Relaties
alle pijlers
Genegeerd Worden....
zondag 9 maart 2008 om 19:39
quote:ikke2007 schreef op 09 maart 2008 @ 19:33:
Wat moet ik tegen mijn zoontje zeggen?
pik het maar .... als je 18 bent mag je zelf weten of je nog wilt komen / pik het maar , ma wil namelijk niet voor jou kiezen / ik doe ( niet ) wat ik kan / blijf voortaan maar de weekenden bij papa ; eens in de maand mag je met mama naar de Efteling of iets anders leuks , da's het beste voor iedereen / wil je niet wat minder vaak komen ? / als jij je beter gedroeg had ik niet zoveel ellende , eigenlijk ligt het vooral aan jou
Voor de duidelijkheid ; alle voorbeelden die ik genoemd heb keur ik af !
Weer een verhuizing...Nee er moet een oplossing kunnen zijn maar Wat? Moet ik ook maar is een paar dagen volhouden en mee gaan met zijn negeer spelletje? Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....Als het niet helpt zal mijn geduld ook is opraken en uiteindelijk toch weer vertrekken...Wat dacht je van hem aanspreken op zijn gezond verstand ( indien aanwezig ) ?
Wat moet ik tegen mijn zoontje zeggen?
pik het maar .... als je 18 bent mag je zelf weten of je nog wilt komen / pik het maar , ma wil namelijk niet voor jou kiezen / ik doe ( niet ) wat ik kan / blijf voortaan maar de weekenden bij papa ; eens in de maand mag je met mama naar de Efteling of iets anders leuks , da's het beste voor iedereen / wil je niet wat minder vaak komen ? / als jij je beter gedroeg had ik niet zoveel ellende , eigenlijk ligt het vooral aan jou
Voor de duidelijkheid ; alle voorbeelden die ik genoemd heb keur ik af !
Weer een verhuizing...Nee er moet een oplossing kunnen zijn maar Wat? Moet ik ook maar is een paar dagen volhouden en mee gaan met zijn negeer spelletje? Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....Als het niet helpt zal mijn geduld ook is opraken en uiteindelijk toch weer vertrekken...Wat dacht je van hem aanspreken op zijn gezond verstand ( indien aanwezig ) ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 9 maart 2008 om 19:41
zondag 9 maart 2008 om 19:47
zondag 9 maart 2008 om 19:52
Als kind van gescheiden ouders, voel ik hier de pijn van jouw zoon. Weet je, dat jij je laat negeren en laat behandelen als stront, dat moet jij weten. Je bent volwassen en je doet het jezelf aan. Maar goddomme, wie neemt hier de verantwoordelijkheid voor je zoon, die nog een kind is? De enige die dat kan doen ben jij!
Mijn vader begon na de scheiding aan een relatie met een vrouw die absoluut niet begreep dat hij een dochter had en dat die ook aandacht verdiende. Ik was toen al 16 maar ik voel nog altijd die pijn, dat mijn vader soms voor haar koos in plaats van voormij, terwijl toch iedereen kon zien wat een kreng ze was. Wat zei dat dan wel niet over mij? Dat ik nog minder belangrijk was dan zo'n kreng?
Besef je wel wat dit met je zoon doet?
En wat dat scheiden betreft: mijn god, denk toch eens ná voordat je trouwt. Zoals iemand anders ook al zei: is je vent soms opeens sinds twee maanden zo veranderd? Schei toch uit, en wees eens volwassen en verantwoordelijk!
Mijn vader begon na de scheiding aan een relatie met een vrouw die absoluut niet begreep dat hij een dochter had en dat die ook aandacht verdiende. Ik was toen al 16 maar ik voel nog altijd die pijn, dat mijn vader soms voor haar koos in plaats van voormij, terwijl toch iedereen kon zien wat een kreng ze was. Wat zei dat dan wel niet over mij? Dat ik nog minder belangrijk was dan zo'n kreng?
Besef je wel wat dit met je zoon doet?
En wat dat scheiden betreft: mijn god, denk toch eens ná voordat je trouwt. Zoals iemand anders ook al zei: is je vent soms opeens sinds twee maanden zo veranderd? Schei toch uit, en wees eens volwassen en verantwoordelijk!
zondag 9 maart 2008 om 20:00
Ikke, je ben niet zomaar gescheiden schrijf je. Wil je dat dan? Twijfel je over je huwelijk?
