Relaties
alle pijlers
Ex vriend neemt weer contact op
woensdag 17 oktober 2007 om 09:19
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier, en wil graag m'n verhaal kwijt.
Ik zou het in het kort proberen te vertellen.
Een maand of 2 geleden heb ik weer contact via msn met m'n exvriend. 3 jaar geleden zijn er dingen voor gevallen waar 1 malig z'n handen niet kon bedwingen en los liet op mij.
Ik had zoiets goed, ik wil contact met je via msn en meer niet. Doordat hij me niet begreep belde ik heb om uitleg te geven, dat ik verder niks wil. Nu heb ik al 3 keer met deze man afgesproken, dom denk ik.
De aantrekkingskracht is heel sterk, en verlang ook naar hem. Hij weet dit niet, en vertel het hem ook niet. Hij is echt wel veranderd, ik bedoel hij heeft me geslagen, en dat keur ik NOOIT goed. Hij heeft me geslagen, en ik weet dat heeft ie al meerdere malen gezegd ontzettend veel spijt van. Ik kan serieus met hem praten, echt intense gesprekken, maar kan ook lachen en gewoon lekker knuffelen. Hij wilt alles voor me doen, om te terug te krijgen. Ik merk aan alles dat ie de moeite doet voor mij. Misschien ben ik daar té gevoelig voor en hij weet dat.
Aan de ene kant voelt het goed, en aan de andere kan zo fout!! Ik weet wat vele mensen zeggen, wie spreekt nog met een man af die geweld heeft gebruikt. Dat snap ik volkomen, maar nu ik steeds met heb ben. Het voelt vertrouwd, en ben bang voor m;n eigen gevoel.
Hoe denken jullie erover?
Groetjes moeilijk2
Ik ben nieuw hier, en wil graag m'n verhaal kwijt.
Ik zou het in het kort proberen te vertellen.
Een maand of 2 geleden heb ik weer contact via msn met m'n exvriend. 3 jaar geleden zijn er dingen voor gevallen waar 1 malig z'n handen niet kon bedwingen en los liet op mij.
Ik had zoiets goed, ik wil contact met je via msn en meer niet. Doordat hij me niet begreep belde ik heb om uitleg te geven, dat ik verder niks wil. Nu heb ik al 3 keer met deze man afgesproken, dom denk ik.
De aantrekkingskracht is heel sterk, en verlang ook naar hem. Hij weet dit niet, en vertel het hem ook niet. Hij is echt wel veranderd, ik bedoel hij heeft me geslagen, en dat keur ik NOOIT goed. Hij heeft me geslagen, en ik weet dat heeft ie al meerdere malen gezegd ontzettend veel spijt van. Ik kan serieus met hem praten, echt intense gesprekken, maar kan ook lachen en gewoon lekker knuffelen. Hij wilt alles voor me doen, om te terug te krijgen. Ik merk aan alles dat ie de moeite doet voor mij. Misschien ben ik daar té gevoelig voor en hij weet dat.
Aan de ene kant voelt het goed, en aan de andere kan zo fout!! Ik weet wat vele mensen zeggen, wie spreekt nog met een man af die geweld heeft gebruikt. Dat snap ik volkomen, maar nu ik steeds met heb ben. Het voelt vertrouwd, en ben bang voor m;n eigen gevoel.
Hoe denken jullie erover?
Groetjes moeilijk2
maandag 29 oktober 2007 om 17:58
Ik begrijp het niet goed, dat jij je ouders, verdere familie en vrienden zou kwetsen door wederom een relatie met hem te hebben.
Zij hebben je keuze te respecteren, mogen natuurlijk met hem ook eens wat open en eerlijke gesprekken hebben over wat er in het verleden zich afgespeeld heeft, maar ik zie niet in hoe je mensen hiermee kunt kwetsen.
Hoe je het tactisch kunt brengen? Gewoon zeggen waar je mee bezig bent.Kies een goed en rustig moment hiervoor en geef de anderen de kans om aan het idee te wennen.
Zij hebben je keuze te respecteren, mogen natuurlijk met hem ook eens wat open en eerlijke gesprekken hebben over wat er in het verleden zich afgespeeld heeft, maar ik zie niet in hoe je mensen hiermee kunt kwetsen.
Hoe je het tactisch kunt brengen? Gewoon zeggen waar je mee bezig bent.Kies een goed en rustig moment hiervoor en geef de anderen de kans om aan het idee te wennen.
dinsdag 30 oktober 2007 om 10:24
dinsdag 30 oktober 2007 om 15:20
Ik hoop niet dat ik iemand lastig val met m'n gezeur. Het is overigens in m'n ''eigen'' bericht, dus typ het maar weer van me af.
Ik vind het zo ontzettend moeilijk, om het te melden aan de omgeving dat ik de beslissing wil gaan nemen om ons een kans te geven.
Ik wil graag gelukkig zijn, zonder me rot te voelen voor een situatie die geheimzinnig moet. Ik heb geen haast, want het zou áls we iets beginnen rustig aan doen. Ik weet dat ik het moet vertellen, dan ben ik ook van het nare gevoel af. Maar ................ ???
Ik vind het zo ontzettend moeilijk, om het te melden aan de omgeving dat ik de beslissing wil gaan nemen om ons een kans te geven.
Ik wil graag gelukkig zijn, zonder me rot te voelen voor een situatie die geheimzinnig moet. Ik heb geen haast, want het zou áls we iets beginnen rustig aan doen. Ik weet dat ik het moet vertellen, dan ben ik ook van het nare gevoel af. Maar ................ ???
woensdag 31 oktober 2007 om 11:47
woensdag 31 oktober 2007 om 14:36
zaterdag 3 november 2007 om 13:47
En nog steeds weet ik niet, wat voor beslissing het beste gaat worden. Hij wilt graag zekerheid van me, wat ik wel begrijp. Hij doet me ook begrijpen, dat het voor mij een moeilijke beslissing is, en respecteerd dat ook !!
Maar is het goed op deze manier door te gaan? Of je gaat er niet voor of voor de volle 100% !!
Maar is het goed op deze manier door te gaan? Of je gaat er niet voor of voor de volle 100% !!
maandag 5 november 2007 om 17:02
Hai moeilijk2,
Jouw verhaal is heel herkenbaar voor mij. Ik heb in ongeveer dezelfde situatie gezeten, alleen heeft mijn vriend mij niet geslagen maar wel tegen me gelogen over belangrijke zaken.
Ik kwam na een aantal jaar weer in contact met hem nadat mijn vorige relatie verbroken was. Hij was toevallig ook weer vrijgezel. De aantrekkingskracht en mij zwak voor hem is er altijd geweest, ook al heeft hij me gekwetst. Andersom was dit ook het geval. Van het een kwam dus al gauw het ander... Voor hem was gelijk al duidelijk dat hij opnieuw een relatie met me wilde. Ik twijfelde nog, een ex is niet zomaar een ex... Maar ik zag ook dat hij enorm veranderd is door therapie. We hebben een half jaar 'aangekloot', eigenlijk hadden we gewoon een relatie maar ik durfde er nog geen stempel om te drukken. Mede omdat ik bang was voor de reacties uit mijn directe omgeving. Toch heb ik afgelopen zomer besloten er voor te gaan. Ik geloof wel een beetje in het lot. Ik merk ook hoeveel moeite hij nu wel voor me doet en alle leugens uit het verleden zijn allemaal uitgesproken. We beginnen gewoon met een schone lei. Ik merk vanzelf wel of het de juiste keuze is. Ik voel me er nu in ieder geval goed bij.
Ik denk dat je je niet teveel moet laten beinvloeden door je omgeving. Het gaat om jouw geluk, niet om hun geluk.
Tuurlijk heeft jouw ex een fout gemaakt in het verleden maar gelukkig was het maar een eenmalig voorval. Het valt natuurlijk niet goed te praten maar ik geloof wel dat hij er flink van geleerd heeft.
Ik ben echt heel benieuwd wat jouw keuze gaat worden!
Jouw verhaal is heel herkenbaar voor mij. Ik heb in ongeveer dezelfde situatie gezeten, alleen heeft mijn vriend mij niet geslagen maar wel tegen me gelogen over belangrijke zaken.
Ik kwam na een aantal jaar weer in contact met hem nadat mijn vorige relatie verbroken was. Hij was toevallig ook weer vrijgezel. De aantrekkingskracht en mij zwak voor hem is er altijd geweest, ook al heeft hij me gekwetst. Andersom was dit ook het geval. Van het een kwam dus al gauw het ander... Voor hem was gelijk al duidelijk dat hij opnieuw een relatie met me wilde. Ik twijfelde nog, een ex is niet zomaar een ex... Maar ik zag ook dat hij enorm veranderd is door therapie. We hebben een half jaar 'aangekloot', eigenlijk hadden we gewoon een relatie maar ik durfde er nog geen stempel om te drukken. Mede omdat ik bang was voor de reacties uit mijn directe omgeving. Toch heb ik afgelopen zomer besloten er voor te gaan. Ik geloof wel een beetje in het lot. Ik merk ook hoeveel moeite hij nu wel voor me doet en alle leugens uit het verleden zijn allemaal uitgesproken. We beginnen gewoon met een schone lei. Ik merk vanzelf wel of het de juiste keuze is. Ik voel me er nu in ieder geval goed bij.
Ik denk dat je je niet teveel moet laten beinvloeden door je omgeving. Het gaat om jouw geluk, niet om hun geluk.
Tuurlijk heeft jouw ex een fout gemaakt in het verleden maar gelukkig was het maar een eenmalig voorval. Het valt natuurlijk niet goed te praten maar ik geloof wel dat hij er flink van geleerd heeft.
Ik ben echt heel benieuwd wat jouw keuze gaat worden!
maandag 5 november 2007 om 18:14
Bedankt Aveetje, voor je lieve reactie. Ik herken ontzettend veel in jou bericht.
Hij wilt dus graag zekerheid, wat ik wel snap. Maar hij snapt ook dat het allemaal niet te snel moet gaan. Ik heb inderdaad net zoiets als jou, is het het lot, dan is het zo. Wat waren de reacties bij jou uit de omgeving?
Ik ben ontzettend blij, hoe we nu over alles kunnen praten. Ik herken hem niet meer terug, hij loopt erg hard van stapel. Maar hij is er erg van overtuigd als we er voor gaan, een hele mooie toekomst tegemoet kunnen gaan.
Ik weet zeker dat hij geleerd heeft van zijn fouten, ondanks dat dat is gebeurd heeft hij ook de ''stempel'' hij die ...... heeft geslagen.
Het is inderdaad zo dat je met een schone lei moet beginnen, we zijn al erg op weg. Maar we zijn ook nog erg bezig met het goed uitpraten, hoe ervaar ik dit en hoe ervaart hij alles. Ik voel me er ook erg goed bij, en ik hoop dat de omgeving (voornamelijk ouders, die nog niks weten) het kunnen respecteren dat ik denk dat dit is wat me gelukkig maakt. Je ziet vanzelf wel hoe het allemaal gaat lopen, maar ik weet dat hij voor me door het vuur zal gaan !!
ik laat zeker m'n keuze horen hier, als het zover is.
@ Vana77: We kregen ruzie, om het één en ander waardoor er iets stuk ging wat hem veel waard was. Door alle dingen die voorgaande al opgestapeld zijn, heeft ie me geslagen in m'n gezicht (onmacht, niet over z'n gevoelens kunnen praten ?! (hij had een ring om dus was de in de avond aardig dik en blauw) Het is gebeurd, en als ik er aan denk doet het me nog ontzettend pijn en hem ook. Het is eenmalig gebeurd, en natuurlijk niet goed te keuren. Maar hij heeft er van geleerd, en is door z'n therapieën en medicijnen een ander mens geworden.
Hij wilt dus graag zekerheid, wat ik wel snap. Maar hij snapt ook dat het allemaal niet te snel moet gaan. Ik heb inderdaad net zoiets als jou, is het het lot, dan is het zo. Wat waren de reacties bij jou uit de omgeving?
Ik ben ontzettend blij, hoe we nu over alles kunnen praten. Ik herken hem niet meer terug, hij loopt erg hard van stapel. Maar hij is er erg van overtuigd als we er voor gaan, een hele mooie toekomst tegemoet kunnen gaan.
Ik weet zeker dat hij geleerd heeft van zijn fouten, ondanks dat dat is gebeurd heeft hij ook de ''stempel'' hij die ...... heeft geslagen.
Het is inderdaad zo dat je met een schone lei moet beginnen, we zijn al erg op weg. Maar we zijn ook nog erg bezig met het goed uitpraten, hoe ervaar ik dit en hoe ervaart hij alles. Ik voel me er ook erg goed bij, en ik hoop dat de omgeving (voornamelijk ouders, die nog niks weten) het kunnen respecteren dat ik denk dat dit is wat me gelukkig maakt. Je ziet vanzelf wel hoe het allemaal gaat lopen, maar ik weet dat hij voor me door het vuur zal gaan !!
ik laat zeker m'n keuze horen hier, als het zover is.
@ Vana77: We kregen ruzie, om het één en ander waardoor er iets stuk ging wat hem veel waard was. Door alle dingen die voorgaande al opgestapeld zijn, heeft ie me geslagen in m'n gezicht (onmacht, niet over z'n gevoelens kunnen praten ?! (hij had een ring om dus was de in de avond aardig dik en blauw) Het is gebeurd, en als ik er aan denk doet het me nog ontzettend pijn en hem ook. Het is eenmalig gebeurd, en natuurlijk niet goed te keuren. Maar hij heeft er van geleerd, en is door z'n therapieën en medicijnen een ander mens geworden.
vrijdag 9 november 2007 om 12:14
Hai moeilijk2,
Hoe gaat het met het maken van een keuze?
Mijn ex werd op een gegeven moment ook gek van onzekerheid toen ik maar geen keuze maakte, heel begrijpelijk. Al nam ik wel heel lang de tijd
Dat was meer vanwege mijn eigen onzekerheid en angsten.
De reacties uit mijn omgeving. Mijn moeder vond het niet zo geweldig dat ik gelijk weer in de armen van mijn ex viel nadat mijn vorige relatie verbroken werd. Ze vond dat ik verder om me heen moest kijken, er waren immers nog meer mannen op de wereld. Op zich had ze daar wel gelijk in, maar het liep nou eenmaal zo tussen ons. Toen ik (nadat mijn relatie verbroken werd) weer contact met mijn ex opnam was ik ook in de veronderstelling dat hij nog samenwoonde met zijn vriendin maar dat bleek ook ineens uit te zijn. Daar schrok ik toen wel van omdat ik stiekem al kon voorspellen wat er zou gebeuren. Mijn omgeving heeft het inmiddels geloof ik wel geaccepteerd. Maar omdat ik wist dat mijn mijn omgeving er anders over dacht werd mijn keuze ook enorm bemoeilijkt. Natuurlijk trok ik het me toch aan.
Succes!
Hoe gaat het met het maken van een keuze?
Mijn ex werd op een gegeven moment ook gek van onzekerheid toen ik maar geen keuze maakte, heel begrijpelijk. Al nam ik wel heel lang de tijd
Dat was meer vanwege mijn eigen onzekerheid en angsten. De reacties uit mijn omgeving. Mijn moeder vond het niet zo geweldig dat ik gelijk weer in de armen van mijn ex viel nadat mijn vorige relatie verbroken werd. Ze vond dat ik verder om me heen moest kijken, er waren immers nog meer mannen op de wereld. Op zich had ze daar wel gelijk in, maar het liep nou eenmaal zo tussen ons. Toen ik (nadat mijn relatie verbroken werd) weer contact met mijn ex opnam was ik ook in de veronderstelling dat hij nog samenwoonde met zijn vriendin maar dat bleek ook ineens uit te zijn. Daar schrok ik toen wel van omdat ik stiekem al kon voorspellen wat er zou gebeuren. Mijn omgeving heeft het inmiddels geloof ik wel geaccepteerd. Maar omdat ik wist dat mijn mijn omgeving er anders over dacht werd mijn keuze ook enorm bemoeilijkt. Natuurlijk trok ik het me toch aan.
Succes!
vrijdag 9 november 2007 om 15:39
Hoi Aveetje, het lijkt me erg vervelend als je ouders er tegen in gaan en zich dan niet neerleggen bij de keuze die je dan maakt. Waarschijnlijk is het dan bezorgdheid maar goed.
Wat je zegt, omdat je weet hoe je omgeving erover denkt zet je toch aan het denken. Ik bedoel, het zou niet goed zijn je geluk op het spel te zetten voor de meningen of bemoeizuchtige reacties van de omgeving. (hier bedoel ik echt de omgeving mee, die je alleen maar van zo en zo kent) M'n ouders mogen hun mening geven, en ik ben eruit dat ik voor me geluk wil gaan. Ik heb een brief geschreven, met m'n gevoelens en alles uitgelegd, alleen is de vraag dan weer op wat voor manier moet ik dit geven. Het zal nooit het goede moment zijn, en ben dan ook bang hoe het zou gaan. Blijf ik langer doorgaan met het ''geheimzinnige'' daten, maakt het allemaal steeds moeilijker, dus het is zo dat ik het snel moet vertellen. Maar ja, hoe/wat/wanneer is het ''juiste'' moment !?
Wat je zegt, omdat je weet hoe je omgeving erover denkt zet je toch aan het denken. Ik bedoel, het zou niet goed zijn je geluk op het spel te zetten voor de meningen of bemoeizuchtige reacties van de omgeving. (hier bedoel ik echt de omgeving mee, die je alleen maar van zo en zo kent) M'n ouders mogen hun mening geven, en ik ben eruit dat ik voor me geluk wil gaan. Ik heb een brief geschreven, met m'n gevoelens en alles uitgelegd, alleen is de vraag dan weer op wat voor manier moet ik dit geven. Het zal nooit het goede moment zijn, en ben dan ook bang hoe het zou gaan. Blijf ik langer doorgaan met het ''geheimzinnige'' daten, maakt het allemaal steeds moeilijker, dus het is zo dat ik het snel moet vertellen. Maar ja, hoe/wat/wanneer is het ''juiste'' moment !?
