Relaties
alle pijlers
Communicatieproblemen in huwelijk
woensdag 6 december 2023 om 06:05
Hi viva-ers,
Ik zit met een situatie tussen mij en mijn man waarmee ik niet goed weet om te gaan. Heb nooit echt goed geleerd mijn grenzen te stellen en dat zit mij nu in de weg denk ik.
Mijn man is nogal egocentrisch van aard. Als iets hem niet interesseert, dan zal hij er niet zo snel uit zichzelf iets mee doen, ook al vind ik datgene bijvoorbeeld wel belangrijk. Hij ziet niet goed dat je soms ook dingen doet die voor jou misschien niet belangrijk/interessant/ontwikkelend zijn, maar voor de ander wel.
Nu probeer ik al een tijdje bij hem aan te geven dat ik het gevoel heb alles te moeten trekken/aanjagen. Bijvoorbeeld: We zijn vorig jaar verhuisd en hebben twee weken daarna ook een kindje gekregen. We zijn daarom zo in het huis gestapt, zonder er iets aan te doen (hoefde ook niet echt). Nu echter wil ik ons huis wel graag updaten. Meubels (we hadden die niet), de kinderkamer eindelijk realiseren), maar ook de boel schoonhouden, energiecontract afsluiten, zorgen dat voor ons kindje alles geregeld is, etc. Ik moet alles aanjagen, anders gebeurt het niet.
Begrijp me niet verkeerd, hij doet echt wel dingen. Hij spendeert veel tijd met ons kindje en doet wat kleine dingen in huis. Hij werkt fulltime en brengt het merendeel van ons inkomen binnen (ik werk 4 dagen in een redelijk goede baan maar hij heeft gewoon een belachelijk goede baan). Hij wil zijn eigen bedrijf starten en zal daar naar verwachting echt heel veel geld mee gaan verdienen. Dat is leuk en lief, maar dit alles neemt niet weg dat ik het zo VOEL. En daar lijkt hij geen begrip voor te (willen?) hebben of hij snapt het gewoon echt niet. Ik kom er maar niet achter.
Als ik dit aankaart, geeft hij mij 3 soorten reacties: hij komt terug met: maar ik doe toch dit en dit. Of hij zegt: maar dan moet je het aangeven als je wil dat ik wat doe. Of het is: als ik wist dat alles zo in een weegschaal gelegd zou worden zou ik niet getrouwd zijn.
Maar ik ben zijn moeder toch niet? Ik heb al genoeg op mijn bordje, als ik hem moet gaan ‘managen’, dan wordt dat alleen maar meer in plaats van minder. Plus, ik voel mij niet gehoord. Dat vind ik misschien nog wel het lastigst. Ik voel mij niet gehoord en heb voor mijn gevoel alles geprobeerd om mij wel gehoord te laten voelen. Ik voel mij moegestreden.
Ik weet dat het tropenjaren zijn. Ik houd van mijn man. Gisteravond zij mijn man dat hij spijt heeft dat hij getrouwd is. Dat snap ik want ik ben niet de aardigste tegen hem de laatste tijd omdat mijn energie en geduld voor hem op zijn. Ik word door zijn gedrag denk ik getriggerd om meer dingen op een weegschaal te gaan leggen, omdat ik diep van binnen weet dat als ik dat niet doe, er niets gebeurt in huis en er nog meer op mijn schouders komt.
Wat kan ik doen om het tij te keren? Ik wil hier heel graag uitkomen met mijn man maar ik weet niet zo goed hoe. Ik wil niet alles op een weegschaal leggen, maar wil gehoord worden zonder daar steeds om te moeten ‘vechten’.
Ik zit met een situatie tussen mij en mijn man waarmee ik niet goed weet om te gaan. Heb nooit echt goed geleerd mijn grenzen te stellen en dat zit mij nu in de weg denk ik.
Mijn man is nogal egocentrisch van aard. Als iets hem niet interesseert, dan zal hij er niet zo snel uit zichzelf iets mee doen, ook al vind ik datgene bijvoorbeeld wel belangrijk. Hij ziet niet goed dat je soms ook dingen doet die voor jou misschien niet belangrijk/interessant/ontwikkelend zijn, maar voor de ander wel.
Nu probeer ik al een tijdje bij hem aan te geven dat ik het gevoel heb alles te moeten trekken/aanjagen. Bijvoorbeeld: We zijn vorig jaar verhuisd en hebben twee weken daarna ook een kindje gekregen. We zijn daarom zo in het huis gestapt, zonder er iets aan te doen (hoefde ook niet echt). Nu echter wil ik ons huis wel graag updaten. Meubels (we hadden die niet), de kinderkamer eindelijk realiseren), maar ook de boel schoonhouden, energiecontract afsluiten, zorgen dat voor ons kindje alles geregeld is, etc. Ik moet alles aanjagen, anders gebeurt het niet.
Begrijp me niet verkeerd, hij doet echt wel dingen. Hij spendeert veel tijd met ons kindje en doet wat kleine dingen in huis. Hij werkt fulltime en brengt het merendeel van ons inkomen binnen (ik werk 4 dagen in een redelijk goede baan maar hij heeft gewoon een belachelijk goede baan). Hij wil zijn eigen bedrijf starten en zal daar naar verwachting echt heel veel geld mee gaan verdienen. Dat is leuk en lief, maar dit alles neemt niet weg dat ik het zo VOEL. En daar lijkt hij geen begrip voor te (willen?) hebben of hij snapt het gewoon echt niet. Ik kom er maar niet achter.
Als ik dit aankaart, geeft hij mij 3 soorten reacties: hij komt terug met: maar ik doe toch dit en dit. Of hij zegt: maar dan moet je het aangeven als je wil dat ik wat doe. Of het is: als ik wist dat alles zo in een weegschaal gelegd zou worden zou ik niet getrouwd zijn.
Maar ik ben zijn moeder toch niet? Ik heb al genoeg op mijn bordje, als ik hem moet gaan ‘managen’, dan wordt dat alleen maar meer in plaats van minder. Plus, ik voel mij niet gehoord. Dat vind ik misschien nog wel het lastigst. Ik voel mij niet gehoord en heb voor mijn gevoel alles geprobeerd om mij wel gehoord te laten voelen. Ik voel mij moegestreden.
Ik weet dat het tropenjaren zijn. Ik houd van mijn man. Gisteravond zij mijn man dat hij spijt heeft dat hij getrouwd is. Dat snap ik want ik ben niet de aardigste tegen hem de laatste tijd omdat mijn energie en geduld voor hem op zijn. Ik word door zijn gedrag denk ik getriggerd om meer dingen op een weegschaal te gaan leggen, omdat ik diep van binnen weet dat als ik dat niet doe, er niets gebeurt in huis en er nog meer op mijn schouders komt.
Wat kan ik doen om het tij te keren? Ik wil hier heel graag uitkomen met mijn man maar ik weet niet zo goed hoe. Ik wil niet alles op een weegschaal leggen, maar wil gehoord worden zonder daar steeds om te moeten ‘vechten’.
desipardesi wijzigde dit bericht op 06-12-2023 06:08
Reden: Aanvulling.
Reden: Aanvulling.
5.84% gewijzigd
?!
woensdag 6 december 2023 om 11:08
Juist. Want waarom gaat het iedere keer prima als zo’n man alleen is, en “fout” als er weer een vrouw is? Het is altijd leuk om samen te janken over hoe vreselijk de meeste mannen zijn, zo niet alle, maar je kan ook eens kijken wat al die vrouwen dan kennelijk doen.
Zakelijk kijken, en niet teveel in oordelen denken (waarbij de man gemiddeld genomen een egoïstische klootzak is, en de vrouw “zichzelf wegcijfert” (als ik even mag lachen).
Ik durf er een goede fles op te zetten dat de vrouwen op dit forum met een man die wel voldoet, zelf niet onder vriendinnen of op fora komen delen hoe erg het allemaal is, maar zelf zich vrij helder opstellen en gewoon niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden.
Slachtofferschap heeft een heel luie kant. Iedereen vind je zielig en je hoeft er weinig aan te doen.
Zakelijk kijken, en niet teveel in oordelen denken (waarbij de man gemiddeld genomen een egoïstische klootzak is, en de vrouw “zichzelf wegcijfert” (als ik even mag lachen).
Ik durf er een goede fles op te zetten dat de vrouwen op dit forum met een man die wel voldoet, zelf niet onder vriendinnen of op fora komen delen hoe erg het allemaal is, maar zelf zich vrij helder opstellen en gewoon niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden.
Slachtofferschap heeft een heel luie kant. Iedereen vind je zielig en je hoeft er weinig aan te doen.
woensdag 6 december 2023 om 11:18
Ja daaaaag.DrBrowns schreef: ↑06-12-2023 09:22Dit is volgens mij echt het lot van een vrouw en zeer herkenbaar voor élke moeder die ik ken. Ik loop er zelf ook tegen aan maar ik meen dat in de basis onze verdeling wel OK is. Ik trek ook echt zaken naar me toe. Man doet sinds kort de was, maar ik heb er dan ook wel weer vanalles op aan te merken: maw, ik draag er ook wel echt aan bij.
Zolang we dit soort dingen blijven zeggen bevestigen we een idiote norm en ontsnappen we daar nooit aan.
Het is ook echt onzin. Mijn man doet even veel als ik qua kinderen en huishouden.
woensdag 6 december 2023 om 11:18
Ik heb een man die volwassen is in alle opzichten. Hij neemt zijn verantwoordelijkheid, net zoals ik dat doe. Wij zijn een team. Toch kom ik hier bijdragen aan dit topic omdat ik het heb meegemaakt en het inderdaad heel erg is dat dit anno 2023 nog steeds zo gaat. Het heeft geen zier te maken met slachtofferschap en daar lekker in te hangen. Laten we ‘man/vrouw’ even weglaten en er ‘collega’ van maken. Hoe werkbaar is het dat van twee collega’s in een team er eentje 1/4 van het werk doet en de andere 3/4. Hoe lang zal dat goed gaan denk je? Zowel op persoonlijk vlak als voor de effectiviteit en de productiviteit van het team?Oude_Man_2 schreef: ↑06-12-2023 11:08Juist. Want waarom gaat het iedere keer prima als zo’n man alleen is, en “fout” als er weer een vrouw is? Het is altijd leuk om samen te janken over hoe vreselijk de meeste mannen zijn, zo niet alle, maar je kan ook eens kijken wat al die vrouwen dan kennelijk doen.
Zakelijk kijken, en niet teveel in oordelen denken (waarbij de man gemiddeld genomen een egoïstische klootzak is, en de vrouw “zichzelf wegcijfert” (als ik even mag lachen).
Ik durf er een goede fles op te zetten dat de vrouwen op dit forum met een man die wel voldoet, zelf niet onder vriendinnen of op fora komen delen hoe erg het allemaal is, maar zelf zich vrij helder opstellen en gewoon niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden.
Slachtofferschap heeft een heel luie kant. Iedereen vind je zielig en je hoeft er weinig aan te doen.
woensdag 6 december 2023 om 11:20
Dank jullie wel voor alle inzichten. Het zijn er teveel om allemaal afzonderlijk op te reageren (sorry) dus daarom een algemene reactie.
Ik wil niet scheiden en mijn man ook niet. De reden dat ik mijn man veel ruimte geef om zijn eigen ding te doen is omdat hij een heel duidelijke ambitie heeft en ik niet. Plus dat hij al vanaf het begin van de relatie aangeeft deze ambitie echt te willen waarmaken. Ik wist dus waarmee ik in zee ging en ik dacht dat ik daar prima mee kon. Toch blijk ik nu we een kind hebben hem meer nodig te hebben dan ik zelf had gedacht maar vind niet dat ik hem dit nu kan ontnemen.
Ik heb vanochtend voorgesteld in relatietherapie te gaan en dat vindt hij een goed idee. Ik besef dat mijn manier van communiceren ook niet altijd perfect is dus ook bij mij is daar winst te halen.
Ik wil niet scheiden en mijn man ook niet. De reden dat ik mijn man veel ruimte geef om zijn eigen ding te doen is omdat hij een heel duidelijke ambitie heeft en ik niet. Plus dat hij al vanaf het begin van de relatie aangeeft deze ambitie echt te willen waarmaken. Ik wist dus waarmee ik in zee ging en ik dacht dat ik daar prima mee kon. Toch blijk ik nu we een kind hebben hem meer nodig te hebben dan ik zelf had gedacht maar vind niet dat ik hem dit nu kan ontnemen.
Ik heb vanochtend voorgesteld in relatietherapie te gaan en dat vindt hij een goed idee. Ik besef dat mijn manier van communiceren ook niet altijd perfect is dus ook bij mij is daar winst te halen.
woensdag 6 december 2023 om 11:20
Toch zeg je hiermee eigenlijk dat als je het als vrouw handig aanpakt (je helder opstelt en niet accepteert wat je niet acceptabel vindt), de man opeens wel zijn deel van het werk gaat doen.Oude_Man_2 schreef: ↑06-12-2023 11:08Juist. Want waarom gaat het iedere keer prima als zo’n man alleen is, en “fout” als er weer een vrouw is? Het is altijd leuk om samen te janken over hoe vreselijk de meeste mannen zijn, zo niet alle, maar je kan ook eens kijken wat al die vrouwen dan kennelijk doen.
Zakelijk kijken, en niet teveel in oordelen denken (waarbij de man gemiddeld genomen een egoïstische klootzak is, en de vrouw “zichzelf wegcijfert” (als ik even mag lachen).
Ik durf er een goede fles op te zetten dat de vrouwen op dit forum met een man die wel voldoet, zelf niet onder vriendinnen of op fora komen delen hoe erg het allemaal is, maar zelf zich vrij helder opstellen en gewoon niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden.
Slachtofferschap heeft een heel luie kant. Iedereen vind je zielig en je hoeft er weinig aan te doen.
Ik kan vanuit eigen ervaring zeggen dat ik al verschillende aanpakken heb uitgeprobeerd, maar het gouden ei voor een definitieve of langdurig werkende oplossing nog niet heb gevonden. En geloof mij maar dat ik geen slachtoffer ben of wil zijn, maar gewoon een gelijkwaardige partner wil hebben die zijn taken doet.
woensdag 6 december 2023 om 11:22
en waarom blijf jij trekken aan een dood-paard?alouette schreef: ↑06-12-2023 11:20
Ik kan vanuit eigen ervaring zeggen dat ik al verschillende aanpakken heb uitgeprobeerd, maar het gouden ei voor een definitieve of langdurig werkende oplossing nog niet heb gevonden. En geloof mij maar dat ik geen slachtoffer ben of wil zijn, maar gewoon een gelijkwaardige partner wil hebben die zijn taken doet.
woensdag 6 december 2023 om 11:23
Hier wil ik wel even op reageren. Niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden is niet voor iedereen even gemakkelijk. Ik heb nooit een goed voorbeeld gehad van voor mijzelf opkomen en heb daarnaast ook een laag zelfbeeld. Ik heb moeite te bepalen wat acceptabel is en wat niet en daarvoor opkomen vind ik al helemaal moeilijk.Oude_Man_2 schreef: ↑06-12-2023 11:08Juist. Want waarom gaat het iedere keer prima als zo’n man alleen is, en “fout” als er weer een vrouw is? Het is altijd leuk om samen te janken over hoe vreselijk de meeste mannen zijn, zo niet alle, maar je kan ook eens kijken wat al die vrouwen dan kennelijk doen.
Zakelijk kijken, en niet teveel in oordelen denken (waarbij de man gemiddeld genomen een egoïstische klootzak is, en de vrouw “zichzelf wegcijfert” (als ik even mag lachen).
Ik durf er een goede fles op te zetten dat de vrouwen op dit forum met een man die wel voldoet, zelf niet onder vriendinnen of op fora komen delen hoe erg het allemaal is, maar zelf zich vrij helder opstellen en gewoon niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden.
Slachtofferschap heeft een heel luie kant. Iedereen vind je zielig en je hoeft er weinig aan te doen.
woensdag 6 december 2023 om 11:27
toch blijkt telkens weer uit onderzoeken, dat vrouwen 'thuis' veel meer doen dan mannen.Oude_Man_2 schreef: ↑06-12-2023 11:08Juist. Want waarom gaat het iedere keer prima als zo’n man alleen is, en “fout” als er weer een vrouw is? Het is altijd leuk om samen te janken over hoe vreselijk de meeste mannen zijn, zo niet alle, maar je kan ook eens kijken wat al die vrouwen dan kennelijk doen.
Zakelijk kijken, en niet teveel in oordelen denken (waarbij de man gemiddeld genomen een egoïstische klootzak is, en de vrouw “zichzelf wegcijfert” (als ik even mag lachen).
Ik durf er een goede fles op te zetten dat de vrouwen op dit forum met een man die wel voldoet, zelf niet onder vriendinnen of op fora komen delen hoe erg het allemaal is, maar zelf zich vrij helder opstellen en gewoon niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden.
Slachtofferschap heeft een heel luie kant. Iedereen vind je zielig en je hoeft er weinig aan te doen.
Praktisch, in het huishouden, maar zeker ook het mentale deel
Hoe de maatschappij daarbij naar mannen en vrouwen kijkt, is ook totaal verschillend. Waar mannen al schouderklopjes krijgen als ze hun kinderen minimaal in leven houden, wordt van vrouwen verwacht dat alles klopt
Doen alsof het aan de vrouwen ligt, heeft een hoog seksistisch gehalte
woensdag 6 december 2023 om 11:29
TO, dat je man een duidelijk doel voor ogen heeft waar hij tijd voor nodig heeft geeft hem niet meer recht op vrije tijd en ruimte dan jij. Jouw behoefte aan vrije tijd is net zo legitiem.
Je moet het anders zien. Er is een x aantal taken per dag die verdeeld moeten worden over beide partners. De tijd die daarna overblijft kan ieder naar eigen inzicht besteden. Het is evident dat de tijd die overblijft met een klein kind om voor te zorgen niet riant is. Daar pas je dus je ambities op aan want als je dat niet doet dan gaat het welzijn van de ene partner ten koste van de ambities van de ander.
Je moet het anders zien. Er is een x aantal taken per dag die verdeeld moeten worden over beide partners. De tijd die daarna overblijft kan ieder naar eigen inzicht besteden. Het is evident dat de tijd die overblijft met een klein kind om voor te zorgen niet riant is. Daar pas je dus je ambities op aan want als je dat niet doet dan gaat het welzijn van de ene partner ten koste van de ambities van de ander.
woensdag 6 december 2023 om 11:30
Mwah, dat zal voor een deel van deze gelijkwaardige relaties vast gelden.Oude_Man_2 schreef: ↑06-12-2023 11:08Juist. Want waarom gaat het iedere keer prima als zo’n man alleen is, en “fout” als er weer een vrouw is? Het is altijd leuk om samen te janken over hoe vreselijk de meeste mannen zijn, zo niet alle, maar je kan ook eens kijken wat al die vrouwen dan kennelijk doen.
Zakelijk kijken, en niet teveel in oordelen denken (waarbij de man gemiddeld genomen een egoïstische klootzak is, en de vrouw “zichzelf wegcijfert” (als ik even mag lachen).
Ik durf er een goede fles op te zetten dat de vrouwen op dit forum met een man die wel voldoet, zelf niet onder vriendinnen of op fora komen delen hoe erg het allemaal is, maar zelf zich vrij helder opstellen en gewoon niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden.
Slachtofferschap heeft een heel luie kant. Iedereen vind je zielig en je hoeft er weinig aan te doen.
Maar veel mannen zijn ook gewoon wél volwassen genoeg om hun aandeel in het huishouden te nemen, zonder dat ze dat wordt opgedragen door hun heldere vrouw.
Ik denk wel dat het lastig is om tegen een bepaalde norm te vechten. In Nederland is het nog steeds zo dat vrouwen minder uren betaalde arbeid verrichten dan mannen. En - kip of ei - dat resulteert er dus ook weer in dat vrouwen vaak meer in het huishouden / zorg voor de kinderen doen dan mannen. Ook op dit forum lees je het vaak: "Man werkt fulltime, ik parttime en doe wat meer in het huishouden."
Maar waarom in vredesnaam? Ben je minder uren gaan werken óm het huishouden te doen? Waarom niet gewoon (ongeveer) evenveel werken en evenveel huishouden?
woensdag 6 december 2023 om 11:33
Ik zeg dat twee mensen een relatie vormen. En dat als een van beiden niet tevreden is, je iets zal moeten doen.alouette schreef: ↑06-12-2023 11:20Toch zeg je hiermee eigenlijk dat als je het als vrouw handig aanpakt (je helder opstelt en niet accepteert wat je niet acceptabel vindt), de man opeens wel zijn deel van het werk gaat doen.
Ik kan vanuit eigen ervaring zeggen dat ik al verschillende aanpakken heb uitgeprobeerd, maar het gouden ei voor een definitieve of langdurig werkende oplossing nog niet heb gevonden. En geloof mij maar dat ik geen slachtoffer ben of wil zijn, maar gewoon een gelijkwaardige partner wil hebben die zijn taken doet.
woensdag 6 december 2023 om 11:33
Klopt. Doen alsof het aan de mannen ligt gek genoeg ook.Lila-Linda schreef: ↑06-12-2023 11:27toch blijkt telkens weer uit onderzoeken, dat vrouwen 'thuis' veel meer doen dan mannen.
Praktisch, in het huishouden, maar zeker ook het mentale deel
Hoe de maatschappij daarbij naar mannen en vrouwen kijkt, is ook totaal verschillend. Waar mannen al schouderklopjes krijgen als ze hun kinderen minimaal in leven houden, wordt van vrouwen verwacht dat alles klopt
Doen alsof het aan de vrouwen ligt, heeft een hoog seksistisch gehalte
woensdag 6 december 2023 om 11:35
Opdragen? Dan ben je nog niet in de buurt van een gezonde relatie imho.
woensdag 6 december 2023 om 11:39
Ah, dus het idee was dat je man zijn droom waarmaakt en jij hem daarin zeurloos zou faciliteren?Desipardesi schreef: ↑06-12-2023 11:20De reden dat ik mijn man veel ruimte geef om zijn eigen ding te doen is omdat hij een heel duidelijke ambitie heeft en ik niet. Plus dat hij al vanaf het begin van de relatie aangeeft deze ambitie echt te willen waarmaken. Ik wist dus waarmee ik in zee ging en ik dacht dat ik daar prima mee kon. Toch blijk ik nu we een kind hebben hem meer nodig te hebben dan ik zelf had gedacht maar vind niet dat ik hem dit nu kan ontnemen.
woensdag 6 december 2023 om 11:41
100% met je eens, maar dat is mijn punt toch ook?Oude_Man_2 schreef: ↑06-12-2023 11:35Opdragen? Dan ben je nog niet in de buurt van een gezonde relatie imho.
Als ik je goed begrijp zeg jij dat gelijkwaardige relaties er zijn doordat de vrouw helder is in haar verwachtingen. Is dat niet een vriendelijke manier van 'opdragen'?
woensdag 6 december 2023 om 11:41
(heel kort door de bocht hoor, maar here goes)Lila-Linda schreef: ↑06-12-2023 11:27toch blijkt telkens weer uit onderzoeken, dat vrouwen 'thuis' veel meer doen dan mannen.
Praktisch, in het huishouden, maar zeker ook het mentale deel
Hoe de maatschappij daarbij naar mannen en vrouwen kijkt, is ook totaal verschillend. Waar mannen al schouderklopjes krijgen als ze hun kinderen minimaal in leven houden, wordt van vrouwen verwacht dat alles klopt
Doen alsof het aan de vrouwen ligt, heeft een hoog seksistisch gehalte
Nee inderdaad, het ligt juist aan de mannen (of de 'passieve'/'luie' partner). Die moeten meer gaan doen.
woensdag 6 december 2023 om 11:43
het ligt ook aan deze mannen en aan de maatschappij
het leven is niet eerlijk, en een deel van de mannen neemt het idee een Prinsje te zijn mee naar huis
woensdag 6 december 2023 om 11:44
Ik heb een heel leuke man, kwam 50/50 uit die volkskrant quiz. Maar toen wij de eerste kregen had hij ook even een zetje in de goede richting nodig. Ik ging niet lopen zeiken, want daar houden mannen niet van, ik deed het gewoon niet meer en verzamelde al zijn zooi op zijn bureau, de was liet ik liggen tot ik zelf geen schone onderbroeken meer had en ik maakte s avonds tosti’s als ik geen zin had om te koken. Beviel mij eigenlijk prima. Sindsdien doen we alles samen.
woensdag 6 december 2023 om 11:45
De manier waarop je hier schrijft over jullie communicatie vind ik heel typerend en veelzeggend. Ik wil beginnen met zeggen dat ik het begrijp dat je je ergert. Ik kan ook begrijpen dat de communicatie zich dan gaat toespitsen op de ergernissen. Maar (altijd die maar) het zou heel gek zijn als een verhuizing en een baby krijgen geen gevolg zou hebben. Troost je te beginnen met de gedachte dat toegenomen stress erbij hoort. De situatie legt de verschillen tussen jullie bloot als nooit te voren. Elke ergernis die je voelt is eigenlijk een onbeantwoorde wens. Ga voor jezelf na welke wens de topprioriteit is en laat de rest even op de achtergrond. Dat is voor volgende week ofzo. Hoe zou je je wens het beste kunnen verwoorden? Denk aan bewoordingen als 'ik zou zo graag, of, ik zou zo opgelucht zijn als' en wil jij misschien even bellen met instantie zus en zo' of 'wil jij de stofzuiger voor me halen mijn rug doet een beetje pijn' geeft ook de mogelijkheid om a: te snappen wat gedaan moet worden en b: hoe hij jou kan ontzien. Sommige mensen zullen dat knetter manipulatief vinden en onnodig en weet ik het.... maar de kern van het probleem hier is dat jij met je huidige aanpak niet krijgt wat je wil. Kun je boos om blijven op hem, maar gewoon vragen in plaats van klagen kan helpen. Natuurlijk zou je niet willen hoeven vragen maar het is altijd beter dan klagen en wrok opbouwen. Let op hoe je iets vraagt. Als je er in laat doorschemeren dat hij het al lang had kunnen doen dan is het geen verbetering. Doet hij iets wat je fijn vindt benoem dat dan ook hardop. Jij kan zo lekker koken of zo handig even zus of zo. Laat hem vooral veel en vaak doen wat hij goed kan, dat hoeft niet allemaal evenredig verdeeld. Dus dan besteed hij maar nog meer tijd aan kind qua luiers etc. Zo gaat het hier ook. Ik doe weer andere dingen met kind zoals nageltjes knippen en huidje insmeren. Voor de rest ben ik het eens met iedereen dat als je geld hebt er een boel praktische oplossingen zijn voor huishoudelijke taken. Verder fijn toch dat hij niet ook neurotisch wordt van alles spullen die overal liggen. Hier slingert ook veel rond, maar veel wordt ook gebruikt. Dat zou wat zijn dat jullie steeds dingen aan het op bergen zijn die de ander misschien net nodig had.
Lorem Ipsum
woensdag 6 december 2023 om 11:49
Ik merk dat ik een beetje allergisch wordt van mannen die hun vrouw een zeikerd vinden. Die vrouw zou geen zeikerd zijn als de man zijn deel thuis zou doen. Wie wordt geen “zeikerd” als je geen tijd voor jezelf hebt en je man in de hoek van de bank geplakt lijkt te zijn.
Mijn man deed ook veel te weinig, of ik geen lijstje kon maken zodat hij wist wat hij moest doen. Lijstje gemaakt, maar hij heeft er nooit naar gekeken. Of ik niet kon vertellen als ik wilde dat hij iets moest doen. Maar als ik dan iets vroeg, dan was zijn eerste reactie nee. Ik was er helemaal klaar mee en heb gezegd dat als hij zijn deel niet ging doen, hij zijn spullen moest gaan pakken. Uiteindelijk heeft dat geholpen. Ik hoef nu niet meer te vragen, maar hij pakt zelf dingen op. Voor zijn werkdag, na zijn werkdag en ook op zijn vrije dagen.
Mijn man deed ook veel te weinig, of ik geen lijstje kon maken zodat hij wist wat hij moest doen. Lijstje gemaakt, maar hij heeft er nooit naar gekeken. Of ik niet kon vertellen als ik wilde dat hij iets moest doen. Maar als ik dan iets vroeg, dan was zijn eerste reactie nee. Ik was er helemaal klaar mee en heb gezegd dat als hij zijn deel niet ging doen, hij zijn spullen moest gaan pakken. Uiteindelijk heeft dat geholpen. Ik hoef nu niet meer te vragen, maar hij pakt zelf dingen op. Voor zijn werkdag, na zijn werkdag en ook op zijn vrije dagen.
woensdag 6 december 2023 om 11:57
Mannen zien op hun werk gek genoeg wel wat er moet gebeuren, wat hun taak is en wat er van hen verwacht wordt. Idem als ze na de scheiding alleen een huishouden met kinderen moeten voeren.
Blijkbaar vinden ze hun inzet op het werk wel voldoende en is thuis dus thuis, de plek waar ze genieten van hun welverdiende ontspanning. Dat dat voor hun werkende vrouw ook geldt, maar dat er thuis helaas ook een berg taken ligt die je sámen hoort te doen valt helaas buiten hun denkraam. Jammer dat ze dan van hun ‘chef’, moeder de vrouw, opdracht moeten krijgen die hun rust en recht op vrije tijd verstoort. Met zo’n instelling ben je als partner van dus altijd die vervelende zeikerd.
Blijkbaar vinden ze hun inzet op het werk wel voldoende en is thuis dus thuis, de plek waar ze genieten van hun welverdiende ontspanning. Dat dat voor hun werkende vrouw ook geldt, maar dat er thuis helaas ook een berg taken ligt die je sámen hoort te doen valt helaas buiten hun denkraam. Jammer dat ze dan van hun ‘chef’, moeder de vrouw, opdracht moeten krijgen die hun rust en recht op vrije tijd verstoort. Met zo’n instelling ben je als partner van dus altijd die vervelende zeikerd.
woensdag 6 december 2023 om 12:25
Ik herken dit. Mijn partner vindt veel minder dingen noodzakelijk om te doen, dan ik. En het regelwerk lijkt hij niet te zien.
Wat ik merk dat niet helpt: uit emotie hierover praten, bv "jij doet dat nooit!", "Alles komt op mij terecht." En wat ook niet helpt is om taken uit te geven, zo van doe dit of doe zus. Want o wee als hij dat dan niet doet. Plus dat mijn vriend zich dan niet als een gelijke behandelt voelt worden en doet hij dat nog minder.
Wat ik merk dat helpt: neutraal erover hebben, dus als bij mij de emotie al wat gezakt is. En dan vanuit een gezamenlijke doel de situatie bekijken. Immers, als er teveel op jouw bordje ligt (voor jouw gevoel) dan gaat er iets niet goed. Daar mag je aandacht voor vragen. Betekent niet dat je man hier de oplossing voor moet bieden, wellicht kan hij dat niet eens. Er samen over hebben is iets wat je mijn inziens wel kan helpen. Zonder dus de verwijten ed!
Overigens is mijn mening dat dat ook betekent dat jij mag zeggen dat er meer hulp ingeschakeld moet worden. Je man heeft daar geen veto recht over.
Wat ik merk dat niet helpt: uit emotie hierover praten, bv "jij doet dat nooit!", "Alles komt op mij terecht." En wat ook niet helpt is om taken uit te geven, zo van doe dit of doe zus. Want o wee als hij dat dan niet doet. Plus dat mijn vriend zich dan niet als een gelijke behandelt voelt worden en doet hij dat nog minder.
Wat ik merk dat helpt: neutraal erover hebben, dus als bij mij de emotie al wat gezakt is. En dan vanuit een gezamenlijke doel de situatie bekijken. Immers, als er teveel op jouw bordje ligt (voor jouw gevoel) dan gaat er iets niet goed. Daar mag je aandacht voor vragen. Betekent niet dat je man hier de oplossing voor moet bieden, wellicht kan hij dat niet eens. Er samen over hebben is iets wat je mijn inziens wel kan helpen. Zonder dus de verwijten ed!
Overigens is mijn mening dat dat ook betekent dat jij mag zeggen dat er meer hulp ingeschakeld moet worden. Je man heeft daar geen veto recht over.
woensdag 6 december 2023 om 12:35
Herkenbaar TO.
Een tip die hier enigzins heeft gewerkt is de taken verdelen en degene die de taak heeft is ook chef van die taak.
Zo heeft man bv schoolgym. Dat houdt in dat hij zorgt dat de gymkleding schoon in de tas zit en dat de tas klaarstaat op de dagen dat er gym is (niet dat hij de was moet doen, maar als de was toevallig niet op tijd gedaan is, is hij wel degene die dat in de gaten moet houden. En die tas staat ook klaar bij de schooltas als ik kind naar school breng). Hij zorgt voor passende kleding en schoenen.
Wij hebben meerdere kinderen, zo is hij chef groep 4 en ik chef groep 6. Dat houdt niet in dat we alles voor die klas moeten doen. Maar hij is verantwoordelijk voor de taken vanuit groep 4. Dus als er een gerecht voor het kerstdiner moet komen, doet hij dit of zelf, of hij overlegt met mij of ik er tijd voor heb.
Dit systeem zorgt ervoor dat hij ook die mental load overneemt. Hij ziet die niet vanzelf, zoals ik die wel vanzelf ziet. Maar als ik dus de hele taak overdraag, begrijpt hij het wel. En soms gaat het mis en dan moet ik van mijn kant leren dat los te laten. En is het een les voor het volgende jaar.
Zo weet hij nu dat het handig is om ook uitnodigingen te regelen als je een verjaarspartijtje boekt...
Een tip die hier enigzins heeft gewerkt is de taken verdelen en degene die de taak heeft is ook chef van die taak.
Zo heeft man bv schoolgym. Dat houdt in dat hij zorgt dat de gymkleding schoon in de tas zit en dat de tas klaarstaat op de dagen dat er gym is (niet dat hij de was moet doen, maar als de was toevallig niet op tijd gedaan is, is hij wel degene die dat in de gaten moet houden. En die tas staat ook klaar bij de schooltas als ik kind naar school breng). Hij zorgt voor passende kleding en schoenen.
Wij hebben meerdere kinderen, zo is hij chef groep 4 en ik chef groep 6. Dat houdt niet in dat we alles voor die klas moeten doen. Maar hij is verantwoordelijk voor de taken vanuit groep 4. Dus als er een gerecht voor het kerstdiner moet komen, doet hij dit of zelf, of hij overlegt met mij of ik er tijd voor heb.
Dit systeem zorgt ervoor dat hij ook die mental load overneemt. Hij ziet die niet vanzelf, zoals ik die wel vanzelf ziet. Maar als ik dus de hele taak overdraag, begrijpt hij het wel. En soms gaat het mis en dan moet ik van mijn kant leren dat los te laten. En is het een les voor het volgende jaar.
Zo weet hij nu dat het handig is om ook uitnodigingen te regelen als je een verjaarspartijtje boekt...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
