Relaties
alle pijlers
Als enige vrouw met tien mannen werken, relatiebreuk?
donderdag 6 maart 2008 om 11:33
Hello dames!
Graag jullie mening hierover...is dit belachelijk of heeft hij gelijk??
Mijn relatie van vier jaar loopt al een tijdje niet goed. Onlangs hebben we besloten er mee te stoppen. Dit was vooral mijn keuze want toen het eenmaal echt zover was, krabbelde hij ineens terug. Hij deed er de eerste twee weken alles aan mij terug te krijgen. Huilen, smeken, de hele mikmak. Ik hield voet bij stuk omdat ik het niet meer wilde..
Toen ineens was dat over, hij ging verder en leek rust te hebben met de situatie, begon het zelfs eigenlijk misschien wel prettig te vinden. Ik heb nog gedacht; wow, dat is wel heel erg snel!! Begon me hierover ook een beetje klote te voelen.. Nu weet ik dat zijn omslag voor een groot deel te maken had met een leuke vrouwelijke collega van hem, wiens relatie 'toevalligerwijs' ook pas uit was. Ze hebben contact gehad en het hier samen over gehad, steun gehad aan elkaar, gemaild en al die dingen. Ik geloof wel dat er een spanning is, er is in ieder geval geflirt.. Verder niks.
Een week geleden hebben mijn ex en ik een zwak moment gehad in die zin dat we weer samen in bed zijn beland. Ik begon hem te missen en vraag me niet waarom, maar toen ik hoorde van die collega werd ik strontjaloers. Ik weet dat het slecht is, maar ik kreeg ineens dat gevoel van hem terugwillen. Fout, maar goed.
Hij heeft sinds die avond van 'zwakte' weer een aantal nachten hier thuis geslapen. Zelfs zijn spullen weer meegenomen. Voor twee dagen leek het alsof we de draad gewoon weer gingen oppakken, alsof er niets gebeurd was. We hebben veel gepraat en ondanks dat het eigenlijk toch niet zo goed voelde wat we nu deden en er nog steeds flinke irritaties ontstonden , besproken we wel dat er misschien nog een kans was voor ons en ons gezin.
Nu het volgende: ik ben al 6 maanden ongelooflijk intensief aan het solliciteren. De situatie op mijn huidige baan was onhoudbaar, ik had er zoveel stress van dat ik zsm iets anders zocht. Dit lukt niet zo 1-2-3. Ik heb in die 6 maanden in totaal wel 40 brieven vertsuurd, ben in 2 vergaande solliciatieprocedures gekomen maar op het laatst toch afgewezen, heel veel teleurstelling en energie heeft het me gekost. Dit weet mijn ex, hij weet dat ik bijna niets anders meer deed dan solliciteren en werk zoeken.
Nu heb ik dan eindelijk een baan. Echt een topbaan, wat mij betreft. Alle vrijheid, goed salaris, doorgroei mogelijkheden. Ik heb er echt zin in en het geeft me vreselijk veel positieve energie.
Het punt is nu dat mijn ex op zijn zachts gezegd not amused is door het feit dat ik daar als enige vrouw tussen tien van die snelle sales gasten kom te zitten. Het is dus nu zelfs op het punt gekomen dat hij de relatie tóch beeïndigt, omdat hij er helemaal geen goed gevoel over heeft dat ik daar ga werken. Ineens wil hij 'vrij zijn' terwijl ik dit nog nooit uit zijn mond heb gehoord. En dat terwijl we flink aan het uitzoeken waren of er nog mogelijkheden voor onze relatie waren, het gevoel is er namelijk nog wel.
Ik ben hier echt helemaal ondersteboven van...hoe kan hij op grond van deze redenen de relatie beeïndigen??!! Is dit normaal??
Moet ik meegaan in zijn gevoel en er meer begrip voor tonen, en zelfs misschien de baan afzeggen?
Of moet ik mijn eigen weg gaan, aangezien de relatie toch al niet lekker liep en deze kans niet laten schieten??
Graag jullie mening hierover...is dit belachelijk of heeft hij gelijk??
Mijn relatie van vier jaar loopt al een tijdje niet goed. Onlangs hebben we besloten er mee te stoppen. Dit was vooral mijn keuze want toen het eenmaal echt zover was, krabbelde hij ineens terug. Hij deed er de eerste twee weken alles aan mij terug te krijgen. Huilen, smeken, de hele mikmak. Ik hield voet bij stuk omdat ik het niet meer wilde..
Toen ineens was dat over, hij ging verder en leek rust te hebben met de situatie, begon het zelfs eigenlijk misschien wel prettig te vinden. Ik heb nog gedacht; wow, dat is wel heel erg snel!! Begon me hierover ook een beetje klote te voelen.. Nu weet ik dat zijn omslag voor een groot deel te maken had met een leuke vrouwelijke collega van hem, wiens relatie 'toevalligerwijs' ook pas uit was. Ze hebben contact gehad en het hier samen over gehad, steun gehad aan elkaar, gemaild en al die dingen. Ik geloof wel dat er een spanning is, er is in ieder geval geflirt.. Verder niks.
Een week geleden hebben mijn ex en ik een zwak moment gehad in die zin dat we weer samen in bed zijn beland. Ik begon hem te missen en vraag me niet waarom, maar toen ik hoorde van die collega werd ik strontjaloers. Ik weet dat het slecht is, maar ik kreeg ineens dat gevoel van hem terugwillen. Fout, maar goed.
Hij heeft sinds die avond van 'zwakte' weer een aantal nachten hier thuis geslapen. Zelfs zijn spullen weer meegenomen. Voor twee dagen leek het alsof we de draad gewoon weer gingen oppakken, alsof er niets gebeurd was. We hebben veel gepraat en ondanks dat het eigenlijk toch niet zo goed voelde wat we nu deden en er nog steeds flinke irritaties ontstonden , besproken we wel dat er misschien nog een kans was voor ons en ons gezin.
Nu het volgende: ik ben al 6 maanden ongelooflijk intensief aan het solliciteren. De situatie op mijn huidige baan was onhoudbaar, ik had er zoveel stress van dat ik zsm iets anders zocht. Dit lukt niet zo 1-2-3. Ik heb in die 6 maanden in totaal wel 40 brieven vertsuurd, ben in 2 vergaande solliciatieprocedures gekomen maar op het laatst toch afgewezen, heel veel teleurstelling en energie heeft het me gekost. Dit weet mijn ex, hij weet dat ik bijna niets anders meer deed dan solliciteren en werk zoeken.
Nu heb ik dan eindelijk een baan. Echt een topbaan, wat mij betreft. Alle vrijheid, goed salaris, doorgroei mogelijkheden. Ik heb er echt zin in en het geeft me vreselijk veel positieve energie.
Het punt is nu dat mijn ex op zijn zachts gezegd not amused is door het feit dat ik daar als enige vrouw tussen tien van die snelle sales gasten kom te zitten. Het is dus nu zelfs op het punt gekomen dat hij de relatie tóch beeïndigt, omdat hij er helemaal geen goed gevoel over heeft dat ik daar ga werken. Ineens wil hij 'vrij zijn' terwijl ik dit nog nooit uit zijn mond heb gehoord. En dat terwijl we flink aan het uitzoeken waren of er nog mogelijkheden voor onze relatie waren, het gevoel is er namelijk nog wel.
Ik ben hier echt helemaal ondersteboven van...hoe kan hij op grond van deze redenen de relatie beeïndigen??!! Is dit normaal??
Moet ik meegaan in zijn gevoel en er meer begrip voor tonen, en zelfs misschien de baan afzeggen?
Of moet ik mijn eigen weg gaan, aangezien de relatie toch al niet lekker liep en deze kans niet laten schieten??
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
donderdag 6 maart 2008 om 12:27
Smilinggrump, thanks...en ook alle anderen trouwens...
Ik heb er ook gewoon heel erg veel zin in ja, en het lijkt me geweldig om eens een totaal andere werksfeer te proeven. Gewoon relaxed en informeel. Grapje hier en daar en vooral lekker werken. Niet dat oeverloze geklets van sommige vrouwelijke collega's ( 'nah, wat ik nou weer gehoord heb... dat vrouwtje van mijn dorp weet je wel...bla bla bla')
Dus fuk it. Ik ga er gewoon voor en hij zakt maar in de stront. Ofzo.
En dit nu nog in real life toepassen :S
Ik heb er ook gewoon heel erg veel zin in ja, en het lijkt me geweldig om eens een totaal andere werksfeer te proeven. Gewoon relaxed en informeel. Grapje hier en daar en vooral lekker werken. Niet dat oeverloze geklets van sommige vrouwelijke collega's ( 'nah, wat ik nou weer gehoord heb... dat vrouwtje van mijn dorp weet je wel...bla bla bla')
Dus fuk it. Ik ga er gewoon voor en hij zakt maar in de stront. Ofzo.
En dit nu nog in real life toepassen :S
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
donderdag 6 maart 2008 om 12:30
Of je had moeten overleggen met je vriend over die baan? Alleen als je er voor moet verhuizen of iets dergelijks, dan kan ik me voorstellen dat je even overlegt van hoe en wat. Maar omdat je met mannen gaat werken? Damn, het moet niet gekker worden.
Het lijkt mij overigens ook een smoes. Ik vermoed dat hij de vrouwelijke collega nog niet helemaal uit zijn hoofd en armen heeft.
Dus, move on. Ik vind het trouwens ook een bar slechte reden om uit jaloezie de relatie nieuw leven in te blazen. Zo schoolpleinachtig vind je niet? Eigenlijk was je er al klaar mee, maar kon je er niet goed tegen dat hij dat opeens ook was.
Succes in je nieuwe baan!
Het lijkt mij overigens ook een smoes. Ik vermoed dat hij de vrouwelijke collega nog niet helemaal uit zijn hoofd en armen heeft.
Dus, move on. Ik vind het trouwens ook een bar slechte reden om uit jaloezie de relatie nieuw leven in te blazen. Zo schoolpleinachtig vind je niet? Eigenlijk was je er al klaar mee, maar kon je er niet goed tegen dat hij dat opeens ook was.
Succes in je nieuwe baan!
donderdag 6 maart 2008 om 12:33
Kan me voorstellen dat het even slikken is...maar beter nu even door de appel heenbijten (en dus dumpen) en dan met frisse moed aan de nieuwe baan beginnen. Anders ben je druk op het werk en daarna dus druk bezig met excuses maken en dingen regelen om het mannetje tevreden te houden...bad idea dus!!
donderdag 6 maart 2008 om 13:13
Hij zou ontzettend blij moeten zijn dat je deze baan hebt na zo lang te solliciteren, als hij weet hoe belangrijk het voor jou is. Gefeliciteerd trouwens!
Zoveel recht van spreken heeft hij niet meer, aangezien het je EX is die wat te klagen heeft over JOUW leven, en niet dat van jullie samen.
En als jullie serieus mogelijkheden aan het onderzoeken waren om weer tot elkaar te komen, en hij gooit bij dit punt al de deur dicht.. Dan zou ik de deur vooral lekker dicht laten en opgelucht ademhalen.
Ga ervoor meid!
Zoveel recht van spreken heeft hij niet meer, aangezien het je EX is die wat te klagen heeft over JOUW leven, en niet dat van jullie samen.
En als jullie serieus mogelijkheden aan het onderzoeken waren om weer tot elkaar te komen, en hij gooit bij dit punt al de deur dicht.. Dan zou ik de deur vooral lekker dicht laten en opgelucht ademhalen.
Ga ervoor meid!
donderdag 6 maart 2008 om 18:54
quote:Evidenza schreef op 06 maart 2008 @ 12:30:
Of je had moeten overleggen met je vriend over die baan? Alleen als je er voor moet verhuizen of iets dergelijks, dan kan ik me voorstellen dat je even overlegt van hoe en wat. Maar omdat je met mannen gaat werken? Damn, het moet niet gekker worden.
Jawel, het wás toch nog gekker? Ze had met haar EX moeten overleggen. Pfff. Ook ik dacht meteen: zoals de waard is....
Kom op hee, als je die baan laat schieten, dan heb je daar voor eeeeeeuwig spijt van, zeker als het zometeen alsnog uit gaat omdat er iets anders is wat hem niet bevalt/die collega weer in beeld komt/hij leuke nieuwe vrouwelijke collega's krijgt, etc.
Of je had moeten overleggen met je vriend over die baan? Alleen als je er voor moet verhuizen of iets dergelijks, dan kan ik me voorstellen dat je even overlegt van hoe en wat. Maar omdat je met mannen gaat werken? Damn, het moet niet gekker worden.
Jawel, het wás toch nog gekker? Ze had met haar EX moeten overleggen. Pfff. Ook ik dacht meteen: zoals de waard is....
Kom op hee, als je die baan laat schieten, dan heb je daar voor eeeeeeuwig spijt van, zeker als het zometeen alsnog uit gaat omdat er iets anders is wat hem niet bevalt/die collega weer in beeld komt/hij leuke nieuwe vrouwelijke collega's krijgt, etc.
donderdag 6 maart 2008 om 19:27
Allereerst, hartelijk gefeliciteerd met je nieuwe baan! Het klinkt hartstikke leuk en je bent er gelukkig heel enthousiast over.
Vervolgens... zeg, wie denkt die kerel wel niet dat ie is? Het is verdorie al bijna uit, jullie zitten al in een relatiecrisis, en dat vindt m'neer het opeens niet betrouwbaar dat je met 10 mannen werkt? En als je nu met 20 vrouwen én 20 mannen had gewerkt, was het dan anders geweest? Of was één man al voldoende om je nieuwe werk af te keuren?
Hij is degene die voor collega's is gevallen, jij niet. Zoals de waard is vertrouwt ie z'n gasten dus. en alsof dat wantrouwen nog niet erg genoeg is, vind ik ook nog eens dat je Vriend je zou moeten steunen én blij voor je zou moeten zijn als je een baan vindt waar je gewoon helemaal voor wilt gaan. Helemaal als dat al zoveel moeite heeft gekost.
Dus ADIOS ex-vriend! En nieuwe baan!
Vervolgens... zeg, wie denkt die kerel wel niet dat ie is? Het is verdorie al bijna uit, jullie zitten al in een relatiecrisis, en dat vindt m'neer het opeens niet betrouwbaar dat je met 10 mannen werkt? En als je nu met 20 vrouwen én 20 mannen had gewerkt, was het dan anders geweest? Of was één man al voldoende om je nieuwe werk af te keuren?
Hij is degene die voor collega's is gevallen, jij niet. Zoals de waard is vertrouwt ie z'n gasten dus. en alsof dat wantrouwen nog niet erg genoeg is, vind ik ook nog eens dat je Vriend je zou moeten steunen én blij voor je zou moeten zijn als je een baan vindt waar je gewoon helemaal voor wilt gaan. Helemaal als dat al zoveel moeite heeft gekost.
Dus ADIOS ex-vriend! En nieuwe baan!
vrijdag 7 maart 2008 om 10:51
Inderdaad, ze had het over mij en dat verdient zeker geen schoonheidsprijs..ben ik het helemaal mee eens!
Het was ook niet echt 'terugnemen'...maar meer in een zwak moment terugvallen naar het oude 'vertrouwde'. Omdat onze gevoelens nog steeds erg sterk aanwezig waren, maar we daar niets mee wilden doen omdat we de relatie vebroken hadden.
Tja, dat ik jaloers werd heeft dat gevoel van missen en twijfel idd versterkt ja...geef ik zo toe. Maar goed, blijkbaar werkte dit ook niet aangezien we meteen weer in die negatieve spiraal kwamen de dagen erna.
In het vervolg dus sterk zijn...
Ik moet zeggen dat jullie reacties me wel een soort van power hebben gegeven weer. Misschien raar, maar het is toch zo.
Ik weet nu, wat er ook gaat gebeuren, dat ik lekker aan die nieuwe baan ga beginnen, binnenkort mijn rijbewijs ga halen en dat ik gewoon een nieuwe fase van mijn leven in ga. Met of zonder vent..ik ga ervoor!
Het was ook niet echt 'terugnemen'...maar meer in een zwak moment terugvallen naar het oude 'vertrouwde'. Omdat onze gevoelens nog steeds erg sterk aanwezig waren, maar we daar niets mee wilden doen omdat we de relatie vebroken hadden.
Tja, dat ik jaloers werd heeft dat gevoel van missen en twijfel idd versterkt ja...geef ik zo toe. Maar goed, blijkbaar werkte dit ook niet aangezien we meteen weer in die negatieve spiraal kwamen de dagen erna.
In het vervolg dus sterk zijn...
Ik moet zeggen dat jullie reacties me wel een soort van power hebben gegeven weer. Misschien raar, maar het is toch zo.
Ik weet nu, wat er ook gaat gebeuren, dat ik lekker aan die nieuwe baan ga beginnen, binnenkort mijn rijbewijs ga halen en dat ik gewoon een nieuwe fase van mijn leven in ga. Met of zonder vent..ik ga ervoor!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 7 maart 2008 om 14:15
Wat wil deze man van je? Dat jij afhankelijk bent van hem omdat hij wel werkt en jij nog werkeloos bent? Dus hij kan zijn onzekerheid niet opzij zetten terwijl jij eindelijk een baan vind. En nog beter zelfs een wereldbaan waarin je jezelf kunt ontplooien en door kunt groeien?
Lijkt me een beetje machtsspelletje wat jullie aan het spelen zijn: jij verbreekt de relatie hij wil je terug. Dan neem je hem terug en heeft hij steun gehad aan zijn collega: jij wordt jaloers. En nu moet jij naar zijn pijpen dansen want is hij jaloers op jouw nieuwe baan en je mannelijke collega's. Aantrekken- afstoten- aantrekken.
Ik zou lekker voor die baan gaan. Het bied je zekerheid, toekomst en je wordt uitgedaagd als ik het zo lees. En die relatie (of niet relatie) die je nu hebt is al over. Op het moment dat jij het verbrak was de knoop allang door. En niet voor niets. Wens je heel veel plezier in je nieuwe baan en sterkte met het verwerken van je relatie.
Lijkt me een beetje machtsspelletje wat jullie aan het spelen zijn: jij verbreekt de relatie hij wil je terug. Dan neem je hem terug en heeft hij steun gehad aan zijn collega: jij wordt jaloers. En nu moet jij naar zijn pijpen dansen want is hij jaloers op jouw nieuwe baan en je mannelijke collega's. Aantrekken- afstoten- aantrekken.
Ik zou lekker voor die baan gaan. Het bied je zekerheid, toekomst en je wordt uitgedaagd als ik het zo lees. En die relatie (of niet relatie) die je nu hebt is al over. Op het moment dat jij het verbrak was de knoop allang door. En niet voor niets. Wens je heel veel plezier in je nieuwe baan en sterkte met het verwerken van je relatie.
