Relaties
alle pijlers
De Ex
dinsdag 10 januari 2023 om 10:01
Hoi hoi iedereen,
Ik zou graag jullie mening willen over iets waar ik mee zit met mijn vriend: het welbekende ‘contact-met-de-ex’ probleem..
Even wat context:
Ik ben 30 jaar en sinds begin dit jaar ken ik mijn vriend (31 jaar). We hebben elkaar leren kennen via een datingapp en wonen meer dan een uur rijden van elkaar. Ik wist het al snel dat hij het voor mij was. Hij twijfelde bijna een half jaar (ja, mijn geduld werd aardig op de proef gesteld..), volgens hem niet vanwege mij als persoon (hij vond me meteen heel leuk), maar wel wat betreft afstand en opleidingsverschil (ik ben advocaat, hij werkt het liefst met z’n handen, wat voor mij nooit een issue is geweest). We hadden uiteraard in het begin wel het ‘ex-gesprek’. Ik vertelde hem dat ik een paar maanden geleden mijn relatie van bijna 7 jaar had verbroken, daar 2000% achtersta en blij ben dat ik dat had gedaan. Hij vertelde dat hij ongeveer 3 jaar vrijgezel was op dat moment en veel verdriet had gehad van toen zijn ex (ongeveer 5 jaar relatie) het had uitgemaakt. Zij was een knappe, leuke meid die uit het dorp kwam waar hij nu nog woont. Hij vertelde dat hij het wel helemaal zag zitten met haar, maar dat zij het had uitgemaakt omdat ze vond dat hij te gesloten was in de relatie. Hij vertelde me ook dat hij heeft gewerkt aan het beter communiceren na die relatie (dat is ook echt te merken vind ik, kan uren met hem praten) en dat hij nu ook wel vind dat ze toch niet echt goed bij elkaar pasten (hij gooit het dan vaak op dat zij best veel bezig was met het ‘spirituele’ en dat hij een stuk ‘nuchterder’ is). Oké, natuurlijk niet super fijn om te horen dat je nieuwe vlam veel verdriet heeft gehad van het verbreken van zijn vorige relatie, maar ik vond het fijn dat hij er open over was en vind het een volwassenere reactie dan dat je alleen kunt zeggen dat je ex verschrikkelijk was oid. Hij heeft dus wel een half jaar lang twijfels gehad of hij iets serieus moest beginnen met mij. Dat zorgde bij mij weleens voor frustratie en verdriet: ik wou dat hij net zo enthousiast was als ik en ervoor wou gaan. Na bijna een half jaar en veel praten (en soms periodes dat ik wat minder contact zocht omdat ik er klaar mee was) sloeg de knop toch om bij hem. De afgelopen paar maanden heeft hij dat ook echt gedaan: we zien elkaar veel, we hebben elkaars vrienden en familie ontmoet en hebben het fijn samen. Ik heb hem wel meerdere keren verteld dat ik soms wat onzeker ben geworden door die maandenlange twijfel van hem en het feit dat hij zoveel moeite heeft gehad met het eindigen van z’n vorige relatie. Zoals ieder ander (denk ik) zocht ik zijn ex online op: een super knappe en volgens mij lieve en spontane meid. Daarnaast vind ik het lastig dat hij blijkbaar wel meteen voor haar ging en zij ook uit zijn dorp komt (ze woont nu wel ergens anders, ze is wel nog vrijgezel). Ze kennen dus veel dezelfde mensen enzo en waar hij over twijfelde bij mij speelde bij haar dus helemaal niet. Ik kon het niet helpen dat ik me soms een beetje ‘tweede keus’ voelde of het idee van dat hij zoiets had/heeft van ‘dan settle ik maar’ voor mij. Ik heb die gevoelens wel meerdere keren met hem besproken. Laatst verhuisde hij en ik hielp samen met zijn zusje zijn spulletjes opruimen, kom ik in een kast allemaal foto’s van hem samen met zijn ex tegen met allemaal kaartjes van haar. Ik snap dat hij dat heeft bewaard (ik heb ook nog wel ergens een foto en kaartjes van mijn ex), maar niet leuk om te zien natuurlijk. Daarnaar hangt bij zijn ouders thuis nog een soort familiefoto met haar samen met hem er nog op. Ook tegen hem gezegd dat ik dat niet zo fijn vind. Heb het er die avond wel over gehad dat ik dat allemaal toch lastig vind om te zien. Hij reageert dan wel steeds lief en zegt wel van: ik wil voor jou gaan, je bent geen tweede keus etc. Dus dat is wel fijn.
