Wel of niet bij euthanasie zijn

24-05-2019 12:14 384 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder heeft euthanasie gevraagd en de arts is akkoord gegaan. Ze wacht nu op een plekje in een hospice en zodra ze daar is kan het snel zijn. Nu had ik vanmorgen mijn tante aan de telefoon en zij vroeg of ik bij de euthanasie aanwezig wil zijn. Pfff...helemaal niet over nagedacht.

Mijn moeder en ik hebben geen goede band met elkaar, ik zou dus echt niet weten wat zij zou willen. Ik denk ook niet dat ze kenbaar gaat maken wat ze wel of niet wil. En wat wil ik? Ik heb echt geen idee. Ik ben een vrij emotioneel persoon en weet echt niet of ik hier mee om kan gaan. Maar ik krijg liever spijt van iets dat ik heb gedaan, dan spijt van iets dat ik niet heb gedaan. Ik kan het nooit meer terugdraaien als ik het niet doe.

Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Wat raden jullie aan?
Alle reacties Link kopieren
Daantje1970 schreef:
29-06-2019 08:24
Thanx, had deze zelf ook inmiddels gevonden. Maar kan het pas invullen als de datum van de uitvaart bekend is.

Je kan al contact leggen en de vraag voorleggen. Mijn ervaring is dat ze graag meedenken.
Alle reacties Link kopieren
Daantje1970 schreef:
24-05-2019 12:14

Mijn moeder en ik hebben geen goede band met elkaar, ik zou dus echt niet weten wat zij zou willen.
Even los van de euthanisevraag: probeer, nu het nog kan, nog iets aan die band te verbeteren. Doe je het niet dan kan je dat in de rest van je leven blijven achtervolgen als in "had ik maar dit" of "had ik maar dat". Je hebt maar 1 moeder.
Alle reacties Link kopieren
Sara9876 schreef:
29-06-2019 14:13
Even los van de euthanisevraag: probeer, nu het nog kan, nog iets aan die band te verbeteren. Doe je het niet dan kan je dat in de rest van je leven blijven achtervolgen als in "had ik maar dit" of "had ik maar dat". Je hebt maar 1 moeder.
lees ff verder
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Daantje wat een verdrietige ontwikkelingen.Sterkte!
Wel fijn het gesprek met je moeder.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder heeft een gesprek gehad met iemand van het verpleeghuis en ze heeft besloten met de rolstoeltaxi ernaartoe te gaan. Alleen condoleren en even naar haar zus toe en dan weer terug.

Mijn oom is vanmorgen in alle rust en in bijzijn van mijn tante overleden. De uitvaart is vrijdag en mijn tante heeft gevraagd of ik samen met mijn neefjes en nog een paar andere mensen de kist van de kamer naar de aula wil rijden. Zal moeilijk worden maar natuurlijk doe ik dit.

Hoe bizar hoe het opeens allemaal anders kan zijn. En ik ben zo blij met het contact tussen mijn moeder en mij nu. Mijn oom had weinig contact met zijn kinderen. Zijn zoon was er gisteren wel bij maar was erg afstandelijk. Zijn dochter wilde niet komen. Ik hoop zo dat ze er vrijdag wel bij is. Wat heb ik dan een geluk dat ik de tijd krijg om afscheid te nemen van mijn moeder.
Alle reacties Link kopieren
wat fijn dat ondanks alles jij en je moeder nu toch wat meer tot elkaar komen. :hug:
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
Daar ben ik ook heel erg blij mee. Dat is ons gelukkig nog gegund.
Hoi Daantje, hoe gaat het met je moeder en met jou? Hebben jullie -naar tevredenheid- voor zover je daarvan kan spreken natuurlijk het afscheid van je oom kunnen beleven?
Heb veel aan jullie gedacht deze afgelopen week weer.
Alle reacties Link kopieren
Mijn tante is woensdag bij mijn moeder geweest, zodat mijn moeder haar kon condoleren. Dat was voor allebei fijn, geloof ik. Na de begrafenis zijn mijn vriend en ik en mijn broertje even naar mijn moeder gegaan. De begrafenis zelf was sober, mijn oom en tante hebben niks met poespas, dus was zoals zij zijn. Het was wel een al verdriet. En natuurlijk had ik ook constant mijn moeder in mijn gedachten.

Mijn vader was ook bij de begrafenis en heeft met mijn broertje gepraat. Ze hebben afgesproken om toch weer vaker contact te gaan houden. Ik hoop het zo. Aan mijn vader ligt niet, die wil wel. Maar hij wil niet elke keer weer teleurgesteld worden.

Deze week hebben de vriend van mijn moeder, mijn broertje en ik een gesprek met de arts van mijn moeder over de aangevraagde euthanasie, Daarna komt er nog een scen-arts en dan wordt de beslissing genomen. En ik denk wel dat ze akkoord gaan. En dan moet er een datum geprikt worden. Ik zie er zo tegenop.

Maar eerst straks bij mijn moeder de finale van het voetbal kijken. De vriend van mijn moeder komt ook. Mijn moeder heeft eten besteld, dat komen ze in de rust brengen. Proberen er weer een gezellige tijd van te maken, hopelijk met veel gejuich.

En ervoor even naar mijn tante, even kijken hoe het met haar gaat. Gelukkig heeft ze heel veel steun naar de buren van beide kanten. Ik heb deze mensen vrijdag ook gesproken, zulke lieve mensen. Heel fijn dat die vlakbij haar zijn.
Daantje1970 schreef:
29-06-2019 19:39
En ik ben zo blij met het contact tussen mijn moeder en mij nu.
Wat fijn, dat je in een afrondende fase goed contact hebt. Dat is het laatste wat jou bij zal blijven.
Daantje1970 schreef:
07-07-2019 11:28
En dan moet er een datum geprikt worden. Ik zie er zo tegenop.
Dat kan ik me voorstellen.
Het fijnste zou zijn als ze rustig op een natuurlijke wijze overlijdt. Bijvoorbeeld vredig in haar slaap.
Alle reacties Link kopieren
Odense schreef:
07-07-2019 11:40
Wat fijn, dat je in een afrondende fase goed contact hebt. Dat is het laatste wat jou bij zal blijven.


Dat kan ik me voorstellen.
Het fijnste zou zijn als ze rustig op een natuurlijke wijze overlijdt. Bijvoorbeeld vredig in haar slaap.
Daarom kijk ik nu ook alle voetbalwedstrijden van Nederland bij mijn moeder. Mijn moeder houdt van voetbal en op deze manier herinner is me straks deze tijd bij elkaar en niet het negatieve van het verleden.

Op die manier overlijden zou voor haar wel het fijnst zijn denk ik. En voor ons ook wel.
Jeetje Daantje, ik lees al een hel tijd je topics stilletjes mee. Ik heb tot nu toe niet gereageerd omdat ik het wat confronterend vind; ik heb met mijn moeder helemaal geen contact en zij heeft verder geen familie (geen broers of zussen, geen andere kinderen, geen partner). Dat is een heel bewuste keuze van mij, vanwege mijn jeugd en ook de jaren daarna. Maar ik ben altijd bang voor wat gaat komen als mijn moeder ziek zou worden of gaat overlijden.

Ik vind je heel erg dapper en ik vind het enorm knap wat je nu allemaal voor haar doet! Ik weet echt niet of ik dat zou kunnen en willen. En dan nu ook je oom nog overleden, wat een rare rollercoaster. Ik wens je heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Wat een lieve woorden, dank je wel.
'
Ik denk dat als ik verder weg had gewoond er misschien ook helemaal geen contact meer was geweest tussen mij en mijn moeder. Het was meer een beetje een verplichting, ik denk zelfs van beide kanten. Nu er dit gebeurt kan ik het gewoon voor mijn gevoel niet maken er niet te zijn voor haar. Zeker omdat de vriend van mijn moeder er doorheen zit en mijn broertje niet veel kan doen.

Ik vond het ook heel pijnlijk dat de dochter van mijn oom niet bij de begrafenis was. Ik weet niet precies wat er is voorgevallen, dus ik kan daar niet over oordelen. Maar ik hoop zoiets toch nooit mee te maken.
Alle reacties Link kopieren
Wat sneu dat je oom is overleden. Heel erg voor de hele familie en vrienden.

Jammer dat NL verloren heeft. Is er al een gesprek geweest met de scenarts etc?

Sterkte voor jullie allemaal met alle gevoelens van verdriet.
Veel sterkte Daantje.
Wat fijn dat je deze momenten nog kunt beleven en je herinneringen later niet louter bestaan uit je jeugd.
Helpt dit ook om je beter te verplaatsen in de vriend van je moeder? Ik denk dat hij heel dankbaar is dat jij er bent op dit moment.
Hopelijk zorg je ook voor steun voor jezelf, zodat je geen klap krijgt eens alles afgerond is.
Alle reacties Link kopieren
Vanessakusje1987 schreef:
09-07-2019 11:10
Wat sneu dat je oom is overleden. Heel erg voor de hele familie en vrienden.

Jammer dat NL verloren heeft. Is er al een gesprek geweest met de scenarts etc?

Sterkte voor jullie allemaal met alle gevoelens van verdriet.
Gesprek is nog niet geweest. Als het goed is hebben wij deze week een gesprek met de arts van mijn moeder en daarna gaat de scenarts met mijn moeder praten.

Het overlijden van mijn oom is zo verdrietig, zo compleet onverwacht. Mijn tante is kapot, ze waren altijd samen. En het maakt mij weer zo verdrietig om haar zo verdrietig te zien. Zeker omdat ze straks ook afscheid van mijn moeder moet nemen. En mijn vader, ook zo verdrietig. Morgen vieren we de verjaardag van mijn vader. Mijn oom en tante waren daar ook altijd bij. Eerst wilde hij het niet vieren, maar omdat hij 79 wordt en zijn gezondheid ook niet al te best is, viert hij het gelukkig toch. Maar met veel verdriet op de achtergrond.
Alle reacties Link kopieren
Valdemar_II schreef:
09-07-2019 11:55
Veel sterkte Daantje.
Wat fijn dat je deze momenten nog kunt beleven en je herinneringen later niet louter bestaan uit je jeugd.
Helpt dit ook om je beter te verplaatsen in de vriend van je moeder? Ik denk dat hij heel dankbaar is dat jij er bent op dit moment.
Hopelijk zorg je ook voor steun voor jezelf, zodat je geen klap krijgt eens alles afgerond is.
Ja, die herinneringen koester ik nu met heel mijn hart. Ben er zo blij mee en mijn moeder ook. Met de vriend van mijn moeder lijkt het ook wel beter te gaan. De laatste 2 wedstrijden was hij er ook bij, hij vond het wel gezellig zo met z'n drietjes. Maar ook hij is verdrietig over het overlijden van mijn oom.

Met mij zelf gaat het niet al te best. Gisteren zat ik in bad, voor mij altijd de perfecte manier om te ontspannen. Na een half uurtje moest ik plassen en terwijl ik op de wc zit krijg ik een gigantische hyperventilatie aanval. Ik dacht echt dat ik erin bleef. Alle spanning kwam uit mijn lijf en daarna was ik helemaal kapot. Ik slaap slecht, heb hoofdpijn, huilbuien. Maar ik moet door. Ik probeer mijn tante te ondersteunen waar ik kan en mijn moeder. Tijd om te rusten en te rouwen komt na het overlijden van mijn moeder.

En dan gaat ook nog alles kapot, droger en telefoon. Omdat we op de camping zitten en ik 1 keer in de week naar huis ga om te wassen, heb ik een droger nodig. En die wordt dan vanavond thuis bezorgd, tussen 9 en 10. Ik ga normaal op 10 uur naar bed. Nu moet ik na het plaatsen van de droger nog de handdoeken drogen en dan pas naar de camping. Dus pas rond half 12 thuis. En die telefoon heb ik ook hard nodig nu, dus vrijdagavond meteen een nieuwe gekocht. Baal ervan dat het me allemaal zoveel geld kost.
Sorry, heb je even geloept omdat ik je gezinssituatie niet kende.

Hoe gaat je man hier mee om? Kan hij je steunen of is dit voor hem een zaak die alleen jou aangaat?

Probeer er echt nu al voor te zorgen dat je iemand hebt waarbij jij je verhaal kwijt kunt, hierdoor wordt de klap minder zwaar eenmaal je moeder overleden is. Ik begrijp je houding volkomen, de gedachte dat jij je sterk moet houden en iedereen moet ondersteunen, maar dit is zwaar en eenmaal deze periode voorbij is komt alles binnen. Zoek steun, een goede vriendin of zo die begrijpt wat je doormaakt en je daarna kan opvangen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend steunt mij wel hoor, alleen is hij erg nuchter, dus hij staat er wat anders in. Ik heb veel steun van mijn andere tante, dat is heel fijn. En ook van mijn vader en zijn vriendin. Met hun kan er ik heel goed over praten. En tijdens de begrafenis van mijn oom kreeg ik onverwacht heel veel steun van mijn jongste neefje. Dat was ook zo fijn. En ook van mijn collega's, mijn werk geeft me afleiding. Al is het jammer dat het zo ontzettend rustig is bij ons.

Het komt allemaal wel goed, het heeft uiteindelijk tijd nodig. Ik heb op dit gebied, gelukkig, nog weinig meegemaakt. Paar jaar geleden mijn andere oom en natuurlijk mijn opa en oma. Bij mijn opa was ik 15, dus dan ga je er toch anders mee om. En mij oma is 94 geworden, dat is toch ook weer anders. Je weet toch dat je het allemaal een keer gaat meemaken, helaas.
Alle reacties Link kopieren
En dan gebeurt er iets wat de emmer doet overlopen. Gisteren zou de nieuwe droger geleverd worden, tussen 9 en 10 uur 's avonds (Vorige week droger en telefoon kapot). Bellen ze aan het begin van de avond op dat de droger beschadigd is en dat ze niet komen. En dat was voor mij de druppel. Ik ben op. Ik moet aan de slag voor mijn vaders verjaardag die vandaag bij ons gevierd wordt, maar ik heb geen puf meer.
Alle reacties Link kopieren
:hug:

Lukt het anders om wat rust voor jezelf in te plannen? Of nu voor je vaders verjaardag dingen wat makkelijker te regelen (taarten kopen ipv maken) of je vader en z'n vriendin te laten doen?
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Daan maar pas op dat je er zelf niet aan onderdoor gaat ander zit jij straks langdurig ziek thuis en daar heb je ook niets aan.
Alle reacties Link kopieren
Daantje,
En zo zie je maar weer dat psychische druk loeizwaar is.

Kan je je vader niet zeggen dat je de verjaardag er nu niet bij kan hebben, vanwege je moeder? Maak het jezelf wat makkelijker. Alleen 'ja' zeggen op dingen waar je puf en energie van hebt.

Heb je plannen voor vandaan? Zo niet, ga een wandeling maken door het bos of langs het strand. Even het hoofd leegmaken. Even tot jezelf komen. Even niet zorgen voor een ander.

Sterkte!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren
Jupiter1995 schreef:
10-07-2019 08:11
:hug:

Lukt het anders om wat rust voor jezelf in te plannen? Of nu voor je vaders verjaardag dingen wat makkelijker te regelen (taarten kopen ipv maken) of je vader en z'n vriendin te laten doen?
Mijn vader viert het bij ons omdat hij en zijn vriendin lichamelijk niet meer kunnen. De vlaaien zijn gekocht maar moet nog zoveel in huis zelf doen.
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
10-07-2019 10:14
Daantje,
En zo zie je maar weer dat psychische druk loeizwaar is.

Kan je je vader niet zeggen dat je de verjaardag er nu niet bij kan hebben, vanwege je moeder? Maak het jezelf wat makkelijker. Alleen 'ja' zeggen op dingen waar je puf en energie van hebt.

Heb je plannen voor vandaan? Zo niet, ga een wandeling maken door het bos of langs het strand. Even het hoofd leegmaken. Even tot jezelf komen. Even niet zorgen voor een ander.

Sterkte!
Kan het nu niet meer maken om de boel af te zeggen. Weer alleen niet hoe ik mijn stemming om moet zetten.

Net een boete gekregen omdat ik mijn parkeerschijf niet gezet had. Die vergeet ik dus echt nooit!!! En net nu staan ze om de hoek te wachten. Mijn vriend heeft het nog uitgelegd en ze wilde het wel veranderen maar dat kan niet. Nog maar even 95 euro weggegooid.

Ik hoop zo dat mijn stemming over 2,5 uur anders is, maar ik heb er een hard hoofd in. Wat zou ik graag mijn bed in kruipen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven