weer aan de prozac,steun nodig

21-03-2010 20:07 142 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds afgelopen donderdag ben ik weer aan de prozac begonnen, iedere keer als ik afgebouwd heb tis de 3e keer ,verval ik naar een lange tijd weer in hetzelfde gedachtenpatroon,angst om een dierbare letterlijk pijn te doen, angst dat ik gefaald heb, teveel gedachtes. Ik had eigenlijk ook nooit moeten stoppen,want een jaar geleden voelde ik me echt super gelukkig!Nu ben ik dus een paar dagen bezig en heb weer last van alle bijwerkingen,paniek,angst,trillen, t echt niet meer zien zitten. ik weet dat dit erbij hoort en ik hier ff doorheen moet, maar tis weer zo verdomde moeilijk, af en toe denk ik dat ik helemaal uitflip. Ik zoek dan ook steun, postitieve steun om me hier doorheen te slepen, wie herkent dit? aub geen negative verhalen want daar zit nu echt niet op te wachten. Thanx!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het een week of twee tot vier duurde voordat mijn lichaam er aan gewend was. Maar het is ook al weer zo lang geleden



Denk terug aan de vorige keer dat je prozac had, dan weet je dat het weer gaat helpen. Verwacht niet teveel van jezelf, neem de komende dagen de tijd om te wennen aan de medicijnen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Trisja,



voel je je vandaag weer iets beter? Slaap je wel goed snachts? Ik valop zich snel in slaap maar als ik 1x wakker ben geweest dan kan ik niet meer verder slapen.

Gisteravond voor het eerst weer eens opstap geweest, was best zenuwachtig van te voren, vanwege de drukte etc, maar tis goed gegaan, was alleen erg snel moe. vandaag dus maar rustig aan doen.

Wanneer is de dag van je laatste tablet?
Alle reacties Link kopieren
Missphoebe, hoe gaat het afbouwen bij jou?
Alle reacties Link kopieren
hoi engeltje



gister wel een lekker dagje voor de rest s,avonds bij vrienden geweest

nu vandaag voel ik me k*T

had nergens zin in .kan ook gewoon zijn iedereen heeft wel eens geen zin

ben erg moe maar voel me ook wel sago

ben zo erg me zelf kwijt,weet niet hoe ik deze periode achter me moet laten.

vanavond ga ik naar 7.5 mg



liefs
Alle reacties Link kopieren
Probeer toch de dingen te doen die je voorheen leuk vond ook al ben je nog zo moe, je gedachten proberen te verzetten. Tuurlijk ga je hieruit komen,je weet ook hoe je bent in goeie tijden. Jij bent je negatieve gedachten niet, die zijn alleen op dit moment bij je, probeer te accepteren dat ze er op dit moment zijn ook al zijn ze nog zo klote, ze zijn er nu maar je bent ze niet!
Alle reacties Link kopieren
Na best een goed weekend te hebben gehad, is het ff twee dagen mis, heel veel onrust, hele nare gedachtes,boos op iedereen en op mezelf,pffff houd t dan nooit op. Vanochtend voor controle bij huisarts geweest,hij vind dat ik geduld moet hebben omdat ik nog net geen twee weken bezig ben met de prozac en het minstens twee tot vier weken duurt eer het begint te werken. De vorige keren dat ik er mee begon was ik na een week al veel rustiger, nu niet en dat maakt me natuurlijk extra onzeker,het liefst had ik een dubbele dosis voorgeschreven gekregen maarja moet dus geduld hebben wat heel moeilijk is als je denkt dat je hier nooit meer uitkomt. Hij zei ook dat ik me niet moet afvragen waardoor ik me zo voel, waar het vandaan komt, of me schuldig moet voelen, ik moet de de tijd nemen om de prozac zn werk te laten gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
met mij gaat t alleen maar slechter

malen,en piekeren neemt de overhand en kan het niet stopppen

wil zo graag dit achter me laten maar met t malen blijf ik in die periode hangen

ben het vechten zo zat

ben op niet moe maar wil t nu over hebben

niemand geef ik meer aandacht ben alleen maar met mezelf bezig

baal hier zo van
Alle reacties Link kopieren
lieve trisja, we moeten volhouden ook al zien we nu het einde van de tunnel nog niet. We hebben mensen om ons heen die van ons houden,we mogen niet opgeven. Vraag aan je huisarts een andere ad, ze kunnen echt helpen, ik weet het van de vorige keren dat ik ze gebruikt heb alleen lijken ze nu bij mij niet zo snel aan te slaan als toen, ik moet het de tijd geven, t voelt nu aan als overleven ipv leven, tis hard maar we komen hier wel uit!



knuffel van mij
Alle reacties Link kopieren
ja door vechten ik weet t



ben zo bezig met me zelf wat ik voel,wat ik denk,wat ik doe

dat ik niet meer kan etern,geen aandacht voor me gezin,helemaal niks meer alleen maar daar mee bezig...24 uur

de gedachten kan ik niet uitzetten.

geniet ik ervan?

voel ik me rot

enz

gek wordt ik ervan



daarvan wordt ik zo depri en angstig

wil alleen maar slapen dan heb ik ff rust



volgens spyg is dat een visuele cirkel ..en ontsnappen is zo moeilijk
Alle reacties Link kopieren
ik ken het gevoel,zit er ook midden in,slapen geeft me ook rust. Zei ze niet hoe we die cirkel kunnen doorbreken?
Alle reacties Link kopieren
een hobby gaan zoeken en je daar op storten

maar daar ben je ook niet de hele dag mee bezig



merk dat me lichaam helemaal op is

heb me voor genomen nou dat ik eerst maar eens lekker een tijdje me bedje inga en ff de boel de boel ga laten

sta vast van de stress

eerst me lichaam ff rust want dat is helemaal op



vrijdag ga ik ook naar een eft therapeut kijken wat dat doet

en heb inmiddels bach druppeltjes ook ff afwachten
Alle reacties Link kopieren
oh eft heb ik ook gehad,het hielp een beetje maar om steeds op die punten op je lichaam te moeten kloppen vond ik beetje raar.Die bachdruppels geven inderdaad wat meer rust. Ik heb ook grootste gedeelte van de middag in bed gelegen, wil gewoon niet kunnen denken, want als ik ga denken komen die paniekgevoelens naar boven.

Straks komt een collgea van mn vriend op bezoek, zie er tegen op, zie al scenario's voor me dat ik dan net natuurlijk in paniek raak, echt doemdenken.



heb je nog wat kunnen slapen?
Alle reacties Link kopieren
in bed is geen s6 ga dan ook liggen denken

doe t dus overal,zellfs tijdens een gesprek





heb vanmiddag de spyg gesproken wilde afwachten tot volgende week en anders andere medicijnen om rust in me hoofd tekrijgen





geniet lekker ff van je visite
Alle reacties Link kopieren
visite was wel ff afleiding,op zich was het geen verkeerde dag maar het is meer de angst voor de angst, de angst dat ik me weer zo slecht ga voelen. Gelukkig heb ik nu 2 dagen ff rust, hoef niet te werken maar mn vriend wel, ben dus ff lekker alleen, dus ik moet dan niks. Morgen is het twee weken geleden dat ik met de prozac weer begonnen ben,hoop dat ik me snel weer zo ga voelen als een jaar geleden,toen was ik echt gelukkig...
Alle reacties Link kopieren
had me voor genomen een tijd in bed teblijven

maar denk dan weer ga toch niet depressief in me bed blijven moet er zijn voor me kinderen en me man

moet gewoon de vrouw in huis zijn

kom op niet aanstellen zeg ik dan

t maakt me zo verward

dan denk ik je denkt maar dat je depressief ben



geniet lekker van je daagies
Alle reacties Link kopieren
niks moet natuurlijk maar zo wil ik het gewoon



ik snap echt niks van depressief zijn lijkt wel haha



soms denk ik echt ik praat het mezelf aan,door het denken

als ik moe ben wordt ik sago

als ik wat voel worrdt ik sago

enz



ben lekker aan het rommelen in me huissie

maar wil niet lukken omdat ik moe ben

elke keer ff zitten
Alle reacties Link kopieren
doe het rustig aan,probleem isdat we steeds aan onszelf twijfelen en gaan zoeken naar antwoorden waarom we ons zo voelem, maar dat antwoord zullen we niet vinden,tis lichamelijk,kunnen we niks aan doen, iedereen kan het krijgen.



Ik moet mezelf ook pushen om dingen te doen en niet in bed te blijven liggen. We zijn niet alleen.Ik heb op internet een site gevonden, www.paniekaanval.nl daar staan goeie tips op en verhalen van anderen mensen.
Alle reacties Link kopieren
loop met me ziel onder me arm wil wat doen maar weet niet wat

ben dat huishouden wel ff zat

ook werkte ik in de huishouding dus ik heb echt huisvrouwen stress

een hobby? tja niet zo gauw tebedenken

tuurlijk kan wel dingen verzinnen honden wandelen me haar doen enz

nee daar geen zin in



wat is dit erg zeg dit heb ik al jaren dat ik me soms zo verveel

heb jij dat ook?
Alle reacties Link kopieren
och dat herken ik zo goed, ik heb gewoon geen hobby en ik weet ook niet wat ik zou kunnen doen. Mn vriend die kan uren met zn pc bezig zijn, een andere vriend die maakt muziek een ander schildert in zn vrije tijd,nouja ik kan niet tekenen etc dus die dingen zie ik mezelf niet doen. Dat heb ik sochtends dan ook heel erg,zo van,wat zal ik vandaag eens gaan doen behalve het huishouden en dan weet ik niks te bedenken en dan ga ik juist teveel nadenken.Ik ben ook iemand die gauw opgeeft, als ik aan iets begin en het lukt niet dan heb ik zoiets van zie je wel, ik kan dat niet.
Alle reacties Link kopieren
net belde me oudste zoon die heeft een rijles intest gedaan

en dat was goed gegaan gaf me zo,n lekker gevoel

zo trots

dan voel ik me gelijk vrolijk ff de stereo op 10 zetten hoor

voel me dan zo hyper zo vrolijk zo raar is dat

dat ik tranen in me ogen krijg

en t vasthouden hoe werkt dat

dit heb ik namelijk al weken

dan kachel ik de volgende dag weer in



ben ik wel depressief vraag ik me dan af

moet me niet aanstellen ik denk me gewoon depressief

en zo is het ook eigenlijk!!
Alle reacties Link kopieren
je stelt je heus niet aan, je zit gewoon ff niet lekker in je vel en dat uit zich door deze nare gevoelens,maar dat betekent niet dat je niet mag genieten van kleine dingen om je heen. wat goed dat je zoon het goed heeft gedaan, daar mag je idd heel trots op zijn en van genieten!
Alle reacties Link kopieren
nee stel me niet aan maar ik weet ook dat ik er te veel mee bezig ben en dat doet natuurlijk ook geen goed

merk als ik iets lees wat niet zo leuk is dan wordt ik bang

en me gewoon een dip aan het aanpraten ben.



die visuele cirkel dus haha
Alle reacties Link kopieren
heb me ook verboden om vanalles op te gaan zoeken

dat doet geen mens goed



o ik hoop dat ik dat fijne gevoel kan vasthouden

maar ja dan heb ik nog t probleem t denken aan wat achter je ligt

dat lijkt me ook zo moeilijk
Alle reacties Link kopieren
zo kan ik bijv geen journaal kijken,ik word bang van al die nare beelden,ik kijk dan ook alleen maar naar lachseries en films.
Alle reacties Link kopieren
Beste Engeltje en Trisje,

Ik wil jullie even heel veel sterkte komen wensen. Als "ervaringsdeskundige" kan ik me voorstellen hoe jullie je voelen. Ook ik gebruik anti-depressiva. Ik gebruik Fluvoxamine. Twee keer ben ik gestopt en twee keer kwamen mijn klachten in volle hevigheid terug. Nadat ik voor de derde keer was begonnen en door de hel van de eerste weken heen moest heb ik (uiteraard in overleg met de huisarts) besloten om nooit meer te stoppen. Zeker omdat de hel van de eerste weken iedere keer erger werd en langer duurde. De derde keer waren de eerste weken echt de meest verschrikkelijke weken van mijn leven. Dit nooit meer. Nu gebruik ik de middelen al weer 10 jaar en gaat het goed met me. De klachten blijven weg.

Heel veel sterkte!! Jullie zijn stoere meiden en redden het wel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven