Relaties
alle pijlers
Ben ik ondankbaar? Alsjeblieft lees mijn verhaal
maandag 12 november 2007 om 08:34
Lieve dames,
Ik open dit topic omdat ik graag jullie mening wil horen, want ik kan het op dit moment niet meer helder zien. Ik hoop dat jullie de moeite nemen om mijn verhaaltje te lezen, want misschien dat iemand mijn ogen kan openen of juist op mijn plaats kan wijzen.
Ik heb 1.5 jaar een relatie en dit is altijd goed gegaan tot de laatste 3 maanden ongeveer. Mijn vriend komt niet uit NL en heeft het de laatste jaren niet heel gemakkelijk gehad. Hij mist zijn familie en heeft stress door zijn studie. Hij is altijd erg lief voor mij in woorden en aanrakingen. Ik weet dat hij heel veel van mij houdt, dat zegt hij dagelijks.
In het begin van onze relatie hadden wij bijna nooit ruzie, de laatste tijd dus wel. En waarom?
Ik ben een meisje die erg van plezier maken houdt en van leuke dingen doen, wie niet? Maar goed sinds wij een relatie hebben, hebben wij nog nooit iets samen ondernomen. Wij zijn 2 keer naar de bios geweest en 2 keer zijn we de stad in gegaan..that’s it.
Al een aantal keer heb ik aangekaard dat ik graag wat meer leuke dingen met hem zou willen doen. Hij zegt dat hij dat ook wel wil, maar hij heeft het geld er niet voor. Inderdaad heeft hij ook totaal geen geld, en dat ik betaal, dat wil hij niet hebben. Oké goed, ik vind het ontzettend jammer, maar heb mij er een beetje bij neergelegd en ga dus nu vaak met vriendinnen weg.
Verder doe ik veel voor hem, ik smeer elke ochtend zijn brood, help hem met zijn studie, sta voor hem klaar, koop veel dingen voor hem die hij niet kan betalen, en allemaal omdat ik dat zelf graag wil doen. Maar voor mijn gevoel geef ik zoveel, maar krijg ik zo weinig terug. En ik bedoel het echt niet als een soort scorelijst ofzo, dat als ik iets doe er ook iets voor terug moet krijgen. Ik zou alleen graag willen dat hij soms wat attenter is naar mij toe. Kleine dingen, bijvoorbeeld een kopje thee zetten of iets romantisch doen thuis.
Gisteravond was ik een beetje sacherijnig om iets wat gebeurd was. Ik heb toen duidelijk proberen te maken dat ik graag zou willen dat hij wat attenter zou zijn naar mij toe.
Hij ging gelijk in de verdediging en voor ik het wist was het een mega ruzie geworden.
Hij zei dat ik verwend was en dat hij het al moeilijk genoeg had, dat hij mijn gezeur er niet bij kon hebben. Ook zei hij dat als hij mij niet gelukkig kon maken ik maar iemand anders moest zoeken. Er werden steeds ouwe koeien uit de sloot gehaald en ik probeerde mijn punt duidelijk te maken, maar hij zag het niet. Hij luisterde ook niet naar mijn gevoel, dus werd ik ook boos. Na 3 uren schreeuwen smeet hij dingen door de kamer waarop ik hem een duw gaf (fout, ik weet het). Hierna heeft hij mij meerdere malen geslagen en hard op de grond gesmeten. Hij zei dat het mijn eigen schuld was en dat ik hem niet moest uitdagen.
Hij heeft mij nooit eerder geslagen, maar altijd als er een probleem is en wij daarover praten wordt het ruzie. Nooit kunnen wij iets op een normale manier bespreken. Waarschijnlijk begrijpen wij elkaar totaal verkeerd. Ik wil niet zeggen dat ik gister niets fout heb gedaan hoor. Ik heb ook kwetsende dingen gezegd in mijn boosheid, maar alles wat ik wilde is dat hij gewoon naar mij luisterde. Hij zegt dat ik niets te klagen heb omdat hij trouw is en hij aan iedereen verteld hoeveel hij van me houdt. Hij is ook altijd heel lief voor me, echt waar! Het klinkt misschien stom.
Ik heb nu het idee dat ik fout ben. Dat ik mij inderdaad niet moet aanstellen en dat ik ondankbaar ben. Hij heeft op dit moment genoeg dingen aan zijn hoofd, en dan kom ik ook nog eens zeuren dat ik iets leuks wil doen.
Ik houd echt veel van hem en het doet mij pijn. Ben ik gewoon ondankbaar?
Ik open dit topic omdat ik graag jullie mening wil horen, want ik kan het op dit moment niet meer helder zien. Ik hoop dat jullie de moeite nemen om mijn verhaaltje te lezen, want misschien dat iemand mijn ogen kan openen of juist op mijn plaats kan wijzen.
Ik heb 1.5 jaar een relatie en dit is altijd goed gegaan tot de laatste 3 maanden ongeveer. Mijn vriend komt niet uit NL en heeft het de laatste jaren niet heel gemakkelijk gehad. Hij mist zijn familie en heeft stress door zijn studie. Hij is altijd erg lief voor mij in woorden en aanrakingen. Ik weet dat hij heel veel van mij houdt, dat zegt hij dagelijks.
In het begin van onze relatie hadden wij bijna nooit ruzie, de laatste tijd dus wel. En waarom?
Ik ben een meisje die erg van plezier maken houdt en van leuke dingen doen, wie niet? Maar goed sinds wij een relatie hebben, hebben wij nog nooit iets samen ondernomen. Wij zijn 2 keer naar de bios geweest en 2 keer zijn we de stad in gegaan..that’s it.
Al een aantal keer heb ik aangekaard dat ik graag wat meer leuke dingen met hem zou willen doen. Hij zegt dat hij dat ook wel wil, maar hij heeft het geld er niet voor. Inderdaad heeft hij ook totaal geen geld, en dat ik betaal, dat wil hij niet hebben. Oké goed, ik vind het ontzettend jammer, maar heb mij er een beetje bij neergelegd en ga dus nu vaak met vriendinnen weg.
Verder doe ik veel voor hem, ik smeer elke ochtend zijn brood, help hem met zijn studie, sta voor hem klaar, koop veel dingen voor hem die hij niet kan betalen, en allemaal omdat ik dat zelf graag wil doen. Maar voor mijn gevoel geef ik zoveel, maar krijg ik zo weinig terug. En ik bedoel het echt niet als een soort scorelijst ofzo, dat als ik iets doe er ook iets voor terug moet krijgen. Ik zou alleen graag willen dat hij soms wat attenter is naar mij toe. Kleine dingen, bijvoorbeeld een kopje thee zetten of iets romantisch doen thuis.
Gisteravond was ik een beetje sacherijnig om iets wat gebeurd was. Ik heb toen duidelijk proberen te maken dat ik graag zou willen dat hij wat attenter zou zijn naar mij toe.
Hij ging gelijk in de verdediging en voor ik het wist was het een mega ruzie geworden.
Hij zei dat ik verwend was en dat hij het al moeilijk genoeg had, dat hij mijn gezeur er niet bij kon hebben. Ook zei hij dat als hij mij niet gelukkig kon maken ik maar iemand anders moest zoeken. Er werden steeds ouwe koeien uit de sloot gehaald en ik probeerde mijn punt duidelijk te maken, maar hij zag het niet. Hij luisterde ook niet naar mijn gevoel, dus werd ik ook boos. Na 3 uren schreeuwen smeet hij dingen door de kamer waarop ik hem een duw gaf (fout, ik weet het). Hierna heeft hij mij meerdere malen geslagen en hard op de grond gesmeten. Hij zei dat het mijn eigen schuld was en dat ik hem niet moest uitdagen.
Hij heeft mij nooit eerder geslagen, maar altijd als er een probleem is en wij daarover praten wordt het ruzie. Nooit kunnen wij iets op een normale manier bespreken. Waarschijnlijk begrijpen wij elkaar totaal verkeerd. Ik wil niet zeggen dat ik gister niets fout heb gedaan hoor. Ik heb ook kwetsende dingen gezegd in mijn boosheid, maar alles wat ik wilde is dat hij gewoon naar mij luisterde. Hij zegt dat ik niets te klagen heb omdat hij trouw is en hij aan iedereen verteld hoeveel hij van me houdt. Hij is ook altijd heel lief voor me, echt waar! Het klinkt misschien stom.
Ik heb nu het idee dat ik fout ben. Dat ik mij inderdaad niet moet aanstellen en dat ik ondankbaar ben. Hij heeft op dit moment genoeg dingen aan zijn hoofd, en dan kom ik ook nog eens zeuren dat ik iets leuks wil doen.
Ik houd echt veel van hem en het doet mij pijn. Ben ik gewoon ondankbaar?
maandag 12 november 2007 om 08:45
maandag 12 november 2007 om 08:48
wegwezen bij die man, hij slaat je meerdere malen en gooit je op de grond en jij voelt je fout, een aansteller en ondankbaar. Omgekeerde wereld. Terugduwen ok, of eigenlijk niet ok, maar kan ik me voorstellen, maar meerdere malen slaan en op de grond gooien is een grens over die ik nooit meer terug over zou gaan. Dat kan gewoon echt niet. punt. Hoe moeilijk ook en hoe pijnlijk voor jou.
maandag 12 november 2007 om 08:49
Joepie, wat een vervelende situatie zeg. 
Zo als ik je verhaal nu lees, is deze relatie behoorlijk eenzijdig. Maar als jullie in anderhalf jaar tijd pas 2 keer naar de bios bent geweeest en 2 keer de stad in wat doen jullie dan wel samen?
Persoonlijk vind ik het slaan veel te ver gaan! Ik duw mijn vriend ook wel eens aan de kant als ik er klaar mee ben, maar hij heeft mij nog NOOIT geslagen!! Hoe ver ik ook ga! (en ik kan best onredelijk zijn zo af en toe:-$ )
Ik denk dat je nu al heel erg op je tenen loopt en dat dit incident er alleen maar meer voor zal zorgen dat je je aanpast aan hem en vergeet je zelf te zijn.
Bedenk eerst goed wat je zelf wil. Ben je gelukkig met deze manier van leven? Wat zal de volgende reden zijn?
Zo als ik je verhaal nu lees, is deze relatie behoorlijk eenzijdig. Maar als jullie in anderhalf jaar tijd pas 2 keer naar de bios bent geweeest en 2 keer de stad in wat doen jullie dan wel samen?
Persoonlijk vind ik het slaan veel te ver gaan! Ik duw mijn vriend ook wel eens aan de kant als ik er klaar mee ben, maar hij heeft mij nog NOOIT geslagen!! Hoe ver ik ook ga! (en ik kan best onredelijk zijn zo af en toe:-$ )
Ik denk dat je nu al heel erg op je tenen loopt en dat dit incident er alleen maar meer voor zal zorgen dat je je aanpast aan hem en vergeet je zelf te zijn.
Bedenk eerst goed wat je zelf wil. Ben je gelukkig met deze manier van leven? Wat zal de volgende reden zijn?
maandag 12 november 2007 om 08:51
Dat hij je geslagen heeft, vind ik echt niet kunnen. Het komt ook niet echt over dat hij er spijt van heeft, want je had hem niet uit moeten dagen.... Voor mij zou hier de grens liggen, er is niemand die mij hoeft te slaan. Als je het met woorden niet meer af kunt, dan heb je een probleem.
Maar even over dat andere: je kunt toch ook zat leuke dingen doen die geen geld kosten, zoals bijv. naar het bos of strand om even lekker uit te waaien? Zo hebben jullie alletwee je zin: jij doet leuke dingen met hem, en hij hoeft jou niet te laten betalen.
Maar sowieso dat jullie niet over dingen kunnen praten zonder ruzie te krijgen, is denk ik een groter probleem.
Maar even over dat andere: je kunt toch ook zat leuke dingen doen die geen geld kosten, zoals bijv. naar het bos of strand om even lekker uit te waaien? Zo hebben jullie alletwee je zin: jij doet leuke dingen met hem, en hij hoeft jou niet te laten betalen.
Maar sowieso dat jullie niet over dingen kunnen praten zonder ruzie te krijgen, is denk ik een groter probleem.
maandag 12 november 2007 om 08:51
maandag 12 november 2007 om 08:54
Hij heeft zulke goeie kanten, daarom maakt het het voor mij zo moeilijk.
Bijna alles aan hem is goed behalve dit. Ik heb nu het gevoel dat wij een soort moeder-kind relatie hebben. Dit heb ik hem niet gezegd hoor!
Wat wij zoal doen? Het is elke avond hetzelfde.
Ik kom bij hem 's avonds, dan help ik hem met school, daarna gaan we film zien, sex en slapen. Dit gaan nu al 1.5 jaar zo.
Bijna alles aan hem is goed behalve dit. Ik heb nu het gevoel dat wij een soort moeder-kind relatie hebben. Dit heb ik hem niet gezegd hoor!
Wat wij zoal doen? Het is elke avond hetzelfde.
Ik kom bij hem 's avonds, dan help ik hem met school, daarna gaan we film zien, sex en slapen. Dit gaan nu al 1.5 jaar zo.
maandag 12 november 2007 om 08:58
Slaan heeft in deze discussie de overhand omdat het niet normaal is.
Daarnaast denk ik dat de basis van jullie relatie al niet al te best is. Ik heb het ook onwijs druk (fulltime baan, studie en stage) en een relatie, maar ik maak regelmatig tijd vrij om leuke dingen te doen met mijn partner. Gewoon omdat ik het heerlijk vind om leuke dingen met hem te doen! En zoals iemand hierboven al schreef, dat hoeft echt niet altijd geld te kosten. Lekker uitwaaien op het strand, in het park of bos is geweldig. En leegt soms ook even je hoofd zodat je met een frisse kop verder kunt studeren.
Daarnaast denk ik dat de basis van jullie relatie al niet al te best is. Ik heb het ook onwijs druk (fulltime baan, studie en stage) en een relatie, maar ik maak regelmatig tijd vrij om leuke dingen te doen met mijn partner. Gewoon omdat ik het heerlijk vind om leuke dingen met hem te doen! En zoals iemand hierboven al schreef, dat hoeft echt niet altijd geld te kosten. Lekker uitwaaien op het strand, in het park of bos is geweldig. En leegt soms ook even je hoofd zodat je met een frisse kop verder kunt studeren.
maandag 12 november 2007 om 08:58
hoe kan je dit nou los zien van het slaan? Los van al andere is het slaan alleen al genoeg om te relatie te verbreken. Maar los van het slaan zou ik ook zeker niet gelukkig worden van een relatie zoals jij die beschrijft. Maar dat is persoonlijk. Elke avond hetzelfde, nooit eens iets leuks doen en jou het gevoel geven dat je ondankbaar bent? Nee, niet mijn idee van een relatie.
maandag 12 november 2007 om 08:59
Nee, je bent niet ondankbaar. Als hij zich helemaal niet in jou kan inleven dan krijg je een moeilijk leven met die man. Om nog maar te zwijgen over het slaan. Heeft hij zich hiervoor al verexcuseerd?
Ok, mannen zijn over het algemeen wat minder empatisch ingesteld dan vrouwen, maar dat wil nog niet zeggen dat je alles moet pikken. Ik denk dat zijn trots veel te groot is!
Maar om meteen op hoge poten weg te gaan is misschien overdreven. Probeer hem duidelijk te maken dat je echt vindt dat er in een goede relatie goed gecommuniceerd moet worden, en dat het eigenlijk onmogelijk is zonder zo'n basis een goede relatie te onderhouden, hoeveel je ook van elkaar houdt. Hopelijk zal hij proberen eraan te werken (dat moet dan denk ik wel groeien...). Zo niet: wegwezen....
Ook is het natuurlijk onaanvaardbaar om te slaan!
succes......
Ok, mannen zijn over het algemeen wat minder empatisch ingesteld dan vrouwen, maar dat wil nog niet zeggen dat je alles moet pikken. Ik denk dat zijn trots veel te groot is!
Maar om meteen op hoge poten weg te gaan is misschien overdreven. Probeer hem duidelijk te maken dat je echt vindt dat er in een goede relatie goed gecommuniceerd moet worden, en dat het eigenlijk onmogelijk is zonder zo'n basis een goede relatie te onderhouden, hoeveel je ook van elkaar houdt. Hopelijk zal hij proberen eraan te werken (dat moet dan denk ik wel groeien...). Zo niet: wegwezen....
Ook is het natuurlijk onaanvaardbaar om te slaan!
succes......
maandag 12 november 2007 om 09:02
Klinkt als een grote egoist. En daarbij: volgens mij hebben jullie allebei een andere verwachting van deze relatie. Van een afstandje bekeken zou ik zeggen dat het niet echt een relatie is om samen oud in te worden.
En dan heb ik het nog niet eens over de mishandeling die je zelf uitgelokt zou hebben... Ik zou heel hard weggaan, je verdient beter!
En dan heb ik het nog niet eens over de mishandeling die je zelf uitgelokt zou hebben... Ik zou heel hard weggaan, je verdient beter!
maandag 12 november 2007 om 09:02
De gelijkwaardigheid is misschien niet helemaal goed in jullie relatie.
Helpen met school en dingen betalen/kopen voor hem, lijkt veel op wat een moeder voor haar zoon doet.
Jullie manier om liefde voor de ander te laten blijken is volgens mij totaal anders. Wat doet hij in jullie relatie voor jou?
Denk daarbij ook aan klusjes doen, zwaar werk e.d.
Helpen met school en dingen betalen/kopen voor hem, lijkt veel op wat een moeder voor haar zoon doet.
Jullie manier om liefde voor de ander te laten blijken is volgens mij totaal anders. Wat doet hij in jullie relatie voor jou?
Denk daarbij ook aan klusjes doen, zwaar werk e.d.
maandag 12 november 2007 om 09:05
Zoals ik het lees (ik negeer het slaan even want daar heb je al veel reacties op gehad, ik deel overigens de mening die iedereen geeft, maar dat terzijde) klinkt het alsof jij heel erg op je tenen loopt. Het klinkt alsof jij niet jezelf kunt zijn en niet de dingen eruit haalt die je zelf heel belangrijk vind, samen leuke dingen ondernemen. Hoe lief hij ook is, hoeveel hij ook voor je zou doen, dat is iets wat je nooit zult kunnen veranderen. Ik kan natuurlijk niet oordelen, maar het klinkt alsof hij een heel ander leven wil leiden dan jij en dat jullie op die manier nooit gelukkig zullen gaan worden.
Maak voor jezelf een lijstje met dingen die je echt belangrijk vind, zet op een rijtje wat je grenzen zijn. Probeer er met hem over te praten, in een rustige situatie (niet als je net ergens ruzie over maakt, da's niet handig). En meid, als hij de dingen die jij enorm belangrijk vind niet leuk/belangrijk vind... moet je wellicht overwegen met deze relatie te stoppen. Je moet niet jezelf verliezen!!
Maak voor jezelf een lijstje met dingen die je echt belangrijk vind, zet op een rijtje wat je grenzen zijn. Probeer er met hem over te praten, in een rustige situatie (niet als je net ergens ruzie over maakt, da's niet handig). En meid, als hij de dingen die jij enorm belangrijk vind niet leuk/belangrijk vind... moet je wellicht overwegen met deze relatie te stoppen. Je moet niet jezelf verliezen!!
maandag 12 november 2007 om 09:08
Bedankt voor jullie reacties 
Het grootste probleem is inderdaad dat wij niet goed kunnen communiceren met elkaar. Nou ben ik ook echt niet de makkelijkste hoor, en in ruzies soms ook onredelijk, maar hij heeft echt totaal geen inlevingsvermogen en luisteren is ook niet zijn sterkste kant. Als dat nu al zo gaat, hoe zal dat dan gaan met echte grote problemen. Maar goed, ik houd heel erg veel van hem en hij van mij, maar ik weet nog niet hoe het verder moet. Ik loop al vaak op mijn tenen en probeer de perfecte vriendin te zijn. Ik voel mij serieus schuldig en ondankbaar omdat hij altijd zo lief voor me is en omdat ik weet dat hij een kuttijd heeft nu. Maar als het er echt op aan komt begrijpen wij elkaar niet, en dat is zo belangrijk juist.
ppfff moeilijk hoor
Het grootste probleem is inderdaad dat wij niet goed kunnen communiceren met elkaar. Nou ben ik ook echt niet de makkelijkste hoor, en in ruzies soms ook onredelijk, maar hij heeft echt totaal geen inlevingsvermogen en luisteren is ook niet zijn sterkste kant. Als dat nu al zo gaat, hoe zal dat dan gaan met echte grote problemen. Maar goed, ik houd heel erg veel van hem en hij van mij, maar ik weet nog niet hoe het verder moet. Ik loop al vaak op mijn tenen en probeer de perfecte vriendin te zijn. Ik voel mij serieus schuldig en ondankbaar omdat hij altijd zo lief voor me is en omdat ik weet dat hij een kuttijd heeft nu. Maar als het er echt op aan komt begrijpen wij elkaar niet, en dat is zo belangrijk juist.
ppfff moeilijk hoor
maandag 12 november 2007 om 09:08
Hij gaat dingen door de kamer gooien, jij geeft hem een duw en hij gaat je meerdere malen slaan en op de grond smijten.
Bovendien geeft hij je na het voorval het gevoel dat jij door je gezeur (en duw) de foute in deze bent.
Dat is nogal wat Joepie!
Maar al eerder in je verhaal gaf je aan heel veel voor hem te doen, feitelijk dingen die hij zelf moet doen. Ook gaf je aan dat het gewoon niet goed loopt tussen jullie. Jij bent er niet gelukkig mee dat jullie (of jij alleen) niks meer doen.
Kan jullie relatie wel zijn wat je ervan verwacht?
De spanningen tussen jullie lopen zo hoog op, dat er naar middelen zowel verbaal als fysiek gegrepen wordt, die echt niet kunnen.
Als ik jou was, zou ik maar eens goed nadenken of deze relatie wel kans van slagen heeft.
Bovendien geeft hij je na het voorval het gevoel dat jij door je gezeur (en duw) de foute in deze bent.
Dat is nogal wat Joepie!
Maar al eerder in je verhaal gaf je aan heel veel voor hem te doen, feitelijk dingen die hij zelf moet doen. Ook gaf je aan dat het gewoon niet goed loopt tussen jullie. Jij bent er niet gelukkig mee dat jullie (of jij alleen) niks meer doen.
Kan jullie relatie wel zijn wat je ervan verwacht?
De spanningen tussen jullie lopen zo hoog op, dat er naar middelen zowel verbaal als fysiek gegrepen wordt, die echt niet kunnen.
Als ik jou was, zou ik maar eens goed nadenken of deze relatie wel kans van slagen heeft.
maandag 12 november 2007 om 09:08
Ik wil het toch een beetje voor hem opnemen. Niet voor dat slaan, want dat is ontzettend fout! Ik vind hem niet als een grote egoïst klinken. Ik denk dat je hier ook met cultuurverschillen te maken hebt, hij wil niet dat jij voorhem betaalt.
Als hij écht superegoïstisch was liet hij jou ook betalen.
Wat nu verder? Moeilijk. Tuurlijk heeft hij ook goede kanten, die heeft iedereen. En dat maakt de situatie ook zo moeilijk denk ik. Als hij alleen maar slecht was was je al lang bij hem weg.
Heel moeilijk dit. Ik heb ook geen oplossing, maar ik denk dat dit vooral komt door cultuurverschil.
Als hij écht superegoïstisch was liet hij jou ook betalen.
Wat nu verder? Moeilijk. Tuurlijk heeft hij ook goede kanten, die heeft iedereen. En dat maakt de situatie ook zo moeilijk denk ik. Als hij alleen maar slecht was was je al lang bij hem weg.
Heel moeilijk dit. Ik heb ook geen oplossing, maar ik denk dat dit vooral komt door cultuurverschil.
maandag 12 november 2007 om 09:12
Lieve Joepie,
Je verhaal klinkt mij voor een groot deel bekend in de oren. Ik heb twee jaar een relatie gehad met een jongen die niet lekker in zijn vel zat (manisch-depressief) en waar bij niets ging zoals hij het wilde. Ik heb hem al die tijd op allerlei manieren gesteund, zowel financieel als met dingen regelen en heel veel liefde en aandacht geven en proberen te betrekken bij positieve/gezellige dingen. Soms ging het een tijd goed en voelde ik idd een soort "beloning" voor mijn werk, op andere momenten werd mijn energie en positieve instelling volledig mee in de put gezogen door hem. Na twee jaar heb ik de knoop doorgehakt, ik zag in dat deze situatie onomkeerbaar en onveranderbaar zou zijn, maar heb eerst een week lang lopen huilen omdat ik toch heel veel van hem hield voordat ik het uitmaakte. Ik wilde verder met mijn leven en kreeg door de situatie van mijn vriend steeds meer het gevoel dat ik ook in de put raakte en me af ging vragen of er idd niet ook wat mis was met mij (jij noemde dat voor jezelf verwend). Bij ons is het gelukkig nooit tot zo'n ruzie gekomen zoals jij aan het eind beschrijft, maar voor mij zou dit (na de voorgeschiedenis) een teken zijn geweest om te stoppen met de relatie. Ik was wel bang dat het door weg te gaan bij hem veel slechter nog met hem zou gaan, maar ik, of iemand anders is niet verantwoordelijk voor een ander zijn levensgeluk, onthoud dat goed! Ik vind je dus absoluut NIET ondankbaar, maar ik vind je juist een grote lieverd dat je zoveel voor hebt geprobeerd te doen voor hem. Nadat ik bij vriend weg was gegaan ben ik de liefde van mijn leven tegengekomen en vielen alle puzzelstukjes op z'n plaats. We zijn nu 6 jaar getrouwd.
Heel veel sterkte in het maken van een keuze. Dikke knuffel.
Over leuke dingen die geen/weinig geld kosten:
Spelletjesavond met vrienden, fiesten/wandelen in de natuur (klinkt misschien wat oubollig, maar was wel relaxt), 's zomers naar een zwemplas/strand, voor hem: voetbalvereniging (zaalvoetbal kost hier geloof ik ca. 10 euro voor jaar door sponsering).
Je verhaal klinkt mij voor een groot deel bekend in de oren. Ik heb twee jaar een relatie gehad met een jongen die niet lekker in zijn vel zat (manisch-depressief) en waar bij niets ging zoals hij het wilde. Ik heb hem al die tijd op allerlei manieren gesteund, zowel financieel als met dingen regelen en heel veel liefde en aandacht geven en proberen te betrekken bij positieve/gezellige dingen. Soms ging het een tijd goed en voelde ik idd een soort "beloning" voor mijn werk, op andere momenten werd mijn energie en positieve instelling volledig mee in de put gezogen door hem. Na twee jaar heb ik de knoop doorgehakt, ik zag in dat deze situatie onomkeerbaar en onveranderbaar zou zijn, maar heb eerst een week lang lopen huilen omdat ik toch heel veel van hem hield voordat ik het uitmaakte. Ik wilde verder met mijn leven en kreeg door de situatie van mijn vriend steeds meer het gevoel dat ik ook in de put raakte en me af ging vragen of er idd niet ook wat mis was met mij (jij noemde dat voor jezelf verwend). Bij ons is het gelukkig nooit tot zo'n ruzie gekomen zoals jij aan het eind beschrijft, maar voor mij zou dit (na de voorgeschiedenis) een teken zijn geweest om te stoppen met de relatie. Ik was wel bang dat het door weg te gaan bij hem veel slechter nog met hem zou gaan, maar ik, of iemand anders is niet verantwoordelijk voor een ander zijn levensgeluk, onthoud dat goed! Ik vind je dus absoluut NIET ondankbaar, maar ik vind je juist een grote lieverd dat je zoveel voor hebt geprobeerd te doen voor hem. Nadat ik bij vriend weg was gegaan ben ik de liefde van mijn leven tegengekomen en vielen alle puzzelstukjes op z'n plaats. We zijn nu 6 jaar getrouwd.
Heel veel sterkte in het maken van een keuze. Dikke knuffel.
Over leuke dingen die geen/weinig geld kosten:
Spelletjesavond met vrienden, fiesten/wandelen in de natuur (klinkt misschien wat oubollig, maar was wel relaxt), 's zomers naar een zwemplas/strand, voor hem: voetbalvereniging (zaalvoetbal kost hier geloof ik ca. 10 euro voor jaar door sponsering).
maandag 12 november 2007 om 09:13
@ fibi
I.v.m herkenning zeg ik liever niet waar vandaan, maar hij komt niet uit een moslimland hoor. Meer uit een machocultuur zeg maar. Dus inderdaad er is ook een cultuurverschil, dat merk ik vaak. Hij is heeft echt een ontzettende trots.
@ houvanjezelf
Precies, het lijkt net een moeder-zoon relatie. Zo voel ik dat, maar hij ziet dat niet. Hij heeft graag een vrouwtje die voor hem zorgt.
En nee, hij doet niet veel voor me. Tenminste niet uit zichzelf. Dan moet ik er om vragen. Ik weet nog 1 keer dat hij een nieuw slot voor mijn fiets had gekocht en dat hij die erop heeft gezet. Dat vond ik zo lief, daar denk ik nog steeds aan. (dat is toch raar, dat hoort toch niet speciaal te zijn)
I.v.m herkenning zeg ik liever niet waar vandaan, maar hij komt niet uit een moslimland hoor. Meer uit een machocultuur zeg maar. Dus inderdaad er is ook een cultuurverschil, dat merk ik vaak. Hij is heeft echt een ontzettende trots.
@ houvanjezelf
Precies, het lijkt net een moeder-zoon relatie. Zo voel ik dat, maar hij ziet dat niet. Hij heeft graag een vrouwtje die voor hem zorgt.
En nee, hij doet niet veel voor me. Tenminste niet uit zichzelf. Dan moet ik er om vragen. Ik weet nog 1 keer dat hij een nieuw slot voor mijn fiets had gekocht en dat hij die erop heeft gezet. Dat vond ik zo lief, daar denk ik nog steeds aan. (dat is toch raar, dat hoort toch niet speciaal te zijn)
maandag 12 november 2007 om 09:16
Het klinkt gewoon niet echt als een goede relatie, je vriend zit niet echt goed in zijn vel, heeft veel andere dingen aan zijn hoofd en is niet in staat jou gelukkig te maken, je een ´´goed´´ gevoel te geven over jullie relatie. Nee ik denk dat dit niet echt een bevredigende situatie is. En dat slaan .... dat kan echt niet, het is duidelijk dat jouw vriend zelf behoorlijk wat problemen heeft waar hij mee aan de slag moet .
