooi het in de discussie op 'iets over hebben voor'... maar dat is moeilijk voor pubers. En dan zit ik ook nog met m'n eigen gevoel, ze weten dondersgoed dat ik er zelf heel veel moeite mee heb dus dat gebruiken ze in die discussies. Komt het erop neer dat het door mij komt dat ze niet gaan, want ik heb in hun bijzijn tegen mijn vriend gezegd dat die bezoekjes me zoveel energie kostten... Mijn ouders zeggen trouwens dat mijn vriend en mijn kinderen niet graag komen omdat ik hen zwart heb gemaakt. Mijn vriend heeft me daar wel vanaf gepraat, want hij kan als volwassen vent zelf natuurlijk ook best een situatie beoordelen. Het is gewoon een onmogelijke situatie eigenlijk.
donderdag 3 januari 2019 om 09:45
Zo wat een herkenbaarheid hier zeg.
Vroeger moest ik ook overal mee naartoe. Vreselijk. Ik werd en word er nog kriegel van als die hele huiskamer vol zit met visite. Ben doodmoe als ik dan thuiskom.
De laatste jaren begon ik verjaardagen en andere verplichtingen al over te slaan. Nu werk ik in de zorg en heb dus onregelmatige diensten. Hierdoor is er wel wat meer begrip gekomen vanuit verschillende mensen.
Helaas niet van iedereen, 'want je bent familie dus je moet komen'.
Ik moet helemaal niks, ik ga liever apart een keertje naar diegene toe, en als ik niet kom bel ik ook altijd even.
We moesten op nieuwjaarsdag ook altijd naar oma. Dat verplichte gekus en 'de beste wensen'.
Mijn ouders hebben voor mij oud&nieuw ooit al verpest, sindsdien ga ik altijd naar vrienden en blijf ik daar op nieuwjaarsdag ook grotendeels. Heerlijk, mijn eigen gang gaan.
Vroeger moest ik ook overal mee naartoe. Vreselijk. Ik werd en word er nog kriegel van als die hele huiskamer vol zit met visite. Ben doodmoe als ik dan thuiskom.
De laatste jaren begon ik verjaardagen en andere verplichtingen al over te slaan. Nu werk ik in de zorg en heb dus onregelmatige diensten. Hierdoor is er wel wat meer begrip gekomen vanuit verschillende mensen.
Helaas niet van iedereen, 'want je bent familie dus je moet komen'.
Ik moet helemaal niks, ik ga liever apart een keertje naar diegene toe, en als ik niet kom bel ik ook altijd even.
We moesten op nieuwjaarsdag ook altijd naar oma. Dat verplichte gekus en 'de beste wensen'.
Mijn ouders hebben voor mij oud&nieuw ooit al verpest, sindsdien ga ik altijd naar vrienden en blijf ik daar op nieuwjaarsdag ook grotendeels. Heerlijk, mijn eigen gang gaan.
donderdag 3 januari 2019 om 11:44
Tot en met mijn 18e moest ik mee naar familieverjaardagen van vaders kant. Ooms en tantes. We hadden verder weinig contact met hen. Vond ze nogal ouderwets. TV en pc hadden ze niet. De vrouwen praatten alleen maar over pap koken. Ik verveelde me stierlijk bij ze. De laatste verjaardag die ik bijwoonde vond mijn moeder me zo onbeleefd dat ze 2 dagen niet tegen me praatte. Alleen het hoognodige. Ik had hele korte antwoorden gegeven op vragen van familie. Met een chagrijnig gezicht. Altijd het gevoel dat ze maar wat vroegen om te vragen. Niet oprecht gemeend. Bovendien kwamen hun volwassen kinderen ook nooit op onze verjaardagen. Waarom moest ik het dan wel? Na die keer hoefde ik niet meer. Twee jaar later gingen mijn ouders scheiden. Toen was ik helemaal van die familie af.
donderdag 3 januari 2019 om 22:38
Gisteren weer eens met mijn vriend over gehad, aangezien we de komende week naar 4 verjaardagen moeten..
Vriend ziet het echt niet als een probleem maar vind dat ik niet mee hoef te gaan als ik dat niet wil.
Probleem is alleen dat de schoonfamilie dit niet leuk gaat vinden. En daarom blijf ik zo in dubio zitten.. Ik wil niet naar die verschikkelijke kringverjaardagen maar ik wil ook geen ruzie met de schoonfamilie.
Vriend ziet het echt niet als een probleem maar vind dat ik niet mee hoef te gaan als ik dat niet wil.
Probleem is alleen dat de schoonfamilie dit niet leuk gaat vinden. En daarom blijf ik zo in dubio zitten.. Ik wil niet naar die verschikkelijke kringverjaardagen maar ik wil ook geen ruzie met de schoonfamilie.
donderdag 3 januari 2019 om 22:43
vrijdag 4 januari 2019 om 09:51
Gewoon helemaal niet meer gaan. Zolang je aan dit soort onzin blijft deelnemen, wordt het in stand gehouden als zijnde normaal. Ik merk dat als er één schaap over de dam is die niet meer meedoet aan bepaalde groepsprocessen, andere deelnemers ook veel makkelijker durven afhaken.Kwebbeltje91 schreef: ↑04-01-2019 09:00Sjezus 4 verjaardagen in 1 week! Ik heb er deze maand 3 en dat vind ik al genoeg!
Als je echt niet anders kan, kan je dan niet regelen dat je per verjaardag maar een uur gaat? Dan ben je toch even geweest.
