Psyche
alle pijlers
Wie is ook gestopt met psychofarmaca? Hoe voelt het?
donderdag 28 september 2017 om 17:19
Ik heb de afgelopen 16 jaar karrenvrachten antidepressiva, antipsychotica en stemmingsstabilisatoren geslikt voor mijn bipolaire stoornis en was desondanks bijna altijd depressief en elke 2-3 jaar manisch. (Ook allerlei therapie gehad, maar daar gaat dit topic niet over.) Ik had dus al jaren heel sterk idee dat de medicijnen niets hielpen en dat ik er dus net zo goed mee kon stoppen. Maar telkens als ik dat overwoog, was ik bang dat dan zou blijken dat al die pillen toch wel een beetje hielpen en dat ik me zonder nog veel ellendiger zou voelen. En dus bleef ik slikken...
Drie maanden maanden geleden had ik ineens de moed om het wel te doen! Ik ben cold turkey gestopt met lithium en lamictal. Met seroquel kon ik helaas niet in een keer stoppen omdat ik dan niet sliep, maar ook daar ben ik nu bijna van af. De depressie is iets lichter geworden, al is het verschil niet heel groot. Eindelijk kom ik erachter wat mijn brein tegenwoordig (bijna) au naturel doet. Ik hoor en lees vaak dat mensen zich 'minder zombie' voelen en meer zichzelf, weer contact krijgen met hun gevoel, minder afgevlakt zijn. Maar ik merk dus echt totaal geen verschil op dat gebied tussen wel en geen pillen.
Wie heeft hier ook ervaring mee? Hoe voelde jij je na het stoppen?
Drie maanden maanden geleden had ik ineens de moed om het wel te doen! Ik ben cold turkey gestopt met lithium en lamictal. Met seroquel kon ik helaas niet in een keer stoppen omdat ik dan niet sliep, maar ook daar ben ik nu bijna van af. De depressie is iets lichter geworden, al is het verschil niet heel groot. Eindelijk kom ik erachter wat mijn brein tegenwoordig (bijna) au naturel doet. Ik hoor en lees vaak dat mensen zich 'minder zombie' voelen en meer zichzelf, weer contact krijgen met hun gevoel, minder afgevlakt zijn. Maar ik merk dus echt totaal geen verschil op dat gebied tussen wel en geen pillen.
Wie heeft hier ook ervaring mee? Hoe voelde jij je na het stoppen?
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
donderdag 28 september 2017 om 21:01
Inderdaad, heel fijn. Heeft alleen wel heel lang geduurd voor ik inzag dat ik, zonder medicatie, nul invloed op die cirkel had.MoirenPhae schreef: ↑28-09-2017 20:46Het fijne van een onvoorspelbare ziekte is dat de cirkel altijd voorspelbaar is
donderdag 28 september 2017 om 21:05
Een vriendin van me voelt zich schuldig dat ze alleen 'chemisch gelukkig' kan zijn. Ze probeert ook vaak te stoppen. Want ze zou het toch op 'eigen kracht' moeten kunnen.
Zelf kamp ik er gelukkig niet mee, maar mijn redenering is: een suikerpatiënt voelt zich ook niet schuldig dat hij afhankelijk is van insuline. Dus als je eigen lichaam geen balans kan krijgen met serotonine en dopamine (en nog veel meer), dan is het fijn dat er medicijnen zijn die kunnen helpen.
Een vriend van me probeerde zijn onbalans te verhelpen met drugs (ja, ook lsd, en paddo's en ghb en xtc etc). Het gevolg was alleen maar dat hij verslaafd raakte, maar rust kwam er niet.
Drugs zijn vooral een variant op zelfstandig experimenteren met medicijnen zonder voldoende kennis van alle interacties in je lichaam.
