
Wel of niet bij euthanasie zijn
vrijdag 24 mei 2019 om 12:14
Mijn moeder heeft euthanasie gevraagd en de arts is akkoord gegaan. Ze wacht nu op een plekje in een hospice en zodra ze daar is kan het snel zijn. Nu had ik vanmorgen mijn tante aan de telefoon en zij vroeg of ik bij de euthanasie aanwezig wil zijn. Pfff...helemaal niet over nagedacht.
Mijn moeder en ik hebben geen goede band met elkaar, ik zou dus echt niet weten wat zij zou willen. Ik denk ook niet dat ze kenbaar gaat maken wat ze wel of niet wil. En wat wil ik? Ik heb echt geen idee. Ik ben een vrij emotioneel persoon en weet echt niet of ik hier mee om kan gaan. Maar ik krijg liever spijt van iets dat ik heb gedaan, dan spijt van iets dat ik niet heb gedaan. Ik kan het nooit meer terugdraaien als ik het niet doe.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Wat raden jullie aan?
Mijn moeder en ik hebben geen goede band met elkaar, ik zou dus echt niet weten wat zij zou willen. Ik denk ook niet dat ze kenbaar gaat maken wat ze wel of niet wil. En wat wil ik? Ik heb echt geen idee. Ik ben een vrij emotioneel persoon en weet echt niet of ik hier mee om kan gaan. Maar ik krijg liever spijt van iets dat ik heb gedaan, dan spijt van iets dat ik niet heb gedaan. Ik kan het nooit meer terugdraaien als ik het niet doe.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Wat raden jullie aan?
zaterdag 13 juli 2019 om 10:11
Dinsdagmiddag dan eindelijk het gesprek met de arts en de vriend van mijn moeder, mijn broertje en ik. Doodeng, maar het moet.
Inmiddels mag mijn moeder haar bed niet meer uit, ook niet om naar de wc te gaan. Het evenwichtsorgaan doet niet meer wat het moet doen en ze valt nu als ze opstaat. Ze vond het zo fijn dat ze alleen naar de wc kon, dat kan dus nu ook niet meer.
Inmiddels mag mijn moeder haar bed niet meer uit, ook niet om naar de wc te gaan. Het evenwichtsorgaan doet niet meer wat het moet doen en ze valt nu als ze opstaat. Ze vond het zo fijn dat ze alleen naar de wc kon, dat kan dus nu ook niet meer.
woensdag 17 juli 2019 om 10:18
Gisteren een lang gesprek gehad met de behandeld arts en de specialist ouderengeneeskunde. Die laatste is voor de euthanasie. Zij heeft vakantie van 29 juli, dus het zou of voor haar vakantie moeten uitgevoerd worden of erna. Eind augustus vind mijn moeder te lang duren, dus als de scen-arts akkoord gaat wordt het eind volgende week.
Ik wist dat het zou komen, maar toch gaat het me allemaal te snel.
Ik wist dat het zou komen, maar toch gaat het me allemaal te snel.
donderdag 18 juli 2019 om 09:53
Die zal je vast naar huis sturen. Je moeder gaat bijna heen. Dan kun je je niet meer op je werk concentreren hoor. Dat is volkomen logischDaantje1970 schreef: ↑18-07-2019 08:54Pfff..ik zit op mijn werk nu, maar ik kan het niet. Ik wil alleen maar janken.
Om 10 uur heb ik een gesprek met mijn leidinggevende, even kijken wat hij zegt.

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 18 juli 2019 om 11:04
Ik mag ook naar huis en ga zo. Ik mag per dag bekijken hoe het gaat en of ik dan naar kantoor wil komen of thuis wil werken. En de uren zijn geen probleem.
donderdag 18 juli 2019 om 11:07
Pak het aan. Neem ook de tijd. Voor je moeder en voor jezelf.Daantje1970 schreef: ↑18-07-2019 11:04Ik mag ook naar huis en ga zo. Ik mag per dag bekijken hoe het gaat en of ik dan naar kantoor wil komen of thuis wil werken. En de uren zijn geen probleem.
