Dilemma: partner met kinderen

Anoniem_66da9c8962792 zaterdag 26 augustus 2023 om 19:18

Toch iets dat ik aan jullie voor wil leggen. Puur om even wat meningen naast elkaar te kunnen leggen. Sinds ruim een half jaar heb ik (39) een relatie met een man (49) met kinderen (een jongenstweeling van 11 en een meisje van 8) Hij heeft co-ouderschap. Vooralsnog zagen en spraken we elkaar wanneer de kinderen er niet waren. Om het weekend en heel af en toe op weekdagen. We slapen ivm de afstand (NL-DLD) dan eigenlijk altijd bij elkaar.

Voorzichtig ben ik geintroduceerd bij de kinderen en dat gaat eigenlijk best heel goed. Toch loop ik nu tegen een probleem aan. Zijn dochter van 8 slaapt altijd bij hem in bed wanneer ze er is. Dat is ook niet onderhandelbaar. Omdat ze in de zomervakantie lang bij hem was konden wij dus 4 weken lang niet samen slapen. In eerste instantie vond ik dat prima, maar inmiddels merk ik dat ik er toch een gek gevoel bij heb. Hij laat haar opblijven totdat hij en zij samen naar bed gaan, dat wordt dan soms wel 12 uur ‘s nachts. Zij weigert naar bed te gaan als hij niet meegaat. Dus als ik daar ben, moet ik weg (of richting logeerkamer) wanneer zij gaan slapen. Vriend geeft aan dat ik gerust bij ze mag kruipen maar dat voelt voor mij echt niet ok. Het maakte wel dat er gedurende een hele maand geen enkele mogelijkheid was dat ik even met hem alleen kon zijn. Even als volwassenen onderling kon praten of wat dan ook. Ze eist alle aandacht op. Vooral uit enthousiasme, en dat is dan ook heel leuk en gezellig, maar toch. Daarnaast vind ik het stiekem toch best idioot dat een dochter van 8 (bijna 9) geen moment van haar vader kan wijken. Ze ook doordeweeks (en in schooltijd) zo laat gaat slapen. Ze heeft geen vriendjes en kan zich nog geen 5 min vermaken zonder zijn/ onze aandacht. Mijn vriend begrenst haar ook op geen enkel vlak. Bij moeder thuis gaat dat heel anders. Daar slaapt ze gewoon in eigen bed en op eigen kamer.

Nu weet ik heus dat ik als partner van op een later plan kom. En daar kan ik prima mee dealen. Ik wil me er ook niet teveel mee bemoeien. Maar ergens vind ik het wel ongezond ofzo. Dat samen slapen. En vind ik ook dat ik iets meer van hem verdien dan alleen maar meedoen met zijn gezin. Zonder enig volwassen gesprek/ moment van intimiteit tussen mij en hem. Het frustreert me zo inmiddels.

Zit ik fout? Of is het ok dat ik daar een punt van maak? Zijn er mensen hier met ervaring in een dergelijke situatie? Tips? Adviezen? Kritiek? Ik zit er best doorheen en zie nu al op tegen de herfstvakantie en alle vakanties die nog gaan volgen.

Anoniem_66da9c8962792 zondag 27 augustus 2023 om 11:09

Dumptiedum schreef: ↑
27-08-2023 11:04
Wil jouw partner niet veel sneller dan jij uberhaupt wil?
Wat ik nu lees wil hij naar het plaatje van een nieuw gezin toe, terwijl ik het gevoel krijg dat jij latten ook wel prima vindt.

Is hij duidelijk naar jou geweest in die vier weken dat hij de kinderen had/heeft?
Hij had ook kunnen zeggen, misschien deze weken even niet afspreken, mijn tijd is voor de kinderen. Of hij had kunnen zeggen dat hij minder/weinig/nauwelijks tiid voor je zou hebben vanwege zijn kinderen. Dan had je de keuze om daar heen te gaan anders kunnen maken lijkt me...

Dat laatste wel een dingetje. We hebben het er vooraf niet echt over gehad. Hij is gemakkelijker dan ik ben denk ik. Laat maar waaien en we zien wel. Achteraf had ik wel liever gehad dat het duidelijker was geweest voor mij.

tv-icoon zondag 27 augustus 2023 om 11:12

Mijn idee is dat je een tamelijk normale soort van competitie voelt om de aandacht van je vriend. Ik vind dat hij best veel van je vraagt maar jij bent natuurlijk vrij om nee te zeggen. Ikzelf zou daar zeker nee tegen zeggen.

Dan moet het maar zoals het kan

Anoniem_66da9c8962792 zondag 27 augustus 2023 om 11:16

Ladylola2022 schreef: ↑
27-08-2023 11:07
Viel wel mee hoor.
De ene week wanneer ik mijn zoon had was ik thuis.
De andere week was ik bij hem op maandag na werk.
En daarna vanaf donderdag na werk (hij had laat) tot en met maandagochtend.
En wat ik zei, hij was van die dagen maar 1 dag effectief vrij verder had hij laat en of nachtdienst.
Op de nachtdienst dagen konden we vaak tot 16.00 of 19.00 iets doen samen.

Het was geen puzzel, het was vooral heel weinig effectieve tijd samen.
Dat is opgebroken, en vandaar dat hij nu een andere rol binnen zijn district heeft met meer regelmaat en dagdiensten.
We zijn nu een hele week samen waarvan we 2 dagen beiden samen vrij zijn.

Mij brak het vooral heel erg op dat door zijn werk eigenlijk alles qua gunstige werktijden (door de week) en zijn vrije weekenden naar zijn kinderen ging.
Waardoor wij/ik de kruimels hadden.
Daarnaast ik was altijd bij hem, ook omdat we dan samen waren, mijn jongste dochter woont nog thuis.
Niet dat dat een probleem was, maar bij hem was er niemand.
Dat brak me ook op ik was al 3 jaar met mijn spullen aan het op en neer rijden.
Had wel wat bij hem, maar om daar een kast voor een paar dagen per maand in te richten zag ik ook niet zo zitten.

Maar nu zal het wel met meer tijd samen zijn, en vrijwel om de week.
Ik sport met mijn dochter dus die avond zal ik gewoon thuis slapen, niet alles gooi ik om zeg maar.
Wat hij ook zeker niet verwacht.

Maar na ruim 3 jaar ga je toch denken aan een volgende stap, maar goed wat ik al eerder zei, ga ik al mijn vrijheid tzt opgeven om met zijn gezin te zijn.
Ik denk het niet. Dat houdt in dat we nog zeker 10 jaar moeten wachten. Nou ja ik ben dan bijna 60, ook daar vind ik wat van.
Ik wil nu leven het liefst met hem, maar niet met zijn kinderen. Dus dat zal wel een ding blijven.

Tijd zal het leren.
Voor nu hebben we het heel erg goed samen en is hij een fantastische vent, die ik niet opgeef vanwege zijn kinderen.
Maar ik trek wel een grens voor mezelf in hoeverre ik betrokken wil zijn.

Neem vandaag hij is een paar dagen geleden terug van vakantie gekomen.
Hebben elkaar 3 weken niet gezien.
We gaan met zijn allen lunchen, leuk, maar goed het is wel zo dat we elkaar zien, samen zijn, maar er zitten wel 4 kinderen bij.

Zo zag ik die vakantie vorig jaar ook. We zijn bij elkaar, maar niet samen.

Ik zit er op het moment ook een beetje narrig in hoor, het is iets wat opspeelt, en waar we het voor zijn vakantie ook over hebben gehad.
Meer samen doen en ergens naar toe werken?
Of het laten zijn zoals het is.

Ik vind het een lastige, beetje kiezen tussen twee kwaden, vandaar mijn " de tijd zal het leren"
En ja daar hoort ook bij om meer samen te gaan doen, en zijn kinderen ook meer en beter in meer en verschillende omstandigheden te leren kennen en zij mij.

Heb ook besproken wat mij irriteerde aan zijn manier van opvoeden. Op een normale manier hoor.
Daar ook voorbeelden van gegeven en een oplossing om het zeuren te voorkomen.

"Geef ze een zak snoep een X bedrag en daar doe je het mee, op is op, klaar is klaar " (het zeuren was steeds om een snoepje uit de tas (20 keer per dag) en ieder kraampje/winkel wat willen hebben.

Wanneer het zo zal gaan, zou het voor mij al minder irritant worden om op pad te gaan.
Hij staat hiervoor open, sws praten we veel, en doen we iets met hetgeen minder prettig is voor de ander.

Daarom wil ik het een kans geven om te gaan kijken hoe en wat over 3/4 jaar. Stap voor stap zonder enorme verwachtingen.

Ook hierin klinkt wel door hoeveel aanpassing gevraagd wordt. Dat samen zijn terwijl je niet echt samen bent een treffende. Ik denk misschien veel te ver vooruit, maar ik weet nu al dat vakanties met hem en gezin voor mij waarschijnlijk vooral zullen bestaan uit me aanpassen en mezelf compleet opzij zetten. Hij heeft nl niet veel vakantiedagen en op elke vrije dag die hij heeft zullen de kinderen er zijn de komende jaren.

72Jelle zondag 27 augustus 2023 om 11:17

Epicureo schreef: ↑
27-08-2023 10:43
Latten voor altijd wat mij betreft niks mis mee. Ik vind alleen thuis zijn en compleet mijn eigen gang heerlijk (inmiddels)

Mooi dat jullie zo bewust voor de kinderen hebben gekozen. Maar even hoor, steekt dat dan nooit? Dat je nooit echt hebt gedaan wat je het liefst wilde?

In het begin wilde ik heel graag voor het hele plaatje ( lees samenwonen en leuk gezinnetje spelen) gaan. Het heeft wel even geduurd om te accepteren dat dit het was.
Maar ik wilde het liefst ooit kinderen en ook mijn zelfstandigheid vind ik heel belangrijk.
( wat als je je huis opgeeft en het mislukt?)
Soms kun je gewoon niet alles hebben . (En zag ik meer samengestelde gezinnen mislukken dan lukken). Inmiddels vinden we het allemaal heel fijn zo.
Maar jij hebt een andere keuze, omdat je zelf geen kinderen hebt. Waarom je eigen wensen opzij zetten voor de kinderen van iemand anders?

72jelle wijzigde dit bericht op 27-08-2023 11:29

7.94% gewijzigd

Anoniem_66da9c8962792 zondag 27 augustus 2023 om 11:18

tv-icoon schreef: ↑
27-08-2023 11:12
Mijn idee is dat je een tamelijk normale soort van competitie voelt om de aandacht van je vriend. Ik vind dat hij best veel van je vraagt maar jij bent natuurlijk vrij om nee te zeggen. Ikzelf zou daar zeker nee tegen zeggen.

Moeilijke. Maar ik denk dat je gelijk hebt.

Kleppeboxx zondag 27 augustus 2023 om 11:46

Attraverso schreef: ↑
26-08-2023 20:31
Deze snap ik niet... Ze wil niet samen met dat kind slapen (logisch), waar moet zij dan slapen als haar vriend met zijn dochter bij haar thuis in haar bed ligt?

Logeerkamer. Huis is van vriendin, bed ook. Zij bepaalt wie in haar bed ligt, niet de vriend of zijn dochter. Bevalt vriend of zijn dochter het niet, dan kunnen ze of zelf met 2-en op vakantie of thuis slapen. Kunnen ze zelf bepalen wat ze willen, meer smaken zijn er niet.
Sorry, maar zo zie ik het.

Kleppeboxx zondag 27 augustus 2023 om 11:53

Epicureo schreef: ↑
26-08-2023 20:44
Hij heeft veel schuldgevoelens tov de scheidingsituatie. Expartner ging vreemd en is meteen gaan samenwonen met nieuwe lover. De kinderen hebben het daar lastig mee. Hij wil hen dus alles geven wat ze willen. En ze op geen moment het gevoel geven dat ze ook voor hem op een tweede plan komen. En dat vind ik dus heel mooi aan hem. Maar betekent wel deze situatie als gevolg

Hier gaat vader dus faliekant de mist in. Kinderen hebben duidelijkheid en grenzen nodig. Nee zeggen hoort daarbij.
Vader zal met kinderen moeten praten dat ze niet alles kunnen krijgen wat ze willen en dat hij daarom niet minder van hen houdt of dat zij minder belangrijk voor hem zijn. Alles valt en staat met praten met elkaar. En ja, het is een lastig en moeilijk onderwerp naar de kinderen toe, maar wel belangrijk. Wellicht zou vader geholpen zijn met professionele hulp om dit in goede banen te leiden.

Dubois zondag 27 augustus 2023 om 11:54

Epicureo schreef: ↑
27-08-2023 11:16
Ook hierin klinkt wel door hoeveel aanpassing gevraagd wordt. Dat samen zijn terwijl je niet echt samen bent een treffende. Ik denk misschien veel te ver vooruit, maar ik weet nu al dat vakanties met hem en gezin voor mij waarschijnlijk vooral zullen bestaan uit me aanpassen en mezelf compleet opzij zetten. Hij heeft nl niet veel vakantiedagen en op elke vrije dag die hij heeft zullen de kinderen er zijn de komende jaren.

Hoe lang wil je je eigen leven on hold zetten voor deze man? Onderneem je wel dingen met vrienden en familie in de periodes dat hij zijn kinderen heeft? Is hij niet stiekem op zoek naar iemand die de lasten van de zorg met hem wil delen? Dat hij moet werken en jou vraagt de kinderen naar hun sport te brengen of uit school te halen bijvoorbeeld. Je zou niet de eerste zijn die dat doel dient voor een gescheiden man met jonge kinderen.

72Jelle zondag 27 augustus 2023 om 11:57

Kleppeboxx schreef: ↑
27-08-2023 11:46
Logeerkamer. Huis is van vriendin, bed ook. Zij bepaalt wie in haar bed ligt, niet de vriend of zijn dochter. Bevalt vriend of zijn dochter het niet, dan kunnen ze of zelf met 2-en op vakantie of thuis slapen. Kunnen ze zelf bepalen wat ze willen, meer smaken zijn er niet.
Sorry, maar zo zie ik het.

Alsjeblieft, sleep dat arme kind niet ook nog eens naar het huis van to, om haar daar te gaan opvoeden?
Echt, wat een treurigheid dat gesol met kinderen.

P80 zondag 27 augustus 2023 om 12:01

Epicureo schreef: ↑
27-08-2023 11:16
Ook hierin klinkt wel door hoeveel aanpassing gevraagd wordt. Dat samen zijn terwijl je niet echt samen bent een treffende. Ik denk misschien veel te ver vooruit, maar ik weet nu al dat vakanties met hem en gezin voor mij waarschijnlijk vooral zullen bestaan uit me aanpassen en mezelf compleet opzij zetten. Hij heeft nl niet veel vakantiedagen en op elke vrije dag die hij heeft zullen de kinderen er zijn de komende jaren.

Lijkt mij vermoeiend, is het je het écht waard voor deze man?

Pinaco zondag 27 augustus 2023 om 12:01

Kleppeboxx schreef: ↑
27-08-2023 11:53
Hier gaat vader dus faliekant de mist in. Kinderen hebben duidelijkheid en grenzen nodig. Nee zeggen hoort daarbij.

Je geeft advies aan een vader die geen weet heeft van het bestaan van dit topic, noch om raad vraagt…

72Jelle zondag 27 augustus 2023 om 12:01

Als vader het gedrag van moeder wil compenseren, dan had hij to nog een tijd langer bij zijn kinderen weg gehouden. Ze hebben het al moeilijk.
In die zin houdt hij geen rekening met zijn kinderen, maar ook niet met to.
Is dit wel zo'n leuke man?

