zusje en vriend van mijn moeder haten elkaar

05-03-2017 16:43 1090 berichten
Alle reacties Link kopieren
Misschien dat een van jullie iets herkent in dit verhaal, of tips kan geven?



Sinds 2,5 jaar heeft mijn moeder een hele leuke vriend met wie ze heel gelukkig is. Daarvoor woonde ze samen met mijn zusje (die niet de makkelijkste is) in een fijn appartement en riep ze vaak dat ze nooit meer aan een relatie zou beginnen.

Toch iemand aan de haak geslagen en ze zijn nog smoorverliefd op elkaar.

Een jaar geleden is ze bij hem ingetrokken en ging mijn zusje tijdelijk bij een vriend van mijn moeder wonen tot ze iets voor zichzelf vond. (zoals ik zei, mijn zusje is niet makkelijk, heeft geen opleiding en werkt af en toe in een kroeg, wil verder niks etc.)



De eerste paar maanden ging het goed tussen hun, maar daarna escaleerde dat snel in enorme haat en woede naar elkaar. Om het minste of geringste ontstaat er ruzie, vaak om niks..ze kunnen elkaar gewoon niet uitstaan. Hierdoor ben ik niet vaak meer thuis als een van hen er is. Het is gewoon niet gezellig.



Mijn moeder lijdt daaronder, ook al laat ze dat niet vaak merken. Afgelopen week kwam ik thuis en zat ze huilend op de bank. Dat brak mijn hart.. ze zei dat ze niet meer weet hoe of wat ze moet doen zodat het beter gaat tussen die twee. Ze voelt zich schuldig naar mijn zusje omdat ze is gaan samenwonen en uiteindelijk met iemand waarvan blijkt dat hij haar gewoon absoluut niet mag.

Ook zei ze dat ze denkt dat deze ruzies er uiteindelijk voor zorgen dat zij en haar vriend uit elkaar gaan, terwijl ze eigenlijk zo gelukkig zijn, het hele huis aan het verbouwen zijn tot hun droompaleis en een geregistreerd partnerschap hebben.



Ondertussen krijg ik van mijn zusje en van haar vriend constant gezeur over de ander te horen en probeer ik me neutraal op te stellen, maar dat gaat lastig.



is er iemand die bekend is in een soortgelijke of dezelfde situatie en hoe hier mee om te gaan?
quote:Lacuba schreef op 05 maart 2017 @ 19:31:

[...]





Ik heb nergens uit begrepen dat ze het huis uitgezet is. De moeder van TO klinkt ook helemaal niet als een moeder die dat zou doen.En toch heeft die moeder dat wel gedaan. Zusje moest maar bij een vriend van de familie gaan wonen.
Alle reacties Link kopieren
Het hele gezin draait om een 22 jarige zus die weigert om mee te draaien in het gezin? Ook wijst ze ander hulp af maar wil wel de dienst thuis uitmaken? En nu mogen de volwassenen niet samen wonen zo te lezen? Dan heeft zus de strijd gewonnen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 19:56:

[...]





En toch heeft die moeder dat wel gedaan. Zusje moest maar bij een vriend van de familie gaan wonen.Nee ze wilde niet mee verhuizen!
Alle reacties Link kopieren
Dat is ook de grootste angst van mijn moeder, dat ze zwanger thuiskomt. maar inmiddels heeft ze zo'n buisje in haar arm dat haar de komende 5 jaar daarvoor beschermt, hoop ik!



Tja, dus mijn moeder moet dan, na weet ik veel hoeveel duizenden euro's te hebben geinvesteerd in hun droompaleis, weer een nieuw huis zoeken, weer verhuizen totdat mijn zusje vindt dat mijn moeder weer mag gaan samen wonen?



Uiteindelijk ben ik bang dat dit wel de toekomst gaat worden als het zo doorgaat.

Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden voor haar, haar vriend en mijn stiefbroertje. Die kleine is gek op mijn moeder en zij op hem.