Kun je met iemand praten over hoe dit proces voor jou is? Iemand die gewoon luistert, met een arm om je heen en je er laat zijn?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

donderdag 18 juli 2019 om 13:07
donderdag 18 juli 2019 om 15:11
Eigenlijk niet. Mijn vriend is er wel, maar hij kan niet zo goed tegen mijn depressieve buien. Hij is een binnenvetter (vandaar ook zijn hartklachten) en erg nuchter. Hij neemt het mijn moeder ook kwalijk dat zij mij verwaarloosd heeft, waardoor hij er ook weer moeite mee heeft dat ik er nu zo verdrietig over ben dat ze doodgaat. Ik snap hem wel, maar we zijn de laatste weken zo naar elkaar gegroeid en daar wil ik me meer op richten dan op het verleden.
Eigenlijk krijg ik nu de meeste troost van mijn moeder zelf. We praten met elkaar en ze houdt mijn hand vast. Dat ik dat nu nog mag meemaken. En mijn tante (schoonzus van mijn moeder) steunt mij enorm, terwijl ze zelf ook verdriet heeft. Ze belt een paar keer per week, maar ik zie haar niet zo heel veel. Krijg ook wel steun van mijn vader en zijn vriendin, die kan ik ook altijd bellen.
zaterdag 20 juli 2019 om 08:19
Mijn moeder heeft donderdag de definitieve datum (26 juli doorgegeven). De scen-arts komt maandagmiddag. Die moet nog akkoord gaan, maar de arts denkt dat de kans op geen akkoord erg klein is. Om 10 uur komt dan de ambulance en dan wordt het infuus aangelegd.
Ik blijf in ieder geval de nacht ervoor slapen, zodat ze de nacht niet alleen is en zeker de ochtend niet. Ben wel blij dat dat kan. Moet alleen nog kijken hoe ik het ga doen met het ophalen van mijn broertje, hoe ga ik dat nu weer regelen.
Vanavond even afleiding met een feestje, Toen ik gisteren wegging bij mijn moeder, moest ik beloven dat ik plezier zou gaan maken, Ik ga het proberen.
Ik blijf in ieder geval de nacht ervoor slapen, zodat ze de nacht niet alleen is en zeker de ochtend niet. Ben wel blij dat dat kan. Moet alleen nog kijken hoe ik het ga doen met het ophalen van mijn broertje, hoe ga ik dat nu weer regelen.
Vanavond even afleiding met een feestje, Toen ik gisteren wegging bij mijn moeder, moest ik beloven dat ik plezier zou gaan maken, Ik ga het proberen.
zaterdag 20 juli 2019 om 08:27
Wat een bizarre bijzondere periode zal dit voor je zijn. De opmerking van je moeder; het klinkt alsof ze voor je zorgt en je het allerbeste gunt. Net zoals jij dat haar gunt.
Veel sterkte de komende tijd. En als jij nu zo een mooie relatie met je moeder kunt bouwen, zou het je vriend sieren als hij je moeders vroegere gedrag ook loslaat en er voor je is.
Kun je voor de 26 voor je broer geen taxi regelen als hij zelf niet kan komen? En Ik sluit me aan bij je moeder: Veel plezier vanavond.
Veel sterkte de komende tijd. En als jij nu zo een mooie relatie met je moeder kunt bouwen, zou het je vriend sieren als hij je moeders vroegere gedrag ook loslaat en er voor je is.
Kun je voor de 26 voor je broer geen taxi regelen als hij zelf niet kan komen? En Ik sluit me aan bij je moeder: Veel plezier vanavond.
zaterdag 20 juli 2019 om 10:28
Ja he....dat gevoel heb ik nu ook. En ik ben zo blij met dat gevoel. Dat ik daar straks op kan terugkijken en niet op het verleden.
Mijn broertje ga ik (of mijn vriend en ik) donderdag al ophalen. Hij slaapt dan in het huis van mijn moeder bij haar vriend, zodat ze beiden niet alleen zijn. Een taxi is voor een rit van een uur veel te duur.
