Relaties
alle pijlers
Biologische klok vs. behoefte aan single periode
zaterdag 14 december 2024 om 14:18
Ik twijfel even in welke pijler ik dit moet plaatsen, maar ga toch maar voor Relaties 
Ik ben bijna 32 en ik denk dat er vast vrouwen zijn die zich herkennen in mijn situatie. Ik ben momenteel single en geniet van de tijd voor mezelf, maar tegelijkertijd voel ik ook de wens om ooit in de toekomst een gezin te stichten – uiteraard alleen met de juiste persoon en wanneer ik er écht klaar voor ben. Omdat er een biologische klok tikt, voel ik natuurlijk de druk van de tijd, vooral omdat ik ook lang genoeg met iemand samen wil zijn voordat ik aan kinderen begin. Een gezin lijkt nu nog ver in de toekomst, maar ik realiseer me dat ik op een gegeven moment wel stappen moet zetten om daar uiteindelijk te komen.
Tegelijkertijd geniet ik dus van mijn single periode, vooral omdat ik wat lastige relaties achter de rug heb en nooit echt de tijd voor mezelf heb genomen zoals ik dat nu doe. Ik ben nog veel aan mezelf en aan mijn leven aan het werken. Ik ben ook bang dat als ik nu ga daten, ik opnieuw in een relatie stap die niet werkt en de patronen zich herhalen.
Je zou in dit geval kunnen zeggen: maak je niet druk, er komt vanzelf wel iemand op je pad. Alleen is mijn leven momenteel niet super sociaal ingericht, ik zou dus echt actief opzoek zou moeten gaan om iemand te ontmoeten.
Herkennen jullie dit? Toch gaan daten tegen je zin in? Wie weet verras je jezelf? Of toch luisteren naar je innerlijke stem en vertrouwen dat het juiste pad zich ontvouwd?
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en inzichten! Hoe hebben jullie dit wellicht vroeger ervaren en kijken jullie hier nu terug? Wat waren je keuzes, waar heb je eventueel spijt van, of wat werkte juist goed? Of waar ga je nu zelf doorheen? En hoe probeer je ermee om te gaan? En natuurlijk: een goed succesverhaal is altijd welkom! :p
Laten we het gesprek starten!
Ik ben bijna 32 en ik denk dat er vast vrouwen zijn die zich herkennen in mijn situatie. Ik ben momenteel single en geniet van de tijd voor mezelf, maar tegelijkertijd voel ik ook de wens om ooit in de toekomst een gezin te stichten – uiteraard alleen met de juiste persoon en wanneer ik er écht klaar voor ben. Omdat er een biologische klok tikt, voel ik natuurlijk de druk van de tijd, vooral omdat ik ook lang genoeg met iemand samen wil zijn voordat ik aan kinderen begin. Een gezin lijkt nu nog ver in de toekomst, maar ik realiseer me dat ik op een gegeven moment wel stappen moet zetten om daar uiteindelijk te komen.
Tegelijkertijd geniet ik dus van mijn single periode, vooral omdat ik wat lastige relaties achter de rug heb en nooit echt de tijd voor mezelf heb genomen zoals ik dat nu doe. Ik ben nog veel aan mezelf en aan mijn leven aan het werken. Ik ben ook bang dat als ik nu ga daten, ik opnieuw in een relatie stap die niet werkt en de patronen zich herhalen.
Je zou in dit geval kunnen zeggen: maak je niet druk, er komt vanzelf wel iemand op je pad. Alleen is mijn leven momenteel niet super sociaal ingericht, ik zou dus echt actief opzoek zou moeten gaan om iemand te ontmoeten.
Herkennen jullie dit? Toch gaan daten tegen je zin in? Wie weet verras je jezelf? Of toch luisteren naar je innerlijke stem en vertrouwen dat het juiste pad zich ontvouwd?
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en inzichten! Hoe hebben jullie dit wellicht vroeger ervaren en kijken jullie hier nu terug? Wat waren je keuzes, waar heb je eventueel spijt van, of wat werkte juist goed? Of waar ga je nu zelf doorheen? En hoe probeer je ermee om te gaan? En natuurlijk: een goed succesverhaal is altijd welkom! :p
Laten we het gesprek starten!
zaterdag 14 december 2024 om 21:16
Dit. Neem een jaar voor jezelf. Een jaar waarin je geen keuzes hoeft te maken.
En daarna kijkt of je klaar bent voor daten. En of je je eitjes in wil laten invriezen.
Daten wanneer je er eigenlijk niet aan toe bent, brengt je niet dichter bij het stichten van een gezin.
zaterdag 14 december 2024 om 21:29
Vooropgesteld: iedereen maakt zijn eigen keuze en zolang het de jouwe is, is dat helemaal prima natuurlijk.Bastuba schreef: ↑14-12-2024 16:32En zo is het uiteindelijk ook gelopen: ik heb sinds 2,5 jaar een stabiele relatie met een lieve man en wij willen samen geen kinderen. Voor mij speelt mijn leeftijd mee bij die keuze. Ik vind het heel jammer dat mijn vriend ‘te laat’ in mijn leven kwam. Maar veel jammerder is het dat ik op mijn 32e de verkeerde keuze maakte: wie weet hoe het leven gelopen was als ik niet op het verkeerde moment de verkeerde man was tegengekomen? Maar omdat ik dus ooit, ergens tussen de foute en de goede man in de keuzes maakte die ik maakte, heb ik een prima leven, waarin ik het gemis van kinderen zeker voel, maar dat niet overheerst.
Maar ik bewandel een ander pad; ik was 34 toen ik het uitmaakte en kwam om mijn 35e mijn nieuwe vriend tegen. Ik werd eerst ernstig ziek en op mijn 37e zijn we aan onze kinderwens begonnen. Na een miskraam zitten we nu in een IVF-traject. Het is absoluut geen walk in the park, want ik ben 40 en natuurlijk is er een reëel risico dat het niet lukt. Maar ik ben blij dat ik nu zo bezig ben.
Wat ik zeggen wil; de een vindt 40/41 te oud, de ander niet. Ik had goede uitslagen van onderzoeken en er zijn nog genoeg kansen voor mij. Laat je dus niet afschrikken doordat iemand die de leeftijd van 40/41 jaar te oud vindt TO, het is wat je zelf geschikt vindt. Wellicht is invriezen van je eicellen wel een idee, dat haalt de druk er wel af bij het daten. Anderzijds kan je het ook nog een halfjaartje aankijken (wellicht vast inlezen) en ondertussen aan jezelf werken.
zaterdag 14 december 2024 om 21:45
Eens. Over het algemeen vind ik boven de veertig wat oud, en ik vind al helemaal niet dat je op je 32e nog zeker 10 - 15 jaar de tijd hebt. Maar dat is maar een mening, daar hoeft niemand ook maar enige beslissing van af te laten hangen.Pimpelmeesje87 schreef: ↑14-12-2024 21:29
Wat ik zeggen wil; de een vindt 40/41 te oud, de ander niet. Ik had goede uitslagen van onderzoeken en er zijn nog genoeg kansen voor mij. Laat je dus niet afschrikken doordat iemand die de leeftijd van 40/41 jaar te oud vindt TO,
zaterdag 14 december 2024 om 22:02
Hoe belangrijk is het voor je om moeder te worden?
Als je een ‘go with the flow, kalm aan en we zien wel wat het leven brengt’ instelling aanhoudt dan kan dat heel fijn zijn. Maar de kans wordt wel groter dat je dan te laat bent voor een zwangerschap. Hoe erg vind je dat idee?
Ergens tussen 35 en 40 keldert je vruchtbaarheid. Nu ben je nog op tijd om het roer rustig om te gooien als je dat zou willen. Een jaar of 5 om iemand te vinden en een rustige relatiestart te hebben en dan voor kinderen te gaan, zover in de toekomst is dat ook weer niet. Hoe langer je wacht, hoe gehaaster dat moet worden. Zowel het zoeken als de start van een relatie.
Maar als je niet per se kinderen hoeft is dat allemaal niet erg, dan heb je alle tijd.
Als je een ‘go with the flow, kalm aan en we zien wel wat het leven brengt’ instelling aanhoudt dan kan dat heel fijn zijn. Maar de kans wordt wel groter dat je dan te laat bent voor een zwangerschap. Hoe erg vind je dat idee?
Ergens tussen 35 en 40 keldert je vruchtbaarheid. Nu ben je nog op tijd om het roer rustig om te gooien als je dat zou willen. Een jaar of 5 om iemand te vinden en een rustige relatiestart te hebben en dan voor kinderen te gaan, zover in de toekomst is dat ook weer niet. Hoe langer je wacht, hoe gehaaster dat moet worden. Zowel het zoeken als de start van een relatie.
Maar als je niet per se kinderen hoeft is dat allemaal niet erg, dan heb je alle tijd.
zaterdag 14 december 2024 om 22:14
Ik stond er rond die tijd ongeveer hetzelfde voor en heb het op z’n beloop gelaten. Vlak voor mijn 38e werd ik moeder. Nu ben ik 40 en wordt de kans op een 2e kindje steeds kleiner (2 miskramen gehad).
Als je de wens hebt meerdere kinderen te krijgen, zou ik zeker niet ál te lang wachten. Maar goed, dat is hoe ik er nú tegenaan kijk.
Als je de wens hebt meerdere kinderen te krijgen, zou ik zeker niet ál te lang wachten. Maar goed, dat is hoe ik er nú tegenaan kijk.
zondag 15 december 2024 om 11:23
zondag 15 december 2024 om 12:51
zondag 15 december 2024 om 17:08
Eitjes in laten vriezen kan t/m je 39ste, jij hebt nog even de tijd om die beslissing te nemen lijkt me
Mijn ervaring: ik was getrouwd en toen ik begin 30 was gingen mijn man en ik ook bezig met onze kinderwens. Dit lukte niet. In eerste instantie besloten niet de medische mallemolen in te gaan en het op z’n beloop te laten. Na 4 jaar oefenen/ proberen toch maar eens op onderzoek uitgegaan. Mijn man bleek verminderd vruchtbaar te zijn en een zeer ernstige erfelijke aandoening te hebben. Kinderen maken geen optie dus. Al binnen een jaar is hij aan die ziekte overleden en heb ik met hetzelfde geworsteld als jij nu. Wèl een kinderwens. Maar niet toe aan een nieuwe relatie. Tikkende klok in mijn oren, maar totaal geen ruimte voor een partner.
Ik heb de beslissing genomen om mijn kinderwens te laten gaan, althans: niet eerder te gaan daten dan dat ik eraan toe was. Me niet laten leiden door die kinderwens. Ik had eerst zelfwerk te doen. Ik zag het alleenstaande moederschap totaal niet voor me. Ik ben nu bijna 42, inmiddels zin in daten maar heb mijn kinderwens wel volledig laten varen. Soms intens verdriet over. Die rouw kwam pas veel later. Maar toch heb ik meestal het gevoel dat ik het juiste pad heb bewandeld. Ik zit goed in mijn vel. Dit was voor mij de weg.
Wat jij zou moeten doen kan een ander je dus onmogelijk vertellen. In je OP schrijf je duidelijk dat je (nog) niet toe bent aan een relatie, ik zou dat serieus nemen. En bijv. voor komend jaar een moment in je agenda te schrijven waarop je dit weer in overweging neemt. En dan voor de periode erop weer te doen.
Maar ook: zou je in je eentje voor een kind willen gaan? Of wil je echt heel graag dat gezin? Beide routes kennen een verschillende aanpak.
En nog even om je een hart onder de riem te steken: je bent echt jong genoeg om al deze ingrijpende beslissingen nog een paar jaar op de plank te mogen laten liggen.
Mijn ervaring: ik was getrouwd en toen ik begin 30 was gingen mijn man en ik ook bezig met onze kinderwens. Dit lukte niet. In eerste instantie besloten niet de medische mallemolen in te gaan en het op z’n beloop te laten. Na 4 jaar oefenen/ proberen toch maar eens op onderzoek uitgegaan. Mijn man bleek verminderd vruchtbaar te zijn en een zeer ernstige erfelijke aandoening te hebben. Kinderen maken geen optie dus. Al binnen een jaar is hij aan die ziekte overleden en heb ik met hetzelfde geworsteld als jij nu. Wèl een kinderwens. Maar niet toe aan een nieuwe relatie. Tikkende klok in mijn oren, maar totaal geen ruimte voor een partner.
Ik heb de beslissing genomen om mijn kinderwens te laten gaan, althans: niet eerder te gaan daten dan dat ik eraan toe was. Me niet laten leiden door die kinderwens. Ik had eerst zelfwerk te doen. Ik zag het alleenstaande moederschap totaal niet voor me. Ik ben nu bijna 42, inmiddels zin in daten maar heb mijn kinderwens wel volledig laten varen. Soms intens verdriet over. Die rouw kwam pas veel later. Maar toch heb ik meestal het gevoel dat ik het juiste pad heb bewandeld. Ik zit goed in mijn vel. Dit was voor mij de weg.
Wat jij zou moeten doen kan een ander je dus onmogelijk vertellen. In je OP schrijf je duidelijk dat je (nog) niet toe bent aan een relatie, ik zou dat serieus nemen. En bijv. voor komend jaar een moment in je agenda te schrijven waarop je dit weer in overweging neemt. En dan voor de periode erop weer te doen.
Maar ook: zou je in je eentje voor een kind willen gaan? Of wil je echt heel graag dat gezin? Beide routes kennen een verschillende aanpak.
En nog even om je een hart onder de riem te steken: je bent echt jong genoeg om al deze ingrijpende beslissingen nog een paar jaar op de plank te mogen laten liggen.
zondag 15 december 2024 om 17:27
Dit tips over invriezen van eitjes vind ik erg zinvol. Ik denk namelijk dat je daar op terug zult moeten komen. Je hebt immers nog geen relatie, hebt er ook nog geen behoefte aan.
Weet je zeker dat je wel kinderen wilt? Mogelijk hang je over tien jaar nog steeds heel erg aan je persoonlijke vrijheid. Misschien wil je eigenlijk helemaal geen kinderen, maar denk je dat maar omdat bijna iedereen ze wil.
Weet je zeker dat je wel kinderen wilt? Mogelijk hang je over tien jaar nog steeds heel erg aan je persoonlijke vrijheid. Misschien wil je eigenlijk helemaal geen kinderen, maar denk je dat maar omdat bijna iedereen ze wil.
zondag 15 december 2024 om 18:03
Eitjes laten invriezen kan misschien tot je 39e maar de kans op succes is dan wel nihil. Als je dat wilt dan hoe sneller hoe beter. De meeste vrouwen die eicellen laten invriezen doen dat als ze eigenlijk al te oud zijn voor een goede kans op slagen.
Je kunt nog even nadenken maar de realiteit is wel dat je vruchtbaarheid vanaf je 35e omlaag keldert. Bij de een wat eerder dan de ander, je weet niet vooraf wat voor jou geldt.
Je kunt nog even nadenken maar de realiteit is wel dat je vruchtbaarheid vanaf je 35e omlaag keldert. Bij de een wat eerder dan de ander, je weet niet vooraf wat voor jou geldt.
zondag 15 december 2024 om 18:10
MarietjeB86 schreef: ↑14-12-2024 21:03TO, zou je eventueel het alleenstaande moederschap (BAM) overwegen? In principe heb je geen relatie nodig om een kind te krijgen, je zou als je denkt er klaar voor te zijn en nog geen relatie hebt ook kunnen kijken voor een (anonieme) donor.
Dat mag dus niet in NL he? Een kind heeft er recht op te weten van wie het afstamt en een donor moet traceerbaar zijn, op basis van het verdrag inzake de rechten van het kind.
zondag 15 december 2024 om 19:01
Enkel vetgedrukte is voor mij erg herkenbaar, mijn partner is niet overleden destijds nl, maar relatie wél stukgelopen op een onvervulde kinderwens. Als ik pertinent alleen dát kind had gewild, was dat niet zo moeilijk geweest, maar ik wilde juist dat kind van hém en dus niet zomaar van iedereen. Na onze relatiebreuk heb ik mij gelukkig nooit laten leiden door mijn klapperende eierstokken. Er is namelijk een heel gelukkig en fijn leven mogelijk zonder kinderen weet ik nu uit ervaring!!Cesarinajoy schreef: ↑15-12-2024 17:08Eitjes in laten vriezen kan t/m je 39ste, jij hebt nog even de tijd om die beslissing te nemen lijkt me
Mijn ervaring: ik was getrouwd en toen ik begin 30 was gingen mijn man en ik ook bezig met onze kinderwens. Dit lukte niet. In eerste instantie besloten niet de medische mallemolen in te gaan en het op z’n beloop te laten. Na 4 jaar oefenen/ proberen toch maar eens op onderzoek uitgegaan. Mijn man bleek verminderd vruchtbaar te zijn en een zeer ernstige erfelijke aandoening te hebben. Kinderen maken geen optie dus. Al binnen een jaar is hij aan die ziekte overleden en heb ik met hetzelfde geworsteld als jij nu. Wèl een kinderwens. Maar niet toe aan een nieuwe relatie. Tikkende klok in mijn oren, maar totaal geen ruimte voor een partner.
Ik heb de beslissing genomen om mijn kinderwens te laten gaan, althans: niet eerder te gaan daten dan dat ik eraan toe was. Me niet laten leiden door die kinderwens. Ik had eerst zelfwerk te doen. Ik zag het alleenstaande moederschap totaal niet voor me. Ik ben nu bijna 42, inmiddels zin in daten maar heb mijn kinderwens wel volledig laten varen. Soms intens verdriet over. Die rouw kwam pas veel later. Maar toch heb ik meestal het gevoel dat ik het juiste pad heb bewandeld. Ik zit goed in mijn vel. Dit was voor mij de weg.
Wat jij zou moeten doen kan een ander je dus onmogelijk vertellen. In je OP schrijf je duidelijk dat je (nog) niet toe bent aan een relatie, ik zou dat serieus nemen. En bijv. voor komend jaar een moment in je agenda te schrijven waarop je dit weer in overweging neemt. En dan voor de periode erop weer te doen.
Maar ook: zou je in je eentje voor een kind willen gaan? Of wil je echt heel graag dat gezin? Beide routes kennen een verschillende aanpak.
En nog even om je een hart onder de riem te steken: je bent echt jong genoeg om al deze ingrijpende beslissingen nog een paar jaar op de plank te mogen laten liggen.
Is BAM een overweging voor jou TO?
Live Life to the fullest
zondag 15 december 2024 om 20:55
Huh? Zonder betaald werk is het sowieso moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 15 december 2024 om 20:57
Maar je kunt wel kiezen voor een donor die kind pas vanaf 16 jaar kan gaan zoeken.Ravintola schreef: ↑15-12-2024 18:10Dat mag dus niet in NL he? Een kind heeft er recht op te weten van wie het afstamt en een donor moet traceerbaar zijn, op basis van het verdrag inzake de rechten van het kind.
Voelt wat mij betreft nog steeds behoorlijk anoniem.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 15 december 2024 om 21:21
Dan nog kan het prima dat kinderen helemaal niet de behoefte hebben om die donor te ontmoeten.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 15 december 2024 om 21:23
Ja. Je biologische leeftijd en kalenderleeftijd maken het, hoe ouder je wordt, moeilijker om zwanger te worden en te blijven. Niet dat je opeens niet meer vruchtbaar bent na 35, maar het gaat voor veel vrouwen minder makkelijk. Na de 40 neemt dat nog sneller af. Het is maar weinig vrouwen gegeven om met 45 nog zwanger te worden. Daarnaast geldt dat TO vermoedt vruchtbaar te zijn. Je weet pas hoe vruchtbaar je bent als je daadwerkelijk gaat proberen kinderen te krijgen (of zwanger wordt). En als je op latere leeftijd tegen problemen aanloopt heb je ook minder tijd om het uit te zoeken (IVF na 43 wordt in NL niet gedaan bijvoorbeeld). Met 32 is er nog niet meteen reden voor actie in de taxi, maar je hebt geen 10-15 jaar meer.VirginieEfira schreef: ↑14-12-2024 17:20Eitjes invriezen op je 32e? Je bent toch nog ruim 10-15 jaar vruchtbaar? Of zeg ik nu iets heel doms?
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 15 december 2024 om 21:42
Ik snap niet zo heel goed dat iedereen hier massaal roept dat je eitjes in moet vriezen. Als je jezelf met 40 of welke leeftijd dan ook te oud vind om moeder te worden dan heb je toch niets aan de ingevroren eitjes?
In mijn ogen is dat iets voor als je bijvoorbeeld chemo krijgt die je eicellen aantast of je ei leiders kwijt raakt. Anders kun je toch beter gewoon op de natuurlijke weg proberen zwanger te raken is echt niet zo dat dat op je 38/39e 40e ineens onmogelijk is en nee garantie heeft niemand die daaraan begint maar die heb je met ingevroren eitjes of op je 20e ook niet
In mijn ogen is dat iets voor als je bijvoorbeeld chemo krijgt die je eicellen aantast of je ei leiders kwijt raakt. Anders kun je toch beter gewoon op de natuurlijke weg proberen zwanger te raken is echt niet zo dat dat op je 38/39e 40e ineens onmogelijk is en nee garantie heeft niemand die daaraan begint maar die heb je met ingevroren eitjes of op je 20e ook niet
where ever you go, go with your heart
zondag 15 december 2024 om 21:45
To hoe is je situatie verder? Heb je een redelijk stabiele baan, netwerk om je heen en zelfstandige woonruimte? Dan zou het een optie kunnen zijn om het zelf te gaan doen.
Als je nu gaat daten komt de nadruk heel erg te liggen op die kinderwens. Dus alleen daten met mannen die een zelfde wens hebben (de rest valt direct af hoe leuk of goed ze ook voor jou zijn). En daarna moet je binnen korte termijn gaan samenwonen en je leven gaan inrichten op een kind. Dan begin je aan kinderen terwijl je elkaar eigenlijk niet zo goed hebt leren kennen. En een zwangerschap en baby is erg heftig (tropenjaren heet het niet voor niets).
Een andere optie is gewoon wachten en kijken wat het leven je brengt. Je moet dan accepteren dat je kinderwens misschien niet in vervulling zal gaan.
Als je nu gaat daten komt de nadruk heel erg te liggen op die kinderwens. Dus alleen daten met mannen die een zelfde wens hebben (de rest valt direct af hoe leuk of goed ze ook voor jou zijn). En daarna moet je binnen korte termijn gaan samenwonen en je leven gaan inrichten op een kind. Dan begin je aan kinderen terwijl je elkaar eigenlijk niet zo goed hebt leren kennen. En een zwangerschap en baby is erg heftig (tropenjaren heet het niet voor niets).
Een andere optie is gewoon wachten en kijken wat het leven je brengt. Je moet dan accepteren dat je kinderwens misschien niet in vervulling zal gaan.
zondag 15 december 2024 om 22:02
Voor sommigen is zwanger worden wel degelijk met 38/39/40 onmogelijk. Je bent dan al veel minder vruchtbaar dan met 30. Na 40 daalt het rap verder.Skawa schreef: ↑15-12-2024 21:42Ik snap niet zo heel goed dat iedereen hier massaal roept dat je eitjes in moet vriezen. Als je jezelf met 40 of welke leeftijd dan ook te oud vind om moeder te worden dan heb je toch niets aan de ingevroren eitjes?
In mijn ogen is dat iets voor als je bijvoorbeeld chemo krijgt die je eicellen aantast of je ei leiders kwijt raakt. Anders kun je toch beter gewoon op de natuurlijke weg proberen zwanger te raken is echt niet zo dat dat op je 38/39e 40e ineens onmogelijk is en nee garantie heeft niemand die daaraan begint maar die heb je met ingevroren eitjes of op je 20e ook niet
Eitjes invriezen kan je wat extra tijd geven om wel met 40 moeder te worden. Maar is idd ook absoluut niet allesoplossend. De kans om met lege handen te eindigen is nog steeds best reeel.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
