Psyche
alle pijlers
zusje en vriend van mijn moeder haten elkaar
zondag 5 maart 2017 om 16:43
Misschien dat een van jullie iets herkent in dit verhaal, of tips kan geven?
Sinds 2,5 jaar heeft mijn moeder een hele leuke vriend met wie ze heel gelukkig is. Daarvoor woonde ze samen met mijn zusje (die niet de makkelijkste is) in een fijn appartement en riep ze vaak dat ze nooit meer aan een relatie zou beginnen.
Toch iemand aan de haak geslagen en ze zijn nog smoorverliefd op elkaar.
Een jaar geleden is ze bij hem ingetrokken en ging mijn zusje tijdelijk bij een vriend van mijn moeder wonen tot ze iets voor zichzelf vond. (zoals ik zei, mijn zusje is niet makkelijk, heeft geen opleiding en werkt af en toe in een kroeg, wil verder niks etc.)
De eerste paar maanden ging het goed tussen hun, maar daarna escaleerde dat snel in enorme haat en woede naar elkaar. Om het minste of geringste ontstaat er ruzie, vaak om niks..ze kunnen elkaar gewoon niet uitstaan. Hierdoor ben ik niet vaak meer thuis als een van hen er is. Het is gewoon niet gezellig.
Mijn moeder lijdt daaronder, ook al laat ze dat niet vaak merken. Afgelopen week kwam ik thuis en zat ze huilend op de bank. Dat brak mijn hart.. ze zei dat ze niet meer weet hoe of wat ze moet doen zodat het beter gaat tussen die twee. Ze voelt zich schuldig naar mijn zusje omdat ze is gaan samenwonen en uiteindelijk met iemand waarvan blijkt dat hij haar gewoon absoluut niet mag.
Ook zei ze dat ze denkt dat deze ruzies er uiteindelijk voor zorgen dat zij en haar vriend uit elkaar gaan, terwijl ze eigenlijk zo gelukkig zijn, het hele huis aan het verbouwen zijn tot hun droompaleis en een geregistreerd partnerschap hebben.
Ondertussen krijg ik van mijn zusje en van haar vriend constant gezeur over de ander te horen en probeer ik me neutraal op te stellen, maar dat gaat lastig.
is er iemand die bekend is in een soortgelijke of dezelfde situatie en hoe hier mee om te gaan?
Sinds 2,5 jaar heeft mijn moeder een hele leuke vriend met wie ze heel gelukkig is. Daarvoor woonde ze samen met mijn zusje (die niet de makkelijkste is) in een fijn appartement en riep ze vaak dat ze nooit meer aan een relatie zou beginnen.
Toch iemand aan de haak geslagen en ze zijn nog smoorverliefd op elkaar.
Een jaar geleden is ze bij hem ingetrokken en ging mijn zusje tijdelijk bij een vriend van mijn moeder wonen tot ze iets voor zichzelf vond. (zoals ik zei, mijn zusje is niet makkelijk, heeft geen opleiding en werkt af en toe in een kroeg, wil verder niks etc.)
De eerste paar maanden ging het goed tussen hun, maar daarna escaleerde dat snel in enorme haat en woede naar elkaar. Om het minste of geringste ontstaat er ruzie, vaak om niks..ze kunnen elkaar gewoon niet uitstaan. Hierdoor ben ik niet vaak meer thuis als een van hen er is. Het is gewoon niet gezellig.
Mijn moeder lijdt daaronder, ook al laat ze dat niet vaak merken. Afgelopen week kwam ik thuis en zat ze huilend op de bank. Dat brak mijn hart.. ze zei dat ze niet meer weet hoe of wat ze moet doen zodat het beter gaat tussen die twee. Ze voelt zich schuldig naar mijn zusje omdat ze is gaan samenwonen en uiteindelijk met iemand waarvan blijkt dat hij haar gewoon absoluut niet mag.
Ook zei ze dat ze denkt dat deze ruzies er uiteindelijk voor zorgen dat zij en haar vriend uit elkaar gaan, terwijl ze eigenlijk zo gelukkig zijn, het hele huis aan het verbouwen zijn tot hun droompaleis en een geregistreerd partnerschap hebben.
Ondertussen krijg ik van mijn zusje en van haar vriend constant gezeur over de ander te horen en probeer ik me neutraal op te stellen, maar dat gaat lastig.
is er iemand die bekend is in een soortgelijke of dezelfde situatie en hoe hier mee om te gaan?
maandag 6 maart 2017 om 19:00
Sloten kan je ook zelf vervangen, haal ze bij de bouwmarkt. P heeft volkomen gelijk, je moeder is degene die fouten maakt. Keer op keer, P heeft volgens mij heelveel gepikt en eindelijk voor zichzelf en zijn zoon gekozen. Beetje laat, maar verstandig.
