Voor mij had het leven niet gehoeven

11-07-2008 10:57 171 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik haal de OP weg.



Reden is dat ik me met regelmaat aangevallen en beschuldigd voel, zowel hier (maar in mindere mate) als op een ander topic over mijn werk. Ik mis simpelweg de energie om me telkenmale weer te verdedigen. Hartelijk dank voor alle adviezen en warmte van mensen die mee dachten.



Ik heb besloten dat ik hier niet meer op het forum terug kom.
Alle reacties Link kopieren
Helmy schreef op 11 juli 2008 @ 13:31:

[...]





Apathie, dat herken ik heel erg bij mezelf.

Is jouw man in therapie geweest en zo ja...heeft dat geholpen?




Nee hij is vandaag naar de huisarts voor verwijzing. En vooral omdat de bom is gebarsten. Ik geloof dat het te laat is voor mij, hij heeft vaak gezegd: misschien moet ik die therapie proberen, of daar eens langs gaan. En hij heeft niets gedaan.



Maar feit blijft dat ik al 4 jaar lang niet gelukkig ben, mijn best heb gedaan hem te begrijpen, eerlijk erover te zijn, te kijken of we samen oplossingen konden vinden enz. Ik vind dat je jezelf niet de luxe kunt permitteren om op je reet te blijven zitten wanneer je partner braaf blijft aangeven dat de relatie diegene eenzaam maakt. Hij vindt blijkbaar van wel, kort-door-de-bocht gezegd.



Dus geen tips over therapie ed helaas.
Alle reacties Link kopieren
Evidenza schreef op 11 juli 2008 @ 13:39:

Ik geloof niet dat ik het goed onder woorden kan brengen. Maar iemand die het leven afwijst, met al z'n mogelijkheden, die kan ik niet begrijpen.







Helemaal mee eens! Het leven is juist mooi. Ik heb altijd het gevoel: 'Wat een geluk dat ik leef!' :)



ps ik ben op dit moment ook helemaal niet blij met m'n werk, maar wil dat niet m'n geluk laten beinvloeden.
Herken je gedachten helemaal.Ook ik kan genieten van bijv. mooie natuur, spannend boek, of dagje uit. Maar nooit zijn de negatieve gedachten uit mijn hoofd. Bij mij is het mijn werk waar ik aan kapot ga. Ondanks dat ik nu een paar dagen vrij ben zie ik nu al op tegen de maandag en heb gewoon hartkloppingen.

Wat is dat toch he. nooit helemaal los zijn van je negatieve piekergedachten. Loop altijd maar te peinzen hoe de dag van morgen er uit zal zien en wat er dan weer voor vreselijks op me af komt. Voel me eigenlijk alleen maar goed als ik om 8 uur naar mijn bed kan.....
Alle reacties Link kopieren
Evidenza schreef op 11 juli 2008 @ 13:39:

Van mij had het leven niet gehoeven? Welk leven? Dat wat je nu leidt of dat wat je kan leiden?



Het leven dat ik nu leid...al zo'n 40 jaar lang. Over het leven van jou of andere kan ik niets zeggen, ik voel tenslotte ook niet wat bij beleeft.



Het leven wat je nu leidt, en in jouw geval lijdt, is het product van jouw keuzes. Daar lijk je niet al te gelukkig mee te zijn.



Toch heb ik zeker geprobeerd nieuwe keuzes te maken. Het is niet zo dat ik maar achterover hang in een stoel. Een leven dat voor jou mooi is, hoeft het voor mij niet te zijn. Niet alles is maakbaar!



Volgens mij sla je veel zaken over als je je je afvraagt wat de zin van jouw leven is, waarom jij leeft. Het klinkt mij zo gemakkelijk. "Als ik maar een doel had, dan wist ik wel". Maar dat staat niet op een sticker op je hoofd als je de wereld binnenvalt. Dat is wat je zelf moet ontdekken.



Ik klaag niet, ik weet het gewoon niet meer.



En wat nou als jouw enige doel hier op aarde is dat je er gewoon bent? Dat je je leven leeft op een zo prettig mogelijke manier? Geeft dat je leven zin? Of wil je echt iets horen als"Helmy, je bent voorbestemd om kanker te genezen?"