Maar goed, nu het probleem: afgelopen week was ik gewoon thuis, was naar mijn ouders op bezoek en een vriendin, waar ik enthousiast weer over hem vertel enzo en bespreek hoe het eventueel zou moeten gaan met samenwonen oid later (vanwege de afstand). ‘S avonds belden we samen over onze dag en vertelt hij ineens dat zijn ex bij hem thuis was langsgekomen die middag. Daar schrok ik van. Ik reageerde wel rustig, maar toen ik de telefoon had opgelegd werd ik toch steeds bozer. Ik vond dat hij hiermee niet genoeg rekening had gehouden met mijn gevoelens. Kon die hele nacht er niet van slapen. Hij weet dat dit voor mij een lastig punt is en dan spreekt hij 1-op-1 met haar af zonder dat ik dat wist. Hij vertelde het dus wel achteraf, maar ik vind dat toch niet oké. De volgende dag kwam hij bij mij en ik was toch wel boos. Heb hem dit alles verteld, waarom ik het niet oké vind dat hij afspreekt met zijn ex zonder dat aan mij te laten weten. Dat hij blijkbaar app-contact heeft met haar, wat ik ook niet goed wist. Hij zei dat het gewoon echt vriendschappelijk is, dat hij het wel fijn vindt om te weten hoe het met haar gaat, en omdat zij ook uit zijn dorp komt en vaak op dezelfde feestjes enzo zijn wil dat het niet ongemakkelijk is tussen hen als ze elkaar toevallig zien. Ik heb gezegd dat het niet gaat om vertrouwen dat ik bang ben dat er iets gebeurt tussen hen, maar dat ik boos was omdat hij niet echt rekening met mij heeft gehouden hierin en van tevoren duidelijker dit had moeten laten weten. Dat ik het snap en oké vind dat ze gewoon een praatje maken als ze elkaar toevallig tegenkomen, het sporadisch elkaar feliciteren oid via de app met gelegenheden, maar dat ik hele app-gesprekken en het 1-op-1 afspreken lastig en onnodig vind. En ook lastig vind dat hij daar dus (nog) behoefte aan heeft. In mijn ogen is een echte vriendschap lastig tussen exen: ze zijn niet als vrienden begonnen, zijn jarenlang intiem met elkaar geweest. Ook doordat hij het zo lastig vond dat de relatie eindigde en met mij zo lang heeft getwijfeld, maakt dat ik dat contact tussen hen echt heel lastig vind. Hij reageerde wel oké en begreep me, maar zei wel dat hij het jammer zou vinden geen contact meer met haar te hebben. Lastig..
Nu is mijn vraag: ik heb niet echt heel duidelijk gezegd dat ik dat 1-op-1 afspreken en lange app-gesprekken eigenlijk echt niet wil. Maar het voelt ook weer onvolwassen en onzeker van mijn kant om hem dat te ‘verbieden’. Ik steek ook niet echt zo in elkaar. Ik wil elkaar wel enigszins vrij laten. Maar ik merk dat dit toch wel blijft steken.. Ik weet ook van mezelf dat ik iemand ben die zich vaak te veel aanpast aan een ander en veel ‘goed vindt’. Dat deed ik in mijn vorige relatie extreem. Dat wil ik nu anders doen en dus mijn grenzen duidelijk aangeven. Ik heb het er met mij zussen enzo over gehad en zij zeggen dat ze echt wel zouden zeggen dat dat niet kan. Dat ik in mijn recht sta als ik zou zeggen dat ik dat niet wil. Nu komt m’n vriend vanavond weer langs en vraag me af of ik dat dus toch duidelijker moet zeggen. Ik vraag me af hoe jullie hierover denken. Hoor het heel erg graag!!
Ik zou graag jullie mening willen over iets waar ik mee zit met mijn vriend: het welbekende ‘contact-met-de-ex’ probleem..
Even wat context:
Ik ben 30 jaar en sinds begin dit jaar ken ik mijn vriend (31 jaar). We hebben elkaar leren kennen via een datingapp en wonen meer dan een uur rijden van elkaar. Ik wist het al snel dat hij het voor mij was. Hij twijfelde bijna een half jaar (ja, mijn geduld werd aardig op de proef gesteld..), volgens hem niet vanwege mij als persoon (hij vond me meteen heel leuk), maar wel wat betreft afstand en opleidingsverschil (ik ben advocaat, hij werkt het liefst met z’n handen, wat voor mij nooit een issue is geweest). We hadden uiteraard in het begin wel het ‘ex-gesprek’. Ik vertelde hem dat ik een paar maanden geleden mijn relatie van bijna 7 jaar had verbroken, daar 2000% achtersta en blij ben dat ik dat had gedaan. Hij vertelde dat hij ongeveer 3 jaar vrijgezel was op dat moment en veel verdriet had gehad van toen zijn ex (ongeveer 5 jaar relatie) het had uitgemaakt. Zij was een knappe, leuke meid die uit het dorp kwam waar hij nu nog woont. Hij vertelde dat hij het wel helemaal zag zitten met haar, maar dat zij het had uitgemaakt omdat ze vond dat hij te gesloten was in de relatie. Hij vertelde me ook dat hij heeft gewerkt aan het beter communiceren na die relatie (dat is ook echt te merken vind ik, kan uren met hem praten) en dat hij nu ook wel vind dat ze toch niet echt goed bij elkaar pasten (hij gooit het dan vaak op dat zij best veel bezig was met het ‘spirituele’ en dat hij een stuk ‘nuchterder’ is). Oké, natuurlijk niet super fijn om te horen dat je nieuwe vlam veel verdriet heeft gehad van het verbreken van zijn vorige relatie, maar ik vond het fijn dat hij er open over was en vind het een volwassenere reactie dan dat je alleen kunt zeggen dat je ex verschrikkelijk was oid. Hij heeft dus wel een half jaar lang twijfels gehad of hij iets serieus moest beginnen met mij. Dat zorgde bij mij weleens voor frustratie en verdriet: ik wou dat hij net zo enthousiast was als ik en ervoor wou gaan. Na bijna een half jaar en veel praten (en soms periodes dat ik wat minder contact zocht omdat ik er klaar mee was) sloeg de knop toch om bij hem. De afgelopen paar maanden heeft hij dat ook echt gedaan: we zien elkaar veel, we hebben elkaars vrienden en familie ontmoet en hebben het fijn samen. Ik heb hem wel meerdere keren verteld dat ik soms wat onzeker ben geworden door die maandenlange twijfel van hem en het feit dat hij zoveel moeite heeft gehad met het eindigen van z’n vorige relatie. Zoals ieder ander (denk ik) zocht ik zijn ex online op: een super knappe en volgens mij lieve en spontane meid. Daarnaast vind ik het lastig dat hij blijkbaar wel meteen voor haar ging en zij ook uit zijn dorp komt (ze woont nu wel ergens anders, ze is wel nog vrijgezel). Ze kennen dus veel dezelfde mensen enzo en waar hij over twijfelde bij mij speelde bij haar dus helemaal niet. Ik kon het niet helpen dat ik me soms een beetje ‘tweede keus’ voelde of het idee van dat hij zoiets had/heeft van ‘dan settle ik maar’ voor mij. Ik heb die gevoelens wel meerdere keren met hem besproken. Laatst verhuisde hij en ik hielp samen met zijn zusje zijn spulletjes opruimen, kom ik in een kast allemaal foto’s van hem samen met zijn ex tegen met allemaal kaartjes van haar. Ik snap dat hij dat heeft bewaard (ik heb ook nog wel ergens een foto en kaartjes van mijn ex), maar niet leuk om te zien natuurlijk. Daarnaar hangt bij zijn ouders thuis nog een soort familiefoto met haar samen met hem er nog op. Ook tegen hem gezegd dat ik dat niet zo fijn vind. Heb het er die avond wel over gehad dat ik dat allemaal toch lastig vind om te zien. Hij reageert dan wel steeds lief en zegt wel van: ik wil voor jou gaan, je bent geen tweede keus etc. Dus dat is wel fijn.
Maar goed, nu het probleem: afgelopen week was ik gewoon thuis, was naar mijn ouders op bezoek en een vriendin, waar ik enthousiast weer over hem vertel enzo en bespreek hoe het eventueel zou moeten gaan met samenwonen oid later (vanwege de afstand). ‘S avonds belden we samen over onze dag en vertelt hij ineens dat zijn ex bij hem thuis was langsgekomen die middag. Daar schrok ik van. Ik reageerde wel rustig, maar toen ik de telefoon had opgelegd werd ik toch steeds bozer. Ik vond dat hij hiermee niet genoeg rekening had gehouden met mijn gevoelens. Kon die hele nacht er niet van slapen. Hij weet dat dit voor mij een lastig punt is en dan spreekt hij 1-op-1 met haar af zonder dat ik dat wist. Hij vertelde het dus wel achteraf, maar ik vind dat toch niet oké. De volgende dag kwam hij bij mij en ik was toch wel boos. Heb hem dit alles verteld, waarom ik het niet oké vind dat hij afspreekt met zijn ex zonder dat aan mij te laten weten. Dat hij blijkbaar app-contact heeft met haar, wat ik ook niet goed wist. Hij zei dat het gewoon echt vriendschappelijk is, dat hij het wel fijn vindt om te weten hoe het met haar gaat, en omdat zij ook uit zijn dorp komt en vaak op dezelfde feestjes enzo zijn wil dat het niet ongemakkelijk is tussen hen als ze elkaar toevallig zien. Ik heb gezegd dat het niet gaat om vertrouwen dat ik bang ben dat er iets gebeurt tussen hen, maar dat ik boos was omdat hij niet echt rekening met mij heeft gehouden hierin en van tevoren duidelijker dit had moeten laten weten. Dat ik het snap en oké vind dat ze gewoon een praatje maken als ze elkaar toevallig tegenkomen, het sporadisch elkaar feliciteren oid via de app met gelegenheden, maar dat ik hele app-gesprekken en het 1-op-1 afspreken lastig en onnodig vind. En ook lastig vind dat hij daar dus (nog) behoefte aan heeft. In mijn ogen is een echte vriendschap lastig tussen exen: ze zijn niet als vrienden begonnen, zijn jarenlang intiem met elkaar geweest. Ook doordat hij het zo lastig vond dat de relatie eindigde en met mij zo lang heeft getwijfeld, maakt dat ik dat contact tussen hen echt heel lastig vind. Hij reageerde wel oké en begreep me, maar zei wel dat hij het jammer zou vinden geen contact meer met haar te hebben. Lastig..
