Angsten en waanideeen: Hem tijd geven of weggaan?

Hallo iedereen,

Een tijdje geleden schreef ik mee hier op het forum, in een topic over weinig sex in je relatie. Aangezien er veel meer aan de hand blijkt te zijn in mijn relatie besloot ik nu zelf maar een topic te openen.



Ik ken mijn vriend nu bijna een jaar en hij wil weinig tot geen sex met mij. We hebben hier veel over gepraat en hij gaf toe een soort faalangst te hebben. Ik dacht dat het allemaal wel weer redelijk ging na onze gesprekken, maar merkte de laatste tijd aan hem dat hij niet meer zichzelf was en altijd moe was en lusteloos. Hij leek wel opgelucht als ik de deur bij hem uitliep. (we wonen niet samen).



Gister ben ik hierover met hem gaan praten. Daar kwam uit dat hij al maanden(!!) op zn tenen loopt in onze relatie. Hij is overal bang voor....voor confrontaties, ruzies, hij denkt ook dat ik hele hoge verwachtingen van hem heb.

Hij heeft zoveel angsten en kon hierdoor niet zichzelf zijn. Dat putte hem verschrikkelijk uit.

Hij was er letterlijk dag en nacht mee bezig en maakte het in zijn eigen hoofd steeds erger....

Ik heb hem nooit aanleiding gegeven om deze angsten te hebben. Ik ben echt geen moeilijke vriendin en geef hem altijd alle vrijheid. Hij zegt ook dat hij het zichzelf aangedaan heeft en dat dit niks met mij te maken heeft.

Maar hij heeft al die maanden twijfels gehad en mij dit nooit verteld. Ik voel me zo ontzettend belazerd, hoe had ik dit kunnen weten? Maandenlang heb ik me afgewezen gevoeld, onzeker en wist ik niet wat er aan de hand was. Hij ontkende ook steeds dat er iets aan de hand was....ondanks dat ik wel voelde dat er iets was. Kom alleen mn vinger er niet op leggen.



Ik ben ontzettend gek op hem maar weet niet of ik wel doorwil met zo'n moeilijke jongen. Hij is niet degene die ik dacht dat ie was. Hij wil wel verder met mij, beweert dat ik de liefde van zijn leven ben, maar ik weet het niet meer....

We hebben nu afgesproken elkaar wat tijd te geven maar hoe moet ik dat doen? helemaal niks van me laten horen? Wachten tot hij weer contact zoekt? Of eens even heel goed gaan nadenken of IK dit uberhaupt nog wel wil....

Wat ik wel weet is dat ik hem nu al mis. Terwijl hij juist nu heel erg opgelucht is dat ie eindelijk zichzelf weer kan zijn...



Bedankt alvast voor jullie reacties!

Hoi Kreeft1, bedankt! ben zelf ook heel blij, voel me stukken beter dan een week geleden.....

Wat me vooral goed doet is dat ik mijn vriend weer zie worden zoals ie in het begin was. Enthousiast, humoristisch op zijn eigen droge manier, en gewoon zichzelf! Precies die eigenschappen waar ik bij hem op gevallen ben.

En de sex....tja dat dat ineens zo goedging dat had ik alleen maar durven hopen.....