zal antidepressiva helpen? vergelijkbare situaties?

15-05-2017 17:55 7 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi hoi,
Ik zit erg in de put, had nooit gedacht dat ik me ooit zó zou voelen.
Ik voel me een ander persoon, en heb heel erg het gevoel alsof ik als het ware "uit mn lichaam" wil. Het is allemaal begonnen met een hevige verliefdheid; niet wederzijds en uitgelopen in obsessie. In die zelfde tijd heb ik dingen met deze jongen gedaan, dronken acties, wat zo niet bij mij past - waar ik me zó erg voor schaam, want het was eigenlijk mijn enige kans, hierna nooit meer gezien/gesproken.
De boosheid op mezelf is zó groot en ik kan de situatie niet accepteren. Mijn gedachten draaien door en ik kán ook niks anders dan 'denken'/ walgen van me zelf.

Ik kan ook niet geloven wat ik nu voel en wat er allemaal gebeurt met me. De wereld ervaar ik heel anders en zou zo grAg iemand anders willen zijn.
Ik heb therapie gehad - kwam niet ver mee.
Zou antidepressiva helpen met het enigszins relativeren van mijn gedachten? Ervaringen?

Dank.
anoniem_346580 wijzigde dit bericht op 15-05-2017 18:13
1.63% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je mag op dit forum niet praten over suicide.

Accepteer dat je foute keuzes hebt gemaakt.
Die foute keuzes maken we allemaal.

Is MaaikeKok je echte naam?Dan zou ik die hier maar snel weghalen
anoniem_180388 wijzigde dit bericht op 15-05-2017 18:06
Reden: aanvulling
21.00% gewijzigd
Ik zou terug naar de huisarts gaan en daar de mogelijkheden bespreken. Waarschijnlijk heb je (andere) therapie en misschien ook medicatie nodig. Feit is dat je niet happy bent, de therapie onvoldoende heeft geholpen en dus dat je terug moet naar de dokter om dit aan te geven.
Hoelang geleden was die situatie met die jongen?
Alle reacties Link kopieren
Probeer een andere therapie via je huisarts.
Alle reacties Link kopieren
Heb je hier echt therapie of pillen voor nodig. Tja je hebt wat verkeerde keuzes gemaakt, je schaamt je nu, dat is je geweten en weet dat je het de volgende keer echt anders zal doen. Leermomentje lijkt me. We doen allemaal weleens dingen waar we ons niet in herkennen of later denken hmm ja dat was misschien niet zo slim.
Wat je hebt gedaan, dat noem je zelfdestructief gedrag. Ook al was het gericht naar die jongen toe, je bent alle controle verloren. Je bent niet de enige die daar last van heeft dus wat je kunt doen, is erover praten met mensen. Blijf dat doen en dan komt er op een dag begrip voor jezelf en je acties. Je gedrag komt ergens vandaan, met een therapeut kun je daar proberen achter te komen en jezelf onder controle te krijgen.

Ik weet niet hoe oud je bent maar ik denk vrij jong, klopt dat? Schaamte is een manier om jezelf bij te schaven, een kans om het volgende keer beter te doen. Schrijf die jongen anders een fictieve brief, eentje die je nooit opstuurt. Probeer je gedrag even los van jezelf te zien, je bent een waardevol mens maar je moet nog heel wat leren. Ga dat doen. Het leven gooit vanzelf dingen op je pad, volgende keer weet je iig hoe je je niet wilt gedragen. Sterkte! :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven