Relaties
alle pijlers
Communicatieproblemen in huwelijk
woensdag 6 december 2023 om 06:05
Hi viva-ers,
Ik zit met een situatie tussen mij en mijn man waarmee ik niet goed weet om te gaan. Heb nooit echt goed geleerd mijn grenzen te stellen en dat zit mij nu in de weg denk ik.
Mijn man is nogal egocentrisch van aard. Als iets hem niet interesseert, dan zal hij er niet zo snel uit zichzelf iets mee doen, ook al vind ik datgene bijvoorbeeld wel belangrijk. Hij ziet niet goed dat je soms ook dingen doet die voor jou misschien niet belangrijk/interessant/ontwikkelend zijn, maar voor de ander wel.
Nu probeer ik al een tijdje bij hem aan te geven dat ik het gevoel heb alles te moeten trekken/aanjagen. Bijvoorbeeld: We zijn vorig jaar verhuisd en hebben twee weken daarna ook een kindje gekregen. We zijn daarom zo in het huis gestapt, zonder er iets aan te doen (hoefde ook niet echt). Nu echter wil ik ons huis wel graag updaten. Meubels (we hadden die niet), de kinderkamer eindelijk realiseren), maar ook de boel schoonhouden, energiecontract afsluiten, zorgen dat voor ons kindje alles geregeld is, etc. Ik moet alles aanjagen, anders gebeurt het niet.
Begrijp me niet verkeerd, hij doet echt wel dingen. Hij spendeert veel tijd met ons kindje en doet wat kleine dingen in huis. Hij werkt fulltime en brengt het merendeel van ons inkomen binnen (ik werk 4 dagen in een redelijk goede baan maar hij heeft gewoon een belachelijk goede baan). Hij wil zijn eigen bedrijf starten en zal daar naar verwachting echt heel veel geld mee gaan verdienen. Dat is leuk en lief, maar dit alles neemt niet weg dat ik het zo VOEL. En daar lijkt hij geen begrip voor te (willen?) hebben of hij snapt het gewoon echt niet. Ik kom er maar niet achter.
Als ik dit aankaart, geeft hij mij 3 soorten reacties: hij komt terug met: maar ik doe toch dit en dit. Of hij zegt: maar dan moet je het aangeven als je wil dat ik wat doe. Of het is: als ik wist dat alles zo in een weegschaal gelegd zou worden zou ik niet getrouwd zijn.
Maar ik ben zijn moeder toch niet? Ik heb al genoeg op mijn bordje, als ik hem moet gaan ‘managen’, dan wordt dat alleen maar meer in plaats van minder. Plus, ik voel mij niet gehoord. Dat vind ik misschien nog wel het lastigst. Ik voel mij niet gehoord en heb voor mijn gevoel alles geprobeerd om mij wel gehoord te laten voelen. Ik voel mij moegestreden.
Ik weet dat het tropenjaren zijn. Ik houd van mijn man. Gisteravond zij mijn man dat hij spijt heeft dat hij getrouwd is. Dat snap ik want ik ben niet de aardigste tegen hem de laatste tijd omdat mijn energie en geduld voor hem op zijn. Ik word door zijn gedrag denk ik getriggerd om meer dingen op een weegschaal te gaan leggen, omdat ik diep van binnen weet dat als ik dat niet doe, er niets gebeurt in huis en er nog meer op mijn schouders komt.
Wat kan ik doen om het tij te keren? Ik wil hier heel graag uitkomen met mijn man maar ik weet niet zo goed hoe. Ik wil niet alles op een weegschaal leggen, maar wil gehoord worden zonder daar steeds om te moeten ‘vechten’.
Ik zit met een situatie tussen mij en mijn man waarmee ik niet goed weet om te gaan. Heb nooit echt goed geleerd mijn grenzen te stellen en dat zit mij nu in de weg denk ik.
Mijn man is nogal egocentrisch van aard. Als iets hem niet interesseert, dan zal hij er niet zo snel uit zichzelf iets mee doen, ook al vind ik datgene bijvoorbeeld wel belangrijk. Hij ziet niet goed dat je soms ook dingen doet die voor jou misschien niet belangrijk/interessant/ontwikkelend zijn, maar voor de ander wel.
