Relaties
alle pijlers
baby nr 2: ik wel hij niet
donderdag 13 maart 2008 om 13:20
Hallo lieve Viva-forummers!
Door een megateleurstelling in mijn relatie heb ik me maar aangemeld bij jullie forum. Thuis er over praten gaat niet.
Ik heb een wolk van een kindje en wil graag nog een tweede. Nu blijkt mijn vriend voor zichzelf bedacht te hebben dat hij er niet meer dan 1 met mij wil. Het ergste is dat hij die mening al heeft vanaf het begin van onze relatie zonder daar ooit met mij over gesproken te hebben.
Ik ben boos verdrietig teleurgesteld wanhopig radeloos!
Wat nu? Dit blijft voor altijd tussen ons in staan, hoe het ook loopt. Uit elkaar gaan is geen voor de hand liggende optie; dan wordt mijn kindje de dupe van een scheiding. Bij elkaar blijven dan? Tja......ik kan nu al niet eens meer een kusje verdragen! En blijkbaar zat er iets behoorlijk niet goed als hij dit niet eens aan mij heeft gezegd.
Hij is erg stellig en ik weet zeker genoeg dat ik hem niet 'om' krijg.
Ik verlang zooooooo naar een tweede. En ja, ik ben echt superblij met wat ik al heb, maar ik mag daarnaast toch wel verlangen? Gaat er dan nooit meer een kindje onder mijn hart groeien?
Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Door een megateleurstelling in mijn relatie heb ik me maar aangemeld bij jullie forum. Thuis er over praten gaat niet.
Ik heb een wolk van een kindje en wil graag nog een tweede. Nu blijkt mijn vriend voor zichzelf bedacht te hebben dat hij er niet meer dan 1 met mij wil. Het ergste is dat hij die mening al heeft vanaf het begin van onze relatie zonder daar ooit met mij over gesproken te hebben.
Ik ben boos verdrietig teleurgesteld wanhopig radeloos!
Wat nu? Dit blijft voor altijd tussen ons in staan, hoe het ook loopt. Uit elkaar gaan is geen voor de hand liggende optie; dan wordt mijn kindje de dupe van een scheiding. Bij elkaar blijven dan? Tja......ik kan nu al niet eens meer een kusje verdragen! En blijkbaar zat er iets behoorlijk niet goed als hij dit niet eens aan mij heeft gezegd.
Hij is erg stellig en ik weet zeker genoeg dat ik hem niet 'om' krijg.
Ik verlang zooooooo naar een tweede. En ja, ik ben echt superblij met wat ik al heb, maar ik mag daarnaast toch wel verlangen? Gaat er dan nooit meer een kindje onder mijn hart groeien?
Hoe kijken jullie hier tegenaan?
donderdag 13 maart 2008 om 13:25
Als jullie daarover gesproken zouden hebben voor je aan nr 1 begon...zou het dan voor jou zo zwaar hebben gewogen dat je bij hem was weggegaan?
als het antwoord daarop 'ja ' is... dan heb je eigenlijk al zelf aangegeven hoe je toekomst eruit gaat zien.
't is buigen of barsten en hij zal niet buigen. Wat doe jij?
als het antwoord daarop 'ja ' is... dan heb je eigenlijk al zelf aangegeven hoe je toekomst eruit gaat zien.
't is buigen of barsten en hij zal niet buigen. Wat doe jij?
donderdag 13 maart 2008 om 13:28
McQueen, hier speelt dat probleem ook, al kijk ik er anders tegenaan als jij.
Ik wil verschrikkelijk graag een 2e kindje, wat dat betreft voel ik me precies als jij: verdrietig, teleurgesteld en soms wanhopig. Maar boos ben ik niet. Hoe kan ik boos op hem zijn om wat hij voelt? Hij is ook niet boos op mij om wat ik voel.
Of ben je vooral boos omdat hij het niet eerder tegen je gezegd heeft? Want dat kan ik wel begrijpen.
Ook hier kunnen we er niet echt over praten trouwens. Ik word emotioneel en mijn man weet daar niet goed raad mee. Overigens staat hij er nog wel voor open, het is nog geen definitief nee.
Ik wil verschrikkelijk graag een 2e kindje, wat dat betreft voel ik me precies als jij: verdrietig, teleurgesteld en soms wanhopig. Maar boos ben ik niet. Hoe kan ik boos op hem zijn om wat hij voelt? Hij is ook niet boos op mij om wat ik voel.
Of ben je vooral boos omdat hij het niet eerder tegen je gezegd heeft? Want dat kan ik wel begrijpen.
Ook hier kunnen we er niet echt over praten trouwens. Ik word emotioneel en mijn man weet daar niet goed raad mee. Overigens staat hij er nog wel voor open, het is nog geen definitief nee.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
donderdag 13 maart 2008 om 13:29
Heb jij er wel met hem over gesproken dat je er meer dan 1 wilde? heeft hij tegenover jou bewust verzwegen dat ie het bij 1 wilde laten, of hebben jullie nooit gesproken over hoeveel kinderen je wilde?
Als jij ook nooit duidelijk hebt aangegeven dat je er meer dan 1 wilde, dan vind ik het niet helemaal terecht dat je hem verwijt dat hij nooit duidelijk heeft gezegd dat ie er maar 1 wilde.
Persoonlijk vind ik dt in het geval van kinderen een nee zwaarder moet wegen dan een ja, omdat ik vind dat het niet in het belang van het kind is om het op de weereld te zetten als een van de ouders het niet wil. Ik denk dus idd dat je je erbij neer moet leggen dat je met deze man niet nog meer kinderen gaat krijgen.
Als jij ook nooit duidelijk hebt aangegeven dat je er meer dan 1 wilde, dan vind ik het niet helemaal terecht dat je hem verwijt dat hij nooit duidelijk heeft gezegd dat ie er maar 1 wilde.
Persoonlijk vind ik dt in het geval van kinderen een nee zwaarder moet wegen dan een ja, omdat ik vind dat het niet in het belang van het kind is om het op de weereld te zetten als een van de ouders het niet wil. Ik denk dus idd dat je je erbij neer moet leggen dat je met deze man niet nog meer kinderen gaat krijgen.
donderdag 13 maart 2008 om 13:38
Hoe is dat gegaan? Hebben jullie er ooit over gesproken vóór dat eerste kind, hoeveel kinderen jullie willen en zo? Wat heeft hij er toen over gezegd?
Ik snap best dat het teleurstellend voor je is, maar mijn persoonlijke mening is dat je liefde en je relatie op veel meer gebaseerd moet zijn dan het al dan niet samen nemen van kinderen (en de hoeveelheid daarvan).
Als jij niet eens meer een kusje kan verdragen omdat hij geen tweede kind wil, is je liefde dan niet héél erg gekoppeld aan een extra baby? Je houdt toch van je man om andere redenen dan enkel het al dan niet nemen van kinderen? Zo zou ik er tenminste tegenaan kijken.
En natuurlijk kan ik me wel voorstellen dat je geen relatie aangaat als jij zelf zéker weet dat je kids wel terwijl hij zeker weet dat ihj ze níet wil. Maar jullie hebben al een relatie, hebben al een kind. Dus teleurstelling, ja dat snap ik. Boosheid misschien ook. Maar als je hierdoor dusdanig van hem walgt dat je zelfs een kusje niet meer kunt accepteren, vraag ik me af of er niet meer aan de hand is.
Ik snap best dat het teleurstellend voor je is, maar mijn persoonlijke mening is dat je liefde en je relatie op veel meer gebaseerd moet zijn dan het al dan niet samen nemen van kinderen (en de hoeveelheid daarvan).
Als jij niet eens meer een kusje kan verdragen omdat hij geen tweede kind wil, is je liefde dan niet héél erg gekoppeld aan een extra baby? Je houdt toch van je man om andere redenen dan enkel het al dan niet nemen van kinderen? Zo zou ik er tenminste tegenaan kijken.
En natuurlijk kan ik me wel voorstellen dat je geen relatie aangaat als jij zelf zéker weet dat je kids wel terwijl hij zeker weet dat ihj ze níet wil. Maar jullie hebben al een relatie, hebben al een kind. Dus teleurstelling, ja dat snap ik. Boosheid misschien ook. Maar als je hierdoor dusdanig van hem walgt dat je zelfs een kusje niet meer kunt accepteren, vraag ik me af of er niet meer aan de hand is.
donderdag 13 maart 2008 om 13:42
Ik vraag me ook of jullie dit ooit voor je (eerste) zwangerschap hebben besproken?
En is dit echt het probleem of speelt er eigenlijk iets anders?
Mijn man en ik hebben 1 kind, voor de bevalling wilden we dolgraag een tweede. Na de bevalling wil mijn man het niet meer. Ik wil wel nog graag een kindje.
Maar ik ben ook dol gelukkig nu, ik weet wel dat als k moet kiezen tussen een tweede kindje of mijn man, dan kies echt wel voor mijn man.
Daarom dus mijn vraag: hebben jullie dit eerder besproken. En is dit het enige waardoor je twijfelt...ik weet niets van jullie relatie, maar ik heb zo het gevoel dat er meer speelt.
En waarom wil je man maar 1 kind met jou?
En is dit echt het probleem of speelt er eigenlijk iets anders?
Mijn man en ik hebben 1 kind, voor de bevalling wilden we dolgraag een tweede. Na de bevalling wil mijn man het niet meer. Ik wil wel nog graag een kindje.
Maar ik ben ook dol gelukkig nu, ik weet wel dat als k moet kiezen tussen een tweede kindje of mijn man, dan kies echt wel voor mijn man.
Daarom dus mijn vraag: hebben jullie dit eerder besproken. En is dit het enige waardoor je twijfelt...ik weet niets van jullie relatie, maar ik heb zo het gevoel dat er meer speelt.
En waarom wil je man maar 1 kind met jou?
donderdag 13 maart 2008 om 14:00
Van hem walgen zodat je niet eens meer een kusje verdraagt? Sorry, maar dan zit er echt iets anders heel fout. Ik neem toch aan dat je je man niet alleen als 'spermadonor' ziet en als hij dat niet meer wil hem dan ook maar gelijk wilt afschaffen als partner.
Je verdriet snap ik. NIet dat je boos bent. Het is zijn gevoel, hoe kun je daar nu boos op zijn?
Je verdriet snap ik. NIet dat je boos bent. Het is zijn gevoel, hoe kun je daar nu boos op zijn?
donderdag 13 maart 2008 om 14:07
Dat je heel verdrietig bent kan ik begrijpen maar dat je niet eens meer een kus kunt verdragen vind ik vreemd.
Je houd toch van je man? Of is hij alleen maar een vader voor je kinderen.
Hoe oud is je eerste kindje eigenlijk? Natuurlijk mag je verlangen naar een 2e hoe blij je ook bent met je eerste kind.
Als je eerste kind nog niet zo oud is dan kan het ook dat je man gewoon wat meer tijd nodig heeft.
jullie zullen er toch thuis over moeten praten ook al zeg je dat dat niet kan. Misschien zegt hij wel keihard nee omdat jij keihard ja zegt. Ik zou het even laten rusten en over een paar maanden nog eens ter sprake brengen.
Je houd toch van je man? Of is hij alleen maar een vader voor je kinderen.
Hoe oud is je eerste kindje eigenlijk? Natuurlijk mag je verlangen naar een 2e hoe blij je ook bent met je eerste kind.
Als je eerste kind nog niet zo oud is dan kan het ook dat je man gewoon wat meer tijd nodig heeft.
jullie zullen er toch thuis over moeten praten ook al zeg je dat dat niet kan. Misschien zegt hij wel keihard nee omdat jij keihard ja zegt. Ik zou het even laten rusten en over een paar maanden nog eens ter sprake brengen.
donderdag 13 maart 2008 om 14:11
quote:Onderdezon schreef op 13 maart 2008 @ 13:37:
Eens met kreng. Al vind ik het in zo'n situatie dan wel weer eerlijk dat híj voor de anticonceptie zorgt.Werkt natuurlijk alleen als je zelf geen hekel aan gedoe met condooms hebt. Of als hje het doet met het idee dat ie vst wel zijn verantwoordelijkheid neemt als het onverhoopt toch misgaat met die condooms en je dan niet met het dilemma abortus of scheiding komt te staan.uiteindelijk zou ik als vrouw liever zelf de controle over anticonceptie hebben zonder irritante rubbertjes. Als je man zeker weet dat ie geen mer kinderen wil en daarom een knoopje er in laat leggen wordt het een ander verhaal. Maar dan is zijn keuze voor geen kinderen meer wel heel definitief. Vraag is of TO dat wil.
Eens met kreng. Al vind ik het in zo'n situatie dan wel weer eerlijk dat híj voor de anticonceptie zorgt.Werkt natuurlijk alleen als je zelf geen hekel aan gedoe met condooms hebt. Of als hje het doet met het idee dat ie vst wel zijn verantwoordelijkheid neemt als het onverhoopt toch misgaat met die condooms en je dan niet met het dilemma abortus of scheiding komt te staan.uiteindelijk zou ik als vrouw liever zelf de controle over anticonceptie hebben zonder irritante rubbertjes. Als je man zeker weet dat ie geen mer kinderen wil en daarom een knoopje er in laat leggen wordt het een ander verhaal. Maar dan is zijn keuze voor geen kinderen meer wel heel definitief. Vraag is of TO dat wil.
donderdag 13 maart 2008 om 15:07
Dank voor jullie reacties.
Voor de duidelijkheid:
Ik heb vanaf het begin af aan aangegeven dat ik kinderEN wilde. Ben niet meer zo piep, eicelletjes gaan het af laten weten. Als hij had aangegeven geen kinderen meer te willen (heeft al 2 bij ex), had ik een keuze gehad. Als hij toen had aangegeven wel kinderen te willen maar het bij eentje te willen laten, had ik een keuze gehad. Ik heb nu geen keuze kunnen maken en dat doet me zeer. Vind dat geen eerlijke stap binnen een relatie en daarom hoef ik ook even geen kusje. Te verbaasd over zijn reactie.
Hij wil er niet nog één want hij voelt zichzelf te oud (39), het gaat ten koste van zijn vrijheid (lijkt mij meevallen als je er toch al één hebt, bovendien kan hij gaan en staan waar hij wil) en kost het geld (alle spullen hebben we al en als de één uit de luiers is gaat de ander er pas in).
Ik denk dat het dieper ligt, rugzakje vol na scheiding. Wil zichzelf niet laten kennen. Hij heeft het over principes.
Misschien laat ik me teveel kennen, het doet me gewoon zo veel pijn. Vind het een erg egoïstische actie en die hoort niet thuis in een relatie.
Voor de duidelijkheid:
Ik heb vanaf het begin af aan aangegeven dat ik kinderEN wilde. Ben niet meer zo piep, eicelletjes gaan het af laten weten. Als hij had aangegeven geen kinderen meer te willen (heeft al 2 bij ex), had ik een keuze gehad. Als hij toen had aangegeven wel kinderen te willen maar het bij eentje te willen laten, had ik een keuze gehad. Ik heb nu geen keuze kunnen maken en dat doet me zeer. Vind dat geen eerlijke stap binnen een relatie en daarom hoef ik ook even geen kusje. Te verbaasd over zijn reactie.
Hij wil er niet nog één want hij voelt zichzelf te oud (39), het gaat ten koste van zijn vrijheid (lijkt mij meevallen als je er toch al één hebt, bovendien kan hij gaan en staan waar hij wil) en kost het geld (alle spullen hebben we al en als de één uit de luiers is gaat de ander er pas in).
Ik denk dat het dieper ligt, rugzakje vol na scheiding. Wil zichzelf niet laten kennen. Hij heeft het over principes.
Misschien laat ik me teveel kennen, het doet me gewoon zo veel pijn. Vind het een erg egoïstische actie en die hoort niet thuis in een relatie.
donderdag 13 maart 2008 om 15:13
nou ja ik zou het ook niet zomaar accepteren. In die zin dat er nooit meer over gepraat wordt. Zeker als je denkt dat er meer achter zit. Maar dan moet het gesprek wel op een moment plaatsvinden dat je niet meer zo emotioneel bent.
Ik ken het trouwens wel hoor je gevoel. Ik ben ook niet meer zo piep (39
) en wij hebben een zoon van 1,5 jaar. Ik wilde ook graag een tweede, vriend in eerste instantie niet.
Maar nu toch wel, hij is gewend aan papa zijn en zegt nu wel klaar te zijn voor een 2e. Het kan dus nog veranderen.
Ik ken het trouwens wel hoor je gevoel. Ik ben ook niet meer zo piep (39
) en wij hebben een zoon van 1,5 jaar. Ik wilde ook graag een tweede, vriend in eerste instantie niet. Maar nu toch wel, hij is gewend aan papa zijn en zegt nu wel klaar te zijn voor een 2e. Het kan dus nog veranderen.
donderdag 13 maart 2008 om 15:17
Ik adviseer je hem niet te dwingen. Ik zou wel aangeven dat als hij echt geen kinderen meer wilt, en jij wilt het echt wel: laat hem dan zorgen voor de anticonceptie. en zeg dat wel eerlijk!!!! Als hij laks daarmee is, kan je hem nog waarschuwen. Een keer of drie. Daarna is het zijn verantwoording en moet hij die verantwoording ook dragen.
Aan de andere kant: je hebt een prachtig kindje. Je kan mss ook proberen tevreden te zijn met wat je al hebt!? Veel succes.
Aan de andere kant: je hebt een prachtig kindje. Je kan mss ook proberen tevreden te zijn met wat je al hebt!? Veel succes.
Volg je hart. Dat klopt.
donderdag 13 maart 2008 om 22:42
Ergens begrijp ik de keuze van je man wel. Hij heeft al 3 kinderen waar hij de verantwoording voor draagt, hij wil geen vierde. Jij hebt aangegeven kinderen te willen, en in zijn optiek heeft hij je daarin gevolgd, jullie hebben samen ook nog een kind gekregen. Misschien was dat al voor hem een compromis, omdat hij al kinderen had.
Hem niet eens meer een kus waardig te vinden vind ik echt zwaar overdreven. Probeer de zaak ook eens van zijn kant te bekijken. Jij hebt 1 kindje, maar hij niet. En ik neem aan dat jullie ook weekenden samen met zijn andere kinderen hebben. Is er dan wel ruimte in jullie huis voor 4 kinderen? Die andere twee spelen toch ook een rol in jou leven?
Hem niet eens meer een kus waardig te vinden vind ik echt zwaar overdreven. Probeer de zaak ook eens van zijn kant te bekijken. Jij hebt 1 kindje, maar hij niet. En ik neem aan dat jullie ook weekenden samen met zijn andere kinderen hebben. Is er dan wel ruimte in jullie huis voor 4 kinderen? Die andere twee spelen toch ook een rol in jou leven?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 14 maart 2008 om 03:20
quote:Poezewoes schreef op 13 maart 2008 @ 22:42:
Ergens begrijp ik de keuze van je man wel. Hij heeft al 3 kinderen waar hij de verantwoording voor draagt, hij wil geen vierde. Jij hebt aangegeven kinderen te willen, en in zijn optiek heeft hij je daarin gevolgd, jullie hebben samen ook nog een kind gekregen. Misschien was dat al voor hem een compromis, omdat hij al kinderen had.
Hem niet eens meer een kus waardig te vinden vind ik echt zwaar overdreven. Probeer de zaak ook eens van zijn kant te bekijken. Jij hebt 1 kindje, maar hij niet. En ik neem aan dat jullie ook weekenden samen met zijn andere kinderen hebben. Is er dan wel ruimte in jullie huis voor 4 kinderen? Die andere twee spelen toch ook een rol in jou leven?
Hier ben ik het wel mee eens Poezewoes.
In een nieuwe relatie dan nog eens samen een kinderwens hebben begrijp ik wel. Zeker als een van beide kinderloos is. Maar gezien het feit dat er al twee kinderen zijn uit zijn eerdere relatie zijn kan ik me best voorstellen dat het voor hem genoeg is.
Bovendien lijkt het mij toch al een hele stap om na een scheiding (en mis veel gedoe) nog eens opnieuw te beginnen. Weet niet of ik het uberhaubt weer zou aandurven, eventueel uit angst voor mislopen relatie en verantwoording voor nog een kind. In het geval van je vriend dus 4 kids!!
Pushen in dit geval is not done...weet je tenminste zeker dat het niet gaat werken. Hier zal van zijn kant best eea achter zitten. Nog dramatischer wanneer hij helemaal geen kindje samen met jou had willen hebben.
Ergens begrijp ik de keuze van je man wel. Hij heeft al 3 kinderen waar hij de verantwoording voor draagt, hij wil geen vierde. Jij hebt aangegeven kinderen te willen, en in zijn optiek heeft hij je daarin gevolgd, jullie hebben samen ook nog een kind gekregen. Misschien was dat al voor hem een compromis, omdat hij al kinderen had.
Hem niet eens meer een kus waardig te vinden vind ik echt zwaar overdreven. Probeer de zaak ook eens van zijn kant te bekijken. Jij hebt 1 kindje, maar hij niet. En ik neem aan dat jullie ook weekenden samen met zijn andere kinderen hebben. Is er dan wel ruimte in jullie huis voor 4 kinderen? Die andere twee spelen toch ook een rol in jou leven?