Nee, het hoeft zeker niet hoogdravend te zijn. Het kleine genieten, daar gaat het mij om, daar zou ik al superblij mee zijn.



Het klinkt mij als slachtoffergedrag in de oren, no offence. "Het had van mij niet gehoeven". Ik snap werkelijk niet hoe je het bedenkt om dat te zeggen over het léven. Kijk, als je zegt dat een bepaalde vakantie van jou niet had gehoeven omdat het tegenviel, dan kan ik me dat voorstellen. Of dat je medicijnverslaving van jou niet had gehoeven, dat kan ik me ook voorstellen. Maar het léven, dat is te groot en te veelomvattend om van te zeggen, acht het had van mij niet gehoeven.



En toch voel ik het zo.



Ik geloof niet dat ik het goed onder woorden kan brengen. Maar iemand die het leven afwijst, met al z'n mogelijkheden, die kan ik niet begrijpen.



Ik denk zomaar dat je mijn leven niet zou afwijzen. Of het leven van ieder ander die geniet. Dus bedenk je goed waarom je jóuw leven afwijst.
Alle reacties Link kopieren
lammy schreef op 11 juli 2008 @ 13:48:

Herken je gedachten helemaal.Ook ik kan genieten van bijv. mooie natuur, spannend boek, of dagje uit. Maar nooit zijn de negatieve gedachten uit mijn hoofd. Bij mij is het mijn werk waar ik aan kapot ga. Ondanks dat ik nu een paar dagen vrij ben zie ik nu al op tegen de maandag en heb gewoon hartkloppingen.

Wat is dat toch he. nooit helemaal los zijn van je negatieve piekergedachten. Loop altijd maar te peinzen hoe de dag van morgen er uit zal zien en wat er dan weer voor vreselijks op me af komt. Voel me eigenlijk alleen maar goed als ik om 8 uur naar mijn bed kan.....




Is het zo vervelend op je werk? Zijn er problemen? Of zou je ook tegenop zien als je ander werk had? Ik ga ook het liefst vroeg naar bed en wil me afsluiten voor de wereld.



De laatste jaren dat ik werkte had ik ook veel spanning door vervelende dingen op de werkvloer, maar ik leek er aan te wennen. Op een gegeven moment ging ik gewoon naar mijn werk zonder iets te voelen. Mijn werkdag deed ik op de automatische piloot. Nu ik eenmaal thuis zit ben ik veel meer met mijn werk bezig dan toen ik daadwerkelijk op mijn werk was.
Alle reacties Link kopieren
Maar dat is iets concreets. Piekeren en negatieve gedachten kun je iets aan doen.



Ik heb zelf een moeilijke tijd achter de rug, en nóg. Ik pieker ook veel. Over mijn gezondheid en de gevolgen daarvan. En om de meest stomme dingen die daar mee samenhangen. Die je bijna niet hardop durft te zeggen omdat je wel weet dat je jezelf gek zit te maken. Dan zeg ik ze toch maar hardop. Tegen mijn man en tegen mijn vriendin. Soms open ik er zelfs een topic over ;-) Ik doe er dus iets aan om dat gepieker te stoppen.



Wat doen jullie er dan aan om die negatieve gedachten te stoppen? Of zwelg je er in? Lammy, waarom zoek je dan geen andere baan? En waarom onderschrijf jij de uitspraak dat het leven van jou niet had gehoeven, terwijl je dus zo te lezen alleen maar een baan hebt die je kloten vindt?
Alle reacties Link kopieren
Evidenza schreef op 11 juli 2008 @ 13:55:



Wat doen jullie er dan aan om die negatieve gedachten te stoppen? Of zwelg je er in?




Hoe kun je dat stoppen?

Als je stelt dat we "er in zwelgen" zeg je in feite dat we te lui zijn om er iets aan te veranderen.
Alle reacties Link kopieren
"En toch voel ik het zo". Veel gebruikt nonargument om vast te blijven houden aan de huidige situatie en om niets te hoeven doen.



Ik trek mij denk ik maar terug uit de discussie, tenzij mensen nog reageren op iets wat ik gezegd heb. Ik trek mij terug omdat ik nu al merk dat ik me ga ergeren, en daar heeft niemand iets aan.



Ik meen het oprecht, succes.
Alle reacties Link kopieren
Helmy schreef op 11 juli 2008 @ 13:59:

[...]





Hoe kun je dat stoppen?

Als je stelt dat we "er in zwelgen" zeg je in feite dat we te lui zijn om er iets aan te veranderen.
Ik denk dat ze bedoelt met zwelgen: jezelf zien als een hulpeloos slachtoffer (van iets vreselijks... het leven...).
Alle reacties Link kopieren
Evidenza schreef op 11 juli 2008 @ 14:00:

"En toch voel ik het zo". Veel gebruikt nonargument om vast te blijven houden aan de huidige situatie en om niets te hoeven doen.



Ik trek mij denk ik maar terug uit de discussie, tenzij mensen nog reageren op iets wat ik gezegd heb. Ik trek mij terug omdat ik nu al merk dat ik me ga ergeren, en daar heeft niemand iets aan.



Ik meen het oprecht, succes.
Ondanks alles wat ik al gedaan heb aan de situatie, dat heb ik in een eerdere posting al geschreven (opleiding, geloof etc) verandert er bij mij niets. Dat is iets anders dan niets doen.
Alle reacties Link kopieren
Helmy schreef op 11 juli 2008 @ 13:59:

[...]





Hoe kun je dat stoppen?

Als je stelt dat we "er in zwelgen" zeg je in feite dat we te lui zijn om er iets aan te veranderen.




Nee, dat is niet wat zwelgen is. Zwelgen is ergens helemaal in opgaan. En op een bepaald niveau genieten van wat dat oplevert. Alhoewel ik zeker weet dat jij zult zeggen dat daarin voor jou niets te genieten valt. En toch bevalt je dat beter dan er iets aan doen. Waarme ik niet zeg dat je te lui bent om er iets aan te doen, maar waarmee ik zeg dat je dat gemakkelijker vindt.



Iets wat je aandacht geeft groeit, en jij besteedt erg veel aandacht aan "van mij had het niet gehoeven".
Alle reacties Link kopieren
anoukske schreef op 11 juli 2008 @ 14:03:

[...]





Ik denk dat ze bedoelt met zwelgen: jezelf zien als een hulpeloos slachtoffer (van iets vreselijks... het leven)
Oké, maar ik voel me geen hulpeloos slachtoffer van het leven, ik zou willen dat ik van het leven kon genieten.
Alle reacties Link kopieren
Evidenza schreef op 11 juli 2008 @ 14:04:

[...]





Nee, dat is niet wat zwelgen is. Zwelgen is ergens helemaal in opgaan. En op een bepaald niveau genieten van wat dat oplevert. Alhoewel ik zeker weet dat jij zult zeggen dat daarin voor jou niets te genieten valt. En toch bevalt je dat beter dan er iets aan doen. Waarme ik niet zeg dat je te lui bent om er iets aan te doen, maar waarmee ik zeg dat je dat gemakkelijker vindt.



Waaruit maak jij op dat ik er niets aan doe? Omdat ik er mijn hele leven last van heb?
Helmy, omdat werk en externe factoren geen voldoening blijken te geven en je maar vervangbaar blijkt en het allemaal niet zo lijkt te lukken is het allemaal kut. Dat begrijp ik.



Ik kan niet zeggen dat ik zo een makkelijk leven leef op dit moment. Toch is het zo dat het van mezelf afhangt of ik er in blijf of niet. Heb ook een aantal topics geopend over mijn problemen, heb goede tips gehad en heb hulp van iemand die er verstand van heeft, gas terug genomen. Waarom? Omdat het MOET! Ik WIL er niet in blijven hangen. Dan is het leven inderdaad lelijk en waardeloos. Zou ik ook niet weten waar ik het voor doe. Maar verdorie, heb kinderen, ben zwanger van nog 1 en heb alles om voor te leven.



Dus, werk terug geschroeft, relatie eens serieus onder de loep genomen, mezelf onder de loep genomen en es gaan kijken naar wat ik allemaal heb ipv niet heb.