Susan zondag 27 augustus 2023 om 12:03

Pinaco schreef: ↑
26-08-2023 22:15
Wederom pittige reactie op basis van een paar kruimels informatie.

Er wordt vaak geroepen dat een moeder haar kind het beste kent en daarom het beste in zijn/haar belang kan handelen. Maar nu gaat het om een vader en weten de moeders op Viva het tóch beter? Dit soort reacties, echt plaatsvervangende schaamte…

Even los van deze situatie, maar het is nou niet bepaald zo dat de opvoeding van een andere moeder hier altijd maar wordt gerespecteerd, of wel? Ik lees hier echt in talloze topics commentaar van moeders op andere moeders. Dat het nu om een vader gaat heeft er in mijn ogen echt niks mee te maken. Je kan ook van alles een man/vrouw-ding maken.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Pinaco zondag 27 augustus 2023 om 12:06

Susan schreef: ↑
27-08-2023 12:03
Je kan ook van alles een man/vrouw-ding maken.

Klopt, dat probeer ik in deze echter niet koste wat het kost te doen. Ik geloof dat dit topic héél anders was verlopen als TO een man was en een relatie had met een gescheiden vrouw met 3 kinderen.

Susan zondag 27 augustus 2023 om 12:08

Ik zou op de dagen dat zijn dochter er is voorlopig niet blijven slapen, hooguit komen eten of mee met een uitje zodat je haar wel leert kennen. In de vakantie is dat lastig, dat duurt wel erg lang, maar ik denk dat het dan beter is je erbij neer te leggen dat hij vier weken niet beschikbaar is dan je elke keer te verbijten en te hopen op een flintertje privacy.

En dan verder vooral focussen op de dagen dat hij zijn kinderen niet heeft. En hopen dat het met de tijd beter wordt. Als je steeds meer het gevoel krijgt dat je toch niet in zijn leven past en je op deze manier niet echt een relatie kunt opbouwen dan vind ik het wel begrijpelijk als je ermee stopt. Daar hoef je je dan ook niet schuldig over te voelen.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Ladylola2022 zondag 27 augustus 2023 om 12:10

Epicureo schreef: ↑
27-08-2023 11:16
Ook hierin klinkt wel door hoeveel aanpassing gevraagd wordt. Dat samen zijn terwijl je niet echt samen bent een treffende. Ik denk misschien veel te ver vooruit, maar ik weet nu al dat vakanties met hem en gezin voor mij waarschijnlijk vooral zullen bestaan uit me aanpassen en mezelf compleet opzij zetten. Hij heeft nl niet veel vakantiedagen en op elke vrije dag die hij heeft zullen de kinderen er zijn de komende jaren.

En daarom kiezen wij ervoor om de grote vakantie ieder apart met eigen kinderen te doen.
Ik wil me (zie vorig jaar die week) niet aanpassen aan zijn kinderen.
Mijn jongste gaat heel goed met zijn kinderen en met name zijn zoon van ook 13.
Leuk, maar hij heeft er nog twee, waarvan de jongste echt een zeur/drammertje is.

Daarnaast ik heb zelf indertijd al mijn vrije dagen voor mijn kinderen ingezet.
Ik heb nu meer ruimte om niet alles in te hoeven zetten, en die extra dagen die ik heb, ga ik dus niet met zijn kinderen weg.
Die dagen zijn voor mijzelf (ik ga ook graag alleen weg) of met mijn partner.

Ik heb mijn tijd, geld en energie met liefde en plezier aan mijn kinderen gegeven, en deels uiteraard nog.
Maar het is nu tijd voor Lola.
En dat is oké, en voor nu zal er gezien zijn switch in rol, ook meer ruimte zijn voor ons.
En zo niet dan ga ik lekker alleen weg, heb ik sinds de mijne ouder zijn vaker gedaan, en dat bevalt me heel erg goed.

Je mag echt je eigen keuzes maken he.

Latten is ook een optie, hoe staat hij daarin?
Hoewel het mi wel een gedoe is met de afstand tussen jullie adressen, 3 uur enkele reis zei je toch?

People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?

Susan zondag 27 augustus 2023 om 12:12

Pinaco schreef: ↑
27-08-2023 12:06
Klopt, dat probeer ik in deze echter niet koste wat het kost te doen. Ik geloof dat dit topic héél anders was verlopen als TO een man was en een relatie had met een gescheiden vrouw met 3 kinderen.

Ik denk dat er dan net zo goed commentaar op was gekomen dat een meisje van acht jaar elke avond tot middernacht op mag blijven, ook op schooldagen, en altijd bij de moeder in bed slaapt omdat ze zich schuldig voelt om de scheiding en haar eigenlijk niks wil weigeren. Dan waren er ook mensen geweest die dat ongezond hadden genoemd.

Ik denk dat de tendens richting die man dan ook was geweest: ga naar je eigen huis als de kinderen er zijn en als het toch niet blijkt te passen, stop er dan mee.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Dubois zondag 27 augustus 2023 om 12:13

Pinaco schreef: ↑
27-08-2023 12:06
Klopt, dat probeer ik in deze echter niet koste wat het kost te doen. Ik geloof dat dit topic héél anders was verlopen als TO een man was en een relatie had met een gescheiden vrouw met 3 kinderen.

Ik zou een man hetzelfde adviseren. Ze zitten beiden in een totaal andere levensfase en 3 jonge kinderen hebben veel aandacht en zorg nodig. Ze moeten al dealen met een scheiding en het wonen in 2 huizen. Laat de ouder zich eerst maar op opvoeding, zorg en aandacht richten de eerstkomende jaren. En de verliefde nieuwe partner zou zijn leven niet on hold moeten zetten. Zo zonde van je goede jaren, zonde van je weekenden en van je vakanties. Ga weer leuke dingen doen met vrienden en wellicht kom je iemand tegen die wél in een levensfase zit die matcht.

Pimpelmeesje87 zondag 27 augustus 2023 om 12:26

Epicureo schreef: ↑
27-08-2023 11:16
Ook hierin klinkt wel door hoeveel aanpassing gevraagd wordt. Dat samen zijn terwijl je niet echt samen bent een treffende. Ik denk misschien veel te ver vooruit, maar ik weet nu al dat vakanties met hem en gezin voor mij waarschijnlijk vooral zullen bestaan uit me aanpassen en mezelf compleet opzij zetten. Hij heeft nl niet veel vakantiedagen en op elke vrije dag die hij heeft zullen de kinderen er zijn de komende jaren.

Hier vind ik je gedachtepatroon niet kloppen; je hoeft je natuurlijk niet weg te cijferen in welk gezelschap dan ook. Je kan gewoon je eigen grenzen aangeven (maar die moet je wel even bedenken bij jezelf?). Je kan hem gewoon de keuze geven in bepaalde situaties. Als je nu al bang bent dat je je wegcijfert, dan denk ik dat je eerst moet werken aan jezelf voor je op vakantie gaat. En dat wegcijferen; doe je dat ook in andere situaties dan je relatie? Op je werk bijvoorbeeld?

Over samenzijn en niet echt samenzijn; daar zit denk ik je grens. Natuurlijk kan je af en toe ook wel onderdeel zijn van het geheel, maar als je een relatie hebt en tijd voor elkaar maakt, moet je ook bewust tijd aan elkaar besteden.

Pinaco zondag 27 augustus 2023 om 12:36

Susan schreef: ↑
27-08-2023 12:12
Ik denk dat er dan net zo goed commentaar op was gekomen dat een meisje van acht jaar elke avond tot middernacht op mag blijven, ook op schooldagen, en altijd bij de moeder in bed slaapt omdat ze zich schuldig voelt om de scheiding en haar eigenlijk niks wil weigeren. Dan waren er ook mensen geweest die dat ongezond hadden genoemd.

Ik denk dat de tendens richting die man dan ook was geweest: ga naar je eigen huis als de kinderen er zijn en als het toch niet blijkt te passen, stop er dan mee.

De hele conclusie trekking uit je post over waarom dat meisje zo laat en bij haar vader in bed slaapt is gebaseerd op het verhaal van een derde (TO) die het kind niet goed kent en denk ik niet de aangewezen persoon is om de onderliggende redenen aan te wijzen. Zou ik iets voorzichtiger mee zijn.

Prima dat er nu reacties komen dat mensen hetzelfde zouden posten. Overall denk ik dat het topic anders was verlopen.

72Jelle zondag 27 augustus 2023 om 12:40

Ik denk vooral dat als de moeder een wildvreemde kerel ( ze kennen elkaar net) in bed zou uitnodigen waar haar 8 jarige dochter ook ligt, dit ook andere reacties op zou roepen. Al vind ik het net zo raar, nu het andersom is.

Creatieveling zondag 27 augustus 2023 om 12:46

evelien2010 schreef: ↑
27-08-2023 09:05
To jij hebt gewoon een totaal ander leven. Bent gewend aan vrijheid en je eigen ding kunnen doen. Dat is natuurlijk heerlijk. Hij zit nog jarenlang in het gezinsleven. Nog zeker 10+ jaar. En zou eigenlijk graag zien dat jij daar invoegt en onderdeel van uit gaat maken. En jij bent lekker flexibel dus mag op termijn alles opgeven om voor hem en zijn kinderen te gaan zorgen. Echt waarom zou je dat doen?

Zijn kinderen zullen (logisch) altijd voorgaan. Maar waar ben jij in dat verhaal?

Een maand geen seks terwijl je partner in de kamer ernaast ligt. Geen volwassen gesprekken of activiteiten. En wat als de kinderen in de toekomst zelf besluiten bij vader te gaan wonen?

Jij zult altijd de ondergeschikte partij zijn in dit verhaal. Er zijn ook leuke kinderloze of kinderen uit huis mannen in de buurt he? Ipv om 3 uur enkele reis...

Mee eens. Zelf ben ik bewust kindvrij, maar ik zou nooit en te nimmer daten met iemand met kinderen. Evelien beschrijft het hier, maar je zal altijd ergens op plaats 10 staan. Het is heel mooi dat deze man er is voor zijn kinderen, maar heb jij echt nog 10 jaar zin in de laatste plaats?

Er zijn nog zoveel leuke mannen die in minder complexe situaties leven. Denk aan jezelf en kies een leven wat je gelukkig maakt.

Qiya zondag 27 augustus 2023 om 13:00

Epicureo schreef: ↑
27-08-2023 07:10
De verschillende reacties zetten me wel aan het denken. Ik moet stoppen met er iets van vinden. Ik was me er helemaal niet van bewust dat ik zo oordelend ben hierover. Maar realiseer me nu dat dat wel zo is. Lastige hieraan is dat vriend me er wel vanalles over vertelt, en dan geen mening mogen hebben? Even kijken of dat gaat lukken.

Vriend hoopt dat we op termijn samen gaan wonen en ik onderdeel van zijn gezin word. Ik weet nog niet of dat ook is wat ik zou willen nu ik er langer over nadenk. Wel overal aan mee moeten doen maar feitelijk geen zeggenschap over veel dingen te hebben. Poehee, hoe doen andere mensen dat?

Ik ben zelf overigens jarenlang getrouwd geweest, vanwege ziekte van mijn partner konden wij geen kinderen krijgen. En dat was in eerste instantie heel verdrietig, maar later zeiden we wel eens tegen elkaar hoe heerlijk het was dat we zoveel tijd samen hadden. Ik heb zelf dan ook echt absoluut geen kinderwens meer. Mogelijk ben ik daardoor zelf ook wat verwend geworden en kan ik moeilijk aandacht delen, ofzo. Stof tot nadenken.

Heb niet alles gelezen, maar wil dit wel even aanhalen. Hier doe je jezelf tekort mee. Ik snap de reacties dan ook niet, dat je je niet met het gezin zou mogen bemoeien.
Jouw vriend kiest voor jou, jij hoort er nu bij. Daar mogen de kinderen ook aan wennen, jij mag je ook prettig voelen daar en dat doe je nu niet.

Ik heb zelf ook een relatie met partner met kind, een jaar nu (ik heb ook geen kinderen, wil ze nu ook niet meer) Partner is heel blij met mijn feedback, dat heeft relatie met kind verbeterd en ook ik heb meer plezier nu, als ik er ben.
Ik voel me onderdeel van. Niet erbuiten staan. De opvoeding laat ik nog steeds aan partner over, maar we hebben wel afspraken gemaakt en compromissen zodat het voor beide partijen nu prettig is en kind er ook door floreert.

Je kunt je niet, niet, met hen bemoeien. Dat is gewoon onmogelijk. Jij neemt jezelf mee, jouw normen en waarden ook. Dat is waar hij voor kiest, dat mag zich gaan vormen samen. Het is niet zo, omdat hij kinderen heeft dat zijn manier dan de weg is. Dat komt jullie relatie niet ten goede. Compromissen mogen gesloten worden en gesprekken gevoerd.

Hopelijk kunnen jullie dit, beide kwetsbaar opstellen en elkaar horen en samen tot een oplossing komen. Anders sta je aan de zijlijn en dat is heel onprettig. En natuurlijk staan de kids op 1, maar jij hoort er net zo goed bij!

qiya wijzigde dit bericht op 27-08-2023 13:04

1.07% gewijzigd

Creatieveling zondag 27 augustus 2023 om 13:01

Wat ik mij afvraag: hoeveel moeite doet hij voor jou? Komt hij jouw kant wel eens op?

TO, ik zou me echt bezinnen, je mág voor jezelf kiezen. Je ziet nu een stuk wat langere tijd je toekomst gaat zijn. Dit gaat niet ineens veranderen. Stel dat dochter ineens in eigen bed gaat slapen, dan blijven er nog 110 dingen over waarbij jij je moet aanpassen.

meisje85 zondag 27 augustus 2023 om 13:19

Ik val hier even in het topic, maar wegcijferen tijdens vakanties is iets wat je zelf doet. Dus je kunt dat ook gewoon niet doen, door vooraf te bedenken hoe de vakantie ook voor jou een succes gaat zijn. En door vooraf je vriend daar ook bij te betrekken. Het is iig iets dat mijn vriend en ik ook hebben besproken voor we met z'n allen (hij, ik, zijn kinderen) voor het eerst weg gingen. Tenzij jij vermoedt dat het alleen werkt als jij jezelf wegcijfert. Maar ja, dan heb je volgens mij een heel ander gesprek te voeren met je partner, een exit-gesprek wat mij betreft.
Je zult sowieso echt met elkaar om de tafel moeten, maar daarvóór voor jezelf bedenken wat jij wil, wat jij belangrijk vindt. En dus ook je wensen aangeven (zoals dochter niet meer in bed, af en toe ook even een momentje samen). Als hij dat allemaal niet wil, tja, dan lijkt de conclusie me duidelijk. Wij hebben die gesprekken ook gehad, mijn vriend heeft mij - indachtig z'n kinderen en hun behoeften - gevraagd wat voor mij nodig was om me in het huis, bij hen allemaal, thuis te voelen. Zo heeft hij ook met zijn kinderen gesproken. En zo hebben we dat voor onze eerste gezamenlijke vakantie ook gedaan. En hij en ik praten nog geregeld over de vraag of het allemaal nog gaat zoals we nu zouden willen. Maar dat vraagt dus óók iets van je partner, dat vraagt namelijk in ieder geval dat hij soms een grens trekt bij zijn kinderen. (En voor ik iedereen hier over me heen krijg, ik bedoel hiermee niet dat je alles maar moet vragen en de kinderen enorm moeten inboeten, maar bijvoorbeeld gewoon samen slapen lijkt me wel een basisdingetje).

Actieve topics