Relaties
alle pijlers
De Ex
dinsdag 10 januari 2023 om 10:01
Hoi hoi iedereen,
Ik zou graag jullie mening willen over iets waar ik mee zit met mijn vriend: het welbekende ‘contact-met-de-ex’ probleem..
Even wat context:
Ik ben 30 jaar en sinds begin dit jaar ken ik mijn vriend (31 jaar). We hebben elkaar leren kennen via een datingapp en wonen meer dan een uur rijden van elkaar. Ik wist het al snel dat hij het voor mij was. Hij twijfelde bijna een half jaar (ja, mijn geduld werd aardig op de proef gesteld..), volgens hem niet vanwege mij als persoon (hij vond me meteen heel leuk), maar wel wat betreft afstand en opleidingsverschil (ik ben advocaat, hij werkt het liefst met z’n handen, wat voor mij nooit een issue is geweest). We hadden uiteraard in het begin wel het ‘ex-gesprek’. Ik vertelde hem dat ik een paar maanden geleden mijn relatie van bijna 7 jaar had verbroken, daar 2000% achtersta en blij ben dat ik dat had gedaan. Hij vertelde dat hij ongeveer 3 jaar vrijgezel was op dat moment en veel verdriet had gehad van toen zijn ex (ongeveer 5 jaar relatie) het had uitgemaakt. Zij was een knappe, leuke meid die uit het dorp kwam waar hij nu nog woont. Hij vertelde dat hij het wel helemaal zag zitten met haar, maar dat zij het had uitgemaakt omdat ze vond dat hij te gesloten was in de relatie. Hij vertelde me ook dat hij heeft gewerkt aan het beter communiceren na die relatie (dat is ook echt te merken vind ik, kan uren met hem praten) en dat hij nu ook wel vind dat ze toch niet echt goed bij elkaar pasten (hij gooit het dan vaak op dat zij best veel bezig was met het ‘spirituele’ en dat hij een stuk ‘nuchterder’ is). Oké, natuurlijk niet super fijn om te horen dat je nieuwe vlam veel verdriet heeft gehad van het verbreken van zijn vorige relatie, maar ik vond het fijn dat hij er open over was en vind het een volwassenere reactie dan dat je alleen kunt zeggen dat je ex verschrikkelijk was oid. Hij heeft dus wel een half jaar lang twijfels gehad of hij iets serieus moest beginnen met mij. Dat zorgde bij mij weleens voor frustratie en verdriet: ik wou dat hij net zo enthousiast was als ik en ervoor wou gaan. Na bijna een half jaar en veel praten (en soms periodes dat ik wat minder contact zocht omdat ik er klaar mee was) sloeg de knop toch om bij hem. De afgelopen paar maanden heeft hij dat ook echt gedaan: we zien elkaar veel, we hebben elkaars vrienden en familie ontmoet en hebben het fijn samen. Ik heb hem wel meerdere keren verteld dat ik soms wat onzeker ben geworden door die maandenlange twijfel van hem en het feit dat hij zoveel moeite heeft gehad met het eindigen van z’n vorige relatie. Zoals ieder ander (denk ik) zocht ik zijn ex online op: een super knappe en volgens mij lieve en spontane meid. Daarnaast vind ik het lastig dat hij blijkbaar wel meteen voor haar ging en zij ook uit zijn dorp komt (ze woont nu wel ergens anders, ze is wel nog vrijgezel). Ze kennen dus veel dezelfde mensen enzo en waar hij over twijfelde bij mij speelde bij haar dus helemaal niet. Ik kon het niet helpen dat ik me soms een beetje ‘tweede keus’ voelde of het idee van dat hij zoiets had/heeft van ‘dan settle ik maar’ voor mij. Ik heb die gevoelens wel meerdere keren met hem besproken. Laatst verhuisde hij en ik hielp samen met zijn zusje zijn spulletjes opruimen, kom ik in een kast allemaal foto’s van hem samen met zijn ex tegen met allemaal kaartjes van haar. Ik snap dat hij dat heeft bewaard (ik heb ook nog wel ergens een foto en kaartjes van mijn ex), maar niet leuk om te zien natuurlijk. Daarnaar hangt bij zijn ouders thuis nog een soort familiefoto met haar samen met hem er nog op. Ook tegen hem gezegd dat ik dat niet zo fijn vind. Heb het er die avond wel over gehad dat ik dat allemaal toch lastig vind om te zien. Hij reageert dan wel steeds lief en zegt wel van: ik wil voor jou gaan, je bent geen tweede keus etc. Dus dat is wel fijn.
Maar goed, nu het probleem: afgelopen week was ik gewoon thuis, was naar mijn ouders op bezoek en een vriendin, waar ik enthousiast weer over hem vertel enzo en bespreek hoe het eventueel zou moeten gaan met samenwonen oid later (vanwege de afstand). ‘S avonds belden we samen over onze dag en vertelt hij ineens dat zijn ex bij hem thuis was langsgekomen die middag. Daar schrok ik van. Ik reageerde wel rustig, maar toen ik de telefoon had opgelegd werd ik toch steeds bozer. Ik vond dat hij hiermee niet genoeg rekening had gehouden met mijn gevoelens. Kon die hele nacht er niet van slapen. Hij weet dat dit voor mij een lastig punt is en dan spreekt hij 1-op-1 met haar af zonder dat ik dat wist. Hij vertelde het dus wel achteraf, maar ik vind dat toch niet oké. De volgende dag kwam hij bij mij en ik was toch wel boos. Heb hem dit alles verteld, waarom ik het niet oké vind dat hij afspreekt met zijn ex zonder dat aan mij te laten weten. Dat hij blijkbaar app-contact heeft met haar, wat ik ook niet goed wist. Hij zei dat het gewoon echt vriendschappelijk is, dat hij het wel fijn vindt om te weten hoe het met haar gaat, en omdat zij ook uit zijn dorp komt en vaak op dezelfde feestjes enzo zijn wil dat het niet ongemakkelijk is tussen hen als ze elkaar toevallig zien. Ik heb gezegd dat het niet gaat om vertrouwen dat ik bang ben dat er iets gebeurt tussen hen, maar dat ik boos was omdat hij niet echt rekening met mij heeft gehouden hierin en van tevoren duidelijker dit had moeten laten weten. Dat ik het snap en oké vind dat ze gewoon een praatje maken als ze elkaar toevallig tegenkomen, het sporadisch elkaar feliciteren oid via de app met gelegenheden, maar dat ik hele app-gesprekken en het 1-op-1 afspreken lastig en onnodig vind. En ook lastig vind dat hij daar dus (nog) behoefte aan heeft. In mijn ogen is een echte vriendschap lastig tussen exen: ze zijn niet als vrienden begonnen, zijn jarenlang intiem met elkaar geweest. Ook doordat hij het zo lastig vond dat de relatie eindigde en met mij zo lang heeft getwijfeld, maakt dat ik dat contact tussen hen echt heel lastig vind. Hij reageerde wel oké en begreep me, maar zei wel dat hij het jammer zou vinden geen contact meer met haar te hebben. Lastig..
Nu is mijn vraag: ik heb niet echt heel duidelijk gezegd dat ik dat 1-op-1 afspreken en lange app-gesprekken eigenlijk echt niet wil. Maar het voelt ook weer onvolwassen en onzeker van mijn kant om hem dat te ‘verbieden’. Ik steek ook niet echt zo in elkaar. Ik wil elkaar wel enigszins vrij laten. Maar ik merk dat dit toch wel blijft steken.. Ik weet ook van mezelf dat ik iemand ben die zich vaak te veel aanpast aan een ander en veel ‘goed vindt’. Dat deed ik in mijn vorige relatie extreem. Dat wil ik nu anders doen en dus mijn grenzen duidelijk aangeven. Ik heb het er met mij zussen enzo over gehad en zij zeggen dat ze echt wel zouden zeggen dat dat niet kan. Dat ik in mijn recht sta als ik zou zeggen dat ik dat niet wil. Nu komt m’n vriend vanavond weer langs en vraag me af of ik dat dus toch duidelijker moet zeggen. Ik vraag me af hoe jullie hierover denken. Hoor het heel erg graag!!
Ik zou graag jullie mening willen over iets waar ik mee zit met mijn vriend: het welbekende ‘contact-met-de-ex’ probleem..
