Getrouwd, maar gaat toch vreemd

02-11-2024 22:25 514 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Beste,

Dit is mijn eerste post hier. Graag deel ik onderstaand verhaal omdat ik advies wil. Vanwege de ''gevoeligheid van de situatie'' heb ik een aantal details bewust vaag gehouden.

Een aantal weken geleden heeft een vriend, die getrouwd is en kinderen heeft, mij verteld dat hij weleens vreemdgaat. Ik schrok hier enigszins van, omdat hij altijd een andere indruk heeft gewekt omtrent zijn ''loyaliteit'' in relaties. Zijn vrouw weet dus van niets en hij heeft benadrukt haar niets te willen vertellen omdat het haar alleen maar zou kwetsen.
Een aantal dagen later heeft hij avances gemaakt naar mij. Ook hier schrok ik van en ik heb hem dan ook afgewezen. In de dagen erna merkte ik dat ik kwaad op hem werd. Vooral vanwege mijn goede band met zijn vrouw en kinderen. Ik vind het immoreel dat hij geen bezwaren leek te zien om deze situatie met mij te creëren, ondanks deze goede band. Ook ontstond bij mij de angst, vanwege een aantal redenen, dat zijn vrouw mij hier ooit over zou bevragen en dat ik dan zou moeten liegen. Ik heb hem een aantal dagen later dan ook laten weten nooit in laatstgenoemde situatie te willen belanden en de vriendschap af te willen kappen. Hier toonde hij begrip voor en sindsdien is er geen contact meer geweest,

Ik blijf ongemak voelen bij de onzekerheid of zijn vrouw mij nog zal benaderen voor iets totaal anders of juist met de vraag waarom er geen contact meer is. Mijn vraag aan jullie is dan ook: wat zouden jullie in die situatie doen, moest deze zich voordoen? Liegen of de waarheid zeggen? Negeren of haar aansporen te praten met haar man/mijn vriend?
Het voelt voor mij ook onrechtvaardig dat ik dit over hem weet en dat ik dit zijn vrouw niet vertel. Aan de andere kant zou ik waarschijnlijk een huwelijk om zeep helpen als ik me hier verder mee zou bemoeien. Persoonlijk zou ik zoiets wel willen weten over mijn man... maar ik kan niet inschatten hoe dat voor haar is. Vandaar dat ik tot nu toe zoveel mogelijk niets heb gedaan en afstand heb gezocht.

Ik ben benieuwd naar de reacties. Alvast dank!

Hier is een UPDATE. Ik heb wederom wat details weggelaten. Hopelijk is het verhaal goed te volgen.

Ik heb ervoor gekozen om IETS te doen. De situatie waarin ik zat was namelijk veilig, maar voelde niet alsof ik dicht genoeg bij mezelf bleef. Dat verklaart het knagende schuldgevoel, denk ik. Ik heb me dus gericht op dicht bij mijzelf te blijven en voor mij is eerlijkheid in ál mijn relaties erg belangrijk.
Na het lezen van jullie uiteenlopende reacties over normen en waarden ben ik van mening dat mijn vriend rekening had moeten houden met míjn normen en waarden (waar hij absoluut vanaf weet), alvorens mij bij een situatie te betrekken waar ik nooit om gevraagd heb. Het feit dat het niet mijn huwelijk is, wil niet zeggen dat ik nu tegen mijn eigen waarde van eerlijkheid in moet handelen in mijn relatie tot zijn vrouw.

Ik heb hem een whatsapp-bericht gestuurd. Ik heb hiervoor gekozen, omdat:
1. voor mij het het minst spannend zou zijn als hij de knuppel in het hoenderhok zou gooien
2. ik hem een kans wilde geven de situatie zelf recht te zetten
3. het me voor zijn vrouw fijner leek als ze het van hem hoorde

Kort samengevat, ik heb hem geschreven hoe ik me voelde: schuldig en dat ik zijn bedrog mede in stand hield.

Hij gaf toe dat deze situatie hem inderdaad niet sierde, maar bagatelliseerde deze vervolgens: die ene keer dat hij vreemd was gegaan was een behoorlijke tijd geleden en met mij had hij het niet zo ver moeten laten komen.
Gebaseerd op wat hij me allemaal verteld heeft, betwijfel ik of het slechts een keer is geweest. Misschien is het hem maar een keer gelukt, maar ik vermoed dat er meerdere pogingen zijn geweest.
Ik antwoordde met dat deze reactie niet echt raakte aan de gevoelens waar ik mee zat. Waarop hij reageerde met dat ik hem hier ook erg mee overviel. Toen werd ik kwaad, aangezien hij mij natuurlijk eerst overvallen heeft. Hij gaf aan daar spijt van te hebben en daar nog regelmatig aan terug te denken.
Ik heb toen herhaald dat dit op mij drukt en gevraagd om verantwoordelijkheid te nemen voor de situatie die hij gecreëerd heeft en eerlijk te zijn tegen zijn vrouw. Hij heeft hier nog niet op gereageerd. Dat was drie dagen geleden… To be continued dus.

Ik ben voornemens om, als zijn reactie uitblijft, hem te laten weten dat ik zijn vrouw op de hoogte ga stellen en dat dan ook te doen.
annejet1234321 wijzigde dit bericht op 08-11-2024 15:52
42.02% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
03-11-2024 13:16
Ik zie mezelf zeker wel als een empatisch persoon, maar niet op dit vlak. Ik kan wel meeleven met iemand bij ellende in relaties. Maar ik zie dat los van de verantwoordelijkheid anderen te moeten inlichten over zaken. Maar over het algemeen ben ik waarschijnlijk een harder/solistischer persoon dan gemiddeld.

Ik denk dat het wel meevalt met dat harder/solistischer zijn. Zeker als je een alleenstaande vrouw bent, gebeurt het vaker dat mannen een balletje opgooien maar daar leer je vanzelf handig en effectief -en toch zo vriendelijk mogelijk- mee weg te komen.

Het is ook nogal een klus als je bij alles wat je om je heen ziet gebeuren (op het werk e.d.) het idee hebt dat jij degene bent die (puur omdat je vrouw bent?), de 'plicht' zou hebben om iedere andere vrouw die mogelijk wordt bedrogen, in te lichten over alles wat je weet. En er bestaan ook vrouwen die het wél weten maar niet willen horen zo lang zij de creditcard van manlief kunnen gebruiken; die vinden het dan voor de rest 'wel lekker rustig'.

Wanneer de bedrogen vrouw in kwestie echt een goede vriendin van mij is, dan zou ik éérst iets doen/zeggen waardoor de kans groot is dat zij er zelf achter komt. En zij dus ook nog kan doen (of een signaal afgeven) dat zij het niet "wil weten".

Maar dit is gewoon een vriendschap die hierdoor eindigt. Zijn vrouw vindt dat waarschijnlijk allang best. En als zij méér wil weten kan zij zelf ook doorvragen bij hem of bij TO.
Ik heb zelf ook, in het geval van collega's/zakenrelaties e.d. ook nooit meer gedaan dan aan zo'n man duidelijk maken dat ik er niet van gediend was en dat is altijd voldoende/afdoende geweest om zelf van gedoe verschoond te blijven. Heb nooit de neiging gehad om dan de echtgenote van zo'n man omstandig in te gaan lichten.
Waarom, wat win ik daarmee? Even laten zien hoe 'netjes' ik ben dat ik er niet op ingegaan ben?

Als dit een éénmalige actie van die man was, dan stopt het hier want deze vriendschap is niet meer.
En als meneer vaker vrouwen probeert te versieren, dan zal zijn vrouw dat wel weten en er op haar manier mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
"En als meneer vaker vrouwen probeert te versieren, dan zal zijn vrouw dat wel weten en er op haar manier mee om kunnen gaan. "

Dat zou wel eens vies tegen kunnen vallen.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
03-11-2024 13:32
Een griezel. soa's. Buitenechtelijke kinderen en drama. Een man met hele andere normen en waarden dan zij, waarvan ze niet op de hoogte is. Kan ze er alsnog voor kiezen om in de relatie te blijven, maar weet ze iig waarvoor ze tekent.
Beetje vergezocht, buitenechtelijke kinderen? Prima als je het als je morele plicht ziet om zoiets te melden hoor, maar dat je iemand daarmee beschermt zie ik niet echt.
Als je stookt in een relatie zullen haar veiligheid en zekerheid eerder afnemen, en het creëert juist drama waar het er nu niet is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou me er niet mee bemoeien.Als ik zelf benaderd word door een getrouwde man die op zoek is naar een avontuurtje, dan zeg ik altijd dat ik niet uitga met getrouwde mannen. Dan stoppen de pogingen en voor de rest zoeken ze het maar uit, aber ohne mich!
calvijn1 schreef:
03-11-2024 12:52
Vraag: als iemand (kennis/vriendin) zou vertellen dat jouw partner je bedroog. Zouden jullie dat gelijk geloven?
Vanuit mijn eigen situatie: ik ben, voor zover ik weet, nog nooit bedrogen en heb zelf nooit bedrogen. Ik heb een rotsvast vertrouwen in mijn man en zou stijl achterover slaan van verbazing als hij toch ooit vreemd zou gaan. Een anonieme brief, daar zou ik een heel naar gevoel aan overhouden, maar zou ik beslist zeker niet zomaar voor waarheid aannemen.
Een persoon die het me vertelt? Moeilijk te zeggen. Ik zou sowieso geen conclusies trekken zonder de kant van mijn man te horen.

Maar gezien diverse topics hier, zijn er ook mensen die al hun donkerbruine vermoedens hebben. Dan ligt het natuurlijk heel anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
OudEnWijs schreef:
03-11-2024 12:42
Geen idee. Het hele idee dat iemand een poging “op mij” zou doen is nogal wezensvreemd voor me. Ik ben niet bepaald goed in het herkennen daarvan.

Maar als ik me dat probeer voor te stellen: als de partner van een vriend dat zou doen zou ik die vriend direct inlichten. Niet uit “eerlijkheid” maar uit vriendschap.

Maar als het mijn vriend(in) zou zijn, zoals in jouw geval, dan zou ik de partner niet inlichten. Vriendschap weegt nogal zwaar bij mij.
Bij mij ook, maar juist daarom zou ik denken dat je dat toch kunt vertellen aan de ander. Ik denk ook niet dat het per se gevolgen zou hebben voor het huwelijksleven, en al helemaal niet dat vervolgens ik de schuld zou krijgen zelf met een crush begonnen te zijn of achter iemands partner aan te zitten. Maar het kan natuurlijk wel zo zijn dat na zo'n biecht er nog een hoop rommel meer naar buiten komt. Zaken waarbij er dus misschien wel iets is voorgevallen.

Maar ik ben blij dat dit bij mijn vriendschappen eigenlijk niet kan gebeuren, het lijkt me echt een rotsituatie.
Gebruna schreef:
03-11-2024 13:58
Ik denk dat het wel meevalt met dat harder/solistischer zijn. Zeker als je een alleenstaande vrouw bent, gebeurt het vaker dat mannen een balletje opgooien maar daar leer je vanzelf handig en effectief -en toch zo vriendelijk mogelijk- mee weg te komen.
(…)
Het klopt wel dat mij, als alleenstaande vrouw, dit soort verhalen me vaker bereiken dan gemiddeld. Mannen voelen zich sneller op hun gemak om dingen te delen of te doen in mijn bijzijn, in vergelijking met vrouwen in een relatie. Kan ook met mijn type persoon te maken hebben. Ik straal waarschijnlijk al niet uit dat ik meteen betrokkenen zal inlichten, dat staat haaks op mijn hele levenshouding. Daarbij heb ik misschien ook meer mannen als vriend dan veel vrouwen, dus op die manier krijg ik ook weleens wat mee. En ja, sommigen hebben ook met mij proberen aan te pappen. Die houd ik daarna gewoon op afstand.

Heb ook weleens een goede vriendin gehad die zelf vreemdging, die kwam meer bij mij om steun. Die heeft uiteindelijk zelf de relatie beëindigd en is toen ook van baan gewisseld (was een collega). Ik heb me nooit geroepen gevoeld om haar vriend in te lichten.
Jufjoke schreef:
03-11-2024 14:16
(…)
Maar gezien diverse topics hier, zijn er ook mensen die al hun donkerbruine vermoedens hebben. Dan ligt het natuurlijk heel anders.
Ja, maar mijn probleem is dan: waarom zou ik dan als buitenstaander wel knopen moeten doorhakken, terwijl degene met het donkerbruine vermoeden er zelf wel voor kiest de boel door te laten sudderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
03-11-2024 12:52
Vraag: als iemand (kennis/vriendin) zou vertellen dat jouw partner je bedroog. Zouden jullie dat gelijk geloven?
Ja. Tegelijkertijd zou ik de situatie ook raar vinden dat er wel sprake is van "bedrog/een ander" maar dat partner dat niet eerst zelf tegen mij heeft gezegd. Dat klinkt dan namelijk een beetje alsof je (nog) niet toe bent aan een breuk maar wel aan iets (spanning, seks, aandacht) van of met een ander. En dat kan ik mij niet voorstellen.

Tegelijkertijd zou ik een vriendin die dit vertelt geloven, want er is geen enkele reden om dit als een soort grap te vertellen, waarom zou iemand dat doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
bijtie schreef:
03-11-2024 14:04
Beetje vergezocht, buitenechtelijke kinderen? Prima als je het als je morele plicht ziet om zoiets te melden hoor, maar dat je iemand daarmee beschermt zie ik niet echt.
Als je stookt in een relatie zullen haar veiligheid en zekerheid eerder afnemen, en het creëert juist drama waar het er nu niet is.
Jij noemt het stoken. Maar zo werkt de wereld toch niet? Ik weet dat mijn collega elke week €1000 uit de kassa haalt, maar de baas merkt het niet. Ik stook als ik iets zeg, dus hou mijn mond.

Mijn buurman jat al jaren benzine uit de auto van mijn buurvrouw, ik weet het en mijn buurvrouw snapt steeds niet waarom haar auto ze snel leeg is. Maar ja, geen zin in gedoe, dus ik zeg niks.

Mijn beste vriend wordt bedonderd door zijn vriend, maar ik zeg niks. Als mijn beste vriend niks doorheeft, ga ik geen problemen maken waar ze niet zijn.

Mijn dochter wordt opgelicht door haar vriendin, omdat ik iets heb gelezen op tiktok, waarvan ik weet dat ze dit van mijn dochter heeft. Maar mijn dochter is idolaat van haar vriendin. Ik heb geen zin om haar bubbel door te prikken, dus ik laat het.

Mijn collega van 1 verdieping lager heeft die baan/promotie misgelopen, omdat mijn andere collega vertelt heeft aan mij in een aangeschoten bui, dat ze de motivatiebrief van betreffende collega gedelete heeft en daardoor niet meedong. Maar hé, wat niet weet, wat niet deert.

Echt, ja, dat kan, dat je lekker niks zegt, omdat je geen zin hebt in stoken of gedoe....
Ik heb daar idd een mening over en zie liever dat mensen niet alle ruimte van de wereld krijgen om zich als een eikel te gedragen, ondanks dat het "slachtoffer" geen weet heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een achterlijke redenatie is dat toch altijd; ja ik ga vertel maar niks want dan kwets ik haar... nee sneuneus je acties kwetsen haar, niet je woorden en je vertelt haar alleen maar niks omdat je bang bent voor de consequenties.

Ik zou het contact afkappen. Ik zou geen zin hebben in een getrouwde platonische vriend die opeens wat van me wil. En relatiemateriaal is deze meneer natuurlijk helemaal niet

Ik zou overigens niet actief zijn vrouw gaan benaderen want straks ben jij de gebeten hond maar als het ter sprake komt zou ik nket gaan liegen
Of ik de persoon ermee kwetst speelt voor mij niet. Voor mij geldt: het zijn mijn zaken niet.

Maar als je je mond houdt, dan ook echt altijd je mond houden. Niet als de bom barst (want meestal gaat het op termijn toch mis) laten merken dat je iets al wist.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
03-11-2024 14:45
Wat een achterlijke redenatie is dat toch altijd; ja ik ga vertel maar niks want dan kwets ik haar... nee sneuneus je acties kwetsen haar, niet je woorden en je vertelt haar alleen maar niks omdat je bang bent voor de consequenties.

Ik zou het contact afkappen. Ik zou geen zin hebben in een getrouwde platonische vriend die opeens wat van me wil. En relatiemateriaal is deze meneer natuurlijk helemaal niet

Ik zou overigens niet actief zijn vrouw gaan benaderen want straks ben jij de gebeten hond maar als het ter sprake komt zou ik nket gaan liegen
Dat is op zich nog wel lief dan. Alleen vind ik wel dat je zoiets samen moet beslissen.
Lorem_Ipsum schreef:
03-11-2024 14:27
Ja, maar mijn probleem is dan: waarom zou ik dan als buitenstaander wel knopen moeten doorhakken, terwijl degene met het donkerbruine vermoeden er zelf wel voor kiest de boel door te laten sudderen.
Je hoeft voor mij geen knopen door te hakken hoor. Ik begrijp prima waarom je dat niet zou doen. Ik zou het zelf ook niet per definitie altijd doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
03-11-2024 12:52
Vraag: als iemand (kennis/vriendin) zou vertellen dat jouw partner je bedroog. Zouden jullie dat gelijk geloven?
Ik ben van mening dat vrijwel alle mannen vreemdgangers zijn, dus ja, ik zou dat inderdaad geloven.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
03-11-2024 14:52
Of ik de persoon ermee kwetst speelt voor mij niet. Voor mij geldt: het zijn mijn zaken niet.

Maar als je je mond houdt, dan ook echt altijd je mond houden. Niet als de bom barst (want meestal gaat het op termijn toch mis) laten merken dat je iets al wist.

Tja... ik ben ook wel eens gruwelijk bedonderd en het besef dat ik kennelijk de laatste was die er achterkwam was nog eens extra pijnlijk.
If you need a hug, give it to someone else.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
03-11-2024 14:52
Of ik de persoon ermee kwetst speelt voor mij niet. Voor mij geldt: het zijn mijn zaken niet.

Maar als je je mond houdt, dan ook echt altijd je mond houden. Niet als de bom barst (want meestal gaat het op termijn toch mis) laten merken dat je iets al wist.
Eigenlijk staan wij er toch wel redelijk hetzelfde in, hoor. Ik vind namelijk ook dat als je niks zegt dat je ook voor eeuwig je mond moet houden en niet later als de bedrogene in kwestie er op een andere manier achter is gekomen alsnog melden dat jij het ook wist. Enige verschil tussen jou en mij is dat ik van mezelf weet dat ik sowieso niet eeuwig mijn mond zal kunnen houden en dat ik vind dat je dan ook zo'n grote meid moet zijn om het gewoon zelf aan diegene te vertellen.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
03-11-2024 14:58
Ik ben van mening dat vrijwel alle mannen vreemdgangers zijn, dus ja, ik zou dat inderdaad geloven.
Als in "iedere man gaat vreemd", of als in "iedere man zou tot vreemdgaan in staat zijn"?
NomenNesci0 schreef:
03-11-2024 14:40
Jij noemt het stoken. Maar zo werkt de wereld toch niet? Ik weet dat mijn collega elke week €1000 uit de kassa haalt, maar de baas merkt het niet. Ik stook als ik iets zeg, dus hou mijn mond.

Mijn buurman jat al jaren benzine uit de auto van mijn buurvrouw, ik weet het en mijn buurvrouw snapt steeds niet waarom haar auto ze snel leeg is. Maar ja, geen zin in gedoe, dus ik zeg niks.

Mijn beste vriend wordt bedonderd door zijn vriend, maar ik zeg niks. Als mijn beste vriend niks doorheeft, ga ik geen problemen maken waar ze niet zijn.

Mijn dochter wordt opgelicht door haar vriendin, omdat ik iets heb gelezen op tiktok, waarvan ik weet dat ze dit van mijn dochter heeft. Maar mijn dochter is idolaat van haar vriendin. Ik heb geen zin om haar bubbel door te prikken, dus ik laat het.

Mijn collega van 1 verdieping lager heeft die baan/promotie misgelopen, omdat mijn andere collega vertelt heeft aan mij in een aangeschoten bui, dat ze de motivatiebrief van betreffende collega gedelete heeft en daardoor niet meedong. Maar hé, wat niet weet, wat niet deert.

Echt, ja, dat kan, dat je lekker niks zegt, omdat je geen zin hebt in stoken of gedoe....
Ik heb daar idd een mening over en zie liever dat mensen niet alle ruimte van de wereld krijgen om zich als een eikel te gedragen, ondanks dat het "slachtoffer" geen weet heeft.
Eerste situatie: strafbaar feit, dus iets heel anders.
Tweede situatie zou me in alle eerlijkheid te weinig kunnen schelen om iets mee te doen waarschijnlijk.
Derde en vierde situatie is kind en beste vriend. Noem het hypocriet, maar hoe ik reageer (of juist niet) in bepaalde situaties, is bij mijn kind of beste vriend echt anders dan bij een kennis.
Vijfde situatie: ik zou tegen de deleter zeggen wat ik daarvan vindt, meer niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Flipflop schreef:
03-11-2024 14:03
"En als meneer vaker vrouwen probeert te versieren, dan zal zijn vrouw dat wel weten en er op haar manier mee om kunnen gaan. "

Dat zou wel eens vies tegen kunnen vallen.
Dat kan. Maar daarmee is het nog niet de verantwoordelijkheid (of 'plicht', "want vrouw") van degene met wie zo'n man wil gaan flirten om de echtgenote in te lichten?
En in het geval van TO is er geen sprake van een man die een ander zwanger heeft gemaakt of zo; de man heeft toenadering gezocht en TO heeft aangegeven daar niet van gediend te zijn. En dus is die vriendschap die zij hadden nu over.
Klaar, zou ik zeggen. Gewoon doorgaan met je eigen leven.
apppie schreef:
03-11-2024 15:06
Als in "iedere man gaat vreemd", of als in "iedere man zou tot vreemdgaan in staat zijn"?
In beide gevallen bullshit, want dat kunnen we helemaal niet weten. Het doet er ook niet toe. Vreemdgangers heb je altijd, onder vrouwen en mannen. Sommige mensen gaan vreemd, andere niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
apppie schreef:
03-11-2024 15:06
Als in "iedere man gaat vreemd", of als in "iedere man zou tot vreemdgaan in staat zijn"?
Niet alle mannen hebben de gelegenheid (gehad) om vreemd te gaan, maar ik denk dat inderdaad elke man tot vreemdgaan in staat is.
Vrouwen wellicht ook, maar dat weet ik niet zeker. Ik denk dat mannen gevoeliger zijn voor seks dan vrouwen, dat vrouwen makkelijker andere zaken zwaarder laten wegen dan mannen.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
03-11-2024 15:09
In beide gevallen bullshit, want dat kunnen we helemaal niet weten. Het doet er ook niet toe. Vreemdgangers heb je altijd, onder vrouwen en mannen. Sommige mensen gaan vreemd, andere niet.
Ik vind het geen bullshit hoor. Ik denk ook dat alle mensen, hoewel de één eerder dan de ander, ertoe in staat zouden kunnen zijn.
NomenNesci0 schreef:
03-11-2024 13:19
Vriendschap drijft bij mij als basis op respect. Zonder respect is er voor mij geen sprake van vriendschap. Als je je lul ergens in wil dopen en je komt als mannelijke (getrouwde) vriend ineens op mij afgelopen, dan voel ik geen basis van respect. Dat vind ik onvergeeflijk.
Snap ik. Mogelijk (!) is dat voor mij anders omdat ik een man ben. Ik vind sexuele aantrekkingskracht jegens mij eerder komisch dan respectloos
Zaramorad schreef:
03-11-2024 15:00
Tja... ik ben ook wel eens gruwelijk bedonderd en het besef dat ik kennelijk de laatste was die er achterkwam was nog eens extra pijnlijk.
Dat is ook pijnlijk. Maar toch zie ik dat niet als mijn verantwoordelijkheid. Maar ik snap dat zoiets je kijk op je omgeving en wie wel en niet te vertrouwen is aantast. Ik ben daarin dus waarschijnlijk niet te vertrouwen, als omgeving. Zeer zeker niet in de situatie en de afstand die TO tot deze vrouw heeft.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven