Grote reis, met kleine baby....twijfel!

quote:La India schreef op 01 november 2009 @ 00:01:

[quote]elninjoo schreef op 31 oktober 2009 @ 07:02:

[...]

Niet gevonden? Daar heb ik helemaal nog nooit naar gezocht. Relaties en huwelijken zijn er in mijn reizen ontstaan, heel leuk en gezellig hoor maar je denkt toch niet dat ik als reisbegeleider erop zit te wachten mijn vriendschappen met deelnemers aan groepsrondreizen aan te vullen? Hoeveel tandartsen zijn er bevriend met hun partienten? Als reisbegeleidster ben je gewoon aan het werk en op vakantie ga ik samen met mijn vrienden,..dat is echt een groot verschil voor mij. De deelnemers onderling doen maar wat ze willen en dat daar vriendschappen uit ontstaan begrijp ik juist maar al te goed. Al vond ik het meerendeel echt contact gestoord en was een groepsrondreis de manier om daar eens aan te werken leek het wel. Wel fijn dat die mensen elkaar dan uiteindelijk vinden,.....maar nogmaals,...mijn types zijn het niet.



Prima om voor aan het werk te gaan hoor en op reis hebben we het echt wel gezellig maar ik heb menigeen teleur moeten stellen die na de reis dachten dat er ook prive wel mogelijkheden waren,... Ik was voor die mannen zeker de eerste vrouw die belangstellend en geinteresserd was geweest en die vatte dat dan direct op alsof er een hechte vriendschap was ontstaan,....Wat goed van je dat je het als reisleidster toch nog gezellig hebt kunnen maken met al die contactgestoorde mensen, lijkt me best lastig. Of kwam dat door de minderheid die wel 'normaal' was?

quote:Al vond ik het meerendeel echt contact gestoord en was een groepsrondreis de manier om daar eens aan te werken leek het wel. Wel fijn dat die mensen elkaar dan uiteindelijk vinden,.....maar nogmaals,...mijn types zijn het niet.

Het merendeel van de mensen die ik op groepsreizen ben tegengekomen zijn juist erg makkelijk wat contacten betreft. Lijkt me dat mensen die het moeilijk vinden om contacten te leggen juist niet 'n groepsreis zouden kiezen (bang om buiten de groep te vallen)



Voor mij hebben vrienden die ik tijdens dit soort reizen heb leren kennen het voordeel dat ze ongeveer 't zelfde in 't leven staan als ik: bourgondisch, wat van de wereld willen zien, geen kinderen.

Je komt gelijk in de goeie doelgroep terecht, terwijl dat bij de mensen die je op je sportschool e.d. leert kennen nog maar afwachten is.



Klinkt overigens alsof je niet echt 'n hoge pet op hebt van jouw voormalige klanten. Kan me best voorstellen dat dat soort werk niet altijd even leuk is omdat je als reisbegeleider ook geconfronteerd wordt met die ene zeikerd in de groep die bij jou komt klagen over geen wc papier in de kamer terwijl ze dat soort flauwekul gewoon zelf kunnen oplossen, maar je kunt ook gewoon lol hebben met je klanten. Het merendeel van de reisbegeleiders die ik getroffen heb waren gezellige mensen die ook als ze 'n dag vrij hadden regelmatig met mensen uit de groep iets gingen ondernemen omdat dat onderling gewoon klikte. Ik denk dat het merendeel van de reisbegeleiders die ik getroffen heb ook nog niet afgestompt waren op het soort werk, waardoor er voor henzelf ook nog veel te beleven viel. Het is niet 't soort werk dat je jaren moet blijven doen denk ik daarom ook. Juist van 'n reisbegeleider die al 10 jaar in 'n land woonde dacht ik dat dat 'n voordeel zou zijn, maar die vond ik juist 't meest afgestompt en daar hadden we 't minst aan qua tips.

quote:neele schreef op 29 oktober 2009 @ 17:04:

[...]





Ik denk niet dat Ninjoo heel veel lawaai maakt hoor.

En ik denk dat Nin zich heel erg gealiseerd dat mensen zich aan haar ergeren. Vindt ze juist leuk.

Is ook wel grappig natuurlijk. Ik ziek ook wel eens expres.Wel eens of non stop, dat is een wezenlijk verschil Neele. Overigens vind ik het niet altijd meer zieken wat EN doet, soms vind ik dat EN grenzen overschrijdt.

quote:elninjoo schreef op 01 november 2009 @ 10:50:

[...]



Het merendeel van de mensen die ik op groepsreizen ben tegengekomen zijn juist erg makkelijk wat contacten betreft. Lijkt me dat mensen die het moeilijk vinden om contacten te leggen juist niet 'n groepsreis zouden kiezen (bang om buiten de groep te vallen)



Voor mij hebben vrienden die ik tijdens dit soort reizen heb leren kennen het voordeel dat ze ongeveer 't zelfde in 't leven staan als ik: bourgondisch, wat van de wereld willen zien, geen kinderen.

Je komt gelijk in de goeie doelgroep terecht, terwijl dat bij de mensen die je op je sportschool e.d. leert kennen nog maar afwachten is.



Klinkt overigens alsof je niet echt 'n hoge pet op hebt van jouw voormalige klanten. Kan me best voorstellen dat dat soort werk niet altijd even leuk is omdat je als reisbegeleider ook geconfronteerd wordt met die ene zeikerd in de groep die bij jou komt klagen over geen wc papier in de kamer terwijl ze dat soort flauwekul gewoon zelf kunnen oplossen, maar je kunt ook gewoon lol hebben met je klanten. Het merendeel van de reisbegeleiders die ik getroffen heb waren gezellige mensen die ook als ze 'n dag vrij hadden regelmatig met mensen uit de groep iets gingen ondernemen omdat dat onderling gewoon klikte. Ik denk dat het merendeel van de reisbegeleiders die ik getroffen heb ook nog niet afgestompt waren op het soort werk, waardoor er voor henzelf ook nog veel te beleven viel. Het is niet 't soort werk dat je jaren moet blijven doen denk ik daarom ook. Juist van 'n reisbegeleider die al 10 jaar in 'n land woonde dacht ik dat dat 'n voordeel zou zijn, maar die vond ik juist 't meest afgestompt en daar hadden we 't minst aan qua tips.



En je zult het gek vinden maar ik heb altijd...zonder uitzondering hele positieve reacties gehad op mijn begeleiding van een reis. Altijd een hoop lol en gezelligheid gehad op tours en kan altijd met een glimlach aan die tijd terugdenken. Maar de deelnemers zijn niet mijn vrienden,....ik werk voor ze en doe mijn uiterste best maar een vriendschap is echt wat anders hoor. In mijn vriendenkring is er niemand die aan een groepsreis deelneemt,..die pakken gewoon hun rugzak en gaan op pad.



Er is er een geweest die een paar jaar geleden een poging gewaagd heeft en die had in een groep van 18 misschien 2 gelijkgestemden. Daar zit je dan wel 2 weken aanvast.



Mijn ervaring is niet anders. Ben me ook werkelijk gek geschrokken hoe malipuleerbaar mensen zijn en als makke schapen achter je aanhollen. Jakkes. Alsof ze zelf niet meer hoeven na te denken welke schoenen ze zullen aandoen op een wandeling,.....



Of de vraag bij een Menukaart,.."is dit lekker?,...." Nou,...wat willen ze daar op horen? "Ik vind van wel,... maar ja,...ik ben jou niet?"

[quote]elninjoo schreef op 01 november 2009 @ 10:50:

[...]



Het merendeel van de mensen die ik op groepsreizen ben tegengekomen zijn juist erg makkelijk wat contacten betreft. Lijkt me dat mensen die het moeilijk vinden om contacten te leggen juist niet 'n groepsreis zouden kiezen (bang om buiten de groep te vallen)



Voor mij hebben vrienden die ik tijdens dit soort reizen heb leren kennen het voordeel dat ze ongeveer 't zelfde in 't leven staan als ik: bourgondisch, wat van de wereld willen zien, geen kinderen.

Je komt gelijk in de goeie doelgroep terecht, terwijl dat bij de mensen die je op je sportschool e.d. leert kennen nog maar afwachten is.



Klinkt overigens alsof je niet echt 'n hoge pet op hebt van jouw voormalige klanten. Kan me best voorstellen dat dat soort werk niet altijd even leuk is omdat je als reisbegeleider ook geconfronteerd wordt met die ene zeikerd in de groep die bij jou komt klagen over geen wc papier in de kamer terwijl ze dat soort flauwekul gewoon zelf kunnen oplossen, maar je kunt ook gewoon lol hebben met je klanten. Het merendeel van de reisbegeleiders die ik getroffen heb waren gezellige mensen die ook als ze 'n dag vrij hadden regelmatig met mensen uit de groep iets gingen ondernemen omdat dat onderling gewoon klikte. Ik denk dat het merendeel van de reisbegeleiders die ik getroffen heb ook nog niet afgestompt waren op het soort werk, waardoor er voor henzelf ook nog veel te beleven viel. Het is niet 't soort werk dat je jaren moet blijven doen denk ik daarom ook. Juist van 'n reisbegeleider die al 10 jaar in 'n land woonde dacht ik dat dat 'n voordeel zou zijn, maar die vond ik juist 't meest afgestompt en daar hadden we 't minst aan qua tips.[/quote]



Of het minst aan qua vriendschap? Want daar zat deze persoon dus niet op te wachten. Het is maar hoe proffesioneel je het vak ziet. Als je inderdaad als deelgenoot van een groep je opstelt en het ziet als een leuk tijdsverdrijf en gratis vakantie dan klopt het wat je zegt. Die mensen doen een paar reizen en stellen zich in die gevallen waarschijnlijk kwestbaarder op.



Van een reisbegeleider die het al jaren doet zal men altijd zeggen dat die afstandelijker is. Gewoon omdat die het vak eigenlijk proffesioneler oppakt als je het mijn vraagt. Afgestompt is hoe jij het ervaart en dat geeft direct aan waar je eigen verwachtingen liggen op dit vlak. Die is dus niet uit op vriendschappen voor het leven maar doet zijn of haar werk. Zo simpel is het. Uiteraard met veel plezier en enthousiasme maar zonder zichzelf daar persoonlijk in te storten,.. Wil je het vak jaren blijven doen dan is het kweken van een olifanten huid echt noodzakelijk helaas. Mensen zien je als het puntje bijhet paaltje komt gewoon als iemand waar ze voor hebben betaald,...( bar weinig ook nog eens voor die 24 uur beschikbaarheid,...) en dan is je kwestbaar opstellen echt niet handig hoor,....

En als je denkt dat het reisbegeleidersschap bestaat uit de "ontbrekende wc rol aanreiken" dan heb je toch een verkeerd beeld gekregen. Geeft niet,...betekent dat jouw begeleiders het in pricipe heel goed gedaan hebben als je niet hebt mee hoeven krijgen waar hun acties tijdens de reis uit hebben bestaan. Een goede reisbegeleider zal dat namelijk niet met zijn groep bespreken en vriendelijk glimlachen als er na afloop wordt gezegd "nou,..dat was een makkelijke reis he?,..je hebt eigenlijk weinig hoeven doen,..."

Als het voor de deelnemers zo geleken heeft heb je je werk goed gedaan,...maar dat jij dus juist degene bent geweest die het allemaal soepel heeft laten verlopen dat zien ze vaak over het hoofd. Geeft niets,...zij hebben vakantie en ik niet!

Hoe zit het met het reisje naar China Nonovrouw? Hebben jullie het naar de zomer kunnen verplaatsten of is de bruiloft gewoon een jaartje uitgesteld?

quote:



Of het minst aan qua vriendschap? Want daar zat deze persoon dus niet op te wachten. Het is maar hoe proffesioneel je het vak ziet. Als je inderdaad als deelgenoot van een groep je opstelt en het ziet als een leuk tijdsverdrijf en gratis vakantie dan klopt het wat je zegt. Die mensen doen een paar reizen en stellen zich in die gevallen waarschijnlijk kwestbaarder op.



Van een reisbegeleider die het al jaren doet zal men altijd zeggen dat die afstandelijker is. Gewoon omdat die het vak eigenlijk proffesioneler oppakt als je het mijn vraagt. Afgestompt is hoe jij het ervaart en dat geeft direct aan waar je eigen verwachtingen liggen op dit vlak. Die is dus niet uit op vriendschappen voor het leven maar doet zijn of haar werk. Zo simpel is het. Uiteraard met veel plezier en enthousiasme maar zonder zichzelf daar persoonlijk in te storten,.. Wil je het vak jaren blijven doen dan is het kweken van een olifanten huid echt noodzakelijk helaas. Mensen zien je als het puntje bijhet paaltje komt gewoon als iemand waar ze voor hebben betaald,...( bar weinig ook nog eens voor die 24 uur beschikbaarheid,...) en dan is je kwestbaar opstellen echt niet handig hoor,....

Nee, verveeld en afgestompt, niet met plezier en enthousiasme. Van 'n reisbegeleider (en van de meeste reisgenoten) verwacht ik zeker geen (blijvende) vriendschap en ook niet eens kennis van 't land (bij Djoser is namelijk al meermaals gebleken dat 'n reisbegeleider voor het eerst 'n reis maakt zonder dat ie is ingewerkt en bovendien is gids spelen hun taak ook niet) Maar ik verwacht wel 'n zekere mate van enthousiasme en professionaliteit, zoals je dat ook van 'n ober in 'n restaurant verwacht, terwijl in 'n restaurant ook niet de illusie gewekt wordt dat het meer is dan hun vak goed uitoefenen. Als dat ontbreekt vind ik het dus idd 'n waardeloze reisbegeleider en kan ie beter thuisblijven. Meestal zijn het toch de lokale gidsen die zaken in de hotels en met 't vervoer afhandelen omdat die de taal van 't land spreken. De reisbegeleider zit er dan voor spek en bonen bij als ie verder niets heeft toe te voegen.



Ik weet van mijn vriend hoe belachelijk laag dat salaris van Djoser is (ik vind het persoonlijk uitbuiting) vandaar dat hij het moment dat ie zelf niet meer kon genieten het moment vond om te stoppen. Zichzelf terug trekken en afstandelijk opstellen zou het reizen voor hem tegen de belachelijke betaling juist alleen maar nog minder leuk gemaakt hebben. Juist de fun die hij altijd had met 't merendeel van de groep kon die ene klager die er altijd wel bij zit voor hem rechttrekken.

quote:La India schreef op 02 november 2009 @ 10:39:

En als je denkt dat het reisbegeleidersschap bestaat uit de "ontbrekende wc rol aanreiken" dan heb je toch een verkeerd beeld gekregen. nee, ik weet dat er mensen in ziekenhuizen belanden en zelfs iemand overleden is tijdens 'n reis bij die vriend van mij, maar ik noem de wc-rol als voorbeeld over wat voor futiliteiten sommige mensen al zeiken, dus buiten serieuze zaken krijgen ze ook dat soort nonsens nog op hun dak

even naar La India.

Hoi Noa!! Zwaai zwaai terug! Goed thuisgekomen? Je zit toch niet op je werk te forummen he???



Elninjooooo,.....(waarom was je niet op de meet trouwens??) Noa en ik hebben heel gezellig een vorkje geprikt! Ik in een nog bevroren stuk Lasanga en Noa begon met een lekker soepje,...oke,...met een lepel,...dat dan weer wel!



Wat ik je juist probeer aan te geven is dat het op het oog lijkt dat je als reisbegeleidster niets te doen hebt. Als er niemand in het ziekenhuis ligt en er geen doden zijn gevallen en zelf s de bus geen lekke band heeft gehad en iedereen heeft ingestemd met je geplande rookpauzes dan heb je toch een hoop werk verzet. Dat is nou preceis wat ik probeer te zeggen.



Het is al een kunst op zich om een stel van 20 man/vrouw van a naar b te krijgen. Te luisteren naar alle verhalen en belevenissen ( wat dat betreft ben je ook nog eens een psycholoog,...) is echt vermoeiender dan een bezoekje ziekenhuis en even wat pratische zaken regelen.



Belangstellend te zijn over de aangekochte souveniers, advies geven over schoenen en kleding, en dan hebben we het nog nietover het groepsproces en wat daar allemaal bij komt kijken,.. etc etc,... Dát is wat het werk inhoud, en ja ,...ook die wc rol aanreiken en daar dan bij te blijven glimlachen,....

als je beide kinderen gezond zijn zou ik zeker heen gaan, zoals je zelf zegt ik zou de bruiloft van mijn broer ook niet willen missen.

wat de invulling van de rest van je reis betreft, zorg voor ruimte voor rust. Zeker als je bv geeft en ook nog moet herstellen van een ks is 6 weken erg kort. en als het zeker is dat je en ks is moet, dan kan je best vragen om je niet over de 40 weken heen te laten gaan. misschien ook even vragen over trombose gevaren, of je daar nog extra risio op hebt.

Nee La India, forummen doe ik nooit op mijn werk. Dat zou niet eens kunnen (zelfde branche als waar jij in zat he).

Ben het trouwens met je eens wat betreft de zwaarte van het werk. En mensen maar denken dat je ook lekker op vakantie bent...

Ik vraag me nu ook af waarom Elninjoo er niet was.

Heb je het ooit raar gevonden Elninjoo,..dat de ober in het restaurant geen vrienden wordt van al zijn etende gasten? Zoals jij het schets moet hij dus om zijn werk goed te doen eigenlijk er een stoeltje bijaanschuiven?



En ik vind van niet. Hij doet prima zijn werk als hij vriendelijk is en betrokken maar ik denk niet dat iemand het vervelend vindt als na afloop de ober ze vriendelijk de deur wijst zonder zijn telefoonnummer mee te geven. En dat is dus wat ik probeer duidelijk te maken. Als reisbegeleidster was ik enthousiast en betrokken en sta ik voor iedereen klaar maar zodra het tijd is om naar huis te gaan gaat een ieder zijn eigen weg. Niets mis mee hoor,....iedereen blij.



Zijn er nog meer beroepen te bedenken waar je vriendschap verwacht als klant? Je kraamhulp die na haar 8 dagen aan huis elke maand nog even aanwaait voor een bakkie koffie? Fout voorbeeld voor Elninjoo uiteraard maar toch.

quote:noa schreef op 02 november 2009 @ 12:33:

Nee La India, forummen doe ik nooit op mijn werk. Dat zou niet eens kunnen (zelfde branche als waar jij in zat he).

Ben het trouwens met je eens wat betreft de zwaarte van het werk. En mensen maar denken dat je ook lekker op vakantie bent...

Ik vraag me nu ook af waarom Elninjoo er niet was.Dezelfde branch? Echt? Dat heb ik helemaal niet meegekregen. Zeg niet dat je ook als reisbegeleidster op pad bent geweest?

quote:La India schreef op 02 november 2009 @ 12:58:

Heb je het ooit raar gevonden Elninjoo,..dat de ober in het restaurant geen vrienden wordt van al zijn etende gasten? Zoals jij het schets moet hij dus om zijn werk goed te doen eigenlijk er een stoeltje bijaanschuiven?



En ik vind van niet. Hij doet prima zijn werk als hij vriendelijk is en betrokken maar ik denk niet dat iemand het vervelend vindt als na afloop de ober ze vriendelijk de deur wijst zonder zijn telefoonnummer mee te geven. En dat is dus wat ik probeer duidelijk te maken. Als reisbegeleidster was ik enthousiast en betrokken en sta ik voor iedereen klaar maar zodra het tijd is om naar huis te gaan gaat een ieder zijn eigen weg. Niets mis mee hoor,....iedereen blij.



Zijn er nog meer beroepen te bedenken waar je vriendschap verwacht als klant? Je kraamhulp die na haar 8 dagen aan huis elke maand nog even aanwaait voor een bakkie koffie? Fout voorbeeld voor Elninjoo uiteraard maar toch.

Jij begrijpt mij volgens mij verkeerd, want ik verwacht helemaal niets van niemand qua vriendschap op reis. Het enige waar ik op hoopte was gelijkgestemde mensen om tijdens de reis 'n gezellige tijd mee te hebben. Dat ik er 'n stel blijvende goede vriendschappen aan over gehouden heb is dus bonus, maar was voor mij geen beginverwachting. Het overtrof dus eigenlijk mijn verwachting dat dat gebeurde. Het merendeel van vaak echt gezellige reisgenoten zeg ik aan 't eind van de reis gedag zonder dat ik behoefte aan verder contact met hen heb. Het zou anders nogal druk worden als je met alle reisgenoten met wie 't tijdens 'n reis klikt contact moet onderhouden. Het feit dat ik een aantal goede vrienden gevonden heb tijdens dit soort reizen komt alleen omdat je op die manier veel mensen uit dezelfde doelgroep treft.



Dat er toevallig 2 reisbegeleiders zijn 'blijven hangen' als vrienden komt meer door ons contact na thuiskomst dan tijdens de reis.

De ene was voor het reisleiderschap leraar op 'n middelbare school en dan vond ie de regeldingen op reis toch echt wel 'n eitje vergeleken met zo'n stel pubers onder de duim houden. 't Is alleen dat je 24/7 klaar moet staan als er iets is en dan ook nog onderbetaald wat hem tegen ging staan.



Wat betreft die meeting, zulke massale bijeenkomsten zijn zoooo niet mijn ding. Hoeveel waren er eigenlijk in totaal?

quote:Tenere schreef op 01 november 2009 @ 10:35:

[...]





Wat goed van je dat je het als reisleidster toch nog gezellig hebt kunnen maken met al die contactgestoorde mensen, lijkt me best lastig. Of kwam dat door de minderheid die wel 'normaal' was?



Wel eens een groepsreis meegemaakt? In het begin dacht ik ook dat het gewoon puur toeval was dat nu uitregekend ik met deze deelnemers zat opgescheept. Nogmaals ,..je doet je werk en doet gezellig maar vakantie is het niet hoor. Ik heb het ook altijd meer als toneelspelen gezien, want echt belangstelling voor de zoveelste Indiaase lap zijde heb ik echt niet hoor,...



Denk je dat een ober het ergens opschrijft als hij vraagt of het gesmaakt heeft? Dat doet hij uit professioneel oogpunt zodat je je ei kwijt kan mocht dat nodig zijn. Aardig,..belangstellend en uit kwaliteitsoogpunten. Maar denk je echt dat hij als het allemaal prima was iets met die info doet?



Leuke dag gehad vraag je als reisbegeleider en je haakt in op wat men je te vertellen heeft. Maar dat doe je niet omdat je dat werkelijk wilt weten maar omdat dat op dat moment bij je taak hoort. Zo ober,.... zo reisbegeleider.,....

quote:elninjoo schreef op 02 november 2009 @ 13:20:

[...]





Wat betreft die meeting, zulke massale bijeenkomsten zijn zoooo niet mijn ding. Hoeveel waren er eigenlijk in totaal?



Ik moet toegeven dat ik er enkel was omdat het voor mij 1 minuut fietsen was. Maar ik heb me goed vermaakt hoor, even wat gehopt van tafel naar tafel en gekletst met alles en iedereen. Ik had eigenlijk ingezet dat jij de mistery guest was,.....



Maar we waren met zo'n 50 - 55 mensen ( 50 vrouwen en 4 mannen) dus zo massaal was het helemaal niet. Net leuk, zeg maar twee Djoser groepjes,..haha. Er loopt een topic van een live verslagje al raad ik je niet aan die 80 pagina's te gaan doorworstelen,..... de volgende is in Utrecht ergens in maart. Mocht je je bedenken,...

quote:La India schreef op 02 november 2009 @ 13:22:

[...]





Wel eens een groepsreis meegemaakt? In het begin dacht ik ook dat het gewoon puur toeval was dat nu uitregekend ik met deze deelnemers zat opgescheept. Nogmaals ,..je doet je werk en doet gezellig maar vakantie is het niet hoor. Ik heb het ook altijd meer als toneelspelen gezien, want echt belangstelling voor de zoveelste Indiaase lap zijde heb ik echt niet hoor,...



Denk je dat een ober het ergens opschrijft als hij vraagt of het gesmaakt heeft? Dat doet hij uit professioneel oogpunt zodat je je ei kwijt kan mocht dat nodig zijn. Aardig,..belangstellend en uit kwaliteitsoogpunten. Maar denk je echt dat hij als het allemaal prima was iets met die info doet?



Leuke dag gehad vraag je als reisbegeleider en je haakt in op wat men je te vertellen heeft. Maar dat doe je niet omdat je dat werkelijk wilt weten maar omdat dat op dat moment bij je taak hoort. Zo ober,.... zo reisbegeleider.,....



Ja, ik heb inmiddels een flink aantal groepsreizen gemaakt en over het algemeen waren die mensen niet contactgestoord hoor. Reden voor mij om met deze reizen mee te gaan was dat ik niet helemaal in mijn eentje op pad wilde en ik niemand had waarmee ik op reis kon. Net als Elninjoo heb ik leuke vriendschappen overgehouden aan een aantal reizen. Dit waren mensen die om dezelfde reden als ik met een groepsreis meegingen. Resultaat is dat ik nu met sommigen van hen op reis ga, dus wat mij betreft voorlopig geen groepsreis meer. Backpacken is gewoon een stuk leuker. Zelf bepalen waar je heen gaat en wanneer of toch een stuk fijner.

Ik kan me trouwens heel goed voorstellen dat het constant aandacht schenken aan wat iedereen heeft beleefd en/of heeft gekocht behoorlijk wat energie kost. En sowieso zitten er meestal wel een paar mensen in de groep die echt op sleeptouw genomen moeten worden door de reisleider, omdat alleen naar een restaurant 'toch wel heel eng' is. Dus nee, ik denk absoluut niet dat een reis begeleiden vakantie is. Maar om nou te zeggen dat de meesten contactgestoord zijn, dat vind ik wat ver gaan (of ik heb het altijd getroffen met het merendeel van mijn reisgenoten).

La India, nee dat niet, maar ik vertel je nog wel een keer wat ik doe. Ik herken het gevoel wel.

quote:noa schreef op 02 november 2009 @ 20:19:

La India, nee dat niet, maar ik vertel je nog wel een keer wat ik doe. Ik herken het gevoel wel.



Leuk Noa! Ik zag dat je wel met de vliegtuigmaatschappij banners boven je hoofd zit in het topic van Zonnestraaltje (heeft ze daar nu zaterdag iets van gezegd, het niet ontvangen van haar prijs??,..ik heb het niet meegekregen,...)



Mijn reisleidersbestaan ligt al ver achter me maar ik heb nog wel contact met wat collega's die (nog steeds) all over the world rondhangen. Hun verhalen brengen het zo weer naar boven,...

Nee, daar heeft ze het niet over gehad. Wel jammer dat ik met de volgende meeting niet in NL ben.

Ik vraag me ook af wat jij nu doet, daar hadden we dan ook mooi over kunnen bomen.