Even wat context:
Ik ben 30 jaar en sinds begin dit jaar ken ik mijn vriend (31 jaar). We hebben elkaar leren kennen via een datingapp en wonen meer dan een uur rijden van elkaar. Ik wist het al snel dat hij het voor mij was. Hij twijfelde bijna een half jaar (ja, mijn geduld werd aardig op de proef gesteld..), volgens hem niet vanwege mij als persoon (hij vond me meteen heel leuk), maar wel wat betreft afstand en opleidingsverschil (ik ben advocaat, hij werkt het liefst met z’n handen, wat voor mij nooit een issue is geweest). We hadden uiteraard in het begin wel het ‘ex-gesprek’. Ik vertelde hem dat ik een paar maanden geleden mijn relatie van bijna 7 jaar had verbroken, daar 2000% achtersta en blij ben dat ik dat had gedaan. Hij vertelde dat hij ongeveer 3 jaar vrijgezel was op dat moment en veel verdriet had gehad van toen zijn ex (ongeveer 5 jaar relatie) het had uitgemaakt. Zij was een knappe, leuke meid die uit het dorp kwam waar hij nu nog woont. Hij vertelde dat hij het wel helemaal zag zitten met haar, maar dat zij het had uitgemaakt omdat ze vond dat hij te gesloten was in de relatie. Hij vertelde me ook dat hij heeft gewerkt aan het beter communiceren na die relatie (dat is ook echt te merken vind ik, kan uren met hem praten) en dat hij nu ook wel vind dat ze toch niet echt goed bij elkaar pasten (hij gooit het dan vaak op dat zij best veel bezig was met het ‘spirituele’ en dat hij een stuk ‘nuchterder’ is). Oké, natuurlijk niet super fijn om te horen dat je nieuwe vlam veel verdriet heeft gehad van het verbreken van zijn vorige relatie, maar ik vond het fijn dat hij er open over was en vind het een volwassenere reactie dan dat je alleen kunt zeggen dat je ex verschrikkelijk was oid. Hij heeft dus wel een half jaar lang twijfels gehad of hij iets serieus moest beginnen met mij. Dat zorgde bij mij weleens voor frustratie en verdriet: ik wou dat hij net zo enthousiast was als ik en ervoor wou gaan. Na bijna een half jaar en veel praten (en soms periodes dat ik wat minder contact zocht omdat ik er klaar mee was) sloeg de knop toch om bij hem. De afgelopen paar maanden heeft hij dat ook echt gedaan: we zien elkaar veel, we hebben elkaars vrienden en familie ontmoet en hebben het fijn samen. Ik heb hem wel meerdere keren verteld dat ik soms wat onzeker ben geworden door die maandenlange twijfel van hem en het feit dat hij zoveel moeite heeft gehad met het eindigen van z’n vorige relatie. Zoals ieder ander (denk ik) zocht ik zijn ex online op: een super knappe en volgens mij lieve en spontane meid. Daarnaast vind ik het lastig dat hij blijkbaar wel meteen voor haar ging en zij ook uit zijn dorp komt (ze woont nu wel ergens anders, ze is wel nog vrijgezel). Ze kennen dus veel dezelfde mensen enzo en waar hij over twijfelde bij mij speelde bij haar dus helemaal niet. Ik kon het niet helpen dat ik me soms een beetje ‘tweede keus’ voelde of het idee van dat hij zoiets had/heeft van ‘dan settle ik maar’ voor mij. Ik heb die gevoelens wel meerdere keren met hem besproken. Laatst verhuisde hij en ik hielp samen met zijn zusje zijn spulletjes opruimen, kom ik in een kast allemaal foto’s van hem samen met zijn ex tegen met allemaal kaartjes van haar. Ik snap dat hij dat heeft bewaard (ik heb ook nog wel ergens een foto en kaartjes van mijn ex), maar niet leuk om te zien natuurlijk. Daarnaar hangt bij zijn ouders thuis nog een soort familiefoto met haar samen met hem er nog op. Ook tegen hem gezegd dat ik dat niet zo fijn vind. Heb het er die avond wel over gehad dat ik dat allemaal toch lastig vind om te zien. Hij reageert dan wel steeds lief en zegt wel van: ik wil voor jou gaan, je bent geen tweede keus etc. Dus dat is wel fijn.
Maar goed, nu het probleem: afgelopen week was ik gewoon thuis, was naar mijn ouders op bezoek en een vriendin, waar ik enthousiast weer over hem vertel enzo en bespreek hoe het eventueel zou moeten gaan met samenwonen oid later (vanwege de afstand). ‘S avonds belden we samen over onze dag en vertelt hij ineens dat zijn ex bij hem thuis was langsgekomen die middag. Daar schrok ik van. Ik reageerde wel rustig, maar toen ik de telefoon had opgelegd werd ik toch steeds bozer. Ik vond dat hij hiermee niet genoeg rekening had gehouden met mijn gevoelens. Kon die hele nacht er niet van slapen. Hij weet dat dit voor mij een lastig punt is en dan spreekt hij 1-op-1 met haar af zonder dat ik dat wist. Hij vertelde het dus wel achteraf, maar ik vind dat toch niet oké. De volgende dag kwam hij bij mij en ik was toch wel boos. Heb hem dit alles verteld, waarom ik het niet oké vind dat hij afspreekt met zijn ex zonder dat aan mij te laten weten. Dat hij blijkbaar app-contact heeft met haar, wat ik ook niet goed wist. Hij zei dat het gewoon echt vriendschappelijk is, dat hij het wel fijn vindt om te weten hoe het met haar gaat, en omdat zij ook uit zijn dorp komt en vaak op dezelfde feestjes enzo zijn wil dat het niet ongemakkelijk is tussen hen als ze elkaar toevallig zien. Ik heb gezegd dat het niet gaat om vertrouwen dat ik bang ben dat er iets gebeurt tussen hen, maar dat ik boos was omdat hij niet echt rekening met mij heeft gehouden hierin en van tevoren duidelijker dit had moeten laten weten. Dat ik het snap en oké vind dat ze gewoon een praatje maken als ze elkaar toevallig tegenkomen, het sporadisch elkaar feliciteren oid via de app met gelegenheden, maar dat ik hele app-gesprekken en het 1-op-1 afspreken lastig en onnodig vind. En ook lastig vind dat hij daar dus (nog) behoefte aan heeft. In mijn ogen is een echte vriendschap lastig tussen exen: ze zijn niet als vrienden begonnen, zijn jarenlang intiem met elkaar geweest. Ook doordat hij het zo lastig vond dat de relatie eindigde en met mij zo lang heeft getwijfeld, maakt dat ik dat contact tussen hen echt heel lastig vind. Hij reageerde wel oké en begreep me, maar zei wel dat hij het jammer zou vinden geen contact meer met haar te hebben. Lastig..
Nu is mijn vraag: ik heb niet echt heel duidelijk gezegd dat ik dat 1-op-1 afspreken en lange app-gesprekken eigenlijk echt niet wil. Maar het voelt ook weer onvolwassen en onzeker van mijn kant om hem dat te ‘verbieden’. Ik steek ook niet echt zo in elkaar. Ik wil elkaar wel enigszins vrij laten. Maar ik merk dat dit toch wel blijft steken.. Ik weet ook van mezelf dat ik iemand ben die zich vaak te veel aanpast aan een ander en veel ‘goed vindt’. Dat deed ik in mijn vorige relatie extreem. Dat wil ik nu anders doen en dus mijn grenzen duidelijk aangeven. Ik heb het er met mij zussen enzo over gehad en zij zeggen dat ze echt wel zouden zeggen dat dat niet kan. Dat ik in mijn recht sta als ik zou zeggen dat ik dat niet wil. Nu komt m’n vriend vanavond weer langs en vraag me af of ik dat dus toch duidelijker moet zeggen. Ik vraag me af hoe jullie hierover denken. Hoor het heel erg graag!!
dinsdag 10 januari 2023 om 10:22
Ik ben goed bevriend met meerdere ex-en, dus vind dat je zeurt. Hij is toch bij jou omdat hij bij jou wil zijn? Als hij terug naar haar wil kan dat altijd, ook als je hem zegt dat hij haar niet meer mag zien. Zijn gevoel kun jij niet sturen.
En eerlijk gezegd zou ik snel een punt zetten achter mijn relatie als mijn partner me vertelt dat hij niet wil dat ik iemand nog zie. Of dat nou mijn ex, de buurman of een collega is. Doei!
Maar als jij hier anders in staat, is dit wellicht gewoon niet de man voor jou en kun je beter iemand zoeken die er hetzelfde in staat.
En eerlijk gezegd zou ik snel een punt zetten achter mijn relatie als mijn partner me vertelt dat hij niet wil dat ik iemand nog zie. Of dat nou mijn ex, de buurman of een collega is. Doei!
Maar als jij hier anders in staat, is dit wellicht gewoon niet de man voor jou en kun je beter iemand zoeken die er hetzelfde in staat.
dinsdag 10 januari 2023 om 10:22
Hij lijkt met haar een vriendschap te willen opbouwen, en jij lijkt dat écht heel vervelend te vinden.
Je zegt hem niets te willen verbieden, maar dat is niet waar. Dat geeft niet, maar dan moet je wel eerlijk zijn naar jezelf. Je wilt niet dat hij zoveel contact met haar heeft. Dus dan kun je óf zelf je verwachtingen aanpassen, óf naar hem communiceren wat je wilt. Dus weet je zeker dat je dit niet wilt? Dan communiceer je dat vanavond duidelijk naar hem.
Verder vind ik dat je hem niet kwalijk kunt nemen dat zijn ouders een familiefoto laten hangen waar zijn ex op staat. Dat is echt heel normaal.
Je zegt hem niets te willen verbieden, maar dat is niet waar. Dat geeft niet, maar dan moet je wel eerlijk zijn naar jezelf. Je wilt niet dat hij zoveel contact met haar heeft. Dus dan kun je óf zelf je verwachtingen aanpassen, óf naar hem communiceren wat je wilt. Dus weet je zeker dat je dit niet wilt? Dan communiceer je dat vanavond duidelijk naar hem.
Verder vind ik dat je hem niet kwalijk kunt nemen dat zijn ouders een familiefoto laten hangen waar zijn ex op staat. Dat is echt heel normaal.
dinsdag 10 januari 2023 om 10:24
En ik ben het hier wel mee eens. Ik ben ook goed bevriend met mijn ex, dus zie het probleem niet zo. Maar jij kennelijk wel. Als hij zijn vriendschap niet op wil geven, zijn jullie gewoon niet geschikt voor elkaar.Ladida1981 schreef: ↑10-01-2023 10:22Ik ben goed bevriend met meerdere ex-en, dus vind dat je zeurt. Hij is toch bij jou omdat hij bij jou wil zijn? Als hij terug naar haar wil kan dat altijd, ook als je hem zegt dat hij haar niet meer mag zien. Zijn gevoel kun jij niet sturen.
En eerlijk gezegd zou ik snel een punt zetten achter mijn relatie als mijn partner me vertelt dat hij niet wil dat ik iemand nog zie. Of dat nou mijn ex, de buurman of een collega is. Doei!
Maar als jij hier anders in staat, is dit wellicht gewoon niet de man voor jou en kun je beter iemand zoeken die er hetzelfde in staat.
dinsdag 10 januari 2023 om 10:31
Ik vind dus niet per se dat je heel erg zeurt. Het is niet zomaar een ex, maar eentje waar hij wellicht nog niet overheen is. Ben zelf goed bevriend met meerdere exen maar denk wel dat een voorwaarde daarvoor is dat je beide vrede met de breuk hebt en dat de wederzijdse intenties duidelijk zijn.
Of daar sprake van is, weet ik niet maar valt te betwijfelen.
Je geeft in de OP redenen waarom hij twijfelde in het beginnen en daar benoem je op zich niet zijn ex. Toch meen ik ergens tussen de regels door te lezen dat je deze twijfelperiode wel degelijk aan haar verbindt, klopt dat?
Of daar sprake van is, weet ik niet maar valt te betwijfelen.
Je geeft in de OP redenen waarom hij twijfelde in het beginnen en daar benoem je op zich niet zijn ex. Toch meen ik ergens tussen de regels door te lezen dat je deze twijfelperiode wel degelijk aan haar verbindt, klopt dat?
dinsdag 10 januari 2023 om 10:40
Bedankt voor alle snelle reacties. Wel wisselend en sommige wat hard. En goed opgemerkt inderdaad: Het is inderdaad zo dat ik nu ook eraan denk dat hij wellicht zo twijfelde aan weer iets serieus beginnen met iemand, omdat dat toch nog meer een afsluiting van zijn vorige relatie zou betekenen. Vraag me af of ik dit gewoon met hem moet bespreken.. vragen of dat zo was en of hij echt over heen is. Ik voel me wel toch snel een zeur als ik er vanavond weer over begin en ben bang dat hij zoiets heeft van: wat een gezeur om niks oidandnowwedance schreef: ↑10-01-2023 10:31Ik vind dus niet per se dat je heel erg zeurt. Het is niet zomaar een ex, maar eentje waar hij wellicht nog niet overheen is. Ben zelf goed bevriend met meerdere exen maar denk wel dat een voorwaarde daarvoor is dat je beide vrede met de breuk hebt en dat de wederzijdse intenties duidelijk zijn.
Of daar sprake van is, weet ik niet maar valt te betwijfelen.
Je geeft in de OP redenen waarom hij twijfelde in het beginnen en daar benoem je op zich niet zijn ex. Toch meen ik ergens tussen de regels door te lezen dat je deze twijfelperiode wel degelijk aan haar verbindt, klopt dat?
dinsdag 10 januari 2023 om 10:44
dinsdag 10 januari 2023 om 10:47
Ik kan je gevoel goed volgen en denk dat je onderbuikgevoel van dat hij “settelt” voor jou juist is.
Hij is duidelijk nog niet over zijn ex heen en lijkt te hopen dat er misschien toch opnieuw iets opbloeit tussen hen, anders zoek je niet steeds contact met je ex via app en 1-op-1 afspraakjes… En mocht er weer iets opbloeien, dan ben jij meteen buiten beeld vermoed ik.
Ik zou het toch nog eens heel open en eerlijk bespreken met je vriend, wat dit met jouw gevoel doet en hoe je erin staat.
Heel eerlijk; ik zou mezelf constant gek lopen maken als mijn vriend zo met zijn ex bezig was.
Hij is duidelijk nog niet over zijn ex heen en lijkt te hopen dat er misschien toch opnieuw iets opbloeit tussen hen, anders zoek je niet steeds contact met je ex via app en 1-op-1 afspraakjes… En mocht er weer iets opbloeien, dan ben jij meteen buiten beeld vermoed ik.
Ik zou het toch nog eens heel open en eerlijk bespreken met je vriend, wat dit met jouw gevoel doet en hoe je erin staat.
Heel eerlijk; ik zou mezelf constant gek lopen maken als mijn vriend zo met zijn ex bezig was.
dinsdag 10 januari 2023 om 10:50
Volgens mij ligt het er echt aan hoe je een dergelijk gesprek insteekt. Als je bijvorbeeld de aanval kiest en dingen verbiedt-ik chargeer even- is dat heel anders dan vanuit jezelf aangeven wat dit met je doet. Als je je onzekerheden niet kunt bespreken op een constructieve manier is dat wel bedenkelijk in een relatie.LolaMona schreef: ↑10-01-2023 10:40Bedankt voor alle snelle reacties. Wel wisselend en sommige wat hard. En goed opgemerkt inderdaad: Het is inderdaad zo dat ik nu ook eraan denk dat hij wellicht zo twijfelde aan weer iets serieus beginnen met iemand, omdat dat toch nog meer een afsluiting van zijn vorige relatie zou betekenen. Vraag me af of ik dit gewoon met hem moet bespreken.. vragen of dat zo was en of hij echt over heen is. Ik voel me wel toch snel een zeur als ik er vanavond weer over begin en ben bang dat hij zoiets heeft van: wat een gezeur om niks oid
dinsdag 10 januari 2023 om 10:51
Ja, dat is ook wel steeds zijn reactie geweest, hoor. Van: het is echt vriendschappelijk en rot dat je je zo voelt erbij en dat hij ervan baalde dat ik er zo zwaar aan trok enzo. Het app contact is ook niet constant, hoor. Eens in de zoveel maanden/weken, maar dan wel langere gesprekken (niet alleen van: gefeliciteerd met je verjaardag). De laatste keer dat ze 1-op-1 afspraken is ook 2 jaar geweest voordat ik hem leerde kennen, toen ging hij naar haar. Ze stuurt hem wel nog kaartjes met verjaardagen/laatst met kerst. Die laatste kaart wist ik eerst niks van. Ik denk omdat hij weet dat ik het lastig vind. Dus wellicht zeur ik ook te veel.. maar het knaagt toch. Denk er nu aan toch wel nog die 2 dingen te bespreken/vragen vanavond: twijfelde je ook vanwege haar aan het begin en ben je echt over haar heen nu? Ben wel bang dat ik m’n eigen kuil graaf daarmee. Ben wel echt van het eerlijk en open naar elkaar zijn in een relatie en dit soort dingen bespreken.justagirly schreef: ↑10-01-2023 10:44Maar als er niks is kan hij dat gewoon rustig tegen je zeggen, toch?
Dan vindt hij het rot voor jou dat jij je er zo bij voelt. En wil hij dat gevoel bij je proberen weg te nemen. Lijkt mij.
Hoop ik.
Verder heb je nooit iets gemerkt van contact tussen hen?
dinsdag 10 januari 2023 om 10:53
Inderdaad, helemaal waar. Mijn gevoel zegt: we willen er allebei echt voor gaan, maar wil wel mijn onzekerheden met kunnen bespreken en heb daarin toch iets meer bevestiging van hem nodig.
dinsdag 10 januari 2023 om 10:55
Ik geloof er eerlijk gezegd niet zo in dat je eisen kan stellen over hoe en hoe vaak je partner omgaat met anderen. Iets wel of niet goed vinden komt niet voor in mijn vocabulaire. Mijn vriend 'mag' van mij zijn eigen leven leiden en als dat een manier is waar ik ongelukkig van word, is hij niet de man voor mij.
Het punt is ook dat bij contact met een ex 2 mensen betrokken zijn. Dus als je iets eist van je partner, eis je ook van hem dat hij dat van zijn ex eist. Ik vind het allemaal maar ingewikkeld. Leven en laten leven en mensen opzoeken waarbij je niet het gevoel hebt dat je op je hoede moet zijn voor onheil, lijkt mij een makkelijker route naar happiness.
Het punt is ook dat bij contact met een ex 2 mensen betrokken zijn. Dus als je iets eist van je partner, eis je ook van hem dat hij dat van zijn ex eist. Ik vind het allemaal maar ingewikkeld. Leven en laten leven en mensen opzoeken waarbij je niet het gevoel hebt dat je op je hoede moet zijn voor onheil, lijkt mij een makkelijker route naar happiness.
dinsdag 10 januari 2023 om 10:59
Helemaal mee eens - ik denk dat ik het zo insteek vanavond. Voel me ook niet goed bij dingen ‘verbieden’. Dat vind ik niet fijn in een relatie. Maar wil wel mijn gevoelens hierbij met hem bespreken en hoop dat hij wel toch wat onzekerheid bij me weg kan nemen.andnowwedance schreef: ↑10-01-2023 10:50Volgens mij ligt het er echt aan hoe je een dergelijk gesprek insteekt. Als je bijvorbeeld de aanval kiest en dingen verbiedt-ik chargeer even- is dat heel anders dan vanuit jezelf aangeven wat dit met je doet. Als je je onzekerheden niet kunt bespreken op een constructieve manier is dat wel bedenkelijk in een relatie.
dinsdag 10 januari 2023 om 10:59
Niemand heeft het over eisen stellen toch?kindrebel schreef: ↑10-01-2023 10:55Ik geloof er eerlijk gezegd niet zo in dat je eisen kan stellen over hoe en hoe vaak je partner omgaat met anderen. Iets wel of niet goed vinden komt niet voor in mijn vocabulaire. Mijn vriend 'mag' van mij zijn eigen leven leiden en als dat een manier is waar ik ongelukkig van word, is hij niet de man voor mij.
Het punt is ook dat bij contact met een ex 2 mensen betrokken zijn. Dus als je iets eist van je partner, eis je ook van hem dat hij dat van zijn ex eist. Ik vind het allemaal maar ingewikkeld. Leven en laten leven en mensen opzoeken waarbij je niet het gevoel hebt dat je op je hoede moet zijn voor onheil, lijkt mij een makkelijker route naar happiness.
dinsdag 10 januari 2023 om 11:00
Als het vriendschappelijk is, zou hij er niet anders over hoeven doen bij jou dan wanneer hij vriendschappelijk is met zijn beste vriend.
Als het echt vriendschappelijk is, zou jij je niet bedreigd voelen.
Hebben ze samen nog iets gemeen, iets gezamenlijks, anders dan dat ze ooit elkaars ex waren? Hebben ze samen een sport, hobby, game of iets waar ze elkaar treffen?
Als het echt vriendschappelijk is, zou jij je niet bedreigd voelen.
Hebben ze samen nog iets gemeen, iets gezamenlijks, anders dan dat ze ooit elkaars ex waren? Hebben ze samen een sport, hobby, game of iets waar ze elkaar treffen?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 10 januari 2023 om 11:01
Ik zou het mijn man niet verbieden, maar ik zit er zelf gewoon niet op te wachten/ ben daar heel duidelijk in geweest: ik hoef je ex met wie je hebt samengewoond en de hele rattenplan niet op mijn huwelijk/verjaardag/kraamvisite etc. Alleen als het uit is gegaan “omdat je in een broer zus relatie bent beland” geloof ik in dat vriendschap achteraf mogelijk is.
dinsdag 10 januari 2023 om 11:01
Ik denk niet dat zijn intenties per se slecht zijn en ik vertrouw hem. Het is alleen wel dat ik wil dat hij zich net zo in de relatie met mij voelt als ik: enthousiast. Ik wil me niet onzeker voelen over zijn gevoelens.
dinsdag 10 januari 2023 om 11:01
Je moet eerlijk naar jezelf zijn. Volgens mij ben je dat niet helemaal. Je zegt dat het niet gaat om vertrouwen, maar dat je gewoon boos bent. Maar je bent boos vanwege dat gebrek in vertrouwen. Vertrouwen dat hij jou leuk genoeg vindt.
Je gaat de competitie aan met een ex van 3 jaar geleden. Het is niet gek dat iemand wat twijfelachtiger is om vol een relatie in te stappen op zijn 31e, na een gebroken hart, dan op zijn 20e. Je vraagt je steeds maar af of hij je wel leuk genoeg vindt en minstens zo leuk als de ex. Of dat terecht of onterecht is, is moeilijk te beoordelen. Omdat hij je wel informeert (zij het laat), geef ik hem het voordeel van de twijfel.
Daar zou ik mee aan de slag gaan; het vertrouwen. Alleen of samen. Want ook als deze relatie niet slaagt, zullen je volgende partners waarschijnlijk weer een belangrijke ex hebben. Het wordt ook de fase van wel/geen kinderen, in plaats van lang leve de lol op je 20e, dus er zijn andere krachten die een rol spelen in een relatie.
Wat heb je van hem nodig om wel te geloven dat hij je leuk genoeg vindt?
Je gaat de competitie aan met een ex van 3 jaar geleden. Het is niet gek dat iemand wat twijfelachtiger is om vol een relatie in te stappen op zijn 31e, na een gebroken hart, dan op zijn 20e. Je vraagt je steeds maar af of hij je wel leuk genoeg vindt en minstens zo leuk als de ex. Of dat terecht of onterecht is, is moeilijk te beoordelen. Omdat hij je wel informeert (zij het laat), geef ik hem het voordeel van de twijfel.
Daar zou ik mee aan de slag gaan; het vertrouwen. Alleen of samen. Want ook als deze relatie niet slaagt, zullen je volgende partners waarschijnlijk weer een belangrijke ex hebben. Het wordt ook de fase van wel/geen kinderen, in plaats van lang leve de lol op je 20e, dus er zijn andere krachten die een rol spelen in een relatie.
Wat heb je van hem nodig om wel te geloven dat hij je leuk genoeg vindt?
Everything is fluid
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
