Relaties
alle pijlers
graag jullie mening...
zondag 11 november 2007 om 11:27
het heeft een tijdje geduurd maar inderdaad. jullie hebben wel gelijk en als ik het allemaal zo nalees zit er weinig toekomst meer in, Ik loop al dagen te huilen en te malen en wil zo graag het vliegtuig pakken om naar hem toe te gaan, om te doen alsof er niets aan de hand is. We veschillen teveel in essentiele dingen. En dat merk ik nu ineens heel goed. Hij luisterde al die tijd al niet echt naar me, als ik over mijn werk vertelde. Wanneer je van iemand houdt moet je toch, wat voor werk iemand ook doet, het alleen al interessant vinden om wat het met die persoon doet? Hij heeft dat nooit laten merken. Terwijl vrienden, mijn ouders en veel anderen het juist leuk vinden om er verhalen over te horen. Hij ziet het als gezeur en iets waar hij 'helemaal niets mee kan'.
De afgelopen 2 maanden dat hij weg is heeft hij me, door smsjes, mailtjes, kaartjes en telefoontjes doen geloven dat het goed zat. Hij had zin om te te zien, mist me, telt de dagen af tot ik er ben, koopt alvast kadootjes, allemaal lieve leuke dingen waardoor ik juist dacht dat het goed zat en we een beetje opnieuw konden beginnen, elkaar weer opnieuw ontdekken en verliefd worden. Dit heb ik hem ook gemaild, maar hij mailde weer nog negatievere dingen over ons terug. En eigenlijk heeft hij het de hele relatie zwaar gehad met omgaan met mij. Zo komt het over en dat doet zo'n pijn! Vooral na juist de positieve berichten een week eerder.. en daarbij, hij maakt nog steeds geen beslissing, vraagt nog steeds of ik oplossingen weet. Maar zegt niet dat hij wil dat het goedkomt.
Moet ik nu maar de knoop doorhakken en (op 2000 km afstand) de relatie beeindigen? Vind eigenlijk dat hij dat moet doen, maar zo mij aan het lijntje houden vind ik ook niet kunnen..
Waarschijnlijk ga ik niet naar hem toe met de kerst, ga lekker een week op wintersport met een vriendin.
Het klinkt allemaal heel nuchter, doordacht en volwassen als ik dit zo lees, maar diep van binnen ben ik wel echt verscheurd..
De afgelopen 2 maanden dat hij weg is heeft hij me, door smsjes, mailtjes, kaartjes en telefoontjes doen geloven dat het goed zat. Hij had zin om te te zien, mist me, telt de dagen af tot ik er ben, koopt alvast kadootjes, allemaal lieve leuke dingen waardoor ik juist dacht dat het goed zat en we een beetje opnieuw konden beginnen, elkaar weer opnieuw ontdekken en verliefd worden. Dit heb ik hem ook gemaild, maar hij mailde weer nog negatievere dingen over ons terug. En eigenlijk heeft hij het de hele relatie zwaar gehad met omgaan met mij. Zo komt het over en dat doet zo'n pijn! Vooral na juist de positieve berichten een week eerder.. en daarbij, hij maakt nog steeds geen beslissing, vraagt nog steeds of ik oplossingen weet. Maar zegt niet dat hij wil dat het goedkomt.
Moet ik nu maar de knoop doorhakken en (op 2000 km afstand) de relatie beeindigen? Vind eigenlijk dat hij dat moet doen, maar zo mij aan het lijntje houden vind ik ook niet kunnen..
Waarschijnlijk ga ik niet naar hem toe met de kerst, ga lekker een week op wintersport met een vriendin.
Het klinkt allemaal heel nuchter, doordacht en volwassen als ik dit zo lees, maar diep van binnen ben ik wel echt verscheurd..
zondag 11 november 2007 om 11:49
Beste Wichie84,
Ik begrijp dat je verdrietig bent en dat je de situatie graag zo uitgebreid mogelijk wilt toelichten. Toch heb ik er moeite mee dat je een e-mailbericht van hem integraal op dit forum plaatst. Correspondentie tussen twee mensen is privé en hoort niet op internet te worden gezet. Zelfs niet wanneer je de afzender niet bij naam noemt. In de rest van de postings geef je overigens zoveel details dat ik vrees dat hij niet zo anoniem blijft als je wellicht denkt. Misschien is het een goed idee om de volgende keer alleen de strekking van een bericht te vermelden en de exacte tekst achterwege te laten. Ik wens je sterkte bij de verwerking van je verdriet.
Ik begrijp dat je verdrietig bent en dat je de situatie graag zo uitgebreid mogelijk wilt toelichten. Toch heb ik er moeite mee dat je een e-mailbericht van hem integraal op dit forum plaatst. Correspondentie tussen twee mensen is privé en hoort niet op internet te worden gezet. Zelfs niet wanneer je de afzender niet bij naam noemt. In de rest van de postings geef je overigens zoveel details dat ik vrees dat hij niet zo anoniem blijft als je wellicht denkt. Misschien is het een goed idee om de volgende keer alleen de strekking van een bericht te vermelden en de exacte tekst achterwege te laten. Ik wens je sterkte bij de verwerking van je verdriet.
