Relaties
alle pijlers
Ben ik ondankbaar? Alsjeblieft lees mijn verhaal
maandag 12 november 2007 om 08:34
Lieve dames,
Ik open dit topic omdat ik graag jullie mening wil horen, want ik kan het op dit moment niet meer helder zien. Ik hoop dat jullie de moeite nemen om mijn verhaaltje te lezen, want misschien dat iemand mijn ogen kan openen of juist op mijn plaats kan wijzen.
Ik heb 1.5 jaar een relatie en dit is altijd goed gegaan tot de laatste 3 maanden ongeveer. Mijn vriend komt niet uit NL en heeft het de laatste jaren niet heel gemakkelijk gehad. Hij mist zijn familie en heeft stress door zijn studie. Hij is altijd erg lief voor mij in woorden en aanrakingen. Ik weet dat hij heel veel van mij houdt, dat zegt hij dagelijks.
In het begin van onze relatie hadden wij bijna nooit ruzie, de laatste tijd dus wel. En waarom?
Ik ben een meisje die erg van plezier maken houdt en van leuke dingen doen, wie niet? Maar goed sinds wij een relatie hebben, hebben wij nog nooit iets samen ondernomen. Wij zijn 2 keer naar de bios geweest en 2 keer zijn we de stad in gegaan..that’s it.
Al een aantal keer heb ik aangekaard dat ik graag wat meer leuke dingen met hem zou willen doen. Hij zegt dat hij dat ook wel wil, maar hij heeft het geld er niet voor. Inderdaad heeft hij ook totaal geen geld, en dat ik betaal, dat wil hij niet hebben. Oké goed, ik vind het ontzettend jammer, maar heb mij er een beetje bij neergelegd en ga dus nu vaak met vriendinnen weg.
Verder doe ik veel voor hem, ik smeer elke ochtend zijn brood, help hem met zijn studie, sta voor hem klaar, koop veel dingen voor hem die hij niet kan betalen, en allemaal omdat ik dat zelf graag wil doen. Maar voor mijn gevoel geef ik zoveel, maar krijg ik zo weinig terug. En ik bedoel het echt niet als een soort scorelijst ofzo, dat als ik iets doe er ook iets voor terug moet krijgen. Ik zou alleen graag willen dat hij soms wat attenter is naar mij toe. Kleine dingen, bijvoorbeeld een kopje thee zetten of iets romantisch doen thuis.
Gisteravond was ik een beetje sacherijnig om iets wat gebeurd was. Ik heb toen duidelijk proberen te maken dat ik graag zou willen dat hij wat attenter zou zijn naar mij toe.
Hij ging gelijk in de verdediging en voor ik het wist was het een mega ruzie geworden.
Hij zei dat ik verwend was en dat hij het al moeilijk genoeg had, dat hij mijn gezeur er niet bij kon hebben. Ook zei hij dat als hij mij niet gelukkig kon maken ik maar iemand anders moest zoeken. Er werden steeds ouwe koeien uit de sloot gehaald en ik probeerde mijn punt duidelijk te maken, maar hij zag het niet. Hij luisterde ook niet naar mijn gevoel, dus werd ik ook boos. Na 3 uren schreeuwen smeet hij dingen door de kamer waarop ik hem een duw gaf (fout, ik weet het). Hierna heeft hij mij meerdere malen geslagen en hard op de grond gesmeten. Hij zei dat het mijn eigen schuld was en dat ik hem niet moest uitdagen.
Hij heeft mij nooit eerder geslagen, maar altijd als er een probleem is en wij daarover praten wordt het ruzie. Nooit kunnen wij iets op een normale manier bespreken. Waarschijnlijk begrijpen wij elkaar totaal verkeerd. Ik wil niet zeggen dat ik gister niets fout heb gedaan hoor. Ik heb ook kwetsende dingen gezegd in mijn boosheid, maar alles wat ik wilde is dat hij gewoon naar mij luisterde. Hij zegt dat ik niets te klagen heb omdat hij trouw is en hij aan iedereen verteld hoeveel hij van me houdt. Hij is ook altijd heel lief voor me, echt waar! Het klinkt misschien stom.
Ik heb nu het idee dat ik fout ben. Dat ik mij inderdaad niet moet aanstellen en dat ik ondankbaar ben. Hij heeft op dit moment genoeg dingen aan zijn hoofd, en dan kom ik ook nog eens zeuren dat ik iets leuks wil doen.
Ik houd echt veel van hem en het doet mij pijn. Ben ik gewoon ondankbaar?
Ik open dit topic omdat ik graag jullie mening wil horen, want ik kan het op dit moment niet meer helder zien. Ik hoop dat jullie de moeite nemen om mijn verhaaltje te lezen, want misschien dat iemand mijn ogen kan openen of juist op mijn plaats kan wijzen.
Ik heb 1.5 jaar een relatie en dit is altijd goed gegaan tot de laatste 3 maanden ongeveer. Mijn vriend komt niet uit NL en heeft het de laatste jaren niet heel gemakkelijk gehad. Hij mist zijn familie en heeft stress door zijn studie. Hij is altijd erg lief voor mij in woorden en aanrakingen. Ik weet dat hij heel veel van mij houdt, dat zegt hij dagelijks.
In het begin van onze relatie hadden wij bijna nooit ruzie, de laatste tijd dus wel. En waarom?
Ik ben een meisje die erg van plezier maken houdt en van leuke dingen doen, wie niet? Maar goed sinds wij een relatie hebben, hebben wij nog nooit iets samen ondernomen. Wij zijn 2 keer naar de bios geweest en 2 keer zijn we de stad in gegaan..that’s it.
Al een aantal keer heb ik aangekaard dat ik graag wat meer leuke dingen met hem zou willen doen. Hij zegt dat hij dat ook wel wil, maar hij heeft het geld er niet voor. Inderdaad heeft hij ook totaal geen geld, en dat ik betaal, dat wil hij niet hebben. Oké goed, ik vind het ontzettend jammer, maar heb mij er een beetje bij neergelegd en ga dus nu vaak met vriendinnen weg.
Verder doe ik veel voor hem, ik smeer elke ochtend zijn brood, help hem met zijn studie, sta voor hem klaar, koop veel dingen voor hem die hij niet kan betalen, en allemaal omdat ik dat zelf graag wil doen. Maar voor mijn gevoel geef ik zoveel, maar krijg ik zo weinig terug. En ik bedoel het echt niet als een soort scorelijst ofzo, dat als ik iets doe er ook iets voor terug moet krijgen. Ik zou alleen graag willen dat hij soms wat attenter is naar mij toe. Kleine dingen, bijvoorbeeld een kopje thee zetten of iets romantisch doen thuis.
Gisteravond was ik een beetje sacherijnig om iets wat gebeurd was. Ik heb toen duidelijk proberen te maken dat ik graag zou willen dat hij wat attenter zou zijn naar mij toe.
Hij ging gelijk in de verdediging en voor ik het wist was het een mega ruzie geworden.
Hij zei dat ik verwend was en dat hij het al moeilijk genoeg had, dat hij mijn gezeur er niet bij kon hebben. Ook zei hij dat als hij mij niet gelukkig kon maken ik maar iemand anders moest zoeken. Er werden steeds ouwe koeien uit de sloot gehaald en ik probeerde mijn punt duidelijk te maken, maar hij zag het niet. Hij luisterde ook niet naar mijn gevoel, dus werd ik ook boos. Na 3 uren schreeuwen smeet hij dingen door de kamer waarop ik hem een duw gaf (fout, ik weet het). Hierna heeft hij mij meerdere malen geslagen en hard op de grond gesmeten. Hij zei dat het mijn eigen schuld was en dat ik hem niet moest uitdagen.
Hij heeft mij nooit eerder geslagen, maar altijd als er een probleem is en wij daarover praten wordt het ruzie. Nooit kunnen wij iets op een normale manier bespreken. Waarschijnlijk begrijpen wij elkaar totaal verkeerd. Ik wil niet zeggen dat ik gister niets fout heb gedaan hoor. Ik heb ook kwetsende dingen gezegd in mijn boosheid, maar alles wat ik wilde is dat hij gewoon naar mij luisterde. Hij zegt dat ik niets te klagen heb omdat hij trouw is en hij aan iedereen verteld hoeveel hij van me houdt. Hij is ook altijd heel lief voor me, echt waar! Het klinkt misschien stom.
Ik heb nu het idee dat ik fout ben. Dat ik mij inderdaad niet moet aanstellen en dat ik ondankbaar ben. Hij heeft op dit moment genoeg dingen aan zijn hoofd, en dan kom ik ook nog eens zeuren dat ik iets leuks wil doen.
Ik houd echt veel van hem en het doet mij pijn. Ben ik gewoon ondankbaar?
maandag 12 november 2007 om 09:18
maandag 12 november 2007 om 09:18
maandag 12 november 2007 om 09:18
Wegwezen nu het nog kan.
Dat jij vaak op je tenen loopt en de perfecte vriendin probeert te zijn, daarbij kun je je afvragen in hoeverre je jezelf kunt zijn bij hem en in hoeverre je ècht gelukkig bent. Ben je blij, lach je veel? Voel je je onbezorgd? (normaal gesproken dan, ik snap dat dat nu even anders ligt)
Maar dan nog denk ik dat je beter een eind aan de relatie kunt maken want zoals al eerder gezegd: jullie maken elkaar niet gelukkig.
Dat jij vaak op je tenen loopt en de perfecte vriendin probeert te zijn, daarbij kun je je afvragen in hoeverre je jezelf kunt zijn bij hem en in hoeverre je ècht gelukkig bent. Ben je blij, lach je veel? Voel je je onbezorgd? (normaal gesproken dan, ik snap dat dat nu even anders ligt)
Maar dan nog denk ik dat je beter een eind aan de relatie kunt maken want zoals al eerder gezegd: jullie maken elkaar niet gelukkig.
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
maandag 12 november 2007 om 09:21
op je tenen lopen in een relatie klopt al niet. Je moet houden van iemand niet verwarren met liefde. (staat er een beetje onhandig, maar je kan van de meest onmogelijke mensen houden, maar dat is wat anders dan liefde tussen twee mensen waarbij gelijkwaardig hoort, voor elkaar zorgen en elkaar gelukkig maken) en mijn hemel, in 1 1/2 jaar tijd heeft hij 1 keer een slot voor je fiets gekocht en het er zelf op gezet? wow, als dat het is waar je op moet teren wat hij voor jou doet, sorry hoor, maar onbegrijpelijk.
maandag 12 november 2007 om 09:22
Dan wordt het moeilijker denk ik.Maar als hij studeert en het nu heel erg druk is dan is het toch een tijdelijke situatie? Als hij straks werk krijgt, dan verandert de situatiue toch?
Je komt op mij niet erg gelukkig over en je kunt je afvragen of je echt zoveel van hem houdt dat je bij hem wil blijven of dat je bij hem weg wilt.
Ik vind dat je niet ondankbaar overkomt.
Tip: Smeer zijn brood eens een keer niet, het is geen kind meer, kan hij heel goed zelf.
maandag 12 november 2007 om 09:22
Doet hij helemaal geen leuke dingen, of doet ie dat dan met vrienden. Ik denk dat het cultuurverschil een groot probleem is, voor jouw gevoel doe jij veel voor hem, voor hem is dat heel normaal en behoort een vrouw dat te doen. Vrouwen behoren ook te gehoorzamen en de man niet tegen te spreken dus een discussie is niet mogelijk dan heb je inderdaad gelijk ruzie. Ik denk dat het beter is, hoe moeilijk dat ook is, de relatie te beeindgigen en eventueel gewoon als vrienden met elkaar om te gaan, dan kun je waarschijnlijk wel leuke dingen met hem doen. Veel succes ermee
maandag 12 november 2007 om 09:23
Je bent ondankbaar, want hij gaat toch niet vreemd en vertelt aan iedereen dat hij van je houdt????
Is dat een opoffering voor hem? Zou dat alles goed moeten maken?
Als hij van je houdt zou het geen opoffering hoeven te zijn om dat te vertellen en zou vreemd gaan niet in zijn hoofd opkomen.
Wat ik wil zeggen is, van jou houden of trouw blijven is geen opoffering.
Dat ben je gewoon waard. Daarnaast ben je het waard dat er zo nu en dan een kopje thee voor je wordt gezet. Dat je zo nu en dan meegenomen wordt om iets leuks te doen.
"maar ik hou toch van je" maakt niet alles goed. Houden van vertaalt zich in gedrag en volgens mij vertoont hij dat niet.
maandag 12 november 2007 om 09:27
@ jasmine
Ja, jij zegt iets waar ik mij al heel lang van bewust ben. Ik kan inderdaad niet 100% mijzelf zijn bij hem. Wel ben ik blij en voel ik mij onbezorgd als ik bij hem ben. Maar nee, echt mijzelf ben ik niet. En dat zit in mij. Dat ik altijd mensen probeer te plezieren, dus ik heb mijzelf ook wel een beetje in zo'n rol gebracht hoor, zorgzaam en niet zeuren enzo.
Ik weet ook wel dat deze relatie niet eeuwig zal duren, want ik zie ware liefde toch totaal anders. Maar ik denk nog niet dat ik eraan toe ben om hiermee te stoppen. Ik denk vaak: You don't know what you got till it's gone. En ben bang dat als ik het uitmaak ik hem verschrikkelijk ga missen en spijt krijg. Want hij heeft zoveel goeie dingen en hij kan echt aan elke vinger 10 vrouwen krijgen.
Ja, jij zegt iets waar ik mij al heel lang van bewust ben. Ik kan inderdaad niet 100% mijzelf zijn bij hem. Wel ben ik blij en voel ik mij onbezorgd als ik bij hem ben. Maar nee, echt mijzelf ben ik niet. En dat zit in mij. Dat ik altijd mensen probeer te plezieren, dus ik heb mijzelf ook wel een beetje in zo'n rol gebracht hoor, zorgzaam en niet zeuren enzo.
Ik weet ook wel dat deze relatie niet eeuwig zal duren, want ik zie ware liefde toch totaal anders. Maar ik denk nog niet dat ik eraan toe ben om hiermee te stoppen. Ik denk vaak: You don't know what you got till it's gone. En ben bang dat als ik het uitmaak ik hem verschrikkelijk ga missen en spijt krijg. Want hij heeft zoveel goeie dingen en hij kan echt aan elke vinger 10 vrouwen krijgen.
maandag 12 november 2007 om 09:31
Joepie, ik merk dat je je vriend steeds verdedigt, en dat is heel lief van je maar daarmee doe je jezelf tekort. Zoals ik het nu lees zitten jullie allebei vast in een rollenpatroon waar je niet meer uit gaat komen. Bovendien is jullie relatie niet gelijkwaardig en hebben jullie last van een cultuurverschil. Ik zou (net als veel anderen hier) je ook adviseren om met deze relatie te stoppen. Het is goed dat je nog steeds zijn positieve kanten ziet en hopelijk blijft dat ook zo, maar als je hier nog langer mee doorgaat dan verdwijnt dat ook en ben je straks ook nog je eigen kracht en trots kwijt. Dus, hoe moeilijk ook: stoppen voordat het nog erger wordt ! Sterkte !
maandag 12 november 2007 om 09:31
maandag 12 november 2007 om 09:34
Natuurlijk ga je hem missen, als hij niet ook goede dingen had was je allang weggeweest! Maar wat ga je precies missen dat je niet ook bij een ander kunt vinden, wat maakt hem zo uniek? Dat hij goed in de markt lijkt te liggen, tsja, maar die andere vrouwen hebben waarschijnlijk dezelfde behoeftes als jij en waarschijnlijk minder geduld met hem en zijn gedrag! Ook voor jou: voor disse weer een frisse (soort van: er zijn meer mannen dan kerken).
maandag 12 november 2007 om 09:36
Je probeert altijd mensen te plezieren zeg je...dat herken ik wel een beetje en daar vecht ik enorm tegen in mijn eigen relatie. Het is alleen zo dat als ik
gewoon zeg wat ik denk, wat ik mis, waar ik tegen aan loop, dat we dan zware discussies/ruzies kunnen hebben, maar dat mijn man het niet in zijn hoofd zou halen dat slaan een optie zou zijn. En ik ook niet. Ga niet over die grens.
En dat hij 10 vrouwen aan elke vinger kan krijgen, tsja, ik snap dat je dat een afschuwelijke gedachte vindt nu, maar denk je niet dat ook die vrouwen tegen dezelfde zaken aanlopen bij hem als jij nu doet?
gewoon zeg wat ik denk, wat ik mis, waar ik tegen aan loop, dat we dan zware discussies/ruzies kunnen hebben, maar dat mijn man het niet in zijn hoofd zou halen dat slaan een optie zou zijn. En ik ook niet. Ga niet over die grens.
En dat hij 10 vrouwen aan elke vinger kan krijgen, tsja, ik snap dat je dat een afschuwelijke gedachte vindt nu, maar denk je niet dat ook die vrouwen tegen dezelfde zaken aanlopen bij hem als jij nu doet?
maandag 12 november 2007 om 09:39
Joepie, Als ik dit lees krijg ik flashbacks, ik heb in eenzelfde relatie gezeten. Het enige verschil is dat ik niet geslagen ben en er pas achterkwam wat voor ongelijkwaardige relatie het was toen we al een kind hadden. Daardoor was het moeilijker om weg te gaan maar als ik er nu op terug kijk is het wel de beste beslissing geweest. Ik ben nu weer mezelf en ben heel veel gegroeid.
En wat dat missen betreft, wat ga je dan missen? de sex?? Nou, er zijn meer mannen als kerken zei mijn oma altijd!
En zoals iemand anders al zei, maak een lijstje met de voors en tegens....
En wat dat missen betreft, wat ga je dan missen? de sex?? Nou, er zijn meer mannen als kerken zei mijn oma altijd!
En zoals iemand anders al zei, maak een lijstje met de voors en tegens....
maandag 12 november 2007 om 09:39
Als je nu al voelt dat dit geen lang leven beschoren is, zou ik er maar mee stoppen, Joepie. Beter dan dit wordt het namelijk niet, jullie verwachtingen van een relatie zijn te verschillend, de verhouding is niet gelijkwaardig, het enige wat nog kan gebeuren is dat jij jezelf compleet gaat verliezen.
Dit incident zal zich namelijk herhalen en zie hoe onzeker je nú al bent, je hebt bevestiging nodig van ons omdat je zelf bijna gaat geloven dat je ondankbaar bent en je aanstelt.
Echt meis, het is beter om nú je koffers te pakken dan te wachten totdat er nog maar een schim van Joepie over is. Sterkte.
Dit incident zal zich namelijk herhalen en zie hoe onzeker je nú al bent, je hebt bevestiging nodig van ons omdat je zelf bijna gaat geloven dat je ondankbaar bent en je aanstelt.
Echt meis, het is beter om nú je koffers te pakken dan te wachten totdat er nog maar een schim van Joepie over is. Sterkte.
maandag 12 november 2007 om 09:42
Ja je hebt gelijk.
Als ik zeg wat ik denk, wat ik mis, waar ik tegen aan loop dan wordt het ALTIJD een ruzie of discussie. Daardoor denk ik wel 3 keer na voordat ik wat zeg, en dat is natuurlijk zooo fout.
En of andere vrouwen hier ook bij hem tegenaan zouden lopen? Ik weet het niet. Hij zei dat zijn exen NOOIT daarover zeurden. Dat klopt ook wel denk ik, want zijn exen zijn nog steeds gek op hem, en pikten alles van hem. Ik ben de eerste vriendin die kritiek op hem heeft denk ik.
maandag 12 november 2007 om 09:46
En of andere vrouwen hier ook bij hem tegenaan zouden lopen? Ik weet het niet. Hij zei dat zijn exen NOOIT daarover zeurden. Dat klopt ook wel denk ik, want zijn exen zijn nog steeds gek op hem, en pikten alles van hem. Ik ben de eerste vriendin die kritiek op hem heeft denk ik.
Maar zoekt hij zijn vriendinnen niet uit op onzekerheid? Hoe onzekerder hoe meer kans dat ze alles van hem pikt?
Maar zoekt hij zijn vriendinnen niet uit op onzekerheid? Hoe onzekerder hoe meer kans dat ze alles van hem pikt?
maandag 12 november 2007 om 09:47
