Relaties
alle pijlers
Genegeerd Worden....
zondag 9 maart 2008 om 19:05
Wat ontzettend zielig dat de enige manier waarop je kind jou kan zien in een huis is waarin een man woont die én niets met kinderen heeft én zich niet kan inleven in één en ander ....en wat zielig voor je kind dat zijn moeder dat accepteert .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 9 maart 2008 om 19:05
zondag 9 maart 2008 om 19:07
zondag 9 maart 2008 om 19:15
Wil je nu eigenlijk advies mbt het zwijgen naar jou toe of zijn gedrag naar je zoon toe?
Ik begrijp namelijk uit je verhaal dat het jóu zoveel energie kost dat hij jóu negeert.
Heb je enig idee wat het gedrag van je man en van jóu bij je kind voor effecten hebben? Zowel op de korte als de lange termijn?
Ik begrijp namelijk uit je verhaal dat het jóu zoveel energie kost dat hij jóu negeert.
Heb je enig idee wat het gedrag van je man en van jóu bij je kind voor effecten hebben? Zowel op de korte als de lange termijn?
zondag 9 maart 2008 om 19:20
Oké ik weet dat dit heel hard klinkt maar hier komt maar één gedachte bij mij op. Waarom doe je dat? Hoe kun je trouwen met een man die zich zo gedraagt? Hoe kun je zo imbediel zijn om te denken dat een man die zich zo gedraagt van je houd???
Je hebt maar twee mogelijkheden.
De verstandigste zou zijn morgen een scheiding aanvragen. Maar aangezien je zo dom was met hem te trouwen zal je dat wel niet doen.
De tweede keuze is er maar aan wennen dat hij je zo behandeld.
Bovendien prioriteit van een moeder hoort altijd bij haar kind te liggen. Gelukkig woont je zoon het grootste gedeelte van de week bij zijn vader.
Je hebt maar twee mogelijkheden.
De verstandigste zou zijn morgen een scheiding aanvragen. Maar aangezien je zo dom was met hem te trouwen zal je dat wel niet doen.
De tweede keuze is er maar aan wennen dat hij je zo behandeld.
Bovendien prioriteit van een moeder hoort altijd bij haar kind te liggen. Gelukkig woont je zoon het grootste gedeelte van de week bij zijn vader.
zondag 9 maart 2008 om 19:23
Ik snap echt niet dat je bent gaan samenwonen met iemand die je kind zo behandelt. Dat je een relatie wilt allemaal prima, mar als jouw niewe man niet met je kind kan opschieten dan vind ik dat je het verplicht bent aan je kind om een pretteige en veilige omgeving aan je kind te bieden. Die heeft hier immers niet voor gekozen. Dus als je man niet bij je kind wil zijn, dan moet ie in het weekend mar weggaan.
En sja ik zou nooit nooit trouwen met iemand die me meent te moeten straffen door me te negeren. Mijn eesrte vriend kon dat ook heel goed, me gewoon een paar dagen doodzwijgen. UIteindelijk ging ik dan schreeuwen en met dingen gooien om maar aandacht te krijgen. Maar ideaal is anders. Die is dan ook niet voor niets een ex.
En sja ik zou nooit nooit trouwen met iemand die me meent te moeten straffen door me te negeren. Mijn eesrte vriend kon dat ook heel goed, me gewoon een paar dagen doodzwijgen. UIteindelijk ging ik dan schreeuwen en met dingen gooien om maar aandacht te krijgen. Maar ideaal is anders. Die is dan ook niet voor niets een ex.
zondag 9 maart 2008 om 19:23
quote:ikke2007 schreef op 09 maart 2008 @ 19:21:
de reden dat ik ook geneerd wordt heeft te maken met het feit dat ik juist altijd voor me kind opkom....Hij vind dat mijn kind geen manieren hebt zoals niet goed luisteren, niet jouw aankijken als je met hem praat....Grote mond terug...Maar dat heeft toch elke kind wel is....Natuurlijk kies ik ook voor mijn kind altijd nummer een...Maar ik ben niet zo van het loslaten, wil toch het beste ervan maken, ook al zit ik soms echt in een dillema....Soms is mijn man weer zo goed met hem zo leerzaam dat zijn die momenten wat het toch weer een beetje goedmaakt. Het is af en toe niet eerlijk dat we waar mijn zoontje bij is ruzie moeten maken en de wind van voren krijg.....Als je kind nr 1 zou zijn, zou je geen moment dat gedrag accepteren. Ondanks z'n o zo leuke gedrag op andere momenten. En hoezo niet van het loslaten? Je had deze vent überhaupt niet moeten vastpakken.
de reden dat ik ook geneerd wordt heeft te maken met het feit dat ik juist altijd voor me kind opkom....Hij vind dat mijn kind geen manieren hebt zoals niet goed luisteren, niet jouw aankijken als je met hem praat....Grote mond terug...Maar dat heeft toch elke kind wel is....Natuurlijk kies ik ook voor mijn kind altijd nummer een...Maar ik ben niet zo van het loslaten, wil toch het beste ervan maken, ook al zit ik soms echt in een dillema....Soms is mijn man weer zo goed met hem zo leerzaam dat zijn die momenten wat het toch weer een beetje goedmaakt. Het is af en toe niet eerlijk dat we waar mijn zoontje bij is ruzie moeten maken en de wind van voren krijg.....Als je kind nr 1 zou zijn, zou je geen moment dat gedrag accepteren. Ondanks z'n o zo leuke gedrag op andere momenten. En hoezo niet van het loslaten? Je had deze vent überhaupt niet moeten vastpakken.
zondag 9 maart 2008 om 19:25
In een samengesteld gezin gelden dezelfde regels als in andere gezinnen: als ouders trek je zoveel mogelijk één lijn en ruzie maken doe je dus niet waar de kinderen bij zijn. Voor een samengesteld gezin geldt één extra regel: om te komen tot een stabiel gezin ben je tenminste vier jaar verder. Investeer dus in het samen vaststellen van regels en in het naleven van de gemaakte afspraken. Jullie zullen je alledrie moeten aanpassen aan de nieuwe situatie. Sterkte daarmee, ik weet uit ervaring dat het niet eenvoudig is.
zondag 9 maart 2008 om 19:33
Bedankt voor al jullie reactie, maar scheiden gaat natuurlijk niet zomaar, erkomt heel veel bij kijken dat gaat gewoon niet makkelijk...Daar ben ik ook geen voorstander van ik wil dit kunnen oplossen..soms denk ik om toch de weekenden zelf weg te gaan lekker met mijn zoon alleen...Alleen de vraag is waarheen? Wat moet ik tegen mijn zoontje zeggen? Weer een verhuizing...Nee er moet een oplossing kunnen zijn maar Wat? Moet ik ook maar is een paar dagen volhouden en mee gaan met zijn negeer spelletje? Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....Als het niet helpt zal mijn geduld ook is opraken en uiteindelijk toch weer vertrekken...
zondag 9 maart 2008 om 19:33
Er komt vast een dag waarop je zoon zegt " je bent mijn vader niet , hoor " of een dag waarop hij opkomt voor jou omdat er lelijk tegen je wordt gedaan ( negeren is ook behoorlijk lelijk ) .....wat denk je dat er dan gebeurt ?
En wat ga je doen op de dag dat je zoon liever in het weekend bij pa blijft omdat hij toch niks goed kan doen bij jou en je man ?
Wat ga je zeggen als je zoon later zegt dat je hem hebt laten vallen , dat je je nieuwe partner boven hem hebt gesteld ?
En wat ga je doen op de dag dat je zoon liever in het weekend bij pa blijft omdat hij toch niks goed kan doen bij jou en je man ?
Wat ga je zeggen als je zoon later zegt dat je hem hebt laten vallen , dat je je nieuwe partner boven hem hebt gesteld ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 9 maart 2008 om 19:33
Nogmaals....quote:IvyRosa schreef op 09 maart 2008 @ 19:15:
Wil je nu eigenlijk advies mbt het zwijgen naar jou toe of zijn gedrag naar je zoon toe?
Ik begrijp namelijk uit je verhaal dat het jóu zoveel energie kost dat hij jóu negeert.
Heb je enig idee wat het gedrag van je man en van jóu bij je kind voor effecten hebben? Zowel op de korte als de lange termijn?
Wil je nu eigenlijk advies mbt het zwijgen naar jou toe of zijn gedrag naar je zoon toe?
Ik begrijp namelijk uit je verhaal dat het jóu zoveel energie kost dat hij jóu negeert.
Heb je enig idee wat het gedrag van je man en van jóu bij je kind voor effecten hebben? Zowel op de korte als de lange termijn?
zondag 9 maart 2008 om 19:35
Het is al eerder gezegd maar ik kan het niet laten om het toch ook nog even neer te schrijven. Waarom ben je in hemelsnaam getrouwd met een man die zo met je kind omgaat?
Dat snap ik echt niet..... Dat je jezelf laat negeren (en dus manipuleren) dat is jouw volwassen keus maar je zoontje van 7 heeft hierin nog jouw bescherming nodig. Ik hoop inderdaad ook maar dat hij bij zijn vader wel voldoende liefde en aandacht krijgt...
Dat snap ik echt niet..... Dat je jezelf laat negeren (en dus manipuleren) dat is jouw volwassen keus maar je zoontje van 7 heeft hierin nog jouw bescherming nodig. Ik hoop inderdaad ook maar dat hij bij zijn vader wel voldoende liefde en aandacht krijgt...
zondag 9 maart 2008 om 19:36
quote:ikke2007 schreef op 09 maart 2008 @ 19:33:
Bedankt voor al jullie reactie, maar scheiden gaat natuurlijk niet zomaar, erkomt heel veel bij kijken dat gaat gewoon niet makkelijk...Daar ben ik ook geen voorstander van ik wil dit kunnen oplossen..soms denk ik om toch de weekenden zelf weg te gaan lekker met mijn zoon alleen...Alleen de vraag is waarheen? Wat moet ik tegen mijn zoontje zeggen? Weer een verhuizing...Nee er moet een oplossing kunnen zijn maar Wat? Moet ik ook maar is een paar dagen volhouden en mee gaan met zijn negeer spelletje? Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....Als het niet helpt zal mijn geduld ook is opraken en uiteindelijk toch weer vertrekken...Scheiden gaat niet zomaar?? Je bent nog maar 2 maanden getrouwd! Dit probleem moet er toch ook al geweest zijn voor je Ja zei tegen hem en je handtekening in dat boekje van eeuwige trouw zette??
Bedankt voor al jullie reactie, maar scheiden gaat natuurlijk niet zomaar, erkomt heel veel bij kijken dat gaat gewoon niet makkelijk...Daar ben ik ook geen voorstander van ik wil dit kunnen oplossen..soms denk ik om toch de weekenden zelf weg te gaan lekker met mijn zoon alleen...Alleen de vraag is waarheen? Wat moet ik tegen mijn zoontje zeggen? Weer een verhuizing...Nee er moet een oplossing kunnen zijn maar Wat? Moet ik ook maar is een paar dagen volhouden en mee gaan met zijn negeer spelletje? Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....Als het niet helpt zal mijn geduld ook is opraken en uiteindelijk toch weer vertrekken...Scheiden gaat niet zomaar?? Je bent nog maar 2 maanden getrouwd! Dit probleem moet er toch ook al geweest zijn voor je Ja zei tegen hem en je handtekening in dat boekje van eeuwige trouw zette??
zondag 9 maart 2008 om 19:37
quote:ikke2007 schreef op 09 maart 2008 @ 19:33:
Bedankt voor al jullie reactie, maar scheiden gaat natuurlijk niet zomaar, erkomt heel veel bij kijken dat gaat gewoon niet makkelijk...Daar ben ik ook geen voorstander van ik wil dit kunnen oplossen..soms denk ik om toch de weekenden zelf weg te gaan lekker met mijn zoon alleen...Alleen de vraag is waarheen? Wat moet ik tegen mijn zoontje zeggen? Weer een verhuizing...Nee er moet een oplossing kunnen zijn maar Wat? Moet ik ook maar is een paar dagen volhouden en mee gaan met zijn negeer spelletje? Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....Als het niet helpt zal mijn geduld ook is opraken en uiteindelijk toch weer vertrekken...
Jezusmina, "er komt wat kijken bij scheiden". Ja. Er komt ook nogal wat kijken bij trouwen. Had je misschien eerder over na moeten denken. En er komt vooral veel kijken bij moeder zijn. Het klinkt niet alsof je je daar nou zoveel aan gelegen hebt laten liggen.
Ik denk zomaar dat je kind staat te springen als je een verhuizing aankondigt "omdat mama eindelijk heeft ingezien dat jij nummer 1 bent, lieverd" en mama daar ook eens naar handelt.
Bedankt voor al jullie reactie, maar scheiden gaat natuurlijk niet zomaar, erkomt heel veel bij kijken dat gaat gewoon niet makkelijk...Daar ben ik ook geen voorstander van ik wil dit kunnen oplossen..soms denk ik om toch de weekenden zelf weg te gaan lekker met mijn zoon alleen...Alleen de vraag is waarheen? Wat moet ik tegen mijn zoontje zeggen? Weer een verhuizing...Nee er moet een oplossing kunnen zijn maar Wat? Moet ik ook maar is een paar dagen volhouden en mee gaan met zijn negeer spelletje? Ik kan hem niet verplichten om goed met mijn zoontje om te gaan, ik kan hem alleen dreigen door te zeggen dat ik bij hem weg zal gaan....Als het niet helpt zal mijn geduld ook is opraken en uiteindelijk toch weer vertrekken...
Jezusmina, "er komt wat kijken bij scheiden". Ja. Er komt ook nogal wat kijken bij trouwen. Had je misschien eerder over na moeten denken. En er komt vooral veel kijken bij moeder zijn. Het klinkt niet alsof je je daar nou zoveel aan gelegen hebt laten liggen.
Ik denk zomaar dat je kind staat te springen als je een verhuizing aankondigt "omdat mama eindelijk heeft ingezien dat jij nummer 1 bent, lieverd" en mama daar ook eens naar handelt.
zondag 9 maart 2008 om 19:38
