Reizen
alle pijlers
Ooit geboren in India-Bombay,nu dan toch willen kijken daar.
maandag 4 augustus 2008 om 19:10
Ik weet niet of er al een onderwerp van is,maar kon het zo snel niet vinden.
Dus vandaar dat ik deze opstart.
Ik ben Suske,en ben 31 jaar gelden geboren in India, Bombay.
Toen ik een babytje was van 11 maanden ,ben ik geadopteerd,en ben bij Nederlandse mensen terecht gekomen.
Zij hebben mij van Schiphol afgehaald,en ik hun harten gesloten.
Ik heb hier,en nog steeds, een geweldig leven gehad.
En heb het echt super getroffen dat ik bij deze mensen terecht ben gekomen.
Deze mensen zijn voor mij "mijn ouders"en dat zal altijd zo blijven.
Zij hebben mij opgevoet,en hebben alles doorlopen met mij.
Als kind heb ik ook nooit andere gevoelens gehad,wat betreft het land waar ik vandaan kom.
Als mensen er over gingen praten,dacht ik altijd "ja leuk,maar wat moet ik er mee"
Ik ben hier in Nederland,dit is mijn land,dit zijn mijn vader en moeder.
Ik heb ook nooit het gevoel gehad dat ik wat moest gaan zoeken in India.
Heb ook nooit het gevoel gehad,ik ga op zoek naar mijn roets,zoals ze dat zo mooi zeggen.
Soms keek ik wel eens naar van die programma's dat ze mensen wij elkaar brengen.
Ik dacht dan altijd"Het is best leuk,maar wat dan..??"
Stel je vind je biologische ouders,wat zeg je dan..??..wat voel je dan..??
Nee ik blijf liever lekker hier,in me eigen vertrouwde omgeving,dacht ik altijd.
En dan nog,mijn boilogische ouders zullen toch echt niet meer leven.
De mensen daar leven niet langer als bij ons.
En India laat niks los,als het om adoptie kinderen gaat,heb ik ooi begrepen.
En mij is altijd verteld dat mijn biologische ouders niet voor me konden zorgen,vandaar dat ik in het tehuis zat.
Mensen die tegen mij zeiden "Meid dat komt nog wel als je zelf kinderen hebt",die lacht ik vierkant uit.
"Nee hoor bij mij komt dat gevoel echt niet".
Ik heb wel altijd geroepen"Mocht ik ooit kinderen kunnen krijgen,en ze willen zien waar mama vandaan komt,ik zal met ze mee gaan,maar dan puur voor hun".
Ik ben nu 31 jaar,waarvan dus 30 jaar in Nederland woon.
Ik ben inmiddels 8 jaar getrouw met de liefste man die je maar kan wensen.
Ik heb van mijn vader en moeder,een opa en oma gemaakt,doordat ik 2 schatten van kindjes heb mogen krijgen.
En zo kan ik wel blijven gaan.
Mijn oudste zoon is nu 7 jaar.
En komt met allemaal vragen de laatste tijd.
Vragen waar ik dan weer over na ga denken.
"Mama jij komt toch uit het kindertehuis..??..maar hoe was dat dan..??.. hoe woonde je daar dan..?? had je een bed..??..sliep je alleen op een kamer..??..ken je ook je echte papa en mama..??..hoe kwam je dan hier heen..??
En ga zo maar door.
Mede door de gewoonte van internet ben ik toch eens uit nieuwsgierigheid gaan googlen.
Zal het weeshuis er nog staan..??
Is het nog het zelfde als op die paar foto's die ik heb mee gekregen..??
Zou dit zou dat..??
Je voelt hem al aankomen natuurlijk,na al die jaren komt er toch iets van "mmm zou best eens willen gluren daar"
Ik wil niet opzoek naar dingen die er toch niet meer zullen zijn zoals mijn biologische ouders.
Die drang is er (nog) niet.
Maar om eens kijkje te nemen in het tehuis,ja dat gevoel komt nu wel opspelen.
Nou zijn mijn man en ik over 4 jaar zo ver dat we twaalf en half jaar getrouwd zijn.
Een feest geven wilde ik niet,maar ik kwam op het idee om dan naar Bombay te gaan.
Dit wil ik dan samen met mijn gezin doen natuurlijk,maar ook met mijn vader en moeder,en de ouders van mijn man.
Mijn kinderen vind ik dan ook oud genoeg om het te snappen wat we daar gaan doen.
Ze zijn dan 12 en 9 jaar.
Nu zijn er zoveel vragen en dingen die ik eigenlijk nu al wil weten.
Graag zou ik wat ervaringen lezen over mensen die in Bombay geweest zijn..??
Wat kosten de reis..??
Heb je het geboekt via een organisatie..??
En wat voor accommodatie had je dan..??
En ben je ook op zoek geweest naar het tehuis waar je in gezeten hebt..??..als je ook geadopteerd bent natuurlijk.
En heb je een visum nodig voor ons allemaal..??
Prikken en malaria pillen..??
Noem alles maar op.
Misschien zeggen jullie,dat is nog zo lang weg,doe het even in de koeling,en haal het er over een paar jaar weer uit.
Maar je weet maar nooit.
Ik lees me graag optijd in,zullen we maar zeggen.
Gr Suske
Dus vandaar dat ik deze opstart.
Ik ben Suske,en ben 31 jaar gelden geboren in India, Bombay.
Toen ik een babytje was van 11 maanden ,ben ik geadopteerd,en ben bij Nederlandse mensen terecht gekomen.
Zij hebben mij van Schiphol afgehaald,en ik hun harten gesloten.
Ik heb hier,en nog steeds, een geweldig leven gehad.
En heb het echt super getroffen dat ik bij deze mensen terecht ben gekomen.
Deze mensen zijn voor mij "mijn ouders"en dat zal altijd zo blijven.
Zij hebben mij opgevoet,en hebben alles doorlopen met mij.
Als kind heb ik ook nooit andere gevoelens gehad,wat betreft het land waar ik vandaan kom.
Als mensen er over gingen praten,dacht ik altijd "ja leuk,maar wat moet ik er mee"
Ik ben hier in Nederland,dit is mijn land,dit zijn mijn vader en moeder.
Ik heb ook nooit het gevoel gehad dat ik wat moest gaan zoeken in India.
Heb ook nooit het gevoel gehad,ik ga op zoek naar mijn roets,zoals ze dat zo mooi zeggen.
Soms keek ik wel eens naar van die programma's dat ze mensen wij elkaar brengen.
Ik dacht dan altijd"Het is best leuk,maar wat dan..??"
Stel je vind je biologische ouders,wat zeg je dan..??..wat voel je dan..??
Nee ik blijf liever lekker hier,in me eigen vertrouwde omgeving,dacht ik altijd.
En dan nog,mijn boilogische ouders zullen toch echt niet meer leven.
De mensen daar leven niet langer als bij ons.
En India laat niks los,als het om adoptie kinderen gaat,heb ik ooi begrepen.
En mij is altijd verteld dat mijn biologische ouders niet voor me konden zorgen,vandaar dat ik in het tehuis zat.
Mensen die tegen mij zeiden "Meid dat komt nog wel als je zelf kinderen hebt",die lacht ik vierkant uit.
"Nee hoor bij mij komt dat gevoel echt niet".
Ik heb wel altijd geroepen"Mocht ik ooit kinderen kunnen krijgen,en ze willen zien waar mama vandaan komt,ik zal met ze mee gaan,maar dan puur voor hun".
Ik ben nu 31 jaar,waarvan dus 30 jaar in Nederland woon.
Ik ben inmiddels 8 jaar getrouw met de liefste man die je maar kan wensen.
Ik heb van mijn vader en moeder,een opa en oma gemaakt,doordat ik 2 schatten van kindjes heb mogen krijgen.
En zo kan ik wel blijven gaan.
Mijn oudste zoon is nu 7 jaar.
En komt met allemaal vragen de laatste tijd.
Vragen waar ik dan weer over na ga denken.
"Mama jij komt toch uit het kindertehuis..??..maar hoe was dat dan..??.. hoe woonde je daar dan..?? had je een bed..??..sliep je alleen op een kamer..??..ken je ook je echte papa en mama..??..hoe kwam je dan hier heen..??
En ga zo maar door.
Mede door de gewoonte van internet ben ik toch eens uit nieuwsgierigheid gaan googlen.
Zal het weeshuis er nog staan..??
Is het nog het zelfde als op die paar foto's die ik heb mee gekregen..??
Zou dit zou dat..??
Je voelt hem al aankomen natuurlijk,na al die jaren komt er toch iets van "mmm zou best eens willen gluren daar"
Ik wil niet opzoek naar dingen die er toch niet meer zullen zijn zoals mijn biologische ouders.
Die drang is er (nog) niet.
Maar om eens kijkje te nemen in het tehuis,ja dat gevoel komt nu wel opspelen.
Nou zijn mijn man en ik over 4 jaar zo ver dat we twaalf en half jaar getrouwd zijn.
Een feest geven wilde ik niet,maar ik kwam op het idee om dan naar Bombay te gaan.
Dit wil ik dan samen met mijn gezin doen natuurlijk,maar ook met mijn vader en moeder,en de ouders van mijn man.
Mijn kinderen vind ik dan ook oud genoeg om het te snappen wat we daar gaan doen.
Ze zijn dan 12 en 9 jaar.
Nu zijn er zoveel vragen en dingen die ik eigenlijk nu al wil weten.
Graag zou ik wat ervaringen lezen over mensen die in Bombay geweest zijn..??
Wat kosten de reis..??
Heb je het geboekt via een organisatie..??
En wat voor accommodatie had je dan..??
En ben je ook op zoek geweest naar het tehuis waar je in gezeten hebt..??..als je ook geadopteerd bent natuurlijk.
En heb je een visum nodig voor ons allemaal..??
Prikken en malaria pillen..??
Noem alles maar op.
Misschien zeggen jullie,dat is nog zo lang weg,doe het even in de koeling,en haal het er over een paar jaar weer uit.
Maar je weet maar nooit.
Ik lees me graag optijd in,zullen we maar zeggen.
Gr Suske
zondag 10 augustus 2008 om 12:24
quote:miele schreef op 09 augustus 2008 @ 19:07:
[...]
Wat een onzin zeg. Natuurlijk kan je een bedelaar wel iets geven. Indiers doen dat ook. Dit is typisch zo'n backpack fabeltje.Als je een hele horde aan schooiers achter je reet aan wilt moet je dat vooral doen. Ik houd er niet van in elk geval en negeer ze dus ook bewust. Dan heb je er het minste last van. Ook beter gesitueerde locals zeggen dat je niets moet geven en als je al iets geeft, dat je dan beter iets te eten kunt geven en in elk geval nooit gesloten verpakkingen omdat ze dat dan weer verpatsen.
[...]
Wat een onzin zeg. Natuurlijk kan je een bedelaar wel iets geven. Indiers doen dat ook. Dit is typisch zo'n backpack fabeltje.Als je een hele horde aan schooiers achter je reet aan wilt moet je dat vooral doen. Ik houd er niet van in elk geval en negeer ze dus ook bewust. Dan heb je er het minste last van. Ook beter gesitueerde locals zeggen dat je niets moet geven en als je al iets geeft, dat je dan beter iets te eten kunt geven en in elk geval nooit gesloten verpakkingen omdat ze dat dan weer verpatsen.
dinsdag 12 augustus 2008 om 22:05
quote:suske schreef op 09 augustus 2008 @ 19:59:
Ik heb even gekeken op de site (Kiran)die je had op geschreven Joyce.
Ik vond hem erg leuk, maar moet wel eerlijk zeggen dat ik er (nog)geen klik mee had.
Het is tot nu toe niet een forum waar ik iets zou posten.
Vond er trouwens veel tussen zitten die erg jong zijn nog,vergeleken met mij.Ik ken de samenstelling van de leden van Kiran niet, wel die van een andere vereniging van geadopteerden (ander land). Ik weet dat daar (ook) veel 'ouderen' lid van zijn, maar het zijn vaak de jongeren die wat actiever zijn op de website, in het forum en zo. De 'ouderen' komen wel op borrels, maar die hebben vaak hun geboorteland al bezocht, zijn druk met hun leven en zijn niet meer zo actief bezig met hun adoptie. Omdat uit India ook al heel lang kinderen komen, neem ik aan dat ook bij Kiran wel 'ouderen' zullen zijn.quote:suske schreef op 09 augustus 2008 @ 19:59:
Ik heb ondertussen me zusje ook verteld van onze plannen.
Me zusje komt uit Goa en is 3 jaar jonger als ik.
Maar een echt zussen klik hebben we eigenlijk nooit gehad.
We zien elkaar dus ook niet veel, ondanks dat we (ouders-ik-zusje) in een straal van 100 meter bij elkaar vandaan wonen.
Maar als we elkaar nodig hebben zijn we er wel voor elkaar.
En dat vind ik veel belangrijker.
Onze karakters botsen gewoon erg met elkaar.
Nu wil ze graag met haar vriendin met ons mee.
Ik zei meteen dat is prima, maar later was er toch weer die twijfel.
Nu ben ik wel even heel egoïstisch, maar ik dacht "Het is MIJN reis, jij bent al geweest dus eigenlijk wil ik je helemaal niet mee, ik wil het zelf ervaren zonder dat jij al verteld hoe of wat"
Maar daar ben ik nu al weer van af, ik vind het wel leuk dat ze ook mee wil, en wie weet brengt het ons wat dichter bij elkaar.
Misschien kan ik er wat bij de reis gaan betrekken,juist omdat ze er al eens is geweest.
Dat we het samen kunnen voorbereiden.
Weet je wel zeker dat je je zusje ook mee wilt nemen, met vriendin? Dan wordt de groep wel heel erg groot. En je zusje heeft alles al eens beleefd, kent de geuren, kleuren ..... Dat kán heel irritant zijn (hoeft niet natuurlijk, hangt van je zusje af).
Wist je trouwens dat Wereldkinderen ook rootsreizen organiseert naar India? kijk maar eens hier. Ik neem aan dat jij en je zusje indertijd ook via Wereldkinderen in Nederland zijn gekomen. Ook al ga je pas over vier jaar, je zou natuurlijk eens naar een informatiebijeenkomst kunnen gaan, dat is helemaal vrijblijvend en zij kunnen je natuurlijk heel veel vertellen over reizen naar India, wellicht in combinatie met een bezoek aan het kindertehuis waar je vandaan komt.
Succes in ieder geval met alle voorbereidingen!
Ik heb even gekeken op de site (Kiran)die je had op geschreven Joyce.
Ik vond hem erg leuk, maar moet wel eerlijk zeggen dat ik er (nog)geen klik mee had.
Het is tot nu toe niet een forum waar ik iets zou posten.
Vond er trouwens veel tussen zitten die erg jong zijn nog,vergeleken met mij.Ik ken de samenstelling van de leden van Kiran niet, wel die van een andere vereniging van geadopteerden (ander land). Ik weet dat daar (ook) veel 'ouderen' lid van zijn, maar het zijn vaak de jongeren die wat actiever zijn op de website, in het forum en zo. De 'ouderen' komen wel op borrels, maar die hebben vaak hun geboorteland al bezocht, zijn druk met hun leven en zijn niet meer zo actief bezig met hun adoptie. Omdat uit India ook al heel lang kinderen komen, neem ik aan dat ook bij Kiran wel 'ouderen' zullen zijn.quote:suske schreef op 09 augustus 2008 @ 19:59:
Ik heb ondertussen me zusje ook verteld van onze plannen.
Me zusje komt uit Goa en is 3 jaar jonger als ik.
Maar een echt zussen klik hebben we eigenlijk nooit gehad.
We zien elkaar dus ook niet veel, ondanks dat we (ouders-ik-zusje) in een straal van 100 meter bij elkaar vandaan wonen.
Maar als we elkaar nodig hebben zijn we er wel voor elkaar.
En dat vind ik veel belangrijker.
Onze karakters botsen gewoon erg met elkaar.
Nu wil ze graag met haar vriendin met ons mee.
Ik zei meteen dat is prima, maar later was er toch weer die twijfel.
Nu ben ik wel even heel egoïstisch, maar ik dacht "Het is MIJN reis, jij bent al geweest dus eigenlijk wil ik je helemaal niet mee, ik wil het zelf ervaren zonder dat jij al verteld hoe of wat"
Maar daar ben ik nu al weer van af, ik vind het wel leuk dat ze ook mee wil, en wie weet brengt het ons wat dichter bij elkaar.
Misschien kan ik er wat bij de reis gaan betrekken,juist omdat ze er al eens is geweest.
Dat we het samen kunnen voorbereiden.
Weet je wel zeker dat je je zusje ook mee wilt nemen, met vriendin? Dan wordt de groep wel heel erg groot. En je zusje heeft alles al eens beleefd, kent de geuren, kleuren ..... Dat kán heel irritant zijn (hoeft niet natuurlijk, hangt van je zusje af).
Wist je trouwens dat Wereldkinderen ook rootsreizen organiseert naar India? kijk maar eens hier. Ik neem aan dat jij en je zusje indertijd ook via Wereldkinderen in Nederland zijn gekomen. Ook al ga je pas over vier jaar, je zou natuurlijk eens naar een informatiebijeenkomst kunnen gaan, dat is helemaal vrijblijvend en zij kunnen je natuurlijk heel veel vertellen over reizen naar India, wellicht in combinatie met een bezoek aan het kindertehuis waar je vandaan komt.
Succes in ieder geval met alle voorbereidingen!
woensdag 13 augustus 2008 om 10:05
Op diezelfde site van Wereldkinderen vond ik trouwens informatie over dit boek: Kralen aan een snoer Geadopteerde zoon vindt zijn roots
"We snuiven. De geuren van India zijn met niets te vergelijken. Houtvuurtjes, kruiden, uitlaatgassen, de hele mengeling komt op ons af. Gaja is even stil. 'Dit is mijn land' hoor ik hem dan zeggen."
Gaja is tweeëntwintig als hij met zijn ouders teruggaat naar het land van herkomst, India. Het voornaamste doel is om de cultuur van zijn geboorteland beter te leren kennen. Maar als Gaia hoort dat zijn vader wellicht nog in leven is, wil hij naar hem toe. De moeder van Gaja doet op een persoonlijke wijze verslag van deze missie en tekent op wat er gebeurt met Gaja als hij 'thuiskomt'.
U kunt dit boek voor 15 Euro (exclusief verzendkosten) bestellen via mevr. Hermie Fet: verkoop@kok.nl van Uitgeverij KOK. Tel. 038 33 92 541
Ik ken dit boek niet, maar het lijkt me een aanrader in jouw geval!
Nog een aanrader vind ik het boek 'Afgestaan, begrip voor het geadopteerde kind' van Nancy Verrier (Ambo Amsterdam, ISBN 90 263 17417). Zij heeft in dit boek veel aspecten van het geadopteerd zijn beschreven; ik ken een aantal geadopteerden die in dit boek heel veel (h)erkenning hebben gevonden.
"We snuiven. De geuren van India zijn met niets te vergelijken. Houtvuurtjes, kruiden, uitlaatgassen, de hele mengeling komt op ons af. Gaja is even stil. 'Dit is mijn land' hoor ik hem dan zeggen."
Gaja is tweeëntwintig als hij met zijn ouders teruggaat naar het land van herkomst, India. Het voornaamste doel is om de cultuur van zijn geboorteland beter te leren kennen. Maar als Gaia hoort dat zijn vader wellicht nog in leven is, wil hij naar hem toe. De moeder van Gaja doet op een persoonlijke wijze verslag van deze missie en tekent op wat er gebeurt met Gaja als hij 'thuiskomt'.
U kunt dit boek voor 15 Euro (exclusief verzendkosten) bestellen via mevr. Hermie Fet: verkoop@kok.nl van Uitgeverij KOK. Tel. 038 33 92 541
Ik ken dit boek niet, maar het lijkt me een aanrader in jouw geval!
Nog een aanrader vind ik het boek 'Afgestaan, begrip voor het geadopteerde kind' van Nancy Verrier (Ambo Amsterdam, ISBN 90 263 17417). Zij heeft in dit boek veel aspecten van het geadopteerd zijn beschreven; ik ken een aantal geadopteerden die in dit boek heel veel (h)erkenning hebben gevonden.
zondag 17 augustus 2008 om 14:17
Nou me hele tekst weg,pffff.
Dus maar even op nieuw tikken...
Zo daar ben ik ook weer eens.
Heb een drukke week achter de drug hier.
Alles weer begonnen met school,werken,zwemles,voetbal,dus even druk druk druk.
Joyce ik heb wel veel gelezen hoor op het forum van Kiran.
Staat best veel informatie op.
Alleen nog niet de behoefte gehad om wat te schrijven op het forum.
En ben ook nog niemand tegen gekomen van de zelfde organisatie al waar ik vandaan kom.
Ik ging vroeger inderdaad altijd naar "wereld kinderen dag"
Misschien dat ik toch nog eens een keer heen ga om te kijken hoe dat nu gaat.
En wat ze voor leuke informatie hebben.
Ik kom zelf van "M.S.W.C Ashan Sadan"
Althans dat staat op de muur van het tehuis waar ik zat,daar heb iik ook foto's van.
Nou weet ik niet precies wat dat is moet ik eerlijk zeggen.
Ik heb ook veel op google gekeken,maar kom er niet echt uit.
Lees vaak dat het een " adoptie organisatie"is in India..??
Maar ook weer dat het een "vrouwenhuis"is.
Ik heb een email adres gevonden en al 2x gemaild,maar ja het is natuurlijk geen Nederland als het om email gaat.
Mijn zusje woont samen met haar vriendin.
Is dus lesbies en vandaar dat ik op schreef "mijn zusje en vriendin".
Ik vind het niet erg hoor als ze ook mee gaan.
En dat de groep zo groot is dan...ach valt ook wel weer mee.
Ik ben heel nuchter in alles,dus dat komt echt wel goed.
Maar mag ik jou een vraag stellen..??
Ik vind het verbazingwekkend ..(positief gezien)...hoe jij aan al deze informatie komt.
Zit jij in een organisatie..??
Of ben je zelf geadopteerd..??
Als je er niks over wil zeggen ook prima hoor,vind het al prettig dat je zoveel weet.
Nou zal nog even reageren op een ander stukkie.
Maar is dit maar posten,want net ging het ook niet goed waardoor ik me tekst dus kwijt was.
Gr Sus
Dus maar even op nieuw tikken...
Zo daar ben ik ook weer eens.
Heb een drukke week achter de drug hier.
Alles weer begonnen met school,werken,zwemles,voetbal,dus even druk druk druk.
Joyce ik heb wel veel gelezen hoor op het forum van Kiran.
Staat best veel informatie op.
Alleen nog niet de behoefte gehad om wat te schrijven op het forum.
En ben ook nog niemand tegen gekomen van de zelfde organisatie al waar ik vandaan kom.
Ik ging vroeger inderdaad altijd naar "wereld kinderen dag"
Misschien dat ik toch nog eens een keer heen ga om te kijken hoe dat nu gaat.
En wat ze voor leuke informatie hebben.
Ik kom zelf van "M.S.W.C Ashan Sadan"
Althans dat staat op de muur van het tehuis waar ik zat,daar heb iik ook foto's van.
Nou weet ik niet precies wat dat is moet ik eerlijk zeggen.
Ik heb ook veel op google gekeken,maar kom er niet echt uit.
Lees vaak dat het een " adoptie organisatie"is in India..??
Maar ook weer dat het een "vrouwenhuis"is.
Ik heb een email adres gevonden en al 2x gemaild,maar ja het is natuurlijk geen Nederland als het om email gaat.
Mijn zusje woont samen met haar vriendin.
Is dus lesbies en vandaar dat ik op schreef "mijn zusje en vriendin".
Ik vind het niet erg hoor als ze ook mee gaan.
En dat de groep zo groot is dan...ach valt ook wel weer mee.
Ik ben heel nuchter in alles,dus dat komt echt wel goed.
Maar mag ik jou een vraag stellen..??
Ik vind het verbazingwekkend ..(positief gezien)...hoe jij aan al deze informatie komt.
Zit jij in een organisatie..??
Of ben je zelf geadopteerd..??
Als je er niks over wil zeggen ook prima hoor,vind het al prettig dat je zoveel weet.
Nou zal nog even reageren op een ander stukkie.
Maar is dit maar posten,want net ging het ook niet goed waardoor ik me tekst dus kwijt was.
Gr Sus
zondag 17 augustus 2008 om 14:19
quote:elninjoo schreef op 10 augustus 2008 @ 12:24:
[...]
Als je een hele horde aan schooiers achter je reet aan wilt moet je dat vooral doen. Ik houd er niet van in elk geval en negeer ze dus ook bewust. Dan heb je er het minste last van. Ook beter gesitueerde locals zeggen dat je niets moet geven en als je al iets geeft, dat je dan beter iets te eten kunt geven en in elk geval nooit gesloten verpakkingen omdat ze dat dan weer verpatsen.
Dit had mijn vader dus meegemaakt in Mexico.
Er was daar ook iemand die gaf een dollar aan een straatkind.
En voor dat hij er erg in had,werd hij zwaar berooft door anderen kinderen,die om een hoekje stonden te kijken.
Dus ik zal zeker goed na denken over hoe je die kinderen blij kan maken met iets.
Gr Sus
[...]
Als je een hele horde aan schooiers achter je reet aan wilt moet je dat vooral doen. Ik houd er niet van in elk geval en negeer ze dus ook bewust. Dan heb je er het minste last van. Ook beter gesitueerde locals zeggen dat je niets moet geven en als je al iets geeft, dat je dan beter iets te eten kunt geven en in elk geval nooit gesloten verpakkingen omdat ze dat dan weer verpatsen.
Dit had mijn vader dus meegemaakt in Mexico.
Er was daar ook iemand die gaf een dollar aan een straatkind.
En voor dat hij er erg in had,werd hij zwaar berooft door anderen kinderen,die om een hoekje stonden te kijken.
Dus ik zal zeker goed na denken over hoe je die kinderen blij kan maken met iets.
Gr Sus
zondag 17 augustus 2008 om 14:24
Wist je trouwens dat Wereldkinderen ook rootsreizen organiseert naar India?
Als ik het zo lees ga je dan naar verschillende plekken toe.
En ik wil het liever bij één plek houden.
Dus alleen in Bombay kijken,en dat tehuis bezoeken.
Dat is echt iets van "mij"en die andere tehuizen dus niet.
Kan me ook niet echt voorstellen dat zo iets leuk is om met een groep te doen.
Je deelt inderdaad allemaal dat je geadopteerd bent,en je kunt je gevoelens delen.
Maar ik zou dat toch liever met me eigen fam. delen als met een ander die ik niet ken.
Als ik het zo lees ga je dan naar verschillende plekken toe.
En ik wil het liever bij één plek houden.
Dus alleen in Bombay kijken,en dat tehuis bezoeken.
Dat is echt iets van "mij"en die andere tehuizen dus niet.
Kan me ook niet echt voorstellen dat zo iets leuk is om met een groep te doen.
Je deelt inderdaad allemaal dat je geadopteerd bent,en je kunt je gevoelens delen.
Maar ik zou dat toch liever met me eigen fam. delen als met een ander die ik niet ken.
zondag 17 augustus 2008 om 14:32
Het onderwerp is al eens ter sprake gekomen, maar als je zo lange voorbereidingstijd hebt, zou ik me toch -in gedachten- oriënteren op een zoektocht.
Zo zonde om dat hele eind te reizen en er op het moment dat je daar bent achter te komen dat je wél wil weten wie je bij dat tehuis heeft afgezet en waarom. Of in de jaren daarna. Zou je dan alsnog kunnen afreizen?
Zo zonde om dat hele eind te reizen en er op het moment dat je daar bent achter te komen dat je wél wil weten wie je bij dat tehuis heeft afgezet en waarom. Of in de jaren daarna. Zou je dan alsnog kunnen afreizen?
zondag 17 augustus 2008 om 14:32
quote:suske schreef op 17 augustus 2008 @ 14:24:
Wist je trouwens dat Wereldkinderen ook rootsreizen organiseert naar India?
Als ik het zo lees ga je dan naar verschillende plekken toe.
En ik wil het liever bij één plek houden.
Dus alleen in Bombay kijken,en dat tehuis bezoeken.
Dat is echt iets van "mij"en die andere tehuizen dus niet.
Kan me ook niet echt voorstellen dat zo iets leuk is om met een groep te doen.
Je deelt inderdaad allemaal dat je geadopteerd bent,en je kunt je gevoelens delen.
Maar ik zou dat toch liever met me eigen fam. delen als met een ander die ik niet ken.Dat weet ik ook niet, hoe die reizen geregeld zijn. Ik zou ze gewoon eens bellen, of naar zo'n informatiemiddag gaan. Misschien hoef je niet mee naar alle tehuizen? Dat ze dan een alternatief programma hebben?
Ik ben inderdaad persoonlijk heel erg betrokken bij interlandelijke adoptie. Ik heb je 'vriend' gemaakt en een berichtje gestuurd via dit forum om je wat meer over mijn persoonlijke situatie te vertellen; wil dat liever niet allemaal in een openbaar forum als dit zetten. Wellicht kunnen we op die manier e-mailadressen uitwisselen, dan vertel ik je wel meer.
Wist je trouwens dat Wereldkinderen ook rootsreizen organiseert naar India?
Als ik het zo lees ga je dan naar verschillende plekken toe.
En ik wil het liever bij één plek houden.
Dus alleen in Bombay kijken,en dat tehuis bezoeken.
Dat is echt iets van "mij"en die andere tehuizen dus niet.
Kan me ook niet echt voorstellen dat zo iets leuk is om met een groep te doen.
Je deelt inderdaad allemaal dat je geadopteerd bent,en je kunt je gevoelens delen.
Maar ik zou dat toch liever met me eigen fam. delen als met een ander die ik niet ken.Dat weet ik ook niet, hoe die reizen geregeld zijn. Ik zou ze gewoon eens bellen, of naar zo'n informatiemiddag gaan. Misschien hoef je niet mee naar alle tehuizen? Dat ze dan een alternatief programma hebben?
Ik ben inderdaad persoonlijk heel erg betrokken bij interlandelijke adoptie. Ik heb je 'vriend' gemaakt en een berichtje gestuurd via dit forum om je wat meer over mijn persoonlijke situatie te vertellen; wil dat liever niet allemaal in een openbaar forum als dit zetten. Wellicht kunnen we op die manier e-mailadressen uitwisselen, dan vertel ik je wel meer.
zondag 17 augustus 2008 om 15:02
quote:mamzelle schreef op 17 augustus 2008 @ 14:32:
Het onderwerp is al eens ter sprake gekomen, maar als je zo lange voorbereidingstijd hebt, zou ik me toch -in gedachten- oriënteren op een zoektocht.
Zo zonde om dat hele eind te reizen en er op het moment dat je daar bent achter te komen dat je wél wil weten wie je bij dat tehuis heeft afgezet en waarom. Of in de jaren daarna. Zou je dan alsnog kunnen afreizen?
Wat ik weet is dat me bio moeder 3 maanden heeft geprobeerd voor me te zorgen,en dat dit niet lukte.
Ik heb geen naam,echt helemaal niks,alleen de foto;s van het tehuis.
Maar stel dat ik ga zoeken of iets te weten kom.
Straks haal ik voor haar van alles over hoop.
Heeft ze nu ook een gezin met kinderen,en zou ze misschien verstoten worden omdat ze een kind heeft buiten haar huwlijk.
En weet ik het allemaal nog meer.
Dat vind ik het gewoon niet waard.
En misschien is ze al lang overleden.
Ik weet het nog niet hoor.
Ik sta hier (nu) nog iet zo positief tegen over.
En dat is niet omdat ik bang ben voor me eigen gevoelens,of reactie.
Maar echt om haar doen en laten....als ze nog leeft natuurlijk.
Het onderwerp is al eens ter sprake gekomen, maar als je zo lange voorbereidingstijd hebt, zou ik me toch -in gedachten- oriënteren op een zoektocht.
Zo zonde om dat hele eind te reizen en er op het moment dat je daar bent achter te komen dat je wél wil weten wie je bij dat tehuis heeft afgezet en waarom. Of in de jaren daarna. Zou je dan alsnog kunnen afreizen?
Wat ik weet is dat me bio moeder 3 maanden heeft geprobeerd voor me te zorgen,en dat dit niet lukte.
Ik heb geen naam,echt helemaal niks,alleen de foto;s van het tehuis.
Maar stel dat ik ga zoeken of iets te weten kom.
Straks haal ik voor haar van alles over hoop.
Heeft ze nu ook een gezin met kinderen,en zou ze misschien verstoten worden omdat ze een kind heeft buiten haar huwlijk.
En weet ik het allemaal nog meer.
Dat vind ik het gewoon niet waard.
En misschien is ze al lang overleden.
Ik weet het nog niet hoor.
Ik sta hier (nu) nog iet zo positief tegen over.
En dat is niet omdat ik bang ben voor me eigen gevoelens,of reactie.
Maar echt om haar doen en laten....als ze nog leeft natuurlijk.
zondag 17 augustus 2008 om 15:33
quote:mamzelle schreef op 17 augustus 2008 @ 15:09:
Ik snap je aarzeling wel.
De andere kant kan zijn dat ze stiekem uitziet naar jou weer terug te zien.
Jammer dat je niet tevoren weet hoe zo'n ontmoeting of alles daaromheen zal verlopen.
Ik geloof best wel dat zij ook nieuwsgierig is naar mij.
Althans daar ga ik vanuit,omdat ik zelf ook moeder ben.
Ik ook wil weten hoe het met me kinderen gaat,al zijn ze maar 1 nachtje logeren.
Ik geloof ook oprecht dat ik altijd in haar hart zou zijn.
Maar toch ondanks alles vind ik het heel moeilijk.
En vind ik dit ook een hele moeilijke discusie ....bio moeder discussies .
Want ik merk gaan de weg toch dat het meer met me doet als ik had verwacht,dat ik wil.
En die gevoelens heb ik nog nooit eerder gehad,en wil ze nu eigenlijk ook (nog) niet toe laten.
Want dan is straks het einde zoek voor mij.
Maar komt tijd komt raad zeggen ze vaak.
En daar houd ik me maar aan vast.
Ik snap je aarzeling wel.
De andere kant kan zijn dat ze stiekem uitziet naar jou weer terug te zien.
Jammer dat je niet tevoren weet hoe zo'n ontmoeting of alles daaromheen zal verlopen.
Ik geloof best wel dat zij ook nieuwsgierig is naar mij.
Althans daar ga ik vanuit,omdat ik zelf ook moeder ben.
Ik ook wil weten hoe het met me kinderen gaat,al zijn ze maar 1 nachtje logeren.
Ik geloof ook oprecht dat ik altijd in haar hart zou zijn.
Maar toch ondanks alles vind ik het heel moeilijk.
En vind ik dit ook een hele moeilijke discusie ....bio moeder discussies .
Want ik merk gaan de weg toch dat het meer met me doet als ik had verwacht,dat ik wil.
En die gevoelens heb ik nog nooit eerder gehad,en wil ze nu eigenlijk ook (nog) niet toe laten.
Want dan is straks het einde zoek voor mij.
Maar komt tijd komt raad zeggen ze vaak.
En daar houd ik me maar aan vast.
maandag 18 augustus 2008 om 12:17
hee suske,
ik heb geen tijd nu om alles te lezen, maar omdat ik net terug ben uit india (en bombay) wilde ik toch even reageren.
ik ben gevlogen met finnair. je hebt dan wel een overstap in helsinki, maar het is echt een heel goedkope vlucht. ik was heel laat met boeken (2 weken van te voren pas) en het koste 400 euro. als je op tijd bent met boeken, zal het dus een stuk goedkoper zijn. je kan de tickets direct boeken bij de website van finnair.
bombay (mumbai tegenwoordig) is de duurste stad van heel india. de hotels zijn daar dus ook redelijk prijzig. als je een nette kamer wilt met eigen douche en toilet dan ben je toch snel 35 - 40 euro per nacht kwijt (voor 2 persoonskamer). je kan vaak ook familiekamers krijgen (bijv voor 4 personen). de prijzen zullen dan relatief gezien lager zijn.
in de rest van india liggen de prijzen veel lager.
je hebt geen malariapillen nodig voor bombay. in goa wel, en als je naar het noorden gaat ook. de rest van zuid india heb je het niet voor nodig.
wel heb je allerlei vaccinaties nodig. daarover kan je je het best laten adviseren door een arts. dit moet je wel op tijd doen, want voor sommige injecties moet je meerdere keren langskomen.ik zou dat een paar maanden voordat je weggaat doen. het is belangrijk dat je dan ongeveer weet naar welke gebieden je gaat, en of je bijvoorbeeld ook veel in contact gaat staan met locale mensen.
je hebt een visum nodig voor india. dat kan je in amsterdam en den haag regelen.
zie: www.indianvisaservice.nl
wij hebben alles zelf ter plekke geregeld. wel is het handig om een goede reisgids te hebben, wij hadden de lonely planet. als je die vantevoren koopt, dan kan je ook bijvoorbeeld al een hotel uitzoeken en reserveren. Sommige hotels kunnen je dan ook van het vliegveld ophalen. Maar je kan ook heel eenvoudig in de hal van het vliegveld een pre-paid taxi regelen naar het centrum van de stad.
In Bombay rijden heel veel taxi's. Ze hebben een bordje of ze vrij zijn of niet. Je kan ze aanhouden en daarmee kan je je makkelijk door de stad verplaatsen. ze werken gewoon met een meter.
Ik ben al vaker in Azie geweest, maar toch vond ik Bombay wel overweldigend. Het is een heel drukke stad met enorm veel armoede. allemaal mensen die op straat slapen en echt niets hebben. Ik vond het niet zo vies. Wel veel smog en drukte. Er is haast geen natuur. Daardoor is het denk ik fijner om te combineren met een bezoek aan Goa. Zeker ook als je je kinderen bij je hebt.
Je kan heel makkelijk met de trein en de bus door india reizen. Wat mij alleen tegenviel, waren de afstanden. Je zit zo 10-12 uur in de trein op weg naar de volgende plaats. Eventueel kan je ook interne vluchten boeken (bijvoorbeeld naar Goa, en alle andere grote plaatsen in India). Dat is een stuk relaxter reizen. die tickets kan je ook al in Nederland boeken. Als je daar op tijd bij bent, dan is dat heel betaalbaar. In de reisgids staan een aantal maatschappijen genoemd die binnen india vliegen.
zo, dit was het even. als je nog vragen hebt..laat maar weten. alles zit nu nog goed in mijn hoofd
ik heb geen tijd nu om alles te lezen, maar omdat ik net terug ben uit india (en bombay) wilde ik toch even reageren.
ik ben gevlogen met finnair. je hebt dan wel een overstap in helsinki, maar het is echt een heel goedkope vlucht. ik was heel laat met boeken (2 weken van te voren pas) en het koste 400 euro. als je op tijd bent met boeken, zal het dus een stuk goedkoper zijn. je kan de tickets direct boeken bij de website van finnair.
bombay (mumbai tegenwoordig) is de duurste stad van heel india. de hotels zijn daar dus ook redelijk prijzig. als je een nette kamer wilt met eigen douche en toilet dan ben je toch snel 35 - 40 euro per nacht kwijt (voor 2 persoonskamer). je kan vaak ook familiekamers krijgen (bijv voor 4 personen). de prijzen zullen dan relatief gezien lager zijn.
in de rest van india liggen de prijzen veel lager.
je hebt geen malariapillen nodig voor bombay. in goa wel, en als je naar het noorden gaat ook. de rest van zuid india heb je het niet voor nodig.
wel heb je allerlei vaccinaties nodig. daarover kan je je het best laten adviseren door een arts. dit moet je wel op tijd doen, want voor sommige injecties moet je meerdere keren langskomen.ik zou dat een paar maanden voordat je weggaat doen. het is belangrijk dat je dan ongeveer weet naar welke gebieden je gaat, en of je bijvoorbeeld ook veel in contact gaat staan met locale mensen.
je hebt een visum nodig voor india. dat kan je in amsterdam en den haag regelen.
zie: www.indianvisaservice.nl
wij hebben alles zelf ter plekke geregeld. wel is het handig om een goede reisgids te hebben, wij hadden de lonely planet. als je die vantevoren koopt, dan kan je ook bijvoorbeeld al een hotel uitzoeken en reserveren. Sommige hotels kunnen je dan ook van het vliegveld ophalen. Maar je kan ook heel eenvoudig in de hal van het vliegveld een pre-paid taxi regelen naar het centrum van de stad.
In Bombay rijden heel veel taxi's. Ze hebben een bordje of ze vrij zijn of niet. Je kan ze aanhouden en daarmee kan je je makkelijk door de stad verplaatsen. ze werken gewoon met een meter.
Ik ben al vaker in Azie geweest, maar toch vond ik Bombay wel overweldigend. Het is een heel drukke stad met enorm veel armoede. allemaal mensen die op straat slapen en echt niets hebben. Ik vond het niet zo vies. Wel veel smog en drukte. Er is haast geen natuur. Daardoor is het denk ik fijner om te combineren met een bezoek aan Goa. Zeker ook als je je kinderen bij je hebt.
Je kan heel makkelijk met de trein en de bus door india reizen. Wat mij alleen tegenviel, waren de afstanden. Je zit zo 10-12 uur in de trein op weg naar de volgende plaats. Eventueel kan je ook interne vluchten boeken (bijvoorbeeld naar Goa, en alle andere grote plaatsen in India). Dat is een stuk relaxter reizen. die tickets kan je ook al in Nederland boeken. Als je daar op tijd bij bent, dan is dat heel betaalbaar. In de reisgids staan een aantal maatschappijen genoemd die binnen india vliegen.
zo, dit was het even. als je nog vragen hebt..laat maar weten. alles zit nu nog goed in mijn hoofd
maandag 18 augustus 2008 om 21:32
Heb toch stiekem even gekeken voor 3 weken 2009.
Dan ga ik met 4 vol.en 2 kinderen...( 6 vol.en 2 kinderen kon niet,was te veel ), dan ben ik kwijt 3869.32 EUR .
Dus even snel uitgerekend met 6 vol.ben ik 5209.90 kwijt.
Dat is toch een giller vind je niet..??
Ik sla die site meteen op...hihihi.
Gr Sus
Dan ga ik met 4 vol.en 2 kinderen...( 6 vol.en 2 kinderen kon niet,was te veel ), dan ben ik kwijt 3869.32 EUR .
Dus even snel uitgerekend met 6 vol.ben ik 5209.90 kwijt.
Dat is toch een giller vind je niet..??
Ik sla die site meteen op...hihihi.
Gr Sus
dinsdag 19 augustus 2008 om 13:33
Die goedkope tickets van Finnair op dit moment zijn vanwege een stuntactie. Finnair doet sinds 1 juni jl. een aantal nieuwe Aziatische bestemmingen aan en wil daar bekendheid aan geven. De normale ticketprijzen liggen bij Finnair na deze actie behoorlijk hoger. Overigens is het momenteel zo dat reeds geboekte vluchten vaak een dag of zo worden verzet. De vluchten vanaf Helsinki krijgen ze nog niet vol en die worden dan gecombineerd, terwijl de vluchten Amsterdam-Helsinki vol zitten.
Prima idee Suske, om naar de voorlichtingsbijeenkomst te gaan. Of je nu wel of niet met zo'n georganiseerde reis van Wereldkinderen mee gaat, je zult vast wel op nieuwe ideeën komen, en hebt dan meteen een indicatie wat zo'n totaalpakket je gaat kosten. Uiteindelijk zit daar toch heel veel kennis en ervaring, zowel over adoptie als over reizen naar/door India.
Prima idee Suske, om naar de voorlichtingsbijeenkomst te gaan. Of je nu wel of niet met zo'n georganiseerde reis van Wereldkinderen mee gaat, je zult vast wel op nieuwe ideeën komen, en hebt dan meteen een indicatie wat zo'n totaalpakket je gaat kosten. Uiteindelijk zit daar toch heel veel kennis en ervaring, zowel over adoptie als over reizen naar/door India.
woensdag 3 september 2008 om 20:33
Hoi Hoi,
Het is hier een beetje hectisch geweest,vandaar een tijdje niks geschreven te hebben.
Twee kleine drukke kindjes vragen toch meer aandacht als dat je soms zou willen...hihihi.
En soms gaan de dingen niet zoals je zou willen.
Wel weer een stapje verder in onze planning,dus dat wil ik wel even met jullie delen natuurlijk.
We hebben besloten om 3 weken naar Goa te boeken.
Mijn vriendin der ouders zijn daar al vele malen geweest,en hebben dit ons ook echt aanbevolen.
En dan in die 3 weken 1 week naar Bombay te gaan.
Zij hebben ook kennissen daar die ons willen begeleiden in Bombay.
Ze hebben een privé vliegtuigje waar mee wij binnenlands kunnen vliegen.
En zij zullen in Bombay ook onze gids zijn daar.
Ik heb me laten vertellen dat als je 3 weken Bombay gaat je helemaal gek terug komt.
Niet door psychische klachten,maar meer door de drukte daar.
Het schijnt daar zo ontiegelijk druk te zijn,dat wij als Hollanders dat niet kunnen volgen.
En de kinderen al helemaal niet.
Dat is dan ook de reden dat we via Goa naar Bombay gaan.
Vind het wel heel spannend allemaal.
En nu ik er zo mee bezig ben hoop ik aan de ene kant dat die 4 jaar snel om zijn.
Maar aan de andere kant vind ik het ook dood en dood eng.
Juist doordat je niet weet wat er gaat komen allemaal.
Om de vliegticket's en zo maak ik me nog even niet druk.
je kan toch niet 4 jaar vooruit boeken/denken.
Dus ik zie tegen die tijd wel wat de kosten zijn.
Maar ik ben natuurlijk wel heel blij dat jullie mee denken hier in.
Gr Sus
Het is hier een beetje hectisch geweest,vandaar een tijdje niks geschreven te hebben.
Twee kleine drukke kindjes vragen toch meer aandacht als dat je soms zou willen...hihihi.
En soms gaan de dingen niet zoals je zou willen.
Wel weer een stapje verder in onze planning,dus dat wil ik wel even met jullie delen natuurlijk.
We hebben besloten om 3 weken naar Goa te boeken.
Mijn vriendin der ouders zijn daar al vele malen geweest,en hebben dit ons ook echt aanbevolen.
En dan in die 3 weken 1 week naar Bombay te gaan.
Zij hebben ook kennissen daar die ons willen begeleiden in Bombay.
Ze hebben een privé vliegtuigje waar mee wij binnenlands kunnen vliegen.
En zij zullen in Bombay ook onze gids zijn daar.
Ik heb me laten vertellen dat als je 3 weken Bombay gaat je helemaal gek terug komt.
Niet door psychische klachten,maar meer door de drukte daar.
Het schijnt daar zo ontiegelijk druk te zijn,dat wij als Hollanders dat niet kunnen volgen.
En de kinderen al helemaal niet.
Dat is dan ook de reden dat we via Goa naar Bombay gaan.
Vind het wel heel spannend allemaal.
En nu ik er zo mee bezig ben hoop ik aan de ene kant dat die 4 jaar snel om zijn.
Maar aan de andere kant vind ik het ook dood en dood eng.
Juist doordat je niet weet wat er gaat komen allemaal.
Om de vliegticket's en zo maak ik me nog even niet druk.
je kan toch niet 4 jaar vooruit boeken/denken.
Dus ik zie tegen die tijd wel wat de kosten zijn.
Maar ik ben natuurlijk wel heel blij dat jullie mee denken hier in.
Gr Sus
donderdag 4 september 2008 om 07:17
Oh, ik dacht dat je gewoon nu al ging, maar nog steeds pas over 4 jaar. Goa moet je liggen, daar zitten hippies en andere alternativo's en bomvol met het type costa del sol en Indiers hebben er voor zichzelf georganiseerde bustours om zich daar te vergapen aan de rare onfatsoenlijke (topless) toeristen.
zondag 7 september 2008 om 11:32
quote:suske schreef op 03 september 2008 @ 20:33:
We hebben besloten om 3 weken naar Goa te boeken.
Mijn vriendin der ouders zijn daar al vele malen geweest,en hebben dit ons ook echt aanbevolen.
En dan in die 3 weken 1 week naar Bombay te gaan.
Zij hebben ook kennissen daar die ons willen begeleiden in Bombay.
Ze hebben een privé vliegtuigje waar mee wij binnenlands kunnen vliegen.
En zij zullen in Bombay ook onze gids zijn daar.
Ik heb me laten vertellen dat als je 3 weken Bombay gaat je helemaal gek terug komt.
Niet door psychische klachten,maar meer door de drukte daar.
Het schijnt daar zo ontiegelijk druk te zijn,dat wij als Hollanders dat niet kunnen volgen.
En de kinderen al helemaal niet.
Dat is dan ook de reden dat we via Goa naar Bombay gaan.
Suske, je gaat toch ook nog naar een informatiedag van Wereldkinderen? Misschien hoor je dan toch wel weer andere verhalen. Mij persoonlijk lijkt het erg eenzijdig, om 3 weken in één plaats te blijven en dan alleen een paar dagen naar Bombay te gaan. Ik ken India helemaal niet maar als ik zo kijk naar het aanbod van reisorganisaties, wat er allemaal voor schitterende dingen te zien zijn in India, lijkt me dat reuze zonde om alleen maar in één plaats te zitten. Als ik hier lees, is het toch eigenlijk alleen maar een badplaats met mooie stranden; daarvoor ga je toch niet naar India? Je wilt het land zien waar je vandaan komt, iets meekrijgen van de cultuur en van de schoonheid van het land, lijkt me.
Inderdaad, drie weken in een wereldstad als Bombay is veel te veel; maar als ik daar dan toch zou zijn, zou ik toch minstens de Taj Mahal willen zien!
Ik zou zeggen: haal boeken over India uit de bibliotheek, kijk eens op de websites van reisorganisaties, ga in januari naar de Vakantiebeurs in de Jaarbeurshallen in Utrecht (daar sta ik in een stand van een ander land ), neem daar stapels reisgidsen mee en vraag de mensen van de stands over India de oren van het hoofd .....
Orienteer je breed en ga niet alléén af op het oordeel van de ouders van een vriendin die daar al heel veel malen zijn geweest. Zij houden kennelijk van een strandvakantie, jij gaat er toch om heel andere redenen naartoe ....
We hebben besloten om 3 weken naar Goa te boeken.
Mijn vriendin der ouders zijn daar al vele malen geweest,en hebben dit ons ook echt aanbevolen.
En dan in die 3 weken 1 week naar Bombay te gaan.
Zij hebben ook kennissen daar die ons willen begeleiden in Bombay.
Ze hebben een privé vliegtuigje waar mee wij binnenlands kunnen vliegen.
En zij zullen in Bombay ook onze gids zijn daar.
Ik heb me laten vertellen dat als je 3 weken Bombay gaat je helemaal gek terug komt.
Niet door psychische klachten,maar meer door de drukte daar.
Het schijnt daar zo ontiegelijk druk te zijn,dat wij als Hollanders dat niet kunnen volgen.
En de kinderen al helemaal niet.
Dat is dan ook de reden dat we via Goa naar Bombay gaan.
Suske, je gaat toch ook nog naar een informatiedag van Wereldkinderen? Misschien hoor je dan toch wel weer andere verhalen. Mij persoonlijk lijkt het erg eenzijdig, om 3 weken in één plaats te blijven en dan alleen een paar dagen naar Bombay te gaan. Ik ken India helemaal niet maar als ik zo kijk naar het aanbod van reisorganisaties, wat er allemaal voor schitterende dingen te zien zijn in India, lijkt me dat reuze zonde om alleen maar in één plaats te zitten. Als ik hier lees, is het toch eigenlijk alleen maar een badplaats met mooie stranden; daarvoor ga je toch niet naar India? Je wilt het land zien waar je vandaan komt, iets meekrijgen van de cultuur en van de schoonheid van het land, lijkt me.
Inderdaad, drie weken in een wereldstad als Bombay is veel te veel; maar als ik daar dan toch zou zijn, zou ik toch minstens de Taj Mahal willen zien!
Ik zou zeggen: haal boeken over India uit de bibliotheek, kijk eens op de websites van reisorganisaties, ga in januari naar de Vakantiebeurs in de Jaarbeurshallen in Utrecht (daar sta ik in een stand van een ander land ), neem daar stapels reisgidsen mee en vraag de mensen van de stands over India de oren van het hoofd .....
Orienteer je breed en ga niet alléén af op het oordeel van de ouders van een vriendin die daar al heel veel malen zijn geweest. Zij houden kennelijk van een strandvakantie, jij gaat er toch om heel andere redenen naartoe ....
