Psyche
alle pijlers
Veel moeite met verplichtingen
vrijdag 4 januari 2019 om 20:14
Dit was de eerste kerst zonder mijn ouders, allebei overleden laat staan dat ik bij mijn opa's en oma's langs kon gaan..kopjechino schreef: ↑01-01-2019 22:02Ik herken het. Ik ben vandaag ook niet naar mijn opa’s en oma’s gegaan om nieuw jaar te wensen, maar heb ze gebeld. Heb het gevoel dat dat sowieso veel leuker en persoonlijker is. Beter 5 minuten quality time dan 4 uur lang bij iemand thuis praten.
Had ze graag nieuwjaar gewenst..
vrijdag 4 januari 2019 om 20:15
Dit was de eerste kerst zonder mijn ouders, allebei overleden laat staan dat ik bij mijn opa's en oma's langs kon gaan..kopjechino schreef: ↑01-01-2019 22:02Ik herken het. Ik ben vandaag ook niet naar mijn opa’s en oma’s gegaan om nieuw jaar te wensen, maar heb ze gebeld. Heb het gevoel dat dat sowieso veel leuker en persoonlijker is. Beter 5 minuten quality time dan 4 uur lang bij iemand thuis praten.
Had ze graag nieuwjaar gewenst..
vrijdag 4 januari 2019 om 20:15
Dit was de eerste kerst zonder mijn ouders, allebei overleden laat staan dat ik bij mijn opa's en oma's langs kon gaan..kopjechino schreef: ↑01-01-2019 22:02Ik herken het. Ik ben vandaag ook niet naar mijn opa’s en oma’s gegaan om nieuw jaar te wensen, maar heb ze gebeld. Heb het gevoel dat dat sowieso veel leuker en persoonlijker is. Beter 5 minuten quality time dan 4 uur lang bij iemand thuis praten.
Had ze graag nieuwjaar gewenst..
vrijdag 4 januari 2019 om 20:15
Dit was de eerste kerst zonder mijn ouders, allebei overleden laat staan dat ik bij mijn opa's en oma's langs kon gaan..kopjechino schreef: ↑01-01-2019 22:02Ik herken het. Ik ben vandaag ook niet naar mijn opa’s en oma’s gegaan om nieuw jaar te wensen, maar heb ze gebeld. Heb het gevoel dat dat sowieso veel leuker en persoonlijker is. Beter 5 minuten quality time dan 4 uur lang bij iemand thuis praten.
Had ze graag nieuwjaar gewenst..
vrijdag 4 januari 2019 om 20:15
kopjechino schreef: ↑01-01-2019 22:02Ik herken het. Ik ben vandaag ook niet naar mijn opa’s en oma’s gegaan om nieuw jaar te wensen, maar heb ze gebeld. Heb het gevoel dat dat sowieso veel leuker en persoonlijker is. Beter 5 minuten quality time dan 4 uur lang bij iemand thuis praten.
christiana wijzigde dit bericht op 04-01-2019 20:19
19.31% gewijzigd
vrijdag 4 januari 2019 om 23:06
Maar het realistische scenario is dat ze dan toch blijven pushen en zeuren om langer te blijven, waardoor je alsnog even overprikkeld bent aan 't eind van 't liedje. Ze moeten maar gewoon accepteren dat ze geen prominente rol in het leven van de partner van hun zoon zullen gaan spelen.Kleppeboxx schreef: ↑04-01-2019 20:05Je kunt ook zeggen, ik ga mee maar na een uurtje ga ik naar huis want morgen moet ik werken, moet er vroeg uit want andere afspraken et cetera. Heb je toch je gezicht laten zien en houdt je de regie. Ik zie het probleem niet.
vrijdag 4 januari 2019 om 23:23
Sorry, maar daar ben je toch zelf bij? Als jij aangeeft dat het tijd is om te gaan, dan ga je toch? Als jij het toelaat dat men kan pushen en zeuren, dan doet men dat. Gewoon duidelijk zijn naar anderen en lief voor jezelf. Een kwestie van geven en nemen. Wees blij met je schoonouders, zij willen jou wel in hun leven, jou erbij hebben omdat jij er bij hoort als lid van de familie. Ik vind je nogal bot overkomen, maar dat is mijn mening. Het draait niet altijd om jou en wat jij wilt.redbulletje schreef: ↑04-01-2019 23:06Maar het realistische scenario is dat ze dan toch blijven pushen en zeuren om langer te blijven, waardoor je alsnog even overprikkeld bent aan 't eind van 't liedje. Ze moeten maar gewoon accepteren dat ze geen prominente rol in het leven van de partner van hun zoon zullen gaan spelen.
