Wat is "normaal" opa/oma gedrag?

30-11-2020 18:00 51 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wat is normaal gedrag voor een opa/oma en daar bedoel ik mee:
Hoe is de band tussen je kind(eren) en opa en oma? Hoe vaak zien ze elkaar? Kun je bij ze terecht als er iets is? Kopen ze weleens een cadeautje? Gaan ze weleens op pad met de kleinkinderen?
Daar soort vragen...

De reden waarom; Ik heb het helaas niet getroffen met m'n ouders , ze haten me vanaf jongs af aan , althans; Zo komt het over. Beide hebben ze psychische problemen , dit is niet gediagnosticeerd maar iedereen in mijn omgeving weet dat het hele moeilijke mensen zijn. Heb ik bijvoorbeeld succes..dan zoeken ze een manier om mij te kleineren en liefde heb ik nooit gekend.
Om maar even een beeld te schetsen.

Ik heb eigenlijk alleen nog contact vanwege de kinderen , dat fluctueert want ze kunnen zomaar beslissen dat het contact weer stopt.
De reden waarom ik bovenstaande vraag stel is omdat ik benieuwd hoe een gezonde opa/oma relatie er nu uitziet.
Zodat ik voor mijzelf een soort graadmeter kan creëren en kan beslissen of ik dit nog wel wil.

Liefs :)
Dat is voor iedereen verschillend. Er zijn zoveel verschillende soorten banden en frequenties, dat word door van alles bepaald.

Dat snap je zelf toch ook wel?

En jammer dat het zo moet bij jullie. Dat is nooit leuk.
anoniem_401375 wijzigde dit bericht op 30-11-2020 18:02
54.06% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Waarom wil je jouw ouders in het leven van je kinderen hebben? Jouw ouders lijken me geen personen die gaan zorgen voor fijne herinneringen voor je kinderen.
boekenlegger0 schreef:
30-11-2020 18:02
Waarom wil je jouw ouders in het leven van je kinderen hebben? Jouw ouders lijken me geen personen die gaan zorgen voor fijne herinneringen voor je kinderen.
En dit, je mag ook gewoon kiezen voor een rustiger en fijner leven voor jou en je kinderen.
Dit

En wat heb je eraan hoe een ander het doet? Frustreert je misschien alleen maar meer.
Alle reacties Link kopieren
Echt, dat is zo enorm verschillend. Ik was dol op mijn opa's en oma's van beide kanten, maar bij het ene stel ging ik regelmatig logeren en was ik bijna elke zaterdag en het andere stel (dat een stuk verder weg woonde) zag ik voornamelijk als ze bij ons op visite waren.
Alle reacties Link kopieren
Ga je zelf niet kwellen met verhalen

Maar kies gewoon voor jezelf
Alle reacties Link kopieren
Vriendin van me had een leuke oma en een 'moeilijke' mopper-oma. Haar moeder vond dat ook lastige oma wel eens bezoek moest krijgen dus daar ging ze dan ook braafjes - met gezonde tegenzin - heen. Maar die bracht haar geen psychische schade toe ofzo.
Het enige wat ertoe doet is of er stabiliteit en liefde en warmte is tussen grootouders en kleinkinderen. Zoals hierboven al gezegd doet het er verder niet toe hoe het bij anderen gaat. Neem je eigen gevoel serieus en ga daar op af.

Dus als je ouders de neiging hebben om bij vlagen weinig of geen contact op te nemen, of het is niet standaard gezellig en liefdevol bij opa en oma, dan zou het van mij allemaal niet hoeven.

Mijn eigen kinderen zien oma ook helemaal niet, kennen haar niet eens. Omdat het altijd gezeur en gezeik is met haar, hebben wij haar helemaal niet meer in ons leven. Een stuk fijner en rustiger zo.
heppydepeppy12 schreef:
30-11-2020 18:00
Wat is normaal gedrag voor een opa/oma en daar bedoel ik mee:
Hoe is de band tussen je kind(eren) en opa en oma? Hoe vaak zien ze elkaar? Kun je bij ze terecht als er iets is? Kopen ze weleens een cadeautje? Gaan ze weleens op pad met de kleinkinderen?
Contact is goed. Vroeger vaak heen nu minder . Ja zij stonden altijd klaar. deden leuke dingen . Gaven cadeautjes.
Logeerden er .
Alle reacties Link kopieren
Je vraagt of ze het leuk vinden als je volgende week op visite komt met de kinderen. Zeggen ze Ja dan ga je op bezoek. Je houdt precies de frequentie aan die je zelf wil. Als ze zichtbaar erg enthousiast zijn kan je iets vaker gaan. Doen ze wat lauwer dan ga je wat minder vaak.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Wat mij betreft is gezond opa/oma gedrag dat je je kleinkinderen graag ziet, dat je ze verwend, dingen leert die ze niet leren van ouders en wat meer door de vingers ziet.

Ik ging altijd graag naar oma want die leerde mij breien, kleertjes maken voor mijn barbies of was ik in de tuin met van alles bezig. Daarnaast haalde oma altijd veel lekkers voor mij in huis. Of nouja ze gebruikte mij ook wel als excuus want ze hield ook van zoet maar kocht sommige dingen dus niet omdat de verpakking te groot was voor haar alleen. En dan nog het lekker lang opblijven of programma's kijken die ik thuis van mijn moeder nog niet mocht kijken.

Gaan je kinderen nog wel graag naar opa en oma of doen ze dat meer omdat het misschien 'verplicht' voelt? Als je ouders er niks om geven en je kinderen niet graag gaan is het misschien beter om te stoppen?
Alle reacties Link kopieren
Hoe je ouders met jouw kinderen omgaan en je kinderen met hen, is, als die kinderen klein zijn, vooral een afgeleide van hoe jouw relatie met je ouders is, vrees ik.

Los van jou hebben ze weinig gemeen en dus ook geen reden om de banden met elkaar aan te halen.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Alle reacties Link kopieren
Vroeger had je geen keuze, nu wel...
Alle reacties Link kopieren
Toen ik een kind was kon ik vaak bij mijn opa en oma slapen bijvoorbeeld in de vakantie want het was daar tof. Later ben ik er vaak zelf gaan slapen en heb ook voor ze gezorgd. Ik had of heb een goede band met al mijn grootouders.

Als ik een kind was en een goede band met je had zou ik op latere leeftijd niets te maken willen hebben met je ouders. Gun jezelf en je kinderen geen contact met je ouders misschien tenzij het je kinderen iets brengt zonder dat het jezelf iets kost.
Je ouders moeten geen rol in jouw leven spelen en hebben geen recht op jou in hun leven. Dat is een gunst.
Wat triest dat jouw band met jouw ouders zo verstoord is.

Ik wilde je eigenlijk alleen komen zeggen dat mij dat ook erg lastig lijkt m.b.t. de opa en oma band, want dan besef ik dat mijn dochter het goed getroffen heeft.

Ik wens je heel veel sterkte om de juiste balans hierin te vinden.
Alle reacties Link kopieren
Er bestaat niet één graadmeter voor normaal. De ene opa/oma is zeer betrokken de ander niet. De hoofdzaak is dat jij verantwoordelijk bent voor de zorg en veiligheid van je kinderen. Indien je ze niet beschermt tegen de haat van jouw ouders omdat je nog iets op ze wil verhalen, dan zitten niet opa en oma fout wanneer het misgaat maar jij. Jij wist namelijk al uit eigen ervaring dat zij de zorg niet aankunnen en dat je kinderen daar emotioneel niet veilig aan. Dringen het normaal zijn niet op aan je ouders wanneer ze hebben bewegen dat zij dat niet kunnen. Indien zij nooit iets hebben onderkent van de problemen en wanneer zij nooit hulp hebben gezocht, dan zou jij kinderen niet de manier om dat alsnog te bereiken. Je kinderen zijn geen pion in het schaakspel met je ouders.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Man en ik hebben een heel goede band met de kleinkinderen.
Ze komen (voor corona dus) regelmatig logeren, natuurlijk niet allemaal tesamen want het zijn er - nog- zes.
Ze hebben hier een slaapkamer + een grote speel/ gamekamer.
Verder bakken we vaak koekjes met de kleinkinderen, spelen we gezelschapsspelletjes en met de kleinsten gaan we naar de speeltuin (grenst aan onze tuin). De grotere kinderen mogen alleen gaan aangezien we een perfect overzicht hebben vanuit het raam van onze woonkamer.
Voordat Corona in ons land was maakten we vaak daguitstappen naar zee met de grotere kleinkinderen.
Voor mijn kleinkinderen zou ik letterlijk door een vuur gaan, ze zijn het mooiste wat me ooit overkomen is.
Anders dan met mijn eigen kinderen is het: niet de lasten, wel de lusten :heart:
Alle reacties Link kopieren
liane77 schreef:
30-11-2020 18:36
Vroeger had je geen keuze, nu wel...

Precies, en nu zijn het de kinderen van TO die geen keuze hebben maar toch contact moeten hebben met die mensen. Waarom? :-?
boekenlegger0 schreef:
30-11-2020 18:02
Waarom wil je jouw ouders in het leven van je kinderen hebben? Jouw ouders lijken me geen personen die gaan zorgen voor fijne herinneringen voor je kinderen.
+1
Alle reacties Link kopieren
ik zag mijn ene oma 1 x per week en de andere een paar x per jaar.

En mijn eigen kinderen zagen mijn ouders echt heel veel, soms dagelijks (we wonen vlakbij elkaar). De andere opa en oma minimaal 1 x per 2 weken, de laatste waren niet super betrokken maar waren op hun manier lief voor mijn kinderen.

In jouw geval zou ik ze niet zonder meer"blootstellen" aan jouw ouders. Wat levert het je kinderen op ? Wat levert het jou op ?
Alle reacties Link kopieren
boekenlegger0 schreef:
30-11-2020 18:02
Waarom wil je jouw ouders in het leven van je kinderen hebben? Jouw ouders lijken me geen personen die gaan zorgen voor fijne herinneringen voor je kinderen.

Precies dit!

Anders ga op zoek naar een ouder echtpaar dat die rol wel graag op zich neemt.
Wat normaal is, is natuurlijk hartstikke subjectief.

Als ik de verhalen van vroegah ;) van m'n lief hoor, was alles aan die kant dikke mik met elkaar. Valt in realiteit hartstikke mee. Of dat is inmiddels gewoon zo gegroeid, geen idee.
Mijn kant van de familie is nooit hecht geweest. Sinds we niet meer met z'n allen onder 1 dak leven, wel beter dan voorheen. Maar zolang ik niet actief vraag om een afspraak wanneer iemand langskomt, of dat ik langs kan komen, blijft contact beperkt tot appen/bellen.
Kinderen weten inmiddels niet beter. Als opa of oma's er zijn heel gezellig, zien ze ze niet, ook goed.
Alle reacties Link kopieren
Er is geen vast 'normaal'. Wat ik wel belangrijk vind is dat de band met opa/oma veilig is.

Dus of je nu 1 keer per jaar even op de koffie gaat of ze 1 keer per week oppassen en of je nu droge koekjes of taart krijgt is niet zo het punt. Het is belangrijk dat je kinderen mogen zijn wie ze zijn en dat er liefde en respect is voor hen én voor jou.

Vinden je kinderen het fijn om te gaan? En jij? Heb je het idee dat ze respectvol met je kind omgaan?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je kinderen graadmeter zijn en dat je moet kijken of ze daar ‘veilig’ zijn. Jij bent niet veilig opgegroeid.
Dat je ouders dan weer wel, dan weer niet contact willen vind ik voor kinderen niet heel veilig. Mijn zusje is om die reden ook niet echt een tante voor ze. Ze hield zich niet aan afspraken (kwam gewoon niet opdagen). Na de zoveelste teleurstelling voor mijn kinderen heb ik het contact afgehouden.

Mijn ouders daar logeren ze wel eens en ze gaan ook dingen met ze doen, de moeder van mijn vriend logeren ze en die doet dan in de buurt (zorgboerderij bijvoorbeeld) dingen met ze. De moeder van mijn ex logeren ze niet en bij de vader weer wel.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven