Psyche
alle pijlers
Word ik weer depressief? Ben bang.
vrijdag 9 februari 2018 om 09:16
Ik ben in mijn leven 4 keer depressief geweest. Heb daarvoor ook citalopram geslikt, en psychotherapie gehad. Nu geen medicijnen en therapie. Laatste depressie was vorige Winter, maar sinds de lente gaat het heel goed met mij. Op dit moment voel ik me echter allesbehalve goed. Ik vind het lastig om in te schatten of ik ´weer naar beneden duikel´ en strenge maatregelen moet nemen, of dat het je even wat minder voelen en minder energie hebben en alles meer moeite kosten gewoon een golf is die, als ik maar voor mezelf zorg, weer overgaat. Ik ben bang en voel me verlamd. En ondertussen ligt er veel op mijn bord. Ik ben met mijn gezin met kleine kinderen geemigreerd, we renoveren ons huis, ik heb het druk met baan en een eigen bedrijf in opbouw, we hebben geldzorgen (man net baan kwijt, auto in de fik en rekeneningen die we niet kunnen betalen). Vooral dat laatste drukt erg op me en verlamt me. Ik durf niet naar de administratie te kijken. Tussen mijn man en mij loopt het niet zo goed. We zijn in relatietherapie geweest en proberen er samen uit te komen, maar dat is een lang proces met ups en downs. Ik slaap slecht (vroeg wakker, piekeren). Vandaag voor het eerst ziek gemeld op mijn werk (´griepje´). Ik denk na over dat wat je hier niet mag zeggen, ookal wil ik dat helemaal niet. en ga ik dat ook nooit doen. Ik weet het gewoon even niet meer allemaal. Ik weet dat ik: naar buiten moet, regelmaat, goed eten, slapen, leuke dingen blijven doen maar niet teveel, rust nemen, hulp vragen, weer pillen slikken?, lief voor mezelf zijn. Maar het is moeilijk.
anoniem_58458 wijzigde dit bericht op 09-02-2018 09:23
0.51% gewijzigd
vrijdag 13 april 2018 om 12:22
Het is niet gek dat jouw man het ook zwaar heeft. De situatie waarin jullie zitten, is al behoorlijk onstabiel. Geen vast inkomen. Verbouwing.
Daarnaast: leven met een psychische gevoeligheid vraagt veel van jezelf als persoon. Soms is het vechten tegen je eigen problemen, puur overleven. Dan heb je daar al je energie voor nodig. Al kun je daar zelf niets meer aan doen dan proberen er zo goed mogelijk doorheen te komen, voor een partner kan dat erg moeilijk zijn. Wat weet je partner van jouw bipolaire gevoeligheid? Het is voor jezelf al moeilijk, laat staan voor een ander.
Het voordeel van de antidepressiva: de onverschilligheid, is in de relatie een nadeel.
Jullie zitten echt in zwaar weer. Lastig om de juiste weg te zoeken om daar weer uit te komen he?
Daarnaast: leven met een psychische gevoeligheid vraagt veel van jezelf als persoon. Soms is het vechten tegen je eigen problemen, puur overleven. Dan heb je daar al je energie voor nodig. Al kun je daar zelf niets meer aan doen dan proberen er zo goed mogelijk doorheen te komen, voor een partner kan dat erg moeilijk zijn. Wat weet je partner van jouw bipolaire gevoeligheid? Het is voor jezelf al moeilijk, laat staan voor een ander.
Het voordeel van de antidepressiva: de onverschilligheid, is in de relatie een nadeel.
Jullie zitten echt in zwaar weer. Lastig om de juiste weg te zoeken om daar weer uit te komen he?
vrijdag 13 april 2018 om 14:01
vrijdag 13 april 2018 om 14:07
Dat zijn de triggers. Hij geeft aan dat hij veel te vol zit met alles in ons leven (huis, geld, kids). En dat er niks bij kan, en dat deze irritaties dan de druppel zijn en hem veel energie kosten. Hij snapt niet dat ik niet expres dingen ’fout’ doe. Dat ik mijn best doe. Ergens lijkt hij te denken dat ik er gewoon niks om geef dat hij daar last van heeft. Want anders zou ik t toch veranderen? Anders zou ik dat melk toch eerst opmaken? Ik heb al heeeeel vaak uitgelegd hoe t voor mij werkt (ten eerste: zo’n pak melk, dat gebeurt dan 1 x per maand ofzo; ten tweede: mijn hoofd en leven is zo vol dat ik ’huishoud’ dingen niet mindful en met volle aandacht doe, maar even tussendoor; en ten derde geef ik er intrinsiek idd niets om, dus mijn inspanningen om hem tegemoet te komen doe ik omdat hij dat graag wil en ik hem blij wil maken. Maar hij is toch altijd boos, dus op dit moment steek ik in mijn hoofd mijn middelvinger naar hem op...)
vrijdag 13 april 2018 om 14:21
Wat je beschrijft (niet alle voorbeelden) maar de dynamiek is heel herkenbaar voor mij...
Mopperen om relatief kleine dingen lijkt op een manier om controle te kunnen houden. Het gaat vaak om hele andere dingen. Het lastige is om het weer om te keren als het al zo'n tijd zo gaat. De vorige keer relatietherapie heeft daar geen verbetering in gebracht?
Mopperen om relatief kleine dingen lijkt op een manier om controle te kunnen houden. Het gaat vaak om hele andere dingen. Het lastige is om het weer om te keren als het al zo'n tijd zo gaat. De vorige keer relatietherapie heeft daar geen verbetering in gebracht?
vrijdag 13 april 2018 om 15:15
Nee. Therapeute gaf aan dat man hulp moest zoeken voor zijn stressniveau, dat hij hulp npdig had. En probeerde achter de ’huishoudelijke’ dingen te dringen naar diepere oorzaken. Maar t lukte niet. Elke sessie kwam dat melkpak weer terug. Op een gegeven moment heb ik niet meer het initiatief tot een nieuwe afspraak genomen. En hij ook niet.
vrijdag 13 april 2018 om 15:18
Mijn beste vriendin denkt niet dat t goed gaat komen. Ik ook niet, echt. Ik denk dat mijn leven beter wordt als we uit elkaar gaan. Maar ergens heel heel diep van binnen zit nog een sprankje hoop dat we het kunnen lappen. En zolang dat er is, kan ik het toch niet maken om te stoppen, voor mijn kinderen???? Ookal hoop ik dat hij de knuppel in het hoenderhok gooit. Dan is de hoop weg en kan ik door. Maar dat doet hij niet.
vrijdag 13 april 2018 om 16:07
Ik denk dat ik het alleen op termijn beter krijg.
Ik denk dat mijn leven vermoedelijk op termijn ook beter is zonder hem, zelfs als we de relatie nu op kunnen lappen.
Ik weet niet of het beter is voor de kinderen. Onderzoeken zeggen dat als je elkaar niet de tent uit vecht, je beter bij elkaar kunt blijven als t gaat om kindwelzijn.
Ik denk niet dat t ons lukt. Maar heel misschien wel.
Ik hou niet meer van hem. Maar heel diep ergens nog wel.
Ik denk dat mijn leven vermoedelijk op termijn ook beter is zonder hem, zelfs als we de relatie nu op kunnen lappen.
Ik weet niet of het beter is voor de kinderen. Onderzoeken zeggen dat als je elkaar niet de tent uit vecht, je beter bij elkaar kunt blijven als t gaat om kindwelzijn.
Ik denk niet dat t ons lukt. Maar heel misschien wel.
Ik hou niet meer van hem. Maar heel diep ergens nog wel.
vrijdag 13 april 2018 om 16:11
Wat je niet moet uitvlakken is: hoe kun jij de beste ouder zijn voor je kinderen? En hoe kan jouw man dat? Wat versterken jullie in elkaar in positieve zin? Kunnen jullie dat onder een dak samen weer bereiken?
Onder invloed van stress kan jouw bipolariteit oplaaien. De vraag is: onder welke omstandigheden heb jij werkelijk de minst mogelijke stress? Dat geldt natuurlijk evenzeer voor jouw man..
Onder invloed van stress kan jouw bipolariteit oplaaien. De vraag is: onder welke omstandigheden heb jij werkelijk de minst mogelijke stress? Dat geldt natuurlijk evenzeer voor jouw man..
vrijdag 13 april 2018 om 16:35
Ik vind het heel verstandig om het een en ander uit te zoeken. Je zei het zelf al, je hebt nog een sprankje hoop dat jullie eruit kunnen komen.
In ieder geval is het heel belangrijk dat je nu in staat bent om te herkennen wanneer je bipolariteit opspeelt en daarop kunnen inspelen is al zo'n goede stap van jou! Het blijft iets om op te letten. Maar hiermee kun je voor jezelf proberen op tijd bepaalde acties te ondernemen. Je hebt ook begeleiding gezocht op dat gebied, dus dat is goed.
Vergeet verder ook niet dat deze periode veel vraagt van jullie beiden. Soms hoort daar ook bij dat je je verdrietig voelt en het er even uit kunt laten. Je hoeft er nog niet altijd wat mee.
In ieder geval is het heel belangrijk dat je nu in staat bent om te herkennen wanneer je bipolariteit opspeelt en daarop kunnen inspelen is al zo'n goede stap van jou! Het blijft iets om op te letten. Maar hiermee kun je voor jezelf proberen op tijd bepaalde acties te ondernemen. Je hebt ook begeleiding gezocht op dat gebied, dus dat is goed.
Vergeet verder ook niet dat deze periode veel vraagt van jullie beiden. Soms hoort daar ook bij dat je je verdrietig voelt en het er even uit kunt laten. Je hoeft er nog niet altijd wat mee.