Nu is mijn vraag: ik heb niet echt heel duidelijk gezegd dat ik dat 1-op-1 afspreken en lange app-gesprekken eigenlijk echt niet wil. Maar het voelt ook weer onvolwassen en onzeker van mijn kant om hem dat te ‘verbieden’. Ik steek ook niet echt zo in elkaar. Ik wil elkaar wel enigszins vrij laten. Maar ik merk dat dit toch wel blijft steken.. Ik weet ook van mezelf dat ik iemand ben die zich vaak te veel aanpast aan een ander en veel ‘goed vindt’. Dat deed ik in mijn vorige relatie extreem. Dat wil ik nu anders doen en dus mijn grenzen duidelijk aangeven. Ik heb het er met mij zussen enzo over gehad en zij zeggen dat ze echt wel zouden zeggen dat dat niet kan. Dat ik in mijn recht sta als ik zou zeggen dat ik dat niet wil. Nu komt m’n vriend vanavond weer langs en vraag me af of ik dat dus toch duidelijker moet zeggen. Ik vraag me af hoe jullie hierover denken. Hoor het heel erg graag!!
dinsdag 10 januari 2023 om 15:50
Wat is er niet duidelijk aan mijn post?
Ik zou echt geen zin hebben in iemand die de hele tijd zijn ex zit te appen, hoe het met haar gaat ect.
Die jaren bezig is met de breuk en haar terug willen en een knop moet omzetten om wat me mij te beginnen, of lees ik dat verkeerd ofzo?
Ik was daar al veel eerder wel klaar mee geweest, is niet de partner voor mij.
Gewoon fijn verliefd zijn samen zonder knoppen moeten omzetten door de ander en gaan bedenken welke rol een ex heeft.
Niets mis met vrienden zijn met exen, ik heb ook best leuke mensen als exen.
Maar als hele verhaal leest. te vermoeiend gedoe.
Maar misschien ben ik gewoon te oud voor zulk drama.
Jaja.
dinsdag 10 januari 2023 om 16:05
Ze hadden het op dezelfde dag afgesproken op de app (kort van tevoren).
dinsdag 10 januari 2023 om 16:07
Nee je post is duidelijk hoor! maar ik reageer erop met mijn mening zeg maar haha.LuciFee2023 schreef: ↑10-01-2023 15:50Wat is er niet duidelijk aan mijn post?
Ik zou echt geen zin hebben in iemand die de hele tijd zijn ex zit te appen, hoe het met haar gaat ect.
Die jaren bezig is met de breuk en haar terug willen en een knop moet omzetten om wat me mij te beginnen, of lees ik dat verkeerd ofzo?
Ik was daar al veel eerder wel klaar mee geweest, is niet de partner voor mij.
Gewoon fijn verliefd zijn samen zonder knoppen moeten omzetten door de ander en gaan bedenken welke rol een ex heeft.
Niets mis met vrienden zijn met exen, ik heb ook best leuke mensen als exen.
Maar als hele verhaal leest. te vermoeiend gedoe.
Maar misschien ben ik gewoon te oud voor zulk drama.
dinsdag 10 januari 2023 om 16:21
Dat kwam dus spontaan gewoon bij ze op, dat moet toch kunnen?
Of had hij dan eerst moeten vragen of ze wel bij hem mag langs komen van jou?
Wat ik al eerder schreef, ik denk niet dat die ex zozeer het probleem is, je zit in je maag met jullie trage start. En dat kan, ik snap dat dat onzeker maakt. Ik denk echter dat je daar over moet praten, niet over de ex met haar plantje
dinsdag 10 januari 2023 om 16:23
dinsdag 10 januari 2023 om 16:47
Ik heb wel eens in die situatie gezeten en ik vond het helemaal geen probleem. Ik begreep prima dat de nieuwe vriendin wilde weten welk vlees ze in de kuip had. Als ze langere tijd wantrouwig was gebleven, was het waarschijnlijk anders geworden maar juist als je zelf weet dat er helemaal geen enkele reden is tot wantrouwen, is er niks makkelijkers dan dit soort angsten direct uit de wereld te helpen. Zij is een hele leuke vrouw en we kunnen het inmiddels heel goed met elkaar vinden.andnowwedance schreef: ↑10-01-2023 14:47Ik denk dat de dame in kwestie dit door zou hebben. Zou me hier absoluut niet fijn bij voelen; als de vriendin van een vriend mij wil ontmoeten terwijl dit niet voor de leuk is maar als een soort controle. Zelf vind ik het hardstikke leuk om (nieuwe) partners van vrienden te ontmoeten maar zou echt passen voor een afspraak met die insteek. Wantrouwen zoeken ze maar lekker samen uit.
Bovendien geeft het schijnzekerheid.
Ik denk dat je juist als je met open vizier erin gaat, wel duidelijkheid kunt krijgen. Dan kan het zelfs benoemd worden. Die vrouw heeft mij toen gevraagd: Maar wat zijn jouw gevoelens voor hem dan? Ik heb toen naar waarheid gezegd dat hij een soort broer voor me is. En dat klopte bij de energie van de ontmoeting en bij iedere nieuwe ontmoeting bleef dat zo. Dus tenzij mensen je met opzet een rad voor ogen proberen te draaien (waar ik niet vanuit ga) denk ik dat opengooien de snelste manier is om hier vanaf te komen.
dinsdag 10 januari 2023 om 16:59
Je kunt heel veel willen en heel veel eisen. Maar gevoelens kun je niet manipuleren. Het kán idd zo zijn dat zijn ex nog steeds een zwakke plek bij hem heeft. Maar hem verbieden contact te hebben, gaat bij hem alleen maar irritatie oproepen vermoed ik. Het klinkt alsof deze man nu na zijn breuk in een nieuwe relatie ook meer zijn ratio betrekt. Wat wil ik voor mezelf uit het leven? Wat voor persoon past beter bij mij? Welke dingen in een relatie zijn belangrijk?
Ik begrijp dat het lastig is om het gevoel te hebben dat het spontane ervoor gaan uit zijn vorige relatie niet in jullie relatie is terug te vinden. Toch is dat wel waar je het mee zal moeten doen. Als je dat niet trekt, heb je bij deze man niet veel te zoeken schat ik. Een eerste grote liefde (even aangenomen dat dat het voor hem was) zal altijd wel een plekje in zijn hart houden en door hem dingen te verbieden en vast te willen binden, ga je hem niet bij je houden. Hij is bij je (en dat voel je met je hart) of hij is dat niet (en dan voel je dat ook). Ongeacht wat jij denkt dat je daarin kunt sturen.
dinsdag 10 januari 2023 om 17:04
Eerlijk? Ik vind dat je enorm onzeker bent en ook alles op jezelf betrekt. En ik vind ook dat je alles zwaar overanalyseert.
Hij heeft een halfjaar nagedacht over een relatie, dat kan. Dat zegt niet per se iets over jou. Daarnaast is hij ook iemand die niet zo duidelijk communiceert. Jij daarentegen wil vooral een 'perfect' plaatje, waarin iedereen op dezelfde manier dingen doet en voelt zoals jij. Dat is heel onrealistisch.
Natuurlijk mag jij je grenzen aangeven, maar ga wel even na of de situatie echt zo is zoals jij denkt. En je vriend iets verbieden lijkt me sowieso een slecht plan; je moet nooit restricties aan iemand opleggen (zeker niet in geval van contact met anderen).
En je vergelijkt jezelf constant met die ex; waarom? Het is niet voor niks uit. En hij is daar wel heel open over geweest, dus hij heeft niks te verbergen. Misschien heeft ie niet goed door welke gevolgen zijn acties op anderen hebben; daar mag je hem op aanspreken. Maar het klinkt nu alsof je hem wilt sturen in jouw perfecte plaatje ('waar je een half jaar op hebt gewacht', heb je jezelf wijsgemaakt). Jij wil dat hij zich op een bepaalde manier gedraagt en zich zus of zo voelt, maar zo werkt een relatie niet.
Ga gewoon in gesprek en leg je onzekerheid uit. Vraag hem hoe hij de dingen ziet, heeft hij door wat zijn gedrag met jou doet? Maar ga ook gewoon uit van je eigen kracht; je bent leuk genoeg. En verder; kijk gewoon wat hij met jouw verhaal doet. Actions speak louder than words.
Hij heeft een halfjaar nagedacht over een relatie, dat kan. Dat zegt niet per se iets over jou. Daarnaast is hij ook iemand die niet zo duidelijk communiceert. Jij daarentegen wil vooral een 'perfect' plaatje, waarin iedereen op dezelfde manier dingen doet en voelt zoals jij. Dat is heel onrealistisch.
Natuurlijk mag jij je grenzen aangeven, maar ga wel even na of de situatie echt zo is zoals jij denkt. En je vriend iets verbieden lijkt me sowieso een slecht plan; je moet nooit restricties aan iemand opleggen (zeker niet in geval van contact met anderen).
En je vergelijkt jezelf constant met die ex; waarom? Het is niet voor niks uit. En hij is daar wel heel open over geweest, dus hij heeft niks te verbergen. Misschien heeft ie niet goed door welke gevolgen zijn acties op anderen hebben; daar mag je hem op aanspreken. Maar het klinkt nu alsof je hem wilt sturen in jouw perfecte plaatje ('waar je een half jaar op hebt gewacht', heb je jezelf wijsgemaakt). Jij wil dat hij zich op een bepaalde manier gedraagt en zich zus of zo voelt, maar zo werkt een relatie niet.
Ga gewoon in gesprek en leg je onzekerheid uit. Vraag hem hoe hij de dingen ziet, heeft hij door wat zijn gedrag met jou doet? Maar ga ook gewoon uit van je eigen kracht; je bent leuk genoeg. En verder; kijk gewoon wat hij met jouw verhaal doet. Actions speak louder than words.
dinsdag 10 januari 2023 om 17:19
Je schrijft best veel van dit soort berichten, maar waaruit blijkt dit dan volgens jou? Want ik zie het niet. Ik zie passieve herinneringen (oude foto’s die ergens hangen/liggen) en iemand die een keer langskomt in een net vernieuwd huis.
De man in kwestie lijkt redelijk eerlijk hierover.
Dat er niet uitgebreid over nieuwe vriendin gepraat is, nou en? Deze mensen kennen elkaar minimaal 10 jaar en hebben vast genoeg om over te praten; gezamenlijke bekenden, gedeelt verleden, veranderingen etc. Dat kan intimiderend zijn voor een nieuwe vriendin, je gaat nooit meer de eerste zijn op heel veel fronten, de ex kent misschien inmiddels overleden familieleden en ze kent misschien sommige mensen in zijn omgeving langer/beter dan nieuwe vriendin.
Maar dat hoeft niet te betekenen dat dat ooit nog een relatie wordt of dat een van beiden dat zou willen. Als ze in die drie jaar dat het uit was niet bij elkaar gekomen zijn, waarom nu dan wel?
Everything is fluid
dinsdag 10 januari 2023 om 17:20
Je schrijft best veel van dit soort berichten, maar waaruit blijkt dit dan volgens jou? Want ik zie het niet. Ik zie passieve herinneringen (oude foto’s die ergens hangen/liggen) en iemand die een keer langskomt in een net vernieuwd huis.
De man in kwestie lijkt redelijk eerlijk hierover.
Dat er niet uitgebreid over nieuwe vriendin gepraat is, nou en? Deze mensen kennen elkaar minimaal 10 jaar en hebben vast genoeg om over te praten; gezamenlijke bekenden, gedeelt verleden, veranderingen etc. Dat kan intimiderend zijn voor een nieuwe vriendin, je gaat nooit meer de eerste zijn op heel veel fronten, de ex kent misschien inmiddels overleden familieleden en ze kent misschien sommige mensen in zijn omgeving langer/beter dan nieuwe vriendin.
Maar dat hoeft niet te betekenen dat dat ooit nog een relatie wordt of dat een van beiden dat zou willen. Als ze in die drie jaar dat het uit was niet bij elkaar gekomen zijn, waarom nu dan wel?
Everything is fluid
dinsdag 10 januari 2023 om 17:21
Dit had te maken met de afstand tussen onze woonplekken (hij is echt iemand die in een dorp is opgegroeid, daar zijn vrienden heeft en nogal 'honkvast' is) en met het feit dat ik advocaat (hoogopgeleid) ben en hij niet. Van beiden heb ik nooit een issue gemaakt en vind ik ook geen issue, als je voor elkaar wil gaan.
dinsdag 10 januari 2023 om 17:22
Haha ja, wellicht heb je eigenlijk. We hebben het er vaker over gehad dat die trage en onzekere start soms nog opspeelt bij mij als onzekerheid in zijn gevoelens voor mij.Foux schreef: ↑10-01-2023 16:21Dat kwam dus spontaan gewoon bij ze op, dat moet toch kunnen?
Of had hij dan eerst moeten vragen of ze wel bij hem mag langs komen van jou?
Wat ik al eerder schreef, ik denk niet dat die ex zozeer het probleem is, je zit in je maag met jullie trage start. En dat kan, ik snap dat dat onzeker maakt. Ik denk echter dat je daar over moet praten, niet over de ex met haar plantje
dinsdag 10 januari 2023 om 17:24
Hoerabanaan schreef: ↑10-01-2023 16:59Je kunt heel veel willen en heel veel eisen. Maar gevoelens kun je niet manipuleren. Het kán idd zo zijn dat zijn ex nog steeds een zwakke plek bij hem heeft. Maar hem verbieden contact te hebben, gaat bij hem alleen maar irritatie oproepen vermoed ik. Het klinkt alsof deze man nu na zijn breuk in een nieuwe relatie ook meer zijn ratio betrekt. Wat wil ik voor mezelf uit het leven? Wat voor persoon past beter bij mij? Welke dingen in een relatie zijn belangrijk?
Ik begrijp dat het lastig is om het gevoel te hebben dat het spontane ervoor gaan uit zijn vorige relatie niet in jullie relatie is terug te vinden. Toch is dat wel waar je het mee zal moeten doen. Als je dat niet trekt, heb je bij deze man niet veel te zoeken schat ik. Een eerste grote liefde (even aangenomen dat dat het voor hem was) zal altijd wel een plekje in zijn hart houden en door hem dingen te verbieden en vast te willen binden, ga je hem niet bij je houden. Hij is bij je (en dat voel je met je hart) of hij is dat niet (en dan voel je dat ook). Ongeacht wat jij denkt dat je daarin kunt sturen.
Ben het met je eens. Ik voel wel in mijn hart dat hij bij mij wil zijn en mij door wil gaan. Hij zegt dat ook tegen me en het blijkt ook uit hoe hij doet. Behalve dit dan..
dinsdag 10 januari 2023 om 17:25
Dankje voor je bericht! Ik vind zelf ook dat ik zelf iets met die onzekerheid moet. Ik leg niet het probleem volledig bij hem en ben bereid naar mezelf te kijken. Ik heb al zo'n gesprek met hem gehad. Misschien moet ik daar dan dus voor nu bij laten en bekijken hoe hier verder mee omgaat.Pimpelmeesje87 schreef: ↑10-01-2023 17:04Eerlijk? Ik vind dat je enorm onzeker bent en ook alles op jezelf betrekt. En ik vind ook dat je alles zwaar overanalyseert.
Hij heeft een halfjaar nagedacht over een relatie, dat kan. Dat zegt niet per se iets over jou. Daarnaast is hij ook iemand die niet zo duidelijk communiceert. Jij daarentegen wil vooral een 'perfect' plaatje, waarin iedereen op dezelfde manier dingen doet en voelt zoals jij. Dat is heel onrealistisch.
Natuurlijk mag jij je grenzen aangeven, maar ga wel even na of de situatie echt zo is zoals jij denkt. En je vriend iets verbieden lijkt me sowieso een slecht plan; je moet nooit restricties aan iemand opleggen (zeker niet in geval van contact met anderen).
En je vergelijkt jezelf constant met die ex; waarom? Het is niet voor niks uit. En hij is daar wel heel open over geweest, dus hij heeft niks te verbergen. Misschien heeft ie niet goed door welke gevolgen zijn acties op anderen hebben; daar mag je hem op aanspreken. Maar het klinkt nu alsof je hem wilt sturen in jouw perfecte plaatje ('waar je een half jaar op hebt gewacht', heb je jezelf wijsgemaakt). Jij wil dat hij zich op een bepaalde manier gedraagt en zich zus of zo voelt, maar zo werkt een relatie niet.
Ga gewoon in gesprek en leg je onzekerheid uit. Vraag hem hoe hij de dingen ziet, heeft hij door wat zijn gedrag met jou doet? Maar ga ook gewoon uit van je eigen kracht; je bent leuk genoeg. En verder; kijk gewoon wat hij met jouw verhaal doet. Actions speak louder than words.
dinsdag 10 januari 2023 om 17:28
Ben het hiermee wel eens. Dankje voor je heldere bericht. Helpt me!Cauvechront schreef: ↑10-01-2023 17:20Je schrijft best veel van dit soort berichten, maar waaruit blijkt dit dan volgens jou? Want ik zie het niet. Ik zie passieve herinneringen (oude foto’s die ergens hangen/liggen) en iemand die een keer langskomt in een net vernieuwd huis.
De man in kwestie lijkt redelijk eerlijk hierover.
Dat er niet uitgebreid over nieuwe vriendin gepraat is, nou en? Deze mensen kennen elkaar minimaal 10 jaar en hebben vast genoeg om over te praten; gezamenlijke bekenden, gedeelt verleden, veranderingen etc. Dat kan intimiderend zijn voor een nieuwe vriendin, je gaat nooit meer de eerste zijn op heel veel fronten, de ex kent misschien inmiddels overleden familieleden en ze kent misschien sommige mensen in zijn omgeving langer/beter dan nieuwe vriendin.
Maar dat hoeft niet te betekenen dat dat ooit nog een relatie wordt of dat een van beiden dat zou willen. Als ze in die drie jaar dat het uit was niet bij elkaar gekomen zijn, waarom nu dan wel?
dinsdag 10 januari 2023 om 17:36
Eerlijk gezegd zie ik meer rode vlaggen bij jou dan bij je vriend TO..
Dat je na een lange relatie verdriet hebt dat het over is lijkt me hartstikke normaal. Ik heb zelf een langdurige relatie verbroken, en ondanks dat ik dus degene ben geweest die dat gedaan heeft, ben ik daar echt wel hartstikke kapot van geweest. Niet alle relaties eindigen in een oorlog waarbij je elkaar nooit meer wil zien. Ik spreek die ex dus ook nog een paar keer per jaar, en ben altijd blij om te weten hoe het met hem gaat. We zijn gewoon lange tijd een grote rol in elkaars leven geweest, en ik gun hem het beste. Ik zou het echt niet tof vinden als een mogelijke nieuwe partner dat gaat veranderen in “ze zal hem wel terug willen”.
En ik vind het ook niet gek dat je niet binnen 6 maanden al zekerheid kan geven over of een relatie echt een succes word, je moet elkaar toch ook eerst fatsoenlijk leren kennen, en een band opbouwen met elkaar. Verschillende situaties meemaken. Ik vind het eerder gek om na 1 of 2 maanden al te durven roepen dat iemand de ware is. Maar dat komt misschien ook wel doordat ik ondertussen een paar mislukte relaties heb gehad en dan word je skeptischer/voorzichtiger..
Dat je na een lange relatie verdriet hebt dat het over is lijkt me hartstikke normaal. Ik heb zelf een langdurige relatie verbroken, en ondanks dat ik dus degene ben geweest die dat gedaan heeft, ben ik daar echt wel hartstikke kapot van geweest. Niet alle relaties eindigen in een oorlog waarbij je elkaar nooit meer wil zien. Ik spreek die ex dus ook nog een paar keer per jaar, en ben altijd blij om te weten hoe het met hem gaat. We zijn gewoon lange tijd een grote rol in elkaars leven geweest, en ik gun hem het beste. Ik zou het echt niet tof vinden als een mogelijke nieuwe partner dat gaat veranderen in “ze zal hem wel terug willen”.
En ik vind het ook niet gek dat je niet binnen 6 maanden al zekerheid kan geven over of een relatie echt een succes word, je moet elkaar toch ook eerst fatsoenlijk leren kennen, en een band opbouwen met elkaar. Verschillende situaties meemaken. Ik vind het eerder gek om na 1 of 2 maanden al te durven roepen dat iemand de ware is. Maar dat komt misschien ook wel doordat ik ondertussen een paar mislukte relaties heb gehad en dan word je skeptischer/voorzichtiger..
dinsdag 10 januari 2023 om 17:52
Gelukkig.
ik kan er naast zitten hoor. Maar ik lees gewoon een man die het voor elkaar heeft gekregen een volwassen, normale omgang te hebben met een ex die nog in zijn omgeving rondhangt. In zo’n kleine gemeenschap kun je vaak moeilijk om elkaar heen. En dikke kans dat hij het niet zo’n big deal vindt allemaal en het daarom lastig vindt om zich voor te stellen dat dat het voor jou wel is. En misschien heb ik keihard ongelijk en misschien hebben anderen dat. Alleen de toekomst zal dat leren. Sterkte iig met in jezelf graven! Zo’n nieuwe serieuze relatie maakt veel mensen af en toe onzeker. Vooral als je echt wil dat het lukt.
Everything is fluid
dinsdag 10 januari 2023 om 18:53
Stel het samenwonen wel echt nog even uit hoor. Jij gaat dan helemaal in zijn omgeving wonen. En als het uit is, woont hij rustig verder maar is jou leven overhoop. Schrijf je in elk geval in bij de woningbouw in je eigen buurt, voor de zekerheid.
Ik vind jullie relatie erg wankel en nog geen stevige basis voor samenwonen.
Ik vind jullie relatie erg wankel en nog geen stevige basis voor samenwonen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 10 januari 2023 om 19:08
Toch denk ik echt dat het schijnveiligheid creëert. Enerzijds heb je helaas echt mensen die zulke dingen prima weten te verbergen, zelfs voor de neus van hun partner. En daar moet je niet vanuit gaan, maar het kan.Dushi schreef: ↑10-01-2023 16:47Ik heb wel eens in die situatie gezeten en ik vond het helemaal geen probleem. Ik begreep prima dat de nieuwe vriendin wilde weten welk vlees ze in de kuip had. Als ze langere tijd wantrouwig was gebleven, was het waarschijnlijk anders geworden maar juist als je zelf weet dat er helemaal geen enkele reden is tot wantrouwen, is er niks makkelijkers dan dit soort angsten direct uit de wereld te helpen. Zij is een hele leuke vrouw en we kunnen het inmiddels heel goed met elkaar vinden.
Ik denk dat je juist als je met open vizier erin gaat, wel duidelijkheid kunt krijgen. Dan kan het zelfs benoemd worden. Die vrouw heeft mij toen gevraagd: Maar wat zijn jouw gevoelens voor hem dan? Ik heb toen naar waarheid gezegd dat hij een soort broer voor me is. En dat klopte bij de energie van de ontmoeting en bij iedere nieuwe ontmoeting bleef dat zo. Dus tenzij mensen je met opzet een rad voor ogen proberen te draaien (waar ik niet vanuit ga) denk ik dat opengooien de snelste manier is om hier vanaf te komen.
En als partner van TS bij de veel grotere groep hoort die niet zo is, kan TS vanuit haar basale wantrouwen alsnog in alles een signaal zien. Een amicale hand op de arm, een joviale knipoog, een insider joke.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
