Relaties
alle pijlers
(Alleenzijn en) gelukkig zijn met jezelf, deel VII
woensdag 28 juni 2017 om 12:24
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!
Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.
De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041
Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!
Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.
De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041
Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 29 juli 2018 om 23:34
Heerlijk. Het is fijn om samen te zijn, dingen te doen en precies hetzelfde verhaal over de seksHoe voel je je dan als jullie weer samen zijn geweest?
En daarna komt de kater.
Dan word ik eigenlijk boos en geïrriteerd maar dat zeg ik hem niet, want hij doet niet echt iets verkeerd. Behalve dan die andere vrouwen contacten die hij heeft in zijn leven
.
zondag 29 juli 2018 om 23:41
Begrijpelijk.. Denk je niet dat hij dat voelt? Als hij een gevoelige type is.. Ik voel het namelijk wel aan bij mensen als ze niet staan voor wat ze zeggen/uiten. Dat kan ik nooit uitleggen, maar ik voel het feilloos.
Het verbaast me trouwens dat ‘dit soort’ mannen zoveel vrouwen treffen die erin meegaan, om een van zijn vrouwen te zijn. Toen ik hem vroeg wat hij ervan zou vinden als ik hem zou confonteren met andere mannen in mijn leven (die er op dit moment niet zijn, maar wel zijn geweest uiteraard), wilde hij er nl. niks van weten zei hij..
Het verbaast me trouwens dat ‘dit soort’ mannen zoveel vrouwen treffen die erin meegaan, om een van zijn vrouwen te zijn. Toen ik hem vroeg wat hij ervan zou vinden als ik hem zou confonteren met andere mannen in mijn leven (die er op dit moment niet zijn, maar wel zijn geweest uiteraard), wilde hij er nl. niks van weten zei hij..
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 01-08-2018 12:08
19.54% gewijzigd
zondag 29 juli 2018 om 23:47
Dat is niet respectvol, als hij weer contact met jou probeert te leggen onder dezelfde voorwaarden bij hem.Delila- schreef: ↑29-07-2018 23:32@laverneb: doe je jezelf dan nu niet geweld aan? Ik weet tenminste zeker dat ik nu geen vriendschap kan hebben met deze man. Ik vind hem bijzonder, aantrekkelijk en heel fijn als persoon, maar vrienden zijn kan ik (nu) niet.
Ik was ook best een beetje boos toen hij na een aantal dagen stilte toch het contact weer legde. Er was nl. niks veranderd, maar hij wilde me toch zien omdat ik steeds in hem opkwam. Dat vind ik niet eerlijk. Tegelijkertijd voelde ik me gevleid dat hij zoveel aan me dacht. Tja...
Dan denkt hij niet echt aan jou, maar vooral aan wat voor hem goed is.
zondag 29 juli 2018 om 23:53
Ik weet wel dat er geen toekomst is met deze man, maar hij heeft een aantal dingen die ik erg gemist hebt in mijn huwelijk en waar ik blij van word. Dat maakt dat ik dit accepteer. Want eigenlijk past het niet bij mij, iemand die niet echt kiest voor mij. Het is ook beter om hem een tijdje niet te zien. Als hij een vaste vriendin zou hebben, kon ik het loslaten. Voor mij lukt meer dan af en toe contact gewoon nog niet zo, vandaar dat dit ergens ook past bij mij in deze periode.
maandag 30 juli 2018 om 00:01
Zolang je er blij van wordt en dit zwaarder zweegt dan de boosheid die je daarna voelt.. Jij kan het zelf het beste bepalen natuurlijk.
Voor mijzelf denk ik dat ik de afgelopen jaren te vaak in onzekere situaties heb gezeten, of het was een bezette man of het was een man die niet kon binden. Ik merk dat ik er echt zat van begin te worden. Ik ben altijd erg empatisch en heb nog begrip voor de allergrootste eikel, maar merk dat ik toch meer voor mezelf wil kiezen. AL voel ik me wiebelig, onzeker en twijfel ik zeker 4 keer per dag of ik het juiste heb gedaan
EN o ja, ik ben zo hopeloos romantisch dat ik steeds hoop dat ie ineens voor mijn deur staat en inziet dat ie een enorme fout heeft gemaakt om mij te laten lopen.. It just ain’t gonna happen!
Voor mijzelf denk ik dat ik de afgelopen jaren te vaak in onzekere situaties heb gezeten, of het was een bezette man of het was een man die niet kon binden. Ik merk dat ik er echt zat van begin te worden. Ik ben altijd erg empatisch en heb nog begrip voor de allergrootste eikel, maar merk dat ik toch meer voor mezelf wil kiezen. AL voel ik me wiebelig, onzeker en twijfel ik zeker 4 keer per dag of ik het juiste heb gedaan
EN o ja, ik ben zo hopeloos romantisch dat ik steeds hoop dat ie ineens voor mijn deur staat en inziet dat ie een enorme fout heeft gemaakt om mij te laten lopen.. It just ain’t gonna happen!
maandag 30 juli 2018 om 00:12
Als je kunt zien dat het niet meer zal worden dan dit (van zijn kant), dan kun je ook accepteren dat je de juiste keus maakt.
Maar zeuren blijft het nog wel even. En je ziet aan mij, contact houden betekent: niet loskomen van elkaar.
Ik weet zelf en jij vast ook dat als iemand nog in jouw hoofd zit, er geen ruimte kan zijn voor een ander. Dus is dat loslaten wel zo verstandig, al hoop je op iets wat anders is.
Maar zeuren blijft het nog wel even. En je ziet aan mij, contact houden betekent: niet loskomen van elkaar.
Ik weet zelf en jij vast ook dat als iemand nog in jouw hoofd zit, er geen ruimte kan zijn voor een ander. Dus is dat loslaten wel zo verstandig, al hoop je op iets wat anders is.
Wil jij uiteindelijk ook niet iemand die echt exclusief voor jou gaat? En daar ruimte voor maken?
maandag 30 juli 2018 om 14:34
Ik reageer later weer, dames.
Stram en stijf na paar dagen echt echt hard werken, dus moest vandaag maar langzaam op gang gekomen, zo eea afbouwen en kan pas morgen naar mijn moeder.
Misschien een vertekend beeld, maar als ik de ervaringen met daten en scharrels enzo bekijk hier en irl heeft die seksuele "vrijheid" (tov "vroeger" dat vrouwen iha pas open stonden voor seks als er al gevoelens waren en het richting "vaste verkering" ging) niet in iedereens voordeel gewerkt.
Ik lees toch wel dat vooral vrouwen meer hechten aan verliefdheid en vastigheid/ "zekerheid" en mannen als ze het voor het kiezen hebben zich liever (nog) niet vastleggen aan een relatie met 1 vrouw, hoe het ook klikt, leuk en fijn het ook gaat.
Ik denk dat mannen dat onderscheid iha toch beter kunnen maken of ze ook verliefdheid/liefde voelen, en alleen dán (en als dat blijvend is ook na een tijdje) bereid zijn om die vrijheid/vrijblijvendheid op te geven.
Een andere insteek dus: bereid zijn op te geven tegenover niets liever willen.
Dus ook al klikt het, liefde en verliefdheid is en blijft iets heel bijzoners imo en vrouwen moeten dan ook nog rekening houden met een hogere gevoeligheid voor oxytocine (hechtingshormoon), en is het de vraag wat dat "meer voelen" dan eigenlijk is, óf dat wel verliefdheid is (of vooral verlust en een beetje meer?).
Het heeft imo niet zozeer met een bewuste keuze (of niet willen kiezen) te maken, en ergens denk ik dat je (men) ook niet met iedereen (op wie je zou vallen) ook een relatie zou moeten willen die "geschikte partner" lijkt (of zelfs potentieel zou zijn).
Het gaat tegenwoordig meer om commitment (als bewuste keuze om exclusief door te wíllen gaan samen) dan of er echt sprake is van liefde en verliefdheid.
Ik lees nu zo vaak dat dat ("selectief" zijn met wie het tot relatie komt) de man in kwestie is waar dat van afhangt (wat wil hij wel/niet) en misschien is dat omdat de vijver "met wie je (zelfs geweldige) seks + wel wat meer kliks" kunt hebben gewoon groter is dan die Ene op wie je echt gek bent en van liefde sprake is.
En die vijver vind- en beschik- en verkrijgbaar is ook, dus geen zin hebben om te kiezen en zich vrijwillig vast te leggen met allerlei verwachtingen en restricties he?
Het lijkt wel alsof anno nu alsnog iig goede tijden zijn voor (iig de populaire, gewilde?) vrijgezelle mannen als die dat soort gebondenheid helemaal niet (of nog niet) nastreven, tenzij..
Zelfs met evenwaardige gevoelens over en weer moet dat bijzondere dan toch van verliefdheid voelen komen, en zijn allerlei "matches en kliks" met seksuele aantrekkingskracht dat nog niet (of voor de ene wel en de ander niet0.
Gaat imo niet om of je (niet)"goed genoeg" bent voor een relatie of als potentiele relatiepartner, ik denk dat het erom gaat dat het voor veel mannen gewoon helemaal niet zo'n aantrekkelijk idee is om een monogame relatie te hebben, voor altijd samen te zijn en samen oud worden, als voor veel vrouwen, en dat dus niet als het summum van geluk beschouwen, tenzij dus heel uitzonderlijk (dus dat speciale en uitzonderlijke dat dat wél als muziek in de oren klinkt, dus idd zo gek op iemand zijn dat het opeens omslaat naar wél willen..)
Ik denk dat een monogame relatie willen toch iha veel meer een vrouwendingetje is en veel meer mannen dan je denkt dat niet (bepaald, op den duur) als ideaal (leven) voor zich zien.
Ik kan dit ook scheiden, oa omdat ik zelf die gevoelens niet heb voor "mijn" huidige scharrel en dan nog ben ik ook op seksueel gebied liever exclusief, om div redenen, niet jaloers oid maar wel kan ik me maar op 1 tegelijk concentreren(in gedachten en in doen).
Ondanks dat ik daar zelf dus gewoon geen behoefte aan heb snap ik wel dat een ander niet hetzelfde in elkaar hoeft te zitten als ik en dat soort vrijheid wél wil houden, bij dezelfde mate van gevoelens.
Ik denk dat hij mij zelfs leuker vindt dan andersom.
En ik kijk ook nog steeds om me heen, al gaan mijn intieme gedachten nu uit naar deze man, ik heb daar geen toekomstverwachtingen van en zou ook geen relatie willen met hem, daar is voor mij ook (veel) meer voor nodig, ook al zijn we ook goede gesprekspartners enzo, dat is nog lang geen liefde/verliefdheid en dat gaat het ook niet worden (beide kanten).
Stram en stijf na paar dagen echt echt hard werken, dus moest vandaag maar langzaam op gang gekomen, zo eea afbouwen en kan pas morgen naar mijn moeder.
Misschien een vertekend beeld, maar als ik de ervaringen met daten en scharrels enzo bekijk hier en irl heeft die seksuele "vrijheid" (tov "vroeger" dat vrouwen iha pas open stonden voor seks als er al gevoelens waren en het richting "vaste verkering" ging) niet in iedereens voordeel gewerkt.
Ik lees toch wel dat vooral vrouwen meer hechten aan verliefdheid en vastigheid/ "zekerheid" en mannen als ze het voor het kiezen hebben zich liever (nog) niet vastleggen aan een relatie met 1 vrouw, hoe het ook klikt, leuk en fijn het ook gaat.
Ik denk dat mannen dat onderscheid iha toch beter kunnen maken of ze ook verliefdheid/liefde voelen, en alleen dán (en als dat blijvend is ook na een tijdje) bereid zijn om die vrijheid/vrijblijvendheid op te geven.
Een andere insteek dus: bereid zijn op te geven tegenover niets liever willen.
Dus ook al klikt het, liefde en verliefdheid is en blijft iets heel bijzoners imo en vrouwen moeten dan ook nog rekening houden met een hogere gevoeligheid voor oxytocine (hechtingshormoon), en is het de vraag wat dat "meer voelen" dan eigenlijk is, óf dat wel verliefdheid is (of vooral verlust en een beetje meer?).
Het heeft imo niet zozeer met een bewuste keuze (of niet willen kiezen) te maken, en ergens denk ik dat je (men) ook niet met iedereen (op wie je zou vallen) ook een relatie zou moeten willen die "geschikte partner" lijkt (of zelfs potentieel zou zijn).
Het gaat tegenwoordig meer om commitment (als bewuste keuze om exclusief door te wíllen gaan samen) dan of er echt sprake is van liefde en verliefdheid.
Ik lees nu zo vaak dat dat ("selectief" zijn met wie het tot relatie komt) de man in kwestie is waar dat van afhangt (wat wil hij wel/niet) en misschien is dat omdat de vijver "met wie je (zelfs geweldige) seks + wel wat meer kliks" kunt hebben gewoon groter is dan die Ene op wie je echt gek bent en van liefde sprake is.
En die vijver vind- en beschik- en verkrijgbaar is ook, dus geen zin hebben om te kiezen en zich vrijwillig vast te leggen met allerlei verwachtingen en restricties he?
Het lijkt wel alsof anno nu alsnog iig goede tijden zijn voor (iig de populaire, gewilde?) vrijgezelle mannen als die dat soort gebondenheid helemaal niet (of nog niet) nastreven, tenzij..
Zelfs met evenwaardige gevoelens over en weer moet dat bijzondere dan toch van verliefdheid voelen komen, en zijn allerlei "matches en kliks" met seksuele aantrekkingskracht dat nog niet (of voor de ene wel en de ander niet0.
Gaat imo niet om of je (niet)"goed genoeg" bent voor een relatie of als potentiele relatiepartner, ik denk dat het erom gaat dat het voor veel mannen gewoon helemaal niet zo'n aantrekkelijk idee is om een monogame relatie te hebben, voor altijd samen te zijn en samen oud worden, als voor veel vrouwen, en dat dus niet als het summum van geluk beschouwen, tenzij dus heel uitzonderlijk (dus dat speciale en uitzonderlijke dat dat wél als muziek in de oren klinkt, dus idd zo gek op iemand zijn dat het opeens omslaat naar wél willen..)
Ik denk dat een monogame relatie willen toch iha veel meer een vrouwendingetje is en veel meer mannen dan je denkt dat niet (bepaald, op den duur) als ideaal (leven) voor zich zien.
Ik kan dit ook scheiden, oa omdat ik zelf die gevoelens niet heb voor "mijn" huidige scharrel en dan nog ben ik ook op seksueel gebied liever exclusief, om div redenen, niet jaloers oid maar wel kan ik me maar op 1 tegelijk concentreren(in gedachten en in doen).
Ondanks dat ik daar zelf dus gewoon geen behoefte aan heb snap ik wel dat een ander niet hetzelfde in elkaar hoeft te zitten als ik en dat soort vrijheid wél wil houden, bij dezelfde mate van gevoelens.
Ik denk dat hij mij zelfs leuker vindt dan andersom.
En ik kijk ook nog steeds om me heen, al gaan mijn intieme gedachten nu uit naar deze man, ik heb daar geen toekomstverwachtingen van en zou ook geen relatie willen met hem, daar is voor mij ook (veel) meer voor nodig, ook al zijn we ook goede gesprekspartners enzo, dat is nog lang geen liefde/verliefdheid en dat gaat het ook niet worden (beide kanten).
suzy65 wijzigde dit bericht op 31-07-2018 10:28
0.67% gewijzigd
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 30 juli 2018 om 15:02
“Misschien een vertekend beeld, maar als ik de ervaringen met daten en scharrels enzo bekijk hier en irl heeft die seksuele "vrijheid" (tov "vroeger" dat vrouwen iha pas open stonden voor seks als er al gevoelens waren en het richting "vaste verkering" ging) niet in iedereens voordeel gewerkt.”
Het heeft in het voordeel van de man zeker wel gewerkt, aangezien zij gemakkelijker gevoelens en seks kunnen scheiden. Of ze nu wel of niet in een relatie zitten, ze kunnen toch seks krijgen. Veel vrouwen gaan mee in de 'friends with benefits regeling' ten koste van zichzelf en uit angst hem anders niet meer te zien. Ik ken zelf werkelijk niet 1 vrouw die het helemaal ok en prima vindt. Die niet achteraf gevoelens krijgt of zich waardeloos voelt na er een tijdje in mee te zijn gegaan. Dat vind ik treurig, het levert altijd gezeik op. Heb zelf ook wel gescharreld, maar ik kreeg dan toch gevoelens en werd gekwetst of ik vond hem niet leuk genoeg en verloor mijn interesse al snel. Maar als ik me op een dieper niveau tijdens seks verbind met een man, dan hecht ik me aan hem.
Ik worstel ermee, maar deze keer wil ik echt bij mezelf blijven. De gedachte dat ik mezelf op moet geven om bij een man te kunnen zijn, maakt me ziek. 'Mijn' (ex)date wil niet rondneuken, juist verdieping en verbinding voelen, maar wel vrijblijvend. Ik kan dat niet rijmen in mijn hoofd. Ik wil kunnen bouwen op iemand waarbij ik me zo kwetsbaar laat zien en me veilig voelen dat hij hier voorzichtig mee omgaat. Het speciale gevoel wat ik had tijdens onze dates, was in één klap verdwenen toen de 'andere vrouwen' op de proppen kwamen. Dan kan ik wel faken en doen alsof ik het geen probleem vind, maar dat vind ik nu eenmaal wel. Ik hecht veel waarde aan authentiek zijn en mijn gevoelens durven te tonen. Dat maakt wie ik ben.
Mss is dat wel een stukje volwassenheid die veel mannen missen. Wat niet wegneemt dat ik niet snap dat niet iedereen een relatie wil. Wilde ikzelf ook jaren niet. Maar als ik toch een tijdje met iemand intiem was, dan was ik niet bezig met anderen.
Wellicht ben ik ook onvolwassen door ‘als het goed voelt’ gelijk met iemand het bed in te duiken.
Het heeft in het voordeel van de man zeker wel gewerkt, aangezien zij gemakkelijker gevoelens en seks kunnen scheiden. Of ze nu wel of niet in een relatie zitten, ze kunnen toch seks krijgen. Veel vrouwen gaan mee in de 'friends with benefits regeling' ten koste van zichzelf en uit angst hem anders niet meer te zien. Ik ken zelf werkelijk niet 1 vrouw die het helemaal ok en prima vindt. Die niet achteraf gevoelens krijgt of zich waardeloos voelt na er een tijdje in mee te zijn gegaan. Dat vind ik treurig, het levert altijd gezeik op. Heb zelf ook wel gescharreld, maar ik kreeg dan toch gevoelens en werd gekwetst of ik vond hem niet leuk genoeg en verloor mijn interesse al snel. Maar als ik me op een dieper niveau tijdens seks verbind met een man, dan hecht ik me aan hem.
Ik worstel ermee, maar deze keer wil ik echt bij mezelf blijven. De gedachte dat ik mezelf op moet geven om bij een man te kunnen zijn, maakt me ziek. 'Mijn' (ex)date wil niet rondneuken, juist verdieping en verbinding voelen, maar wel vrijblijvend. Ik kan dat niet rijmen in mijn hoofd. Ik wil kunnen bouwen op iemand waarbij ik me zo kwetsbaar laat zien en me veilig voelen dat hij hier voorzichtig mee omgaat. Het speciale gevoel wat ik had tijdens onze dates, was in één klap verdwenen toen de 'andere vrouwen' op de proppen kwamen. Dan kan ik wel faken en doen alsof ik het geen probleem vind, maar dat vind ik nu eenmaal wel. Ik hecht veel waarde aan authentiek zijn en mijn gevoelens durven te tonen. Dat maakt wie ik ben.
Mss is dat wel een stukje volwassenheid die veel mannen missen. Wat niet wegneemt dat ik niet snap dat niet iedereen een relatie wil. Wilde ikzelf ook jaren niet. Maar als ik toch een tijdje met iemand intiem was, dan was ik niet bezig met anderen.
Wellicht ben ik ook onvolwassen door ‘als het goed voelt’ gelijk met iemand het bed in te duiken.
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 30-07-2018 16:32
34.40% gewijzigd
maandag 30 juli 2018 om 15:59
Mannen kunnem dit alleen flikken als vrouwen het toestaan. Als vrouwen een man de deur wezen bij het eerste geblaat over 'bindingsangst' zou het snel klaar zijn. Waarom zou je als vrouw je vent willen 'delen'? Ik in elk geval niet. Dan liever alleen, hoef ik niet elke nacht te piekeren of ik nog wel 'leuk genoeg' ben.
Echt, zodra een man begint te mekkeren dat hij niet zo een behoefte heeft aan een relatie, wens hem veel plezier en geef hem het nummer van de soapoli mee.
Fuck off!
Echt, zodra een man begint te mekkeren dat hij niet zo een behoefte heeft aan een relatie, wens hem veel plezier en geef hem het nummer van de soapoli mee.
Fuck off!
maandag 30 juli 2018 om 16:31
Jeetje Koffiekopjes, heftige reactie.. Ik heb respect voor iedereen’s keuze, ook voor de man of vrouw die geen relatie wil. Ik neem alleen dan wel afstand als ik gevoelens heb voor zo’n persoon. Maar dat ben ik.
Zoals ik al eerder schreef, ken ik in mijn omgeving geen vrouwen die het wel kunnen (zonder gedoe en onzekerheid te voelen),maar als je het wel kunt: veel plezier!
Zoals ik al eerder schreef, ken ik in mijn omgeving geen vrouwen die het wel kunnen (zonder gedoe en onzekerheid te voelen),maar als je het wel kunt: veel plezier!
maandag 30 juli 2018 om 16:45
Een “friend with benefits” vind ik een vervelende term. Hij wordt te vaak gebruikt door mannen die helemaal geen vriendschap zoeken maar een neuk-maatje op afroep. Ik zou dat nooit willen.
Bij mij is het vanuit een spontane ontmoeting en klik uitgegroeid tot meer. Het voelt wel als een vriendschap, alleen is het lastig dat ik meer gevoelens heb gekregen dan hij. Daardoor werkt het niet.
Er is overigens geen sprake van dat hij een relatie heeft. Dat zou voor mij einde verhaal zijn. Hij is vrijgezel. Hij wisselt alleen nogal snel van de een naar de ander, wil wel een relatie maar ook weer niet. Heeft zelf het woord bindingsangst nooit in de mond genomen.
Je reageert in deze dus een beetje kort door de bocht, koffiekopjes.
Jouw persoonlijke ervaringen hoeven niet de ervaringen te zijn waar jij je nu over op loopt te winden, je oordeelt over iets wat jij zelf voor anderen invult.
Bij mij is het vanuit een spontane ontmoeting en klik uitgegroeid tot meer. Het voelt wel als een vriendschap, alleen is het lastig dat ik meer gevoelens heb gekregen dan hij. Daardoor werkt het niet.
Er is overigens geen sprake van dat hij een relatie heeft. Dat zou voor mij einde verhaal zijn. Hij is vrijgezel. Hij wisselt alleen nogal snel van de een naar de ander, wil wel een relatie maar ook weer niet. Heeft zelf het woord bindingsangst nooit in de mond genomen.
Je reageert in deze dus een beetje kort door de bocht, koffiekopjes.
Jouw persoonlijke ervaringen hoeven niet de ervaringen te zijn waar jij je nu over op loopt te winden, je oordeelt over iets wat jij zelf voor anderen invult.
maandag 30 juli 2018 om 16:56
Wat ik merk, is dat het voor een man ook een strijd kan zijn. Graag met iemand willen zijn, maar nooit je goed genoeg kunnen verbinden met iemand. Niet de keuze voor iemand willen maken, waarom? Om iemand geen pijn te willen doen? Het is niet zo zwart-wit dat iemand als man zijnde alleen maar rond wil neuken. Hij heeft ook gevoel en zoekt naar iets. Hoe meer en hoe vaker, hoe moeilijker dat wordt denk ik. Hij heeft dus ook een probleem.
Tot zover het begrip. Ik heb besloten om mij terug te trekken uit ons contact. Ik weet ook dat er teveel verschillen zijn tussen ons om iets op te bouwen. Ik ga niet wachten tot hij zijn volgende liefje weer zat is en bij mij op de stoep staat. Mij doet dat namelijk wel pijn. Het lukt mij alleen niet goed om hem dat duidelijk te maken. We wonen te ver uit elkaar. Dit vind ik geen app-gespreksstof en mijn verzoek tot telefonisch contact negeerde hij al voor het weekend. Met hem heb ik eerder geprobeerd te praten over gevoelens en dan geeft hij niet thuis. Hij voelt de bui al hangen en negeert het dan liever.
Dan is er dus weinig communicatie mogelijk.
Tot zover het begrip. Ik heb besloten om mij terug te trekken uit ons contact. Ik weet ook dat er teveel verschillen zijn tussen ons om iets op te bouwen. Ik ga niet wachten tot hij zijn volgende liefje weer zat is en bij mij op de stoep staat. Mij doet dat namelijk wel pijn. Het lukt mij alleen niet goed om hem dat duidelijk te maken. We wonen te ver uit elkaar. Dit vind ik geen app-gespreksstof en mijn verzoek tot telefonisch contact negeerde hij al voor het weekend. Met hem heb ik eerder geprobeerd te praten over gevoelens en dan geeft hij niet thuis. Hij voelt de bui al hangen en negeert het dan liever.
Dan is er dus weinig communicatie mogelijk.
maandag 30 juli 2018 om 17:02
@laverneb: wat jij beschrijft valt i.m.o. onder friend with benefits: geen monogame relatie met elkaar, wel een klik (vriendschap) en seks.
Het is oneerlijk dat de natuur het zo bepaald heeft dat vrouwen seks en gevoelens (hechting) minder makkelijk kunnen scheiden. Zou een stuk makkelijker worden allemaal.
Het is oneerlijk dat de natuur het zo bepaald heeft dat vrouwen seks en gevoelens (hechting) minder makkelijk kunnen scheiden. Zou een stuk makkelijker worden allemaal.
maandag 30 juli 2018 om 17:09
Zo voelt het ook wel. Maar je hebt gelijk, dat die gevoelens sterker worden. Seks verbindt, bij mij wel tenminste. Ik zei altijd dat ik dat alleen kan in een relatie met iemand en dat blijkt ook zo te zijn. Toch hebben die momenten met hem mij ook veel andere positieve dingen gebracht (even iets te persoonlijk om verder op in te gaan). Ik zou dit ook niet zo snel met een ander weer doen. Met deze man was het alles wat ik wilde. Ik moet het echt loslaten. Dat kan ik ook (eerder gedaan vorig jaar, toen wel met hem besproken). Maar toch doet het zeer.Delila- schreef: ↑30-07-2018 17:02@laverneb: wat jij beschrijft valt i.m.o. onder friend with benefits: geen monogame relatie met elkaar, wel een klik (vriendschap) en seks.
Het is oneerlijk dat de natuur het zo bepaald heeft dat vrouwen seks en gevoelens (hechting) minder makkelijk kunnen scheiden. Zou een stuk makkelijker worden allemaal.
maandag 30 juli 2018 om 17:12
Ach lieve laverneb, dat vind ik rot voor je. Wel een goede beslissing, hoe moeilijk ook. Ik zou het in dit geval wel via de app doen, als hij niet thuisgeeft. Er is toch geen fijne manier om dit te doen, ik deed het telefonisch en we eindigden beiden snikkend in tranen.. Ook geen fijn gevoel.
Wat je zegt over die strijd bij de man klopt in mijn situatie ook helemaal, hij vindt het vreselijk en voelt zich er vaak eenzaam door zei hij. Maar als alles zo goed en fijn voelt met mij, en je dit zelf uitvoerig benoemt en bejubelt, waarom dan toch die twijfel en hang naar vrijheid? Het enige wat ik wil is seksuele exclusiviteit.. Dan is dat toch wel erg belangrijk blijkbaar..
Maar nee, ook hier geen klootzak, wel een dolende ziel, op zoek naar...?
Wat je zegt over die strijd bij de man klopt in mijn situatie ook helemaal, hij vindt het vreselijk en voelt zich er vaak eenzaam door zei hij. Maar als alles zo goed en fijn voelt met mij, en je dit zelf uitvoerig benoemt en bejubelt, waarom dan toch die twijfel en hang naar vrijheid? Het enige wat ik wil is seksuele exclusiviteit.. Dan is dat toch wel erg belangrijk blijkbaar..
Maar nee, ook hier geen klootzak, wel een dolende ziel, op zoek naar...?
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 01-08-2018 12:10
Reden: Aangepast ivm herkenbaarheid
Reden: Aangepast ivm herkenbaarheid
18.58% gewijzigd
maandag 30 juli 2018 om 18:49
Dat vind ik zo lastig, dat het eigenlijk gewoon niet te snappen is wat er in ze omgaat en waarom het gewoon echt samen niet kan.
Wat ik het moeilijkste vind is dat ik mezelf een beetje kwijt ben geraakt en iemand over mijn grenzen heb laten gaat. Dit is mij nog nooit gebeurt en ik hoop dat het ook nooit meer gaat gebeuren. Ik heb nooit problemen gehad met alleen zijn. Nooit op zoek geweest naar een partner. Maar nu dit niet gaat werken samen voel ik me echt verloren. Voelt ook als falen, dat moet ik echt loslaten.
Het liefste wil ik zo snel mogelijk dit gevoel achter mij laten en weer terug naar mijn zelfstandige ik. Daarom lees ik hier mee. Echt opschieten doet het nog niet helaas.
Wat ik het moeilijkste vind is dat ik mezelf een beetje kwijt ben geraakt en iemand over mijn grenzen heb laten gaat. Dit is mij nog nooit gebeurt en ik hoop dat het ook nooit meer gaat gebeuren. Ik heb nooit problemen gehad met alleen zijn. Nooit op zoek geweest naar een partner. Maar nu dit niet gaat werken samen voel ik me echt verloren. Voelt ook als falen, dat moet ik echt loslaten.
Het liefste wil ik zo snel mogelijk dit gevoel achter mij laten en weer terug naar mijn zelfstandige ik. Daarom lees ik hier mee. Echt opschieten doet het nog niet helaas.
maandag 30 juli 2018 om 21:09
Levade, heeft je relatie lang geduurd? En wat mis je het meeste?Levade schreef: ↑30-07-2018 18:49Dat vind ik zo lastig, dat het eigenlijk gewoon niet te snappen is wat er in ze omgaat en waarom het gewoon echt samen niet kan.
Wat ik het moeilijkste vind is dat ik mezelf een beetje kwijt ben geraakt en iemand over mijn grenzen heb laten gaat. Dit is mij nog nooit gebeurt en ik hoop dat het ook nooit meer gaat gebeuren. Ik heb nooitk problemen gehad met alleen zijn. Nooit op zoek geweest naar een partner. Maar nu dit niet gaat werken samen voel ik me echt verloren. Voelt ook als falen, dat moet ik echt loslaten.
Het liefste wil ik zo snel mogelijk dit gevoel achter mij laten en weer terug naar mijn zelfstandige ik. Daarom lees ik hier mee. Echt opschieten doet het nog niet helaas.
maandag 30 juli 2018 om 22:55
maandag 30 juli 2018 om 23:53
Levade, dat klinkt heel close. Ik kan me goed voorstellen dat je dat mist.
Heb je eerdere relaties gehad?
Ik dacht na mijn huwelijk ook nooit meer zoiets te kunnen voelen voor iemand. Toch gebeurde dat onverwachts.
Het kan dus wel. Alleen niet fijn als het niet blijvend is. Ik weet niet of het jouw eigen keus was, ik vermoed van niet?
Heb je eerdere relaties gehad?
Ik dacht na mijn huwelijk ook nooit meer zoiets te kunnen voelen voor iemand. Toch gebeurde dat onverwachts.
Het kan dus wel. Alleen niet fijn als het niet blijvend is. Ik weet niet of het jouw eigen keus was, ik vermoed van niet?
dinsdag 31 juli 2018 om 00:08
Delila, dank je. Ik heb contact gehad met hem. Hij gaf aan al het idee te hebben dat ik meer was gaan voelen dan ik liet merken. Hij was er vrij nuchter over. Ik voelde mij wel verdrietig. Het inwisselbare gevoel wordt zo voor mij eigenlijk bevestigd.
Ik zit er ook weer niet op te wachten dat er een huilende man aan mijn been hangt hoor. Maar iets van gevoel merk ik niet. Ja, hij dacht elke dag aan mij (jaja, dat zal wel, denk ik dan), maar ja de afstand.
Ik schijn nogal te vallen op mannen die hun emoties niet uiten. Mijn ex was totaal anders van karakter (eigenlijk tegenovergesteld) maar had dit ook precies.
Ik kan mijn emoties wel uiten en ook afleiding zoeken. Heb wel geleerd de afgelopen paar jaar om te gaan met verlies. Dit voelt dan niet als het ergste wat ik mee kan maken. Vorig jaar merkte ik dat het gevoel steeds terug kwam. Eigenlijk moeilijk om los te laten. Toen had ik het contact verbroken, maar dacht nog veel aan hem.
Ik moet mezelf maar voorhouden dat ik genoten heb van de momenten samen en dat ik dat wil vasthouden en me niet rot wil voelen over wat er niet is of niet kan zijn. Dan weet ik dat er alsnog momenten zijn waarop ik me verdrietig voel daarover, maar die momenten gaan ook weer over.
Ik zit er ook weer niet op te wachten dat er een huilende man aan mijn been hangt hoor. Maar iets van gevoel merk ik niet. Ja, hij dacht elke dag aan mij (jaja, dat zal wel, denk ik dan), maar ja de afstand.
Ik schijn nogal te vallen op mannen die hun emoties niet uiten. Mijn ex was totaal anders van karakter (eigenlijk tegenovergesteld) maar had dit ook precies.
Ik kan mijn emoties wel uiten en ook afleiding zoeken. Heb wel geleerd de afgelopen paar jaar om te gaan met verlies. Dit voelt dan niet als het ergste wat ik mee kan maken. Vorig jaar merkte ik dat het gevoel steeds terug kwam. Eigenlijk moeilijk om los te laten. Toen had ik het contact verbroken, maar dacht nog veel aan hem.
Ik moet mezelf maar voorhouden dat ik genoten heb van de momenten samen en dat ik dat wil vasthouden en me niet rot wil voelen over wat er niet is of niet kan zijn. Dan weet ik dat er alsnog momenten zijn waarop ik me verdrietig voel daarover, maar die momenten gaan ook weer over.
dinsdag 31 juli 2018 om 08:56
Ik snap je gevoel zo goed, eerst een knuffel voor jou! Herken erg veel in jou van mezelf, eigenlijk lijkt het alsof we verslaafd zijn aan afwijzing. Want nu wordt je eigen overtuiging bevestigd: ik ben niet goed genoeg. En dat is niet waar!
Als we onszelf echt de moeite waard gaan vinden, dan maakt het niet uit wat een ander vindt en raakt het je ook niet als iemand je afwijst. Probeer het gewoon te zien voor wat het is: jullie willen niet hetzelfde op een punt waar je geen concessies kan doen. Dat is verdrietig, maar heeft niets met jou als mens te maken. Je bent de moeite waard!
Doet mij denken aan wat een andere forumster aan mij schreef vorige week, een dialoog uit Game of Thrones:
' A man express his feelings to a girl, she rejected.. He was not sad. His friend asked him why he was not sad..'
' Why wasnt he sad?'
' Why should the man be sad? He lost someone who did not love him. But she lost someone who did love her..'
Het is een hele mooie en ware tekst vind ik.. Misschien helpt het jou ook.
En kijk met een goed gevoel op de mooie momenten die jullie samen hebben gehad en koester die.
Ook dit gaat weer over, al is het nu even zwaar kl*te.
Ik vecht ook nog steeds elke (minuut van de) dag tegen mijn gevoelens voor mijn man. Sta steeds op het punt hem te appen en te zeggen dat ik hem in mijn leven wil houden, dat ik niet zonder hem kan...
Als we onszelf echt de moeite waard gaan vinden, dan maakt het niet uit wat een ander vindt en raakt het je ook niet als iemand je afwijst. Probeer het gewoon te zien voor wat het is: jullie willen niet hetzelfde op een punt waar je geen concessies kan doen. Dat is verdrietig, maar heeft niets met jou als mens te maken. Je bent de moeite waard!
Doet mij denken aan wat een andere forumster aan mij schreef vorige week, een dialoog uit Game of Thrones:
' A man express his feelings to a girl, she rejected.. He was not sad. His friend asked him why he was not sad..'
' Why wasnt he sad?'
' Why should the man be sad? He lost someone who did not love him. But she lost someone who did love her..'
Het is een hele mooie en ware tekst vind ik.. Misschien helpt het jou ook.
En kijk met een goed gevoel op de mooie momenten die jullie samen hebben gehad en koester die.
Ook dit gaat weer over, al is het nu even zwaar kl*te.
Ik vecht ook nog steeds elke (minuut van de) dag tegen mijn gevoelens voor mijn man. Sta steeds op het punt hem te appen en te zeggen dat ik hem in mijn leven wil houden, dat ik niet zonder hem kan...
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 01-08-2018 12:10
Reden: Aangepast ivm herkenbaarheid
Reden: Aangepast ivm herkenbaarheid
16.84% gewijzigd
dinsdag 31 juli 2018 om 11:46
Delila, ik heb niet zo de ervaring met afwijzing, maar ik herken wel het niet los kunnen laten van de band. Het is verstandig om banden te verbreken als je iemand wilt proberen te vergeten. Met je hoofd weet je wel waarom. Maar je gevoel is heel anders.
Dat is denk ik dat symbiotische. Ik weet dat ik dat prettig vind, maar ook dat het niet goed is. Daardoor idealiseer je ook iemand en moffel je de eigenschappen van iemand die je niet zo fijn vindt weg en accepteer je teveel wat niet bij je past.
Dat is denk ik dat symbiotische. Ik weet dat ik dat prettig vind, maar ook dat het niet goed is. Daardoor idealiseer je ook iemand en moffel je de eigenschappen van iemand die je niet zo fijn vindt weg en accepteer je teveel wat niet bij je past.