Ik vind het gewoon super lastig en weet soms niet meer hoe ik me neutraal kan opstellen. Zelf kan ik moeilijk boos worden en ben introvert en relativeer veel ipv dat ik mijn emoties toon.

Soms denk ik weleens dat ik eens flink uit mijn slof moet schieten en iedereen mijn visie op dit alles moet vertellen. Of zeggen dat ik niemand meer wil zien als ze niet veranderen, maar dat heeft ook geen zin denk ik. Ben het ook beu om de vredespijp constant vast te moeten houden zodat het rustiger is of dat die kleine niet in dat gedoe zit.
quote:LotteL schreef op 05 maart 2017 @ 19:49:

[...]





Mijn moeder heeft zeker wel professionele hulp ingeschakeld, op jonge leeftijd al met de scheiding. Daarna ook en nog steeds is stichting MEE betrokken bij mijn zusje. Maar zodra er een gesprek is gepland, naait ze 'm eruit naar haar vriend en staat mijn moeder voor lul.

Ze is dan onbereikbaar en laat pas een week later weer iets weten. "sorry vergeten".



En ik noem mijn moeder hoe ik dat wil. Ma, moeder, mama, ons mam.Je zusje heeft het denk ik heel erg moeilijk, jammer dat je dat niet wil zien.
quote:7102 schreef op 05 maart 2017 @ 19:56:

Het hele gezin draait om een 22 jarige zus die weigert om mee te drasaien in het gezin? Ook wijst ze ander hulp af maar wil wel de dienst thuis uitmaken? En nu mogen de volwassenen niet samen wonen zo te lezen? Dan heeft zus de strijd gewonnen.



Vind ik ook....ik krijg een beetje het gevoel dat iedereen maar omzichtig om zus heen moet dansen om haar maar vooral te ontzien want ze is een bijzonder geval waar begrip voor opgebracht moet worden.

En zus dan? Moet die niet ook iets?
Alle reacties Link kopieren
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 20:00:

[...]





Je zusje heeft het denk ik heel erg moeilijk, jammer dat je dat niet wil zien.Dan moet zus hulp van buiten af accepteren.
quote:7102 schreef op 05 maart 2017 @ 19:57:

[...]



Nee ze wilde niet mee verhuizen!



Dan had de moeder van TO nog niet moeten gaan samenwonen.



De moeder van TO had beter kunnen wachten totdat zusje de juiste hulp had gekregen zodat ze haar leven op de rit had kunnen krijgen, nu voelt zusje zich alleen en in de steek gelaten.



Ben bang dat het op deze manier niet echt goed gaat komen met zusje
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 20:00:

[...]





Je zusje heeft het denk ik heel erg moeilijk, jammer dat je dat niet wil zien.Kan jij je dan niet voorstellen dat op een gegeven moment de maat wel vol is? Dat het hele gezin op hun tenen loopt vanwege 1 iemand? Waar hulp wordt geboden en ze komt gewoon niet opdagen?
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 19:56:

[...]





En toch heeft die moeder dat wel gedaan. Zusje moest maar bij een vriend van de familie gaan wonen.Onzin.
Jij bent niet verantwoordelijk voor die kleine jongen, dat is de vader. Hij dient ervoor te zorgen dat het veilig is in het huis waar deze jongen oont. En als dat betekent dat ze gaan latten, dan is dat hun keus.



Hoe lief bedoelt, trek niet zoveel verantwoording na je toe. Daar wordt de situatie niet beter van. Je moeder en haar vriend moeten het samen oplossen. Ik zou wat meer afstand nemen van de situatie en vooral zeggen dat ze niet bij jou meer mogen klagen over elkaar. Dat zet jou namelijk in een positie die jij niet moet willen innemen.



Je moeder moet grenzen aangeven en accepteren dat je zus dan keuzes maakt waar zij mogelijk niet achter staat.
quote:Star schreef op 05 maart 2017 @ 20:05:

[...]





Kan jij je dan niet voorstellen dat op een gegeven moment de maat wel vol is? Dat het hele gezin op hun tenen loopt vanwege 1 iemand? Waar hulp wordt geboden en ze komt gewoon niet opdagen?Ik kan het me wel voorstellen
Alle reacties Link kopieren
Als dit om een minderjarig kind ging had ik gezegd tegen je moeder : WEGWEZEN.



Maar ze is 22. Hallo. 22!



Tijd om volwassen te worden.
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 20:06:

[...]





Ik kan het me wel voorstellen



Mooi, ik ook



Zoals ik het lees is dit al jaren aan de gang en niet zomaar ineens iets. En als er verder geen diagnose is, dan wordt het tijd dat zus eens zin gaat maken.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 19:56:

[...]





En toch heeft die moeder dat wel gedaan. Zusje moest maar bij een vriend van de familie gaan wonen.Ze is 22. Geen 8.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 20:04:

[...]





Dan had de moeder van TO nog niet moeten gaan samenwonen.



De moeder van TO had beter kunnen wachten totdat zusje de juiste hulp had gekregen zodat ze haar leven op de rit had kunnen krijgen, nu voelt zusje zich alleen en in de steek gelaten.



Ben bang dat het op deze manier niet echt goed gaat komen met zusje

Jij denkt te veel aan je eigen verleden.

Zus van to heeft tot nog toe een hoop hulp afgewezen of is een week naar haar vriend gegaan met telefoon uit . Ze wil niet geholpen worden.
Alle reacties Link kopieren
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 20:00:

[...]





Je zusje heeft het denk ik heel erg moeilijk, jammer dat je dat niet wil zien.



Ik zie dat zeker wel in! Ik heb genoeg tijd gestoken in gesprekken, haar haar verhaal laten doen en daar begrip voor opgebracht. Tot op zekere hoogte. Ik heb urenlang met haar gekeken naar vacatures, opleidingen, kamers etc. Ze mag altijd bij mij zijn als het haar teveel is. Maar ik ga niet mee in haar recalcitrante gedrag, haar manipulatieve manieren van dingen voor elkaar krijgen en als ze boos is op ons ma, dan verwacht ze dat ik ook boos ben op haar. Dacht het niet.



Denk je niet dat ik het moeilijk heb? Omdat ik niet zo'n uitlatend type ben en de vrede probeer te bewaren word ik eigenlijk helemaal niet gezien. Wat ik nu niet meer erg vind, want ik woon op mezelf en heb ook mijn eigen leven. Maar denk maar niet dat mijn zusje ooit aan mij vraagt hoe het met mij gaat hoor. No way



Ik ben het soms zat dat altijd alle aandacht naar haar gaat, dat alles om haar draait. Dat mijn verjaardag rot was doordat zij drama zat te maken over haar zwarte nikes die vies waren geworden omdat ons ma haar niet wilde ophalen met de auto omdat zij niet wilde fietsen. (ze woont serieus 5 minuten van haar vandaan)
Alle reacties Link kopieren
To
quote:Star schreef op 05 maart 2017 @ 20:08:

[...]





Mooi, ik ook



Zoals ik het lees is dit al jaren aan de gang en niet zomaar ineens iets. En als er verder geen diagnose is, dan wordt het tijd dat zus eens zin gaat maken.



Het lastige is dat zus niet gedwongen kan worden hulp te zoeken, als zusje niet wil dan hoeft zusje niet omdat ze volwassen is.



Het is een lastig pakket waarbij ik denk dat moeder beter even had kunnen wachten met samen te gaan wonen. Maargoed dat is natuurlijk ook niet terug te draaien.

Iedereen zit in een soort van spagaat nu en probeer daar dan maar weer is uit te komen
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 20:11:

[...]





Het lastige is dat zus niet gedwongen kan worden hulp te zoeken, als zusje niet wil dan hoeft zusje niet omdat ze volwassen is.



Het is een lastig pakket waarbij ik denk dat moeder beter even had kunnen wachten met samen te gaan wonen. Maargoed dat is natuurlijk ook niet terug te draaien.

Iedereen zit in een soort van spagaat nu en probeer daar dan maar weer is uit te komenPrecies, maar dan moet ze zich ook als een volwassene gaan gedragen. Hoezo geen zin om te werken?
quote:LotteL schreef op 05 maart 2017 @ 20:08:

[...]





Ik zie dat zeker wel in! Ik heb genoeg tijd gestoken in gesprekken, haar haar verhaal laten doen en daar begrip voor opgebracht. Tot op zekere hoogte. Ik heb urenlang met haar gekeken naar vacatures, opleidingen, kamers etc. Ze mag altijd bij mij zijn als het haar teveel is. Maar ik ga niet mee in haar recalcitrante gedrag, haar manipulatieve manieren van dingen voor elkaar krijgen en als ze boos is op ons ma, dan verwacht ze dat ik ook boos ben op haar. Dacht het niet.



Denk je niet dat ik het moeilijk heb? Omdat ik niet zo'n uitlatend type ben en de vrede probeer te bewaren word ik eigenlijk helemaal niet gezien. Wat ik nu niet meer erg vind, want ik woon op mezelf en heb ook mijn eigen leven. Maar denk maar niet dat mijn zusje ooit aan mij vraagt hoe het met mij gaat hoor. No way



Ik ben het soms zat dat altijd alle aandacht naar haar gaat, dat alles om haar draait. Dat mijn verjaardag rot was doordat zij drama zat te maken over haar zwarte nikes die vies waren geworden omdat ons ma haar niet wilde ophalen met de auto omdat zij niet wilde fietsen. (ze woont serieus 5 minuten van haar vandaan) het is ook een lastige situatie
Alle reacties Link kopieren
En voor P is deze situatie ook heel lastig.



Hoe ga je om met de kinderen van je vriendin, wanneer spreek je iemand aan of niet en tot op welke hoogte etc.



Het komt ook weleens voor dat hij zit uit te dagen, dan krijgt hij op z'n falie van mijn moeder en ook van mij, dan komt hij tot inkeer en biedt zijn excuus aan. En soms verdraait mijn zusje een situatie, waardoor hij de schuldige lijkt, maar niet is. Maar waardoor mijn moeder wel boos wordt op hem en hij dan weer op haar omdat mijn moeder hem niet gelooft. Dan krijg ik weer een telefoontje van hem dat mijn zusje hem het bloed onder de nagels vandaan haalt. Tja, ik weet dan ook niet meer wat ik moet zeggen, ik hoor het verhaal wel aan en zeg dat ik hem begrijp, maar meer dan dat kan ik ook niet doen.



Ik heb het weleens gehad met ons mam over systeemtherapie, maargoed dan moet mijn zusje ook willen, maar dat wil zij niet. En als we het wel zouden doen zonder haar, dan zou ze woedend zijn omdat ze zich buitengesloten voelt. Misschien is dit verhelderend in hoe zij denkt en doet.
Alle reacties Link kopieren
heeft ze echt nooit een diagnose gehad? Of zegt ze het gewoon niet.
quote:Star schreef op 05 maart 2017 @ 20:13:

[...]





Precies, maar dan moet ze zich ook als een volwassene gaan gedragen. Hoezo geen zin om te werken?Zusje is qua cijfers wel volwassen, maar als ik haar gedrag zo lees is ze verre van volwassenheid in gedrag. Dat maakt deze situatie ook zo moeilijk
quote:Zinerva schreef op 05 maart 2017 @ 20:15:

[...]





Zusje is qua cijfers wel volwassen, maar als ik haar gedrag zo lees is ze verre van volwassenheid in gedrag. Dat maakt deze situatie ook zo moeilijkDa's waar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven