Psyche
alle pijlers
Waar blijft de tijd? Herkenning?
maandag 3 februari 2020 om 07:04
De laatste tijd ben ik veel bezig met tijd, leeftijd, ouder worden, etc.
Ik zal er wat voorbeelden van geven.
Ik kijk de herhalingen van Friend. Vroeger waren de hoofdrolspelers een jaar of wat ouder dan ik. Nu kijk ik naar mensen die jonger zijn dan ik. Terwijl ze natuurlijk IRL gewoon ouder zijn: in de 50. Maar hoe dan? Tijd natuurlijk. Maar waar is die tijd gebleven? Die 20 jaar. Het voelt raar om te kijken.
Ik las enige tijd geleden mijn dagboek. Het ging over Marco van Basten die 23 was. Maar dat schreef ik toch pas een paar jaar geleden? Voor mijn gevoel.
Dit weekend was ik ergens. De laatste keer daarvoor was 14 maanden geleden. Voor mijn gevoel was het een maandje of 7.
De kinderen op wie ik vroeger paste als oppas hebben nu zelf kinderen. Hun ouders tegen wie ik opkeek als jonge 20-er zijn nu bijna 60 en ik heb nu hun leeftijd en dat “voelt gek”.
Tijd voelt de laatste tijd zo snel gaan. Heeft dat te maken met zelf ouder worden? Ik sta letterlijk aan de vooravond van een nieuw levensjaar.
En dat vind ik lastig. Enerzijds blij dat ik het mag halen (gaan genoeg mensen dood die mijn leeftijd niet hale ), anderzijds merk ik huivering. Omdat bijvoorbeeld mijn dierbare moeder met mijn klimmen der jaren, zij ook steeds ouder wordt. En 32 klinkt nou eenmaal leuker dan 45. Voor mijn gevoel.
Even mijn post teruglezende klinkt het zelfs mij wat vaag dus ik plaats het maar by psyche
Maar ik vroeg me dus af of het voor iemand herkenbaar is? En dan bedoel ik niet zozeer moeite met ouder worden, maar dat het concept ouder worden en tijd zo anders lijkt dan vroeger?
Ik zal er wat voorbeelden van geven.
Ik kijk de herhalingen van Friend. Vroeger waren de hoofdrolspelers een jaar of wat ouder dan ik. Nu kijk ik naar mensen die jonger zijn dan ik. Terwijl ze natuurlijk IRL gewoon ouder zijn: in de 50. Maar hoe dan? Tijd natuurlijk. Maar waar is die tijd gebleven? Die 20 jaar. Het voelt raar om te kijken.
Ik las enige tijd geleden mijn dagboek. Het ging over Marco van Basten die 23 was. Maar dat schreef ik toch pas een paar jaar geleden? Voor mijn gevoel.
Dit weekend was ik ergens. De laatste keer daarvoor was 14 maanden geleden. Voor mijn gevoel was het een maandje of 7.
De kinderen op wie ik vroeger paste als oppas hebben nu zelf kinderen. Hun ouders tegen wie ik opkeek als jonge 20-er zijn nu bijna 60 en ik heb nu hun leeftijd en dat “voelt gek”.
Tijd voelt de laatste tijd zo snel gaan. Heeft dat te maken met zelf ouder worden? Ik sta letterlijk aan de vooravond van een nieuw levensjaar.
En dat vind ik lastig. Enerzijds blij dat ik het mag halen (gaan genoeg mensen dood die mijn leeftijd niet hale ), anderzijds merk ik huivering. Omdat bijvoorbeeld mijn dierbare moeder met mijn klimmen der jaren, zij ook steeds ouder wordt. En 32 klinkt nou eenmaal leuker dan 45. Voor mijn gevoel.
Even mijn post teruglezende klinkt het zelfs mij wat vaag dus ik plaats het maar by psyche
Maar ik vroeg me dus af of het voor iemand herkenbaar is? En dan bedoel ik niet zozeer moeite met ouder worden, maar dat het concept ouder worden en tijd zo anders lijkt dan vroeger?
.
maandag 3 februari 2020 om 07:11
Ja, maar relatief gaat de tijd ook sneller. Voor een 10- jarige is een jaar 1/10e van haar leven, voor een 60er 1/60e.
Ik zie wat je beschrijft dan weer relatief vaak, omdat ik met jongeren werk, maar ik sprak laatst een ex-vriend en hij had ook zoiets, dat hij iemand sprak die gewoon de val van de muur niet had meegemaakt
, en toen ik opmerkte dat ál mijn leerlingen van na 2000 of zelfs 9/11 waren, viel hij van zijn stoel geloof ik.
Ik zie wat je beschrijft dan weer relatief vaak, omdat ik met jongeren werk, maar ik sprak laatst een ex-vriend en hij had ook zoiets, dat hij iemand sprak die gewoon de val van de muur niet had meegemaakt
, en toen ik opmerkte dat ál mijn leerlingen van na 2000 of zelfs 9/11 waren, viel hij van zijn stoel geloof ik.
maandag 3 februari 2020 om 07:17
Ik heb eens gelezen dat de truc dan is om op ‘oudere’ leeftijd nog te zorgen voor variatie, nieuwe dingen opzoeken, iets anders doen dan de normale routine, etc. Je hersenen blijven dan steeds weer nieuwe ervaringen registreren, waardoor de jaren minder snel voorbij lijken te glijden. Door de variatie dus.
maandag 3 februari 2020 om 07:23
Alle ingrijpende ervaringen in een mensenleven, dingen die helemaal nieuw voor je zijn, maak je mee in de eerste 25 jaar van je leven.
Zo ongeveer dan.
De rest van je leven is een herhaling van die eerste jaren en hoe ouder je wordt hoe meer van hetzelfde.
Dus lijkt de tijd sneller te gaan, omdat je vrijwel alles wel eens eerder ervaren hebt.
Zo ongeveer dan.
De rest van je leven is een herhaling van die eerste jaren en hoe ouder je wordt hoe meer van hetzelfde.
Dus lijkt de tijd sneller te gaan, omdat je vrijwel alles wel eens eerder ervaren hebt.
maandag 3 februari 2020 om 07:24
maandag 3 februari 2020 om 07:33
Tijd gaat ook (te) snel.
Ik ben 31, maar de afgelopen 10 jaar zijn echt omgevlogen. Bizar gewoon......
Dat ik met mijn moeder mamma mia deel 1 keek in 2008/2009 in de bioscoop, lijkt echt gisteren. Weet zelfs nog wat we aten/dronken tijdens de film en wat ik aanhad.
Of dat ik op kamers woonde etc. Lijkt gisteren, maar is toch echt 8-10 jaar geleden.....
Ik ben 31, maar de afgelopen 10 jaar zijn echt omgevlogen. Bizar gewoon......
Dat ik met mijn moeder mamma mia deel 1 keek in 2008/2009 in de bioscoop, lijkt echt gisteren. Weet zelfs nog wat we aten/dronken tijdens de film en wat ik aanhad.
Of dat ik op kamers woonde etc. Lijkt gisteren, maar is toch echt 8-10 jaar geleden.....
maandag 3 februari 2020 om 07:37
Hahaha dat heb ik op m’n werk vaak. Dat mensen aangeven, bankstel gekocht in 2015. Maar dan gaan ze het echt in de administratie opzoeken en dan blijkt dit 2010 te zijnherfstappeltaart schreef: ↑03-02-2020 07:33Ik heb het ook met iets heel stoms als meubels. Ik hou bij wat we wanneer hebben aangeschaft. Als ik dat teruglees denk ik soms: hè... staat dat er al zo lang?
Meestal zou ik het maar de helft van het aantal jaren hebben geschat.
maandag 3 februari 2020 om 07:44
ach TO toch, je bent nog jong. Als je eenmaal zou oud bent als ik weet je dat deze gedachten heel normaal zijn 
Flauw bedoelde opmerking.
Maar wel met een enorme kern van waarheid. Ik vind ouder worden ook prettig. Je kunt zoveel relativeren, hebt al veel meegemaakt. Je weet dat je niet zo uniek bent, en dat iedereen vooral met zichzelf bezig is. En dat aardig gevonden worden een doelloos streven is. En je ziet alle grijstinten ipv alleen zwart of wit.
Binnen mijn vriendenkring worden babies geboren, zowel kinderen als kleinkinderen, dat is wel een raar idee. Mensen starten met een leven en mensen die een hele volgende fase inslaan
Goh en dan moet ik no 50 worden, ben benieuwd hoeveel meer wijsheid en rust ik op mijn 60e heb, 70e, 80e....
Flauw bedoelde opmerking.
Maar wel met een enorme kern van waarheid. Ik vind ouder worden ook prettig. Je kunt zoveel relativeren, hebt al veel meegemaakt. Je weet dat je niet zo uniek bent, en dat iedereen vooral met zichzelf bezig is. En dat aardig gevonden worden een doelloos streven is. En je ziet alle grijstinten ipv alleen zwart of wit.
Binnen mijn vriendenkring worden babies geboren, zowel kinderen als kleinkinderen, dat is wel een raar idee. Mensen starten met een leven en mensen die een hele volgende fase inslaan
Goh en dan moet ik no 50 worden, ben benieuwd hoeveel meer wijsheid en rust ik op mijn 60e heb, 70e, 80e....
maandag 3 februari 2020 om 07:47
Ja heel erg herkenbaar. Ik was gisteren op kraamvisite en toen realiseerde ik me dat de vorige keer dat we elkaar zagen zij me vertelde dat ze zwanger was. Dat was 8 maanden geleden 
Terwijl het echt voelde als een maand of 3.
Sinds ik een kind heb, ben ik nog veel meer met tijd/ouder worden bezig dan daarvoor. M'n dochter wordt zo snel groot, en ik denk steeds vaker aan "vroeger". Ik word er maar verdrietig van, tijd gaat te snel.
Terwijl het echt voelde als een maand of 3.Sinds ik een kind heb, ben ik nog veel meer met tijd/ouder worden bezig dan daarvoor. M'n dochter wordt zo snel groot, en ik denk steeds vaker aan "vroeger". Ik word er maar verdrietig van, tijd gaat te snel.
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
maandag 3 februari 2020 om 07:52
lilalinda schreef: ↑03-02-2020 07:44ach TO toch, je bent nog jong. Als je eenmaal zou oud bent als ik weet je dat deze gedachten heel normaal zijn
Flauw bedoelde opmerking.
Maar wel met een enorme kern van waarheid. Ik vind ouder worden ook prettig. Je kunt zoveel relativeren, hebt al veel meegemaakt. Je weet dat je niet zo uniek bent, en dat iedereen vooral met zichzelf bezig is. En dat aardig gevonden worden een doelloos streven is. En je ziet alle grijstinten ipv alleen zwart of wit.
Binnen mijn vriendenkring worden babies geboren, zowel kinderen als kleinkinderen, dat is wel een raar idee. Mensen starten met een leven en mensen die een hele volgende fase inslaan
Goh en dan moet ik no 50 worden, ben benieuwd hoeveel meer wijsheid en rust ik op mijn 60e heb, 70e, 80e....
Ik ben 62 maar die rust en wijsheid heb ik niet echt hoor
Ik word nog steeds overvallen door nieuwe ongemakken betreffende mijn leeftijd. Opeens, voor mijn gevoel uit het niets ,zere vingerkootjes (hmmmm dat moeten artrose-achtige klachten zijn...o ja dat is waar ook, ik ben 62...)
Ik ben oma geworden, een heel nieuwe rol, ik zie mijn broer langzaam in een echte oudere man veranderen (hmmm dat zegt iets over mijzelf).
Alleen dat door iedereen aardig gevonden willen worden heb ik ook opgegeven. Onhaalbaar inderdaad.
maandag 3 februari 2020 om 07:56
het ergste van ouder-worden is de realisatie dat je leven een keer voorbij isherfstappeltaart schreef: ↑03-02-2020 07:52Ik ben 62 maar die rust en wijsheid heb ik niet echt hoor
Ik word nog steeds overvallen door nieuwe ongemakken betreffende mijn leeftijd. Opeens, voor mijn gevoel uit het niets ,zere vingerkootjes (hmmmm dat moeten artrose-achtige klachten zijn...o ja dat is waar ook, ik ben 62...)
Ik ben oma geworden, een heel nieuwe rol, ik zie mijn broer langzaam in een echte oudere man veranderen (hmmm dat zegt iets over mijzelf).
Alleen dat door iedereen aardig gevonden willen worden heb ik ook opgegeven. Onhaalbaar inderdaad.
Ik vind nog zoveel leuk!
maandag 3 februari 2020 om 08:05
50+en ik heb haast, het lijkt inderdaad steeds sneller te gaan en ik wil nog zo veel doen want ik merk ook wel dat ik in mijn hoofd nog van alles kan en wil maar mijn lichaam niet meer de kracht en energie heeft van een 25 jarige. Dat frustreert me soms maar aan de andere kant vind ik het ook heerlijk dat ik nog zo'n overvol programma heb. Ik denk dat je toch met een half oog kijkt naar hoeveel tijd je nog fysiek intensief kan doorbrengen. Nou was 50 worden veel minder erg dan ik dacht maar 60 klinkt gewoon echt oud en op weg naar het bejaarde huis (ook nergens op gebaseerd)maar ik merk wel dat het leidend is in hoe ik nu leef. Ik heb dus haast.
maandag 3 februari 2020 om 08:27
Ja daar hadden wij het laatst ook over. Het lijkt kort. Ineens dan ook het besef ook van kunnen zeggen 25/30 jaar geleden.pamelacourson schreef: ↑03-02-2020 07:24
Wat ik nog het meest frappant vind, is dat wanneer iemand het over 1995 of rond die tijd heeft, dat nog zo kort geleden klinkt. Terwijl dat 25 jaar geleden is!
Man en ik zijn dit jaar 30 jaar samen
maandag 3 februari 2020 om 08:34
ik ben bijna 40 en de afgelopen 3 jaar ofzo lijkt de tijd steeds sneller te gaan.
Vroeger leek een werkweek eindeloos te duren, nu lijkt het altijd binnen een seconde weer vrijdag. Een jaar leek vroeger mega lang. Nu is het zo weer een jaar verder.
Ik heb ooit eens gelezen hoe dat komt.
Als je jong bent sla je alle nieuwe ervaringen op in je hersenen. Als je ouder wordt heb je heel veel dingen al gedaan, er is ook routine, elke werkdag is hetzelfde. En je hersenen slaan al die ervaringen niet meer apart op. Daardoor lijkt het alsof alles veel korter geleden is als je terug denkt.
Maar ik vind tijd sowieso iets raars. Ooit heb iets spiritueels gelezen over dat tijd niet bestaat. Het is altijd nu. En het is ook altijd nu geweest. Je weet alleen dingen van vroeger omdat je herinneringen hebt en die herinneringen zijn vaak niet eens betrouwbaar. Heel veel herinneringen in je hoofd zijn niet eens echt gebeurd of heel anders gebeurd. De toekomst bestaat nog niet. Ik heb daar ooit eens lang over nagedacht. Beetje gekke gedachte. Maar eigelijk is het natuurlijk wel waar. Als je iets wil kan het alleen nu. Op de rest heb je geen invloed. Als je met je ogen knippert is het weer 10 jaar verder. Dus kan je beter nu iets van je leven maken.
Vroeger leek een werkweek eindeloos te duren, nu lijkt het altijd binnen een seconde weer vrijdag. Een jaar leek vroeger mega lang. Nu is het zo weer een jaar verder.
Ik heb ooit eens gelezen hoe dat komt.
Als je jong bent sla je alle nieuwe ervaringen op in je hersenen. Als je ouder wordt heb je heel veel dingen al gedaan, er is ook routine, elke werkdag is hetzelfde. En je hersenen slaan al die ervaringen niet meer apart op. Daardoor lijkt het alsof alles veel korter geleden is als je terug denkt.
Maar ik vind tijd sowieso iets raars. Ooit heb iets spiritueels gelezen over dat tijd niet bestaat. Het is altijd nu. En het is ook altijd nu geweest. Je weet alleen dingen van vroeger omdat je herinneringen hebt en die herinneringen zijn vaak niet eens betrouwbaar. Heel veel herinneringen in je hoofd zijn niet eens echt gebeurd of heel anders gebeurd. De toekomst bestaat nog niet. Ik heb daar ooit eens lang over nagedacht. Beetje gekke gedachte. Maar eigelijk is het natuurlijk wel waar. Als je iets wil kan het alleen nu. Op de rest heb je geen invloed. Als je met je ogen knippert is het weer 10 jaar verder. Dus kan je beter nu iets van je leven maken.
maandag 3 februari 2020 om 08:36
Wat ik ook nog heel gek vind is dat het leven zo erg veranderd. Toen ik jong was waren er geen mobiele telefoons. En als je aan mensen vroeg of ze een mobiele telefoon wilden dan zeiden ze echt nee! Ik wil echt niet altijd bereikbaar zijn. Nu zit iedereen in een virtuele wereld. Alles draait om social media. Overal zie je mensen die "een perfecte foto" willen maken voor hun social media. Hoe zal het leven er over 20 jaar uitzien? Weer heel anders? Ik zeg niet dat het vroeger beter was. Gewoon anders. Maar alles veranderd echt zo snel... het is bijna niet bij te houden.
maandag 3 februari 2020 om 08:42
Tijd gaat inderdaad heel snel en ik begin me dat nu echt te realiseren. Over twee jaar word ik 50 (whaaat?!?) en ik ben mn bucketlist aan t maken. Gewoon omdat dat een heel leuk klusje is. Welke plek wil ik echt nog heel graag zien of beleven.. vast besloten om komende tien jaar elk jaar 1 nieuw ding te gaan ervaren. Nu al zin in, en dat lijkt de tijd iets te vertragen voor mn gevoel