Neemt niet weg dat de problemen nog niet weg zijn, maar ik kan ze daarmee beter aan. Ik ben een beetje aan het pluizen in huis om het meer een nestje te maken. Ik heb best een heel aardige leaseauto, maar heb eens een fiets gekocht. Mijn partner (die op zijn manier ook door zo een situatie heen moet en gaat) en ik gaan er vaker op uit stomweg het bos in. Doe weer bewust dingen met mijn kinderen ipv alles automatische piloot. Enz.



Niet makkelijk en vaak zat moet ik mezelf dwingen. Maar ik heb de keus gemaakt om er niet in te blijven hangen. En dat is iets, als je hier uit WIL komen, ook moet doen. Ja maar = prima, een uurtje. Daarna *schop* en verder.



Het leven is ook wat dat betreft hard. Alles gaat door. Maar dat werkt ook in je voordeel.
Soms is willen een kwestie van doen Helmy. Een keus. Je kunt anders leren denken. Dat je het niet kan al je hele leven komt waarschijnlijk door een vorm van conditionering en gewoonte. Ook dat is om te turnen. Je bent er nu eenmaal in dit leven, dan kan je kiezen om het zo te laten of er iets mee te doen.
Alle reacties Link kopieren
Helmy, waarom ga je niet eens naar een psycholoog? Je kunt na een orienterend gesprek alsnog bepalen om er niet mee verder te gaan. Waarschijnlijk knap je er echt van op! Het is zonde om op zo'n sombere manier je leven te leven! Er is zoveel moois, je moet het alleen zien en ervaren.

:hug:
Alle reacties Link kopieren
domnaiefmutsje schreef op 11 juli 2008 @ 14:13:

Soms is willen een kwestie van doen Helmy. Een keus. Je kunt anders leren denken. Dat je het niet kan al je hele leven komt waarschijnlijk door een vorm van conditionering en gewoonte. Ook dat is om te turnen. Je bent er nu eenmaal in dit leven, dan kan je kiezen om het zo te laten of er iets mee te doen.




Wat goed dat je dat allemaal kunt opbrengen met een gezin én nog een kleine op komst!



Ik ga in ieder geval maandag de huisarts maar eens opbellen en om een verwijzing naar een psycholoog vragen. Ik heb er wel eens eerder over gedacht, maar ik heb er nooit zoveel in gezien.



Mijn postings hier roepen ook niet dat ik er een eind aan wil maken, ik stel alleen de vraag hoe het nou beter/leuker/vrolijke kan.



Het valt me op dat mensen zich storen aan mij en anderen die zich zo voelen als ik. Alsof we ervoor kiezen om ons zo te voelen of om het leven op die manier te beleven. Alsof we ons erbij neerleggen en maar niets doen. Ik kan je verzekeren dat ik er echt wel veel aan gedaan heb, ik heb bewust bezigheden gezocht zoals sport en studie. Het lijkt alleen te werken als een vlucht. Zolang je bezig bent, voelt het wel aardig, maar daarna...



Ga zo even de stad in met kind, eens even de zinnen verzetten. Met dat geforum is de dag zo voorbij....

Iedereen tot zover bedankt voor het meedenken, het delen van ervaringen en de adviezen!
Alle reacties Link kopieren
anoukske schreef op 11 juli 2008 @ 14:17:

Helmy, waarom ga je niet eens naar een psycholoog? Je kunt na een orienterend gesprek alsnog bepalen om er niet mee verder te gaan. Waarschijnlijk knap je er echt van op! Het is zonde om op zo'n sombere manier je leven te leven! Er is zoveel moois, je moet het alleen zien en ervaren.

:hug:
Ga ik doen!
Je kunt vluchten in dingen, of je kunt je bewust worden van wat je aan het doen bent. Het sporten, de bloempjes in de tuin ff simpel gezegd, wat dan ook. Dus dan ben je niet jezelf aan het bezighouden, maar te zien dat dingen fijn zijn. Das een andere benadering.



Ik zou het ook niet kunnen zonder hulp.



Heel veel sterkte. Alles begint bij een oprechte keus om dingen anders te bekijken.
Alle reacties Link kopieren
Ik stoor me aan de uitspraak dat het leven voor jou niet had gehoeven. Is nogal makkelijk gezegd omdat je het al hebt.



En of ik geloof dat jij er alles aan gedaan hebt om je niet zo te voelen? Nee. Je bent zelfs nog nooit bij een psycholoog geweest.



Goed dat je dat nu wel gaat doen. Veel succes.
Alle reacties Link kopieren
Evidenza schreef op 11 juli 2008 @ 13:55:

Maar dat is iets concreets. Piekeren en negatieve gedachten kun je iets aan doen.



Ik heb zelf een moeilijke tijd achter de rug, en nóg. Ik pieker ook veel. Over mijn gezondheid en de gevolgen daarvan. En om de meest stomme dingen die daar mee samenhangen. Die je bijna niet hardop durft te zeggen omdat je wel weet dat je jezelf gek zit te maken. Dan zeg ik ze toch maar hardop. Tegen mijn man en tegen mijn vriendin. Soms open ik er zelfs een topic over ;-) Ik doe er dus iets aan om dat gepieker te stoppen.



Wat doen jullie er dan aan om die negatieve gedachten te stoppen? Of zwelg je er in? Lammy, waarom zoek je dan geen andere baan? En waarom onderschrijf jij de uitspraak dat het leven van jou niet had gehoeven, terwijl je dus zo te lezen alleen maar een baan hebt die je kloten vindt?




Ik denk ook dat 'als vanzelf' er niets gebeurt, maar dat je zelf de beslissing neemt om je leven te wijzigen.



Ik kan me herinneren dat er een tijd was dat ik ontevreden was over veel in mijn leven en dat ik het gevoel had dat ik alleen maar dingen móest.



Toen realiseerde ik me dat dat niet waar is, dat ik alleen maar dingen moest. Ik wilde van alles. Maar moeten, nee. Dan beredeneerde ik dat bijvoorbeeld weer met 'Ja maar, ik heb nu eenmaal kinderen en dus móet ik voor ze zorgen'. Onzin. Ik wilde het zelf, goed voor ze zorgen. Dus ik dwong mezelf om die gewoontegedachte van 'Ja maar, ik moet' te veranderen. Ik moest immers helemaal niks. Ik wilde dat zelf. Ik kon er ook voor kiezen om niet voor ze te zorgen. Of op een andere manier. En als ik dan vond dat dat geen optie was, dan betekende het dus simpelweg dat ik het zelf zo wilde.



Zo leerde ik mezelf af om overal zo'n negatieve lading aan te geven. En me te realiseren dat mijn leven echt niet bestond uit dingen die ik moest, maar dat het bestond uit consequenties van mijn eigen keuzes.



En kijk, zo had ik ineens een instrument in handen om die dingen te veranderen die ik dus blijkbaar niet wilde.
Heel sterk gezegd Omen. Heb ook indertijd veel aan jouw postings gehad trouwens :)
__justme__ schreef op 11 juli 2008 @ 11:05:

[...]





Het doel van het leven is ook mij een raadsel.



Daarom heb ik leven tot doel gemaakt.




:)



Euhhmmm. ok....maar als je er diep over nadenkt, heeft ons leven geen bepaald doel....waarom leven wij eigenlijk? Wat is het nut?
Alle reacties Link kopieren
Dank je, domnaiefmutsje.
Alle reacties Link kopieren
Evidenza schreef op 11 juli 2008 @ 14:26:

Ik stoor me aan de uitspraak dat het leven voor jou niet had gehoeven. Is nogal makkelijk gezegd omdat je het al hebt.



En of ik geloof dat jij er alles aan gedaan hebt om je niet zo te voelen? Nee. Je bent zelfs nog nooit bij een psycholoog geweest.



Goed dat je dat nu wel gaat doen. Veel succes.
In het verleden ben ik, vanwege een medicijnverslaving, wel onder behandeling geweest bij een psycholoog (gespecialiseerd in verslavingen). Daar ben ik wel zo'n drie jaar onder behandeling geweest. Ik vond het eerlijk gezegd weinig toegevoegde waarde hebben. Op dat moment wilde ik zelf van een probleem af en heb ik dat zelf gedaan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven