Genderverwarring

broadway schreef: ↑

29-07-2022 13:24

ik vind het eigenlijk wel logisch. het valt mij op dat JUIST de mensen die heel erg bezig zijn met het hele gender/binair/geefheteennaam verhaal enorm in hokjes denken.

worden ze transvrouw dan kun je de donder op zeggen dat ze het eerste jaar alleen maar met stiletto- hakken én nagels en minirokjes en enorm veel make up rondlopen. andersom extreem in het mannelijke. zekerheid zoeken? geen twijfel laten bestaan?

geen idee, maar ik zie het heel veel in mijn omgeving. tegen de tijd dat ze zelf op hun gemak zijn binnen hun "rol" zwakt dat af.

Valt mij ook op. Ik heb een transman in mijn omgeving en hij loopt opeens met grotere passen, met zijn schouders een beetje naar voren, zit met zijn benen wijd, zit met zijn hand bij/in zijn kruis (zoals mannen dat kunnen doen), etc. Ik heb me er wel over verbaasd dat iemand die zo'n moeite had met hokjes, nu enorm in een hokje zit.

Hier iemand die voorheen dacht een lesbische vrouw te zijn, maar zich nu identificeert als non-binair (en gay nu beter voelt dan lesbisch). Ik merk dat dit topic ontzettend veel in me losmaakt en triggert, maar als ik wil dat de wereld een tolerantere plek wordt moet ik daar zelf aan bijdragen.

Zijn er specifieke vragen die ik kan beantwoorden?

aikidoka schreef: ↑

29-07-2022 13:10

Dikke vette onzin, want mijn man brengt zoon 4 dagen per week en ik maar 1. Mijn man haalt hem ook vaker van de bso en allebei halen we hem 1 dag uit school. Dus in jouw theorie zou hij vaker benaderd moeten worden dan ik. Toch is het op zijn best zo dat we beiden benaderd worden. Maar in 90% van de gevallen word ik alleen benaderd.

't Is maar je voor kiest om je druk in te maken of getriggerd door te worden...

belgali schreef: ↑

29-07-2022 14:43

Had je toch vroeger het flauwe "mopje" bij bijvoorbeeld een homo relatie: en wie is het vrouwtje en wie het mannetje ? Zo van wie doet koken en wassen en wie zet de vuilnisbakken bij de straat of vervangt de bougies van de auto. Ik had toch echt gehoopt dat emancipatie ondertussen zo ver was gevorderd dat dit soort onderscheiden niet meer zo gemaakt moet worden en dat je dus ook als vrouw aan auto's kan klussen zonder meteen je gender in vraag te stellen ?

Ik wil meegaan in "ik voel me meer mannelijk dan vrouwelijk", maar vraag me dan echt af of dat alleen op die stereotypes berust ?

Ik ben in elk geval blij dat ik hier vroeger als puber niet heb over na moeten denken. Je zou van minder in de war geraken.

Nou daar ben ik ook blij om.

Ik vraag me ook af of dat alleen op die stereotypes berust. Maar als ik naar mijzelf kijk zijn dat niet de dingen waardoor ik mij vrouw voel. Ja ik voel mij meer vrouwelijk met een jurkje, dat dan weer wel. Maar ik voel mij niet meer vrouwelijk als ik de afwas of de was doe, of een vrouwelijk beroep heb bijvoorbeeld.

Ik moet zeggen dat ik door dit topic juist meer te weten ben gekomen over dit onderwerp en er meer begripvol in ben gaan staan. 1 van mijn vragen (klopt mijn beeld van het uiterlijk van non-binair) werd eerst ook niet goed ontvangen, mijn intentie kwam niet over. Maar daarna volgde informatie en uitleg.

De grootste dooddoener vind ik: dus jij bent transfoob.
Het is toch ergens heel normaal dat mensen niet in 1 klap nieuwe genders en stromingen omarmen. Tuurlijk moet je wennen, niks mis met vragen en kritisch zijn.

Dit is wat ik vreemd vind: ik ben ineens geen vrouw meer maar een cisvrouw? Blijkbaar ben ik heel stereotyperend(zoals: ik wilde juist thuis voor kids zorgen ipv carriere)
Ik werd altijd bestempeld als ruimdenkend. Maar nu ik vraagtekens zet bij alle nieuwe stromingen ben ik transfoob of wat dan ook negatief.
Ik geloof dat mensen in het verkeerde lichaam geboren kunnen worden. Ik geloof niet dat mensen als non-binair geboren worden.
Zoals ik het lees is nonbinair of genderfluide het nieuwe antwoord op het doorbreken van stereotypering.
Imo creëer je nu juist stereotypering. Want dat is nu een cis-vrouw, en ben je heel androgeen of jongensachtige, dat pas je niet meer in het hokje van een cisvrouw maar wel uitstekend bij een nieuw hokje.
Is dat dan vooruitgang of achteruitgang?
De tijd moet het toch ook nog leren of dit voor jongeren vrijheid geeft of juist de nadruk op: weet je zeker wie je bent wie je bent/bij wie hoor je dan wel?
Zoals Fashionvictim al zei. Vroeger was er enorm veel diversiteit, hippies/david bowie etc. Maar dat waren ook fases. Word er niet een enorme druk op jongeren gelegd om te 'kiezen' wie ze voor de rest van hun leven zijn.
Wat je nu al ziet dat mensen van cis naar non-binair, naar trans, en weer terug gaan. Doet dat de meerderheid van mensen die steeds switchen/spijt krijgen uiteindelijk goed?

mcsteamy schreef: ↑

29-07-2022 15:04

Hier iemand die voorheen dacht een lesbische vrouw te zijn, maar zich nu identificeert als non-binair (en gay nu beter voelt dan lesbisch). Ik merk dat dit topic ontzettend veel in me losmaakt en triggert, maar als ik wil dat de wereld een tolerantere plek wordt moet ik daar zelf aan bijdragen.

Zijn er specifieke vragen die ik kan beantwoorden?

Ja, een heleboel!

Wat is voor jou het verschil tussen een lesbische vrouw zijn of een non-binaire gay? Gay impliceert dat je op hetzelfde geslacht valt, namelijk. Val je dan alleen op andere non-binaire mensen? Of op vrouwen?

En je zegt: voorheen dacht een lesbische vrouw te zijn. Dat ben je dus niet meer? Waarom niet? Waar zit dat hem in? Ben je niet lesbisch of ben je geen vrouw? Of allebei niet? En hoe ontdek je dat dan en waar zit vrouw zijn of lesbisch zijn dan voor jou in?

Wat maakt dit topic precies los en waarom?

Je zegt: "als ik wil dat de wereld een tolerantere plek wordt". Dat impliceert dat je de wereld voorheen als intolerant beschouwde. De wereld of specifiek Nederland? En waarom? Heb je specifieke voorbeelden van zaken die je intolerant vindt? Ik neem aan mbt seksualiteit?

mcsteamy schreef: ↑

29-07-2022 15:04

Hier iemand die voorheen dacht een lesbische vrouw te zijn, maar zich nu identificeert als non-binair (en gay nu beter voelt dan lesbisch). Ik merk dat dit topic ontzettend veel in me losmaakt en triggert, maar als ik wil dat de wereld een tolerantere plek wordt moet ik daar zelf aan bijdragen.

Zijn er specifieke vragen die ik kan beantwoorden?

ik wil hier zelf ook in bijleren - dus als iets wat ik zeg je specifiek triggert, hoor ik het graag van je - de bedoeling is namelijk niet om iemand hierin te schofferen, maar oprecht omdat dat ik het niet helemaal begrijp
fijn dat je je zo open stelt voor een gesprek

mcsteamy schreef: ↑

29-07-2022 15:04

Hier iemand die voorheen dacht een lesbische vrouw te zijn, maar zich nu identificeert als non-binair (en gay nu beter voelt dan lesbisch). Ik merk dat dit topic ontzettend veel in me losmaakt en triggert, maar als ik wil dat de wereld een tolerantere plek wordt moet ik daar zelf aan bijdragen.

Zijn er specifieke vragen die ik kan beantwoorden?

Ik heb een specifieke vraag die je misschien wilt beantwoorden.
Voordat nonbinair 'bestond' voelde je je toen al niet thuishoren bij lesbische (cis)vrouwen? Of kwam dit pas toen nonbinair naar voren kwam?
Fijn dat je openstaat voor vragen

Ik ga mijn best doen jullie vragen zo duidelijk mogelijk te beantwoorden.
Let wel: dit is mijn perspectief, dit zijn mijn gevoelens. Dat gaat dus niet (alleen) over feiten of meningen.

fashionvictim schreef: ↑

29-07-2022 15:08

Ja, een heleboel!

Wat is voor jou het verschil tussen een lesbische vrouw zijn of een non-binaire gay? Gay impliceert dat je op hetzelfde geslacht valt, namelijk. Val je dan alleen op andere non-binaire mensen? Of op vrouwen?

Het verschil begint bij mij al bij geslacht vs. gender. Ja, ik heb een vrouwenlichaam, maar ik voel me geen vrouw. Dat merk ik aan het feit dat mijn lijf niet natuurlijk voelt, niet passend, niet 'ik'. Ik voel me bijv. oncomfortabel bij het feit dat ik borsten heb, en dat ik ongesteld word. Ik merk het aan het feit dat ik me oncomfortabel voel wanneer ik 'mevrouw' word genoemd, wanneer ik typische vrouwenkleding draag, wanneer ik make-up opdoe. Ik voel me echter ook geen man. Ik voel niet de behoefte om een mannenlijf te hebben, ik wil niet aangesproken worden met 'meneer', etc. De term 'non-binair' past voor mij veel beter, zeker omdat het een kapstok term is. Voor mij betekent het 'geen vrouw, geen man'. Ik noem het non-binair, om het een term te geven, maar 'geen vrouw, geen man' of 'niet gender conformerend' zou ik ook prima vinden.

Daarnaast gaat het om seksuele oriëntatie. Daar bestaan inmiddels veel meer termen voor dan alleen hetero, bi, homo en lesbisch. Voor mij betekent lesbisch 'vrouwen die op vrouwen vallen'. Ik voel me geen vrouw, ik ben non-binair. Voor mij betekent gay 'niet op het andere geslacht vallen'. Mijn geslacht is nog steeds vrouw, en ik val inderdaad niet op mannen. Dus gay.

En je zegt: voorheen dacht een lesbische vrouw te zijn. Dat ben je dus niet meer? Waarom niet? Waar zit dat hem in? Ben je niet lesbisch of ben je geen vrouw? Of allebei niet? En hoe ontdek je dat dan en waar zit vrouw zijn of lesbisch zijn dan voor jou in?

Dat klopt. Ik ben geen vrouw, ik ben non-binair. En ik ben niet lesbisch, want ik ben geen vrouw die op vrouwen valt. Ik ben gay, want ik val niet op het andere geslacht. De andere vragen heb ik hierboven al beantwoord, denk ik.

Wat maakt dit topic precies los en waarom?

Veel frustratie en verdriet. Ik weet pas sinds een jaar dat ik non-binair ben, ik ben officieel gediagnosticeerd met gender dysforie en heb daardoor een eetstoornis ontwikkeld, waar ik al 10 jaar mee worstel. Ik kan niet onder woorden brengen hoe het voelt om je altijd oncomfortabel te voelen, het gevoel te hebben dat je 'niet normaal' bent, maar niemand je vertelt wat daaraan ten grondslag zou kunnen liggen. Dus om dan hier te lezen dat mensen denken dat ik me als non-binair identificeer, en de mensen om mij heen vraag daar rekening mee te houden in hoe ze me aanspreken (bijv. mijn baas die -uit zichzelf- geen 'dames' meer zegt, maar 'collega's') puur uit aandachttrekkerij, of dat het allemaal maar overdreven is, ja, dat doet zeer.

Je zegt: "als ik wil dat de wereld een tolerantere plek wordt". Dat impliceert dat je de wereld voorheen als intolerant beschouwde. De wereld of specifiek Nederland? En waarom? Heb je specifieke voorbeelden van zaken die je intolerant vindt? Ik neem aan mbt seksualiteit?

Ik beschouw de wereld nog steeds als zeer intolerant. Er is naar mijn idee zeer weinig ruimte voor mensen die buiten de norm vallen. En dat geldt voor seksualiteit en voor gender, maar voor nog veel meer zaken. Relatievormen, financiële verdeling in een relatie, lifestyle, etc.

-

KamilleT schreef: ↑

29-07-2022 15:11

Ja, de vraag waar ik het meest mee zit. Waarom voelt non-binair beter? Kon je als lesbische vrouw niet het leven leiden dat je wilde?

Ik kon het leven leiden dat ik wilde, maar ik kon niet mezelf zijn. En dat is -in ieder geval voor mij- waar het leven om draait. Weten wie je bent, wat je gelukkig maakt, waar je je goed bij voelt. Trouw zijn aan jezelf. En nu ik dit weet kan ik gerichte actie ondernemen. Ik kan veel beter voelen wat ik fijn vind. Welke kleding fijn voelt, wat ik met mijn lichaam wil, hoe ik wil dat mensen me aanspreken, hoe ik omga met bijvoorbeeld seks, etc.

belgali schreef: ↑

29-07-2022 15:11

ik wil hier zelf ook in bijleren - dus als iets wat ik zeg je specifiek triggert, hoor ik het graag van je - de bedoeling is namelijk niet om iemand hierin te schofferen, maar oprecht omdat dat ik het niet helemaal begrijp
fijn dat je je zo open stelt voor een gesprek

Dan zal ik dat aangeven. Fijn dat je dat benoemt, dankjewel.

Hetjuistebesluit schreef: ↑

29-07-2022 15:13

Ik heb een specifieke vraag die je misschien wilt beantwoorden.
Voordat nonbinair 'bestond' voelde je je toen al niet thuishoren bij lesbische (cis)vrouwen? Of kwam dit pas toen nonbinair naar voren kwam?
Fijn dat je openstaat voor vragen

Dat is een lastige vraag. Want ik wist inderdaad niet dat het mogelijk was om je geen man of vrouw te voelen. Dat er (veel) meer mensen zijn die zich voelen zoals ik. Dat er nu een term voor is maakt dat ik herkenning kan vinden bij anderen, en kan uitzoeken waar ik me wél prettig bij voel. Dat ik eindelijk begrijp waarom ik me mijn hele leven zo out of place heb gevoeld. Dat geeft rust.

Wat je zegt klopt wel: de term 'lesbisch' voelde nooit passend, en ik kan me herinneren dat ik in mijn leven regelmatig hardop gezegd heb 'ik weet niet wat dat betekent, je vrouw voelen, dat voel ik niet hoor'.

Wat ik ook graag wil benoemen is dat ik in mijn omgeving veel onbegrip merk over waarom dit voor mij een belangrijk thema is, waarom het iets is waar ik zoveel mee bezig ben. Wat de meeste mensen niet lijken te begrijpen is dat het niet stopt bij 'oh, ik ben dus geen vrouw, ik ben non-binair'. Dat besef alleen geeft veel inzichten over waarom het voorheen niet goed voelde, maar wat dan wél goed voelt ligt nog helemaal open. Dat is een proces, dat kost tijd en dat moeten we onderzoeken en ervaren.

Dank je wel voor je uitgebreide antwoord, McSteamy! Ik moet er even over nadenken.

Dankjewel voor je openheid McSteamy.
Ik wist inderdaad niet dat mensen nonbinair waren voordat nonbinair bestond, zeker genderdysforie lijkt me zwaar als je je ook geen man voelt.
Ik denk dat die hele extreme woke/genderfluid activisme op tiktok en youtube kensen zoals jij soms meer kwaad dan goed doet, helaas.
Ja, dat kleurt(kleurde) mijn mening wel over nonbinairen.
Ervaar jij dat ook? (Als je begrijpt waar ik op doel wat je op social media voorbij ziet komen)

En m'n laatste vraag,maar ook aan andere leden hier
Wat vind jij van nenopronounces. Dus iets unieks wat alles kan zijn: zhey/zhem, xhey/xhem, of zelfs 'fluff ipv him'
En de mensen die zich identificeren als pop/anime/ander ras(i identify as a doll/black woman.

Ik heb ook een vraagje.
Ik snap dat je hem misschien niet goed kan beantwoorden omdat het niet over jou als persoon gaat maar misschien kan je het toch wat duidelijker maken.
Een kennis van mijn dochter noemt zich sinds kort non binair. Die persoon is geboren als man, heeft inmiddels borsten en slikt hormonen in aanloop naar de operatie om de penis te laten verwijderen.
Waarom laat iemand die zichzelf nu niet conformeert aan welk geslacht dan ook zich toch alle vrouwelijke kenmerken aanmeten?

Ik durfde ook dit topic niet zo goed te openen uit angst voor onbegrip, maar er zitten veel oprecht geïnteresseerde mensen tussen zie ik, wat fijn.
Ik ben ook non-binair, (al noem ik mezelf liever lesbienne als ik mijn gender omschrijf) en dat speelt eigenlijk al sinds ik jong ben. Als vijf jarige wilde ik geen meisje worden genoemd, dat was ik niet (zo zei ik dat dan in ieder geval tegen mensen), ondanks dat ik me prima voelde in jurkjes. Het was niet echt een issue, ik voelde me prima bij meedraaien in het meer stereotype meisjes kleuter leven. Toen ik borsten kreeg en ongesteld werd, werd het wél een probleem. Zodra ik borsten kreeg wilde ik ze er graag af hebben (en gaf dit ook aan) en bij mijn eerste menstruatie heb ik alleen maar gehuild omdat ik het gevoel had dat mijn lichaam niet meer van mij was. Waar eerst mensen nog dachten ‘gaat wel over, dit is ook een lastige tijd’ is het niet over gegaan. Zo’n tien jaar geleden belande ik op een genderpolie (ik was net achttien) omdat ik bleef aangeven dat ik mij geen vrouw voelde, ik last had van bepaalde dingen aan mijn lichaam en ik niet wist hoe ik zo verder moest. Één ding wist ik wel en dat was dat ik ook geen man ben. Uiteindelijk is er genderdysforie vastgesteld, maar wist eigenlijk niemand, inclusief ikzelf, hoe verder te gaan omdat ik niet in de binaire genders viel.
Twee jaar geleden ben ik erachter gekomen dat ik een hormoonafwijking heb waardoor dit gevoel misschien te verklaren is. Ikzelf kan er nog steeds lastig de vinger opleggen; ik voel me prima bij me vrouwelijk presenteren, vind zij (en die/diens) genoemd worden oké en heb een voornaam die veel mensen als vrouwelijk zien (ondanks dat hij even vaak aan mannen wordt gegeven). Zodra dingen als menstruatie gaan spelen of als iemand mij een vrouw noemt wil ik echter uit mijn huid kruipen en verdwijnen.
Met andere woorden gaat van mij het antwoord niet komen hoe het kan dat ik (of iemand anders) mij geen van beide voel, ik weet dat het zo is en ik er mee moet dealen. Ik vind het fijn dat mensen om mij heen weten dat ik mij zo voel en mij geen vrouw noemen en zij en die afwisselen, maar als dat niet lukt is dat zo, het proberen is al fijn.

Nog even inhakend op HetJuisteBesluit. Mijn ervaring is dat je vaak bij sociale bewegingen ziet dat het heel erg één kant op schiet voor het zich normaliseert. Zoals sommige hier aanhalen dat mensen per dag een naam/pronoun kiezen is een vrij extreem geval, waarmee ik niet zeg dat mensen zich niet zo kunnen voelen maar het komt minder vaak voor dan mensen die zich ‘gewoon’ enbi voelen. Dit soort mensen zie je nu meer omdat het een groter platform krijgt op TikTok, het gewonere meer mundane leven van de meeste queer mensen verdwijnt daardoor wat en daardoor lijkt het misschien alsof iedereen zich zo voelt/gedraagt.

Ik wil ook best nog wat vragen beantwoorden en wil de mensen die serieus erover nadenken bedanken, dat doet me goed

Hartelijk dank mcsteamy en blablabla. Duidelijk hoe het voor jullie voelt. En ook duidelijk dat nb geen 1 size fits all is.
Ik ga ook nog eens herlezen en nadenken.

Bedankt voor je uitleg Mcsteamy. Kan je dit stukje nog wat verder uitleggen?

“Ik voel me geen vrouw, ik ben non-binair. Voor mij betekent gay 'niet op het andere geslacht vallen'. Mijn geslacht is nog steeds vrouw, en ik val inderdaad niet op mannen. Dus gay.”

Maakt het voor jou verschil of iemand jou gay of lesbisch noemt? En wat voelt er dan anders?

Daarnaast, je geeft aan je voelt je geen man of vrouw maar je geslacht is nog wel vrouw. Waarom is het voor jou belangrijk hoe mensen je aanspreken? Je geeft aan dat je het op prijs stelt dat je baas het nu over “collega’s” heeft. Maar voelde je je dan beledigd of er niet bijhoren als hij “dames en heren” of iets in die trant zei?

Blablabla97 schreef: ↑

29-07-2022 16:52

.

Nog even inhakend op HetJuisteBesluit. Mijn ervaring is dat je vaak bij sociale bewegingen ziet dat het heel erg één kant op schiet voor het zich normaliseert. Zoals sommige hier aanhalen dat mensen per dag een naam/pronoun kiezen is een vrij extreem geval, waarmee ik niet zeg dat mensen zich niet zo kunnen voelen maar het komt minder vaak voor dan mensen die zich ‘gewoon’ enbi voelen. Dit soort mensen zie je nu meer omdat het een groter platform krijgt op TikTok, het gewonere meer mundane leven van de meeste queer mensen verdwijnt daardoor wat en daardoor lijkt het misschien alsof iedereen zich zo voelt/gedraagt.

Ik wil ook best nog wat vragen beantwoorden en wil de mensen die serieus erover nadenken bedanken, dat doet me goed

Ja dat is wel zo, kijk naar homoseksualiteit. Het is goed dat er ook mensen als andre van duin en Paul de Leeuw bekende voorbeelden zijn, tegenover de halfnaakte dansende op een boot of het stereotype 'my gay best friend' in de films. Wat dat betreft is social media echt een vloek.

Ik schreef al eerder: Hoe ver wil 'men' gaan. Daarmee bedoel ik al die neopronouns op tiktok die pleiten dat je álles accepteert of niet maar dan ben je haatdragend.
En dat is jammer. Voor mij trek ik echt de grens bij nonbinair en iemand die zich identificeert als pop,zwarte vrouw, zhey/zhem.
Dat heeft toch niets meer met gender en openminded te maken.
Ik kan me ook niet voorstellen dat de regenboogcommunity hier blij mee is, maar social media geeft mij het idee dat deze mensen vooroplopen in die community. Daarom was ik benieuwd hoe mensen die zich geen man of vrouw voelen,hier in staan.
Dankjewel Blablabla97

Dubbel

madamecannibale schreef: ↑

29-07-2022 17:17

Bedankt voor je uitleg Mcsteamy. Kan je dit stukje nog wat verder uitleggen?

“Ik voel me geen vrouw, ik ben non-binair. Voor mij betekent gay 'niet op het andere geslacht vallen'. Mijn geslacht is nog steeds vrouw, en ik val inderdaad niet op mannen. Dus gay.”

Maakt het voor jou verschil of iemand jou gay of lesbisch noemt? En wat voelt er dan anders?

Daarnaast, je geeft aan je voelt je geen man of vrouw maar je geslacht is nog wel vrouw. Waarom is het voor jou belangrijk hoe mensen je aanspreken? Je geeft aan dat je het op prijs stelt dat je baas het nu over “collega’s” heeft. Maar voelde je je dan beledigd of er niet bijhoren als hij “dames en heren” of iets in die trant zei?

Zoals ik het begreep betekent lesbisch dat je als vrouw op vrouwen valt. Maar hen voelt zich geen vrouw.
De term gay betekent dat een persoon niet hetero is. En die persoon is dus in hen's* geval nonbinair.
*? Of is het: 'in die geval'

Wat dapper dat jullie je zo openstellen en vragen willen beantwoorden.
Ik heb ook het woord aanstellerig gebruikt in het begin van dit topic, maar wil daar wel graag een aanvulling op maken. In mijn voorbeeld gaat het om pubers, die sowieso op zoek zijn naar hun identiteit. Daar zijn er veel van die oprecht worstelen, ik doe altijd oprecht mijn best om dit serieus te nemen en daar netjes en respectvol mee om te gaan. De andere kant, pubers willen zich afzetten, zoeken soms graag de confrontatie op en ja, ze stellen zich ook wel eens lekker aan en dan krijg je wekelijks veranderende namen, woedende reacties en verwijten als je per ongeluk de verkeerde aanspreek titel gebruikt en zo meer. Niks nieuws onder de zon.
Wat dat betreft is het ook herkenbaar wat FV schrijft, dat deze kinders denken dat het allemaal totaal nieuw is en wij oudjes dit natuurlijk helemaal schokkend vinden terwijl wij het allemaal al eerder hebben gezien. Wat op een bepaalde manier ook wel weer een beetje schattig is.

slekire schreef: ↑

29-07-2022 18:34

Wat dapper dat jullie je zo openstellen en vragen willen beantwoorden.
Ik heb ook het woord aanstellerig gebruikt in het begin van dit topic, maar wil daar wel graag een aanvulling op maken. In mijn voorbeeld gaat het om pubers, die sowieso op zoek zijn naar hun identiteit. Daar zijn er veel van die oprecht worstelen, ik doe altijd oprecht mijn best om dit serieus te nemen en daar netjes en respectvol mee om te gaan. De andere kant, pubers willen zich afzetten, zoeken soms graag de confrontatie op en ja, ze stellen zich ook wel eens lekker aan en dan krijg je wekelijks veranderende namen, woedende reacties en verwijten als je per ongeluk de verkeerde aanspreek titel gebruikt en zo meer. Niks nieuws onder de zon.
Wat dat betreft is het ook herkenbaar wat FV schrijft, dat deze kinders denken dat het allemaal totaal nieuw is en wij oudjes dit natuurlijk helemaal schokkend vinden terwijl wij het allemaal al eerder hebben gezien. Wat op een bepaalde manier ook wel weer een beetje schattig is.

Hahaha, ja, dat vind ik ook.

granny71 schreef: ↑

29-07-2022 16:29

Ik heb ook een vraagje.
Ik snap dat je hem misschien niet goed kan beantwoorden omdat het niet over jou als persoon gaat maar misschien kan je het toch wat duidelijker maken.
Een kennis van mijn dochter noemt zich sinds kort non binair. Die persoon is geboren als man, heeft inmiddels borsten en slikt hormonen in aanloop naar de operatie om de penis te laten verwijderen.
Waarom laat iemand die zichzelf nu niet conformeert aan welk geslacht dan ook zich toch alle vrouwelijke kenmerken aanmeten?

Het enige perspectief dat ik kan bieden is mijn eigen perspectief. Voor mij is het een proces van onderzoeken wat goed, juist, passend en natuurlijk voelt. De kenmerken die horen het geslacht ‘vrouw’ (brede heupen, borsten, etc.) voelen voor mij niet goed. Mijn lichaam past niet bij mij. Ik vind mezelf in de term ‘transmasculine non-binary’. Wellicht ten overvloede, maar ‘transgender’ betekent simpelweg dat het gender niet overeenkomt met het geslacht waarmee iemand geboren is. Cisgender betekent dat dat wel overeenkomt. Als iemand geboren is als vrouw (geslacht), maar zich man voelt (gender), en er daarom voor kiest zich alle mannelijke kenmerken te laten aanmeten, is dat een transgender man. ‘Trans’ betekent dus ‘anders’. Ik ben ook transgender, omdat mijn gender (non-binair) niet overeenkomt met mijn geslacht (vrouw), maar ik ben transgender non-binair. Transmasculine is een term die wordt gebruikt om aan te geven dat iemand (meestal een persoon die geboren is als vrouw), zich meer identificeert met een masculine gender en/of zich presenteert op een masculiene manier. Dat betekent niet (altijd) dat diegene zich identificeert als man. Voor mij heeft masculine en feminine meer te maken met gevoel en energie, minder met het binaire ‘man of vrouw’. Er zijn cisgender vrouwen die zich prettiger voelen bij masculinity (= expressie of gedrag die de maatschappij toebedeelt aan mannen), zoals bepaalde kleding, geen make-up, kort haar, die graag klussen, etc. Dat betekent niet dat zij zich een man voelen of een man willen zijn. Dat is puur hoe de maatschappij die kenmerken en dat gedrag bestempelt. Er zijn cisgender mannen die zich comfortabel voelen in hun femininity, die nagellak dragen, lang haar hebben, een verzorgend karakter hebben, graag koken, etc. Dat klinkt misschien ouderwets, maar zulke kenmerken en eigenschappen worden door de maatschappij nog steeds gezien als ‘vrouwelijk’. Dat betekent niet dat zij zich vrouw voelen of vrouw willen zijn.

Waar ik de wereld graag naartoe zie gaan is een acceptatie van mensen zoals ze zijn. Dat iedereen zichzelf mag zijn en uiting mag geven aan wat prettig voelt. Zonder dat we daar de labels man of vrouw, of mannelijk of vrouwelijk, aan hangen, met alle gevolgen van dien. Die labels zorgen namelijk voor hoe we mensen aanspreken, behandelen, etc. Ik word elke dag geconfronteerd met mensen die aannames doen over mijn gender op basis van mijn geslacht. Die mij ‘mevrouw’ of ‘meneer’ noemen, of zij/haar of hij/hem, op basis van de aanname van mijn gender. Het zou toch mooi zijn als we hier niet meer standaard vanuit gingen, maar het respect kunnen opbrengen om te vragen naar iemands gender. Tegenwoordig gaan we er ook niet meer standaard vanuit dat iemand hetero is. Tegenwoordig wordt (door de meeste mensen) gevraagd of je een partner hebt, niet of je een vriend of vriendin hebt. En ik snap dat dat voor gender een stuk lastiger is omdat onze maatschappij heel binair is ingericht. Onze taal is erg beperkend (geen goed alternatief voor voornaamwoorden, geen alternatief voor broer/zus of tante/oom, geen alternatief voor heer/mevrouw, etc.), er zijn op 99% van de openbare ruimtes twee toiletten: mannen of vrouwen. Nu we steeds meer weten en beginnen te begrijpen dat gender niet binair is, en er meer bestaat dan alleen man of vrouw, blijkt dat er behoorlijk veel mensen zijn die buiten de gender norm vallen. Het kost tijd en moeite, maar het lijkt mij belangrijk om een inclusieve maatschappij te zijn en ruimte te maken voor iedereen om zich gezien, geaccepteerd en gerespecteerd te voelen.

Zelf ben ik dus transmasculine, wat betekent dat ik me meer identificeer met masculiene kenmerken. Qua karakter ben ik, net als ieder ander, masculine en feminine. Ik ben beschermend, hoffelijk en analytisch, maar ik ben ook gevoelig en liefdevol. Qua lichaam en expressie voel ik me beter bij masculinity. Ik draag binders, sec mannenkleding, heb kort haar en doe aan krachttraining. Ik word nu regelmatig ‘misgendered’ als man, wat ik begrijp. De maatschappij is nog niet zo ver. Dat betekent niet dat ik me man voel of dat ik een man wil zijn. Ik voel me gewoon prettiger zo. Het interesseert mij niet of iets mannelijk of vrouwelijk is. Ik luister naar wat goed voelt voor mij. Ik voel me onprettig met make-up, of in een rokje, maar draag wel oorbellen en nagellak. Ik wil top surgery, maar heb totaal geen behoefte aan een mannelijk geslachtsdeel of lichaamshaar. Het is een proces dat iedereen in het leven aangaat, in mijn ogen. Wie ben ik, waar voel ik me prettig bij, hoe presenteer ik me en welke uiterlijke kenmerken horen daarbij, etc. Ik trek me daarin alleen volledig los van maatschappelijke verwachtingen, omdat mijn gender toch al niet binnen de maatschappelijke norm valt.

madamecannibale schreef: ↑

29-07-2022 17:17

Bedankt voor je uitleg Mcsteamy. Kan je dit stukje nog wat verder uitleggen?

“Ik voel me geen vrouw, ik ben non-binair. Voor mij betekent gay 'niet op het andere geslacht vallen'. Mijn geslacht is nog steeds vrouw, en ik val inderdaad niet op mannen. Dus gay.”

Maakt het voor jou verschil of iemand jou gay of lesbisch noemt? En wat voelt er dan anders?

Daarnaast, je geeft aan je voelt je geen man of vrouw maar je geslacht is nog wel vrouw. Waarom is het voor jou belangrijk hoe mensen je aanspreken? Je geeft aan dat je het op prijs stelt dat je baas het nu over “collega’s” heeft. Maar voelde je je dan beledigd of er niet bijhoren als hij “dames en heren” of iets in die trant zei?

Dat maakt voor mij verschil, ja. Lesbisch voelt niet goed, want het klopt niet. Lesbisch betekent voor mij een vrouw die valt op vrouwen, en ik ben geen vrouw. Als jij hetero bent, m kun je het wellicht vergelijken met hoe jij je mogelijk zou of kunt voelen als iemand jou biseksueel zou noemen. Deels waar, want je valt op het andere geslacht, maar ook deels onwaar want je valt niet op hetzelfde geslacht. Het klopt dus niet. Zo voelt het voor mij ook. En ik ervaar ‘gay’ meer als een parapluterm, net als queer, omdat het voor mij betekent dat ik dat ik, als persoon, niet per definitie als vrouw, val op personen van hetzelfde geslacht, wat ik mijn geval klopt (vrouw).

Datzelfde geldt voor hoe mensen me aanspreken. Ik voel me niet beledigd, maar het voelt oncomfortabel. Het klopt niet. Ik besef heel goed dat de Nederlandse taal beperkend is en het lang gaat duren voordat de taal is meegegroeid, dus ik heb geen problemen met ‘dames en heren’. Maar ik werk bijvoorbeeld op kantoor met alleen maar vrouwelijke collega’s, en onze mannelijke directeur. Ik vind het niet beledigend of vervelend als hij ‘goedemorgen dames’ zegt, maar vind het wél heel erg prettig als hij ‘goedemorgen mensen/team/etc. zegt omdat dat inclusief is. Daardoor voel ik me gezien en gerespecteerd, dat voelt fijn.