Zelf kamp ik er gelukkig niet mee, maar mijn redenering is: een suikerpatiënt voelt zich ook niet schuldig dat hij afhankelijk is van insuline. Dus als je eigen lichaam geen balans kan krijgen met serotonine en dopamine (en nog veel meer), dan is het fijn dat er medicijnen zijn die kunnen helpen.
Een vriend van me probeerde zijn onbalans te verhelpen met drugs (ja, ook lsd, en paddo's en ghb en xtc etc). Het gevolg was alleen maar dat hij verslaafd raakte, maar rust kwam er niet.
Drugs zijn vooral een variant op zelfstandig experimenteren met medicijnen zonder voldoende kennis van alle interacties in je lichaam.
donderdag 28 september 2017 om 21:16
De theorie van de chemische onbalans is allang achterhaald. Daar bleek niks van te kloppen. Serotoninegehalte hangt niet samen met depressies.Roodhaarr schreef: ↑28-09-2017 21:05Een vriendin van me voelt zich schuldig dat ze alleen 'chemisch gelukkig' kan zijn. Ze probeert ook vaak te stoppen. Want ze zou het toch op 'eigen kracht' moeten kunnen.
Zelf kamp ik er gelukkig niet mee, maar mijn redenering is: een suikerpatiënt voelt zich ook niet schuldig dat hij afhankelijk is van insuline. Dus als je eigen lichaam geen balans kan krijgen met serotonine en dopamine (en nog veel meer), dan is het fijn dat er medicijnen zijn die kunnen helpen.
Een vriend van me probeerde zijn onbalans te verhelpen met drugs (ja, ook lsd, en paddo's en ghb en xtc etc). Het gevolg was alleen maar dat hij verslaafd raakte, maar rust kwam er niet.
Drugs zijn vooral een variant op zelfstandig experimenteren met medicijnen zonder voldoende kennis van alle interacties in je lichaam.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
donderdag 28 september 2017 om 21:53
Grappig hoe je vervolgens 3 stoffen noemt (LSD, psylocibine en MDMA) welke niet verslavend zijn. Waar je GHB vandaan haalt? Geen idee. Maar ik ken niemand die GHB microdoseert of ermee experimenteerd om medische redenen.Roodhaarr schreef: ↑28-09-2017 21:05Een vriendin van me voelt zich schuldig dat ze alleen 'chemisch gelukkig' kan zijn. Ze probeert ook vaak te stoppen. Want ze zou het toch op 'eigen kracht' moeten kunnen.
Zelf kamp ik er gelukkig niet mee, maar mijn redenering is: een suikerpatiënt voelt zich ook niet schuldig dat hij afhankelijk is van insuline. Dus als je eigen lichaam geen balans kan krijgen met serotonine en dopamine (en nog veel meer), dan is het fijn dat er medicijnen zijn die kunnen helpen.
Een vriend van me probeerde zijn onbalans te verhelpen met drugs (ja, ook lsd, en paddo's en ghb en xtc etc). Het gevolg was alleen maar dat hij verslaafd raakte, maar rust kwam er niet.
Drugs zijn vooral een variant op zelfstandig experimenteren met medicijnen zonder voldoende kennis van alle interacties in je lichaam.
Gevalletje kolder dus.
donderdag 28 september 2017 om 21:54
LSD is hybride, farma is idd geen psychologie, en psychologie is grotendeels (lezen) pseudeowetenschap en daar zijn zelfs vele wetenschappers het mee eens.
donderdag 28 september 2017 om 22:18
Dus dit soort onderzoeken zijn pseudowetenschap?PredjeeRocks schreef: ↑28-09-2017 21:54LSD is hybride, farma is idd geen psychologie, en psychologie is grotendeels (lezen) pseudeowetenschap en daar zijn zelfs vele wetenschappers het mee eens.
https://www.zonmw.nl/nl/onderzoek-resul ... hronische/
donderdag 28 september 2017 om 22:21
Jij kent niemand die ermee experimenteert, dus het bestaat niet? Dus die vriend heeft tegen me gelogen?PredjeeRocks schreef: ↑28-09-2017 21:53Grappig hoe je vervolgens 3 stoffen noemt (LSD, psylocibine en MDMA) welke niet verslavend zijn. Waar je GHB vandaan haalt? Geen idee. Maar ik ken niemand die GHB microdoseert of ermee experimenteerd om medische redenen.
Gevalletje kolder dus.
Zou hij dan ook gelogen hebben toen hij zijn 1 jaar clean munt van de NA liet zien?
donderdag 28 september 2017 om 22:37
Pubmed
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
donderdag 28 september 2017 om 22:38
Inderdaad.Roodhaarr schreef: ↑28-09-2017 22:18Dus dit soort onderzoeken zijn pseudowetenschap?
https://www.zonmw.nl/nl/onderzoek-resul ... hronische/
Na 150 jaar 'onderzoek' is er nog steeds geen conceptuele kern die vervolgens consensus geniet door vooraanstaande deskundigen uit de psychologie.
Of zoals Paul Meehl zegt (klinisch psychogoloog)
'theories rise and decline, come and go, more as a function of baffled boredom than anything else; and the enterprise shows a disturbing absence of that cumulative character that is so impressive in disciplines like astronomy, molecular biology and genetics.'
donderdag 28 september 2017 om 22:40
Ja, zo lust ik er nog wel tien. Als ik elke dag een spuit heroine in mijn arm duw en vervolgens roep dat ik dat doe om medicinale redenen, betekend dat nog niet dat het enigzins effect heeft op mijn mentale problemen. Experimenteren betekend niet als een kip zonder kop random middelen innemen.
donderdag 28 september 2017 om 23:57
Ik lees even mee. Man gaat binnenkort voor het eerst naar een instantie voor bipolair. Is niet vast gesteld maar vermoedelijk.
Wellicht willen ze hem medicijnen aanpraten en de stoornis. Ben beniewd naar ervaringen met medicijnen.
Denk overigens dat psychologie wel een kans heeft. Zag een fantastisch onderzoek waar een psychiater geen medicatie voorschreef aan iemand met schizofrenie, maar ging onderzoeken wie zij nou was. Ze had de zwaarste vorm en dokters hadden haar al afgeschreven. Na 3 jaar praat therapie 6 dagen per week is ze over haar schizofrenie gekomen.
Zie de filmpjes hier:
https://psychosegenezen.wordpress.com/youtubefilmpjes/
Wellicht willen ze hem medicijnen aanpraten en de stoornis. Ben beniewd naar ervaringen met medicijnen.
Denk overigens dat psychologie wel een kans heeft. Zag een fantastisch onderzoek waar een psychiater geen medicatie voorschreef aan iemand met schizofrenie, maar ging onderzoeken wie zij nou was. Ze had de zwaarste vorm en dokters hadden haar al afgeschreven. Na 3 jaar praat therapie 6 dagen per week is ze over haar schizofrenie gekomen.
Zie de filmpjes hier:
https://psychosegenezen.wordpress.com/youtubefilmpjes/
vrijdag 29 september 2017 om 00:09
Wellicht neemt man het wel bloedserieus. Ik hoop het maar.MoirenPhae schreef: ↑29-09-2017 00:03Waarom gaat hij er heen en kostbare uren zitten verspillen als je nu al hebt besloten dat hem van alles aangepraat gaat worden?
Ga dan niet en gun die tijd aan iemand die er wel constructief mee om wil gaan.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 29 september 2017 om 00:21
Zit je nu in een manie?
Een bipolaire vriend van mij stopt elke keer met zijn medicatie wanneer hij manisch wordt, met name omdat hij volgens zijn beleving impotent wordt van de medicatie. Het gaat elke keer mis. En dan ook goed mis. Verbroken relaties, met veel drama, geldproblemen, hysterie. Ik zou het je niet aanraden. Je kunt je verheven voelen en onoverwinnelijk, voor zolang het duurt. Moet je daarna toch weer aan de meds. Je hebt lithium, da's niet zo maar een paracetamolletje.
Een bipolaire vriend van mij stopt elke keer met zijn medicatie wanneer hij manisch wordt, met name omdat hij volgens zijn beleving impotent wordt van de medicatie. Het gaat elke keer mis. En dan ook goed mis. Verbroken relaties, met veel drama, geldproblemen, hysterie. Ik zou het je niet aanraden. Je kunt je verheven voelen en onoverwinnelijk, voor zolang het duurt. Moet je daarna toch weer aan de meds. Je hebt lithium, da's niet zo maar een paracetamolletje.
vrijdag 29 september 2017 om 00:44
Jep.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 29 september 2017 om 00:48
Fijn dat er zo snel geconcludeerd word. Net zoals de dokter die op een kort verhaal gelijk een diagnose trekt.
Mag eerst een uitgebreid onderzoek aan vooraf voordat er zoiets serieus geconcludeerd word. Daarbij heeft hij nu een depressie vanwege zware medicatie die hij gehad heeft. Die gaven ze ook zo zonder enige uitleg. Benader de dokters daarom uiterst kritisch.
vrijdag 29 september 2017 om 00:57
Niks mis met artsen en behandelingsmethodes kritisch te benaderen. Maar jij lijkt al een oordeel klaar te hebben. Da's jammer. Dat mensen geholpen worden door drie jaar lang zes keer per week praatsessies te hebben is mooi, maar niet erg praktisch. Drie jaar is een lange tijd, zes keer per week is erg intensief, hoe zie jij dat in de praktijk voor je? Alles even 'on hold' tot die drie jaren voorbij zijn? En wat zijn de kosten daarvan?Rogita92 schreef: ↑29-09-2017 00:48Fijn dat er zo snel geconcludeerd word. Net zoals de dokter die op een kort verhaal gelijk een diagnose trekt.
Mag eerst een uitgebreid onderzoek aan vooraf voordat er zoiets serieus geconcludeerd word. Daarbij heeft hij nu een depressie vanwege zware medicatie die hij gehad heeft. Die gaven ze ook zo zonder enige uitleg. Benader de dokters daarom uiterst kritisch.
vrijdag 29 september 2017 om 08:15
Inderdaad.Oakes schreef: ↑29-09-2017 00:57Niks mis met artsen en behandelingsmethodes kritisch te benaderen. Maar jij lijkt al een oordeel klaar te hebben. Da's jammer. Dat mensen geholpen worden door drie jaar lang zes keer per week praatsessies te hebben is mooi, maar niet erg praktisch. Drie jaar is een lange tijd, zes keer per week is erg intensief, hoe zie jij dat in de praktijk voor je? Alles even 'on hold' tot die drie jaren voorbij zijn? En wat zijn de kosten daarvan?
Daarbij, 1 filmpje. Dat wil niet zeggen dat dat voor alle patiënten zou werken.
vrijdag 29 september 2017 om 08:56
Nee, ik ben niet manisch. Ik ben al bijna twee jaar aan een stuk depressief. Als ik ook maar een beetje hetbidee had dat de medicijnen ietsje hielpen, zou ik er nooit mee stoppen. Ik word er niet minder depressief van, en manisch ben ik vrijwel alleen maar geworden door het starten met een nieuw medicijn. Bovendien is een manie bij mij, in tegenstelling tot een depressie, wel heel goed te behandelen.Oakes schreef: ↑29-09-2017 00:21Zit je nu in een manie?
Een bipolaire vriend van mij stopt elke keer met zijn medicatie wanneer hij manisch wordt, met name omdat hij volgens zijn beleving impotent wordt van de medicatie. Het gaat elke keer mis. En dan ook goed mis. Verbroken relaties, met veel drama, geldproblemen, hysterie. Ik zou het je niet aanraden. Je kunt je verheven voelen en onoverwinnelijk, voor zolang het duurt. Moet je daarna toch weer aan de meds. Je hebt lithium, da's niet zo maar een paracetamolletje.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
vrijdag 29 september 2017 om 09:47
Krijg je daarnaast ook psychotherapie?
En wil je écht wachten op de gevolgen van een manie met daaropvolgend een vreselijk zwart gat? En alle financiële, fysieke en sociale gevolgen hiervan? Het houdt namelijk een keertje op met je gevulde bankrekening, het geduld van je netwerk en de kans op nare ziektes wordt ook steeds groter. En een opname die straks nodig is, met een eventuele psychose.
Ben je écht bereid dit te accepteren? Besef je wel écht dat je met je leven speelt en wellicht niet alleen het jouwe...
Wat heb je verder met de psychiater afgesproken? Hoe vaak zie je die? Hoeveel andere soorten medicatie heb je al geprobeerd?
En wil je écht wachten op de gevolgen van een manie met daaropvolgend een vreselijk zwart gat? En alle financiële, fysieke en sociale gevolgen hiervan? Het houdt namelijk een keertje op met je gevulde bankrekening, het geduld van je netwerk en de kans op nare ziektes wordt ook steeds groter. En een opname die straks nodig is, met een eventuele psychose.
Ben je écht bereid dit te accepteren? Besef je wel écht dat je met je leven speelt en wellicht niet alleen het jouwe...
Wat heb je verder met de psychiater afgesproken? Hoe vaak zie je die? Hoeveel andere soorten medicatie heb je al geprobeerd?
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 29 september 2017 om 10:27
Ik heb al eerder gezegd dat ik vrijwel alleen maar manisch wordt van het beginnen met nieuwe medicijnen en het zijn eerder hypomanieën. Behalve maximaal drie lastige weken zijn de gevolgen zeer beperkt. En aangezien mijn manieën ook bijna altijd dysfoor zijn ipv eufoor trek ik bij een manie echt wel direct aan de bel en dat is dan ook prima te behandelen. Dus ja, ik ben bereid dat risico te nemen. Mijn psychiater interesseert het verder allemaal niet zo. Ik mag langskomen wanneer ik daar behoefte aan heb, en zo lang ik geen andere medicijnen wil, heb ik daar geen behoefte aan niet. Hij vindt het prima dat ik stop, alleen niet de manier waarop natuurlijk. Ik realiseer me steeds meer dat het niet zo'n goede psychiater is, maar het is al de vierde die ik heb in 16 jaar en de andere drie waren niet echt veel beter. Ik zie wel een psychologe, meestal elke week, maar daar worden mijn depressies ook niet minder van. En als het mij mijn leven kost, is dat alleen maar fijn. Ik heb al meer dan 10 jaar een doodswens en een handjevol mislukte pogingen achter de rug. Ik heb al meer dan 20 verschillende medicijnen in heel veel doseringen en combinaties gebruikt.-Kia-Ora- schreef: ↑29-09-2017 09:47Krijg je daarnaast ook psychotherapie?
En wil je écht wachten op de gevolgen van een manie met daaropvolgend een vreselijk zwart gat? En alle financiële, fysieke en sociale gevolgen hiervan? Het houdt namelijk een keertje op met je gevulde bankrekening, het geduld van je netwerk en de kans op nare ziektes wordt ook steeds groter. En een opname die straks nodig is, met een eventuele psychose.
Ben je écht bereid dit te accepteren? Besef je wel écht dat je met je leven speelt en wellicht niet alleen het jouwe...
Wat heb je verder met de psychiater afgesproken? Hoe vaak zie je die? Hoeveel andere soorten medicatie heb je al geprobeerd?
Maar ik was dit topic begonnen om ervaringen te horen en niet om de les gelezen te krijgen!
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
