Relaties
alle pijlers
Gevoelens voor anderen - wat vertel ik mijn partner?
dinsdag 28 augustus 2007 om 16:04
Tsja...kijk...ik denk dat er altijd wel sprake kan zijn van gevoelens, het gaat erom wat je ermee doet...wil je bij je huidige partner blijven? Ontwijk de persoon waar je gevoelens voor hebt en het wordt minder en gaat weg...
Blijven de gevoelens ondanks dat...dan is het denk ik tijd voor een gesprek met je partner...
Ik ben er in elk geval tegen om op die gevoelens in te gaan zolang je nog in een andere relatie zit...dus ook bellen, smsen en msnen zonder medeweten van je partner vind ik ook niet netjes.
Blijven de gevoelens ondanks dat...dan is het denk ik tijd voor een gesprek met je partner...
Ik ben er in elk geval tegen om op die gevoelens in te gaan zolang je nog in een andere relatie zit...dus ook bellen, smsen en msnen zonder medeweten van je partner vind ik ook niet netjes.
dinsdag 28 augustus 2007 om 16:05
Het is mijn ervaring dat ik geen gevoelens voor anderen krijg als ik dat zelf niet wil, dus voor mij is het simpel: ik hoef niets te vertellen want er is niets en er zal ook nooit iets zijn
Mijn man heeft precies hetzelfde, hij heeft in zijn vorige relatie van 25 jaar nooit gevoelens gehad voor een ander omdat hij zich daar niet voor open stelde.
Ik heb in mijn vorige relatie van 29 jaar wél twee keer gevoelens gehad voor een ander, omdat ik me daar welbewust voor open gesteld had (ik was ongelukkig maar wilde niet scheiden, vooral vanwege de kinderen). Die twee verliefdheden waren allebei de keren bewuste keuzes, ik wilde weer eens iets voélen, want mijn huwelijk bestond alleen nog op papier.
Mijn man heeft precies hetzelfde, hij heeft in zijn vorige relatie van 25 jaar nooit gevoelens gehad voor een ander omdat hij zich daar niet voor open stelde.
Ik heb in mijn vorige relatie van 29 jaar wél twee keer gevoelens gehad voor een ander, omdat ik me daar welbewust voor open gesteld had (ik was ongelukkig maar wilde niet scheiden, vooral vanwege de kinderen). Die twee verliefdheden waren allebei de keren bewuste keuzes, ik wilde weer eens iets voélen, want mijn huwelijk bestond alleen nog op papier.
dinsdag 28 augustus 2007 om 16:17
Even ter informatie: dit is een puur hypothetische situatie, ik ben erg gelukkig met mijn vriend, maar ik ben erg benieuwd wanneer jullie vinden dat je zoiets zou moeten vertellen.
Lalein: eens. Ontwijken lijkt me een prima middel om eventuele gevoelens te onderdrukken en te laten verdwijnen. En erop in gaan door de persoon juist op te zoeken vind ik ook vragen om moeilijkheden. Maar jij zou dus pas gaan praten als de gevoelens blijven? Niet meteen als je ze hebt?
Reiger: maar heb je nooit gevoelens voor een ander terwijl je je er niet voor openstelt?
En misschien handig om te weten: wat verstaan jullie onder gevoelens? Erotische gedachten? Graag bij iemand zijn omdat jullie gesprekken zo grappig en boeiend zijn? Of vlinders in je buik als je iemand ziet? En waar ligt voor jullie dan de grens? Wanneer vertel je het?
Lalein: eens. Ontwijken lijkt me een prima middel om eventuele gevoelens te onderdrukken en te laten verdwijnen. En erop in gaan door de persoon juist op te zoeken vind ik ook vragen om moeilijkheden. Maar jij zou dus pas gaan praten als de gevoelens blijven? Niet meteen als je ze hebt?
Reiger: maar heb je nooit gevoelens voor een ander terwijl je je er niet voor openstelt?
En misschien handig om te weten: wat verstaan jullie onder gevoelens? Erotische gedachten? Graag bij iemand zijn omdat jullie gesprekken zo grappig en boeiend zijn? Of vlinders in je buik als je iemand ziet? En waar ligt voor jullie dan de grens? Wanneer vertel je het?
dinsdag 28 augustus 2007 om 16:20
Zowel ik als mijn vriend hebben beide gevoelens voor n ander gehad. Dit hebben we ook gewoon aan elkaar verteld en besproken, geen probleem. Tuurlijk is t even schrikken en is t niet leuk, maar we zijn er zeker niet slechter op geworden. Ik vind eerlijkheid erg belangrijk.
En daarbij, we waren allebei niet van plan om ook maar wat met die gevoelens te doen omdat we elkaar veel te leuk vinden, dat scheelde ook.
En daarbij, we waren allebei niet van plan om ook maar wat met die gevoelens te doen omdat we elkaar veel te leuk vinden, dat scheelde ook.
dinsdag 28 augustus 2007 om 16:25
Graag bij iemand zijn omdat de gesprekken grappig en boeiend zijn: dat heb ik met veel mensen, mannen en vrouwen. Heeft niets met verliefdheid te maken. En ja, ik zeg mijn man gewoon dat ik die of die leuk/grappig vindt, man of vrouw, hij weet dat ik daar verder niets bij voel.
Vlinders in mijn buik en erotische gedachten: die krijg ik dus niet bij anderen omdat ik dat niet wil.
dinsdag 28 augustus 2007 om 16:26
Ik heb het meegemaakt.
Iemand riep bij mij allerlei gevoelens op.
Dat was voor mijn partner ook niet te missen.
Dus heb ik het haar verteld en er ook bij verteld dat die gevoelens ook mijzelf verrasten en ik niet wist wat het te betekenen had.
Voordeel van vertellen is/was wel dat het onderwerp wel bespreekbaar was/bleef.
Ook was/kwam er vertrouwen, want zeg nu zelf, als je dat met elkaar deelt kun je alles tegen elkaar zeggen.
Iemand riep bij mij allerlei gevoelens op.
Dat was voor mijn partner ook niet te missen.
Dus heb ik het haar verteld en er ook bij verteld dat die gevoelens ook mijzelf verrasten en ik niet wist wat het te betekenen had.
Voordeel van vertellen is/was wel dat het onderwerp wel bespreekbaar was/bleef.
Ook was/kwam er vertrouwen, want zeg nu zelf, als je dat met elkaar deelt kun je alles tegen elkaar zeggen.
dinsdag 28 augustus 2007 om 16:34
En je partner is nu niet bang dat het weer gebeurd? Het lijkt me heel erg als mijn vriend me zou vertellen dat hij gevoelens heeft voor een ander. Ook al zou hij er niets mee doen, ik weet niet of ik hem nog zou vertrouwen. Zeker niet als zijn object van affectie ergens in de buurt zou rondscharrelen.
Ik heb wel eens erotische gevoelens voor anderen. Geen gevoelens waar ik ooit iets mee zou willen doen, maar wel gevoelens die leuk zijn om te voelen. Zoals ik het leuk vindt om naar Hugh Grant in films te kijken, zo vind ik het ook leuk om naar sommige mannen te kijken. Ook wel eens bekenden. Hebben jullie dat ook?
Ik heb wel eens erotische gevoelens voor anderen. Geen gevoelens waar ik ooit iets mee zou willen doen, maar wel gevoelens die leuk zijn om te voelen. Zoals ik het leuk vindt om naar Hugh Grant in films te kijken, zo vind ik het ook leuk om naar sommige mannen te kijken. Ook wel eens bekenden. Hebben jullie dat ook?
dinsdag 28 augustus 2007 om 16:44
Vroeger had ik dat wel, ja.
Maar ik ben er totaal ongevoelig voor geworden sinds ik mijn huidige man ken. Uiterlijke schoonheid zegt me totaal niets meer, ik kan het niet meer loskoppelen van de persoonlijkheid van iemand. (Een beetje moeilijk om uit te leggen, dit.)
Vroeger vond ik de Franse filmster Alain Delon heel leuk om naar te kijken. Nu zie ik (als ik nog eens een beeld van de jonge Delon zie) alleen maar een gewoon 'mannenlijf' voor me, en kan ik er niets meer bij voelen. Maar ik vind het wel heerlijk om naar de dijen, billen, buik, borst van mijn eigen man te kijken, daar voel ik van alles bij
dinsdag 28 augustus 2007 om 17:10
Ik weet heel erg waar mijn grenzen liggen, zodra ik voel dat een gesprek de "verkeerde" kant uitgaat of mijn contact met iemand te close word, neem ik afstand. Dat is een bewuste keuze om het ontstaan van die gevoelens te voorkomen. Maar in 5 jaar tijd is er nog nooit een man voorbij gekomen die me in de war heeft gebracht of me heeft doen twijfelen aan mijn gevoelens. Zodra ik gevoelens voor een ander zou krijgen zou ik er eerst voor mezelf bij stil staan waar het vandaan komt, of het echt iets heel serieus is, of het lust of echt liefde is, en dan wat ik wil. Als ik mijn relatie er niet voor wil opgeven zorg ik zelf dat het over gaat en dat ik het contact met diegene verbreek. Tot dat punt hoeft mijn partner er niks van te weten want ik zorg dat ik niet ga zitten te smsen, mailen, stiekem afspreken enzo. Maar stel dat de gevoelens niet voorbij gaan en het word een probleem dan zou ik er wel mee naar mijn partner gaan. Eerlijkheid gaat toch wel voor alles.
dinsdag 28 augustus 2007 om 18:24
Zoals Ambrosia al zegt, het is een keuze wat je met dat gevoel doet.
Ik heb ook wel eens gedacht dat ik iemand erg leuk vond, en dat het, ondanks dat hij het niet haalde bij mijn vriend, toch een gevaar was zegmaar.
Ik heb vervolgens alles gedaan om hem te ontwijken, en naar dingen gezocht die ik juist niet leuk aan hem vond. Dat werkte.
Ik heb ook wel eens gedacht dat ik iemand erg leuk vond, en dat het, ondanks dat hij het niet haalde bij mijn vriend, toch een gevaar was zegmaar.
Ik heb vervolgens alles gedaan om hem te ontwijken, en naar dingen gezocht die ik juist niet leuk aan hem vond. Dat werkte.
dinsdag 28 augustus 2007 om 19:52
Ik heb momenteel romantisch contact met een bezette man.
Zijn relatie zit in een sleur en hij is voor mij gevallen. Zijn vriendin weet van niets. Ik ben benieuwd of hij het gaat vertellen of kiest voor een "het is tijdelijk, dus wat niet weet, wat niet deert". Niet eerlijk inderdaad, maar het wel vertellen brengt zeker ook schade. Het is wel een interessante discussie.
Zijn relatie zit in een sleur en hij is voor mij gevallen. Zijn vriendin weet van niets. Ik ben benieuwd of hij het gaat vertellen of kiest voor een "het is tijdelijk, dus wat niet weet, wat niet deert". Niet eerlijk inderdaad, maar het wel vertellen brengt zeker ook schade. Het is wel een interessante discussie.
zaterdag 1 september 2007 om 22:02
Ik heb zelf al ruim 8 jaar een relatie. in die tijd is het wel eens voorgekomen dat ik gevoelens had voor iemand maar heb hier nooit iets mee gedaan.
Dat kwam nog niet eens in me op !! Was het me niet waard.
Ik zei ook altijd als je in een relatie zit en gevoelens krijgt voor een ander dan sta je daar [bewust of onbewust] voor open en zit er ergens iets niet goed in je relatie.
En die keren dat me dat overkomen is was me dat ook helemaal duidelijk. Hetgeen wat ik miste in mijn relatie gaf de ander mij waardoor die gevoelens ontstaan zijn. Ik heb dit destijds ook met mijn partner besproken, die ruimte was er gelukkig en hij had er begrip voor.
Nu zijn we een aantal jaren verder en onze relatie leek beter dan ooit. Tot ik laatst in een paar ogen keek en mijn hele wereld op z'n kop kwam te staan.
Natuurlijk ben ook ik niet van steen en zie ik wel eens een erg mooie man.
Maar meer dan 'jee lekker ding' gaan mijn gedachten neit, laat staan dat er gevoelens bij komen.
Maar deze ontmoeting van 4 ogen was anders, er was direct een bepaalde spanning...... van beide kanten.
Natuurlijk ging ik in eerste instantie weer denken waar komt het door dat hij me raakt en me iets doet.
in eerste instantie dacht ik pure lust, aangezien het op het seksuele en intieme vlak niet helemaal lekker loopt met mijn partner.
voor het eerst heb ik me met mijn gevoelens op de loop laten gaan en is er wel sprake geweest van enige intimiteit. [niet all the way overigens].
Het gekke was dat het voelde als heel 'normaal'....... een logisch gevolg, vertrouwd.
Geen schuldgevoel of gedachtes "wat doe ik nou !!!! " naar mijn partner toe. Het samen zijn voelde juist heel erg goed.
En nu ?? compleet van slag ! ik ben dit niet gewend van mijzelf, weet ook niet wat ik er nu mee moet.
Ik geloof ook dat mijn gevoelens toch verder gaan dan pure lust.
Dat kwam nog niet eens in me op !! Was het me niet waard.
Ik zei ook altijd als je in een relatie zit en gevoelens krijgt voor een ander dan sta je daar [bewust of onbewust] voor open en zit er ergens iets niet goed in je relatie.
En die keren dat me dat overkomen is was me dat ook helemaal duidelijk. Hetgeen wat ik miste in mijn relatie gaf de ander mij waardoor die gevoelens ontstaan zijn. Ik heb dit destijds ook met mijn partner besproken, die ruimte was er gelukkig en hij had er begrip voor.
Nu zijn we een aantal jaren verder en onze relatie leek beter dan ooit. Tot ik laatst in een paar ogen keek en mijn hele wereld op z'n kop kwam te staan.
Natuurlijk ben ook ik niet van steen en zie ik wel eens een erg mooie man.
Maar meer dan 'jee lekker ding' gaan mijn gedachten neit, laat staan dat er gevoelens bij komen.
Maar deze ontmoeting van 4 ogen was anders, er was direct een bepaalde spanning...... van beide kanten.
Natuurlijk ging ik in eerste instantie weer denken waar komt het door dat hij me raakt en me iets doet.
in eerste instantie dacht ik pure lust, aangezien het op het seksuele en intieme vlak niet helemaal lekker loopt met mijn partner.
voor het eerst heb ik me met mijn gevoelens op de loop laten gaan en is er wel sprake geweest van enige intimiteit. [niet all the way overigens].
Het gekke was dat het voelde als heel 'normaal'....... een logisch gevolg, vertrouwd.
Geen schuldgevoel of gedachtes "wat doe ik nou !!!! " naar mijn partner toe. Het samen zijn voelde juist heel erg goed.
En nu ?? compleet van slag ! ik ben dit niet gewend van mijzelf, weet ook niet wat ik er nu mee moet.
Ik geloof ook dat mijn gevoelens toch verder gaan dan pure lust.