Relaties
alle pijlers
Gatver dit voelt raar.......
woensdag 24 oktober 2007 om 19:22
Tja, ik ben er achtergekomen dat mijn ex gaat trouwen....
Hij kent haar van die paar keer dat ze in Nederland is geweest, (ik vermoed zo'n 4 maanden met tussenpozen) ze zijn druk bezig met een verblijfsvergunning. Maar schijnbaar krijgt mevrouw het Nederlands niet zo snel onder de knie.
Nu gaat hij in China trouwen, zij is jaren jonger dan hij is.
Wij waren verloofd, maar van trouwen is het nooit gekomen.
Hij wil graag kinderen beweerd hij, maar waarom heb ik nooit begrepen. Hij is zelf nog een kind.
Voor hem ben ik dood.
Nou ik hoop dat hij gelukkig wordt.
Hij kent haar van die paar keer dat ze in Nederland is geweest, (ik vermoed zo'n 4 maanden met tussenpozen) ze zijn druk bezig met een verblijfsvergunning. Maar schijnbaar krijgt mevrouw het Nederlands niet zo snel onder de knie.
Nu gaat hij in China trouwen, zij is jaren jonger dan hij is.
Wij waren verloofd, maar van trouwen is het nooit gekomen.
Hij wil graag kinderen beweerd hij, maar waarom heb ik nooit begrepen. Hij is zelf nog een kind.
Voor hem ben ik dood.
Nou ik hoop dat hij gelukkig wordt.
woensdag 24 oktober 2007 om 19:54
Wist ik het maar, ik heb ruim 6 jaar een relatie met hem gehad en ik dacht dat hij de ware was. En op eens vanuit het niets was het over en nu besta ik niet meer.
Ik moet er gewoon aan wennen dat hij nu gaat trouwen, terwijl wij jaren verloofd waren.
Ik heb het gevoel alsof ik in een slechte film zit, of wakker ben geworden. Het is moeilijk onder woorden te brengen.
Ik moet er gewoon aan wennen dat hij nu gaat trouwen, terwijl wij jaren verloofd waren.
Ik heb het gevoel alsof ik in een slechte film zit, of wakker ben geworden. Het is moeilijk onder woorden te brengen.
woensdag 24 oktober 2007 om 20:04
Ik snap niet wat je zo bezighoudt. Het is je ex. Of is het net uit ofzo? Dan zou ik het nog enigzins kunnen begrijpen. Dan voel je je misschien ingewisseld ofzo. Verder zou ik gewoon denken fijn leuk voor je, gun het je. Je bent mijn ex gun je een fijn leven. Je bent niet dood voor hem maar gewoon een gepasseerd station. Zoals je meestal voor een ex bent.
woensdag 24 oktober 2007 om 20:04
Was het voor jou over, of kwam dat echt vanuit hem, dat hij er een punt achter wilde zetten?
Ik snap dat je er aan moet wennen, maar ik denk (dit is maar een theorie) dat je diep van binnen altijd nog hoopte dat dat jij de ware voor hem was, en ook al bestond je niet meer voor hem zoals je zegt, het feit dat hij gaat trouwen bevestigt nu jouw gevoel dat hij echt niet meer om je geeft... denk ik..
Je bent gewoon gekwetst misschien.
En na zo'n lange relatie heb je natuurlijk heel veel te verwerken als het zomaar stopt. Denk ik..
Maar ik ben ook geen expert.
Ik snap dat je er aan moet wennen, maar ik denk (dit is maar een theorie) dat je diep van binnen altijd nog hoopte dat dat jij de ware voor hem was, en ook al bestond je niet meer voor hem zoals je zegt, het feit dat hij gaat trouwen bevestigt nu jouw gevoel dat hij echt niet meer om je geeft... denk ik..
Je bent gewoon gekwetst misschien.
En na zo'n lange relatie heb je natuurlijk heel veel te verwerken als het zomaar stopt. Denk ik..
Maar ik ben ook geen expert.
woensdag 24 oktober 2007 om 20:12
Ik snap je gevoel heel goed.
Ik heb helemaal geen contact meer met mijn ex, maar het idee dat hij weer de liefde deelt met iemand zoals hij met mij deed geeft me ook een naar gevoel. Ondanks dat ik zelf inmiddels samenwoon met iemand waar ik heel gelukkig mee ben. Hij heeft het overigens uitgemaakt...
Ik kan er nix aan doen, maar heeft geeft me gewoon een soort van misselijk gevoel.
Ik heb helemaal geen contact meer met mijn ex, maar het idee dat hij weer de liefde deelt met iemand zoals hij met mij deed geeft me ook een naar gevoel. Ondanks dat ik zelf inmiddels samenwoon met iemand waar ik heel gelukkig mee ben. Hij heeft het overigens uitgemaakt...
Ik kan er nix aan doen, maar heeft geeft me gewoon een soort van misselijk gevoel.
woensdag 24 oktober 2007 om 20:14
Ja Freebie, ik denk dat jij gelijk hebt. Het kwam echt helemaal vanuit hem, zonder enige waarschuwing. Geen antwoorden waarom.....
Helemaal vanuit het niets, het is een jaar geleden en ik had echt niet meer het idee dat ik de ware voor hem was, totaal niet.
Ik ben gekwetst en dit bevestigd inderdaad mijn gevoel dat hij echt niet meer om mij geeft.
Maar ook daar was ik al achter, hij negeert mij volkomen. Ook dat kwetst me, want ik heb niets verkeerd gedaan.
Het doet pijn, benauwd me, ik heb namelijk heel veel voor hem gedaan en dat gaf niets, want ik hield zielsveel van hem. Al dacht hij daar anders over...
Maar nu is het dus definitief, er staan nu een ander naast zijn zijde.
Ik moet het nu loslaten.
Helemaal vanuit het niets, het is een jaar geleden en ik had echt niet meer het idee dat ik de ware voor hem was, totaal niet.
Ik ben gekwetst en dit bevestigd inderdaad mijn gevoel dat hij echt niet meer om mij geeft.
Maar ook daar was ik al achter, hij negeert mij volkomen. Ook dat kwetst me, want ik heb niets verkeerd gedaan.
Het doet pijn, benauwd me, ik heb namelijk heel veel voor hem gedaan en dat gaf niets, want ik hield zielsveel van hem. Al dacht hij daar anders over...
Maar nu is het dus definitief, er staan nu een ander naast zijn zijde.
Ik moet het nu loslaten.
woensdag 24 oktober 2007 om 20:25
Ik weet precies hoe je je voelt....Maar dan in andere context..
Het doet ontzettend veel pijn dat jij wel van hem houdt maar hij niet van jou.
Aan de ene kant zou het heel fijn zijn als hij zegt dat hij nog steeds van je houdt.
Maar feit is: Hij is niet meer bij jou en hij heeft een ander gekozen.
Dus al zou hij zeggen : "ik hou nog van je", wat heeft dat dan voor zin voor jou?
Jij blijft dan alleen maar hoop houden. En het goede maar toch ook slechte aan hoop is dat het altijd blijft bestaan. Misschien heeeeeeel minuscuul, maar toch blijft het er. Omdat we nou eenmaal als mens hoop houden in dingen.
Maar wil je nog met hem verder? Of heb je zoiets van: ik wil mijn eigen leven oppakken en hem uit mijn hoofd zetten?
Het doet ontzettend veel pijn dat jij wel van hem houdt maar hij niet van jou.
Aan de ene kant zou het heel fijn zijn als hij zegt dat hij nog steeds van je houdt.
Maar feit is: Hij is niet meer bij jou en hij heeft een ander gekozen.
Dus al zou hij zeggen : "ik hou nog van je", wat heeft dat dan voor zin voor jou?
Jij blijft dan alleen maar hoop houden. En het goede maar toch ook slechte aan hoop is dat het altijd blijft bestaan. Misschien heeeeeeel minuscuul, maar toch blijft het er. Omdat we nou eenmaal als mens hoop houden in dingen.
Maar wil je nog met hem verder? Of heb je zoiets van: ik wil mijn eigen leven oppakken en hem uit mijn hoofd zetten?
woensdag 24 oktober 2007 om 20:31
Oke ik lees nu pas dat hij je negeert.
Weetje: hij negeert je.. Dat zegt al genoeg. Wat een ROTstreek!
Wow...Ik verbaas me over het feit dat er zoveel vrouwen/meiden zijn die over hun liefde heen moeten komen... (waaronder ik zelf)
Ik zou je bijna uitnodigen om mee te posten bij het minnaressentopic. Daar zijn heel veel dames die proberen verder te gaan terwijl ze zijn gekwetst, en steunen elkaar ook.
Maar echt, meid, wat rot voor je :(
Ik zou bijna zeggen: na regen komt zonneschijn, maar zo langzamerhand begin ik daar zelf ook niet echt meer in te geloven.
Weetje: hij negeert je.. Dat zegt al genoeg. Wat een ROTstreek!
Wow...Ik verbaas me over het feit dat er zoveel vrouwen/meiden zijn die over hun liefde heen moeten komen... (waaronder ik zelf)
Ik zou je bijna uitnodigen om mee te posten bij het minnaressentopic. Daar zijn heel veel dames die proberen verder te gaan terwijl ze zijn gekwetst, en steunen elkaar ook.
Maar echt, meid, wat rot voor je :(
Ik zou bijna zeggen: na regen komt zonneschijn, maar zo langzamerhand begin ik daar zelf ook niet echt meer in te geloven.
woensdag 24 oktober 2007 om 20:37
Ik wil hem heel graag uit mijn hoofd zetten, maar dat lukt me nog steeds niet. Vooral 's nachts droom ik nog vaak over hem. Vanwege mijn vragen denk ik, al heb ik er al heel veel beantwoord door heel veel na te denken.
En weet je nou wat het is, ik had juist wel gewild dat hij nog van mij hield maar niet om hoop te houden, maar omdat ik dan het idee had gehad dat ik iets voor hem had betekend. Dat ik nog een plekje in zijn hart zou hebben gehad. Nu heb ik het gevoel dat ik een of ander monster ben geweest, waar hij nu eindelijk vanaf is. Het doet me pijn dat hij nooit meer vraagt hoe het gaat, dat hij nooit vraagt of ik iets voor hem kan doen. Of hij voor mij.
Ik weet dat we niet bij elkaar passen, maar we hebben veel leuke dingen meegemaakt, vind ik. Alleen hangt daar nu een grijze wolk overheen en weet ik niet of ik het nou heb gedroomd of echt heb meegemaakt.
Hoop dat jullie het een beetje begrijpen. Het is voor mij als een film zonder eind, een onafgemaakt schilderij en niet uitgelezen boek.
Eerlijk gezegd had ik een goed gesprek met hem willen hebben, helaas is dat nooit mogelijk geweest. Want hij zegt dat wij elkaar niet begrijpen, alleen wil ik daar wel moeite voor doen, maar hij niet.
Hij is een volslagen vreemde voor me, die keren dat ik met hem heb gesproken leek het wel of we een andere taal spraken.
En weet je nou wat het is, ik had juist wel gewild dat hij nog van mij hield maar niet om hoop te houden, maar omdat ik dan het idee had gehad dat ik iets voor hem had betekend. Dat ik nog een plekje in zijn hart zou hebben gehad. Nu heb ik het gevoel dat ik een of ander monster ben geweest, waar hij nu eindelijk vanaf is. Het doet me pijn dat hij nooit meer vraagt hoe het gaat, dat hij nooit vraagt of ik iets voor hem kan doen. Of hij voor mij.
Ik weet dat we niet bij elkaar passen, maar we hebben veel leuke dingen meegemaakt, vind ik. Alleen hangt daar nu een grijze wolk overheen en weet ik niet of ik het nou heb gedroomd of echt heb meegemaakt.
Hoop dat jullie het een beetje begrijpen. Het is voor mij als een film zonder eind, een onafgemaakt schilderij en niet uitgelezen boek.
Eerlijk gezegd had ik een goed gesprek met hem willen hebben, helaas is dat nooit mogelijk geweest. Want hij zegt dat wij elkaar niet begrijpen, alleen wil ik daar wel moeite voor doen, maar hij niet.
Hij is een volslagen vreemde voor me, die keren dat ik met hem heb gesproken leek het wel of we een andere taal spraken.
woensdag 24 oktober 2007 om 20:56
woensdag 24 oktober 2007 om 23:01
Ik begrijp wel wat je bedoeld, heb het zelf ook zo gevoeld met mijn ex vroeg me ook af of al die jaren wel wat voor hem hadden betekend. Totdat ik zijn beste vriend tegen het lijf liep zo 2 jr later, mijn ex was daar onlangs geweest en er waren foto's van vroeger op tafel terecht gekomen waar ik dus ook op stond, mijn ex scheen het daar dus echt zichtbaar moeilijk mee te hebben en ook gezegt te hebben dat ik altijd een speciaal plekje in zijn hart zou hebben (terwijl hij ook alweer samen woonde he). Maar hij heeft nooit dus meer rechtstreeks aan mij gevraagt hoe het met me ging of zo. Wat ik bedoel het feit dat je ex zou doet betekend niet automatisch dat je niks voor hem betekend of dat al die jaren er niet toe hebben gedaan anders waren jullie toch niet 6 jr bij elkaar gebleven. Misschien is dit gewoon de enige manier waarop hij er mee om kan gaan, en nee dat is niet leuk maar ga niet twijfelen over wat jullie hebben gehad of wat je voor hem betekend. Wat jij wel moet doen is vooruit kijken en je niet meer blijven afvragen wat er in zijn hoofd omgaat maar verder gaan met je eigen leven. Sterkte.