Hier ben ik het wel mee eens Poezewoes.
In een nieuwe relatie dan nog eens samen een kinderwens hebben begrijp ik wel. Zeker als een van beide kinderloos is. Maar gezien het feit dat er al twee kinderen zijn uit zijn eerdere relatie zijn kan ik me best voorstellen dat het voor hem genoeg is.
Bovendien lijkt het mij toch al een hele stap om na een scheiding (en mis veel gedoe) nog eens opnieuw te beginnen. Weet niet of ik het uberhaubt weer zou aandurven, eventueel uit angst voor mislopen relatie en verantwoording voor nog een kind. In het geval van je vriend dus 4 kids!!
Pushen in dit geval is not done...weet je tenminste zeker dat het niet gaat werken. Hier zal van zijn kant best eea achter zitten. Nog dramatischer wanneer hij helemaal geen kindje samen met jou had willen hebben.
vrijdag 14 maart 2008 om 07:57
quote:McQueen schreef op 13 maart 2008 @ 15:07:
Misschien laat ik me teveel kennen, het doet me gewoon zo veel pijn. Vind het een erg egoïstische actie en die hoort niet thuis in een relatie.
Wat maakt zijn gedrag egoïstischer dan het jouwe?
En een kind afdwingen door hem intimiteit te ontzeggen. Sorry hoor, maar wat een ontzettend onvolwassen gedrag.
Misschien laat ik me teveel kennen, het doet me gewoon zo veel pijn. Vind het een erg egoïstische actie en die hoort niet thuis in een relatie.
Wat maakt zijn gedrag egoïstischer dan het jouwe?
En een kind afdwingen door hem intimiteit te ontzeggen. Sorry hoor, maar wat een ontzettend onvolwassen gedrag.
vrijdag 14 maart 2008 om 09:08
[quote]McQueen schreef op 13 maart 2008 @ 13:20:
Wat nu? Dit blijft voor altijd tussen ons in staan, hoe het ook loopt. Uit elkaar gaan is geen voor de hand liggende optie; dan wordt mijn kindje de dupe van een scheiding. Bij elkaar blijven dan? Tja......ik kan nu al niet eens meer een kusje verdragen! En blijkbaar zat er iets behoorlijk niet goed als hij dit niet eens aan mij heeft gezegd.
Hoezo wat nu? Jij hebt kennelijk nog een kinderwens maar geeft ook aan dat je zelf niet meer zo piep bent. Wat wil je dan...scheiden, hopen dat je een nieuwe partner tegenkomt, ff een stabiele relatie creeeren en dan nog een kind ....schiet ook niet echt op he.
HEBBEN JULLIE HET DAAR NIET OVER GEHAD DAN??
Wat nu? Dit blijft voor altijd tussen ons in staan, hoe het ook loopt. Uit elkaar gaan is geen voor de hand liggende optie; dan wordt mijn kindje de dupe van een scheiding. Bij elkaar blijven dan? Tja......ik kan nu al niet eens meer een kusje verdragen! En blijkbaar zat er iets behoorlijk niet goed als hij dit niet eens aan mij heeft gezegd.
Hoezo wat nu? Jij hebt kennelijk nog een kinderwens maar geeft ook aan dat je zelf niet meer zo piep bent. Wat wil je dan...scheiden, hopen dat je een nieuwe partner tegenkomt, ff een stabiele relatie creeeren en dan nog een kind ....schiet ook niet echt op he.
HEBBEN JULLIE HET DAAR NIET OVER GEHAD DAN??
vrijdag 14 maart 2008 om 09:37
ja al die opmerkingen over of ze het daar niet over hebben gehad zijn ook niet zo zinvol meer nu. Blijkbaar hebben ze het er niet over gehad en nu is deze situatie ontstaan.
Wat ik wel wil weten is of het argument van je man idd is dat hij geen 4e kind wil. Jij hebt het nl steeds over jullie 2e kind.
Heeft hij contact met zn eerste 2 kinderen?
Heeft hij 'slechte' ervaring met de vorige relatie toen daar het 2e kindje erbij kwam (omdat hij bang is zn vrijheid kwijt te raken)?
Wat ik wel wil weten is of het argument van je man idd is dat hij geen 4e kind wil. Jij hebt het nl steeds over jullie 2e kind.
Heeft hij contact met zn eerste 2 kinderen?
Heeft hij 'slechte' ervaring met de vorige relatie toen daar het 2e kindje erbij kwam (omdat hij bang is zn vrijheid kwijt te raken)?
vrijdag 14 maart 2008 om 09:39
En het kan niet zo zijn dat hij helemaal geen dubbele agenda heeft en zoals Poez zegt bij zichzelf heeft gedacht; ik had al twee kinderen, nu nog een er bij met mijn nieuwe vrouw, wat mij betreft is het goed zo?
Misschien valt het hem zwaarder dan hij gedacht had, misschien voelt hij zich in zijn vrijheid beperkt en wil hij niet nóg een keer 's nachts in de weer zijn en een hele tijd met maxicosy's slepen en dergelijke.
Dat kan natuurlijk ook gaandeweg gebeurd zijn, het hoeft niet zo te zijn dat hij per se jou een hak wil zetten.
Jij hebt geen keuze maar hij eigenlijk ook niet want jij bent boos op hem en het blijft altijd tussen jullie in staan schrijf je. Dat betekent dat alleen als hij zegt ok we gaan voor nóg een kind, hij weer bij je in de gratie zal komen, anders niet. Dan heeft hij dus ook niet zo heel veel keuze wil hij zijn relatie leuk houden.
Er is trouwens áltijd een keuze alleen zal de keuze je niet aanstaan.
Misschien valt het hem zwaarder dan hij gedacht had, misschien voelt hij zich in zijn vrijheid beperkt en wil hij niet nóg een keer 's nachts in de weer zijn en een hele tijd met maxicosy's slepen en dergelijke.
Dat kan natuurlijk ook gaandeweg gebeurd zijn, het hoeft niet zo te zijn dat hij per se jou een hak wil zetten.
Jij hebt geen keuze maar hij eigenlijk ook niet want jij bent boos op hem en het blijft altijd tussen jullie in staan schrijf je. Dat betekent dat alleen als hij zegt ok we gaan voor nóg een kind, hij weer bij je in de gratie zal komen, anders niet. Dan heeft hij dus ook niet zo heel veel keuze wil hij zijn relatie leuk houden.
Er is trouwens áltijd een keuze alleen zal de keuze je niet aanstaan.
vrijdag 14 maart 2008 om 10:30
Dit zijn nou van die dingen waarbij je niet kunt zeggen ; oké, doen we een hálve . Het is een ( of , stel je voor ; een meerling ! ) of geen .
Als dit je Grote Liefde is , had je die laten lopen omdat hij minder kinderen had gewild dan jij ? Zou je nog een kind willen met iemand die er niet op zit te wachten ?
Ik wilde zelf vroeger een groot gezin ...mijn man vond twee al heel wat en had eerst na de eerste al zoiets van " zo, klaar " .
Later dan ik in mijn uppie zou hebben gepland is nummer twee er gekomen . Niet door hem dingen te onthouden , niet door te mokken , hij wist heus wel hoe ik er over dacht . I
Voor mijn man was het toen écht klaar , terwijl ik nog wel zoiets had van " zou het niet leuk zijn als..... " Maar nee, dat zou waarschijnlijk niet leuk zijn geweest ; een druk gezin met iemand die geen druk gezin wil . En met sommige dingen , vind ik , moet je niet gokken . Ik heb nooit een onaf gevoel gehad , of een wat-als gevoel ; met deze man ( mijn Grote Liefde ) heb ik het gezin wat bij ons past .
Als dit je Grote Liefde is , had je die laten lopen omdat hij minder kinderen had gewild dan jij ? Zou je nog een kind willen met iemand die er niet op zit te wachten ?
Ik wilde zelf vroeger een groot gezin ...mijn man vond twee al heel wat en had eerst na de eerste al zoiets van " zo, klaar " .
Later dan ik in mijn uppie zou hebben gepland is nummer twee er gekomen . Niet door hem dingen te onthouden , niet door te mokken , hij wist heus wel hoe ik er over dacht . I
Voor mijn man was het toen écht klaar , terwijl ik nog wel zoiets had van " zou het niet leuk zijn als..... " Maar nee, dat zou waarschijnlijk niet leuk zijn geweest ; een druk gezin met iemand die geen druk gezin wil . En met sommige dingen , vind ik , moet je niet gokken . Ik heb nooit een onaf gevoel gehad , of een wat-als gevoel ; met deze man ( mijn Grote Liefde ) heb ik het gezin wat bij ons past .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