vrijdag 4 januari 2019 om 23:31
Daarom zou ik gewoon aangeven niet meer mee te gaan op grote familiebijeenkomsten. Gewoon niet. Daar ben ik idd zelf bij. Je doet net of je dankbaar moet zijn dat mensen je in hun leven willen hebben. Ik kies graag zelf de mensen uit met wie ik om ga. En dat onderhouden kost me al energie genoeg! Het draait evengoed niet om die schoonfamilie en wat zij willen.Kleppeboxx schreef: ↑04-01-2019 23:23Sorry, maar daar ben je toch zelf bij? Als jij aangeeft dat het tijd is om te gaan, dan ga je toch? Als jij het toelaat dat men kan pushen en zeuren, dan doet men dat. Gewoon duidelijk zijn naar anderen en lief voor jezelf. Een kwestie van geven en nemen. Wees blij met je schoonouders, zij willen jou wel in hun leven, jou erbij hebben omdat jij er bij hoort als lid van de familie. Ik vind je nogal bot overkomen, maar dat is mijn mening. Het draait niet altijd om jou en wat jij wilt.
zaterdag 5 januari 2019 om 04:18
Het kind is een leuk jochie dus zijn verjaardag is dan nog enigzins de moeite waard3thee schreef: ↑04-01-2019 15:51Dat kan ook. Ik dacht meer van: dat kind hoeft er niet per se de dupe van te zijn dat de rest maf is. Schoonmoeder die viert terwijl ze weet dat het de rest van de week ook iedere dag raak is, is natuurlijk zo maf als een deur. Een dergelijk beslag op mijn tijd hoef je niet te belonen wat mij betreft.
zaterdag 5 januari 2019 om 04:29
Jeetje dat gaat wel ver zeg.Doubletree20 schreef: ↑04-01-2019 14:44Wat de laatste jaren ook zo klote is bij verjaardagen van schoonouders, het begint ‘s middags al in een zaal, daarna daar eten, daarna weer koffie en voor je het weet zit je er 5 of 6 uur. Niet te doen gewoon.
Voor het eten weg gaan is not done. Hebben we 1x gedaan op z’n ma’s verjaardag, toen heeft ze weken niet tegen ons gesproken.
Nieuwjaar wensen ook, met letterlijk 26 man (inclusief kinderen) in een woonkamer. Rond half 5 daar zijn, blijven eten en dan rond 9 uur weer naar huis. Wat was ik blij dat m’n man moest werken dinsdag!
Een verjaardag vind ik opzich niet zo erg om naar toe te gaan maar zo lang, dat trek ik gewoon niet.
Hier zijn ze ook wel van de lange zittingen. Ook een ‘kopje koffie komen drinken’ betekend altijd dat ze pas een uur of 4 later vertrekken.
Maar kerst spant de kroon: vanaf 11:00 tot een uur of 22:00 zitten ze bij elkaar. Ik vind dit echt belachelijk lang en heb dat vanaf het begin al tegen mijn vriend gezegd. Die was natuurlijk niet anders gewend maar was het wel enigzins met mij eens. Afgelopen kerst kwamen we om 14:30 uur binnen en de eerste reactie was geen begroeting maar: jeeeetje daar zijn jullie! Dacht dat jullie niet meer kwamen!
Nou dan is de toon alweer gezet voor mij.
zaterdag 5 januari 2019 om 06:49
Tenenkrommend dit.vivinnetje schreef: ↑04-01-2019 10:17Ja, natuurlijk hebben ze ook opgepast om mij te helpen. Maar zeker ook omdat de kinderen toen nog innemende mannetjes waren die erg op opa en oma gesteld waren. Tja, waar is het misgegaan.... Waarschijnlijk op het moment dat mijn ouders persé dingen met ze wilde gaan doen na schooltijd, terwijl zij gewoon met vriendjes wilden afspreken. De generatie van m'n ouders verwacht nogal wat van hun (klein)kinderen, omdat ze dat zelf ook gewend waren. Ik moest elke zaterdagochtend naar oma 1, elke zondag eerst naar de kerk... en van daaruit naar oma 2. En dan soms wéér naar oma 1! Mijn moeder (huisvrouw) ging doordeweek bijna elke middag thee drinken bij oma 1... en als ik niet bij een vriendje ging spelen, dan moest ik daar vanuit school ook naartoe.
Ik denk dat het vooral kwalijk is dat ze op je schuldgevoel werken. Tegen mijn kinderen zeggen ze: 'Later krijg je misschien spijt dat je zo weinig bent langsgekomen, want dan zijn wij er niet meer'. Dat soort uitspraken werken juist de verkeerde kant op, maar dat begrijpen mijn ouders niet.
Ik dwing mijn kinderen nooit mee te gaan naar oma en oma verplicht ze ook niet.
Zoon zei in de kerstvakantie spontaan, ik ga naar oma, heb haar lang niet gezien en blijf ook logeren.
Dan willen ze oma ook echt graag zien en dan krijg je een leuk contact.
zaterdag 5 januari 2019 om 07:00
Sommige vrienden zijn makkelijk in het contact.
Ze doen niet moeilijk hoe vaak je ze ziet, of je op hun verjaardag komt of niet, even goede vrienden. Zie je elkaar één keer per jaar of tien keer, maakt niet uit.
Er zit geen druk op, het zit toch wel goed, als er iets is kan je toch op elkaar rekenen.
Maar sommige vrienden krijg ik echt de kriebels van, het moet zó vaak en o wee als je niet op hun verjaardag komt.
Die je na één week al vragen of alles wel goed is, of je ziek bent of zo en na elk weekend vragen wat je allemaal gedaan hebt.
Ik krijg er steeds meer moeite mee. Daar is geen gulden middenweg mogelijk.
Ik krijg er juist weerstand van, die overdreven aandacht en dat vooral ook terug verwachten.
Ze verwachten alles of niets en daar wil ik niet langer aan voldoen, probeer al afstand te nemen maar is lastig.
Ze doen niet moeilijk hoe vaak je ze ziet, of je op hun verjaardag komt of niet, even goede vrienden. Zie je elkaar één keer per jaar of tien keer, maakt niet uit.
Er zit geen druk op, het zit toch wel goed, als er iets is kan je toch op elkaar rekenen.
Maar sommige vrienden krijg ik echt de kriebels van, het moet zó vaak en o wee als je niet op hun verjaardag komt.
Die je na één week al vragen of alles wel goed is, of je ziek bent of zo en na elk weekend vragen wat je allemaal gedaan hebt.
Ik krijg er steeds meer moeite mee. Daar is geen gulden middenweg mogelijk.
Ik krijg er juist weerstand van, die overdreven aandacht en dat vooral ook terug verwachten.
Ze verwachten alles of niets en daar wil ik niet langer aan voldoen, probeer al afstand te nemen maar is lastig.
zaterdag 5 januari 2019 om 11:23
Als het aan mij ligt wel maar m’n man denkt daar anders over. Die heeft zoiets van het is maar een paar x paar jaar. Dat is ook wel zo maar ik zie bijvoorbeeld nu al tegen volgende maand op. Dan hebben we weer zo’n verjaardag van 3 tot 9. Hij vindt dathij het niet kan maken om alleen ‘s middags te gaan, zeker omdat hij z’n zussen en schoonbroers verder niet ziet. En het is geen optie dat ik eerder weg ga, dat zou te raar zijn.
zaterdag 5 januari 2019 om 11:34
Ik zou hem lekker alleen laten gaan. Echt te erg om zo'n lange dag ergens te moeten doorbrengen, zeker als het niet je eigen gekozen gezelschap is.Doubletree20 schreef: ↑05-01-2019 11:23Als het aan mij ligt wel maar m’n man denkt daar anders over. Die heeft zoiets van het is maar een paar x paar jaar. Dat is ook wel zo maar ik zie bijvoorbeeld nu al tegen volgende maand op. Dan hebben we weer zo’n verjaardag van 3 tot 9. Hij vindt dathij het niet kan maken om alleen ‘s middags te gaan, zeker omdat hij z’n zussen en schoonbroers verder niet ziet. En het is geen optie dat ik eerder weg ga, dat zou te raar zijn.
