
weer aan de prozac,steun nodig
zondag 21 maart 2010 om 20:07
Sinds afgelopen donderdag ben ik weer aan de prozac begonnen, iedere keer als ik afgebouwd heb tis de 3e keer ,verval ik naar een lange tijd weer in hetzelfde gedachtenpatroon,angst om een dierbare letterlijk pijn te doen, angst dat ik gefaald heb, teveel gedachtes. Ik had eigenlijk ook nooit moeten stoppen,want een jaar geleden voelde ik me echt super gelukkig!Nu ben ik dus een paar dagen bezig en heb weer last van alle bijwerkingen,paniek,angst,trillen, t echt niet meer zien zitten. ik weet dat dit erbij hoort en ik hier ff doorheen moet, maar tis weer zo verdomde moeilijk, af en toe denk ik dat ik helemaal uitflip. Ik zoek dan ook steun, postitieve steun om me hier doorheen te slepen, wie herkent dit? aub geen negative verhalen want daar zit nu echt niet op te wachten. Thanx!
donderdag 1 april 2010 om 13:54
donderdag 1 april 2010 om 14:22
dank je wel dikkie dik
ik zelf heb 3 mnd antidepressivia gebruikt ik kon ze niet acepteren
had ze van de huisarts gehad voor slaapproblemen
en de spyg vond me niet depressief en gaf me de keuze om testoppen
daar voel ik me lekker bij zit nu op de helft van de helft
die 3 maanden is voor mij ook ff een hel geweest van de bijwerkingen enz
nu heb ik het heel erg moeilijk om die periode achter me telaten en ben daar 24 uur per dag mee bezig wat me weer depressief maakt of toch ben
je ziet wel ik zit in een cirkeltje en kom daar tot op heden maar niet uit
ik zelf heb 3 mnd antidepressivia gebruikt ik kon ze niet acepteren
had ze van de huisarts gehad voor slaapproblemen
en de spyg vond me niet depressief en gaf me de keuze om testoppen
daar voel ik me lekker bij zit nu op de helft van de helft
die 3 maanden is voor mij ook ff een hel geweest van de bijwerkingen enz
nu heb ik het heel erg moeilijk om die periode achter me telaten en ben daar 24 uur per dag mee bezig wat me weer depressief maakt of toch ben
je ziet wel ik zit in een cirkeltje en kom daar tot op heden maar niet uit
donderdag 1 april 2010 om 21:52
Het verbaast me toch echt om te lezen op internet hoeveel mensen een ad nemen,ik voelde me echt alleen maar moet me er niet voor schamen, ik kies er zelf niet voor, net als andere mensen die een pilletje nodig hebben vanwege hun bloeddruk etc omzich goed te voelen, ik moet het niet zien als gefaald te hebben, ik moet het accepteren en het dan los laten zodat het mn leven niet beheerst.
lieve Trisja, die periode ligt in het verleden, richt je op de mooie toekomst die voor je ligt, die 3 maanden zijn geweest, we moeten niet teveel naar antwoorden zoeken maar genieten van het nu!
lieve Trisja, die periode ligt in het verleden, richt je op de mooie toekomst die voor je ligt, die 3 maanden zijn geweest, we moeten niet teveel naar antwoorden zoeken maar genieten van het nu!
vrijdag 2 april 2010 om 10:01
jeemig houdt t nooit op ben het zo zat voel me zo ongelukkig
af en toe momenten dat ik niet meer wil
als ik in de spiegel kijk herken ik me niet meer
kan niet meer op me benen staan voel me zwak ,ziek en misselijk
de spanning giert maar door me lijf.me maag zit op slot
laten ze me maar opnemen
vind dit geen leven meer
de pijn die het doet is zo erg.
hele nacht niet geslapen en vanmorgen wil ik blijven liggen .gaat niet want de onrust giert door me lijf
ben al zoveel afgevallen
met mij komt het nooit meer goed
dat voel ik
zo diep ongelukkig
me mannetje me kindertjes ik voel niks meer alleen maar verdriet
en pijn
voel niks meer voor ze gevoel is dood
hele nacht heeft me mannetje ook niet geslapen
die kan het ook niet meer aan
ben mezelf voorledig kwijt
gister zegt me moeder nog door de telefoon o je klinkt aardig
gaat lekkr geloof ik en dat ging het ook
dan denk ik wauw ik mag weer
en dan vanmorgen dan voel je je weer super klote
de angst is waar ik wordt nooit meer beter
ik weet ook niet hoe
doorgaan zeggen ze ja tuurlijk maar hoe
actief worden zeggen ze .doe ik doe vanalles.
beleef er ook best plezier aan soms
maar gelukkig ben ik niet meer
en ik was het zo erg
waarom is dat van me afgepikt waarom?wat heb ik fout gedaan?
waarom mag ik niet meer gelukkig zijn..
of t voelen
ff lekker knuffelen met me kids en voelen mmm wat ben ik blij met jou
sorry moest ff kwijt
hopelijk gaat het met jou beter?
af en toe momenten dat ik niet meer wil
als ik in de spiegel kijk herken ik me niet meer
kan niet meer op me benen staan voel me zwak ,ziek en misselijk
de spanning giert maar door me lijf.me maag zit op slot
laten ze me maar opnemen
vind dit geen leven meer
de pijn die het doet is zo erg.
hele nacht niet geslapen en vanmorgen wil ik blijven liggen .gaat niet want de onrust giert door me lijf
ben al zoveel afgevallen
met mij komt het nooit meer goed
dat voel ik
zo diep ongelukkig
me mannetje me kindertjes ik voel niks meer alleen maar verdriet
en pijn
voel niks meer voor ze gevoel is dood
hele nacht heeft me mannetje ook niet geslapen
die kan het ook niet meer aan
ben mezelf voorledig kwijt
gister zegt me moeder nog door de telefoon o je klinkt aardig
gaat lekkr geloof ik en dat ging het ook
dan denk ik wauw ik mag weer
en dan vanmorgen dan voel je je weer super klote
de angst is waar ik wordt nooit meer beter
ik weet ook niet hoe
doorgaan zeggen ze ja tuurlijk maar hoe
actief worden zeggen ze .doe ik doe vanalles.
beleef er ook best plezier aan soms
maar gelukkig ben ik niet meer
en ik was het zo erg
waarom is dat van me afgepikt waarom?wat heb ik fout gedaan?
waarom mag ik niet meer gelukkig zijn..
of t voelen
ff lekker knuffelen met me kids en voelen mmm wat ben ik blij met jou
sorry moest ff kwijt
hopelijk gaat het met jou beter?
vrijdag 2 april 2010 om 12:19
trisja, wat naar voor je dat je je nu zo klote voelt, ik hoop dat je gauw met een andere ad kunt beginnen want geloof me meid, je zit nu op je diepste punt maar van hieruit kan het alleen maar beter gaan! Vraag jezelf niet af waarom je je nu zo voelt, je vind geen antwoord. Maak een nieuwe afspraak met je psych om zo snel mogelijk met een andere ad te beginnen, geloof me, als je eenmaal de juiste hebt, ben je zo weer de oude!
Ga je vandaag niet naar eft therapie? Mischien geeft dat je wat meer rust!
hele dikke knuffel van mij
Ga je vandaag niet naar eft therapie? Mischien geeft dat je wat meer rust!
hele dikke knuffel van mij
vrijdag 2 april 2010 om 14:16
vrijdag 2 april 2010 om 15:13
Goed zo, je hebt weer een stap gezet in de goede richting door hun te bellen, je hebt nog zoveel kracht in je zitten die zorgt dat het allemaal goed komt!
waar ik nog het meeste last van heb, is het niet door kunnen slapen, heb echt mega wallen, eetlust is vaak weg,buikgriep en soms nog die vervelende onrust en de angst voor de angst, maar ik moet zeggen dat ik wel met stapjes vooruit ga.
Morgen ga ik met mn vriend naar utrecht, we hebben daar een feest en blijven in een hotel overnachten, dat allemaal brengt natuurlijk weer zenuwen naar boven, van als het maar goed gaat, maar normaal verheug ik me hier altijd heel erg op, dus ik moet doorzetten.
Mischien een idee, dat wanneer je teveel gaat nadenken, je tot 100 gaat tellen zodat je je daar op moet focussen, eer dat je bij 100 bent zijn die andere gedachtes mischien weg? heb je de bachbloesem al gebruikt? Of mischien dat je huisarts oxazepam kan voorschrijven, daar word je ook rustiger van?
waar ik nog het meeste last van heb, is het niet door kunnen slapen, heb echt mega wallen, eetlust is vaak weg,buikgriep en soms nog die vervelende onrust en de angst voor de angst, maar ik moet zeggen dat ik wel met stapjes vooruit ga.
Morgen ga ik met mn vriend naar utrecht, we hebben daar een feest en blijven in een hotel overnachten, dat allemaal brengt natuurlijk weer zenuwen naar boven, van als het maar goed gaat, maar normaal verheug ik me hier altijd heel erg op, dus ik moet doorzetten.
Mischien een idee, dat wanneer je teveel gaat nadenken, je tot 100 gaat tellen zodat je je daar op moet focussen, eer dat je bij 100 bent zijn die andere gedachtes mischien weg? heb je de bachbloesem al gebruikt? Of mischien dat je huisarts oxazepam kan voorschrijven, daar word je ook rustiger van?
zaterdag 3 april 2010 om 00:03
pfff is het twee dagen goed gegaan,heb ik vanavond toch weer een terugval,krijg dan allemaal enge gedachtes in mn hoofd,dat ik helemaal uitflip ofzo,terwijl ik normaal zo helemaal niet ben,zo bang om de controle over mn eigen lichaam en gedachtes te verliezen. ik moet meer vertrouwen krijgen, de prozac moet nog meer zn werking gaan doen. is denk ik ook de spanning dat ik morgen weekend naar utrecht ga, weg uit mn vertrouwde omgeving. Ik wil me weer zo snel mogelijk voelen als een jaar geleden. Ik weet het geduld hebben en vertrouwen!
maandag 5 april 2010 om 11:10
hoi hoi
met mij gaat t ,ik weet het niet
me lichaam is helemaal op wil zograag van alles doen
die moeheid kan ik maar moeilijk accepteren
ook lig ik s,morgens in bed helemaal vast van de stress
t giert door me lijf
dit maakt me heel sago en boos
slik wel inmiddels sint jans kruid
hoe was je weekend?
met mij gaat t ,ik weet het niet
me lichaam is helemaal op wil zograag van alles doen
die moeheid kan ik maar moeilijk accepteren
ook lig ik s,morgens in bed helemaal vast van de stress
t giert door me lijf
dit maakt me heel sago en boos
slik wel inmiddels sint jans kruid
hoe was je weekend?
maandag 5 april 2010 om 15:33
sinds vrijdagavond voelde ik me al onrustig worden, zaterdag op weg naar utrecht gierde bij mij de stress door mn lijf,eenmaal in het hotel een oxazepam genomen,ff wat gerust en toen ging het redelijk,op het feest zelf voelde ik me weer ff echt mezelf.maar gister was het mis, ik had echt het gevoel hier nooit meer uit te komen, mn vriend heeft me de hele tijd vast gehouden. Vandaag een half om half dag, dan weer bang,dan weer sterk, dan weer paniek, dan weer beetje rust.Ik ben zo blij als ik hier doorheen ben, was er maar een datum zo van dan voel je je weer oke dan was het nog te overzien maar nu duurt het eindeloos.
maandag 5 april 2010 om 15:37
quote:dikkiedik1966 schreef op 01 april 2010 @ 13:49:
Beste Engeltje en Trisje,
Ik wil jullie even heel veel sterkte komen wensen. Als "ervaringsdeskundige" kan ik me voorstellen hoe jullie je voelen. Ook ik gebruik anti-depressiva. Ik gebruik Fluvoxamine. Twee keer ben ik gestopt en twee keer kwamen mijn klachten in volle hevigheid terug. Nadat ik voor de derde keer was begonnen en door de hel van de eerste weken heen moest heb ik (uiteraard in overleg met de huisarts) besloten om nooit meer te stoppen. Zeker omdat de hel van de eerste weken iedere keer erger werd en langer duurde. De derde keer waren de eerste weken echt de meest verschrikkelijke weken van mijn leven. Dit nooit meer. Nu gebruik ik de middelen al weer 10 jaar en gaat het goed met me. De klachten blijven weg.
Heel veel sterkte!! Jullie zijn stoere meiden en redden het wel.
Hoi dikkiedik,
hoe ben jij die eerste weken doorgekomen? Voor mij is het nu ook een echte hel en heb het gevoel dat het nooit meer goed komt. Ben nu iets meer dan twee weken bezig met de prozac,hoop zo dat ze gauw beginnen te werken. Had verleden week wel ff een paar goeie dagen en dacht vanaf nu gaat het bergopwaarts, uuh niet dus.
Beste Engeltje en Trisje,
Ik wil jullie even heel veel sterkte komen wensen. Als "ervaringsdeskundige" kan ik me voorstellen hoe jullie je voelen. Ook ik gebruik anti-depressiva. Ik gebruik Fluvoxamine. Twee keer ben ik gestopt en twee keer kwamen mijn klachten in volle hevigheid terug. Nadat ik voor de derde keer was begonnen en door de hel van de eerste weken heen moest heb ik (uiteraard in overleg met de huisarts) besloten om nooit meer te stoppen. Zeker omdat de hel van de eerste weken iedere keer erger werd en langer duurde. De derde keer waren de eerste weken echt de meest verschrikkelijke weken van mijn leven. Dit nooit meer. Nu gebruik ik de middelen al weer 10 jaar en gaat het goed met me. De klachten blijven weg.
Heel veel sterkte!! Jullie zijn stoere meiden en redden het wel.
Hoi dikkiedik,
hoe ben jij die eerste weken doorgekomen? Voor mij is het nu ook een echte hel en heb het gevoel dat het nooit meer goed komt. Ben nu iets meer dan twee weken bezig met de prozac,hoop zo dat ze gauw beginnen te werken. Had verleden week wel ff een paar goeie dagen en dacht vanaf nu gaat het bergopwaarts, uuh niet dus.
maandag 5 april 2010 om 16:02
Hoi Engeltje,
ik breek even in, ik gebruik geen prozac maar een ander AD.
Ik vond het echt een hel in de periode voor ik het ging slikken en in de periode dat het nog niet werkte.
Maar er komt uiteindelijk weer een lichtpuntje, al heb je daar nu misschien niet zoveel aan. Bij mij duurde het een maand tot het iets beter ging, toen ben ik over gegaan op een hogere dosis en na ongeveer 6 weken werkte alles goed.
Je moet deze weken echt even doorzetten, hoe onmogelijk dat nu misschien ook lijkt.
Heel veel sterkte
LA
p.s. schrijf ook van je af, wat je al doet in dit topic, heeft mij ook heel erg geholpen!
ik breek even in, ik gebruik geen prozac maar een ander AD.
Ik vond het echt een hel in de periode voor ik het ging slikken en in de periode dat het nog niet werkte.
Maar er komt uiteindelijk weer een lichtpuntje, al heb je daar nu misschien niet zoveel aan. Bij mij duurde het een maand tot het iets beter ging, toen ben ik over gegaan op een hogere dosis en na ongeveer 6 weken werkte alles goed.
Je moet deze weken echt even doorzetten, hoe onmogelijk dat nu misschien ook lijkt.
Heel veel sterkte
LA
p.s. schrijf ook van je af, wat je al doet in dit topic, heeft mij ook heel erg geholpen!
maandag 5 april 2010 om 16:12
Dankjewel LA! Het is zo rot als je er midden in zit, dan denk je echt dat je er nooit meer uit komt, al die nare gevoelens, gedachtes. Ik weet ik moet nog ff doorzetten hoe moeilijk ook, tis nu ff overleven ipv leven.Ook omdat ik maar weinig slaap, kan ik soms gewoon niet helder meer denken en ik wil juist die rust terug hebben.
Thanks voor je steun, dat kan ik nu heel erg goed gebruiken! wat goed dat jij hebt doorgezet!
Thanks voor je steun, dat kan ik nu heel erg goed gebruiken! wat goed dat jij hebt doorgezet!
maandag 5 april 2010 om 16:28
maandag 5 april 2010 om 18:33
hoi engeltje
t gaat ff niet zo lekker met je he kom op meis je kunt het
zaterdagochtend werd ik weer trillend en met stress wakker
gek wordt ik daarvan s.middags ff de stad in gegaan
was erg moe dus zo weer thuis
s,avonds met vrienden uit eten geweest pracht avond!
s,nachts kon ik niet in slaap komen dus kwam me angst weer
van hoe val ik in slaap?hoe moet ik gaan liggen
onzin allemaal maar dat houdt me wakker
eerste paasdag weer helemaal trillend wakker de stress giert door me lijf alles doet pijn kan niet eten ..al 8 kilo afgevallen
s.middags ff naar me ouders geweest maar ik kan geen fatsoenlijk gesprek voeren of er zit wel tusse wrom nou? wil me goed voelen
s,avonds wezen bowlen was erg gezellig maar ik hang maar met me gedachten in waar ik nu in zit
als ik lach denk ik heey ik lach
daarna de hele niet geslapen de visuele cirkel weer
vandaag is uie elke keer bedenk ik me ga t anders doen
morgeochtend gewoon opstaan net alsof doen of er niks aan de hand is .sportschool inschrijven ,schop onder me kont
dan denk ik die periode hangt nog zo in me gedachten dat maakt me somber
maar als maakt me op t ogenblik somber
me lijf
me haar dat dof is
zoveel afgevallen ,constant denken aan depressie
niet meer kunnen slapen
hoe kom ik hier ooit uit... als ik er maar steeds mee bezig blijf
wil weer me leven oppakken er niet meer aan denken,t loslaten
er niet 24 uur mee bezig zijn zelfs als ik het naar me zin heb
spookt t woord depressie door me hoofd
kijk ik tv ook al
wie weet ben ik allang beter maar houdt dit t in stand
doordat ik het niet kan loslaten wordt daar namelijk ook steeds verdrietig om dat ik er weer aan zit tedenken
ben al bang om alleen morgen weer thuis tezitten
weer vervelen.weer wakker worden met spanning in mijn lijf
dat maakt me nu al verdrietjg
aan me mannetje heb ik ff niet zoveel heel begrijpelijk wel hoor
die zegt je bent er teveel mee bezig is een hele fobie voor je
dan weer met slapen bezig dan weer met depressie
dat geeft me ook de stress weet ik wel
kan me gedachten nergens anders op zetten en hoe meer ik t weg duw hoe erger t wordt
dan ben ik zo met het denken bezig
mag er niet aan denken, ff aan iets anders denken maar wat?
knuffie
t gaat ff niet zo lekker met je he kom op meis je kunt het
zaterdagochtend werd ik weer trillend en met stress wakker
gek wordt ik daarvan s.middags ff de stad in gegaan
was erg moe dus zo weer thuis
s,avonds met vrienden uit eten geweest pracht avond!
s,nachts kon ik niet in slaap komen dus kwam me angst weer
van hoe val ik in slaap?hoe moet ik gaan liggen
onzin allemaal maar dat houdt me wakker
eerste paasdag weer helemaal trillend wakker de stress giert door me lijf alles doet pijn kan niet eten ..al 8 kilo afgevallen
s.middags ff naar me ouders geweest maar ik kan geen fatsoenlijk gesprek voeren of er zit wel tusse wrom nou? wil me goed voelen
s,avonds wezen bowlen was erg gezellig maar ik hang maar met me gedachten in waar ik nu in zit
als ik lach denk ik heey ik lach
daarna de hele niet geslapen de visuele cirkel weer
vandaag is uie elke keer bedenk ik me ga t anders doen
morgeochtend gewoon opstaan net alsof doen of er niks aan de hand is .sportschool inschrijven ,schop onder me kont
dan denk ik die periode hangt nog zo in me gedachten dat maakt me somber
maar als maakt me op t ogenblik somber
me lijf
me haar dat dof is
zoveel afgevallen ,constant denken aan depressie
niet meer kunnen slapen
hoe kom ik hier ooit uit... als ik er maar steeds mee bezig blijf
wil weer me leven oppakken er niet meer aan denken,t loslaten
er niet 24 uur mee bezig zijn zelfs als ik het naar me zin heb
spookt t woord depressie door me hoofd
kijk ik tv ook al
wie weet ben ik allang beter maar houdt dit t in stand
doordat ik het niet kan loslaten wordt daar namelijk ook steeds verdrietig om dat ik er weer aan zit tedenken
ben al bang om alleen morgen weer thuis tezitten
weer vervelen.weer wakker worden met spanning in mijn lijf
dat maakt me nu al verdrietjg
aan me mannetje heb ik ff niet zoveel heel begrijpelijk wel hoor
die zegt je bent er teveel mee bezig is een hele fobie voor je
dan weer met slapen bezig dan weer met depressie
dat geeft me ook de stress weet ik wel
kan me gedachten nergens anders op zetten en hoe meer ik t weg duw hoe erger t wordt
dan ben ik zo met het denken bezig
mag er niet aan denken, ff aan iets anders denken maar wat?
knuffie
maandag 5 april 2010 om 18:47
zelfde bij mij,mn oude leven weer oppakken en geen nare enge gedachtes meer te hebben. Vandaag echt een rustige dag thuis,niks gedaan behalve achter de pc gezeten, was op zich wel lekker tot nu want ik word weer rillerig en eng.
Op zich doe je nog genoeg leuke dingen en je merkt dat je toch nog kunt lachen, dat is een goed teken! Over tijdje dan lach je en vraag je niet meer af waarom lach ik nou, dan heb je meer rust in je hoofd!
Op zich doe je nog genoeg leuke dingen en je merkt dat je toch nog kunt lachen, dat is een goed teken! Over tijdje dan lach je en vraag je niet meer af waarom lach ik nou, dan heb je meer rust in je hoofd!
maandag 5 april 2010 om 19:11
is ook waar ik doe alles en heb ook overal zin in
bij mij is het echt fobish dat weet ik zelf
t zit in mijn gedachten dat wereldje en blijf er maar aan denken
dat maakt me zo verschrikkelijk depri
heb ik bv niet geslapen dan ben ik daar de hele dag mee bezig
vele zeggen niet aan denken maar ja t is er
kruip ik bed in is eerste wat ik denk zal ik slapen
ja dan gaat t niet lukken he
bij mij is het echt fobish dat weet ik zelf
t zit in mijn gedachten dat wereldje en blijf er maar aan denken
dat maakt me zo verschrikkelijk depri
heb ik bv niet geslapen dan ben ik daar de hele dag mee bezig
vele zeggen niet aan denken maar ja t is er
kruip ik bed in is eerste wat ik denk zal ik slapen
ja dan gaat t niet lukken he
maandag 5 april 2010 om 20:51
nee ben pas 3 dagen bezig .maar heb geen geloof er meer in
ga morgen oxazepam halen want ik kan niet meer
me lijf is echt helemaal op van de stress
kan af en toe niet eens meer bewegen
ook niet meer stoppen met huilen
en dan vanavond misschien ook niet slapen
voel me zo ongelukkig met deze situatie
dit houd je toch niet vol ?
overleven is het
maar dit wil ik niet
dus de schouders gaan er weer onder
wil weer genieten
ga morgen oxazepam halen want ik kan niet meer
me lijf is echt helemaal op van de stress
kan af en toe niet eens meer bewegen
ook niet meer stoppen met huilen
en dan vanavond misschien ook niet slapen
voel me zo ongelukkig met deze situatie
dit houd je toch niet vol ?
overleven is het
maar dit wil ik niet
dus de schouders gaan er weer onder
wil weer genieten
maandag 5 april 2010 om 21:15
tis nu echt overleven ipv leven,oxazepam helpt me ook om me iets rustiger te voelen al ben ik altijd huiverig voor ieder pilletje.
Waarom zijn we toch zo met onze gedachtes bezig en anderen mensen niet? Konden we maar aan andere dingen denken en genieten van alles om ons heen! t word tijd dat wij ook weer gelukkig worden!
Waarom zijn we toch zo met onze gedachtes bezig en anderen mensen niet? Konden we maar aan andere dingen denken en genieten van alles om ons heen! t word tijd dat wij ook weer gelukkig worden!
maandag 5 april 2010 om 21:25
ja ik ben ook zeer huiverig
ja idd 24 uur per dag met je gedachten bezig
wordt daar echt doodziek van
beter nog niet meer stil te hoeven staan bij wat we denken
dat t leven weer automatisch gaat
kan dat me eigenlijk niet eens meer voorstellen
als ik dan mensen zie dan denk ik jij doet alle daaglijkse dingen
maar ik weet t ieder heeft zijn eigen problemen
ja idd 24 uur per dag met je gedachten bezig
wordt daar echt doodziek van
beter nog niet meer stil te hoeven staan bij wat we denken
dat t leven weer automatisch gaat
kan dat me eigenlijk niet eens meer voorstellen
als ik dan mensen zie dan denk ik jij doet alle daaglijkse dingen
maar ik weet t ieder heeft zijn eigen problemen
dinsdag 6 april 2010 om 07:38
hoe weet je nou of andere mensen genieten
ze weten dat toch ook niet van jou dat je even niet geniet
maak wat van je dag he
3 n acht op rij dat ik de helenacht niet heb geslapen
en veroorzaak t zelf
ga al naar bed met hoop dat ik slaap
maar zet dat maar eens uit je hoofd
dat woelen dat draaien dat denken aan val ik al in slaap
wordt daar dood ziek van
hier begon het allemaal mee
voel me echt diep ongelukkig
zo moe zo veel stress
slaapmiddel kan ik ook niet accepteren
remeron weer in lage dosering zie ik als mogelijkheid
mannetje is het daar niet mee eens
denk spyg ook niet is geen slaapmedicatie
en of ik t weer kan accepteren
ik weet t niet meer
wat een angst heb ik om niet te kunnen slapen
en loslaten lukt me niet
dikke knuf
ze weten dat toch ook niet van jou dat je even niet geniet
maak wat van je dag he
3 n acht op rij dat ik de helenacht niet heb geslapen
en veroorzaak t zelf
ga al naar bed met hoop dat ik slaap
maar zet dat maar eens uit je hoofd
dat woelen dat draaien dat denken aan val ik al in slaap
wordt daar dood ziek van
hier begon het allemaal mee
voel me echt diep ongelukkig
zo moe zo veel stress
slaapmiddel kan ik ook niet accepteren
remeron weer in lage dosering zie ik als mogelijkheid
mannetje is het daar niet mee eens
denk spyg ook niet is geen slaapmedicatie
en of ik t weer kan accepteren
ik weet t niet meer
wat een angst heb ik om niet te kunnen slapen
en loslaten lukt me niet
dikke knuf
dinsdag 6 april 2010 om 15:01