Zou het mogelijk zijn om paal en perk te stellen tegen je man? Negeren is een straf die doorgaans wordt uitgedeeld als men zijn/haar onderwerp van woede als minderwaardig beschouwt.
Ben jij minderwaardig binnen jullie relatie? Wil hij de baas zijn?
Zou je hem duidelijk kunnen maken dat je dat gedrag niet accepteert en dat als hij het ergens niet mee eens is en dat niet in woorden uit kan drukken, hij dan maar even weg moet gaan totdat zijn boze bui over is of tot hij de juiste woorden gevonden heeft? Omdat jij het niet meer accepteert dat hij zowel jou als jouw zoon als minderwaardigen behandelt?
Dit hele verhaal valt en staat met jou nu hoor meid. Jij bent de enige die voor jou en je zoon op kan komen en zorgen dat je man zich normaal gaat gedragen, als hij daartoe tenminste in staat is. Heeft hij zelf niet het idee dat er een probleem is dan ben ik bang dat het er allemaal niet veel leuker op gaat worden.
Denk je goed om het effect wat een ander op je zoon heeft?
Zou het mogelijk zijn om paal en perk te stellen tegen je man? Negeren is een straf die doorgaans wordt uitgedeeld als men zijn/haar onderwerp van woede als minderwaardig beschouwt.
Ben jij minderwaardig binnen jullie relatie? Wil hij de baas zijn?
Zou je hem duidelijk kunnen maken dat je dat gedrag niet accepteert en dat als hij het ergens niet mee eens is en dat niet in woorden uit kan drukken, hij dan maar even weg moet gaan totdat zijn boze bui over is of tot hij de juiste woorden gevonden heeft? Omdat jij het niet meer accepteert dat hij zowel jou als jouw zoon als minderwaardigen behandelt?
Dit hele verhaal valt en staat met jou nu hoor meid. Jij bent de enige die voor jou en je zoon op kan komen en zorgen dat je man zich normaal gaat gedragen, als hij daartoe tenminste in staat is. Heeft hij zelf niet het idee dat er een probleem is dan ben ik bang dat het er allemaal niet veel leuker op gaat worden.
Denk je goed om het effect wat een ander op je zoon heeft?
zondag 9 maart 2008 om 20:02
Eleonora, wat zeg je het weer prachtig en mooi genuanceerd. Ik heb geloof ik nog nooit op je gereageerd maar misschien moet ik dan nu eens - off topic, dat wel - zeggen dat ik je postings altijd met veel bewondering lees, omdat ze vaak zo waar zijn, zo recht op de kern af maar tegelijk zo vol gevoel en zelden hard. Zo, veer in reet van Leo.
zondag 9 maart 2008 om 20:03
Hoe kan je in godsnaam van een man houden die jou kind liever ziet gaan dan komen, geen liefde en geen aandacht heeft voor je zoon? Vaak straf geeft terwijl dat arme kind alleen in de weekenden bij je is?
Het hoort fijn te zijn in de weekenden dat hij bij je is, en je moet al helemaal niet blij moeten zijn dat het weer voorbij is.
Je bent nu 2 maanden getrouwd... waarom heb je die stap genomen want ik neem aan dat je man niet ineens in die twee maanden veranderd is.
Je had na moeten denken voor je die stap nam, je kind hoort in mijn ogen altijd op de eerste plaats te komen, maarja ach... scheiden is ook zo'n gedoe...
Meid neem van mij aan dat die kerel niet gaat veranderen!!
( en als ik dingen zeg die al gezegd zijn... ik werd zo pissig van dit bericht dat ik niet de moeite heb genomen alle reacties te lezen...)
Het hoort fijn te zijn in de weekenden dat hij bij je is, en je moet al helemaal niet blij moeten zijn dat het weer voorbij is.
Je bent nu 2 maanden getrouwd... waarom heb je die stap genomen want ik neem aan dat je man niet ineens in die twee maanden veranderd is.
Je had na moeten denken voor je die stap nam, je kind hoort in mijn ogen altijd op de eerste plaats te komen, maarja ach... scheiden is ook zo'n gedoe...
Meid neem van mij aan dat die kerel niet gaat veranderen!!
( en als ik dingen zeg die al gezegd zijn... ik werd zo pissig van dit bericht dat ik niet de moeite heb genomen alle reacties te lezen...)
zondag 9 maart 2008 om 20:04
Jeetje, wat een verhaal. Alles wat ik wil zeggen staat er eigenlijk ook al.
Dat het niet altijd gemakkelijk is in een samengesteld gezin kan ik nog begrijpen en dat kinderen en nieuwe partners aan elkaar moeten wennen snap ik ook. Het is min of meer afwijkend als kids meer bij vader zijn dan bij moeder
maar gezien dit verhaal is hij daar beter op zijn plek!! Kan me niet voorstellen dat het mannetje een gezellig weekend heeft als hij jou eindelijk ziet. Je zegt zelf dat je man geen kinderliefhebber is.
HOE BESTAAT HET, JE HEBT ZELF EEN KIND.WAT MOET JE MET ZO'N VENT?
Je kind moet prioriteit nr 1 zijn.
Ben je niet bang dat hij je dit later heel erg kwalijk gaat nemen of dat hij psychische problemen gaat krijgen?
En hoe ziet zijn eigen vader dit?
Persoonlijk vind ik dat het jouw taak als moeder is om voor de belangen van je kind op te komen. Hierin faal je als ik dit zo lees. Hopelijk doe je hier iets aan voordat het te laat is.
Dat het niet altijd gemakkelijk is in een samengesteld gezin kan ik nog begrijpen en dat kinderen en nieuwe partners aan elkaar moeten wennen snap ik ook. Het is min of meer afwijkend als kids meer bij vader zijn dan bij moeder
maar gezien dit verhaal is hij daar beter op zijn plek!! Kan me niet voorstellen dat het mannetje een gezellig weekend heeft als hij jou eindelijk ziet. Je zegt zelf dat je man geen kinderliefhebber is.
HOE BESTAAT HET, JE HEBT ZELF EEN KIND.WAT MOET JE MET ZO'N VENT?
Je kind moet prioriteit nr 1 zijn.
Ben je niet bang dat hij je dit later heel erg kwalijk gaat nemen of dat hij psychische problemen gaat krijgen?
En hoe ziet zijn eigen vader dit?
Persoonlijk vind ik dat het jouw taak als moeder is om voor de belangen van je kind op te komen. Hierin faal je als ik dit zo lees. Hopelijk doe je hier iets aan voordat het te laat is.
zondag 9 maart 2008 om 20:08
quote:ikke2007 schreef op 09 maart 2008 @ 19:33:
Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....
Ik haak ook even in op deze quote. Wat ik werkelijk niet begrijp is dat je heel erg denkt vanuit het perspectief van jezelf en je man. Je schrijft dat je hem niet kunt verplichten om goed met je zoontje om te gaan. Kun je je zoontje dan wel verplichten om zich zo naar door diezelfde man te laten behandelen?
En dreigen om bij hem weg te gaan? Met welk doel? Dat hij bang wordt en uit angst aardig gaat doen? Als hij niet van kinderen in het algemeen en van jouw kind in het bijzonder houdt, gaat hij dat door dreiging al helemaal niet doen. En geloof me, kinderen hebben waanzinnige antennes en jouw zoon heeft echt wel door waar de spanning ligt en wat dat voor effect heeft.
Men, mijn hart bloedt als ik aan hem denk.
Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....
Ik haak ook even in op deze quote. Wat ik werkelijk niet begrijp is dat je heel erg denkt vanuit het perspectief van jezelf en je man. Je schrijft dat je hem niet kunt verplichten om goed met je zoontje om te gaan. Kun je je zoontje dan wel verplichten om zich zo naar door diezelfde man te laten behandelen?
En dreigen om bij hem weg te gaan? Met welk doel? Dat hij bang wordt en uit angst aardig gaat doen? Als hij niet van kinderen in het algemeen en van jouw kind in het bijzonder houdt, gaat hij dat door dreiging al helemaal niet doen. En geloof me, kinderen hebben waanzinnige antennes en jouw zoon heeft echt wel door waar de spanning ligt en wat dat voor effect heeft.
Men, mijn hart bloedt als ik aan hem denk.
zondag 9 maart 2008 om 20:11
Mijn moeder vond me niet zo heel lief , daarom is ze weggegaan en mag ik alleen in de weekenden komen . Nu heeft ze een nieuwe man die me helemaal niet aardig vindt en ik moet van mijn moeder goed naar hem luisteren want anders doet hij ook lelijk tegen hem . Ze is altijd blij als het weekend weer om is .
Zou dit kunnen zijn wat je zoontje denkt ?
Wat nou als dit is wat je zoontje denkt ?
Hoe vind je zoontje zijn stiefpapa ?
Zou dit kunnen zijn wat je zoontje denkt ?
Wat nou als dit is wat je zoontje denkt ?
Hoe vind je zoontje zijn stiefpapa ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 9 maart 2008 om 20:13
zondag 9 maart 2008 om 20:16
quote:Etosha schreef op 09 maart 2008 @ 20:02:
Eleonora, wat zeg je het weer prachtig en mooi genuanceerd. Ik heb geloof ik nog nooit op je gereageerd maar misschien moet ik dan nu eens - off topic, dat wel - zeggen dat ik je postings altijd met veel bewondering lees, omdat ze vaak zo waar zijn, zo recht op de kern af maar tegelijk zo vol gevoel en zelden hard. Zo, veer in reet van Leo. Wat een mooi compliment en wat een beeldige veer.
Eleonora, wat zeg je het weer prachtig en mooi genuanceerd. Ik heb geloof ik nog nooit op je gereageerd maar misschien moet ik dan nu eens - off topic, dat wel - zeggen dat ik je postings altijd met veel bewondering lees, omdat ze vaak zo waar zijn, zo recht op de kern af maar tegelijk zo vol gevoel en zelden hard. Zo, veer in reet van Leo. Wat een mooi compliment en wat een beeldige veer.
zondag 9 maart 2008 om 20:19
[quote]ikke2007 schreef op 09 maart 2008 @ 19:33:
Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan
Je moet je zelf als eerste verplichten goed met je eigen kind om te gaan. Je man is mega fout maar kijk ook eens naar je eigen aandeel.
Onmogelijk dat je dit niet eerder zag. Liefde maakt dan wel heel erg blind. Niet ten koste van je eigen kind.
Hoe kan het dat je gevoelens hebt voor zo'n man.
Ik heb enorm met je zoon te doen.
Is logisch dat je zo een heel forum over je heen krijgt.
Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan
Je moet je zelf als eerste verplichten goed met je eigen kind om te gaan. Je man is mega fout maar kijk ook eens naar je eigen aandeel.
Onmogelijk dat je dit niet eerder zag. Liefde maakt dan wel heel erg blind. Niet ten koste van je eigen kind.
Hoe kan het dat je gevoelens hebt voor zo'n man.
Ik heb enorm met je zoon te doen.
Is logisch dat je zo een heel forum over je heen krijgt.
zondag 9 maart 2008 om 20:19
Nadat ik jullie tegenberichten heb gelezen, springen de tranen eigenlijk in mij ogen, jullie hebben allemaal zo gelijk..Wat doe ik eigenlijk mijn kind aan. En dat in die twee dagen dat hij maar bij me is...We horen hem juist alle aandacht en liefde te geven. Ik helemaal, want ik mis hem echt heel erg wanneer hij niet bij me is ook al kan ik dat niet echt laten zien. Het lijkt wel of ik geopsedeerd ben door deze man waardoor ik de werkelijkheid niet meer zie..Ik kom niet voor me zoon op niet goed genoeg en niet voor me zelf...Ik laat me hele weekend negeren en toch schoonmaken en koken thuis voor hem terwijl hij het niet eens opeet....Hij kijkt niet eens om! En dan nog kan ik zeggen ik houd van hem...Het lijkt wel of ik niet gezond ben. Ik heb maar een voorbeeld gegeven eigenlijk zijn er zoveel dingen wat elke weekend zich herhaalt.. Ik voel me inderdaad erg zwak, kan gewoon niet goed genoeg voor me zelf opkomen en ook niet de stap nemen om bij hem weg te gaan...Wat ik nu ga doen in iedergeval geen toenadering meer zoeken want dat ben ik zo zat, ik ga voor de weekenden wat inplannen zodat we gewoon minmogelijk thuis zijn...En doe zeker mee met zijn negeer spelletje..Ik vind niet dat ik zo behandeld mag worden en dat ik maar moet leren om meer voor ons zelf op te komen.
zondag 9 maart 2008 om 20:20
Ikke, het is me allemaal wat al die vragen en opmerkingen, dat zal je wel rauw op je dak vallen denk ik. Toch hoop ik dat je met ons door wil praten. Wie weet geeft het jou inzichten die je nog niet had?
Misschien kun je ons uitleggen hoe jij het zelf ziet en of je zelf oplossingen zou weten voor het probleem wat er bij je thuis speelt. Het lijkt me verschrikkelijk om zo heen en weer geslingerd te worden tussen de gevoelens voor je man en die voor je kind. Wat dat betreft voel ik ook echt met jou mee, al vind ik de grote verliezer in dit geval je zoon, die er ook weinig aan kan doen dat zijn stiefvader hem niet zo ziet zitten.
Snap je dat het voor veel mensen hier moeilijk te begrijpen is dat je met een man trouwt die niet ook voor je zoon gaat, die er overduidelijk al was voordat je hem - je man dus - leerde kennen?
Misschien kun je ons uitleggen hoe jij het zelf ziet en of je zelf oplossingen zou weten voor het probleem wat er bij je thuis speelt. Het lijkt me verschrikkelijk om zo heen en weer geslingerd te worden tussen de gevoelens voor je man en die voor je kind. Wat dat betreft voel ik ook echt met jou mee, al vind ik de grote verliezer in dit geval je zoon, die er ook weinig aan kan doen dat zijn stiefvader hem niet zo ziet zitten.
Snap je dat het voor veel mensen hier moeilijk te begrijpen is dat je met een man trouwt die niet ook voor je zoon gaat, die er overduidelijk al was voordat je hem - je man dus - leerde kennen?
anoniem_12394 wijzigde dit bericht op 09-03-2008 20:21
Reden: zinnetje vergeten
Reden: zinnetje vergeten
% gewijzigd
zondag 9 maart 2008 om 20:25
Elkaar negeren heeft natuurlijk geen enkele zin. Komt dit nou echt uit de lucht vallen? Jullie hebben toch voordat jullie gingen samenwonen gesproken over de opvoeding van en de omgang met jouw kind? Jullie hebben toch hopelijk de tijd genomen om aan elkaar te wennen en samen nieuwe afspraken te maken? Zoniet, dan hebben jullie allebei je huiswerk niet gedaan. Dat kun je alleen maar rechtzetten door als volwassenen alsnog sámen aan de slag te gaan.
zondag 9 maart 2008 om 20:28
quote:ikke2007 schreef op 09 maart 2008 @ 20:19:
Nadat ik jullie tegenberichten heb gelezen, springen de tranen eigenlijk in mij ogen, jullie hebben allemaal zo gelijk..Wat doe ik eigenlijk mijn kind aan. En dat in die twee dagen dat hij maar bij me is...We horen hem juist alle aandacht en liefde te geven. Ik helemaal, want ik mis hem echt heel erg wanneer hij niet bij me is ook al kan ik dat niet echt laten zien. Het lijkt wel of ik geopsedeerd ben door deze man waardoor ik de werkelijkheid niet meer zie..Ik kom niet voor me zoon op niet goed genoeg en niet voor me zelf...Ik laat me hele weekend negeren en toch schoonmaken en koken thuis voor hem terwijl hij het niet eens opeet....Hij kijkt niet eens om! En dan nog kan ik zeggen ik houd van hem...Het lijkt wel of ik niet gezond ben. Ik heb maar een voorbeeld gegeven eigenlijk zijn er zoveel dingen wat elke weekend zich herhaalt.. Ik voel me inderdaad erg zwak, kan gewoon niet goed genoeg voor me zelf opkomen en ook niet de stap nemen om bij hem weg te gaan...Wat ik nu ga doen in iedergeval geen toenadering meer zoeken want dat ben ik zo zat, ik ga voor de weekenden wat inplannen zodat we gewoon minmogelijk thuis zijn...En doe zeker mee met zijn negeer spelletje..Ik vind niet dat ik zo behandeld mag worden en dat ik maar moet leren om meer voor ons zelf op te komen.
Meisje toch, wat heftig voor je. En wat goed dat je ziet wat er fout gaat bij je thuis. Petje af hoor....
Doe even kalm aan en denk goed na over wat je wil. Er is geen haast bij helemaal niks behalve met zorgen dat je zoon gewoon fijn met zijn moeder samen kan zijn. Desnoods dan maar zonder je man er bij. Misschien vindt hij het op den duur helemaal niet zo fijn meer als je laat blijken dat jij en je zoon het ook zonder zijn aanwezigheid fijn hebben met elkaar en hopelijk ziet hij in dat hij zijn gedrag naar zijn stiefzoon (en jou) zelf aan kan passen en het dan óók leuk hebben als je zoon bij jullie is.
Als hij gaat mokken en bozig doen en niet inziet dat hij zelf een groot onderdeel is van het probleem dan ben ik bang dat het er niet veel leuker op gaat worden. Heel vervelend om te zeggen maar dat zou zomaar eens het geval kunnen zijn.
Ikke, zeg je man op een rustig moment dat je nagedacht hebt en wat je besloten hebt, met betrekking tot de tijd die jij met je zoon doorbrengt en dat die vanaf NU op een ontspannen manier gaat worden ingevuld met of zonder hem er bij. Hij kan zelf kiezen maar jij hebt bepaald hoe je het gaat doen en daar kan hij zich bij aansluiten of niet.
Je zoon was er eerst meid en voor je zoon ben jij verantwoordelijk en ook voor jullie band samen is het belangrijk dat je je poot stijf houdt. Je man is volwassen. Hij kan kiezen of delen. Ik hoop dat hij een verstandige keuze maakt.
Nadat ik jullie tegenberichten heb gelezen, springen de tranen eigenlijk in mij ogen, jullie hebben allemaal zo gelijk..Wat doe ik eigenlijk mijn kind aan. En dat in die twee dagen dat hij maar bij me is...We horen hem juist alle aandacht en liefde te geven. Ik helemaal, want ik mis hem echt heel erg wanneer hij niet bij me is ook al kan ik dat niet echt laten zien. Het lijkt wel of ik geopsedeerd ben door deze man waardoor ik de werkelijkheid niet meer zie..Ik kom niet voor me zoon op niet goed genoeg en niet voor me zelf...Ik laat me hele weekend negeren en toch schoonmaken en koken thuis voor hem terwijl hij het niet eens opeet....Hij kijkt niet eens om! En dan nog kan ik zeggen ik houd van hem...Het lijkt wel of ik niet gezond ben. Ik heb maar een voorbeeld gegeven eigenlijk zijn er zoveel dingen wat elke weekend zich herhaalt.. Ik voel me inderdaad erg zwak, kan gewoon niet goed genoeg voor me zelf opkomen en ook niet de stap nemen om bij hem weg te gaan...Wat ik nu ga doen in iedergeval geen toenadering meer zoeken want dat ben ik zo zat, ik ga voor de weekenden wat inplannen zodat we gewoon minmogelijk thuis zijn...En doe zeker mee met zijn negeer spelletje..Ik vind niet dat ik zo behandeld mag worden en dat ik maar moet leren om meer voor ons zelf op te komen.
Meisje toch, wat heftig voor je. En wat goed dat je ziet wat er fout gaat bij je thuis. Petje af hoor....
Doe even kalm aan en denk goed na over wat je wil. Er is geen haast bij helemaal niks behalve met zorgen dat je zoon gewoon fijn met zijn moeder samen kan zijn. Desnoods dan maar zonder je man er bij. Misschien vindt hij het op den duur helemaal niet zo fijn meer als je laat blijken dat jij en je zoon het ook zonder zijn aanwezigheid fijn hebben met elkaar en hopelijk ziet hij in dat hij zijn gedrag naar zijn stiefzoon (en jou) zelf aan kan passen en het dan óók leuk hebben als je zoon bij jullie is.
Als hij gaat mokken en bozig doen en niet inziet dat hij zelf een groot onderdeel is van het probleem dan ben ik bang dat het er niet veel leuker op gaat worden. Heel vervelend om te zeggen maar dat zou zomaar eens het geval kunnen zijn.
Ikke, zeg je man op een rustig moment dat je nagedacht hebt en wat je besloten hebt, met betrekking tot de tijd die jij met je zoon doorbrengt en dat die vanaf NU op een ontspannen manier gaat worden ingevuld met of zonder hem er bij. Hij kan zelf kiezen maar jij hebt bepaald hoe je het gaat doen en daar kan hij zich bij aansluiten of niet.
Je zoon was er eerst meid en voor je zoon ben jij verantwoordelijk en ook voor jullie band samen is het belangrijk dat je je poot stijf houdt. Je man is volwassen. Hij kan kiezen of delen. Ik hoop dat hij een verstandige keuze maakt.
