Relaties
alle pijlers
Arrogante uitstraling....HELP...wat doe je daaraan?!?!
maandag 30 juli 2007 om 17:16
Ik ben redelijk nieuw hier op het forum...en weet dan ook niet zo goed waar ik dit moest plaatsen. Omdat het met name invloed heeft op vriendschappen, relaties en ontmoetingen daarom toch maar hier...
Ik ben een jonge vrouw en al jaren achtervolgt mij dit....ik heb een arrogante uitstraling. Afgelopen weekend begon iemand er weer over met mij, wat het voor mij weer erg vers maakt allemaal en waardoor ik echt weer even flink verdrietig hier om kan zijn.... Diegene zei tegen mij dat iedereen zichzelf een bepaalde waarde toekent maar dat ik mijzelf meer waarde geef als dat ik eigenlijk heb en dat dat de reden is waarom ik geen 'flings' heb...terwijl ik juist uit een langdurige relatie kom en mijn hoofd op dit moment gewoon niet staat naar het hebben van kortdurende affaires met andere mannen... Maar hij zag dat als arrogantie...
Mijn inziens ben ik niet arrogant en ook mijn vrienden zeggen gelukkig van niet... ik denk ook echt niet dat ik beter ben dan anderen maar ben juist net vaak onzeker over mezelf. Ik ben vroeger weleens gepest en heb me ook wel buitengesloten gevoeld...dit heeft mijn onzekerheid aangewakkerd en als reactie daarop heb ik een soort 'muur' om me heen gebouwd. Ik laat mensen moeilijk echt dichtbij komen en vind het soms ook heel moeilijk om in te schatten wat mensen van mij verwachten. Mensen om mij heen, die mij dus nog niet goed kennen, lezen dit gedrag als arrogantie terwijl het meer onzekerheid is....wil diegene wel dat ik hallo zeg, herkent diegene mij wel van die ene keer dat ik hem/haar gezien heb, vind hij/zij het wel leuk als ik ff een praatje maak...
Deze arrogante uitstraling, die ik dus helaas schijnbaar heb, beinvloedt heel erg veel in mijn leven: begin van nieuwe vriendschappen, contacten met collega's, relaties etc. Wat dit weekend gebeurde is maar een voorbeeld maar ik heb het helaas wel al vaker gehoord van mensen. Ik zou er echt alles voor over hebben om niet die arrogante uitstraling te hebben maar juist open en spontaan over te komen. Herkent iemand dit? Of heeft iemand goede ideeen over hoe ik hier anders mee om kan gaan... Je zou me echt heel erg blij kunnen maken met tips hiervoor... Alvast heel erg bedankt. Liefs
Ik ben een jonge vrouw en al jaren achtervolgt mij dit....ik heb een arrogante uitstraling. Afgelopen weekend begon iemand er weer over met mij, wat het voor mij weer erg vers maakt allemaal en waardoor ik echt weer even flink verdrietig hier om kan zijn.... Diegene zei tegen mij dat iedereen zichzelf een bepaalde waarde toekent maar dat ik mijzelf meer waarde geef als dat ik eigenlijk heb en dat dat de reden is waarom ik geen 'flings' heb...terwijl ik juist uit een langdurige relatie kom en mijn hoofd op dit moment gewoon niet staat naar het hebben van kortdurende affaires met andere mannen... Maar hij zag dat als arrogantie...
Mijn inziens ben ik niet arrogant en ook mijn vrienden zeggen gelukkig van niet... ik denk ook echt niet dat ik beter ben dan anderen maar ben juist net vaak onzeker over mezelf. Ik ben vroeger weleens gepest en heb me ook wel buitengesloten gevoeld...dit heeft mijn onzekerheid aangewakkerd en als reactie daarop heb ik een soort 'muur' om me heen gebouwd. Ik laat mensen moeilijk echt dichtbij komen en vind het soms ook heel moeilijk om in te schatten wat mensen van mij verwachten. Mensen om mij heen, die mij dus nog niet goed kennen, lezen dit gedrag als arrogantie terwijl het meer onzekerheid is....wil diegene wel dat ik hallo zeg, herkent diegene mij wel van die ene keer dat ik hem/haar gezien heb, vind hij/zij het wel leuk als ik ff een praatje maak...
Deze arrogante uitstraling, die ik dus helaas schijnbaar heb, beinvloedt heel erg veel in mijn leven: begin van nieuwe vriendschappen, contacten met collega's, relaties etc. Wat dit weekend gebeurde is maar een voorbeeld maar ik heb het helaas wel al vaker gehoord van mensen. Ik zou er echt alles voor over hebben om niet die arrogante uitstraling te hebben maar juist open en spontaan over te komen. Herkent iemand dit? Of heeft iemand goede ideeen over hoe ik hier anders mee om kan gaan... Je zou me echt heel erg blij kunnen maken met tips hiervoor... Alvast heel erg bedankt. Liefs
donderdag 2 augustus 2007 om 03:14
misschien een rare tip, maar ga es goed in de spiegel kijken. kijk dan goed waar de arrogantie hem in zit. vaak zit die in je mond en in je ogen.
ga dan es experimenteren met bijvoorbeeld je mondhoeken wat omhoog doen of je ogen ietsje samenknijpen wat voor effect dat geeft.
als je dan `een blik vind` die minder arrogant is, onthou dat dan. meestal helpt het al als je een vage glimlach op je mond hebt.
en als je dan voortaan over straat, over door een kroeg loopt, die blik dan geeft, dan zie je er minder arrogant uit
ikzelf heb hangende mondhoeken. heb echt jaaaarenlang te horen gekregen, kijk niet zo sjaggie. tot ik erachter kwam dat wanneer ik me mondhoeken iets omhoog deed in een vage glimlach, ik die opmerkingen niet kreeg. en sindsdien loop ik dus zo rond in kroegen. in het begin voelt dat heel onnatuurlijk, maar daar raak je aan gewend...
nu krijg ik daar nooit meer opmerkingen over.
succes
ga dan es experimenteren met bijvoorbeeld je mondhoeken wat omhoog doen of je ogen ietsje samenknijpen wat voor effect dat geeft.
als je dan `een blik vind` die minder arrogant is, onthou dat dan. meestal helpt het al als je een vage glimlach op je mond hebt.
en als je dan voortaan over straat, over door een kroeg loopt, die blik dan geeft, dan zie je er minder arrogant uit
ikzelf heb hangende mondhoeken. heb echt jaaaarenlang te horen gekregen, kijk niet zo sjaggie. tot ik erachter kwam dat wanneer ik me mondhoeken iets omhoog deed in een vage glimlach, ik die opmerkingen niet kreeg. en sindsdien loop ik dus zo rond in kroegen. in het begin voelt dat heel onnatuurlijk, maar daar raak je aan gewend...
nu krijg ik daar nooit meer opmerkingen over.
succes
donderdag 2 augustus 2007 om 14:40
Dank jullie wel allemaal voor jullie reacties... Heeft me zeker alert gemaakt voor dingen waar ik normaal nooit aan gedacht had. Ik ben mezelf nooit echt bewust geweest van mijn gezichthouding als dat ontspannen is maar ik zal er zeker in het vervolg op letten. En nu maar hopen dat het werkt. :D
Ergens besef ik ook echt wel dat ik het gewoon los moet laten en als mensen niet verder willen kijken dan hun neus lang is dat ik me daar niet druk over moet maken, zoals ook vele hier van jullie zeggen. Helaas trek ik met het toch aan...het kwetst me als mensen zo over me denken. Het geeft me toch een naar gevoel ookal kan je verstandelijk beredeneren dat hun het dan misschien niet waard zijn of dat het meer hun probleem is. Gevoelsmatig voelt het als mijn probleem en soms ook mijn gebrek. Misschien moet ik gewoon gaan werken aan het hebben van wat meer zelfvertrouwen:$. Liefs
Ergens besef ik ook echt wel dat ik het gewoon los moet laten en als mensen niet verder willen kijken dan hun neus lang is dat ik me daar niet druk over moet maken, zoals ook vele hier van jullie zeggen. Helaas trek ik met het toch aan...het kwetst me als mensen zo over me denken. Het geeft me toch een naar gevoel ookal kan je verstandelijk beredeneren dat hun het dan misschien niet waard zijn of dat het meer hun probleem is. Gevoelsmatig voelt het als mijn probleem en soms ook mijn gebrek. Misschien moet ik gewoon gaan werken aan het hebben van wat meer zelfvertrouwen:$. Liefs
donderdag 2 augustus 2007 om 16:49
Hoi TO, tot mijn verbazing hoorde ik het ook wel eens vroeger, over mezelf, terwijl ik juist erg onzeker was. Dat was denk ik omdat ik mensen liever op afstand hield. Maar als je het moet horen van een jongen die jij hebt afgewezen zou ik me daar niks van aantrekken hoor, die zal gewoon zoiets zeggen omdat hij een blauwtje liep.
Als je vrienden je niet arrogant vinden, daar gaat het toch om? En als je een écht leuke jongen tegen komet, dan smelt je vanzelf een beetje :-)
Als je vrienden je niet arrogant vinden, daar gaat het toch om? En als je een écht leuke jongen tegen komet, dan smelt je vanzelf een beetje :-)
