Relaties
alle pijlers
~ de longdistancedames gaan door met allerlei perikelen - deel 6 ~
donderdag 3 mei 2007 om 17:28
Ohja, de moraal van mijn verhaal: ik bedoelde te zeggen dat er toch een omslagpunt moet zijn om de boel aan te gaan pakken. Dat omslagpunt kan vanalles zijn. De aanpak ook. De één is heel goed in goedkoop boodschappen doen, de ander is beter in dat hogere inkomen euh regelen.
Hè, het formuleren van volzinnen gaat niet zo erg vandaag.
Hè, het formuleren van volzinnen gaat niet zo erg vandaag.
donderdag 3 mei 2007 om 21:21
Ik heb t linkje van The Secret ook nog in mijn mailbox staan, toch ook maar eens kijken binnenkort... Mijn collega was er erg enthousiast over...
Nog even over de Brazilian, ik vond de eerste keer dat de wax strook (euhm, hoe noem je zo'n ding?) erf ging wel aardig gevoelig, maar dan is het meeste al weg. Daarna zijn het alleen nog de randjes en restjes zeg maar, dat vond ik echt heel erg meevallen...
Het is nu allemaal nog wel wat gevoelig, maar met een losse broek die niet schuurt is het prima te doen! Ben benieuwd morgen als t niet meer rood is... :$
Nog even over de Brazilian, ik vond de eerste keer dat de wax strook (euhm, hoe noem je zo'n ding?) erf ging wel aardig gevoelig, maar dan is het meeste al weg. Daarna zijn het alleen nog de randjes en restjes zeg maar, dat vond ik echt heel erg meevallen...
Het is nu allemaal nog wel wat gevoelig, maar met een losse broek die niet schuurt is het prima te doen! Ben benieuwd morgen als t niet meer rood is... :$
donderdag 3 mei 2007 om 21:32
kim waar ging jij nou ook al weer naar toe in spanje??
(Sorry ik heb geen puf om alle blz door te lezen, ik begin vanaf hier wel weer bij te houden)
Hij blijft als het goed is 2 jaar op mallorca.... ik ga proberen om hem in de tussentijd ook hier heen te halen.... maar we hebben op dit moment echt slecht contact met elkaar.... de hele dag elkaar proberen te bellen, maar net op het moment dat het niet uitkomt, krijgen we elkaar te pakken. En dan krijg je echt van die gesprekjes: Ehh nu heb ik geen tijd, mis je, XXX.
maar komt wel goed
(Sorry ik heb geen puf om alle blz door te lezen, ik begin vanaf hier wel weer bij te houden)
Hij blijft als het goed is 2 jaar op mallorca.... ik ga proberen om hem in de tussentijd ook hier heen te halen.... maar we hebben op dit moment echt slecht contact met elkaar.... de hele dag elkaar proberen te bellen, maar net op het moment dat het niet uitkomt, krijgen we elkaar te pakken. En dan krijg je echt van die gesprekjes: Ehh nu heb ik geen tijd, mis je, XXX.
maar komt wel goed
vrijdag 4 mei 2007 om 14:56
Wow, twee jaar naar mallorca dat is wel lang zeg!!! Wanneer weet je of het doorgaat? Misschien kan jij ook wel een langere periode naar Mallorca en daar werken, dan weet je meteen of het echt toekomst heeft, jullie relatie?
Vroeger schreef hier ook iemand mee die nu inmiddels een long distance relatie meer heeft maar samenwoont met haar vriend. Zij heeft me echt overtuigd om naar de Canarische eilanden te gaan, daar hadden zij elkaar ook leren kennen. Dus nu staat dat ook hoog aan mijn verlanglijstje :D.
Vroeger schreef hier ook iemand mee die nu inmiddels een long distance relatie meer heeft maar samenwoont met haar vriend. Zij heeft me echt overtuigd om naar de Canarische eilanden te gaan, daar hadden zij elkaar ook leren kennen. Dus nu staat dat ook hoog aan mijn verlanglijstje :D.
vrijdag 4 mei 2007 om 21:28
Ik zit een beetje in meelees modus. Heb het zo giga druk, vooral in mijn hoofd! Had gisteren ook een algehele dip dag (maar dat heerst, dus zal niks geks aan zijn). Zag er zo tegenop om straks in marokko op dat vliegveld te staan om een groep door dat land te loodsen! Op de helft van de plekken ben ik 1x geweest en de andere nog nooit! En dan heeft er nu nog een man van 73 aangemeld, die gaat vast dood. Zoiets heb ik dan weer.
Anyway heb vandaag een draaiboek bespreking gehad. (draaiboek is je houvast van je reis, en bij 1 van die bedrijven, ga maar geen namen meer noemen, was dat draaiboek zwaar verouderd en klopte er geen bal van!). Dat luchtte weer enigzins op omdat ik met mn 100.000 vragen terecht kon.
Maar toch, vind het allemaal mega spannend!
Habibi heeft ook nog steeds geen huis.. Hij blijft zeggen: alles komt goed (met een gespeeld Marokkaans accent. Iemand Najib Amhali gezien?Zijn vader zegt dat altijd: alles komt goed). Dus ja, dat hopen we dan ook maar! Hij heeft nog 10 nachtjes om een dak boven ons hoofd te vinden!
Dit is in elk geval de reden waarom het zo kán zijn dat ik alleen maar lees en niet schrijf.
Heb overigens van de winter 6 weken op Tenerife gewerkt. Had de ballen verstand van de Canarische Eilanden (ik dacht strand en uitgaan), maar het was zo super leuk!! Zou er niet te lang kunnen wonen, want ik kreeg wel een enig opgesloten gevoel van zo'n eiland, maar uiteindelijk is dat vast psychisch...
Anyway heb vandaag een draaiboek bespreking gehad. (draaiboek is je houvast van je reis, en bij 1 van die bedrijven, ga maar geen namen meer noemen, was dat draaiboek zwaar verouderd en klopte er geen bal van!). Dat luchtte weer enigzins op omdat ik met mn 100.000 vragen terecht kon.
Maar toch, vind het allemaal mega spannend!
Habibi heeft ook nog steeds geen huis.. Hij blijft zeggen: alles komt goed (met een gespeeld Marokkaans accent. Iemand Najib Amhali gezien?Zijn vader zegt dat altijd: alles komt goed). Dus ja, dat hopen we dan ook maar! Hij heeft nog 10 nachtjes om een dak boven ons hoofd te vinden!
Dit is in elk geval de reden waarom het zo kán zijn dat ik alleen maar lees en niet schrijf.
Heb overigens van de winter 6 weken op Tenerife gewerkt. Had de ballen verstand van de Canarische Eilanden (ik dacht strand en uitgaan), maar het was zo super leuk!! Zou er niet te lang kunnen wonen, want ik kreeg wel een enig opgesloten gevoel van zo'n eiland, maar uiteindelijk is dat vast psychisch...
vrijdag 4 mei 2007 om 22:54
Nemo, spannend!!!!!!!!!! Het gaat vast hartstikke goed! Zo'n man van 73 schrijft zich echt niet in als hij allerlei hartkwalen en andere probleempjes heeft, er zijn genoeg mensen van (voor) in de 70 die nog superfit zijn. Mijn eigen opa werkte op die leeftijd nog gewoon op de boerderij! Dus dan is zo'n reisje marokko peanuts ;).
Van dat huisje vind ik ook spannend. Waar woont habibi nu? Kan je daar evt. ook tijdelijk terecht? Het lukt vast, zoiets gaat altijd op 't laatste moment. Ik heb meerdere keren gehad dat mijn vriendje de dag voor vertrek me opbelde 'ik heb nog geen plek waar we kunnen blijven! ik heb het goed gezegd, straks hebben we niets en dan weet ik 't ook niet!'. Niet in paniek laten brengen daardoor! Desnoods ga je de eerste tijd in een hostel, dat overleef je echt wel
.