De uitvaartverzorger is gisteren ook al geweest, Hij was ook degene die de uitvaart van mijn schoonmoeder en van de moeder van mijn schoonzusje verzorgde, Een vriendelijke, warme man, die alles regelt. Ze wilde eerst de vrouw die de begrafenis van mijn oom heeft geregeld (zij was ook bij mijn oma), maar ik vind haar zo statig en afstandelijk. Dus gelukkig komt deze man.
Hij is er vrijdag ook bij, want erna wordt ze gewassen en aangekleed en gaat ze al in de kist. Deze blijft dicht, dat is mijn moeders wens, dus dat zal de laatste keer zijn dat ik haar zie.
Bedankt voor jullie lieve berichtjes en adviezen, Dat doet me zo goed.
Mijn broertje ga ik (of mijn vriend en ik) donderdag al ophalen. Hij slaapt dan in het huis van mijn moeder bij haar vriend, zodat ze beiden niet alleen zijn. Een taxi is voor een rit van een uur veel te duur.
De uitvaartverzorger is gisteren ook al geweest, Hij was ook degene die de uitvaart van mijn schoonmoeder en van de moeder van mijn schoonzusje verzorgde, Een vriendelijke, warme man, die alles regelt. Ze wilde eerst de vrouw die de begrafenis van mijn oom heeft geregeld (zij was ook bij mijn oma), maar ik vind haar zo statig en afstandelijk. Dus gelukkig komt deze man.
Hij is er vrijdag ook bij, want erna wordt ze gewassen en aangekleed en gaat ze al in de kist. Deze blijft dicht, dat is mijn moeders wens, dus dat zal de laatste keer zijn dat ik haar zie.
Bedankt voor jullie lieve berichtjes en adviezen, Dat doet me zo goed.
zaterdag 20 juli 2019 om 18:17
Lieve Daantje, wat gaat het nu snel allemaal. 
Een aantal dingen herken ik van wat je schrijft. Mijn man kon en kan ook soms boos op mijn familie worden en dan vraag ik hem altijd om dat niet te doen. Ik zeg alleen maar: begin jij nu ook al en dan weet hij al genoeg. Het is namelijk geen steun voor mij en dat heb ik hem kunnen uitleggen.
Ik had ook een slechte band met mijn moeder en daar heb ik nog wel last van gehad het eerste jaar. Nu na een jaar komen de meer positieve dingen naar boven en het gemis. Mochten de negatieve dingen je nou straks wel bezig houden, ook dat is niet erg. Iedereen rouwt op zijn eigen manier en niks is goed of fout.
Bij mijn moeder ging de kist ook gelijk dicht. Ik zag daar heel erg tegen op, maar ik vond het wel meevallen. Ze werd een dag later in de kist gelegd, we hebben afscheid genomen en toen was het goed en is de kist dichtgegaan.
Ik hoorde trouwens achteraf dat je ook een haarlok of een vingerafdruk kunt vragen aan de uitvaartverzorger. Misschien iets om over na te denken.

Een aantal dingen herken ik van wat je schrijft. Mijn man kon en kan ook soms boos op mijn familie worden en dan vraag ik hem altijd om dat niet te doen. Ik zeg alleen maar: begin jij nu ook al en dan weet hij al genoeg. Het is namelijk geen steun voor mij en dat heb ik hem kunnen uitleggen.
Ik had ook een slechte band met mijn moeder en daar heb ik nog wel last van gehad het eerste jaar. Nu na een jaar komen de meer positieve dingen naar boven en het gemis. Mochten de negatieve dingen je nou straks wel bezig houden, ook dat is niet erg. Iedereen rouwt op zijn eigen manier en niks is goed of fout.
Bij mijn moeder ging de kist ook gelijk dicht. Ik zag daar heel erg tegen op, maar ik vond het wel meevallen. Ze werd een dag later in de kist gelegd, we hebben afscheid genomen en toen was het goed en is de kist dichtgegaan.
Ik hoorde trouwens achteraf dat je ook een haarlok of een vingerafdruk kunt vragen aan de uitvaartverzorger. Misschien iets om over na te denken.