Je moeder is verantwoordelijk voor haar eigenlijk. Dat is echt jouw verantwoording niet. Jouw moeder vraagt jou nu weer te handelen zoals zij dat wil. Dat deed ze vanochtend en nu doet ze dat weer. Het heeft geen meerwaarde als je zus aan de deur staat en jij er bent. Het slot vanavond vervangen en direct de politie bellen is het enige wat ze nu kan doen. Sowieso kan ze u de politie bellen om mogelijkheden te bespreken in geval van excalatie. Ze kan beter zorgen dat ze goed voorbereid is.
Het wordt tijd dat je moeder actie onderneemt en dit niet afwentelt op een ander. Misschien veranderd haar gedrag en zij niet meer wordt gesteund door jou en haar vriend.
Hoe moeilijk ook, laat je moeder het even zelf uitzoeken. Je kunt haar tips geven, maar ze zal het zelf moeten doen. Je kunt vanavond natuurlijk wel even helpen het slot te vervangen.
P bellen is prima als je het goed met hem kunt vinden. Maar hij heeft echt de enige keus gemaakt die goed is en volkomen terecht dat hij dit op je moeder afreageert.
Je moeder is verantwoordelijk voor haar eigenlijk. Dat is echt jouw verantwoording niet. Jouw moeder vraagt jou nu weer te handelen zoals zij dat wil. Dat deed ze vanochtend en nu doet ze dat weer. Het heeft geen meerwaarde als je zus aan de deur staat en jij er bent. Het slot vanavond vervangen en direct de politie bellen is het enige wat ze nu kan doen. Sowieso kan ze u de politie bellen om mogelijkheden te bespreken in geval van excalatie. Ze kan beter zorgen dat ze goed voorbereid is.
Het wordt tijd dat je moeder actie onderneemt en dit niet afwentelt op een ander. Misschien veranderd haar gedrag en zij niet meer wordt gesteund door jou en haar vriend.
Hoe moeilijk ook, laat je moeder het even zelf uitzoeken. Je kunt haar tips geven, maar ze zal het zelf moeten doen. Je kunt vanavond natuurlijk wel even helpen het slot te vervangen.
P bellen is prima als je het goed met hem kunt vinden. Maar hij heeft echt de enige keus gemaakt die goed is en volkomen terecht dat hij dit op je moeder afreageert.
maandag 6 maart 2017 om 19:06
Nu je laatste reactie gelezen. Geloof je echt zelf wat je schrijft? Of hoop je dit en weet je eigenlijk dat het ijdele hoop is.
Het briefje zou ik niet achterlaten, je zus zoeken mbv haar telefoon ook niet. Appen niet, niets niet. Laat haar met rust. Ze is toch veel te ver gegaan? Help haar niet, zoek haar niet, laat haar het zelf uitzoeken. Neem haar niet meer is huis, ze is verslaafd. Nog steeds!. Ik hoop echt dat je oogkleppen afvallen en dat je haar los laat. Alleen als ze haar bodem bereikt is er misschien iets mogelijk.
Als ze komt, bel de politie. Je zus aangeven is niet makkelijk, maar zo doormodderen kan natuurlijk helemaal niet.
Trap niet in haar manipulatieve gedrag, verslaafden zijn daar heel goed in. Neem haar niet in huis, geef geen geld en los haar problemen niet op.
Het briefje zou ik niet achterlaten, je zus zoeken mbv haar telefoon ook niet. Appen niet, niets niet. Laat haar met rust. Ze is toch veel te ver gegaan? Help haar niet, zoek haar niet, laat haar het zelf uitzoeken. Neem haar niet meer is huis, ze is verslaafd. Nog steeds!. Ik hoop echt dat je oogkleppen afvallen en dat je haar los laat. Alleen als ze haar bodem bereikt is er misschien iets mogelijk.
Als ze komt, bel de politie. Je zus aangeven is niet makkelijk, maar zo doormodderen kan natuurlijk helemaal niet.
Trap niet in haar manipulatieve gedrag, verslaafden zijn daar heel goed in. Neem haar niet in huis, geef geen geld en los haar problemen niet op.
maandag 6 maart 2017 om 19:09
quote:Dahlia74 schreef op 06 maart 2017 @ 19:06:
Nu je laatste reactie gelezen. Geloof je echt zelf wat je schrijft? Of hoop je dit en weet je eigenlijk dat het ijdele hoop is.
Het briefje zou ik niet achterlaten, je zus zoeken mbv haar telefoon ook niet. Appen niet, niets niet. Laat haar met rust. Ze is toch veel te ver gegaan? Help haar niet, zoek haar niet, laat haar het zelf uitzoeken. Neem haar niet meer is huis, ze is verslaafd. Nog steeds!. Ik hoop echt dat je oogkleppen afvallen en dat je haar los laat. Alleen als ze haar bodem bereikt is er misschien iets mogelijk.
Als ze komt, bel de politie. Je zus aangeven is niet makkelijk, maar zo doormodderen kan natuurlijk helemaal niet.
Trap niet in haar manipulatieve gedrag, verslaafden zijn daar heel goed in. Neem haar niet in huis, geef geen geld en los haar problemen niet op.Dit. Ik ben nooit zo'n voorstander van anderen vertellen wat ze moeten doen. Maar je moet nu echt aan je eigen veiligheid gaan denken.
