Relaties
alle pijlers
(Alleenzijn en) gelukkig zijn met jezelf, deel VII
woensdag 28 juni 2017 om 12:24
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!
Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.
De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041
Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!
Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.
De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041
Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 21 augustus 2017 om 21:13
Hallo allemaal,
Ik lees dit topic al een tijdje mee en ik zou graag meeschrijven.
Ik ben 24 en 3 jaar geleden ging mijn eerste en enige relatie uit. Ik was hier helemaal kapot van. Ben uiteindeljk in een depressie beland waar ik nu therapie voor heb. Ik ben heel hard aan mezelf aan het werken (ook) om gelukkig alleen te zijn maar het wil nog niet zo lukken.
Ik zie hier zoveel goede adviezen en ondersteunende woorden voorbij komen. Fijn om te lezen.
Mijn ex ging vaak over mijn grenzen heen, misschien had ik dit toen niet zo door. Hierdoor ben ik veranderd. Misschien zelfs verbitterd soms. Nog steeds heb ik er soms last van.
Tegenwoordig ben ik niet goed met relaties. Als iets zich in die richting beweegt krijg ik paniekaanvallen. Langzaam aan probeer ik weer te daten, helaas gaat dat niet super. Ik weet ook niet zo goed hoe het werkt.
Dus voorlopig nog alleen
Ik lees dit topic al een tijdje mee en ik zou graag meeschrijven.
Ik ben 24 en 3 jaar geleden ging mijn eerste en enige relatie uit. Ik was hier helemaal kapot van. Ben uiteindeljk in een depressie beland waar ik nu therapie voor heb. Ik ben heel hard aan mezelf aan het werken (ook) om gelukkig alleen te zijn maar het wil nog niet zo lukken.
Ik zie hier zoveel goede adviezen en ondersteunende woorden voorbij komen. Fijn om te lezen.
Mijn ex ging vaak over mijn grenzen heen, misschien had ik dit toen niet zo door. Hierdoor ben ik veranderd. Misschien zelfs verbitterd soms. Nog steeds heb ik er soms last van.
Tegenwoordig ben ik niet goed met relaties. Als iets zich in die richting beweegt krijg ik paniekaanvallen. Langzaam aan probeer ik weer te daten, helaas gaat dat niet super. Ik weet ook niet zo goed hoe het werkt.
Dus voorlopig nog alleen
dinsdag 22 augustus 2017 om 09:23
RobynS (slaat je nick op
Die zangeres? Gaaf nummer iig!), welkom. Forum ff mobiel en dat is een ramp haha, heb laptopdeaad niet bij me dus die is nu leeg. Wat alleen maar goed is voor me: gister in de tuin gewerkt dus die staat er weer netjes bij en later kreeg ik een vriendin op visite, gezellig!
Besef dat dat hele daten niet zo'n goed plan is als je niet heel sterk in je schoenen staat qua relaties. De kans dat het op nx uitloopt is vele malen groter dan dat het wel raak is namelijk, dus relatief veel afwijzen en afgewezen worden.
Zelfs de meest zelfverzekerde types zouden daar moedeloos van worden, dus het is zaak dat je lekker in je vel bent als je daaraan begint, ook omdat je dan zuiverder erin staat en minder geneigd bent aan iemand te binden die niet goed voor je is of niet bij je past, om maar iemand te 'hebben' of te houden.
Die zangeres? Gaaf nummer iig!), welkom. Forum ff mobiel en dat is een ramp haha, heb laptopdeaad niet bij me dus die is nu leeg. Wat alleen maar goed is voor me: gister in de tuin gewerkt dus die staat er weer netjes bij en later kreeg ik een vriendin op visite, gezellig!
Besef dat dat hele daten niet zo'n goed plan is als je niet heel sterk in je schoenen staat qua relaties. De kans dat het op nx uitloopt is vele malen groter dan dat het wel raak is namelijk, dus relatief veel afwijzen en afgewezen worden.
Zelfs de meest zelfverzekerde types zouden daar moedeloos van worden, dus het is zaak dat je lekker in je vel bent als je daaraan begint, ook omdat je dan zuiverder erin staat en minder geneigd bent aan iemand te binden die niet goed voor je is of niet bij je past, om maar iemand te 'hebben' of te houden.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 22 augustus 2017 om 09:31
Aliice: 1 vraagje: wat hij deed wat jouw grens overschreed, is dat wat iha ook overschrijdend zou zijn, dus anderen ook niet okay zouden vinden? Maw algemene fatsoensnormen of agressie en dat jeje terecht onveilig voelde? En die normaal zijn dus hij van kom weten dat hij een grens overging, ook zonder dat je daar eerst op zou hoeven wijzen en voor jezelf opkomen?
Of een persoonlijkje grens die hij niet kon weten als jij die niet aangeeft? Want dat maakt imo wel verschil: voor sommige dingen zou je niet op hoeven te komen voor jezelf in een relatie, die mag je aannemen dat iemand zelf al hanteert. Ook al is ie uit een andere cultuur. Is wat voorviel daar wel okay ?
Of een persoonlijkje grens die hij niet kon weten als jij die niet aangeeft? Want dat maakt imo wel verschil: voor sommige dingen zou je niet op hoeven te komen voor jezelf in een relatie, die mag je aannemen dat iemand zelf al hanteert. Ook al is ie uit een andere cultuur. Is wat voorviel daar wel okay ?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 22 augustus 2017 om 09:41
Prachtig weer vandaag! Eindelijk een beetje zomergevoel, heerlijk! Ik blijf nog even! Nu eea weer aan kant is hier kan ik lekker relaxen, ff een ommetje maken nu, tis al rustig nu de vakanties voorbij zijn, straks maar eens een boek lezen in het zonnetje.
En zwemmen!
Je hoeft niet ver weg voor het vakantiegevoel iig!
Finne dag allemaal, probeer wat mee te nemen daarvan vandaag!
En zwemmen!
Je hoeft niet ver weg voor het vakantiegevoel iig!
Finne dag allemaal, probeer wat mee te nemen daarvan vandaag!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 22 augustus 2017 om 11:12
Dames en heren,
Het ligt zeker niet aan jullie maar ik heb weer even een kleine pauze nodig.
Ik waardeer jullie adviezen maar ik merk dat ik in de war raak ervan, vandaar dat ik het eea. weggehaald heb.
Ik ga even tot rust komen en alles even proberen los te laten, ik zal dit toch eventueel met vriend en vooral met mezelf op moeten lossen en uit zien te komen, thnx voor de wijze raad en geniet van het heerlijke weer
Het ligt zeker niet aan jullie maar ik heb weer even een kleine pauze nodig.
Ik waardeer jullie adviezen maar ik merk dat ik in de war raak ervan, vandaar dat ik het eea. weggehaald heb.
Ik ga even tot rust komen en alles even proberen los te laten, ik zal dit toch eventueel met vriend en vooral met mezelf op moeten lossen en uit zien te komen, thnx voor de wijze raad en geniet van het heerlijke weer
anoniem_351879 wijzigde dit bericht op 22-08-2017 13:34
15.98% gewijzigd
dinsdag 22 augustus 2017 om 11:15
Mag aub je quote weg?Yasinaa schreef: ↑21-08-2017 09:47Alice,
Ik lees al even mee en ik wil even hierop reageren. Jouw gevoel was dus in feite goed. Je werd dus angstig en het zat daadwerkelijk niet goed. Ik denk dat wanneer je de juiste persoon treft en wanneer het goed zit dat die verlatingsangst helemaal niet getriggerd wordt, want je weet dat het goed zit (tenzij je de diepgewortelde ernstige versie hebt dan kan het toch iets anders liggen, maar dan nog als je met de juiste persoon bent dan wordt die veeeel minder of niet getriggerd ). Met jouw vriend zat het gewoon niet goed en dat voelde je aan. Vertrouw op jouw intuitie en veel sterkte, komt echt goed hoor.
Thnx!
dinsdag 22 augustus 2017 om 11:27
Hoi ladies,
Kom mij ook even melden! Heb ontzettend veel gehad aan een aantal boeken dat in dit topic is genoemd (Liefdesbang, Als hij maar gelukkig is, Het monsterverbond, Verslaafd aan de liefde, etc). Ook heb ik een interessant boek gelezen over hechtig: Verbonden (hechting en liefde) van Amir Levine & Rachel. Een aanrader voor alle posters hier die last hebben (van een vorm) van verlatings-of bindingsangst.
Toch heb ik het weer voor elkaar gekregen om lang in een destructieve iets te blijven hangen. Hij kwam toch elke keer "terug". Uiteindelijk heb ik er weer een punt achter gezet en hem dit keer volledig geblokkeerd (i.p.v. alleen Facebook, vervolgens Whatsapp, etc.) en regressietherapie gehad om ons 'lijntje' te doorbreken. Maar zelfs hierna kwam hij nog letterlijk vanuit de massa recht op mij aflopen om mij te kussen, terwijl hij inmiddels een vriendin heeft. Bizar vond ik dat (70 euro voor zo'n sessie!) en ook wel een emotionele weerslag. Al met al heb ik mij er weer doorheen geworsteld en probeer er het beste van te maken.
Probeer lief voor mijzelf te zijn en bijvoorbeeld veel op mijn voeding te letten, grenzen beter te bewaken, voor mijzelf opkomen, zinsgeving. Onderneem veel leuke dingen met vriendinnen en in algemeen meer doen waar ik gelukkig van word. Al met al voel ik mij steeds vrijer en kan ik het verleden beter loslaten. Verdiep mij ook meer in spiritualiteit. Soms heb ik even terugval, maar neem mijzelf voor dat dit heel natuurlijk is.
Ben zelfs voor het eerst alleen op vakantie naar het buitenland geweest! Heb daar heerlijk gelezen, strand op geweest, uit eten (boekje mee), tour gedaan via reisbureau. Moest zelfs rijke Griekse mannen van mij afslaan. Heb twee keer date geweigerd! Eentje kwam te dominant over en de ander vond ik te oud. Eerlijk gezegd dat ik gewoon lekker allen op vakantie ben en wil blijven
Zoek zelf geen mannen op, maar heb inmiddels wel een date gehad. Hij bleek een open relatie te hebben, dus direct mee gestopt. Daarnaast ook weer eens een one night stand gehad (begon toch te kriebelen na ruim 1,5 jaar geen seks te hebben gehad), maar dat laatste vind ik nog lastig.
Wil graag mijn seksualiteit verder ontdekken (wat vind IK fijn en lekker), maar wil geen relatie. En seks zonder gevoelens, vind ik moeilijk. Krijg dan schuldgevoel, angst dat ik een "slet" ben of zo op mensen overkom etc. En voelde me zelfs schuldig tegenover mijn "ex" (omdat ik zei dat seks wat voor mij betekent), terwijl hij ineens - na ons drama - wél een relatie had terwijl hij daar niet aan toe was. Dus dit is ook nog ontwikkelstukje.
Kom mij ook even melden! Heb ontzettend veel gehad aan een aantal boeken dat in dit topic is genoemd (Liefdesbang, Als hij maar gelukkig is, Het monsterverbond, Verslaafd aan de liefde, etc). Ook heb ik een interessant boek gelezen over hechtig: Verbonden (hechting en liefde) van Amir Levine & Rachel. Een aanrader voor alle posters hier die last hebben (van een vorm) van verlatings-of bindingsangst.
Toch heb ik het weer voor elkaar gekregen om lang in een destructieve iets te blijven hangen. Hij kwam toch elke keer "terug". Uiteindelijk heb ik er weer een punt achter gezet en hem dit keer volledig geblokkeerd (i.p.v. alleen Facebook, vervolgens Whatsapp, etc.) en regressietherapie gehad om ons 'lijntje' te doorbreken. Maar zelfs hierna kwam hij nog letterlijk vanuit de massa recht op mij aflopen om mij te kussen, terwijl hij inmiddels een vriendin heeft. Bizar vond ik dat (70 euro voor zo'n sessie!) en ook wel een emotionele weerslag. Al met al heb ik mij er weer doorheen geworsteld en probeer er het beste van te maken.
Probeer lief voor mijzelf te zijn en bijvoorbeeld veel op mijn voeding te letten, grenzen beter te bewaken, voor mijzelf opkomen, zinsgeving. Onderneem veel leuke dingen met vriendinnen en in algemeen meer doen waar ik gelukkig van word. Al met al voel ik mij steeds vrijer en kan ik het verleden beter loslaten. Verdiep mij ook meer in spiritualiteit. Soms heb ik even terugval, maar neem mijzelf voor dat dit heel natuurlijk is.
Ben zelfs voor het eerst alleen op vakantie naar het buitenland geweest! Heb daar heerlijk gelezen, strand op geweest, uit eten (boekje mee), tour gedaan via reisbureau. Moest zelfs rijke Griekse mannen van mij afslaan. Heb twee keer date geweigerd! Eentje kwam te dominant over en de ander vond ik te oud. Eerlijk gezegd dat ik gewoon lekker allen op vakantie ben en wil blijven
Zoek zelf geen mannen op, maar heb inmiddels wel een date gehad. Hij bleek een open relatie te hebben, dus direct mee gestopt. Daarnaast ook weer eens een one night stand gehad (begon toch te kriebelen na ruim 1,5 jaar geen seks te hebben gehad), maar dat laatste vind ik nog lastig.
Wil graag mijn seksualiteit verder ontdekken (wat vind IK fijn en lekker), maar wil geen relatie. En seks zonder gevoelens, vind ik moeilijk. Krijg dan schuldgevoel, angst dat ik een "slet" ben of zo op mensen overkom etc. En voelde me zelfs schuldig tegenover mijn "ex" (omdat ik zei dat seks wat voor mij betekent), terwijl hij ineens - na ons drama - wél een relatie had terwijl hij daar niet aan toe was. Dus dit is ook nog ontwikkelstukje.
dinsdag 22 augustus 2017 om 12:48
Suzy, Nick slaat inderdaad op de zangeres.
Daten is inderdaad niet zo'n goed idee nu ik niet goed in mijn vel zit. Ik weet ook niet zo goed hoe het allemaal werkt eigenlijk. Het maakt me constant zenuwachtig. En niet op de leuke manier. Ik kan op dit moment ook niet goed tegen teleurstellingen, dus alles wat dan misgaat voelt even als het einde van de wereld. Maar het heeft me goed geholpen hier mee te lezen, ook om alles even in perspectief te zien. Ook fijn om mee te schrijven, wanneer het in mijn hoofd blijft zitten wordt alles zoveel groter dan dat het zou hoeven zijn.
Ik heb al een aantal boeken van de lijst gelezen. Deze gaven wel wat inzichten en goede handvatten.
Ik heb nu ook vakantie en kan niet wachten tot ik weer aan het werk kan. Weer wat structuur en dagelijks afleiding. Alleen zitten helpt ook niet echt. Gelukkig heb ik lieve vriendinnen, maar ik wil daar natuurlijk ook niet de deur plat lopen, helemaal niet wanneer ik me niet goed voel.
Ik ben nu dus super hard aan mezelf aan het werken. Wat hier en daar erg zwaar en confronterend is. En helemaal nu ik vakantie heb en dus de hele dag met mezelf zit. Soms lastig om van de bank af te komen. Maar vandaag wil ik graag wat dingetjes gaan doen. Schoonmaken, alles weer een beetje op orde krijgen.
Daten is inderdaad niet zo'n goed idee nu ik niet goed in mijn vel zit. Ik weet ook niet zo goed hoe het allemaal werkt eigenlijk. Het maakt me constant zenuwachtig. En niet op de leuke manier. Ik kan op dit moment ook niet goed tegen teleurstellingen, dus alles wat dan misgaat voelt even als het einde van de wereld. Maar het heeft me goed geholpen hier mee te lezen, ook om alles even in perspectief te zien. Ook fijn om mee te schrijven, wanneer het in mijn hoofd blijft zitten wordt alles zoveel groter dan dat het zou hoeven zijn.
Ik heb al een aantal boeken van de lijst gelezen. Deze gaven wel wat inzichten en goede handvatten.
Ik heb nu ook vakantie en kan niet wachten tot ik weer aan het werk kan. Weer wat structuur en dagelijks afleiding. Alleen zitten helpt ook niet echt. Gelukkig heb ik lieve vriendinnen, maar ik wil daar natuurlijk ook niet de deur plat lopen, helemaal niet wanneer ik me niet goed voel.
Ik ben nu dus super hard aan mezelf aan het werken. Wat hier en daar erg zwaar en confronterend is. En helemaal nu ik vakantie heb en dus de hele dag met mezelf zit. Soms lastig om van de bank af te komen. Maar vandaag wil ik graag wat dingetjes gaan doen. Schoonmaken, alles weer een beetje op orde krijgen.
dinsdag 22 augustus 2017 om 13:48
Ik krijg vaak het idee dat een heleboel mensen met een totaal verkeerd idee in hun hoofd op zo'n eerste date gaan, alsof ze al een hele toekomst hebben uitgestippeld met de persoon die ze dan pas voor het eerst daadwerkelijk life meemaken. Al die verwachtingen verpesten dan alles al voordat men elkaar ook maar heeft leren kennen.
Dit terwijl het veel relaxter is om een date te zien als het ondernemen van een gezamenlijke leuke activiteit ter kennismaking en meer niet, eerst maar eens zien of je het kan vinden met die andere persoon, zonder dat je meteen de kleuren van de kinderkamer aan het plannen bent.
Dit terwijl het veel relaxter is om een date te zien als het ondernemen van een gezamenlijke leuke activiteit ter kennismaking en meer niet, eerst maar eens zien of je het kan vinden met die andere persoon, zonder dat je meteen de kleuren van de kinderkamer aan het plannen bent.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
dinsdag 22 augustus 2017 om 14:08
Ik reageer later weer, maar RobynS ea: ga niet thuis zitten!! Je kunt als je toch in je uppie bent toch gewoon naar het strand of strandje/plas/zwembad ergens? Waarom is het zo moeilijk om zelf iets leuks te doen, dat je zelfs liever geen vakantie hebt kan ik me nou echt he-le-maal niks bij voorstellen!!!
Je kan het hele jaar nog werken, je bent toch niet op de wereld om de dag door te moeten zien te komen???! Wat voor dingen ziu je wel doen met een partner en als single niet doen? Je tijd is kostbaar, ontlopen kun je jezelf niet, dus op de bank ook niet! Kun je jezelf net zo goed ergens mee naartoe nemen! Ga erop uit, gewoon Naar buiten met dit mooie weer, maakt niet uit waarheen. Opruimen kan als het vd week weer koud en nat wordt.
Je kan het hele jaar nog werken, je bent toch niet op de wereld om de dag door te moeten zien te komen???! Wat voor dingen ziu je wel doen met een partner en als single niet doen? Je tijd is kostbaar, ontlopen kun je jezelf niet, dus op de bank ook niet! Kun je jezelf net zo goed ergens mee naartoe nemen! Ga erop uit, gewoon Naar buiten met dit mooie weer, maakt niet uit waarheen. Opruimen kan als het vd week weer koud en nat wordt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 22 augustus 2017 om 14:31
dinsdag 22 augustus 2017 om 20:59
Bedankt voor je reactie. Heel herkenbaar. Ik heb zelf ook al een aantal weken na de break up gedate met een jongen uit Zeeland, ik woon zelf in Limburg. Ik had hem via internet leren kennen alles leuk en wel, maar de tweede date tja, toen zijn we tussen de lakens beland. Vraag me niet hoé, want daar ben ik helemaal niet type niet voor .. nu denk ik wat bezielde me!? Geloof dat het een soort rebound is geweest. Nu heb ik mn profiel verwijderd op die datingsite, ik dacht bij mezelf 'dit ben ik helemaal niet'. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik eerst aan mezelf ga werken (van mezelf houden, heb nogal een negatief zelfbeeld etc) en pas dan kan open staan voor een nieuwe relatie of het daten in het algemeen.Lepellepel schreef: ↑21-08-2017 14:23@ Inwonderland:
Jij zit deels in hetzelfde schuitje, maar met het grote verschil dat jij degene bent die de knoop heeft doorgehakt. Ik herken veel in je verhaal. Vluchten… De eerste 3 maanden heb ik in een roes geleefd. Ontkennen, woede, vluchten naar anderen. Ben zelfs op date(s) geweest. En dat is heerlijke afleiding. Maar als dat contact na een maand stopt voelt het precies hetzelfde. Er is niets veranderd. Het voelt heel alleen zo alleen…. En dat is voor een groot deel psychisch.. ‘Vroeger’ was ik 2 van de 3 dagen bijna helemaal alleen. Was hij een paar keer per jaar een weekend weg op vakantie. Allemaal prima. Alleen nu mis ik dat vangnet ofzo. Dat je voor iemand nummer 1 bent.
De aandacht ja, dat is het. Dat werkt heel verslavend. Is heel verslavend. Moet je echt van afkicken. Ik merk ook dat als ik weer even contact met hem heb, of vragen over/van hem krijg. Gelijk gaan er weer luikjes open. Gelijk wordt het gemis groter. En misschien wil ik hem ook helemaal niet missen in mijn gedachten. Alleen heb ik daar mezelf mee. Hij is tenslotte ook verder.
Maar voor jou geldt ook dat je na 8,5 jaar opeens heel anders in het leven staat. Wellicht komt bij jou nu ook de opluchting dat je niet meer op je tenen hoeft te lopen. Dat je niet meer ongelukkig bent in je relatie. Dagelijkse ruzies kosten ook veel energie. En wat je zegt over schuldig voelen, ik neem mijn ex dat inderdaad kwalijk. Maar (en dit mag je dus niet aan mijn ex vertellen) jij zag geen andere uitweg. Jij was op. Het was al te laat.
Maar dat neemt het gemis niet weg. Je maakte toch onderdeel uit van een stel. En nu niet meer. Dat doet pijn. Dat zal het ook nog wel even blijven doen. Alleen men beweerd dat dat minder gaat worden. Laten we ons best doen En typ maar lekker weg hoor, ik ben de laatste die jou dat kwalijk neemt!
Maar klopt precies wat je zegt, het lijkt wel een verslaving om mannelijke aandacht te krijgen, is het niet van mn ex dan is het wel van een datingprofiel online.. Ik had nooit gedacht dat ik zo in elkaar zou zitten! Achja, dan val ik mijn vriendinnen maar lastig op de app, haha. Ik hoop ook dat tijd alle wonden heelt, ik wil nu ook niet halsoverkop in een relatie stappen 'om maar iemand te moeten hebben'.. Door nu alleen te zijn leer ik wel wat ik wel en niet wil ik een relatie , ofja althans dat is een advies wat ik overal lees en allemaal die informatie/adviezen daar haal ik veel positieve energie uit. Ik ben tenslotte niet de enige die een relatie heeft verbroken.
woensdag 23 augustus 2017 om 07:54
Zo, mn pauze is alweer klaar... , ik ben er wel uit.
Mijn gevoel zegt iets anders en als hij bereid is om te praten en eventueel dingen anders te doen kan het een ander verhaal worden, maar ik wil mijn hoop daar niet op vestigen, en ik weet niet of het realisitsch is om dat te verwachten.
De eerste maand met hem was fantastisch, daarna werd het ingewikkelder, en ik geloof niet dat ik blij word van een ingewikkelde relatie.
Nogmaals mn gevoel zegt nu wat anders, (ik heb natuurlijk verlatingsangst, en misschien toch bang om alleen te zijn/graag relatie willen etc) maar ik geloof niet dat ik op deze manier erg blij word hiervan. (Zeker niet van erover blijven piekeren) en ik kan hem beter maar even loslaten.
fijne zonnige dag allen, ik heb me beter gemeld en ik ga vanmiddag weer proberen te werken
Heeft me wel even goed gedaan, even rust pakken.
Mijn gevoel zegt iets anders en als hij bereid is om te praten en eventueel dingen anders te doen kan het een ander verhaal worden, maar ik wil mijn hoop daar niet op vestigen, en ik weet niet of het realisitsch is om dat te verwachten.
De eerste maand met hem was fantastisch, daarna werd het ingewikkelder, en ik geloof niet dat ik blij word van een ingewikkelde relatie.
Nogmaals mn gevoel zegt nu wat anders, (ik heb natuurlijk verlatingsangst, en misschien toch bang om alleen te zijn/graag relatie willen etc) maar ik geloof niet dat ik op deze manier erg blij word hiervan. (Zeker niet van erover blijven piekeren) en ik kan hem beter maar even loslaten.
fijne zonnige dag allen, ik heb me beter gemeld en ik ga vanmiddag weer proberen te werken
Heeft me wel even goed gedaan, even rust pakken.
anoniem_351879 wijzigde dit bericht op 23-08-2017 09:55
13.64% gewijzigd
woensdag 23 augustus 2017 om 09:29
Mooi zo, Alice.
Al had je deze mooie dag nog even mee kunnrn pikken en jezelf in het zonnetje kunnen zetten.
Morgen was vroeg genoeg geweest en dan had je imo nog steeds een goede arbeidsmoraal gehad hoor!
Ik heb mezelf iig vandaag nog vrij gegeven. Vandaag onkruid enzo wegbrengen, moet mijn rug in de gaten houden dus doe elke dag een beetje. Het groeit hier als een gek maar knapt langzaamaan wel op.
Ik zit sowieso al minder en het oog wil ook wat, dus is het ook fijn om mee bezig te zijn, behalve dat ik toch een tennisarm heb overgehouden aan het vertillen laatst en geen kracht in heb. En ik ben rechts, kan niet anders dan matig belasten wil het over gaan. Dan is zwemmen en wandelen beter dan bukken en onkruid met wortel en al eruit rukken, maar ja, iemand moet het doen he.
Luister goed baar jezelf idd, je gevoel zegt volgens mij juist dat eea niet goed 'voelt' voor jou en iemand(s gedrag/ normen en waarden) veranderen voor het kan werken is gewoon geen goed teken, zeker niet als dat na een maand al duidelijk wordt.
Kies zelf en laat het niet van hem afhangen.
En werk ze, vanmiddag!
Al had je deze mooie dag nog even mee kunnrn pikken en jezelf in het zonnetje kunnen zetten.
Morgen was vroeg genoeg geweest en dan had je imo nog steeds een goede arbeidsmoraal gehad hoor!
Ik heb mezelf iig vandaag nog vrij gegeven. Vandaag onkruid enzo wegbrengen, moet mijn rug in de gaten houden dus doe elke dag een beetje. Het groeit hier als een gek maar knapt langzaamaan wel op.
Ik zit sowieso al minder en het oog wil ook wat, dus is het ook fijn om mee bezig te zijn, behalve dat ik toch een tennisarm heb overgehouden aan het vertillen laatst en geen kracht in heb. En ik ben rechts, kan niet anders dan matig belasten wil het over gaan. Dan is zwemmen en wandelen beter dan bukken en onkruid met wortel en al eruit rukken, maar ja, iemand moet het doen he.
Luister goed baar jezelf idd, je gevoel zegt volgens mij juist dat eea niet goed 'voelt' voor jou en iemand(s gedrag/ normen en waarden) veranderen voor het kan werken is gewoon geen goed teken, zeker niet als dat na een maand al duidelijk wordt.
Kies zelf en laat het niet van hem afhangen.
En werk ze, vanmiddag!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 23 augustus 2017 om 09:56
Zolang je die deur op een kier houdt, kan je de boel nooit afsluiten en ben je er dus ook nooit klaar mee. Een mooi verhaal + een zwak moment en je bent weer terug.Alicereturns schreef: ↑23-08-2017 07:54Mijn gevoel zegt iets anders en als hij bereid is om te praten en eventueel dingen anders te doen kan het een ander verhaal worden, maar ik wil mijn hoop daar niet op vestigen, en ik weet niet of het realisitsch is om dat te verwachten.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
woensdag 23 augustus 2017 om 10:17
En voor de andere dames ff een vraagje: hoe zien jullie dat voor je, dat 'aan jezelf werken' voor een positiever zelfbeeld? Wat houdt dat dan in? Ik zie dit zo vaak voorbijkomen namelijk dat ik me afvraag wat dat dan is?
En idem dito voor 'eerst van jezelf leren houden': eigenlijk al te gek voor woorden dat daar werk voor aan de winkel nodig is, maar hoe denk je dat te kunnen leren?
Imo zit die kern altijd gewoon in je en draag je met je mee, dat is nooit weggeweest en niet iets waar je aan kunt werken of moet leren of bereiken. Of alleen/pas dAn liefde met een ander kunt aangaan of verdiend zou hebben oid.
Liefde mag elke dag! Daar hoef je niet eerst aan allerlei voorwaarden (voor jezelf of voor een ander) te voldoen! Als je dat denkt, zet je jezelf bij voorbaat al vast in het idee dat je dat in het nu en verleden iig (nog) NIET verdient, dus dat je jezelf niet 'goed (genoeg)' vindt en juist dAt blokkeert je om van jezelf te houden, en stel je dat als het ware uit tot later en tot je aan bepaalde voorwaarden voldoet die je jezelf oplegt om jezelf het waard te vinden om van te houden.
Tis precies dAt misverstand wat mensen weerhoudt van liefde voor zichzelf te voelen/ mogen voelen.
Dat men denkt dat je eerst vanalles 'moet' om van jezelf en een ander(en) te mOgen houden klopt toch al niet?!
Imo is het een gesteldheid die je elk moment kunt inzetten, ongeacht of je werk hebt, alles 'op orde hebt', jezelf op orde hebt, genoeg geld, 10 kilo eraf, of wat dan ook wat je aan eigen voorwaarden verzonnen hebt om liefde (dan pas) 'waard te zijn'.
Het past imo niet bij het begrip liefde dat eea 'moet' en hard voor moet werken. Het is een instelling volgens mij, en dat wil zeggen dat je je daarop kunt instellen. Oa juist door het 'oordelende denken' los te laten, zowel dus over jezelf als anderen en het leven enz.
Als je nietoordelend gaat denken en leven komt er volgens mij dus die ruimte voor een algemene liefdevolle en milde instelling naar binnen en naar buiten toe.
Veel van die zelfhulpboeken hierboven gaan over wat het probleem is voor jezelf en jezelf/ je eigen gedrag en gedachten en gevoelens begrijpen en inzien. De boeken van Deepak (oa 7 sleutels tot geluk) laten die andere visie zien, waarmee je je eigen instelling verandert en anders naar jezelf en de wereld buiten jezelf benadert: je eigen blik dus.
Geldt ook voor mij: alles wat je leest en waar en met wie je je mee omringt heeft invloed op hoe je jezelf en de buitenwereld ziet, en leidt af van jezelf en eigen kern.
Ook een forum vol meningen en oordelen werken daaraan mee dat je alsmaar die invloed van bepaalde oordelende instellingen en aan zgn maatschappelijke verwachtingen en oordelen van bepaalde normen moet voldoen, om jezelf een geslaagd mens te vinden, ipv van binnenuit.
Zolang je vindt dat je zoals je bent niet voldoet aan bepaalde voorwaarden en je je missch daarom schuldig voelt naar jezelf toe en/ of naar anderen of schaamt of bang bent dat je het niet waard bent om van te houden, maak je jezelf onnodig klein en wijs je jezelf af (of iig van jezelf houden wat je afwijst).
Waar moet jij van jezelf aan voldoen om wel (eigen)liefde te verdienen? En hoe ziet die eigenliefde er dan uit? Wat voor beeld hebben jullie daar dan bij? Eat zou er dan anders zijn of gaan, wat voor gedrag of leven zou dat opleveren, hoe manifesteert zich dat dan in je dagelijks leven of levensdoelen, dromen en wensen voor jezelf? Wat gun je jezelf dan wat je nu (nog) niet doet of meteen mee zou kunnen beginnen?
En idem dito voor 'eerst van jezelf leren houden': eigenlijk al te gek voor woorden dat daar werk voor aan de winkel nodig is, maar hoe denk je dat te kunnen leren?
Imo zit die kern altijd gewoon in je en draag je met je mee, dat is nooit weggeweest en niet iets waar je aan kunt werken of moet leren of bereiken. Of alleen/pas dAn liefde met een ander kunt aangaan of verdiend zou hebben oid.
Liefde mag elke dag! Daar hoef je niet eerst aan allerlei voorwaarden (voor jezelf of voor een ander) te voldoen! Als je dat denkt, zet je jezelf bij voorbaat al vast in het idee dat je dat in het nu en verleden iig (nog) NIET verdient, dus dat je jezelf niet 'goed (genoeg)' vindt en juist dAt blokkeert je om van jezelf te houden, en stel je dat als het ware uit tot later en tot je aan bepaalde voorwaarden voldoet die je jezelf oplegt om jezelf het waard te vinden om van te houden.
Tis precies dAt misverstand wat mensen weerhoudt van liefde voor zichzelf te voelen/ mogen voelen.
Dat men denkt dat je eerst vanalles 'moet' om van jezelf en een ander(en) te mOgen houden klopt toch al niet?!
Imo is het een gesteldheid die je elk moment kunt inzetten, ongeacht of je werk hebt, alles 'op orde hebt', jezelf op orde hebt, genoeg geld, 10 kilo eraf, of wat dan ook wat je aan eigen voorwaarden verzonnen hebt om liefde (dan pas) 'waard te zijn'.
Het past imo niet bij het begrip liefde dat eea 'moet' en hard voor moet werken. Het is een instelling volgens mij, en dat wil zeggen dat je je daarop kunt instellen. Oa juist door het 'oordelende denken' los te laten, zowel dus over jezelf als anderen en het leven enz.
Als je nietoordelend gaat denken en leven komt er volgens mij dus die ruimte voor een algemene liefdevolle en milde instelling naar binnen en naar buiten toe.
Veel van die zelfhulpboeken hierboven gaan over wat het probleem is voor jezelf en jezelf/ je eigen gedrag en gedachten en gevoelens begrijpen en inzien. De boeken van Deepak (oa 7 sleutels tot geluk) laten die andere visie zien, waarmee je je eigen instelling verandert en anders naar jezelf en de wereld buiten jezelf benadert: je eigen blik dus.
Geldt ook voor mij: alles wat je leest en waar en met wie je je mee omringt heeft invloed op hoe je jezelf en de buitenwereld ziet, en leidt af van jezelf en eigen kern.
Ook een forum vol meningen en oordelen werken daaraan mee dat je alsmaar die invloed van bepaalde oordelende instellingen en aan zgn maatschappelijke verwachtingen en oordelen van bepaalde normen moet voldoen, om jezelf een geslaagd mens te vinden, ipv van binnenuit.
Zolang je vindt dat je zoals je bent niet voldoet aan bepaalde voorwaarden en je je missch daarom schuldig voelt naar jezelf toe en/ of naar anderen of schaamt of bang bent dat je het niet waard bent om van te houden, maak je jezelf onnodig klein en wijs je jezelf af (of iig van jezelf houden wat je afwijst).
Waar moet jij van jezelf aan voldoen om wel (eigen)liefde te verdienen? En hoe ziet die eigenliefde er dan uit? Wat voor beeld hebben jullie daar dan bij? Eat zou er dan anders zijn of gaan, wat voor gedrag of leven zou dat opleveren, hoe manifesteert zich dat dan in je dagelijks leven of levensdoelen, dromen en wensen voor jezelf? Wat gun je jezelf dan wat je nu (nog) niet doet of meteen mee zou kunnen beginnen?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 23 augustus 2017 om 10:42
Zo zie jij mij dus blijkbaar, als een zwak persoon die zo weer voor de bijl gaat, bedankt, je helpt me hier erg mee. Niet dus.
(Lezen kan helpen want ik zeg toch nergens dat ik gelijk ja en amen zeg mocht hij moeite doen. Dat probeer ik je de hele tijd te zeggen maar je ziet het gewoon niet. Of je wil het niet zien, kan ook)
Ik word doodmoe van deze discussie.
De GGZ praktijk belde net, volgende week intake, joehoe!!!!
En iets wat me goed doet: ik heb me weer beter gemeld, krijg ik van leidinggevenden zulke fijne reacties op, vind ik lief en doet me goed...
woensdag 23 augustus 2017 om 11:32
Nee, zo zie ik jou niet.Alicereturns schreef: ↑23-08-2017 10:42Zo zie jij mij dus blijkbaar, als een zwak persoon die zo weer voor de bijl gaat, bedankt, je helpt me hier erg mee. Niet dus.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
woensdag 23 augustus 2017 om 11:59
Suzy, ik denk dat het "werken aan jezelf" te maken heeft met dat je gewoon niet geleerd hebt om van jezelf te houden of jezelf te accepteren.
Boeken beschrijven genoeg redenen waarom mensen in een destructief patroon terecht komen.
Het is niet zo dat iemand bewust met opzet niet van zichzelf houd en zichzelf niet leuk vind.
Hoe verander je je gedachten ineens van ik vind mezelf niet leuk naar ik vind mezelf wel leuk?
En ik denk dat je prima een relatie zou kunnen hebben met iemand wanneer je die zelf liefde mist. Maar is het dan niet meer een gemis vanuit jezelf opvullen met de liefde van een ander?
Ik vind dat je het super mooi hebt geschreven en alles is logisch en waarschijnlijk allemaal waar. Maar kan je wel zo snel schakelen? Ik vind dat in ieder geval lastig.
Dus als je vraagt wat "werken aan mezelf" voor mij betekend, dan is dat het langzaam veranderen van negatieve gedachten naar positieve gedachten. Ging het maar in een dag, dat zou toch super fijn zijn.
Maar ook boeken erover lezen en hier op het forum helpt bij die verandering.
Hoe doen jullie dat? Het over jezelf of je leven denken?
Niet zo zeer dat ik vind dat ik een slecht leven heb of iets/iemand nodig heb om het beter te maken. Ik ben gewoon gewend aan deze gedachten en patronen.
Boeken beschrijven genoeg redenen waarom mensen in een destructief patroon terecht komen.
Het is niet zo dat iemand bewust met opzet niet van zichzelf houd en zichzelf niet leuk vind.
Hoe verander je je gedachten ineens van ik vind mezelf niet leuk naar ik vind mezelf wel leuk?
En ik denk dat je prima een relatie zou kunnen hebben met iemand wanneer je die zelf liefde mist. Maar is het dan niet meer een gemis vanuit jezelf opvullen met de liefde van een ander?
Ik vind dat je het super mooi hebt geschreven en alles is logisch en waarschijnlijk allemaal waar. Maar kan je wel zo snel schakelen? Ik vind dat in ieder geval lastig.
Dus als je vraagt wat "werken aan mezelf" voor mij betekend, dan is dat het langzaam veranderen van negatieve gedachten naar positieve gedachten. Ging het maar in een dag, dat zou toch super fijn zijn.
Maar ook boeken erover lezen en hier op het forum helpt bij die verandering.
Hoe doen jullie dat? Het over jezelf of je leven denken?
Niet zo zeer dat ik vind dat ik een slecht leven heb of iets/iemand nodig heb om het beter te maken. Ik ben gewoon gewend aan deze gedachten en patronen.
woensdag 23 augustus 2017 om 12:53
Welkom nieuwe schrijfsters!
Wat is er een hoop geschreven zeg, moet echt even goed bijlezen en het juiste verhaal bij de juiste naam proberen te onthouden.
RobynS92, jij vroeg net hoe je dat doet, positief denken over jezelf en/of je leven?
Dat hoef ik dus niet meer van mezelf. Bij mij zit het hem in de kracht van de acceptatie.
Sommige dingen van mijn leven zijn top, sommige dingen zijn minder, maar niet alle mindere dingen hoeven anders. Ik baal wel eens een dag flink van hoe mijn leven eruit ziet, maar dat hoort net zo goed bij mij als de dagen waarop ik van alles kan genieten.
Hetzelfde geldt voor mijn karakter, ik heb goede eigenschappen, mindere eigenschappen en slechte, maar hé, ik ben maar een mens hoor, en de perfecte ik bestaat gewoon niet alleen maar uit positieve eigenschappen. Ik ken mezelf goed en tenzij ik enorm veel last ervaar van een bepaalde eigenschap of anderen daar enorm mee kwets keer op keer... Tsja. So be it. Dan ga ik niet vechten om er vanaf te komen en een stukje van mezelf om te tornen naar iets waar ik altijd heel veel moeite voor moet blijven doen.
Natuurlijk zijn er wel heel veel mogelijkheden om oude patronen anders te gaan bekijken, dingen anders te gaan doen of anders in het leven te staan. Ik vraag me daar alleen bij af of het zo ontzettend groots en ingewikkeld moet.
Destijds ben ik begonnen met kleine aanpassingen:
-niet de hele dag beeldschermpjes, maar iedere dag naar buiten, min een half uur.
-een keer alleen op vakantie gaan omdat je dan echt op jezelf bent aangewezen.
-een andere hobby/sport om eens onder andere mensen te zijn en iets nieuws te ontwikkelen.
Juist door de kleine dingen net eens wat anders te doen dan normaal komt er ruimte om jezelf te ontwikkelen, ruimte voor nieuwe mensen en ruimte om oude dingen los te laten en het nieuwe te omarmen.
Wat is er een hoop geschreven zeg, moet echt even goed bijlezen en het juiste verhaal bij de juiste naam proberen te onthouden.
RobynS92, jij vroeg net hoe je dat doet, positief denken over jezelf en/of je leven?
Dat hoef ik dus niet meer van mezelf. Bij mij zit het hem in de kracht van de acceptatie.
Sommige dingen van mijn leven zijn top, sommige dingen zijn minder, maar niet alle mindere dingen hoeven anders. Ik baal wel eens een dag flink van hoe mijn leven eruit ziet, maar dat hoort net zo goed bij mij als de dagen waarop ik van alles kan genieten.
Hetzelfde geldt voor mijn karakter, ik heb goede eigenschappen, mindere eigenschappen en slechte, maar hé, ik ben maar een mens hoor, en de perfecte ik bestaat gewoon niet alleen maar uit positieve eigenschappen. Ik ken mezelf goed en tenzij ik enorm veel last ervaar van een bepaalde eigenschap of anderen daar enorm mee kwets keer op keer... Tsja. So be it. Dan ga ik niet vechten om er vanaf te komen en een stukje van mezelf om te tornen naar iets waar ik altijd heel veel moeite voor moet blijven doen.
Natuurlijk zijn er wel heel veel mogelijkheden om oude patronen anders te gaan bekijken, dingen anders te gaan doen of anders in het leven te staan. Ik vraag me daar alleen bij af of het zo ontzettend groots en ingewikkeld moet.
Destijds ben ik begonnen met kleine aanpassingen:
-niet de hele dag beeldschermpjes, maar iedere dag naar buiten, min een half uur.
-een keer alleen op vakantie gaan omdat je dan echt op jezelf bent aangewezen.
-een andere hobby/sport om eens onder andere mensen te zijn en iets nieuws te ontwikkelen.
Juist door de kleine dingen net eens wat anders te doen dan normaal komt er ruimte om jezelf te ontwikkelen, ruimte voor nieuwe mensen en ruimte om oude dingen los te laten en het nieuwe te omarmen.
woensdag 23 augustus 2017 om 13:27
RobynS: ik ben ook niet vrij van negatieve of (zelf)destructieve gewoontes/patronen en gedachten.
Het is lastig uit te leggen, behalve misschien dat je die hEbt, en niet bEnt!
Dus jezelf niet vereenzelvigt daarmee. Je bent veel meer dan je patronen en gedachten en gevoelens. Je hoeft het ook niet meteen te voelen, of te kunnen oid, je kunt idd beginnen met jezelf tegen te spreken en bijv je negatieve praten tegen jezelf niet langer te geloven.
Dat is je innerlijke criticus die je zo aan het woord laat en gelooft dat jij diegene bEnt, en die criticus hebben we allemaal ook in ons, die hoort bij het 'ego' en dat is niet je 'ware zelf'.
Deepak legt dat beter uit in oa dat boekje, het is (en blijft) de kunst om in de 'toestand/ gesteldheid' van dat ware zelf te zijn, en niet te geloven in of vereenzelvigen met die criticus. Het is een laag in jezelf waar je je bevindt en die ken ik ook, hoor, maar verwar die niet met wie je bent.
Geurtz legt dat ook goed uit in Verslaafd aan liefde: het is de negatieve laag van afwijzing en zelfafwijzing waar je in vastzit, maar daaromder heb je nog altijd je liefdevolle kern, al ken jij die (nog) niet.
Het gaat imo niet om veranderen of je gedachten veranderen naar positief, al zou dat natuurlijk al veel fijner zijn. Het gaat volgens mij om toegang te vinden tot die kern onder al die andere lagen, zoals een ui lagen heeft.
Het afpellen van eigen lagen valt idd niet mee, zie het als puinruimen (oude en huidige overtuigingen, pijnen, negatieve ervaringen enz) en dan komt die kern bloot te liggen als het ware.
Ala een soort modderlaag die je kent als 'jezelf zijn' en eens die opgeruimd raakt (voor zover mogelijk) zul je meer en meer kennismaken met wie jij wezenlijk in de kern bent.
Daarmee heb je nog steeds die andere lagen en kanten van jezelf, maar weet je dat dat niet is wie je bent en dat het 'maar' een laag is waarin je op dat moment (of langere tijd) bevindt en die hooguit overheerst als die alle ruimte inneemt ( of krijgt).
Die negatieve laag hoef je niet te geloven of te herhalen tegen jezelf. Je kunt beginnen met tegen jezelf te zeggen dat je het wEl waard bent en dat te gaan herhalen bijv, ook al voelt dat nep in het begin.
Herhalen is jezelf bevestigen en je hebt gelijk dat je dat niet bij een ander kan halen. Verliefdheid wekt ook eigenliefde en daarom alleen al is het zo verleidelijk om dat van een ander te krijgen. Dat kun je jezelf ook 'geven' en bevestigen, als je (in) jezelf gaat geloven.
Waarom zou je dat van een ander die
Met jou leeft of relatie mee hebt wel geloven en van jezelf niet?
Het begint met stoppen met jezelf te veroordelen en af te wijzen. En liefst het hele oordelende denken minder tot geen ruimte meer te geven, niet over jezelf en niet over anderen of het leven enz. Niet alleen niet veroordelen maar uberhaupt minder met wat goed of slecht is, hoe het zou horen te zijn (of jij) enz.
Dat is idd niet 1 2 3 te veranderen, maar zo lang je heen en weer gaat tussen jezelf wel en niet goed (genoeg) vinden ben je bezig met eigenwaarde of zelfbeeld en niet met eigenliefde (en ook niet naar op zoek).
Als eigenliefde lastig is (en dat ken ik ook soms) is het makkelijker om het oordelende denken af te leren (of aktief te vervangen door begrip(vol) en liefde(vol), zowel naar jezelf als naar 'buiten' toe..
Het is lastig uit te leggen, behalve misschien dat je die hEbt, en niet bEnt!
Dus jezelf niet vereenzelvigt daarmee. Je bent veel meer dan je patronen en gedachten en gevoelens. Je hoeft het ook niet meteen te voelen, of te kunnen oid, je kunt idd beginnen met jezelf tegen te spreken en bijv je negatieve praten tegen jezelf niet langer te geloven.
Dat is je innerlijke criticus die je zo aan het woord laat en gelooft dat jij diegene bEnt, en die criticus hebben we allemaal ook in ons, die hoort bij het 'ego' en dat is niet je 'ware zelf'.
Deepak legt dat beter uit in oa dat boekje, het is (en blijft) de kunst om in de 'toestand/ gesteldheid' van dat ware zelf te zijn, en niet te geloven in of vereenzelvigen met die criticus. Het is een laag in jezelf waar je je bevindt en die ken ik ook, hoor, maar verwar die niet met wie je bent.
Geurtz legt dat ook goed uit in Verslaafd aan liefde: het is de negatieve laag van afwijzing en zelfafwijzing waar je in vastzit, maar daaromder heb je nog altijd je liefdevolle kern, al ken jij die (nog) niet.
Het gaat imo niet om veranderen of je gedachten veranderen naar positief, al zou dat natuurlijk al veel fijner zijn. Het gaat volgens mij om toegang te vinden tot die kern onder al die andere lagen, zoals een ui lagen heeft.
Het afpellen van eigen lagen valt idd niet mee, zie het als puinruimen (oude en huidige overtuigingen, pijnen, negatieve ervaringen enz) en dan komt die kern bloot te liggen als het ware.
Ala een soort modderlaag die je kent als 'jezelf zijn' en eens die opgeruimd raakt (voor zover mogelijk) zul je meer en meer kennismaken met wie jij wezenlijk in de kern bent.
Daarmee heb je nog steeds die andere lagen en kanten van jezelf, maar weet je dat dat niet is wie je bent en dat het 'maar' een laag is waarin je op dat moment (of langere tijd) bevindt en die hooguit overheerst als die alle ruimte inneemt ( of krijgt).
Die negatieve laag hoef je niet te geloven of te herhalen tegen jezelf. Je kunt beginnen met tegen jezelf te zeggen dat je het wEl waard bent en dat te gaan herhalen bijv, ook al voelt dat nep in het begin.
Herhalen is jezelf bevestigen en je hebt gelijk dat je dat niet bij een ander kan halen. Verliefdheid wekt ook eigenliefde en daarom alleen al is het zo verleidelijk om dat van een ander te krijgen. Dat kun je jezelf ook 'geven' en bevestigen, als je (in) jezelf gaat geloven.
Waarom zou je dat van een ander die
Met jou leeft of relatie mee hebt wel geloven en van jezelf niet?
Het begint met stoppen met jezelf te veroordelen en af te wijzen. En liefst het hele oordelende denken minder tot geen ruimte meer te geven, niet over jezelf en niet over anderen of het leven enz. Niet alleen niet veroordelen maar uberhaupt minder met wat goed of slecht is, hoe het zou horen te zijn (of jij) enz.
Dat is idd niet 1 2 3 te veranderen, maar zo lang je heen en weer gaat tussen jezelf wel en niet goed (genoeg) vinden ben je bezig met eigenwaarde of zelfbeeld en niet met eigenliefde (en ook niet naar op zoek).
Als eigenliefde lastig is (en dat ken ik ook soms) is het makkelijker om het oordelende denken af te leren (of aktief te vervangen door begrip(vol) en liefde(vol), zowel naar jezelf als naar 'buiten' toe..
suzy65 wijzigde dit bericht op 23-08-2017 13:37
12.44% gewijzigd
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 23 augustus 2017 om 13:28
Sorry dit was ook een aanname van mezelf...
Het klopt ook wat je zegt.. ik kan echter mn gevoel niet meteen uitschakelen.
Zou wel handig zijn, mjah daar zijn wij vrouwen nou eenmaal niet zo goed in.
Ik realiseer me dat wat er ook gebeurt, ik moet op mn strepen staan en voorzichtig zijn.
Maar ik ben er allemaal een beetje klaar mee, als een relatie zo snel al voor veel onzekerheid
zorgt en voor moeilijkheden weet ik niet of dit een goede weg is voor mij.
Thnx voor warning, ik ga maar even afleiding zoeken en afkicken.
Ik ben op werk, had ik niet verwacht, een paar leidinggevenden zijn op de hoogte van mijn huidige
situatie, ze zijn erg bezorgd en ze willen dat ik voorzichtig ben.
Ik waardeer het erg dat ze zo begaan zijn met mij...
anoniem_351879 wijzigde dit bericht op 23-08-2017 15:38
19.34% gewijzigd
woensdag 23 augustus 2017 om 14:19
Drominique. Wat mooi dat je dat niet meer van jezelf hoeft. Acceptatie zal ook een deel zijn. Misschien moet ik het ook gewoon allemaal loslaten en gewoon "zijn" zoals sommigen dat zo mooi kunnen vertellen. Voor mij klinkt dat altijd wat zweverig, het "zijn" (geen idee hoe je dat doet). Accepteren dat je goede en slechte eigenschappen hebt en zo nu en dan iemand voor zijn of haar kop zal stoten. Dat vind ik ook altijd lastig. Ik wil altijd het liefst iedereen te vriend houden en niemand te kort doen of iets lulligs/ongenuanceerd zeggen. Maar dat doen we allemaal wel eens natuurlijk, niemand is perfect inderdaad. Ik ook niet. En proberen heeft geen zin. Van het op je tenen lopen wordt niemand gelukkig.
Ik denk dat dat mij nog wel het meeste moeite kost, dat ik niet altijd alles doe zoals ik graag zou willen dat ik het doe. Ik ben een flapuit en soms wat impulsief (in woord en daad) en dan ben ik de rest van de week boos op mezelf dat ik (bij wijze van) de klemtoon verkeerd heb gelegd in de zin. Dat gaat meestal pas weer over nadat ik die andere persoon weer heb gezien en er achter ben gekomen dat zij daar helemaal niet bij stil hebben gestaan en er dus eigenlijk helemaal geen probleem was.
Ik zit teveel in mijn hoofd. Denken voor anderen en dan boos op mezelf worden dat ik zo ben. Ik heb dat overigens alleen bij mensen die mij niet zo heel goed kennen. Vriendinnen vinden mijn ongenuanceerdheid juist wel grappig en waarderen de eerlijkheid daarin.
Suzy, Ik heb verslaafd aan liefde gelezen. Zeker grotendeels op mij van toepassing. Ik probeer het op die manier te zien.
De zelfafwijzing is onnodig en ik probeer de oefeningen ook af en toe uit. Soms is het alsof mijn zelfafwijzende deel mijn goede gedeelte onderuit haalt op het moment dat ik merk dat ik even op een goede plek ben. Het klinkt zo stom.
Ik heb overigens ook de grootste moeite met accepteren dat een ander graag bij mij wil zijn en mij leuk vind en/of van mij (zou kunnen) houden. Ik heb in de afgelopen paar jaren de meest lieve, leuke, zorgzame mannen op afstand gehouden om vervolgens gekwetst te worden door die afstandelijke man die ik zelf zo leuk vind. Hierop terugkijkend kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan in sommige gevallen. Dan denk ik: als ik niet zo verschrikkelijk eigenwijs was geweest dan had ik nu met die geweldige man kunnen zijn (hello zelfafwijzing). Het is overigens niet zo dat ik deze mensen dan idealiseer, ook zij zullen hun minpunten hebben.
Achja, en zo zit ik nu dus nog steeds alleen, terwijl ik steeds vaker de vraag moet beantwoorden WAAROM ik nog steeds alleen ben. Wat zo onderhand een beetje een irritante vraag begint te worden. Maar goed, nu mijn omgeving aan het samenwonen, trouwen en kindjes krijgen is voelt het soms wel alsof je een beetje achterblijft.
Ik ben aan het leven mezelf te accepteren en een beetje zelf liefde te ontwikkelen. Ik merk wel dat het schrijven en het lezen van adviezen hier me wat uit die negatieve spiraal trekt (bedankt!). Ik vind het toch nog altijd lastig om met vriendinnen en familie te delen hoe ik mij precies voel en wat ik denk. Dus dan blijf ik liever lachen en doen alsof er niks aan de hand is.
Ik denk dat dat mij nog wel het meeste moeite kost, dat ik niet altijd alles doe zoals ik graag zou willen dat ik het doe. Ik ben een flapuit en soms wat impulsief (in woord en daad) en dan ben ik de rest van de week boos op mezelf dat ik (bij wijze van) de klemtoon verkeerd heb gelegd in de zin. Dat gaat meestal pas weer over nadat ik die andere persoon weer heb gezien en er achter ben gekomen dat zij daar helemaal niet bij stil hebben gestaan en er dus eigenlijk helemaal geen probleem was.
Ik zit teveel in mijn hoofd. Denken voor anderen en dan boos op mezelf worden dat ik zo ben. Ik heb dat overigens alleen bij mensen die mij niet zo heel goed kennen. Vriendinnen vinden mijn ongenuanceerdheid juist wel grappig en waarderen de eerlijkheid daarin.
Suzy, Ik heb verslaafd aan liefde gelezen. Zeker grotendeels op mij van toepassing. Ik probeer het op die manier te zien.
De zelfafwijzing is onnodig en ik probeer de oefeningen ook af en toe uit. Soms is het alsof mijn zelfafwijzende deel mijn goede gedeelte onderuit haalt op het moment dat ik merk dat ik even op een goede plek ben. Het klinkt zo stom.
Ik heb overigens ook de grootste moeite met accepteren dat een ander graag bij mij wil zijn en mij leuk vind en/of van mij (zou kunnen) houden. Ik heb in de afgelopen paar jaren de meest lieve, leuke, zorgzame mannen op afstand gehouden om vervolgens gekwetst te worden door die afstandelijke man die ik zelf zo leuk vind. Hierop terugkijkend kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan in sommige gevallen. Dan denk ik: als ik niet zo verschrikkelijk eigenwijs was geweest dan had ik nu met die geweldige man kunnen zijn (hello zelfafwijzing). Het is overigens niet zo dat ik deze mensen dan idealiseer, ook zij zullen hun minpunten hebben.
Achja, en zo zit ik nu dus nog steeds alleen, terwijl ik steeds vaker de vraag moet beantwoorden WAAROM ik nog steeds alleen ben. Wat zo onderhand een beetje een irritante vraag begint te worden. Maar goed, nu mijn omgeving aan het samenwonen, trouwen en kindjes krijgen is voelt het soms wel alsof je een beetje achterblijft.
Ik ben aan het leven mezelf te accepteren en een beetje zelf liefde te ontwikkelen. Ik merk wel dat het schrijven en het lezen van adviezen hier me wat uit die negatieve spiraal trekt (bedankt!). Ik vind het toch nog altijd lastig om met vriendinnen en familie te delen hoe ik mij precies voel en wat ik denk. Dus dan blijf ik liever lachen en doen alsof er niks aan de hand is.
donderdag 24 augustus 2017 om 14:10
Ik had gisteren een heel verhaal geschreven, maar door een verkeerde knop was dat weg….
Wat ik versta onder aan mezelf werken, eigenlijk een beetje zoals Drominique beschrijft. Ik wil geen zelfverwijt meer hebben. Accepteren van de huidige situatie.
Ik heb gisteren bij de haptonoom het inzicht gekregen dat mijn ex zich nooit echt emotioneel aan mij heeft verbonden. Het initiatief kwam van mij uit. Bij mij zijn was vaak (of zo kwam het over) omdat het zo hoorde, niet omdat hij graag bij mij wou zijn. En ik liet dat toe. Bang om verlaten te worden? Bang voor de consequenties? Alleen moet ik nu niet mezelf gaan verwijten dat ik dit niet heb gezien. Of hier niets aan heb gedaan. En juist DAAR ben ik goed in. In mezelf zaken verwijten.
Daarnaast moet ik loslaten dat ik nu ergens anders dacht te zijn in mijn leven. Ik zit begin volgend jaar niet zwanger in mn twee-onder-een-kap. En daar kan ik steeds aan blijven denken, dat ik dat wil, dat dat mijn doel is, maar dat helpt mij echt geen steek verder.
Ben ook begonnen met lezen van Over liefde en loslaten. Soms lastig geschreven, maar staan ook interessante dingen in. Ben door mn inzichten van gisteren ook erg benieuwd naar het boek waar wonderfulglorious het over heeft!
Mn mindset verschilt ook erg per dag. Ik vind mezelf 95% van de tijd zeker de moeite waard. Alleen op sommige momenten minder. Ik heb goede en slechte momenten. En ook dat moet in accepteren en mezelf niet verwijten. Ik vind mezelf namelijk wel leuk. En weet dat veel mensen dat ook vinden, anders zouden zij mij niet zo behandelen zoals ze mij behandelen. Net zoals alicereturns zegt, het is fijn dat mensen begaan zijn met mij.
Ik heb vrienden, ik heb familie, ik heb een leuke baan, heb een eigen woning, geen financiële zorgen, gezond etc. Ik wil daar berusting in vinden ofzo. Dus ik probeer te genieten van wat ik wél heb. Ben begonnen met yoga, mediteren. Rust in mn hoofd. Dingen doen die ik leuk vind. Er is genoeg wat leuk is alleen. Alleen is het heel erg omschakelen van 12 jaar samen naar opeens alleen. Daar moet ik de tijd voor nemen. En ik ben miep ongeduld
Het zijn gewoon kleine stapjes. Ik wil een andere woning. Langzaam begin ik ook naar een andere stad te kijken. Als soort van frisse nieuwe start. Heb ik een weekend weg met singles geboekt (om weg te gaan, niet voor een partner). Af en toe achterom kijken om te zien welke stappen ik al alleen heb gezet helpt mij ook heel erg om meer tevreden te zijn met mijn leven NU.
Misschien moet ik ook maar op goede dagen, zoals vandaag, een soort liefdesbrieven aan mezelf gaan schrijven. Die kan ik dan lezen op een slecht moment.
Wat ik versta onder aan mezelf werken, eigenlijk een beetje zoals Drominique beschrijft. Ik wil geen zelfverwijt meer hebben. Accepteren van de huidige situatie.
Ik heb gisteren bij de haptonoom het inzicht gekregen dat mijn ex zich nooit echt emotioneel aan mij heeft verbonden. Het initiatief kwam van mij uit. Bij mij zijn was vaak (of zo kwam het over) omdat het zo hoorde, niet omdat hij graag bij mij wou zijn. En ik liet dat toe. Bang om verlaten te worden? Bang voor de consequenties? Alleen moet ik nu niet mezelf gaan verwijten dat ik dit niet heb gezien. Of hier niets aan heb gedaan. En juist DAAR ben ik goed in. In mezelf zaken verwijten.
Daarnaast moet ik loslaten dat ik nu ergens anders dacht te zijn in mijn leven. Ik zit begin volgend jaar niet zwanger in mn twee-onder-een-kap. En daar kan ik steeds aan blijven denken, dat ik dat wil, dat dat mijn doel is, maar dat helpt mij echt geen steek verder.
Ben ook begonnen met lezen van Over liefde en loslaten. Soms lastig geschreven, maar staan ook interessante dingen in. Ben door mn inzichten van gisteren ook erg benieuwd naar het boek waar wonderfulglorious het over heeft!
Mn mindset verschilt ook erg per dag. Ik vind mezelf 95% van de tijd zeker de moeite waard. Alleen op sommige momenten minder. Ik heb goede en slechte momenten. En ook dat moet in accepteren en mezelf niet verwijten. Ik vind mezelf namelijk wel leuk. En weet dat veel mensen dat ook vinden, anders zouden zij mij niet zo behandelen zoals ze mij behandelen. Net zoals alicereturns zegt, het is fijn dat mensen begaan zijn met mij.
Ik heb vrienden, ik heb familie, ik heb een leuke baan, heb een eigen woning, geen financiële zorgen, gezond etc. Ik wil daar berusting in vinden ofzo. Dus ik probeer te genieten van wat ik wél heb. Ben begonnen met yoga, mediteren. Rust in mn hoofd. Dingen doen die ik leuk vind. Er is genoeg wat leuk is alleen. Alleen is het heel erg omschakelen van 12 jaar samen naar opeens alleen. Daar moet ik de tijd voor nemen. En ik ben miep ongeduld
Het zijn gewoon kleine stapjes. Ik wil een andere woning. Langzaam begin ik ook naar een andere stad te kijken. Als soort van frisse nieuwe start. Heb ik een weekend weg met singles geboekt (om weg te gaan, niet voor een partner). Af en toe achterom kijken om te zien welke stappen ik al alleen heb gezet helpt mij ook heel erg om meer tevreden te zijn met mijn leven NU.
Misschien moet ik ook maar op goede dagen, zoals vandaag, een soort liefdesbrieven aan mezelf gaan schrijven. Die kan ik dan lezen op een slecht moment.
donderdag 24 augustus 2017 om 15:10
Lelenz, + 2 wat betreft Miep ongeduld
Ik zit ff gigantisch te balen van mezelf en waarom bepaalde dingen toch steeds lijken te mislukken in mijn leven.
Vergaat de boel niet van en ik zie het ff erg negatief nu, ik weet het...
Ik word er gewoon even moe van nu.
Heb een poging gedaan om in gesprek te gaan met vriend , misschien ben ik daar ook ongeduldig in, maar ik vermoed niet dat daar gehoor aan gegeven wordt.
Ik neig dus vooral om me nu daar stom over te gaan voelen dat ik die mogelijkheid aankaarte bij hem. Onnodig, ik weet het...
En toch baal ik er nu even behoorlijk van...
Ik zit ff gigantisch te balen van mezelf en waarom bepaalde dingen toch steeds lijken te mislukken in mijn leven.
Vergaat de boel niet van en ik zie het ff erg negatief nu, ik weet het...
Ik word er gewoon even moe van nu.
Heb een poging gedaan om in gesprek te gaan met vriend , misschien ben ik daar ook ongeduldig in, maar ik vermoed niet dat daar gehoor aan gegeven wordt.
Ik neig dus vooral om me nu daar stom over te gaan voelen dat ik die mogelijkheid aankaarte bij hem. Onnodig, ik weet het...
En toch baal ik er nu even behoorlijk van...