Hier alles goed, dip is helemaal over, hormonen nog niet :D. Ik voel me nu niet zo heel lekker, ik heb gewoon gegeten (broodje eiersalade en friet) en voel me nu alsof ik een pot mayonaise op heb. Gatver. Soms gebeurt dat opeens, vaak met dingen die te vet zijn, volgens mij was die eiersalade veel vetter dan normaal. :( Bleghh. Hebben jullie nog wat aan dodenherdenking gegaan? Ik ben gegaan, als mijn vriendje komt wil ik hem graag meenemen naar een oorlogsmuseum en naar de graven. Hoewel dat voor hem toch heel anders is. Ik besefte mij dat pas toen ik op reis ging, dat het voor mensen uit andere werelddelen heel anders is, die hebben een andere 'eerste confrontatie' met massaal geweld en afslachtingen en sadisme. Voor ons is het eerste wat je als kind leert dit, voor hun niet dus die staan dan heel anders tegenover WO2, meer zoals wij tegenover bv. de juntas staan of Rwanda. Heel gek vind ik dat. Mijn vriendje vond 't ook niet zo boeiend toen ik erover vertelde :D. Toch is zo'n concentratiekamp of oorlogsmuseum wel heel overweldigend, dan voel je het wel. Ik had dat ook in het Andrej Sacharov museum in Rusland waar archiefkasten vol met mappen van mensen zaten, met foto's en beschrijvingen, decreten van stalin, brieven waarin beloofd werd diegene te sparen, en waarbij elke foto ik meen voor 10.000 mensen stond. Dat werd me echt teveel, ik ben met tranen in mijn ogen naar buiten gelopen, even wat lucht.
Van dat huisje vind ik ook spannend. Waar woont habibi nu? Kan je daar evt. ook tijdelijk terecht? Het lukt vast, zoiets gaat altijd op 't laatste moment. Ik heb meerdere keren gehad dat mijn vriendje de dag voor vertrek me opbelde 'ik heb nog geen plek waar we kunnen blijven! ik heb het goed gezegd, straks hebben we niets en dan weet ik 't ook niet!'. Niet in paniek laten brengen daardoor! Desnoods ga je de eerste tijd in een hostel, dat overleef je echt wel
.Hier alles goed, dip is helemaal over, hormonen nog niet :D. Ik voel me nu niet zo heel lekker, ik heb gewoon gegeten (broodje eiersalade en friet) en voel me nu alsof ik een pot mayonaise op heb. Gatver. Soms gebeurt dat opeens, vaak met dingen die te vet zijn, volgens mij was die eiersalade veel vetter dan normaal. :( Bleghh. Hebben jullie nog wat aan dodenherdenking gegaan? Ik ben gegaan, als mijn vriendje komt wil ik hem graag meenemen naar een oorlogsmuseum en naar de graven. Hoewel dat voor hem toch heel anders is. Ik besefte mij dat pas toen ik op reis ging, dat het voor mensen uit andere werelddelen heel anders is, die hebben een andere 'eerste confrontatie' met massaal geweld en afslachtingen en sadisme. Voor ons is het eerste wat je als kind leert dit, voor hun niet dus die staan dan heel anders tegenover WO2, meer zoals wij tegenover bv. de juntas staan of Rwanda. Heel gek vind ik dat. Mijn vriendje vond 't ook niet zo boeiend toen ik erover vertelde :D. Toch is zo'n concentratiekamp of oorlogsmuseum wel heel overweldigend, dan voel je het wel. Ik had dat ook in het Andrej Sacharov museum in Rusland waar archiefkasten vol met mappen van mensen zaten, met foto's en beschrijvingen, decreten van stalin, brieven waarin beloofd werd diegene te sparen, en waarbij elke foto ik meen voor 10.000 mensen stond. Dat werd me echt teveel, ik ben met tranen in mijn ogen naar buiten gelopen, even wat lucht.
vrijdag 4 mei 2007 om 23:14
d'r blijven er straks niet veel meer over met 'n LDR!
Hoe minder zielen hoe minder vreugd? Ofzoiets? (Fille?!)
Blijkbaar algehele dipweek dus. Ik heb er altijd meer last van als 't mooi weer is. Ja, je leest 't goed :?. Op de een of andere manier mis ik R. dan veel meer dan als het regent. Ik weet ook wel dat er met mooi weer meer te doen is (en dat doe ik dan ook), maar toch kan ik me juist dan veel meer alleen voelen. Tja. Misschien omdat ik met slecht weer meer 't idee heb dat je je legaal binnen kan verstoppen ofzo, en dat dat met mooi weer niet hoort.
Dipje gaat wel over, iets te heftige week achter de rug en dan voelt LDR als XXLDR. Gelukkig is R. erg lief. Hij doet erg z'n best om er voor me te zijn (bij wijze van spreke), ook al zorgen 't tijdsverschil en de verschillende werktijden voor wat praktisch ongemak.
Nog 8 nachtjes...
Kjong: toch niet stiekem al aan 't bevallen hè? We willen wel heel graag op de hoogte gehouden worden! (kan toch wel voor de rest ook spreken?)
Margaretha: haha, dat mayo-iets heb ik af en toe. Zo'n ontzettende zin in iets met mayo (idd eiersalade ofzo), en dan achteraf zo'n ranzig gevoel er aan over houden. En dan sport ik niet eens :$.
Fille: is die kerel met dat leuke franse accent helemaal van 't toneel verdwenen?
Hoe minder zielen hoe minder vreugd? Ofzoiets? (Fille?!)
Blijkbaar algehele dipweek dus. Ik heb er altijd meer last van als 't mooi weer is. Ja, je leest 't goed :?. Op de een of andere manier mis ik R. dan veel meer dan als het regent. Ik weet ook wel dat er met mooi weer meer te doen is (en dat doe ik dan ook), maar toch kan ik me juist dan veel meer alleen voelen. Tja. Misschien omdat ik met slecht weer meer 't idee heb dat je je legaal binnen kan verstoppen ofzo, en dat dat met mooi weer niet hoort.
Dipje gaat wel over, iets te heftige week achter de rug en dan voelt LDR als XXLDR. Gelukkig is R. erg lief. Hij doet erg z'n best om er voor me te zijn (bij wijze van spreke), ook al zorgen 't tijdsverschil en de verschillende werktijden voor wat praktisch ongemak.
Nog 8 nachtjes...
Kjong: toch niet stiekem al aan 't bevallen hè? We willen wel heel graag op de hoogte gehouden worden! (kan toch wel voor de rest ook spreken?)
Margaretha: haha, dat mayo-iets heb ik af en toe. Zo'n ontzettende zin in iets met mayo (idd eiersalade ofzo), en dan achteraf zo'n ranzig gevoel er aan over houden. En dan sport ik niet eens :$.
Fille: is die kerel met dat leuke franse accent helemaal van 't toneel verdwenen?
vrijdag 4 mei 2007 om 23:18
@ Marg: dodenherdenking sta ik wel altijd bewust bij stil. Maar dan voor de tv. Heb 't hier eigenlijk helemaal nog niet met R. over gehad bedacht ik me straks. Tweede wereldoorlog is hele tijd geleden wel ooit ter sprake gekomen maar wat jij zegt: daar heeft hij een heel andere beleving van als wij. In Marokko is dat veel minder bekend. Maar daar leeft Israel weer veel meer dan hier.
zaterdag 5 mei 2007 om 00:18
Het is alweer Bevrijdingsdag. Vandaag exact 22 jaar terug dat ik voor het eerst menstrueerde. Iedereen naar de kermis, en ik kronkelen en pugen thuis. Ik kreeg een kleffe geglazuurde donut getrakteerd, bij terugkeer van de anderen, omdat ik Vrouw was geworden.
Om nou te zeggen dat het een bevrijding was...
Om nou te zeggen dat het een bevrijding was...
zaterdag 5 mei 2007 om 00:20
Hier ook weinig te melden. Wat meer gewerkt deze week. Ik heb vijf offertes geschreven, waar ik errug trots op ben. En er zijn er twee geaccepteerd uit eerdere weken. Lekker dus.
En ik heb keelpijn, al twee dagen. Eerder deze week had lief keelpijn, maar denk toch niet dat hij me via de sms heeft aangestoken. Is wel erg heftige vorm van telepathie.
Verder worden al mijn sociale afspraken de laatste tijd afgezegd, morgen ga ik maar eens shoppen in Amsterdam of zo, ter compensatie.
Niet echt een dip hier, gewoon weinig interessants. Alles zijn gangetje. Of zo.
En ik heb keelpijn, al twee dagen. Eerder deze week had lief keelpijn, maar denk toch niet dat hij me via de sms heeft aangestoken. Is wel erg heftige vorm van telepathie.
Verder worden al mijn sociale afspraken de laatste tijd afgezegd, morgen ga ik maar eens shoppen in Amsterdam of zo, ter compensatie.
Niet echt een dip hier, gewoon weinig interessants. Alles zijn gangetje. Of zo.
zaterdag 5 mei 2007 om 00:22
Hahaha, nou heb je me toch hardop aan het lachen! Ik werd voor het eerst ongesteld op de enorm truttige verloving van mijn broer. Ook fijn. Inmiddels is hij al van nog twee andere dames gescheiden en woont hij met nummer vier samen. Maar voor de eerste keer ongesteld werd ik gelukkig maar één keer. Da's ook alweer... eh.... ja, ook 22 jaar geleden! Maar twee maandjes later dan jij Kjong.
zaterdag 5 mei 2007 om 11:30
tjee, zit al sinds gisteravond te bedenken wanneer bij mij de eerste keer was, maar ik weet 't echt niet. Weet alleen dat ik 12 was, en het al veel te lang vond duren want mijn (jongere) vriendinnetjes waren 't al 'n jaar eerder dan ik. Ik denk dat de éindelijk-blijdschap het moment overschaduwde (ja, dat kan je je 19 jaar later écht niet voorstellen, blijdschap :?).
zaterdag 5 mei 2007 om 11:36
Haha, jullie maken me helemaal aan het lachen ondanks mijn lichte kater. Vooral de dode man van Nemo.
Ik ben gisteren wel naar dodenherdenking geweest. Dacht eerst dat het niet zou lukken omdat, nu we toch op het onderwerp zijn, ik zo'n buikpijn had vanwege mijn ongesteldheid dat ik eigenlijk al niet meer wist hoe ik van de universiteit nog weer thuis zou komen. Maar toen ik met tranen in mijn ogen toch naar huis gefietst was, was het over. En dan ga ik nu zo onze vrijheid vieren met lekker een asperine achter de kiezen.
Marg, toevallig dat je dat zegt over hoe 'ver weg' de Tweede Wereldoorlog voor veel mensen uit andere gebieden is, om het maar even zo te formuleren. Ik had daar met Berliner discussies over, maar dat is te ingewikkeld om zo even neer te zetten. Of eigenlijk heb ik gewoon geen tijd. :) Ohja, het was toevallig dat je dat schreef, omdat ik daar gisteravond tijdens de twee minuten stilte aan moest denken. Hebben jullie dat nou ook, dat je tijdens die twee minuten echt heel krampachtig aan serieuze dingen staat te denken omdat je bang bent dat je even aan de was ofzo denkt en vervolgens de twee minuten voorbij zijn en jij dus aan stomme dingen gedacht hebt? Heb hetzelfde in de kerk.
Ohja, man met frans accent is helemaal uit beeld.
Ik ben gisteren wel naar dodenherdenking geweest. Dacht eerst dat het niet zou lukken omdat, nu we toch op het onderwerp zijn, ik zo'n buikpijn had vanwege mijn ongesteldheid dat ik eigenlijk al niet meer wist hoe ik van de universiteit nog weer thuis zou komen. Maar toen ik met tranen in mijn ogen toch naar huis gefietst was, was het over. En dan ga ik nu zo onze vrijheid vieren met lekker een asperine achter de kiezen.
Marg, toevallig dat je dat zegt over hoe 'ver weg' de Tweede Wereldoorlog voor veel mensen uit andere gebieden is, om het maar even zo te formuleren. Ik had daar met Berliner discussies over, maar dat is te ingewikkeld om zo even neer te zetten. Of eigenlijk heb ik gewoon geen tijd. :) Ohja, het was toevallig dat je dat schreef, omdat ik daar gisteravond tijdens de twee minuten stilte aan moest denken. Hebben jullie dat nou ook, dat je tijdens die twee minuten echt heel krampachtig aan serieuze dingen staat te denken omdat je bang bent dat je even aan de was ofzo denkt en vervolgens de twee minuten voorbij zijn en jij dus aan stomme dingen gedacht hebt? Heb hetzelfde in de kerk.
Ohja, man met frans accent is helemaal uit beeld.
zaterdag 5 mei 2007 om 11:41
oh ja, die dode man. Ik wilde daar 'n opmerking over maken, was 't vergeten, en bedacht me later wie er nog wel iets over zou zeggen. :D
Heb dat ook wel ja, dat ik vind dat ik over serieuze dingen na moet denken op zo'n moment. Wat ik in dat geval niet zo handig vond was dat bij de nos op tv constant shots van 't publiek te zien waren. Dan ga je dus mensen kijken en zag ik bv. 'n hele lange oude man met 'n echt enorme bos grijs haar in 'n staart en ging ik me afvragen hoe hij 't zou verzorgen. En toen waren de 2 minuten ineens voorbij.
Heb dat ook wel ja, dat ik vind dat ik over serieuze dingen na moet denken op zo'n moment. Wat ik in dat geval niet zo handig vond was dat bij de nos op tv constant shots van 't publiek te zien waren. Dan ga je dus mensen kijken en zag ik bv. 'n hele lange oude man met 'n echt enorme bos grijs haar in 'n staart en ging ik me afvragen hoe hij 't zou verzorgen. En toen waren de 2 minuten ineens voorbij.
zaterdag 5 mei 2007 om 11:44
Ik weet het nog wel. Op een zondagavond en ik was bij een toenmalig vriendinnnetje geweest (zo één waarvan je nu denkt: waarom?). Ik weet zelfs nog welk ondergoed ik aan had, want ik was juist zo blij met mijn setje met bloemetje waarbij het bovenstukje bijna een beha was. Zucht. En dan stond ik gisteren nog te bedenken dat als dit echt alleen maar was omdat Eva van een appel gegeten heeft, ik Eva een behoorlijk kutwijf vind. :P
zaterdag 5 mei 2007 om 11:48
Ja, Isiss, precies. En gek genoeg duren de eerste tien seconden dat je denkt: 'oorlog, dode mensen, oorlog, oorlog, oorlog' heel lang en zodra je afdwaalt zijn de twee minuten echt in een flits voorbij.
Vorig jaar vielen er trouwens non stop scouts flauw. Dat was erg vermakelijk. Maar daar was aan gewerkt. Dit jaar ging er geen. Dat is dan wel weer jammer.
Vorig jaar vielen er trouwens non stop scouts flauw. Dat was erg vermakelijk. Maar daar was aan gewerkt. Dit jaar ging er geen. Dat is dan wel weer jammer.
zaterdag 5 mei 2007 om 12:01
:D wat zouden ze voor maatregelen hebben genomen dan? Alle scouts verplicht 'n redbull van tevoren?
Kan me d'r niks van herinneren, vorig jaar 4 mei. Zat toen in 'n enorme erop-of-eronder-crisis met R. Hij zat in 'n megadip, wilde geen enkel contact. Alleen 'laat me met rust en zo kan 't niet verder'. Dat trok ik dus helemaal niet dus ben ik op 6 mei zonder vooraankondiging naar Marokko gevlogen om hem persoonlijk te gaan zeggen wat voor eikel 't was en dat we zo niet verder gingen. Met in m'n achterhoofd wel 't idee dat 't niet voorbij kon zijn. En dat was 't ook niet. Heb de dames bij m'n andere topic 'n paar weken lang beter amusement geboden dan GTST.
Kan me d'r niks van herinneren, vorig jaar 4 mei. Zat toen in 'n enorme erop-of-eronder-crisis met R. Hij zat in 'n megadip, wilde geen enkel contact. Alleen 'laat me met rust en zo kan 't niet verder'. Dat trok ik dus helemaal niet dus ben ik op 6 mei zonder vooraankondiging naar Marokko gevlogen om hem persoonlijk te gaan zeggen wat voor eikel 't was en dat we zo niet verder gingen. Met in m'n achterhoofd wel 't idee dat 't niet voorbij kon zijn. En dat was 't ook niet. Heb de dames bij m'n andere topic 'n paar weken lang beter amusement geboden dan GTST.