Nu je laatste reactie gelezen. Geloof je echt zelf wat je schrijft? Of hoop je dit en weet je eigenlijk dat het ijdele hoop is.
Het briefje zou ik niet achterlaten, je zus zoeken mbv haar telefoon ook niet. Appen niet, niets niet. Laat haar met rust. Ze is toch veel te ver gegaan? Help haar niet, zoek haar niet, laat haar het zelf uitzoeken. Neem haar niet meer is huis, ze is verslaafd. Nog steeds!. Ik hoop echt dat je oogkleppen afvallen en dat je haar los laat. Alleen als ze haar bodem bereikt is er misschien iets mogelijk.
Als ze komt, bel de politie. Je zus aangeven is niet makkelijk, maar zo doormodderen kan natuurlijk helemaal niet.
Trap niet in haar manipulatieve gedrag, verslaafden zijn daar heel goed in. Neem haar niet in huis, geef geen geld en los haar problemen niet op.Dit. Ik ben nooit zo'n voorstander van anderen vertellen wat ze moeten doen. Maar je moet nu echt aan je eigen veiligheid gaan denken.
maandag 6 maart 2017 om 19:10
Omdat ik denk dat wanneer ze bij zinnen komt beseft dat ze ditmaal echt veel en veel te ver is gegaan door geld te stelen en andere dingen mee te nemen. En wanneer ze bij mijn moeder komt en de sloten zijn vervangen, dan weet ze hopelijk echt dat haar gedrag niet meer door de beugel kan.
Ik probeer me een beetje in haar te verplaatsen..onder invloed kun je rare dingen doen en niet meer helder denken. Wil haar niet het gevoel geven (ondanks dat ik haar gedrag echt kotsbeu ben en haar het liefst een klap in haar gezicht wil geven om haar wakker te schudden) dat ze 'alleen' is..
En ik weet dat ook al heeft ze drugs gebruikt, haar gedrag geen excuus is.. maar ik ben ook heel bang dat als ze voelt dat ze bij niemand welkom is vannacht, zichzelf wat aan doet, al dan niet om een schreeuw om hulp.
Ik betwijfel of ze naar haar vriend gaat na afgelopen nacht, bij oma zal ze denk ik ook niet durven komen, bij mijn moeder kan ze niet binnen en bij mij ook niet..
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.
Ik probeer me een beetje in haar te verplaatsen..onder invloed kun je rare dingen doen en niet meer helder denken. Wil haar niet het gevoel geven (ondanks dat ik haar gedrag echt kotsbeu ben en haar het liefst een klap in haar gezicht wil geven om haar wakker te schudden) dat ze 'alleen' is..
En ik weet dat ook al heeft ze drugs gebruikt, haar gedrag geen excuus is.. maar ik ben ook heel bang dat als ze voelt dat ze bij niemand welkom is vannacht, zichzelf wat aan doet, al dan niet om een schreeuw om hulp.
Ik betwijfel of ze naar haar vriend gaat na afgelopen nacht, bij oma zal ze denk ik ook niet durven komen, bij mijn moeder kan ze niet binnen en bij mij ook niet..
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.
maandag 6 maart 2017 om 19:14
quote:LotteL schreef op 06 maart 2017 @ 19:10:
Omdat ik denk dat wanneer ze bij zinnen komt beseft dat ze ditmaal echt veel en veel te ver is gegaan door geld te stelen en andere dingen mee te nemen. En wanneer ze bij mijn moeder komt en de sloten zijn vervangen, dan weet ze hopelijk echt dat haar gedrag niet meer door de beugel kan.
Ik probeer me een beetje in haar te verplaatsen..onder invloed kun je rare dingen doen en niet meer helder denken. Wil haar niet het gevoel geven (ondanks dat ik haar gedrag echt kotsbeu ben en haar het liefst een klap in haar gezicht wil geven om haar wakker te schudden) dat ze 'alleen' is..
En ik weet dat ook al heeft ze drugs gebruikt, haar gedrag geen excuus is.. maar ik ben ook heel bang dat als ze voelt dat ze bij niemand welkom is vannacht, zichzelf wat aan doet, al dan niet om een schreeuw om hulp.
Ik betwijfel of ze naar haar vriend gaat na afgelopen nacht, bij oma zal ze denk ik ook niet durven komen, bij mijn moeder kan ze niet binnen en bij mij ook niet..
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.
Allemaal dingen die echt niet werekn bij een drugsverslaafde. Ze gaat echt niet inzien dat haar gedrag niet door d ebeugel kan, morgen doet ze het rustig weer. Je bent echt te naief. Misschien biedt ze wel haar excuses aa, maar die zijn niet gemeend wel maipulatief. Ze weet dat ze dan weer wat kan maken bij jou en je moeder. Het gaat niet werken zoals jij denkt.
Loslaten, haar zelf haar problemen laten oplossen en vooral je eigen veiligheid zijn veel belangrijker. Stel nu eindelijk eens je grenzen!
Omdat ik denk dat wanneer ze bij zinnen komt beseft dat ze ditmaal echt veel en veel te ver is gegaan door geld te stelen en andere dingen mee te nemen. En wanneer ze bij mijn moeder komt en de sloten zijn vervangen, dan weet ze hopelijk echt dat haar gedrag niet meer door de beugel kan.
Ik probeer me een beetje in haar te verplaatsen..onder invloed kun je rare dingen doen en niet meer helder denken. Wil haar niet het gevoel geven (ondanks dat ik haar gedrag echt kotsbeu ben en haar het liefst een klap in haar gezicht wil geven om haar wakker te schudden) dat ze 'alleen' is..
En ik weet dat ook al heeft ze drugs gebruikt, haar gedrag geen excuus is.. maar ik ben ook heel bang dat als ze voelt dat ze bij niemand welkom is vannacht, zichzelf wat aan doet, al dan niet om een schreeuw om hulp.
Ik betwijfel of ze naar haar vriend gaat na afgelopen nacht, bij oma zal ze denk ik ook niet durven komen, bij mijn moeder kan ze niet binnen en bij mij ook niet..
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.
Allemaal dingen die echt niet werekn bij een drugsverslaafde. Ze gaat echt niet inzien dat haar gedrag niet door d ebeugel kan, morgen doet ze het rustig weer. Je bent echt te naief. Misschien biedt ze wel haar excuses aa, maar die zijn niet gemeend wel maipulatief. Ze weet dat ze dan weer wat kan maken bij jou en je moeder. Het gaat niet werken zoals jij denkt.
Loslaten, haar zelf haar problemen laten oplossen en vooral je eigen veiligheid zijn veel belangrijker. Stel nu eindelijk eens je grenzen!
maandag 6 maart 2017 om 19:17
quote:LotteL schreef op 06 maart 2017 @ 19:10:
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.
Ja, je ben te lief!!!
Als ze zichzelf wat aandoet doet ze dat echt ZELF.
Dat heeft NIETS met jou of je moeder te maken!
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.
Ja, je ben te lief!!!
Als ze zichzelf wat aandoet doet ze dat echt ZELF.
Dat heeft NIETS met jou of je moeder te maken!
maandag 6 maart 2017 om 19:20
quote:LotteL schreef op 06 maart 2017 @ 19:10:
Omdat ik denk dat wanneer ze bij zinnen komt beseft dat ze ditmaal echt veel en veel te ver is gegaan door geld te stelen en andere dingen mee te nemen. En wanneer ze bij mijn moeder komt en de sloten zijn vervangen, dan weet ze hopelijk echt dat haar gedrag niet meer door de beugel kan.
Ik probeer me een beetje in haar te verplaatsen..onder invloed kun je rare dingen doen en niet meer helder denken. Wil haar niet het gevoel geven (ondanks dat ik haar gedrag echt kotsbeu ben en haar het liefst een klap in haar gezicht wil geven om haar wakker te schudden) dat ze 'alleen' is..
En ik weet dat ook al heeft ze drugs gebruikt, haar gedrag geen excuus is.. maar ik ben ook heel bang dat als ze voelt dat ze bij niemand welkom is vannacht, zichzelf wat aan doet, al dan niet om een schreeuw om hulp.
Ik betwijfel of ze naar haar vriend gaat na afgelopen nacht, bij oma zal ze denk ik ook niet durven komen, bij mijn moeder kan ze niet binnen en bij mij ook niet..
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.
Meis, zelfs bij zinnen is ze onredelijk. Althans, dat is wat je zelf aangeeft. Jouw verwachtingen liggen heel ergens anders dan haar realiteit.
Ze schreeuwt niet om hulp, dat is haar naar eigen zeggen keer op keer aangeboden en wijst ze af.
Dit is zo'n moment waarop je verandering teweeg brengt. Doen wat je altijd al doet werkt niet, dat heeft juist tot deze situatie geleid.
Blijf thuis. Je moeder in haar huis. Verander sloten. Nr van de politie bij de hand. Geef je moeder ook eens een nachtje alleen met haar eigen overdenkingen.
Omdat ik denk dat wanneer ze bij zinnen komt beseft dat ze ditmaal echt veel en veel te ver is gegaan door geld te stelen en andere dingen mee te nemen. En wanneer ze bij mijn moeder komt en de sloten zijn vervangen, dan weet ze hopelijk echt dat haar gedrag niet meer door de beugel kan.
Ik probeer me een beetje in haar te verplaatsen..onder invloed kun je rare dingen doen en niet meer helder denken. Wil haar niet het gevoel geven (ondanks dat ik haar gedrag echt kotsbeu ben en haar het liefst een klap in haar gezicht wil geven om haar wakker te schudden) dat ze 'alleen' is..
En ik weet dat ook al heeft ze drugs gebruikt, haar gedrag geen excuus is.. maar ik ben ook heel bang dat als ze voelt dat ze bij niemand welkom is vannacht, zichzelf wat aan doet, al dan niet om een schreeuw om hulp.
Ik betwijfel of ze naar haar vriend gaat na afgelopen nacht, bij oma zal ze denk ik ook niet durven komen, bij mijn moeder kan ze niet binnen en bij mij ook niet..
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.
Meis, zelfs bij zinnen is ze onredelijk. Althans, dat is wat je zelf aangeeft. Jouw verwachtingen liggen heel ergens anders dan haar realiteit.
Ze schreeuwt niet om hulp, dat is haar naar eigen zeggen keer op keer aangeboden en wijst ze af.
Dit is zo'n moment waarop je verandering teweeg brengt. Doen wat je altijd al doet werkt niet, dat heeft juist tot deze situatie geleid.
Blijf thuis. Je moeder in haar huis. Verander sloten. Nr van de politie bij de hand. Geef je moeder ook eens een nachtje alleen met haar eigen overdenkingen.
Well, that didn't work.
~An Autobiography~
~An Autobiography~
maandag 6 maart 2017 om 19:21
Ja ok. Je hebt gelijk.. ik ben hierin veel te naief. Omdat ik dit nooit heb gewild en het me angstig maakt en gevoelsmatig 0 controle heb over de situatie.
Ik wil zo graag iedereen helpen en gelukkig maken en wil zo graag dat de relatie tussen mijn moeder en P standhoudt en weer wordt zoals het in het begin was.
Ben super bang dat ik ergens tekortschiet of iemand tekort doe en ja, ook bang om voor mezelf te kiezen omdat ik dat nooit echt heb gedaan..en deze situatie de meest rotte is omdat wel te doen.
En ik twijfel ook om naar mijn moeder te gaan, als ik echt wilde, dan was ik meteen naar haar toegegaan. Ik weet ook dat wanneer ik dit met niemand had besproken, ik had meteen had gedaan.. maar na alle reacties gister, vandaag en het gesprek met de decaan ben ik ook tot een aantal inzichten gekomen. Dat maakt me wat verward waardoor ik enorm aan mezelf en alles ga twijfelen en oprecht niet weet of ik een egoïstische trut ben als ik vanavond in mijn eigen huis blijf. Maar ik moet morgen ook gewoon weer naar school.
Ook voel ik me een stomme idioot dat ik nu na jaren zwijgen ineens op een forum mijn lief en leed deel en vandaag met de decaan heb gepraat. Ik schaam me enorm voor alles.
Ik wil zo graag iedereen helpen en gelukkig maken en wil zo graag dat de relatie tussen mijn moeder en P standhoudt en weer wordt zoals het in het begin was.
Ben super bang dat ik ergens tekortschiet of iemand tekort doe en ja, ook bang om voor mezelf te kiezen omdat ik dat nooit echt heb gedaan..en deze situatie de meest rotte is omdat wel te doen.
En ik twijfel ook om naar mijn moeder te gaan, als ik echt wilde, dan was ik meteen naar haar toegegaan. Ik weet ook dat wanneer ik dit met niemand had besproken, ik had meteen had gedaan.. maar na alle reacties gister, vandaag en het gesprek met de decaan ben ik ook tot een aantal inzichten gekomen. Dat maakt me wat verward waardoor ik enorm aan mezelf en alles ga twijfelen en oprecht niet weet of ik een egoïstische trut ben als ik vanavond in mijn eigen huis blijf. Maar ik moet morgen ook gewoon weer naar school.
Ook voel ik me een stomme idioot dat ik nu na jaren zwijgen ineens op een forum mijn lief en leed deel en vandaag met de decaan heb gepraat. Ik schaam me enorm voor alles.
maandag 6 maart 2017 om 19:25
quote:LotteL schreef op 06 maart 2017 @ 19:10:
Omdat ik denk dat wanneer ze bij zinnen komt beseft dat ze ditmaal echt veel en veel te ver is gegaan door geld te stelen en andere dingen mee te nemen. En wanneer ze bij mijn moeder komt en de sloten zijn vervangen, dan weet ze hopelijk echt dat haar gedrag niet meer door de beugel kan.
Ik probeer me een beetje in haar te verplaatsen..onder invloed kun je rare dingen doen en niet meer helder denken. Wil haar niet het gevoel geven (ondanks dat ik haar gedrag echt kotsbeu ben en haar het liefst een klap in haar gezicht wil geven om haar wakker te schudden) dat ze 'alleen' is..
En ik weet dat ook al heeft ze drugs gebruikt, haar gedrag geen excuus is.. maar ik ben ook heel bang dat als ze voelt dat ze bij niemand welkom is vannacht, zichzelf wat aan doet, al dan niet om een schreeuw om hulp.
Ik betwijfel of ze naar haar vriend gaat na afgelopen nacht, bij oma zal ze denk ik ook niet durven komen, bij mijn moeder kan ze niet binnen en bij mij ook niet..
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.Beste Lotte, het enige dat ze zal denken is; "zo, daar kom ik weer mooi mee weg". Eigenlijk wat ze al jaren denkt dus. Of dit al niet eens meer denkt, want het gebeurt toch wel.
Omdat ik denk dat wanneer ze bij zinnen komt beseft dat ze ditmaal echt veel en veel te ver is gegaan door geld te stelen en andere dingen mee te nemen. En wanneer ze bij mijn moeder komt en de sloten zijn vervangen, dan weet ze hopelijk echt dat haar gedrag niet meer door de beugel kan.
Ik probeer me een beetje in haar te verplaatsen..onder invloed kun je rare dingen doen en niet meer helder denken. Wil haar niet het gevoel geven (ondanks dat ik haar gedrag echt kotsbeu ben en haar het liefst een klap in haar gezicht wil geven om haar wakker te schudden) dat ze 'alleen' is..
En ik weet dat ook al heeft ze drugs gebruikt, haar gedrag geen excuus is.. maar ik ben ook heel bang dat als ze voelt dat ze bij niemand welkom is vannacht, zichzelf wat aan doet, al dan niet om een schreeuw om hulp.
Ik betwijfel of ze naar haar vriend gaat na afgelopen nacht, bij oma zal ze denk ik ook niet durven komen, bij mijn moeder kan ze niet binnen en bij mij ook niet..
Misschien ben ik hierin dan weer te lief. Hoe kwaad ik ook ben, hoe bang ik ook ben dat ze zichzelf wat aandoet omdat ze niet meer realistisch kan denken en handelen mocht ze onder invloed zijn.Beste Lotte, het enige dat ze zal denken is; "zo, daar kom ik weer mooi mee weg". Eigenlijk wat ze al jaren denkt dus. Of dit al niet eens meer denkt, want het gebeurt toch wel.
maandag 6 maart 2017 om 19:25
quote:doornroosje9 schreef op 06 maart 2017 @ 18:59:
Ik snap P heel goed. Jullie gaan wel heel ver voor haar, vind ik. Hij moet ook zijn zoontje beschermen en zichzelf ook. Dit is toch niet te doen?
Vriend weg. Jongetje bestolen.
To moet komen.
En moeder weer ontredderd. De enige die iets kan doen en moet doen doet weer niks. Ja to belasten.
Ik snap P heel goed. Jullie gaan wel heel ver voor haar, vind ik. Hij moet ook zijn zoontje beschermen en zichzelf ook. Dit is toch niet te doen?
Vriend weg. Jongetje bestolen.
To moet komen.
En moeder weer ontredderd. De enige die iets kan doen en moet doen doet weer niks. Ja to belasten.
maandag 6 maart 2017 om 19:30
quote:LotteL schreef op 06 maart 2017 @ 19:21:
Ja ok. Je hebt gelijk.. ik ben hierin veel te naief. Omdat ik dit nooit heb gewild en het me angstig maakt en gevoelsmatig 0 controle heb over de situatie.
Ik wil zo graag iedereen helpen en gelukkig maken en wil zo graag dat de relatie tussen mijn moeder en P standhoudt en weer wordt zoals het in het begin was.
Ben super bang dat ik ergens tekortschiet of iemand tekort doe en ja, ook bang om voor mezelf te kiezen omdat ik dat nooit echt heb gedaan..en deze situatie de meest rotte is omdat wel te doen.
En ik twijfel ook om naar mijn moeder te gaan, als ik echt wilde, dan was ik meteen naar haar toegegaan. Ik weet ook dat wanneer ik dit met niemand had besproken, ik had meteen had gedaan.. maar na alle reacties gister, vandaag en het gesprek met de decaan ben ik ook tot een aantal inzichten gekomen. Dat maakt me wat verward waardoor ik enorm aan mezelf en alles ga twijfelen en oprecht niet weet of ik een egoïstische trut ben als ik vanavond in mijn eigen huis blijf. Maar ik moet morgen ook gewoon weer naar school.
Ook voel ik me een stomme idioot dat ik nu na jaren zwijgen ineens op een forum mijn lief en leed deel en vandaag met de decaan heb gepraat. Ik schaam me enorm voor alles.
Je bent geen egoïstische trut. Je bent echter ook niet de aangewezen redder in nood, anders hadden zowel je zusje als je moeder er allang anders bijgezeten.
Als je gaat, draag je wederom bij aan de slechte situatie met als enige reden jezelf goed te laten voelen want je hebt wat gedaan. Dát, zou pas egoïstisch zijn.
Gezien alle opmerkingen en inzichten die je sinds gisteren binnen hebt gekregen vind ik je onwijs goed bezig, petje af. Ik heb nog geen enkel moment om je situatie moeten lachen, dus wat mij betreft hoef je je nergens voor te schamen.
Ja ok. Je hebt gelijk.. ik ben hierin veel te naief. Omdat ik dit nooit heb gewild en het me angstig maakt en gevoelsmatig 0 controle heb over de situatie.
Ik wil zo graag iedereen helpen en gelukkig maken en wil zo graag dat de relatie tussen mijn moeder en P standhoudt en weer wordt zoals het in het begin was.
Ben super bang dat ik ergens tekortschiet of iemand tekort doe en ja, ook bang om voor mezelf te kiezen omdat ik dat nooit echt heb gedaan..en deze situatie de meest rotte is omdat wel te doen.
En ik twijfel ook om naar mijn moeder te gaan, als ik echt wilde, dan was ik meteen naar haar toegegaan. Ik weet ook dat wanneer ik dit met niemand had besproken, ik had meteen had gedaan.. maar na alle reacties gister, vandaag en het gesprek met de decaan ben ik ook tot een aantal inzichten gekomen. Dat maakt me wat verward waardoor ik enorm aan mezelf en alles ga twijfelen en oprecht niet weet of ik een egoïstische trut ben als ik vanavond in mijn eigen huis blijf. Maar ik moet morgen ook gewoon weer naar school.
Ook voel ik me een stomme idioot dat ik nu na jaren zwijgen ineens op een forum mijn lief en leed deel en vandaag met de decaan heb gepraat. Ik schaam me enorm voor alles.
Je bent geen egoïstische trut. Je bent echter ook niet de aangewezen redder in nood, anders hadden zowel je zusje als je moeder er allang anders bijgezeten.
Als je gaat, draag je wederom bij aan de slechte situatie met als enige reden jezelf goed te laten voelen want je hebt wat gedaan. Dát, zou pas egoïstisch zijn.
Gezien alle opmerkingen en inzichten die je sinds gisteren binnen hebt gekregen vind ik je onwijs goed bezig, petje af. Ik heb nog geen enkel moment om je situatie moeten lachen, dus wat mij betreft hoef je je nergens voor te schamen.
Well, that didn't work.
~An Autobiography~
~An Autobiography~
maandag 6 maart 2017 om 19:31
quote:Het-groepje schreef op 06 maart 2017 @ 19:28:
To heel goed van je dat je even pas op de plaats maakt. En het bespreekbaar maakt. Niks om je voor te schamen.
Ik mag hopen dat mijn dochter zo'n lieve en attente meid wordt later.Ik hoop toch dat mijn dochter haar grenzen ern stuk beter weet te bewaken later en een stuk minder naïef is.
To heel goed van je dat je even pas op de plaats maakt. En het bespreekbaar maakt. Niks om je voor te schamen.
Ik mag hopen dat mijn dochter zo'n lieve en attente meid wordt later.Ik hoop toch dat mijn dochter haar grenzen ern stuk beter weet te bewaken later en een stuk minder naïef is.
maandag 6 maart 2017 om 19:46
Ik vraag me af of dit wel aan moeder is. Heb ook wel een beetje een beeld van een vrouw die helemaal leeggezogen is. Eerst een brakke scheiding, dan een dochter die zo ontspoord is maar waar je toch van houdt omdat het je vlees en bloed is. En ondertussen ben je een half leven bezig de boel bij elkaar te houden. Kan me voorstellen dat ze de handdoek in de ring gegooid heeft en nu het initiatief aan anderen overlaat.
Niet iedereen heeft evenveel kracht en strijdlust in zich.
Niet iedereen heeft evenveel kracht en strijdlust in zich.
maandag 6 maart 2017 om 20:04
Ik heb inmiddels met P gebeld en hij zei dat hij niet zo wilde uitvallen tegen mam, maar dat de maat vol was en hij zich niet meer in kon houden. Wat ik natuurlijk begrijp. Het is goed dat ze eventjes niet bij elkaar zijn.
Ook zei hij dat hij al langer tegen mam en mij wil zeggen dat ik een te grote verantwoordelijkheid neem in het gezin, maar waar ook hij op is gaan leunen. Verder is hij wel kwaad op mijn moeder omdat ze te lang mijn zusje in bescherming heeft genomen en zich liet manipuleren door haar en dat altijd alles om mijn zusje draait en mijn moeder mij vaak 'vergeet'. Niet bewust, maar het is wel een beetje waar.
Heb naar hem uitgesproken wat me dwarszit en dat ik vanavond eigenlijk niet naar haar toe wil, hij adviseerde me ook om niet te gaan. M'n moeder moet het ook maar eens zelf voelen en niet altijd mij bellen of benaderen als zij het te moeilijk heeft zei hij. Hij belt zometeen met haar en zegt ook dat hij vindt dat ik gewoon in mijn eigen huis moet blijven. Vind het super lief dat hij dat wil doen want daardoor voel ik me een beetje minder schuldig.
Van zusje ontbreekt nog steeds ieder spoor, mn moeder heeft de politie wel ingelicht, maar zijn niet naar haar op zoek, houden het wel in de gaten.
Ook zei hij dat hij al langer tegen mam en mij wil zeggen dat ik een te grote verantwoordelijkheid neem in het gezin, maar waar ook hij op is gaan leunen. Verder is hij wel kwaad op mijn moeder omdat ze te lang mijn zusje in bescherming heeft genomen en zich liet manipuleren door haar en dat altijd alles om mijn zusje draait en mijn moeder mij vaak 'vergeet'. Niet bewust, maar het is wel een beetje waar.
Heb naar hem uitgesproken wat me dwarszit en dat ik vanavond eigenlijk niet naar haar toe wil, hij adviseerde me ook om niet te gaan. M'n moeder moet het ook maar eens zelf voelen en niet altijd mij bellen of benaderen als zij het te moeilijk heeft zei hij. Hij belt zometeen met haar en zegt ook dat hij vindt dat ik gewoon in mijn eigen huis moet blijven. Vind het super lief dat hij dat wil doen want daardoor voel ik me een beetje minder schuldig.
Van zusje ontbreekt nog steeds ieder spoor, mn moeder heeft de politie wel ingelicht, maar zijn niet naar haar op zoek, houden het wel in de gaten.
maandag 6 maart 2017 om 20:09
quote:Dymphnatam schreef op 06 maart 2017 @ 19:46:
Ik vraag me af of dit wel aan moeder is. Heb ook wel een beetje een beeld van een vrouw die helemaal leeggezogen is. Eerst een brakke scheiding, dan een dochter die zo ontspoord is maar waar je toch van houdt omdat het je vlees en bloed is. En ondertussen ben je een half leven bezig de boel bij elkaar te houden. Kan me voorstellen dat ze de handdoek in de ring gegooid heeft en nu het initiatief aan anderen overlaat.
Niet iedereen heeft evenveel kracht en strijdlust in zich.Wil niet heel mijn levensverhaal hier op tafel gooien, maar ze heeft het wel heel zwaar gehad. Vooral met mijn vader en die scheiding. En de breuk met haar vorige partner was ook vrij heftig. Ze doet altijd wel stoer en sterk, maar ik voel ook wel vaak dat er veel verdriet bij haar zit. Vanaf het moment dat ze met mijn vader is getrouwd is het eigenlijk nooit echt goed gegaan met haar en heeft ze zich nooit echt gelukkig gevoeld. Daarom was ik zo blij toen ze P tegen kwam en in het begin leek alsof iedereen elkaar mocht en accepteerde en we 'one happy family' leken te worden. En ik denk dat ik dat zo graag bij elkaar wil houden of 'waar wil maken' dat ik daardoor alles voor mijn moeder over heb en doe.. zodat ze alsnog dat fijne gezin heeft waar ze altijd van droomde.
Ik vraag me af of dit wel aan moeder is. Heb ook wel een beetje een beeld van een vrouw die helemaal leeggezogen is. Eerst een brakke scheiding, dan een dochter die zo ontspoord is maar waar je toch van houdt omdat het je vlees en bloed is. En ondertussen ben je een half leven bezig de boel bij elkaar te houden. Kan me voorstellen dat ze de handdoek in de ring gegooid heeft en nu het initiatief aan anderen overlaat.
Niet iedereen heeft evenveel kracht en strijdlust in zich.Wil niet heel mijn levensverhaal hier op tafel gooien, maar ze heeft het wel heel zwaar gehad. Vooral met mijn vader en die scheiding. En de breuk met haar vorige partner was ook vrij heftig. Ze doet altijd wel stoer en sterk, maar ik voel ook wel vaak dat er veel verdriet bij haar zit. Vanaf het moment dat ze met mijn vader is getrouwd is het eigenlijk nooit echt goed gegaan met haar en heeft ze zich nooit echt gelukkig gevoeld. Daarom was ik zo blij toen ze P tegen kwam en in het begin leek alsof iedereen elkaar mocht en accepteerde en we 'one happy family' leken te worden. En ik denk dat ik dat zo graag bij elkaar wil houden of 'waar wil maken' dat ik daardoor alles voor mijn moeder over heb en doe.. zodat ze alsnog dat fijne gezin heeft waar ze altijd van droomde.
maandag 6 maart 2017 om 20:35
En daarbij vergeet je jezelf. Wie is er voor jou? Wie slaat die arm om jou heen als jij het nodig hebt? Wie zorgt er voor jou? Is lief, maar dit gedrag gaat je altijd opbreken, ook straks in je eigen relaties. Jij ben tniet verantwoordelijk voor dat leuke gezin waar je moeder van droomt.
Goed dat je niet gaat. Verstandig en helemaal niet egoistisch.
Meid, dat jij hier je verhaal hebt gedaan en het aangedurfd hebt je decaan hierover te spreken is juist goed. Hoef je je zeker niet schuldig over te voelen en is al helemaal geen verraad naar je moeder toe. Ga door met de stappen die je nu zet. Woensdag naar maatschappelijk werk, daarna wellicht een gespecialiseerde psycholoog. Als jij sterker staat in de situatie kun jij je moeder beter helpen.
Goed dat je niet gaat. Verstandig en helemaal niet egoistisch.
Meid, dat jij hier je verhaal hebt gedaan en het aangedurfd hebt je decaan hierover te spreken is juist goed. Hoef je je zeker niet schuldig over te voelen en is al helemaal geen verraad naar je moeder toe. Ga door met de stappen die je nu zet. Woensdag naar maatschappelijk werk, daarna wellicht een gespecialiseerde psycholoog. Als jij sterker staat in de situatie kun jij je moeder beter helpen.