zaterdag 5 januari 2019 om 11:36
Maar dat schept verwachtingen. Als je naar kind A gaat, dan kun je het volgens zo'n soort familie niet maken om niet naar kind B te gaan. En in de hierarchie staan schoonouders boven siblings en die weer boven hun kinderen. Dus door één verjaardag uit de laagste orde te kiezen voorzie ik helemaal gezeik met die familie.
zaterdag 5 januari 2019 om 11:40
Ze willen dat jij gewoon aansluit bij de kudde, want dat doen we altijd al zo dus zo hoort het bij ons. Alles wat afwijkt is niet normaal en raar.Kleppeboxx schreef: ↑04-01-2019 23:23Sorry, maar daar ben je toch zelf bij? Als jij aangeeft dat het tijd is om te gaan, dan ga je toch? Als jij het toelaat dat men kan pushen en zeuren, dan doet men dat. Gewoon duidelijk zijn naar anderen en lief voor jezelf. Een kwestie van geven en nemen. Wees blij met je schoonouders, zij willen jou wel in hun leven, jou erbij hebben omdat jij er bij hoort als lid van de familie. Ik vind je nogal bot overkomen, maar dat is mijn mening. Het draait niet altijd om jou en wat jij wilt.
zaterdag 5 januari 2019 om 12:26
Nee, dat is in JOUW hiërarchie.redbulletje schreef: ↑05-01-2019 11:36En in de hierarchie staan schoonouders boven siblings en die weer boven hun kinderen. Dus door één verjaardag uit de laagste orde te kiezen voorzie ik helemaal gezeik met die familie.
Voor andere mensen is dat weer anders. Ik zou het andersom doen, bijvoorbeeld. Zeker bij verjaardagen. De oudsten zijn al zo vaak jarig geweest, dat die het nog vieren zou ik echt geen prioriteit vinden.
zaterdag 5 januari 2019 om 16:02
Ja, dat heeft niets te maken met jou als persoon erbij willen. Als de relatie uitgaat hoor je er ook niet meer bij, dus het lijkt me sowieso gebakken lucht?
zaterdag 5 januari 2019 om 23:59
Precies.Gekopbloemen schreef: ↑04-01-2019 20:10Ik denk dat er nog steeds weinig begrip is voor de introverte mens.
Want , gezellig joh een verjaardag.
Ze kunnen zich er niets bij voorstellen dat het dan energie vreet i.p.v. dat je ervan geniet.
Ze geven je dan nog het gevoel ook dat je maar een rare bent.
Hoewel ik gelukkig geen commentaar meer krijg en het geaccepteerd wordt
zondag 6 januari 2019 om 00:08
Hebben ze elkaar dan nog wat te vertellen ?redbulletje schreef: ↑04-01-2019 10:03En te achterlijk voor woorden dat ze vlak na de feestdagen wéér 4 dagen bij elkaar gaan zitten meuten. Hadden ze de verjaardagen niet gewoon mee kunnen nemen bij de oudjaarviering?
zondag 6 januari 2019 om 11:18
Jezus wat vermoeiend. Ik zou niet weten hoe je hier onderuit kan komen.
zondag 6 januari 2019 om 11:21
Gewoon zeggen dat je niet tegen die drukte kan en dat de feestdagen al zodanig veel van je gevergd hebben dat je het de komende maanden rustig aan doet op sociaal gebied. Je hebt immers ook je eigen familie en vrienden en dat is druk genoeg.kopjechino schreef: ↑06-01-2019 11:18Jezus wat vermoeiend. Ik zou niet weten hoe je hier onderuit kan komen.
zondag 6 januari 2019 om 13:32
Als deze mensen echt oprecht om jou zouden geven, dan zouden ze ook moeite doen om je te begrijpen en accepteren dat jij het anders doet.