Nu probeer ik al een tijdje bij hem aan te geven dat ik het gevoel heb alles te moeten trekken/aanjagen. Bijvoorbeeld: We zijn vorig jaar verhuisd en hebben twee weken daarna ook een kindje gekregen. We zijn daarom zo in het huis gestapt, zonder er iets aan te doen (hoefde ook niet echt). Nu echter wil ik ons huis wel graag updaten. Meubels (we hadden die niet), de kinderkamer eindelijk realiseren), maar ook de boel schoonhouden, energiecontract afsluiten, zorgen dat voor ons kindje alles geregeld is, etc. Ik moet alles aanjagen, anders gebeurt het niet.
Begrijp me niet verkeerd, hij doet echt wel dingen. Hij spendeert veel tijd met ons kindje en doet wat kleine dingen in huis. Hij werkt fulltime en brengt het merendeel van ons inkomen binnen (ik werk 4 dagen in een redelijk goede baan maar hij heeft gewoon een belachelijk goede baan). Hij wil zijn eigen bedrijf starten en zal daar naar verwachting echt heel veel geld mee gaan verdienen. Dat is leuk en lief, maar dit alles neemt niet weg dat ik het zo VOEL. En daar lijkt hij geen begrip voor te (willen?) hebben of hij snapt het gewoon echt niet. Ik kom er maar niet achter.
Als ik dit aankaart, geeft hij mij 3 soorten reacties: hij komt terug met: maar ik doe toch dit en dit. Of hij zegt: maar dan moet je het aangeven als je wil dat ik wat doe. Of het is: als ik wist dat alles zo in een weegschaal gelegd zou worden zou ik niet getrouwd zijn.
Maar ik ben zijn moeder toch niet? Ik heb al genoeg op mijn bordje, als ik hem moet gaan ‘managen’, dan wordt dat alleen maar meer in plaats van minder. Plus, ik voel mij niet gehoord. Dat vind ik misschien nog wel het lastigst. Ik voel mij niet gehoord en heb voor mijn gevoel alles geprobeerd om mij wel gehoord te laten voelen. Ik voel mij moegestreden.
Ik weet dat het tropenjaren zijn. Ik houd van mijn man. Gisteravond zij mijn man dat hij spijt heeft dat hij getrouwd is. Dat snap ik want ik ben niet de aardigste tegen hem de laatste tijd omdat mijn energie en geduld voor hem op zijn. Ik word door zijn gedrag denk ik getriggerd om meer dingen op een weegschaal te gaan leggen, omdat ik diep van binnen weet dat als ik dat niet doe, er niets gebeurt in huis en er nog meer op mijn schouders komt.
Wat kan ik doen om het tij te keren? Ik wil hier heel graag uitkomen met mijn man maar ik weet niet zo goed hoe. Ik wil niet alles op een weegschaal leggen, maar wil gehoord worden zonder daar steeds om te moeten ‘vechten’.
desipardesi wijzigde dit bericht op 06-12-2023 06:08
Reden: Aanvulling.
Reden: Aanvulling.
5.84% gewijzigd
woensdag 6 december 2023 om 12:43
Nee hoor. Het is een standaarden-probleem. Het is namelijk helemaal niet erg dat de man van TO niet opruimt of poetst of het huis geen gezellige make over wil geven maar dat TO aan deze dingen veel waarde hecht.The_Architect schreef: ↑06-12-2023 11:07Het is overigens geen communicatieprobleem zoals in je titel staat. Het is een echtgenoot-probleem.
Het is niet zo dat voor die man geldt dat het makkelijk is dat TO het wel doet maar eerder irritant dat hij met andere standaarden woedt geconfronteerd. Voor TO net zo.
En heb het dan niet over dingen als baby vergeten te voeden of kinderen niet op tijd van de opvang halen of altijd patat halen op de dag dat je zou koken.
Maar verder is dit gewoon puur een kwestie van rekening houden met elkaars standaarden en dat is voor allebei aanpassen en vervelend. Ik denk zelfs dat elke keer als dat hij de badkamer of keuken staat te poetsen dat man dan denkt: voor mij was het pas over een half jaar nodig geweest en TO: voor mij had het eigenlijk bij voorkeur al weken geleden gemoeten.
Hier kom je niet uit. Accepteer dat het zo is.
woensdag 6 december 2023 om 12:48
Even los van man of vrouw; het gaat "fout" omdat je met twee personen te maken krijgt met elkaars standaarden. Ineens is je vertrouwde standaard voor de ander niet goed genoeg (meer).Oude_Man_2 schreef: ↑06-12-2023 11:08Juist. Want waarom gaat het iedere keer prima als zo’n man alleen is, en “fout” als er weer een vrouw is? Het is altijd leuk om samen te janken over hoe vreselijk de meeste mannen zijn, zo niet alle, maar je kan ook eens kijken wat al die vrouwen dan kennelijk doen.
Zakelijk kijken, en niet teveel in oordelen denken (waarbij de man gemiddeld genomen een egoïstische klootzak is, en de vrouw “zichzelf wegcijfert” (als ik even mag lachen).
Ik durf er een goede fles op te zetten dat de vrouwen op dit forum met een man die wel voldoet, zelf niet onder vriendinnen of op fora komen delen hoe erg het allemaal is, maar zelf zich vrij helder opstellen en gewoon niet accepteren wat ze niet acceptabel vinden.
Slachtofferschap heeft een heel luie kant. Iedereen vind je zielig en je hoeft er weinig aan te doen.
woensdag 6 december 2023 om 13:12
Protocol schreef: ↑06-12-2023 12:35Dit systeem zorgt ervoor dat hij ook die mental load overneemt. Hij ziet die niet vanzelf, zoals ik die wel vanzelf ziet. Maar als ik dus de hele taak overdraag, begrijpt hij het wel. En soms gaat het mis en dan moet ik van mijn kant leren dat los te laten. En is het een les voor het volgende jaar.
Zo weet hij nu dat het handig is om ook uitnodigingen te regelen als je een verjaarspartijtje boekt...
Het is ook wel ongelofelijk hè. Maar hé, volgens brombeer is het slechts een kwestie van verschillende standaarden .
woensdag 6 december 2023 om 13:26
Ik ken ook echt zoveel voorbeelden van gezinnen waarin de vrouw veel meer doet. Meestal werken ze dan wel een stuk minder. Ken ook diverse vrouwen die helemaal niet werken, dus zeer traditioneel. Man verdient, vrouw doet huishouden en kinderen. Maar ken dus ook wel werkende vrouwen die thuis nog bijna alles moeten doen. Vreemd dat dat toch vaak zo gaat.
Hier toch wel een fijne verdeling. Werken beiden bijna hetzelfde aantal uur, hij paar uur meer. En als ik onze taken invul op die site komen we op 55% voor mij en 45% voor hem. Is ook wel lastig precies kloppend in te vullen. Geloof ook niet dat de lijst compleet is of dat er gekeken wordt wat grote of kleine klussen zijn. Als wij een verbouwing hebben bijv (net achter de rug, aanbouw), dan stopt man daar superveel tijd in, klust zelf, regelt alles. Ik denk hooguit mee maar doe verder niks.
Gaat mij er meer om dat ik zie dat we beiden dingen doen. En niet dat ik sta te poetsen en kinderen naar bed moet doen etc etc en hij ligt te chillen op de bank (dat gebeurt hier dus niet, maar even als voorbeeld).
Lijkt mij dat als man van TO straks voor zichzelf werkt het voor TO niet beter wordt. Hij zal dan eerder minder doen thuis dan meer. Stopt vast al zn tijd in zn bedrijf. n
Hier toch wel een fijne verdeling. Werken beiden bijna hetzelfde aantal uur, hij paar uur meer. En als ik onze taken invul op die site komen we op 55% voor mij en 45% voor hem. Is ook wel lastig precies kloppend in te vullen. Geloof ook niet dat de lijst compleet is of dat er gekeken wordt wat grote of kleine klussen zijn. Als wij een verbouwing hebben bijv (net achter de rug, aanbouw), dan stopt man daar superveel tijd in, klust zelf, regelt alles. Ik denk hooguit mee maar doe verder niks.
Gaat mij er meer om dat ik zie dat we beiden dingen doen. En niet dat ik sta te poetsen en kinderen naar bed moet doen etc etc en hij ligt te chillen op de bank (dat gebeurt hier dus niet, maar even als voorbeeld).
Lijkt mij dat als man van TO straks voor zichzelf werkt het voor TO niet beter wordt. Hij zal dan eerder minder doen thuis dan meer. Stopt vast al zn tijd in zn bedrijf. n
tulpje22 wijzigde dit bericht op 06-12-2023 13:31
12.26% gewijzigd
woensdag 6 december 2023 om 13:29
dn snap je me niet goed. ik zeg dat altijd alles maar goed moet zijn of dat je anders maar weg moet gaan. Ik zeg dat je altijd voor jezelf de balans kunt opmaken. Is het nog wel leuk genoeg in de relatie of ben ik liever uit de relatie.alouette schreef: ↑06-12-2023 09:40Ik zie jou dit soort dingen vaker zeggen in topics. Alsof het allemaal zo simpel is.
Ten eerste zijn er kinderen in het spel, dus ‘ik stop met de relatie’ is in mijn beleving niet iets om zo maar mee te gaan dreigen.
Ten tweede is het inderdaad beter om te stoppen als het op alle vlakken doffe ellende is, maar dat is toch vaak niet zo? Je kan je op dit punt bijvoorbeeld ergeren aan je partner en het zwaar vinden, maar tegelijkertijd samen ook hele leuke momenten hebben of wel veel aan elkaar hebben op andere vlakken. Wat is dan je advies?
woensdag 6 december 2023 om 13:31
Daar blijf ik bij. Ook met het voorbeeld dat je aanhaalt met die uitnodigingen voor een partijtje. Dat is een standaard die je zelf hanteert omdat je het praktischer of leuker vindt. Vier dagen te voren een appje sturen is ook een standaard. Is niet leuker of gezelliger en heeft het risico dat niemand meer kan maar het is niet zo dat zo'n partner denkt: die ander regelt dat wel...
woensdag 6 december 2023 om 13:45
Omdat het, als ik de strijd aanga, vaak wel een tijd wel goed gaat. Omdat we samen kinderen hebben. Omdat we op andere vlakken wel goed bij elkaar passen en het samen leuk hebben. Maar in de fases waarin de balans zoek is, stel ik mezelf die vraag inderdaad ook.
woensdag 6 december 2023 om 13:49
Dat ben ik met je eens. Maar als je niet tevreden bent over bv je eigen lichaam, dan kun je daar zelf iets aan doen. Als je niet tevreden bent over de inzet van je partner, kun je dat toch niet zelf oplossen? Het vervelende van dit probleem is dat het staat of valt met hoe serieus je partner je ontevredenheid neemt en in hoeverre hij bereid is actie te ondernemen.Oude_Man_2 schreef: ↑06-12-2023 11:33Ik zeg dat twee mensen een relatie vormen. En dat als een van beiden niet tevreden is, je iets zal moeten doen.
woensdag 6 december 2023 om 13:59
Dat het een kwestie is van verschillende standaarden vind ik te kort door de bocht.
Als je geen uitnodigingen verstuurd (op wat voor manier dan ook) omdat je dat niet belangrijk vindt, dan komt er niemand op je feestje.
Als je een keer per jaar het huis poetsen wel prima vindt dan wordt het gewoon goor, althans wel naar de algemeen geldende normen. Als je weigert banden te plakken (of naar de fietsenmaker brengen) van de fiets van je jonge kind dat het nog niet zelf kan, ontstaat er een vervoersprobleem en komt het te laat of niet aan bij trainingen en vriendjes en daar wordt je kind op aan gekeken. Als je gymkleding niet wast dan gaat het stinken. Helemaal prima als jij het als ouder helemaal geen punt vindt dat je kind wordt gemeden en gepest omdat het stinkt. Als je de schoenen van je kinderen niet in de gaten houdt omdat het je niet boeit hoe ze erbij lopen dan krijgt je kind pijn in zijn voeten omdat de schoenen te klein worden. Etc etc etc.
Je kunt prima volgens je eigen standaarden willen leven, maar maak dan niet de keus om samen te wonen en/of kinderen te krijgen als je je niet wenst aan te passen
Als je geen uitnodigingen verstuurd (op wat voor manier dan ook) omdat je dat niet belangrijk vindt, dan komt er niemand op je feestje.
Als je een keer per jaar het huis poetsen wel prima vindt dan wordt het gewoon goor, althans wel naar de algemeen geldende normen. Als je weigert banden te plakken (of naar de fietsenmaker brengen) van de fiets van je jonge kind dat het nog niet zelf kan, ontstaat er een vervoersprobleem en komt het te laat of niet aan bij trainingen en vriendjes en daar wordt je kind op aan gekeken. Als je gymkleding niet wast dan gaat het stinken. Helemaal prima als jij het als ouder helemaal geen punt vindt dat je kind wordt gemeden en gepest omdat het stinkt. Als je de schoenen van je kinderen niet in de gaten houdt omdat het je niet boeit hoe ze erbij lopen dan krijgt je kind pijn in zijn voeten omdat de schoenen te klein worden. Etc etc etc.
Je kunt prima volgens je eigen standaarden willen leven, maar maak dan niet de keus om samen te wonen en/of kinderen te krijgen als je je niet wenst aan te passen
anoniem_65df5944b964c wijzigde dit bericht op 06-12-2023 14:03
0.00% gewijzigd
woensdag 6 december 2023 om 14:00
Maar dan zal het dus altijd degene zijn met de laagste inzet/standaard die meer moet gaan doen om die ander tevreden te houden.alouette schreef: ↑06-12-2023 13:49Dat ben ik met je eens. Maar als je niet tevreden bent over bv je eigen lichaam, dan kun je daar zelf iets aan doen. Als je niet tevreden bent over de inzet van je partner, kun je dat toch niet zelf oplossen? Het vervelende van dit probleem is dat het staat of valt met hoe serieus je partner je ontevredenheid neemt en in hoeverre hij bereid is actie te ondernemen.
Neem bijvoorbeeld spullen op de trap. Stel dat iemand zich eraan stoort dat die ander nooit wat opruimt dan kun je je voornemen dat vaker te doen omdat partner er blij van wordt. Maar degene die dat het liefst 2x per dag opruimt gaat het niet minderen om de partner tegemoet te komen. Dan is het meer een statement van: jij neemt niks meer mee dus dan ík ook niet meer. En heeft die alleen zichzelf er vooral mee want de partner boeit die spullen niet.
Of met welk voorbeeld dan ook. Keertje stofzuigen bijv. Kun je doen omdat je weet dat je partner zich ergert aan stof of haren.
Maar iemand die er wel vanuit zich waarde aan hecht dat het allemaal gestofzuigd is gaat niet zeggen: weet je wat, we doen het voortaan nog maar 2x per jaar. Want die gaat zichzelf dan teveel ergeren.
woensdag 6 december 2023 om 14:03
Ik ben het deels met je eens. En het is heel lastig je eigen standaard los te laten en het niet alsnog zelf op te pakken omdat je vind dat jouw standaard beter is (zeker als er een kind in betrokken is die teleurgesteld is dat het niet zo gaat als bij de andere kinderen uit de klas).Brombaer schreef: ↑06-12-2023 13:31Daar blijf ik bij. Ook met het voorbeeld dat je aanhaalt met die uitnodigingen voor een partijtje. Dat is een standaard die je zelf hanteert omdat je het praktischer of leuker vindt. Vier dagen te voren een appje sturen is ook een standaard. Is niet leuker of gezelliger en heeft het risico dat niemand meer kan maar het is niet zo dat zo'n partner denkt: die ander regelt dat wel...
Alleen is het hier geen standaard van partner, maar iets waar hij niet over nadenkt. In het verleden deed ik het, maar was hij zich gewoon totaal niet bewust van het feit dat dat "werk" gedaan werd.
Of dat ligt aan man zijn, beschermd opgevoed, karakter of wat dan ook doet er niet veel toe. Maar het is volgens mij niet altijd zo simpel als naar elkaars standaard leven. En daarnaast is er dus volgens mij ook discussie te voeren of je je standaard mag hanteren zodra er kinderen in het spel komen.
Want poep en kots stinken, mijn standaard is dat ik dat niet aanraak. Lekker makkelijk zou dat zijn.
protocol wijzigde dit bericht op 06-12-2023 14:05
1.20% gewijzigd
woensdag 6 december 2023 om 14:03
Mee eens maar dan is toch de trieste conclusie dat dit sommige ouders niet boeit?Fleur48 schreef: ↑06-12-2023 13:59Dat het een kwestie is van verschillende standaarden vind ik te kort door de bocht.
Als je geen uitnodigingen verstuurd (op wat voor manier dan ook) omdat je dat niet belangrijk vindt, dan komt er niemand op je feestje.
Als je een keer per jaar het huis poetsen wel prima vindt dan wordt het gewoon goor, althans wel naar de algemeen geldende normen. Als je weigert banden te plakken (of naar de fietsenmaker brengen) van de fiets van je jonge kind dat het nog niet zelf kan, ontstaat er een vervoersprobleem en komt het te laat of niet aan bij trainingen en vriendjes en daar wordt je kind op aan gekeken. Als je gymkleding niet wast dan gaat het stinken. Helemaal prima als jij het als ouder helemaal geen punt vindt dat je kind wordt gemeden en gepest omdat het stinkt. Als je de schoenen van je kinderen niet in de gaten houdt omdat het je niet boeit hoe ze erbij lopen dan krijgt je kind pijn in zijn voeten omdat de schoenen te klein worden. Etc etc etc.
Je kunt prima volgens je eigen standaarden willen leven, maar maak dan niet de keus om samen te wonen en/of kinderen te krijgen als je je niet wenst aan te passen
woensdag 6 december 2023 om 14:07
Daar zit wel een verschil in vind ik. Maar ik vind het raar om er níet over na te denken. Zo lastig of ingewikkeld is het namelijk ook weer niet.Protocol schreef: ↑06-12-2023 14:03Ik ben het deels met je eens. En het is heel lastig je eigen standaard los te laten en het niet alsnog zelf op te pakken omdat je vind dat jouw standaard beter is (zeker als er een kind in betrokken is die teleurgesteld is dat het niet zo gaat als bij de andere kinderen uit de klas).
Alleen is het hier geen standaard van partner, maar iets waar hij niet over nadenkt. In het verleden deed ik het, maar was hij zich gewoon totaal niet bewust van het feit dat dat "werk" gedaan werd.
Of dat ligt aan man zijn, beschermd opgevoed, karakter of wat dan ook doet er niet veel toe. Maar het is volgens mij niet altijd zo simpel als naar elkaars standaard leven. En daarnaast is er dus volgens mij ook discussie te voeren of je je standaard mag hanteren zodra er kinderen in het spel komen.
Want poep en kots stinken, mijn standaard is dat ik dat niet aanraak. Lekker makkelijk zou dat zijn.
woensdag 6 december 2023 om 14:18
Ik denk ook dat standaarden niet het probleem is. Al kan het wel een rol spelen.To zegt dat ze alles moet aanjagen, klusjes, plannen en energiecontracten etc .
Fantastisch dat hij een geweldige baan heeft en mooie vooruitzichten. Het klinkt alsof jij niet alleen op geld wil managen maar ook energie. En als dat laatste op is heeft het gezin een probleem.
De regie nemen op dit issue is mentale last. Dit topic is imo ook mentale last.
Lijstjes maken is ook mentale last.
Dus nee, hoe verleidelijk ook: doe het niet. Want er vanaf komen is daarna niet makkelijk.
Een gezin/huishouden organiseren is gewoon een hassle,totaal niet belonend op korte termijn want het is bijna nooit klaar of het begint alweer opnieuw.
Mannen komen er best mee weg als ze daar niet zo goed in zijn,al wordt het gelukkig minder . Vrouwen worden er op aangekeken, en dat leren we al vroeg, help mee, zorg voor anderen, let op anderen etc etc.
Ben benieuwd hoe jullie therapie gaan ervaren. Super dat jullie dat doen.
Fantastisch dat hij een geweldige baan heeft en mooie vooruitzichten. Het klinkt alsof jij niet alleen op geld wil managen maar ook energie. En als dat laatste op is heeft het gezin een probleem.
De regie nemen op dit issue is mentale last. Dit topic is imo ook mentale last.
Lijstjes maken is ook mentale last.
Dus nee, hoe verleidelijk ook: doe het niet. Want er vanaf komen is daarna niet makkelijk.
Een gezin/huishouden organiseren is gewoon een hassle,totaal niet belonend op korte termijn want het is bijna nooit klaar of het begint alweer opnieuw.
Mannen komen er best mee weg als ze daar niet zo goed in zijn,al wordt het gelukkig minder . Vrouwen worden er op aangekeken, en dat leren we al vroeg, help mee, zorg voor anderen, let op anderen etc etc.
Ben benieuwd hoe jullie therapie gaan ervaren. Super dat jullie dat doen.
woensdag 6 december 2023 om 14:21
Dat snap ik dus ook echt niet.
Vaak krijg je het verwijt dat je het dan vooraf niet goed met je partner hebt besproken, hoe je het gaat doen als je kinderen krijgt. Probleem hier was niet zozeer dat het niet besproken werd, maar dat we beiden geen idee hadden wat er allemaal bij kwam kijken.
En dan groeit het langzaam zo, dat meestal de moeder de onzichtbare taken op zich neemt. De maatschappij faciliteert dit enorm, door moeders er op aan te kijken en ook moeders te bellen bij een ziek kind (zelfs als uitdrukkelijk vermeld staat de vader te bellen).
Ik denk dat sommige mannen een blinde vlek hebben voor die mental load. Of dat bewust of onbewust is durf ik niet te zeggen. Maar als ik snel onder schooltijd de stad in racete om sint cadeautjes, passende sportkleding, handschoenen en zwemkleding voor de zwemles te scoren, vroeg mijn partner of ik lekker aan het shoppen was geweest. Dat werd gezien als vrije tijd, waarin ik lekker aan het ontspannen was. Terwijl ik verhit in een drukke winkelstraat gezinsdingen aan het regelen was.
Daarom dus ook die "chef" regeling ingesteld. En dan lijkt hij het wel te zien. Werkt hier dus wel, maar ik begrijp ook echt niet hoe je niet begrijpt dat er om magische wijze passende kledingstukken vershijnen voor je kind. Of dus blijkbaar nog nooit hebt nagedacht over de vraag hoe die kinderen weten wanneer ze op een feestje moeten verschijnen.
woensdag 6 december 2023 om 14:28
Een aantal van dit activiteiten kun je uitbesteden, TO. Zeker als jullie allebei werken en je man goed verdient. Wij hebben een schoonmaakster: 3,5 uur per week en dat kost £220 per maand. Ik hou niet van koken, dus als mijn man niet kookt, dan laten we iets bezorgen of gaan we uit eten. Je kan het zo makkelijk maken als je zelf wil als je daar de middelen voor hebt dus wat dat betreft begrijp ik het discussie punt niet helemaal.
Verder vind ik de opmerking over spijt van het huwelijk echt een rotopmerking waar ik wel bij hem op terug zou komen. Meende hij dit of was dit irritatie?
Verder vind ik de opmerking over spijt van het huwelijk echt een rotopmerking waar ik wel bij hem op terug zou komen. Meende hij dit of was dit irritatie?
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 6 december 2023 om 14:37
Oké, wat betreft die kinderen neem ik terug dat het voornamelijk een kwestie van je standaard is. Ook omdat daar nog een derde bij betrokken is in plaats van alleen iets tussen jou en je partner.
Maar echt puur dat huishoudelijke, van wie wanneer het afvalzakje vervangt, wel of geen spullen laat slingeren, hoe vaak je een beschimmeld stukje kaas uit de koelkast moet vissen of hoe vaak je de schrobber pakt om de plees te doen... daar zit je op het gebied van "standaarden" en als je allebei 1 vrije dag hebt en dan eens een keertje niks hebt gedaan dan kan de één zoiets hebben van: je had de hele dag vrij, je had dit kunnen doen terwijl die ander denkt: jij kunt op je vrije dag ook ontspannen hoor, het is niet dat ik vind dat jij die dag én de koelkast én de badkamer én de plee én de was moet doen...
Terwijl degene met een hogere standaard denkt: als jij gisteren wat had gedaan was het beter verdeeld...
Maar echt puur dat huishoudelijke, van wie wanneer het afvalzakje vervangt, wel of geen spullen laat slingeren, hoe vaak je een beschimmeld stukje kaas uit de koelkast moet vissen of hoe vaak je de schrobber pakt om de plees te doen... daar zit je op het gebied van "standaarden" en als je allebei 1 vrije dag hebt en dan eens een keertje niks hebt gedaan dan kan de één zoiets hebben van: je had de hele dag vrij, je had dit kunnen doen terwijl die ander denkt: jij kunt op je vrije dag ook ontspannen hoor, het is niet dat ik vind dat jij die dag én de koelkast én de badkamer én de plee én de was moet doen...
Terwijl degene met een hogere standaard denkt: als jij gisteren wat had gedaan was het beter verdeeld...
woensdag 6 december 2023 om 14:40
Het wonderlijke is dat als een man iets niet doet de vrouw het oppakt wat “anders gebeurt het niet”.
Waarmee het voor de man dus duidelijk is dat hij niets hoeft te doen, want het gebeurt toch wel.
Kijk dat je je kind wilt beschermen dat begrijp ik.
Maar waarom koken zoveel vrouwen voor een man die zijn deel niet doet? Doen zijn was? Waarom grijpt zo’n man nooit mis als hij zijn biertje wil pakken?
Maar wat ik me vooral afvraag. Is er dan van te voren niet gepraat over taakverdeling. En waarom vraag je niet aan je man/vriend als jij gisteren hebt gekookt wat we vandaag eten en ga je lekker op de bank zitten tot het eten er is?
Waarmee het voor de man dus duidelijk is dat hij niets hoeft te doen, want het gebeurt toch wel.
Kijk dat je je kind wilt beschermen dat begrijp ik.
Maar waarom koken zoveel vrouwen voor een man die zijn deel niet doet? Doen zijn was? Waarom grijpt zo’n man nooit mis als hij zijn biertje wil pakken?
Maar wat ik me vooral afvraag. Is er dan van te voren niet gepraat over taakverdeling. En waarom vraag je niet aan je man/vriend als jij gisteren hebt gekookt wat we vandaag eten en ga je lekker op de bank zitten tot het eten er is?
woensdag 6 december 2023 om 14:41
Ik denk dat je moet beginnen met stoppen de gaten dicht te lopen die de ander laat vallen. Hoe moeilijk dat ook is. Bij ons is alles goed verdeeld, ik heb helemaal niets te piepen op dat vlak. En als ik dan bij mezelf na ga waarom, denk ik dat het 'm vooral zit in wat ik niet doe. Ik doe niet aan compenserend gedrag. Als hij iets laat liggen dan zorg ik dat hij er zelf last van heeft.
Ik kwam laatst hongerig en moe thuis van een lange dag. Er waren geen boodschappen gedaan en geen eten geregeld (bij ons is de regel, wie het eerst thuis is, kookt) en mijn man keek mij vragend aan. Zo van: wat ga je maken? Ik heb mijn schouders opgehaald, voor mezelf sushi besteld en hem heel veel succes gewenst met het avondeten. Geen woorden of ruzie verder. Even goede vrienden, maar niet naar mij kijken als je zelf het bare minimum niet hebt geleverd.
Ik kwam laatst hongerig en moe thuis van een lange dag. Er waren geen boodschappen gedaan en geen eten geregeld (bij ons is de regel, wie het eerst thuis is, kookt) en mijn man keek mij vragend aan. Zo van: wat ga je maken? Ik heb mijn schouders opgehaald, voor mezelf sushi besteld en hem heel veel succes gewenst met het avondeten. Geen woorden of ruzie verder. Even goede vrienden, maar niet naar mij kijken als je zelf het bare minimum niet hebt geleverd.
woensdag 6 december 2023 om 14:44
Maar hoe komt ie daarbij dan?Trixie schreef: ↑06-12-2023 14:41Ik denk dat je moet beginnen met stoppen de gaten dicht te lopen die de ander laat vallen. Hoe moeilijk dat ook is. Bij ons is alles goed verdeeld, ik heb helemaal niets te piepen op dat vlak. En als ik dan bij mezelf na ga waarom, denk ik dat het 'm vooral zit in wat ik niet doe. Ik doe niet aan compenserend gedrag. Als hij iets laat liggen dan zorg ik dat hij er zelf last van heeft.
Ik kwam laatst hongerig en moe thuis van een lange dag. Er waren geen boodschappen gedaan en geen eten geregeld en mijn man keek mij vragend aan. Zo van: wat ga je maken? Ik heb mijn schouders opgehaald, voor mezelf sushi besteld en hem heel veel succes gewenst met het avondeten. Geen woorden of ruzie verder. Even goede vrienden, maar niet naar mij kijken als je zelf het bare minimum niet hebt geleverd.
woensdag 6 december 2023 om 15:33
Helemaal mee eens.Fleur48 schreef: ↑06-12-2023 13:59Dat het een kwestie is van verschillende standaarden vind ik te kort door de bocht.
Als je geen uitnodigingen verstuurd (op wat voor manier dan ook) omdat je dat niet belangrijk vindt, dan komt er niemand op je feestje.
Als je een keer per jaar het huis poetsen wel prima vindt dan wordt het gewoon goor, althans wel naar de algemeen geldende normen. Als je weigert banden te plakken (of naar de fietsenmaker brengen) van de fiets van je jonge kind dat het nog niet zelf kan, ontstaat er een vervoersprobleem en komt het te laat of niet aan bij trainingen en vriendjes en daar wordt je kind op aan gekeken. Als je gymkleding niet wast dan gaat het stinken. Helemaal prima als jij het als ouder helemaal geen punt vindt dat je kind wordt gemeden en gepest omdat het stinkt. Als je de schoenen van je kinderen niet in de gaten houdt omdat het je niet boeit hoe ze erbij lopen dan krijgt je kind pijn in zijn voeten omdat de schoenen te klein worden. Etc etc etc.
Je kunt prima volgens je eigen standaarden willen leven, maar maak dan niet de keus om samen te wonen en/of kinderen te krijgen als je je niet wenst aan te passen
woensdag 6 december 2023 om 15:53
Of het impliceert dat hij geen zin had en dacht Trixie regelt het wel als ze thuis komt.
Wij hebben dit dagelijkse riedeltje vrij goed geregeld. Het is meestal op zondag al duidelijk wie wanneer thuis eet, kookt en boodschappen doet omdat we dan de komende week even doornemen. Als dat dan een keer mis gaat en mijn man zit passief te wachten tot ik een uur later thuis kom en de boel ga organiseren, dan denk ik: Toedeloe.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in